IOACHIMIA BEUST MISNCIO.

In Festo nativitatis Christi, Euangelium Luc. 2. et Iohan. 1.

QUis Puer? IMMANVEL: quid fert? promissa salutis,
Ducit ad hunc puerum quae via: sola FIDES.

Die Sancti Stephani, Actorum 6. et 7.

Magna mente ca dit Stephanus pro nomine IUSTI:
FELIX qui vera pro PIETATE, cadit.

Die Sancti Iohaunis Euangelistae Euangelium Iohan. 21.

Perfer et obdura, nec te crux terreat ulla:
QUA positus fueris in statione mane.

Die Innocentum Puererum, Euangelium Matth. 2.

Frustrâ Rex ferro tentat cunabula CHRISTI:
Nil agit, in summum qui capit arma DEUM,

Dominica post Natalem Christi, evangelium Lucae 2.

Vera refert CHRISTUS, non argue vera loquentem,
Ne tibi sis cladis iusta ruina tuae.

Die Ciroumcisionis Domini, Euangelium Lucae 2.

Pro nobis rerum Dominus praeciditur infans,
In se derivans flebile LEGIS onus.

Dominica post Circumcisionem Domini, Euangleium Matth. 2.

Missus in exilium est Caeli possessor, et Orbis,
Exulibus patriam reddat ut ille suam.

In festo Epiphaniorum Domini, Euangelium Matth. 2.

Ecce Magi doant Regi tria munera CHRISTO:
Crux, myrrha est: aurum, gloria: thura, preces.

De Baptismo Christi, Euangelium Matthai 3.

Qui fuit ablutus liquida Iordanis in unda;
Ille meas sordes abluit, ille tuas.

Dominica I. post Epiphania, Euangelium Lucae 2.

In templo quisquis puerum non quaerit IESUM.
Errat, nec recta tendit ad astra via.

Dominica II post Epiphania, Euangelium Iohan. 2.

Sponse voca CHRISTUM, non est fine munere Christus:
Ille merum tarde, dat tamen ille merum.

Die Conversionis Pauli, Actor. 9.

Qui tuba sanguineos te contra exciverat hostes,
Buccina sit verbi, Maxime CHRISTE, tui.

Dominica III. post Epiphaniae, Euangelium Matt. 3.

Credit Centurio, gratis servatur alumnus:
Res est gratuita plena salute FIDES.

Dominica IV. post Epiphaniae, Euangelium Matth. 8.

NAVEtua si non servamur, CHRISTE, perimus:
Solus es in mediis anchora sacra malis.

Die Parisicationis Maria, Euangelium Lucae 2.

Iam inoriens Simoen CHR Istum fert carmin ad astra,
Da mihi in hoc etiam carmine CHRISTE mori.

Dominica V. post Epiphaniae, Euangelium Matth. 13.

Non sum laeta seges, Iolium sum triste: sed oro,
Me tamen in messem collige CHRISTE tuam.

Dominica Septevagesimae, Euangelium Matth. 20.

Non tua vult homines cessantes vines CHRISTE:
PRAEMIA fert gratis qui facienda facit.

Dominica Sexagesima, Euangelium Lucae 8.

Abiice spinam animae, Doctrinae collige semen:
Spina necem, viam nobile semen habet.

Dominica Quinquagesima, Euangelium Lucae 18.

Coecus opem quaeras a vero lumine vitae:
QUI CHRISTI ridet munera, luce caret.

Dominica Quadragesima, Euangelium Matth. 4.

Voce DEI victus Stygius tentator abibat:
QUI pugnat Verbi numine, victor erit.

Dominica Reminiscere, Euangelium Matth. 15.

Quae sit magna FIDES, Cananaeae prngit imago:
Hanc statue ante oculos cum dabis ore preces.

Dominica Oculi, Euangelium Lucae 2.

Solue DEUS linguam, quam Spiritus obsidet ater,
Ut tibi pro meritis carmina grata canat.

Dominica Laetare, Euangelium Iohan. 6.

Milia quinque virûm modico qui pisce replevit,
Pascet is aeternis credula corda bonis.

In die Annuntiationis Maria, et Concepitonis Christl, Euangelium Lucae 1.

