Amphitheatrum Sapientiae, Quae Ex Libris Hauriri Potest: Cuius Decem Libri Puris Choliambis Scripti nunc primum prodeunt.Machine-readable textCaspar von BarthBarth, Caspar vonXML version, markup prototype, December 1999Susanne MussmannmarkupCamenahttp://mateo.uni-mannheim.de/camena/barth4barthsapientiae.htmls001.htmlbarthsapientiae.xmlbarth4/jpghtmlHanau: Biermann, 1613.
Regeln fuer die Texterfassung 03/2001
not necessary
February 2005Jonas Goehlermarkupworked in corrections supplied by G. Burkard. Editorial description: typed - structural tagging complete - no semantic tagging - spell-check complete
TARRAEI HEBI AMPHITHEATRI DE SAPIENTIA LIBER II.
CARMEN I. Mens.
IN aequore ignis, omnium ordio extremo,In igne viva semper unda florenti,Ab utriusque nobilis iugo Princeps,Et hoc in isto et illud hocce deprendit,Grave in iacente nil videre TellurePotest, in aere invenit leve haudquidquamIn omnibus sua ipsa MENS hera et fautrix.Modo natabit igneos globos innox,In aequor altum et improbos abit fluctusUti viator in notabiles clivosSedetque molle, delicataque incedit,Aprica captat ora Solis obscuri.Nihil remota Mens moratur obstacla,Palam ambulare per volatileis campos,Volare per iacentis ausa TellurisOperta puncta. Summa magna summarum,Deus videtur esse quispiam ParvusModesta si secuta MENS sui frena,Nihil putabit esse dignius sese.Ut unus, Imperator, arbiter milleTenetque nutu et ire milites mandat,Et ipsus instar esse mentis audebitIn omne corpus atque copias sparsae.Ita est acuta mentis indoles magnae,Videre qua quit, arbitra omnium rerum,Iubebit hanc adesse, adesse festinat,At illam abire, abibit impetu prompto.Tenere, verum in imperI potestateReperta rite Regna, et Ordines sanctos,Labor mehercle duriorque maiorque,Sibi ipse quam quis audeat ratum ferre.Ita Universitatis in gubernaclo,In usibus sepulta regula obscuris,Nimis latente suffugit gradu mentem,Abusibus patentibus nimis clare.Opus laborque cernere a bonis pravaInusitatus atque maximus rerum est,Deique coniuvantis indiget nutu.Eum precare: res bene omnis incedet.
CARMEN II. Solitudo.
LAtere qui me, et esse deputas solum,Ubi sepultus inter arma librorumDies sedere sum repertus in totos,Opinione niteris nimis vana.Ego receptus interesse me exsultoChoris vetusti ab aevitatibus saecli.Ibi Poeta centuplex, sacrum nomen,Beata carmine ora solvit ingenti,Lyra modo ille blandior, modo fulmenGrave aemulatur et tonans et exundans.Latus dicatur alterum sophis priscis.Ibi Arrianus a sene incitus claudoTenere Regna gaudet, et Plato Magnus.Tyri colonus, et Neronius doctorEt Imperator omnibus prior divis.Videbis inde ut Aesculapii prolesLogis plicata nectat orsa disiunctis,Ut inde prendat et liget vel invitos.Et his recinctus ut vel unicis degamMed esse solus arbitraberis solum?Referre cuncta nomina est labor magnusQuibus recedo quoque doctior puncto.Abi in Foroque, mille cinctus, exsulta,Et hinc et inde cum sequentibus vade,Ego sepultus inter arma librorum,Meraeque solitudinis reus vobis,Habebo mille, pro unico tuo, testes.
CARMEN. III. Carmen.
