Sionion.Machine-readable textSiber, AdamSiber, AdamXML version, markup prototype, December 1999?markupCamenahttp://mateo.uni-mannheim.de/camena/siber1sibersionion.htmlsiber001.jpgsibersionion.xmlsiber1/jpghtmlLipsiae, 1573.
Regeln fuer die Texterfassung 12/2000
not necessary
siber1sibersionion20 August 2003RĂ¼diger NiehlmarkupBasic XML-markup: divisions, lines, heads, TEI-Header.
typed text - partial structural markup - no semantic markup - no spell-check
Adami Siberi
SIONION, SEV, HISTORIAE SACRAE LIBER SEPTIMVS.
I. APOSTOLORVM IN IVDAEAM VNIVERSAM
dimissio.
Qui nuper fuerant Celadones, regia lateIudaeae Christi verba per arua canunt.MATTH. IX. ET X. MARCI III. ET VI. LVC. VI. ET IX.PAlare populi multitudinem, velutGregem, carent pastore, quae bidentium,CHRISTVS videt, doletque, sectatoribusMandatque, messis copiosa quod, preceDominum rogent vt messis humili, operariosIndustrios emittat in messem suam:Apostolos vocatque bis senos viros,Simona Petrum, fratrem et illius Andream,Tonitrui natosque geminos, innocensPost illa Iusti cuique nomen obtigit.Thomam, Philippum, fertur et qui regiaFuisse stirpe, mancipem Leui satum,Iudam pium, Simona Cananaeum, impium,(Semper viris miscentur improbi bonsi)Iscarium: ad Isacaeque gentis perditasEant oues, sine geminis iubet togis,Sine pane, virga, calceis, pecunia,Instare regnum et vbique praedicent Dei,Curentque morbos, suscitentque mortuos,Furiasque pellant, cum bonis communicentAccepta gratis, instar et ouium ferosMittantur inter quod lupos, vti catiSerpentium sint more, nec minus tamenEt candidi, atque columbuli ceu, simplices:Promti nihil non ferre propter se mali,Damniue: faciunt imperata illi, DeiLocis adesse et omnibus regnum canunt,Miraculis verboque conciliant fidem.
II. FILIVS VIDVAM NAIMICAE.
Et mors in CHRISTI dextra est, et vita: fugaturMors: vita extincto voce potente redit.LVCAE VII. Est misera, morte coniugem quae feminaAmisit: at si perdit eadem filum,Qui non patrem modo facie refert, potestSed esse iuuenis vtilis matri, vnicum:Est illa tum vero omnium miserrima.Amoena, talis, qua sita est Nais, venit,Quae maesta mortuum efferebat filium,CHRISTO obuiam: funalium longissimusProcedit ordo: cuncta planctibus sonant:Mater genas, et ora lacerat vnguibus,proiecta toto et corpore solo sternitur.CHRISTO dolent vel non rogato hominum mala.Matrem videt miserrimam, et ait, lacbrimasIam siste mulier, comprimantque baiuliGressum, manu tactaque sandapila, tibiDico puer surge, inquit, et (mirabile)Potente restitutus in vitam sonoVerbi, vt quiete excitus, et lecto puerNigro sedet, retentat et loqui, exsilitPoculoque subito, et redditus matri suae,Paulo ante funus, iam domum viuus redit,Plaudente ciuitate: CHRISTO tristiaVertunt adeo facile iubente in gaudia.
III. IOHANNIS BAPTISTAE E CARCERE QVAESTIO.
An sit, QVI VENIET? Christus respondet, et ipsisMessiam sese rebus adesse docet.MATTH. XI. LVC. XII.BAptista CHRISTI facta clausus carcereAudit, sui mittitque (de manu in manumPraestantiori vt traderet) binos gregisInterrogatum: tune, qui venturus est,Existis, an manemus alium creduli?CHRISTVS quib. (quod forte plurimis daretVisum, salutem, integritatem virium)Verbis opus non est: sed ite, et auribusRenunciate accepta, et hausta oculis, ait,Vestro magistro. Lumen aspiciunt poliVitam trahentes nocte sub nigra: audiuntSurdi: lues relinquit, et languor, quibusMembra vlceribus hiant: ferunt vestigiaFirmata claudi: mortui lucem vident,Inopes salutis audiuntque nuncium:In me beatus quisquis haud offenditur.Additque, eis abeuntibus, quid o locaDeserta tandem quid petistis, cernereArundinem, an quam ventus agitat? mollibusAn vestibus potius amictum? molliaGerunt in aulis victitantes: an canitVatem futura qui? notate quae loquor,Etiam omnium qui sunt, fuere, maximum.Enixa non hoc vlla maiorem est nurusViro grauis: hic praeparans Domino viamEst ille Genius, alter hic est Helias.Sed nec mihi, nec creditis Zachariadae.
IIII. PECCATRIX.
Fletque, rigatque pedes, et tergit femina ChristiCrinibus, et fundit nardina, crimen abit.LVCAE VII.NOn publicanos, non lupas CHRIstus fugatA se benignus: intrat aedes hospitis,Recumbit et conuiua: paulo, vixeratPudore quae pulso impudica femina,Cum post adest, epulantis a tergo abijcitEt ad pedes sese, rigatque lachrimis,Lauitque plantas illius: tantus dolorPeccata miseram propter edit, et osculisPremitque, permulcetque, amore feruidaOrto fide, fragrantis vnguine casiae:Incusat animo cum suo CHRISTVM, putatVatem Simon nec esse, qui, sit, nesciatQuae mulier illa: Hypocrita sed turgidoEt insolente operationibus, sibiPronunciat, peccasse, CHRISTVS, anxiamMagis placere, dignioremque venia:Quae, sit remissum debiti quantum sibi,Factis, fatente hoc hospite ipso, comprobet.Et ad mulierem: crimini fit gratiaAit tuo, seruata abi felix fide.Contaminatos noxijs fatentibusSe, quod sumus, qui vescimur vitalibusAuris, Dei non clauditur ignoscentia.