Flamine foeta sacro VIRGO parit innuba VERBUM:
O quantum est, hominis sumere membra DEUM.

Dominica Iudica, Euangelium Iohan. 8.

Pramia doctrinae, lapides ECCLESIA sentit.
Haec absconsa DEI Numine tuta manet.

Dominica Palmarum, Euangelium Matth. 21.

Terga premens asini Solymam SERVATOR adibat:
Rex novus hic pompam gaudet habere novam.

Die Parasceves.

In lingo moriens, lingi dispendia soluit:
Hic pendet culpae syngrapha cassa tuae:

Christus pendens inter latrones.

Quem pendere vides diro inter tigsa latronum.
Non rapuit quicquam, sed bona rapta refert.
Qui fons est vitae, sitit ipso in turbine mortis,
Et Sol insticiae crimina nostra luir.
Qui mundo formam tribuit. rebusque calorem,
Amittit speciem frigida massa suam.
De precibus, sudore, siti, de morte cruenta,
Disce homo, quod summus sit dolor ira Dei.

Sed nil scire tuum tibi prodest, haee nisi credas,
Omnia TE propter sustinuisse Deum.

Die Paraesceves.

Sanguine dat vitam pullis Aegyptius ales:
Tu mihi das vitam sanguine CHRISTE, tuo

De sepultura Christi.

Mortem non metuo, quia Christi funere vivo:
MORS nihil in CHRISTI funere iuris habet.

Die quietis Christi, Lucae 13.

CHRISTE mori ut posses, VER Bum immortale quievit;
Estque tua nobis parta quiete quies.

Dominica Paschae, evangelium Matth. 28. et Marci 16.

Morte refert vitam CHRISTUS: qui credit in ipsum
Vines in aeternos post sua fata dies.

Feria secunda, Euangelium Lucae 24.

Vesper adest, ne te vagus error dueat in umbras,
Lux tua sit CHRISTUS, cetera noctis erunt.

Feria tertia, Euangelium Lucae 14.

Qui tractare manu Thomam sua vulnera iussit,
Est DEUS, et vero corpore verus homo.

Dominica Quasi modo geniti, Euangelium Iohan. 20.

Crede DEI verbo Thoma: cur signa requiris?
Non SIGNIS, Verbo nititur alma FIDES.

Dominica Misericoridias Domini, Euangelium Iohan. 10.

Pastor oves CHRISTUS propria cum morte redemit:
Hoc pastore piis nescit obesse lupus.

In die Philippi et Iacobi, Euangelium Iohan. 14.

Nemo DEUM vidit, Patrem ne quaere Philippi
In CHRISTO, Patrem cernere posse datur.

Dominica Iubilate, Euangelium Iohannis 16.

In partu doler est, deîn gaudia: Vince dolorem:
SAEPE DEUS, quae sunt tristia, laeta facit.

Dominica Camate, Euangelium Iohan. 16.

Accusai triplici de causa Spiritus Orbem:
Sed veniam culpae, qui resipiscit, habet.

Dominica vocem Iucunditatis, Euangelium Iohan. 16.

Ne dubita, quoties numen caeleste precaris:
IMPETRAT in CHRISTI nomine cuncta FIDES:

In Festo Ascensionis, Euangelium Marc, ult. et Actor. 1.

Christus ovans, hostes capituos duxit in altum,
Atque suo in caelum sanguine fecit iter.

Dominica Exaudi, Euangelium Iohannis 16.

Cum tibi crux oneri est, tunc causae SPIRITUS astat,
Patronus causae Spiritus ille tuae.

Doninica Pentecostes, Euangelium Iohann. 14. et Actor. 2.

Omnibus in lingusi loquitur Spirabile numen:
Ergo omues populos ad sua regna vocat.

Feria Secunda, Euangelium Iohannis 3.

Ne quisquam dubitet summi de eorde parentis,
Pignus naturae tradidit ipse suae.

Feria Tertia, Euangelium Iohannis 10.

Ad superas artes tu vera es ianua, Christs:
Eirai, qui fine te quaerit ad astra viam.

Dominica Trinitatic, Euangelium Iohan. 3.

Nescis insticiam FIDEI, Nicodeme Magister:
Ex CHRISTI pendet munere vera salus.

Dominica I. post Trinitatis, Euangelium Lucae 16.