POlita dicta carmini indere obscuroOpus laboris invenire non parviFatebitur, pavente qui volet vulgoSupra vetusta nomina ire Cantorum.Ab his enim relicta nulla comparetVia insequenda, Carminis meri, nobis.Sed unde in urbe se Latina paupertasReduxit olim, et esse fassa devictam est,Eo volare non timet gravis Teuto,Et ora nec dum opacus alba de barba.Cui iuventa primulum terit limen,Modo notata flore bis novem annorum.Opinionis huius in sinu vulgiAculcata dicta linquere est fixum.At ingenI superba quem tenebrarumSupervenire Regna cogit obscena,Nitela, mente quod feram intima, verumId esse cernet atque credet extemplo.Parum laboris ista cantio nobis(Sit illa dura quamlibet, sit obscura,Sit inficeta, plena Rustici ruris,Araneosa, vestiat leveis scombros,Patrocliana lasset arma sellarum.)Et attulit vicissim, et abstulit rursum.Ubi vel ore lassa perdidit se mens,Manuve taediove languet agnato,In hortuli vireta se sui sectans,Gradu profecta, ut ire sueta, contento,Redegit in corollulam sacros flores,Caputque vinxit, et suos dies vixit.
CARMEN IV. Recessus.
INeptiente rebus alite humanisCiti laboris atque carminis vilis,Pudet beata de libris sacris sensaDeique nomen indere optimi sanctum.Quia illud ore dicier, nisi casto,Negat, profana Vota rite despectans.At o Supreme conditor, parens rerum,Ineloquenda, Pura, Sancta Maiestas,Beata sola, sola cuncta complectens.Supra omne Nomen, et Locum, et Statum, et Motum,Herusque Tempori, absque tempore, Aeternus,Cui Fuisse non prius suo est Esse.Nec esse quam Fuisse nobile est ultra.Cui omnia Unum et Unum in Omnibus soli:Scaturit unde Lucis et fluor Vitae,Nitorque Singularis. Omnia interna,Nihil remotum: in omnia omnium Princeps.Tibi, vovere quae scio, palam exsolvo.Parens Iesu, et huius in sinu noster.Homo misellus, impotens caro iustiTibi recedo, teque, Summe, suspiro.O Alma vita, Flamen o Deus, SancteAmabilique, Christe, voce Salvator,Parensque Summe, Trinitas, Deus, Simplex,Triplexque inefferenda in Unitas, sese.Remitte facta Pessima, et tibi VotumCotidiana fac piacla me mundent.Meum est, iubente Carne, saepe peccare:Tuum est remittere: o remitte confesso.Quod hunc ad vique sequius diem feci,Pvertia, impotente vel iuventute.Abhinc futura quantacumque mi errata.Benignioris abice in mare obtutus.
CARMEN V. Laus Quietis.
SIlentium Timore quod Dei iunctum estRapace currus igneus Rota, caelosApiscier tenentibus dabit sese.Silentii, Timore cum Dei iuncto,Tenens beata, nactus Elias currumCui volare ad extimas potestatesPolique limen integrum, in novem Primi.Io, Silentium institutio Vitae,Beate Solitudinis piae fructus.Ad astra quo venitur, atque divinosSodalitatis integerrimae cultus.Gradum suprema, semita una Caelestis.Cor acre de via mala in bonam abducens.Io, Silentium arbitrarier donansCuique facta pessima, ut bona addiscat.Redire Paenitentia unde mox possitMale in relicta sensuum probandorum.Io beata lacrimantium fautrix,Parensque Pacis endo mente mansueta,Cui Abba in igne florido atque caelestiVolare discit ad Dei sacras aures.Sodalis alma simplicisque puraeque,Piaeque coniugale vinculum menti.Nitela sancta, cogitationumqueAd arma lancis, expolita libratrix.Libido suavis in silentio integroGulae bibacis et voracis obstaclum.Pigraeque flamma subditrix voluptatis.Domare prompta, quicquid audit obscenum.Precationis imperans Schola ardentisCotidiana lectionis exactrix.Serene portus, alta mente tranquillaMarisque fluminisque perfidi spernens,Quietis uniformis alma Regina.Iugum suave, seque ferre gestantemVigor probatus: unicum pii cordisDeo dicata gaudium exserens vota.O Auriumque luminumque, linguaeque,Modesta frena nobili regens dextra,Superba falsimoniae Triumphatrix,O impudentiae hostis improbae aeterna,Parens pudoris et pia optimi Nutrix.Tumultuum atque dissoni sibi adfectusSevere Carcer, omniumque virtutumMinistra, mater, arbitrix, gubernatrix.O una inoccupata ceteris, Virtus.Simul magistra, disciplina servatrix.Ab Orbe praedium exsulantis acceptum,Domusque Christi, amata prae arcibus Caeli.Ubi invenire Asyla tuta testaturAb orbe quisquis exsulans, simul ChristoIesu in arma tradidit Sacramentum.Silentium, o Quiete rite conditum,Mihique ceterisque, Christe, concede,Quibus Tumultus atque fluctuum MundiCohors ferocis inminet minax leti.