V. CAECVS, MVTVS FVRIOSVS.
Integrat a Satana Christus quae perdita: mutusHinc loquitur, lucem, caecus et ante, videt.MATTH. XII. LVCAE XI.MAlum struunt, necemque Christo Hypocritae:Cauet sibi ille, desinit tamen beneNil facere secius, atque opem ferre omnibus,Seruum vt decet, carissimum sibi PaterQuem legit, et beata flatus aurulaFouitque sacri, et rore tinxit tempora:Vt iura populis det, nec aut clamet ferox.Rixetur aut tumultuando publice:Quassata quae, nec frangat aut arundinem,Extinguat aut ellychnion, quod fumigat:Eo vsque dum perducat ad victoriam,Credentibus sibi, veritatem, gentibus:Sic, quem negato vocis, et lucis furorExercet vsu, restituit: almum videtCaecus diem, mutusque liquitur: impijCalumniantur Hypocritae rursus, per etBeelzebulem pellere aiunt daemonas:Quasi stare regnum vel domus, vel ciuitasSecum ipsa possit dissidens: aut filijIpsorum idem per inferorum principemPraestent: potentem viribus nisi auctiorDomi suae nemo opprimit, vincto eripitEt arma, diuiditque spolia: non facitQuicumque cum CHRIsto hostis est: CHRIsto, improbusNon congerit qui, congerente, dissipat:Mendacij quod spiritum arguit Deum,Nunquam expiando polluens se crimine.
VI. CHRISTVS CRIMEN FVRORIS SVSTINENS.
Si furijs agitur Christus, quo daemone mundusEt loquitur tandem, et fanda, nefanda facit?MARC. III.SIc scilicet, sic filium in mundo DeiDecet accipi: dum nosse miserias docetHominem suas, seseque missum caelitusSeruare cunctos, et facere bene omnibus:Vt garriat non impia modo hypocrisis,Salutis autorem, et datorem perpetisVitae, sed ipsi furere cognati autument,Ideo parentque vinculis constringere:Hos ergo nec vult nosse, cum sua licetIpsi loqui parente cupiant: qui meo,Et ait, patri quod complacet, facit, meusEt frater hic, et est soror, carissimaMaterque: at illos execratur, viperasVocans, ab ipsa stirpe tetras arboresPronunciatque, quod probetur fructibus:Malus animus quidnam nisi loquatur mala?Quae fatur olim redditurrus omniumCausam, citatus ad tribunal iudicis.Sed nec datum signum aliud illis, quam NiniIri Prophetae, postulantibus, magisMagisque vt offensi ruant increduliTurba, fugato vno, obsidendi daemonum.
VII. IMAGINES.
Est verbum, semen, fermenti massa, sinapisGranum, thesaurus, gemmula, rete, Dei.MATTH. XIII. MAR. IIII. LVC. VIII.ERgo relictis viperis, quodam dieDomo profectus ad lacum CHRISTVS sedet,Cum multitudo congregatur maxima,Audire cupida regium verbum Dei:Conscendit igitur, doceat hanc vt, acatium,Memoratque semen, et viam, et hominum pedes,Nec non aues, saxeta, sentes hispidas,Multo ferentem agrumque fructus fenore,Tum triticum, malas et herbas, subijcitIn arborem et quod se sinapis granulum,Thesaurum, et vnionem, et euerriculum,Lychnumque, fermentumque, et aures, adijcit,Quibus audiendi cunque sunt, haec audiant.Quid te Magister imagines loqui iuuat?Vt audientes audiant, intelligantNihilque surdi, perspicace lumineCaecique cernant nil suo vicio, bonamRedeant nec ad frugem, et ita eis ego medear:At vos beati quis datum est, et cernere,Et auribus negata bibere vatibus,Iustisque multis. Semen est verbum Dei:Hoc in viam cadit, malus de pectoreQuando illud auditoribus Satan rapit:In saxa, cum prementis aestum non feruntCrucis: Fames pecuniae spinae: bonusAr est ager, quem gratia subigit Dei,Legisque vomere, et malorum sarculis.Herbae malae nil sunt nisi sati Daemone:Iam quid sibi velint, non videt quis, relliqua?
VIII. IOHANNIS BAPTISTAE CAEDES.
Herodes epulas celebrat, meretricula saltat,Praemia Baptistae collaque secta capit.MATTH. XIII. MARC. VI. LVC. IX.SEx fuerat in custodia iam mensibus,Qua Macherunta per Notus flat imbrifer,Zachariades, quod abdicandum nuptijs,Sua Philippo restituta coniuge,Inauspicatis clamitasset principem:Dolet, furitque Veneris incestae nefas,Sancto paratque Rex viro necem, et tamenDici veretur impius: deponiturErgo leo, vulpes placet: natalibusConuiuium primatibus facit suis:Ostro super discumbitur strato, dapesPonuntur auro, murrhinis feruet merum:Est aula quanta perstrepit: SicinnidaHerodiadis ante ora regis filiaSaltat, placetque: posce me quicquid volesCum, rex ait, iuratque, vel si legeritPartem impij: suam illico matrem rogatHaec, et reuersa, vatis in disco caputRespondet a ceruice diuulsum mihiDari iube Zachariadae: quid o DeiTimens agat rex, an fidem fallat, negetTot testibus promissa mendax? annuitErgo pius facto impio: affertur caputSqualore sanctum, atroque foedum sanguine,Adulteraeque fit satis, nec scilicetCurante talia, aut vidente Numine?