Sifueris Croesus, sic partis utere rebus,
Ne iaceat surdas Lazarus ante fores.

Dominica II. post Trinitatis, Euangelium, Lucae 14.

Nec te pinguis ager, nec bos, nec sponsa retardet:
COENA Dei humanis anteferenda bonis.

Dominica III. post Trinitatis, Euangelium Lucae 15.

Sparsa ovis inventa est, et drachma, et prodigus haeres:
CONVERSIS reditus semper ad astra patet.

In die Nativitatis Iohannis Baptistae, Euangelium Lucae 1.

Venit magna dies, qua nemo maior in Orbem
Venit quam praeco, maxime CHRISTE, tuus.

In die mortis Iohannis Baptistae, Euangelium Marc. 6. et Matth. 14.

ESSE Tyrannorum bellaria funera fatum,
Baptistae caput hoc te docet in patina.

In die Festo Petri et Pauli, Euangelium Matth. 16.

Hic Petrus est, qui depetra, te CHRISTE, fatetur,
Quod sis aeterni viva propago DEI.

In die visitationis Maria Virginis, Euangelium Lucae 1.

Visit anum VIRGO, Vates exultat in aluo,
Coecus adhuc Dominum vidit adesse suum.

Dominica IV. post Trinitatis, Euangelium Lucae 16.

Tolle trabem, quisquis festucam inquiris amici:
Si vis erratum carpere, carpe tuum.

Dominica V. post Trinitatis, Euangelium Lucae 5.

Pisces sunt homines, mundus mare, reteque Verbum,
Captores, qui te caelica verba docent.

Dominica VI. post Trinitatis, Euangelium Matth. 15.

Pulcra, sed ante DEUM nihil est Pirarisaica virtus:
CHRISI iusticia est; quae pia corda beat.

In die Mariae Magdalenae, Euangelium Lucae 7.

Femina peccatrix doleractae crimina vitae
FELIX, qui veta flet sua stupra FIDE.

In die Iacobi Apostoli, Euagnelium Matth. 20.

Aula decet Reges, CHRISTI decretara ministros:
REGNUM cum CHRISTO non habet Orbis idem.

Dominica VII. post Trinitatis, Euangelium Marci 8.

Mille quater pavit DONINUS sua verba secutos:
Sis pius, et victus copia semper erit.

In Festo vinculorum Petri, Actor 12.

Carceris ex umbra Petrum puer expedit ales,
CURA DEI humano carcere maior erat.

Dominica VIII. post Trinitatis, Euangelium Matth. 7.

Ne te forte lupi fallant fub pellibus agni,
VERBUM sit vitae regula certa tuae,

Dominica IX. post Trinitatis, Euangelium Lucae 16.

Dives opum, sis largus opum, rebusque caducis
Mansuras caelo fac tibi amicitias.

Dominica X. post Triniatis, Euangelium Lucae 19.

AEDibus in sacris non fas tractare prophana:
Aut emere, aut si vis vendere, quaere [(transcriber); sic: quare] forum.

Dominica XI. post Trinistatis, Euagnelium Matth. 16.

Stulte quid ante DEUM meritis Phatisaee superbis?
TRITA beat, damnat corda superba DEUS.

Dominica XII. post Trinitatis, Euangelium, Marci 7.

Per sceins obstructae sunt aures, oraque clausa:
CHRISTE mea in laudes ora resolue tuas.

Dominica XIII. post Trinitatis, Euangelium Luca 10.

Mortiferum vulnus CHRISTUS Samarita ligavit:
Vicit et aeternae tristia iura necis.

Dominica XIV. post Trinitatis, Euangelium Lucae 17.

Mundus leprosus fit mundus sanguine CHRISTI:
Ex multis grates vix tamen unus agit.

Dominica XV. post Trinitatis, Euangelium Matth. 6.

Pascit aves, vestit flores: cur pabula, vestes,
Non dare hic nobis, cuius imago sumus?

Dominca XVI. post Trinitatis, Euangelium Lucae 5.

Filius effertur viduae, vivusque refertur:
Qui bene funus agit nobile foenus agit,

In Festo Matthai Apostoli, Euargelium Matth 9.

Linque lucrum, et Christum sequere ad meliora vocante,
Corpore mens melior, divitiisque salus.