CARMEN. VI. Amor.
DIu cupita, nunc neglecta necquidquam,Subibit ora Forma, amanda de integro?Et in iuvenculi intimos sinus grassansPuella fulmine urit oris ignito?Cupidinis retenta frena discindens?Quis es, duella, qui per ire NaturaeCupisque miles arma tendere adversumTui ipsius sepulta bella sub te ipso?Venire ne quis error audiat mixtus,Amorem in ora comta de gravi barbaDeus reponit, et Cupidinem differt,Iuventa donec exeat gradum in sanctum,Et aevitatis inquieta seponat.Ibi Venustus oris aurei fulgorCapitque detinetque Nobilem vultum,Cave optimae reposta munera aetatiVelis profundere, ante vel diem fixumForas scelestus ire concubinatum.Parente natus ut parens sies aequum est,Nec interire totus ni semel possis.Quod in te habere cernis, alteri debes.
CARMEN, VII. Debitor.
UBique et undique hoc scio, integra menteMed esse debitorem, et obligatum quemTeruncio tenerier resolvendo.Necis ministra creditrix mihi est Hora,Cate exigendo summulam notans stricte,Ubi huic placebit, ibo, debitum solvam.Quid ergo inane construam, aggeram pondus,Gravique foenore impium geram nomen,Ut Alphii sequatur in rogum Fama?Ubi putaro cras, perendie, multosGregare censuum, et tenere acervorumInepta Forte me hoc die iubet FinisAbire debitorem, habere nil prorsus?Brevis ruina tempori imminet cuncto.Quid haecce summa quae mihi data est, possit?Bene at locare dum queo, mihi hanc vivamUt alterius esse mortuus damno,Ferarque creditore creditor victo.
VIII. Ebrietas.
INebriata nil relinquit intactumFurore mens sepulta, et igneo vino,Stupebit ausa, pessima omnia audebit.Satan protervus impias manus vibrat,Nefas in omne, quisquis audit occisusVel Ebrius, vel ebrii occidit ferro.Tamen necesse multa ferre laudantem.Ab omnium recede vultibus, si nonIn hoc et illo amare quid potes Naevi.
IX. Homo, Christianus.
HOmo esse, cogitato in omnibus punctis,Deinde Christianus, hoc priusquam illud.Fide, utitor Deo, imperite, iussore,Parum nihilve, quod homo cavere possit.Vel ore, vel manu patrabis indignum.
X. Fortuna adversa.
SEpulta mens inertiae merae SomnoMala excitatur ingruente Fortuna.At o supreme Rector, arbiter Rerum,Sat est malorum, inepta ferre non ultraValet rotantis impios, Caro, tortus.Manum monentem o alme, contrahe, exactor.Tibi fatemur esse perditi nati,Quod est male actum id omne vindici est actum.Tibi, o beate, parce nomine infirmo.Vides reapse nos redire de pravoViai amore, demeantis ad Poenam,O ignei reduce brachii tela.Caro est relicta, nuda, debilis, fractaManu obligante iam, supreme, sis praesto.
XI Fama.