IX. QVINQVE PANES, ET DVO PISCES.
Pisce virum gemino, libis et quinque potenteVerbo auctis CHRISTVS millia quinque cibat.MATTH. XIIII. MARC. VI. LVCAE IX. IOHAN. VI.REnunciata caede Iohannis sibiIn sola (cur nin fas furores principumExire?) CHRISTVS cum suis abit loca:Sed non potest latere: sequitur paruulisCum liberis caterua matrum maxima,Virumque: quos balantium velut gregemPastore destitutum, et erudit, maleCur atque habentes: Sole merso, vesperaIam iamque inumbrabat, suos ergo vocat,Et vnde ememus omnibus panes, ait,His, quos edant? Philippus haud nummum putatCentum satis bis esse, quisque paululum,Vt sumat: at vos an habetis nil cibi?Est Andreas duobas hic cum piscibusPuer cui sunt quinque panes, millibusSed tot quid, inquit, haec? toris discumbereImo ordine facite populum, atque dexteraPanes capit, piscesque, et actis gratijsPartitiur, vtque diuidant turbae iubet:Saturanda quinque millia hominum sederantCampis, repente (Ver bi ea est potentia.)Inter manus, dentesque crescenti dape,Explentur omnes largius (mir abile.)Capiuntque vix canistra bis sex fragmina.
X. CHRISTVS REGNVM FVGIT, ET MARE ambulat.
Quo Nini, Alexandri, Cyri, quo regna Quirini?Imperium CHRISTVS tempus in omne tenet.MATTH. XIIII.MARC. IIII. IOHAN. VI.QVi multa paucis panibus alere milliaPotest, queat non commeatu exercitusTotos leuare, et imperator AusonaeVrbis iugum repellere a ceruicibus,Fusis, fugatisque hostibus, IacobicaeGentis? placet rapere igitur plebi virum,Regemque constituere: caelo veneratSed ille multo res ob alias, temporisQuam sceptra propter inania breuissimi:Sui memor quare officij in montem fugit,Preces Deo, laudesque fundit: cum lacuMedio inter haec cum fluctibus Petrus feris,Socijque habent contrarijs rem flatibus:Adest, liquentes et premit CHRIstus pedeVndas: vident, spectrumque eum esse existimant,Clamantque cuncti: protinus cum, sit metusVanus procul, ait CHRISTVS illis, ipse egoEgo ipse sum: Magister es, refert Petrus,Si noster, ad te me venire per iubeVndas: Veni: descendit ille, dum fidemHabetque verbo, calcat aequor: at vidensVentum proteruum, mergitur: CHRIstus manuQuem prendit, et, quid o vacillas, tam parumFidens, eumque seruat. Hoc regnum DeiEst filij, per ire pontum turbidiMundi, iuuare et vltimo in discrimine,Quicunque votis Numen eius inuocant.
XI. PANIS COELESTIS.
Perpetuum panis caelestis prorogat aeuum,Filius aeterni Numen Homoque Patris.IOH. VI.DEi suum quis non loco ventrem colit,Pluresque panes hordeaceos facit,Quam liba vitae? Confici qui non potestSeclis procurate omnibus cibum, poloHomine dabit quem natus, a Deo patre,Vi praepotentis auctus ipse Flaminis,Sic CHRISTVS in collegio: auditor putatCibum esse tantum Manna caelestem, cupit,Quo guttur exercendo, corpus pascere:At panis ego sum, CHRISTVS inquit, caelitusDatus, alo vitam ad perpetem qui credulos:Non sentiet, quicunque venit ad me, famem:Habens fidem, torrebitur nunquam siti,Vobis loqui mira videor? Nemo venitAd me, parens diuinitus doctum nisiTrahat meus: quis manna quondam visceraReplere, solis mortui iacent locis.At hoc, caro qui nostra pro mortaliumSalute danda est, vescitur quisquis cibo:Clari nitentem regiam aetheris colet,Perennibus viuetque felix seculis:Nam caro mea est (nil certius) vere cibus,Cruorque potus: vescitur auide meaQui carne cunque, et sanguinem bibit meumSitienter, in me manet, et ego maneo in eo.Absurda vobis ista sunt? mirum nihil,Est Spiritus vitae dator, prodest nihilCaro: loquor quae, vita sunt, et Spiritus.
XII. TRADITIONES.
Maiorum mores, et tradita Hypocrita iactet:Crede Deo, et fratrem dilige, saluus eris.MATTH. XV. MARC. VII.ADiuncta CHRISTO turba nil HypocritisPotest probare: manibus illotis videtAdire mensam Apostolos, quid patriaPharisaeus, et ait, instituta negliguntTui magister, ire sic contra decetSancita maiorum? Excipit CHRISTVS, DeiQuid abrogata iussa vos rescinditis?Quam fatus est Amosius Hypocritae beneSermone, quo vos pingit: hicce me colitLabijs tenus populus: eorum cum proculA me sit animus. Scita nil hominum DeusMoratur, et statuta, ritus per manusEt traditos. Honorem habe parentibus:Capitale sit, qui dixerit patri male,Matriue, Numen praecipit: vos, proderit,Contra, magis parentibus multo datumMunus Deo Corbonium, quo sterniturIter meis ad templa summa caelitum:Ita fit, boni nil praestet vt natus patriPietate non pia: Ipse sed quid o mororCaecos? Pater quam maximus rerum meusNon plantat, ab radice planta euellitur,Non inquinat, non polluit hominem, subitQuod os, sed exit ore quod contaminat:Vt cogitata noxia, et caedes, doli,Adulteriaque, furtaque, et conuicia,Et probra, lites, falsa testimonia,Quae sunt et eius vicia generis, intimoEuocata cordis e sinu. Sine manibusLotis cibum capere hominem non polluit.