In Festo Michaelis, Daniel et Apocal. 12.

Dux Michael, par nempe Deo, Patri aequa propago est:
Semper pro populo stat Deus ipse suo.

Dominica XVII. post Trinitatis, Euangelium Lucae 1.

Turgidus aeger aqua, sacrata in luce levatur:
SACRUM non violat, qui facienda facit.

Dominica XVIII post Trinitatis, Euangelium Matth. 22.

De patre dum quaerit MESSIAS, ora tenebant:
Infelix, quisquis, sicut Apella, tacet.

Dominica XIX. post Trinitatis, Euangelium Matt. 9.

Fide DEO, ut fidit resolutis artubus aeger:
Fidenti medicas porrigit ipse manus.

Dominica XX. post Trinitatis, Euangelium Matt. 22.

Ut placeas sponso, nec proiciaris in umbras,
Candida fit vestis, sit sine labe FIDES.

Dominica XXI. post Trinitatis, Euagenlium Iohan. 4.

Si credis CHRISTO, potes alter Regius esse:
Sentit opem crete, sit modo certa FIDES.

Dominica XXII. post Trinitatis, Euangelium Matth. 18.

Cum DOMINUS gratis tibi debita magna remittat,
Tu quoque conservo serue remitte tuo,

In die Simonis et Iude, Euangelium Matt. 10.

Mors ovium lupus est, et mundi regna, piorum:
Heu quantum sacri sanguinis illa bibunt.

In festo omnium Sanctorum, evangelium Matth. 5.

Non faciunt sanctos opera, et tua sanctio, Papa:
Si quis erit, CHRISTI sanguine sanctus erit.

Dominica XXIII. post Trinitatis, Euangelium Matt. 22.

In caelis DEUS est in terris Caesar: uterque
Numen habet, cultum defer utrique suum.

Dominica XXIV. post Trinitatis, Euangelium Matth. 9.

Sanguinis a fluxu tacto fit femina CHRISTO
Munda: Fide CHRISTUM tangito, mundus eris.

Dominica XXV. post Trimatis, Euangelium Matt. 24.

Ventum ad supremum est, mundus dat sigua ruinae:
Quem non signa monent, hunc sua poena manet.

Dominica XXVI. post Trinitatis, Euangelium Matt. 25.

Tempus adest, stabis cum iudicis ante tribunal:
Tu mala facta bonis corrige, tempus adest.

Dominica I. Adventus, Evangelium Matth. 21.

Quid spectas asinum? caelestem suspice regem,
Et SERVATORI dic Osianna tuo.

In Die Sancti Andrea, Euangelium Iohan. 1.

Andreas sequitur CHRISTUM, nec retia curat:
Ad sua cum vocat is munia, linque tua.

Dominica II. Adventius, Euangelium Lucae. 21.

Ante oculos errant extremi signa diei:
Mundus securus non tamen ista videt.

Dominica III. Adventus, Euangelium Matth. 11. et Lucae 7.

Lex cum Mose vale, dux praevius ille Iohannes
Ad CHRISTUM ex coeco carcere monstrat iter.

Dominica IV. Adventus, Euangelium Iohan. 1.

Vera doce, et constans Baptistae exempla sequaris,
Nec metuas vera pro pietate mori.

Paraphrasis orationis Dominicae.

Qui genus humanum e caelo Pater asser is alme,
Noticiae detur copia vera tuae.
Tu rege nos, et opem fer cuique in munere iusso,
Terra tibi obsequium praestet, ut ora poli.
Suffice praesidium vitae, noxasque remitre,
Ceu facile veniam, nos quoque corde damus,
Ne sine nos a fraude premi, sed solue periclis,
Postque tot aerumnas in tua regna refer,

Procatio ad Deum Patrem.