ACuta crux, operta melle Sardoo,Aprica FAMA, Solis igneo opposta,Calori, ubi relinquis illud acceptumCui laboris imputavi opus magni?An, o patebis improbo mihi demumCui os decorum inaniisque sublesti,Mero et pudore, pestilens sitis VulgiPer ora ferre non ferenda miracla?Vale, impudica, nil tibi negans monstrum,Pedes obunca, quos tegit fugax Penna.Uti superbus aethere albido PavoGradum minace duplicat tumens fastu.Superne virgo, monstrifer Leo subtus,Quid imminente devoras tuam formam,Tibique dente detrahis rudem larvam?Peribit illa nempe temporis cursu.Venena nutrit inscius sui Rumor,Quibus necatur ipse quam prius sentit.Sequax popellus hostico perit potu.Suavitate sic onusta lactanti,Adit manum atque labra pestilens Fama.Latere dulce, vivere in sinu sanctum.Quod ipse vis, timebis, aut coles tecum,Abibit omne quod nevis, procul spretum.Deus vel hercle proximus Deo, quisquisAgit sibi omnia atque proximis recte,Nihilque curat arrogantiam Famae.Cui sat est, quod actitet, dominatum.Furor, perire, cum sies tibi primus,Ad alterius arbitri Voluptatem.
XII. Irasci crede profanum.
GUlaeque crapulaeque morbidos multosLigat cruenta vincula implicans Pestis.Quid his palamve clanculumve te irasciIuvabit? helluonis ipsius damnum estUt aleonis, omne tegmen exutum.Ita est genus sacerrimum, VoluptatiCui, impia sonare perditum lingua,Et usquequaque castimoniam FamaeIn altero involare, frivolis verbis.Quid invidebis hisce vindicans Pestem?Malum a loquela abivit in ferum pectus,Latenter unde pascitur truces mores,In ipsa donec ordia ingruit vitae.Malum loquendo frivolus perit Rumor,Et aura voce verberata mendaciVagum erubescit obruens locutorem.Is ipse quod mererier scit, impuneUt esse possit, alteri implicet factum.Sed ipse flamma perfidum cremat torrem.
XIII. Cicero.
LAtina Lingua, copula omnium gentiumQuod est fuitque, sola nosse ReginaPotest superba, ab ultima vetustate.Inane nomen atque egens sophistarumLigabit unius nitore tot ditesOpes labelli, et hocce cuncta censebitVocabulorum, iisque subditis rerum?Latina Lingua serva Tullii MarciIn unius feratur, ut toro, sponsiLatere posse, dedito sacramento?Ab aevitate Tulliine NaturaNovas quievit educare Formarum?Rei universa nil novae tulit quicquam?Futurum an omne solus ille concoxit?Inops propheta, quamlibet loquax scite?Quod ut vigente Tullio putes dictum,Vitruvioque creditum architectanti,Ubi, sodes, docere quis suas artesIs ipse quisset, abstulisset oracla?An aedium tot inclutas viro partesNecessitate quae forent satis, MarcusLicet Quiritium Eloquentia princepsAmabili sonore praeministrasset?Ab unico omne disce ceterum exemplo.
XIV. De Antisthene.
MAle audiendo cum bene egeris, Rex esParente natus altero senex Graio,Thrace altero, Platone laesus, exclamat.Quid inter omnia esset optime felixMori, rogatus, optime, optime dixit.
XV. De Theophrasto.
AMore gloriae est inanius nilum,Ubi incipissis ordio putri, vitamIbi oppetis superbus, et iaces longum.Omittite o Beatitudinis nomenVel id labore quaerite arduo, intento,Docebat ista iam oppetens Theophrastus.