XIII. SYROPHAENISSAE FILIA.
Importuna rogat Cananaea quod, impetrat, audeChristo adhibere preces, quod petis, omne feres.MATTH. XV. MARC. VII.ODere quem, calumniantur, et probrisVexant sui, petuntque fraudibus, parantExpellere humanaeque vitae finibus,Phoenissa filium esse credit Dauidis,Vitae dator qui cuncta auerruncet mala,Clamatque, te miseratio tangat meiO Domine, quo nil fertur esse mitius,Furiata mihi nata est domi: reddit nihilCHRIstus: rogant discipuli, vt absoluat, sibiNe sit molesta, mulierem: non sum refertMissus, nisi ad oues Isacae amissas domus.Audentior repulsa fit: quare venit,Ad genua et accidens, opem mihi fer, ait.At CHRISTVS, vt mage excitet fidentiamMulierculae, non liberorum sumere,Canibus et obiectare panem conuenit:Ita est DOMINE, ait illa, sed tamen canesMicis fruuntur, mensa herili quae cadunt.Gaudet suis CHRISTVS capi verbis: tuaRespondet ergo, quanta mulier est fides?Petis quod, obtineto: abit domum, inuenitCananaea filiamque sanatam: queuntTantum fide flagrante subnixae preces.
XIIII. SVRDVS TARDILOQVVS, ET SEPTEM PANES.
Qui mutus, surdusque audit, loquiturque, cibanturPanibus et septem millia multa virum.MATTH. XV. MARC. VII. ET VIII.QVo cesserat, se recipit e SidonijsVenitque CHRISTVS ad lacum Galilaeium,Cum surdus ad eum tardiloquus adducitur.(Humani imago generis) extra seuocatHunc ille turbam, immittit et digitos suosIn eius aures, et spuit, linguam, intuensCaelum, gemensque tangit, addit EpphataFelix, et aures protinus patent, loquiEt lingua promta est, et stupet vulgus: suosIn monte medius inter inde considet,Matres, virosque, multitudinem docens,Quae maxima, instruitque facilis, et iuuat:Muti loquuntur, ambulant claudi, videntCaeci: cateruae miseret huius, quae tribusHaeret diebus hic, ait CHRISTVS, famePerire tot non fas, nec o causeminiPueri esse vobis nil cibi: panes quidemSuper esse certe dicitis septem: mihiHuc ergo eos cum piscibus: discumbereAt vos iubete multitudinem solo:Actis Deo tum laudibus patri, sacatIn frusta frangens, diuiditque inter suos:Qui partiuntur in cateruam, milliaQuater virum, absque liberis, et matribus.Inter manus, dentesque crescenti dape,Explentur omnes largius (mir abile)Capiuntque vix canistra septem fragmina.Suo benignus corda verbo, et corporaLeuare CHRISTVS assolet credentium.
XV. CAECVS BESSAIDENSIS.
Paruula Bessaidis qua moenia, lumine captusQui prius, auricomi luminis ora videt.MARC. VIII.CAlumnijs instructus alto ex aethereSignum petit sibi dari hypocrita: ingemitPeruersitate CHRISTVS offensus, cohorsOstentum, aitque, adulterina postulat,Dignoscere imperita temporum notas:Dubitare parcite, dabitur signum, NiniSed vatis absurda in Dei incurrentibus,Abitque, fermentumque caueant admonet,Oblita propter liba socios anxios,Inane caeli hypocritarum: peruenitPetrique patriam: affertur illi lumineCum captus: extra ducit hunc vicum (DeiNon facta digni increduli sunt cernere)Imposita, et oculos conspuit, manu, et rogatAn videat aliquid: ille, conspicio, refert,Ritu ambulantes arborum homines: porrigitErgo manus miseri oculis rursus, videtCum protinus, discernit et liquido omnia:Redire vetitus inque vicum, vt spargeretIn vulgus ista (gloriae ergo nec iuuat,Facit bene miserisque CHRISTVS, nec subusSunt vniones apponendae= abit domum.
XVI. PETRA, ET CLAVES.
Ianitor aetherei nisi regni nemo fateturAeterno CHRISTVM de genitore satum.MATTH. XVI. LVC. IX.ITan putant, homine alius natum Heliam,Zachariaden esse alius, aut, aetas tulitQuos prisca, vatem, qui redierit luminisHuius sub oras rursus? At vobis egoExistimor quis, CHRISTVS inquit? omniumCui nomine Petrus: maximus tu maximi,Promissus olim CHRISTVS es maioribus,Natus Dei, qui termino, atque ortu caret.Recte, refert CHRISTVS, beatus es sateIona, tibi non ista patefecit caro,Aut sanguis; est sed qui meus caelo parens:Ergo tibi vicissim habe hoc: tu Petrus esVere: meam professionis hac petraEgo struam, caeleste regnum, Ecclesiam,Quam nulla vis demoliatur inferum,Tibique, natum qui fateris me Dei,(Humana non sunt ista, non sunt terrea)Regni do claues siderei, mortaliumVt arbiter sententiam de noxijsFeras, erunt ligata, quae ligauerisTerris, polo: soluta, quae tu solueris,Praescriptione de mei verbi, tuaStatuta nostro comprobante Numine.
XVII.
TRANSFIGVRATIO.