Vive Deus, iuste et clemens, liberrime, verax,
Caste, potens, sapiens fine modoque carens,
Auctor, et assertor rerum, quas fabriea mundi
Trina suo passim continet alma sinn.
Et dator, et custos vitae cum compare Nato,
Et quae bissenos impulit Aura viros,
Voce tibi grates ago, quod mortalibus aegris
Ultro aperis numen, consiliumque tuum.
Et natum han fragilem voluisti assumere massam,
Victima qui nostra pro vice factus erat.
Et serie aeterna sacrum tibi colligis agmen
Et servas cultus munia fixa tui.
Quodque tuo et Nati mittis de pectore flatum,
Dasque piis usum numinis ipse tui.
Inseris et vitam lutea haec sub texta per ennem,
Sustentasque tuis indiga membra bonis.
Afficis et dubiam rationis luminc mentem,
Cernat ut officii congrua facta sui.
Vive Deus, nostro sceiere est tua laesa voluntas,
Tu tamen aut rollis, vel mala fata levas,
Sint tibi res animae curae, et res corporis omnes,
Nanque anima et corpus muneris omne ini est.

Precatie ad Filum Dei.

CHRISTE DEI soboles, aeterni Patris imago,
Cuius parta mihi munere vita, salus:
Respice menimia dolicti mode gravatum:
Sed me luminibus respice quaeso tuis:
Istis luminibus quibus illum, CHRISTE nostasti,
Esse suum quite voce negabat herum:
Illam, quae lacrimis lustrans, tergensque capillis,
Petulit ad sanctos oscula fide pedes:
Denique queis illum vidisti fronte serena,
In cruce qui tecum triste pependit cunt.

Ecce menm erimen nigro me destinat Orto,
Et sine te non est qui ferar alter opem.
Peccavi, fateor, peccavi terque quaterque,
Et mea tam multa est culpa, ut arena maris.
Sed tua peccati destruxxit gratia regnum,
ULTIMA spes miseris Gratia sola reis
Ergo qui lapsis es portus, et anchora rebus,
Tu mihi victricem porrige Christe manum:
Ut cum converso polorem mea crimina Petro,
Et te peccatrix sicut amavit, amem:
Utque tuos vultus possim, et tua templa videre,
Quae latro felix templa beata videt

De Spiritu sancto, ex Esaia.

Spiritus ut Domini manifesto robore praesens
Semper apud Patres duxque, comesque fuit:
Acer idumaeus sterili quem sensit in ora
Esse ducem, et rubri scindere terga maris:
Sic Pater hunc mittat nostra in prccordia Flatum,
Ducat ut in tantis agmina sacra malis.
Caega via est: sed nostra regat vestigia verbo,
Quae lux humanis gressibus alma venit.
Notitiamque Dei, verosque in pectore cultus
Excitet, et vera vota profecta fide.
Et motus similes sibi nostro in pectore gignat,
Legis ut ad normam sensaque et acta regat.
Igne suo lustret tenebras, et reprimat aestus,
Ut sileant summo subdita corda DEO.
Utque fides certa veniae spe nixa quiescat,
Quae miseris CHRISTI munere parta fuit.
Sit lux consiliis, duxque inter saeva pericla,
Ceu Mosis rubeum per mare rext iter.

De coena Christi, Matth 26. Marci 14. Lucae 22. I. Corinth. 11.

Vis est, atque fides verbis quae Christe profaris;
Crusta sacra est corpus, Bacchica gutta cruor.

Hoc pignus meritique tui est nostreque saluris,
Crede Dei dictis cetera monstra, fuge.

Lotio Pedum.

Filius ipse Dei comendans munia verbi,
Quod patrio veniens protulit ante sinu,
Non poterat melius sacros ornare ministros,
Quam caput infirmos dum lavat amne pedes.
Ergo pedes ô Christe tui, tua facra ferentes
Turrigero praestant Pontificis capiti.

Agon Christi, Matt. 26. Lucae 22.

Flaminis in forma summi stat Filius orans,
Sacra ferens Patri seque suasque preces.
Tali deposiro Pater est contentus, et audit
Quae pia pro nostro nomine vota facit.
Tanta offensa fuit, tam magna picacula, quae non
Vel prece, vel precio soluere posset homo.
Sed DEus huic agno culpam, et stipendia culpae
Imposuit dirae tristia iura necis.
Nam brevis, immensusque labor, quem sustinet in so
Persona aeterni, vera propago DEI,
Fit precium culpae, quod erat satis ante Parentem,
Compensans iram, iusticiamque Dei.
Ira Dei victa est precibus, precioque cruoris
Iusticia: ô facti forma stupenda novi.
Si tamen haec pro me, non pro te, CHRISTE, tulisti,
Et mea culpa tua est, tunc tua plama mea est.