XVI. Deo.
DEus Deorum, et arbiter gubernantum,Sine extimo Beate finis, aeternumFuture-semper, es quia ordii ignarus,Cui esse cuncta, at ipsus omnium Factor.Quiete vivus actuosa, herus motui,Geris quia omnia ipse, nemini gestus,Creata cuncta te citra colunt vitam,Nihil probatur ultra habere vim sensus.Vigoris Aura, Fons bonorum inexhaustus.Inexplicatum, inefferendum, ineffatum,Inadsequendum, ineloquibile, indictum,Inexputandum, ineruendum, inexactum.In unitate cuncta quae cluunt rerum,Reapse multitudine omnia excedens,Et unitate cuncta nobili includensNihil nisi SUPREMUM et OPTIMUM NOMEN,Nihil nisi alta, celsa, summa Maiestas.Quod est, fuitque, quodque erit, sinu amplectens.Homo te adoro, de te originem ducens,Ea excidisse non nocet, prope est CHRISTUS,Iuva labantis impotentiam obscuram,Tibique siste, adesse quem iubes FAUTOR.O aeviterna Gratia atque Caelestis,Benignitatis Aura, flammeum Numen,Volubili perenni serva me gressu,Et hinc et inde dira saecla contundunt.Tibi assere, o Beate, praecipem Mentem.
XVII. Epitaphium Scaligeri.
FLeant relicta Regna, migrat hinc Caesar,Maris iacentis et volubilis Terrae,Polique concitantis omnia, immensi.Ibi est sepultus ille Iulius, quem nonRota recepit Orbium via aeterna,Licet recepit, ambientis ambitusVigore maior, exserit sacrum Vultum.Sinu soluta quamlibet satis magnoTenere nescit omnium capax Tellus,Et aequor, humido unde origo Vitali.Deorum amicus ipse par Diis HerosRapace mente gessit omne, quod pollet,Erat superstes omnibus tamen rebus.Ab hoc sepulchro, ab hacce frigida tumbaPoetici nitoris inclutum NumenSophique terminus supremus humani,Superba flore purpurante, Lux FAMAE.Scientia omnis exoririer possit.Ut ora fonte vatis est CaballinoRigare culta. Sic, iubente Natura,Ab hinc Apollo vim hauriat salutarem.Medentium unde saecla consulant Morbis.
XVIII. Inlustris.
CUi invidere possit hospes e vulgoUbi notata defoco ora contemplorSuperba Nomina ipse gratulor Monstro.Suo sibi ille iure dicit INLUSTRISLupanar omne qui libidine exstinguit,Domusque LUSTRA Regiae instar, instaurat.
XIX. Scorpio.
VOmens venena fluminis modo magni,Superbe Scorpio, inminens truci cauda,Ferox, proterve, transfuga, auctor infelixPetentium ima Turbinum, ipse desertusBonoque nomine et favore cunctorum.Putas latere pestilentis adflatusVenena posse sub suavibus verbis?Fuga ipsa vostra prodit omne secretum.Latere sub Scioppio haud potest, nomenNimis nimisque Scorpioni id agnatum est.
XX. Poeta.
POeta si quis es, reapse, non verboDeum referre plus, quam olere mortalem.Habes necesse, nulla mentis excessum,Deo admovere Flamini potest sanctoScientia, aut potentia, omnium PrincepsNisi Poetica, enthea, alma, caelestis.Inepta parce dicta didere in vulgus.In ordio quidem omnium parens cunctosPares creavit, ut Deum celebrarent.At invidente Satana cadunt multi,Brevis relicta turba, quae memor Patris,Cui creata, servit optimi Laudi.Beatus ille ter quaterque, qui vatesCelebriore nomine audit ac Princeps.Sit iste vel Monarcha iuxta Alexandrum,Vel Imperator endo Iulii sede.Ego Poeta si vocarier possimNec invidere Persico velim RegiLydive gloriationibus ditis,Philippidaeve, Caesarive, Traiano,Bonoque Nervae, Amabilique Mammaeo.Sibi tenere si qua possident, mandem.Mihi in Iehova, eique laudibus votisTeratur absque turbine et foro tempus.Libris receptus, inter hosce regnaboModimperator, et volatili plantaPer omne nomen ingruens vetustatisApis Matina, quae mihi apta, sublectisCoronam Iesu honoribus sacram texam.Ea decorus ante Iudicis staboPium tribunal, inque Gratiae fidoSinu, quietis aucupabor aeternaeInefferenda gaudia, aureum saeclum,Io Beatitatis a Deo rivusRigat modo omne pectus, atque mortaleisProcul iacere Christus imperat curas.Poeta si quis hoc modo sapit sancte,Dei Parentis ipse Filius gestaSacro sonabit ore, negligens vulgum.