Illustris media radijs in luce refulgetCHRISTVS, et e caelo vox ruit, ISTE placet.MATTH. XVII. MARC. IX. LVC. IX.SI quis cupit post me venire, se abnegetIpsum, crucem suamque tollat, passibusIESVM expeditis et sequatur, omniaHumana spernens, animam adeoque propriam:Quam qui volet seruare perdet, et meaDeperditam causa inueniet, ait suisCHRISTVS, petit celsumque Thaboris iugumIohanne cum, Petroque et Iacobo, PatriEt dum suo fert, caelitum regi, preces,Repente forma fulget alia (corporumSpecimen futurae claritatis) omniaSplendore perfunditque, Sole pulchrior,Micantioribusque luce vestibus.Et ecce vates, Legiferque, et sideraQui flammeis inuectus est olim rotis,Assunt, habentque verba de morte illiusFutura ad vrbem. Nos bonum hic, ait Petrus,Manere, attonitus, hoc loco tentoriaFigamus et Mosi, tibique, et Heliae.Sed Lex fugit, vatesque desinunt, manetSolus Deus Homo: Patris e caligineNubis tegente lucidae illos vox venit,Hic vnicus mea est voluptas Filius:Aures huic praebete soli, qui via,Et veritas, et vita adest credentibus.
XVIII. LVNATICVS.
Omnia credenti fiunt: truculentior iraQuem lunae exercet, patre rogante, valet.MATT. XVII. MAR. IX. LV. IX.AT ista ne cui dicerent, prius foretReuersus ad vitam editus quam virgine,Interminatus, montis e iugo redit,Legis peritos et videt contendere,Verbisque disceptare socijs cum suis:Quos cum rogaret, accidisset quid rei:Quidam pater, Magister ab filij vniciMiserere, clamat: quem furor violentiorExercet, in flammasque, et vndas SpiritusMutus rapitque, conijcitque: opis tuiAfferre nil, ad quos eum duxi, queunt:Fidentiae nullius heu, CHRISTVS refert,Gens, longo ero quam tandem apud vos tempore,Quorsque vos, moresque vestros perferam?Huc ocyus mihi puerum: si quid vales,Succurre, genitor denuo rogat, viden'Vt spiritus collapsum habeat humi male?Possimne, quaeris, fidere? o fido Domine,Nostrae bonus succurre diffidentiae:Statimque CHRISTVS (tam placet fides eiSinapis et grani instar) impero tibiVexare surde, et mute puerum SpiritusIam, parce tandem: nec mora laniat quidem,Clamatque, puerum linquit et pro mortuo,Fugitque daemon, hostis inediae, et precum.Manu iacentem CHRISTVS excit protinus,Viuumque reddit, et patri saluum suo.
XIX. STATER IN ORE PISCIS.
Aera magistratus quae poscit, soluere ChristusNon renuit: quid tu ferre tribura neges?MATTH. XVII.QVi sceptra cum parente Christus maximoFlatuque tenuit de xtera sanctissimoPotente, tenet et iam, tenebit omnibusEt seculis caeli, exul aera poscitur,Quae lege pendere imperante cogimur,Ignotus orbi, pauper, et inops: quid PetreTibi videtur: a quibus reges, suis.An ab alienis exigunt censum? si ab hisSunt regij ergo liberi? Sed ne cuiOffensioni simus, ad lacumque abi,Hamumque iacito, piscis et, quem ceperisPrimum, dabit quod flagitamur: Sic aitChristus: facit mandata Petrus, extrahitPiscem, statera cuius ore repperit:Hunc publicanis dat magistri nomine,Suoque: non, quod a Deo est, ius eripitCHRISTVS potentioribus: regni nihilAd cuius haec terrena quicquam pertinent:Qui sunt, polum ipsum vertice attingant licet,Celso, nihil, sine fide CHRISTI, nisi suaEt sceptra sceptris illius submiserint.
XX. PRIMATVS.
Inflatos quis non animos gerit? exue fastus:Submissae CHRISTVS pectora mentis amat.MATT. XVIII. MARC. IX. LVC. IX.QVi maximus futurus in regno Dei,Interrogatus CHRISTVS a suis, vocatAd se puerulum, et hic videtis pusioQuam sit rudis, rerum imperitusque omnium,Nullius, ait, et consilit: at tales tamenCharos habet ita, vt angelos addat meusEis Parens, ante ora qui stant illius,Faciemque cernunt igneam: at tales nisiFacti eritis ipsi, accipiet haud vos regiaCaeli: abdicata mentis arrogantia,Confisione et propriarum virium,Ergo date operam sitis vt pueri, nihil,Sancti secuti Spiritus ductum, nisiCHRISTVM scientes: quos quidem quisquis meoDomoque recipiet animoque nomine,Et me recipiet, misit et qui me, Patrem.Quid magna spectas, quid locum primum appetis?Submitte te caeli arbitro, et quam sit nihilEx lege disce, et applica ad clementiamFidentius te, pressiusque Numinis,Simplex, apertus, canditus, humilis, puer,Incommodans nulli, amputans manus, pedes,Pellensque sedibus oculos, et septiesVeniam alijs dans septuagies: erisInter viros sic magnus illustres, DeoEt charus acceptussque: Minimus est soloQuisquis, polo futurus ille est maximus.