Osculum Iudae.

Ore Deum ficto prodit, quem vendidit aere:
Has artes Iudae triste monile manet:

Lapsus Petri.

Natura ad lapsum prona est: sed gratia Christi
In melius versis nocte, dieque pater.

Panaluda.

Aere bonam causam prodit desertor Iudas:
Haec de discipulo dona magister habet.
Sit precor his merces samosa, catenaque Iudae,
Qui cum mens veri est conscia, vera negant.

Pilaius Lavans manus.

Non vitreo cum rore manus a caede lavantur:
Omne nefas lustras sanguine Christe tuo.

Simon Cyrenaeus.

In cruce gestanda Simon te Christe iuvabat:
Vox auditorum signa Ebraea Simon.
Propter doctrinae studium pia turba scliolarum
Partem CHRISTE tuae sustinet ipsa crucis.

Lusus Militum de vestibus Christi.

Vestes Christe tuae, sunt lusus causa prophanis,
Nummus fit pietas, fit gula festa dies.
Cur Briareî manibus rapitis bona sacra potentes?
Si rapere est pietas, plurima tubra pia est.

Metaphrasis Psalmi VI.

Non equidem poenas me commeruisse negabo,
Iustave vindictae deprecor arma tuae.
Tantum ne poenae praeceps furor urgeat aegrum,
Nec gravis incumbens opprim at ira reum.
Mite cor in miserum Deus accipe, et assere lapsum,
Nam mea ad impositum massa fathiscit onus.
Da requiem fesso Pater, et mala nostra levato,
Intima nam morsu conficit ossa dolor.
Visque animae ingenti iacet onerata labore,
O mihi quae differt te mora longa, Deus?
Ah refer alme pedem, nec te mora tardet euntem,
Haneque animam a luctis cripe quase suis.

Est tua, sitque precor, elementia causa salutis,
Quae lucet nati sanguine sola tui,
Et quis te memori cantu uchet aethere cassus?
Num referet grates quem gravis urna tegit?
Aisiduus labor est gemere, et per tempora noctis
Compositum salso perluere imbre torum.
Maesta tot, ac tantis exundant lumina gurtis,
Ut madeant lacrimis conscia strata meis.
Tabe meam faciem maeror contraxit, et oris
Informem speciem ruga senilis arat:
Dum variis omnes instat insultibus uni,
Exercentque iras in mea fata suas.
Sed procul hinc aufertae gradus, ausi improba facta,
Namque meis lacrimis auris aperta Dei est:
Annuit is votis, quae maesto corde profudi,
Et iussit querulas pondus habere preces
Iam rubor in famus notet hostest, aegraque tubet
Corda, quod eventum non habuere doli.
Quin potius veniam precor, actutumque reversis
In melius sanctus stet pudorante genas.

De Vitx Humana.

Tita quid est? labor est, et habendi vana cupido?
Sed mors humanis est medicina malis,
CHRISTE tuae vivae mortales insere massae
Mors ex labe mea est, sanguine vita tuo est.

De Verbo Dei et Sapientia Munds.

Vita, Dei verbum est, Mundi sapientia mors est.
Elige sive voles vivere, sive mori.

Pslamus XC. Transibus celer est, et auloamut.

Picturam quoties hanc aspicis, optime lector
Te toties vitreum noveris esse globum.

Instabilis pulis vita est properantis imago,
Ille rugit, veluti vita caduca fugit.
Mors certa est, incerta dies, hora agntia nalli,
Extremam quare quamlibet esse puta.

Ad Augustum. Saxonia Electorem, etc.

Gaudet ut AUGUSTO nasci sub Caesare CHRISTUS
Quo Duce pax terris protulit alma caput:
Sic AUGUSTE, mihi, te Principe, condita versu
Maxima de CHRISTO nascitur historia.
Ille fult magnus: sed enim, cum maximus esset,
Neglexit cunas optime CHRISTE tuas.
Tu, fora, templa, scholas auges, AUGUSTE: quid inde?
Imples mensuram nominis ipse tui.
Ergo tibi haec tacito debentur carmina fato,
Qui vere AUGUSTI nomen et omen habes,