XXI. Duella civilia.
IN Arma quando, provocante cognato,Ruit profectus ex eodem avo Sanguis,Inexpiabile est duellum, et in finemUtrumque pessum it, altero alteri instante.Quid Oedipi, nisi orta pugna GermanisDomum eruisse quivit, hactenus firmam?Remique Romulique sanguis incensusAd ultima haesit Urbis inclutae fata,Gener socerque perdidere, quod septemLabore saecla vix adepta vegrandi.
XXII. Quies pandama/tor.
LAtere dulce, nobiles fovet flatusNec emovetur impii minis Ponti,Suopte quando mens recepta complexu,Ab exteris profecta cuncta profligat.O entheate mentis inclutae excessus,Abi evolaque perfidas luti faeces.Dolor quid est, nisi breve admodum punctumImaginatione digerendum alta?Ubi male esse disputant sibi sensusReapse nullus est sui status compos.Timor doloris umbra, quem imminentem implet.Nihil quit esse durius suo auctore,Dolor probatur esse laesa vis sensuumSibi ipsa carnifex, suus sibi tortor.Quis est Catonis in foro sacrum obtutumNihil paventis ausus eminus ferre?Idem forum Tiberium expulit GracchumCaique robur, attonantis adstanteis,Ita in furore mens vagante suspensa,Modo feroce gaudio icta subsultat,Modo ultimo sepulta tota maeroreCaput supina deicit, modo exsurgit,Redux timore, seque sublevat sensim.Quid hoc inepte, providentiam credisEt in tuopte durus exsilis damno?Ubi relicta rebus est via insanis,Deo gerente cuncta, cuncta torquente?Quod es futurum, ut esse non libet ora,Precesque funde, mente te intima purga,Futura si sat utilis tibi res est,Negotium impetrabis unico verbo,Sed hoc frequente, filialibus votis,Minus futura? temne velle pugnando,Tamen quod est statutum id exiget norma;Perennitatis alligata torrenti.Necessitas domare si voluntatemPotest remissam, et impotem sui per se,Quod evenit tuae est simul potestatisQuia omne quod fit ut fit, ipse dilaudas,Tua occupatus interim omnis in vitaSatur recedere ut cibi queas mensa.Negotiorum inane nomen et pravumAperta fallit orsa muneris iussi.Tibi expete, ut decere te putas, cuncta,Et illa pauca quae placere contingitIta excolendo sedulus fove Cultor,Uti remissa norma nuspiam impingat.Rigata nectare et Favonio suaviAger resolvit in bonum sata EventumEt horrea alta frugibus struit crebris.Suave mens subacta nectar haurireBonum quid esse, quid malum queat, cernens,In Arce sistit, integreque felix est,Retroque flexa, conspicata thesaurosInepta ridet hinc et inde tortarumPericla mentium, et tenacia obstacla,Sibi quieta, conscia unice recti,Amara, cruda, saeva dicta de vulgoPili aestimat, cadentis in citum flumen.Nec huic nocere fama cum ambitu toto,Nec arma rumor Impotentiae vibransProtervus audet. Unicum Sophi nomenSuperstes, omne frivolum pecus spernit.O invidenda si bona ipsa MENS norisTua, aestimesque regula satis iusta,Diis propinqua, si quiescere audebis,Ferina prorsus impedita per vinclaAbire ubi cupiscis e tua turri,Opinionis exuas modo textum,Araneaeque gnava rete perrumpas,Suave, amara quod cutis tegit, cernes,Tibi nocere Solis haud potest fervor,Rigore dura non hiems sacro tanget,Hera es tibi ipsa, et inclutae parens SORTIS.