XXI. DECIES MILLE TALENTORVM DEBITOR.
Mille talenta Deo debes, et, nomina paucaQuo minus inducas, durior esse potes?MATTH. XVIII.IAm quanta sit, doceret vt, benignitasCHRISTVS Dei, remittit ignoscentiaInterminata qua dolenti crimina:Est ratio regni caelitum, inquit, diuitisQuae, qui suos, ad calculos regis, vocat:Hos inter illi adducitur, qui seruulusBis quinquies talenta debet millia;Soluendo qui non est quod, illum vendierCum liberis, vxore, rebusque omnibusHerus iubet: dilationem seruulusHumilis petit feliciter: nam debitumHerus misertus omne donat supplici.Hic laetus abit, et ante conseruum fores,Centum sibi qui numulos debet videt,Eique collum obtorquet, et debes mihiQuae solue: agat secum vt benigne postulatConseruus: ille respuit preces, specuClauditque miserum: enunciatur res hero:Beneficium qui reuocat iratus suum,Traditque nequam seruulum tortoribus,Donec resoluat omnia: Ecquid o meiIntelligitis haec quid sibi velint? PaterCaelestis hoc vobiscum aget etiam modo:Vobis diebus ille quod facit omnibus,Alij alijs nisi veniam ex animo datis.
XXII. SCHISMA.
Non CHRISTI vel vita placet, doctrina vel orbi:Impietas semper quod reprehendat habet.IOHANNIS VII.QVid te vagari per iuuat GalilaeiasOras? latere non sacro debent die,Sibi arrogant qui, quae tibi sumis, palamFac quae facis, celebris vt fias, aitCHRISTO cohors fraterna, habens minus nihilSacris fidem quam vocibus: nondum meum,Vestrum, refert, adest, sed omni temporeTempus: Latenter sequitur et solenniaAd sacra fratres post tamen, SolomoniaSubitque festo tecta medio, publiceMirantibus docetque cunctis, a DeoProbat suam doctinam et esse: DaemoneNequam teneri pars putant; pars MessiamContra esse, vatem aut iudicant: natalibusOffenditur pars: plebs stupet: PharisaeijAssunt ministri, qui docenti vinculaAddant: nihil sed quicquam agunt, capti viriVerbis: reuersi ergo audiunt male: quis planoHuic adhibet optimatium, quis principum,Fidem, nefaria nisi turba, quae a sacrae estLegis remota intelligentia? studetNicodemus errorem eripere furentibus,Negatque damnandum esse, cuius causa sitNon cognita: Galilaeus ergo tu quoqueEs, inquiunt? scrutare, vestiga omnia.Nunquam tulit Galilaea vatem, non feret.Iudicia de CHRISTO adeo et optimatium,Et plebis vsque dissident, et discrepant.
XIII. LAPIDANTES.
A verbis veniens ad verbera Hypocrita saxaCorripit: integro corpore CHRISTVS abit.IOHAN. VIII.QVod muneris non est sui, sententiamNon Christus in, quae fregerat fidem thoriFert: amplius peccare sed vetat: poloSeruare namque venerat, non perdere:Mundi vocat lucemque se, quam praeuiamQuisquis sequatur, haud tenebris ambulet:Haec disputant Hypocritae contra: at probatSe vera CHRISTVS dicere, et quaerentibusEdit, quis ipse sit, quis et suus parens:Pharisaeus ista stultus haud intelligit.Et vrget illos ergo, quales et docetSint: liber andi veritate scilicet.Illi esse seruos se negant: CHRISTVS probat:Est seruulus, quicunque peccat, criminum.At nec Dei conuincit esse, nec Abrahae:Sed filios, in veritate non stetitQui, daemonis mendacis, homicidae, patris:Est ex Deo quicunque vebum audit Dei,Et Abrahas credentium est tantum parens:Quo maior ipse: Cuius imitatus fidemMandata qui sua cunque seruet, omnibusExpers necis fruatur aeuo seculisFelice: Samaritanus es (sic dicierQui veritas salutis autorem?) furensRespondet, et Pharisaeus hinc circumspicit,Et inde saxa: CHRISTVS exit impetusVanos: quod o contingat etiam Ecclesiae,Inter furentes tempore isto Hypocritas.
XXIIII. CAECVS AB ORTV.
Lumina qui solis non viderat aurea, cernit.Verpe tamen dubitas CHRISTO adhibere fidem.IOHAN. IX.NEc propria, propter nec parentum crimina,Manifesta fiant opera sed quo Numinis,Qui vitae ab ortu viderat nunquam diemCaecus, videt beneficio, quod feceratCHRISTVS, luti, liquoris et Siloes iubarSolis, stupet plebs: Impius calumnijsQuae facta bene deprauat Hypocrita omnia:Non esse clamat a Deo, qui SabbathaNon seruet, esse facinorosum, esse improbum:Contra Prophetam nominat, cui redditaAcies videndi: Seculis namque omnibusNon fando compertum negatus luminisCui fuerit vsus e parentis viscere,Vt restitutus aetheris cernat iubar.Sed nec Deum contaminatos criminumAudire foeditate: qui non a DeoSit, nec potesse perpetrare talia.Ferunt doceri se moleste Hypocritae:Quare furore concitati barbaroIllum proturbant e Schola: eiectum inuenitChristus, rogatque num fidem adhideat DeiNato: quis ille? quis, nisi tibi qui loquor?O credo Domine reddit, et pronus cadit,CHRISTVMque adorat. Caecus ante qui fuit,Iam cernit: Hypocrita viderat qui, nil videt.
XXV. CHRISTVS PASTOR BONVS.
Pascua, verba Dei, credentum turba, bidentes,Quas regit ipse pedo Numen, Homoque suo.IOH. X.BIdentium, qui vescimur vitalibusAuris, perire nos aberrantes foret,Instar, necesse dentibus praedam LupiStygij, implicatis mille conseptus dolisQui circuit, ceu rugiens Leo: Sed DeusHomoque CHRISTVS, ouilis ipse ianua,Et pastor, inquit, sum mei: mihi ianitorAperit: oues et audiunt vocem meam:Appello et illas quamque nomine proprio,Eoque prae, sequuntur illae praeuium:Ponit animam grege pro bonus pastor suo.At cuius haud sunt propriae oues, lupum videt,Fugitque mercenarius: lupus rapit,Ouesque dissipat: Ego sum pastor bonus.Gregemque noui, meque grex nouit meus,Vt me pater nouit, patrem et noui meum,Pro charo ouili sanguinem promtissimusProfundere, ergo me pater cuius meusAmat, volunt ipsius quod obsequor:Haec audiunt Hypocritae, et furijs agi,Mortale nequeat quod genus iungi polo,Dicunt: quibus sed melior est sententia,Mirantur, et dant gloriam rerum Patri.Nati fidem non setiger verbis habet,Sed laniger solummodo coetus, Dei.
XXVI. PROXIMVS.
Credere prima Deo pietas est, altera amare,Cui tua opus, tibi qui proximus omnis, ope.LVCAE X.FAciendo vitam quid perennem consequar?Quidam sibi peritia legis placensCHRISTVM rogat: volumen, ille, consuleMosis, refert, quidnam legis? reddit, DeumAmabis, hic, et corde toto, pectoreTotoque, viribusque mentis, et animiCunctis: velut te proximum dein tuum.Hoc facito, CHRIstus inquit, et viues: volensAt iustus hic haberi, et, o quis proximusInquit, meus, quis est? Habebat DauidisQuidam vrbe iter ad Hierrichuntis moenia:Hic in latrones incidit: qui vestibusEt exuunt, et verberant, pro mortuoEumque linquunt: accidit sacri ordinis,Irent vt illac, vir, deinde Leuigena:Cernunt quidem iacere qui miserum, feruntSed nil opis: cum post adest SamaritidesQuidam: videt qui pessime habitum, et obligat,Vinoque, et oleo vulnera infuso, illius,Quadrupede portat inque publici suoAedem hospitij, curatque, luce posteraBinos futuris sumtibus denariosEt promit, et dat hospiti: Nunc proximusAge, CHRIstus inquit, quis fuit misero, beneQui fecit, hic respondet: Eadem tu quoqueAgas licet, CHRIstus refert. Est proximusOpera tua quicunque, et opibus indiget.
XXVII. LASSARVS REDIVIVVS.
Lassarus ad lucis reuo catus munera, dextraIn Christi quod sint vitaque, morsque docet.IOH, XI.NOn reddere recens mortuos tantum potestVitae priori, sed sepulchro conditosIam CHRIstus aliquot lucibus: BethanicusAffixus illo absente Lassarus iacetLecto: Sorores nunciari quod licetCurant amico, non tamen properat, priusQuam mortuum cognoscit esse Spiritu:Tum dormit, inquit, Lassarus noster suis,Quare excitatum abeo: quietem si capit,Aiunt, melius habebit, illi: tum fuitIn vita aperte dicit, at nunc mortuum,Credatis vt, vos propter esse gaudeo,Absente me, statimque se dat in viam:Occurrit illi Martha plorans, et meusHic si fuisses, non fuisset mortuusFrater, ait: Ego sum vita, sum surrectio:Qui credit in me, CHERISTVS inquit, mortuusViuet: quid an me vera non putas loqui?Verissima, illa reddit, vt Natum Deo:Adest deinde Maria, quae flens excutitFletum omnibus, CHRISTOque pariter, qui sibiBustum iubet monstrarier animo dolens:Hinc patri agit, lapide remoto, gratiasDeo, vocans clamatque voce maxima,Lassare veni foras: foras statim venitClamatus, et solutus ambulat, probatRediuiuus et CHRISTVM esse filium Dei.
XXVIII. CONCILIVM CAIAPHATICVM.
Concilium Caiphas cogit de sanguine CHRISTI:Ne pereant omnes, occidat vnus homo.IOH. XI.AT ista iam ferenda minime vltra vafroHosti videntur generis humani, fremitEt ergo acerba, et caueat vt sceptris suiRegni, in Dei satu editum CHRISTVM incitatNon optime ante flaminum animatam manum,Et irruentes acuit insidias: quid heiQuid congregati facimus, inter se, domoRegis sacrorum maximi: Si talibusInfluere patimur in animos miraculisPopuli hominem istum, a partibus quis illiusNon tempore breui stans, habebit ei fidem?Tum vis Latina veniet, et pariter loco,Et gente nos priuabit: in nihilum occidetAugustius structura qua nil, cum sacris,Et iure, legibusque delubri omnibus:Tum Curio, pudere non vos, maximus,.O inscientiae? omnium est occumberePro nomine melius hominem vnum, quam maleGentem vniuersam perdier: detur caputVnum neci, quo detur omnibus salus:Sic inquit, Halitus sacri, praesul foret,Propter suum, quod particeps, munus, canensPro gente IESVM, gente nec tantum sua:Collectione sed vniuersa liberumDci, futurum victimam, quo criminaEt expientur vicia: sunt verba impijEt facta Numinis adeo omnia in manu.