XXIII. Ad Nicium.
AMica flamma, quae sui modo exhaeres,Id unicum quod appetebat, amisit.Recessu in huius, in quo habere fortunamEt omne prosperum decus videbatur,Ut orba nocte in unica viri SponsaRelicta maeret, et cor exedit luctu.Uti columbus albus, ales integra,Cubile quando sancta perdidit primum,Negat deinde quippiam VoluptatisSibi fruisci, in arbore assidet solaImaginemque coniugis sui cenat,In hac Lubido cuncta vortitur casto.Ita a me eunte Nicio meo totusIn anteacta dulcium exeo rerum,Et illa conspicatus ore constanti,Abire nuspiam potens, quiesco in me.O in vetusta nomina arduum exemplum,Tibi recedo Tarrius, merus candor,Tibi ista pura, pectora assero toti.Et omne rebus inclutis ratum Nomen.Ubi esse amicus haud tibi amplius quiroIbi nec esse me fatebor omnino.
XXIV. Preces.
PRecari adorsus, istud ante habe pensum,In omnium venis Parentis obtutum,Deum tueris, ille te videt coram.Tibi imputato, dignus ille qui donet,Ad impetrare tu rogator indignus.
XXV. Poeta.
PRocul remota pulchritudinis normaIneptientis a Libidinis coeno,Deo placere, summa magna summarum est.Agone in hocce querquerae Iuventutis,Ubi nitela floret oris investis,Petite mille fraudibus malis, TARRI,Eumne, qui furore Bacchico insanusFores ferire gloriae tuae creditMoraris? et placere Iudicis vulgiIn aure tendis? Impie exeas latroQuieta mentis eruens statae, Fervor,Et Ira, pestilentiae gubernaclum.Deo Poeta se probavit, ingentiFurore plenus, et fremens inaccessum.Rotunditate circuit sua caelos.Tolutim adacta carmine igneo metraSono rapace, dextera haud sua, vibrans.Deo nocebit huic nocere contendens.
XXVI. Afflictio.
DIu per umbram et extimas notas spectansRotantis inquieta regna Fortunae,Timoris hospes hactenus, tibi ignotus,Quod esse suspicatus, impetis verbis,At ecce nunc, Dei iubentis assensu,Adorta te furore Sors nimis parcoFacit videre, quid sit esse mortalem.O arbitrix Triunitas meae vitae,O Unitrinitas meae arbitrix lucis,Tibi profunda mens tibi egerit seseAgitque pro dolore gratias tanto,Dat hic honoris incluti facultatem,Supraque vulgus exeuntem amat Flammam.Id omne peccat usquequaque et impune,Nihilque credit aut timet piamenti.At o Beate, quamlibet rude hoc nobisTamen monere sufficit fidem, cauteAgendum, et abstinendum ab improbo coetu.Id est sub ira, et oppetet statim, dia.At ire nos procul ruina, detestansCaput perire cum malis bonum, clamat.Abimus, o Triune, abimus extemplo.
XXVII. Moriens.
DEus mihi omnia, in DEO unico vivo,Hic est meae quieta pompa Virtutis.Huic recessit impetita Fortunae,Malisque ab ignibus reducta fax Mentis.Olivitate pascitur Dei sancta,Deo probata, Flamini, Patri, et Nato.Perennitate Sortis aureae floret.Quid ah sibi iste frivolus timor poscit?Quid impiata perfido sono Fama?Alens Libido pestilentiae pignusSibi rebellis, omnium a Deo oblita?Quid inficeta turba mollium adfectuum?Ferocis ira nuntia arrogans caedis,Tremor supinus, Ambitusque, Fastusque,Nitela, Livor, Impotentiae Nomen,Amorque turpis, et Cupido terrestris?Abite inepta Turba, nil dehinc iurisHabere quitis, in Deo quiescendum est.Mori necesse sentio, via est Patrum,Per hanc ad alta semitam pii migrant,Sinumque Abramiae quietis adscendunt.Iuva, o supreme, mens quidem velit pollens:At aegra membra non habent potestatem.Abhinc recedo; si qua facta sunt riteBoni Sodalis, o pii, mementote.Sinistra si qua, deleat favens candor,Deo esse cetera omnia obtinent curae.