XXIX. MVLIER ANNIS DVODEVIGINTI INCVRVA.
Luce agis augusta potum pecudesque bouesque:Nec recte CHRISTVS corpora fessa leuet?LVCAE XIII.LAtam suo de capite iam sententiamSciens, tamen nil secius CHRISTVS docet,Qua patet ad Arcton terra nisi quod in locumCedit remotum, vbi instruit suos, modumTradit preces et exhibendi Numini,Exterminat mutumque daemonem: maleHypocritas et accitit, animum bonisFacitque: tandem, cum doceret publice,Annos per, vt non posset erigi, nouemBis, debilis contracta membra corporis,Praesens adest mulier: eam videt, vocat,Imponit accitaeque dexteram, atuaEt liberator, inquit, aegritudine;Cum sine mora consistit in pedes, DeoCorrecta gratiasque agit: quid hoc rei,Collegij magister ad plebem, quid est?An non dies sunt sex, ait, quibus decetAgi: queatis ergo quo curarier,Illis venite, non die, qui sabbathi.At CHRISTVS: ostentator o nequissimePietatis, an non quisque vestrum sabbatho,Vt potum agat, qui stat, bouem, ad praesepia,Asinumque soluit: Abrahamo nec satam,Daemon malus quam vinxerat, nodis mihiFas expedire sabbatho? hypocrisis, licetNon murmurare non queat, nil quicquam habetConfusa veritate quod respondeat:At credulum miratur, et vulgus stupet,Potentiamque laudibus tollit Dei.
XXX. HYDROPICVS.
Causa fugit venis, et aquosus corpore languor:Vi CHRISTI tantum dextra potente potest.LVCAE XIIII.AN sabbatho curare fas, mensam superCHRISTVS rogat Pharisaeiam (affecto male,Namque aderat, inter splene habebat quem liquorFusus cutem) tacentibus sed omnibus,Praehendit aegrum: protinus languor fugitAquosus: ipsa causa morbi tollitur,Quiete nec, sudore, frictionibus,Toler atione nec sitis, nec inediae,Eiusmodique taedijs, sed dexteraeVirtute CHRISTI (charitati dant locumEdictiones Legis) et vestrum quis oEst, qui, cadat si bos, vel asinus in specumPutei ipsius, non sabbatho extrahat pecus?Sic inquit, accubationes et locoPrimo eligentes, et patrem conuiuijPariter reprendit: Hunc vocet ne diuites,Fratres, amicos, qui reponant gratiam:Mutilosque sed, captosque lumine, et inopes,Claudosque, pro quis ipse, cum miseri haud queantDeus rependat praemium, quando vltimaIusti resurgent luce. Ne captent locaIlli accubando prima: fiat vltimusNe, primus esse qui cupit: tum quod sui,Ad nuptias vocentur omnes a Deo,Nati, relictis buculis, vxoribus,Fundisque properent regis ad conuiuiaVt ire caelitum, admonet: beatiusNil quam Dei dapibus in aethra accumbere.
XXXI. PVBLICANI, ET PECCATORES.
Nos vt oues siluis erramus perdita turba:Nate tui coetus corpora quaere Dei.LVCAEXV.PLenis fremunt hypocritae ad CHRIstum vijsEt mancipes, et improbos fluere vndique:Est namque si desideratus patribusHic Messias, quid cum malis negocijIlli, dapes quid cum capit nocentibus?His CHRIstus: est quis vestrum homo, balantiumCentum cui grex, forte si vnam amiserit,Qui relliquas non linquat in saltu, statimQuaesitum eatque perditam: aut quae feminaHabens decem denarios, cui si excidatVnus manu, non lumen accendat, domumVerratque totam: nonne desistit nec haec,Nec ille dum reperiat, est quod perditum?Tum compotes vterque voti, conuocant,Et maxime humeris quirefert ouem suis,Gratentur vt, viciniam, sibi: poloAt credite fore gaudium inter angelosHoc maius vnum propter, ad frugem reditQui corrigendo se bonam: licet suasIn ganeo ligurierit opes, lupis,Scortisque cum procacibus, quam qui haud egentConuersione ad rectiora, plurimos.Caelestium non mortem amat sontis Parens,Sed viuat vt conuersus, et adest Filius,Vt se nocentes colligendo corrigant.
XXXII. LEPROSI DECEM.
Purgantur lepra a CHRISTO bis quinque, reuertitVnus gratus, vbi caetera turba nouem?LVCAE XVII.VTenda sit quonam modo pecunia:Vitanda sitis et auri, et argenti fames:Renunciandum cur repudium coniugi:Incommodatio pariat quantum mali:Cum talia, et permulta docuisset alia:Et iam Samariam, rura perque tenderetGalilaeia Solymam. quibus mala scabiesExasperarat omne corpus, obuiamViri ferunt bis quinque se CHRISTO proculEt voce sublata: o Magister optimeMiserere morbo habentium foedo male:Respondet ille, abite, vos ostenditeVirisque sacris, et statim (mirabile)Inter vias purgantur a lepra: caduntSquamae, color redit, et fit aequalis cutis.Caepisse quid bene attinet? Sanos videntSe redditos decem esse, beneficium tamenTantumodo cognoscit vnus, et quidemIlle Samarita, pronus ad Christi pedesQui prouolutus, gratias agit Deo:Ne gloriam videlicet CHRISTO darent,Corruperat nouem impius grex flaminum:Ergo rogat Christus etiam, an non contigitSalus decem, nunc sunt vbi vero nouem?At surge tu, qui gratus es, et abi, tuaTibi sanitatem contulit fiducia.
XXXIII. CAECI HIERICHVNTINI.
Quos clamare fides, turba prohibente, iubebat,Dat caecis CHRISTVS posse videre diem.MATTH. XX. MARC. X. LVC. XVIII.PReces suis commendat, inque mancipeIusticia quae sit vera monstrat: osculaInfantibus tum diuidit: dextram negatPropter suam et sedere ZebaedaeijsNatis, Hierrichunta abitque, cum stipemQui colligit, quod praeter audit habere iterIstac Magistrum: Dauidis, clamat, meiMiserere nate: turba ne clamet, vetat:Moratur ille nil vetantes, sed magisClamat: resistit CHRISTVS, et duci imperatAd se, quid et vis, vt tibi faciam rogat?Diem refert, vt cernere liceat: DeiTum cerne Natus reddit, et cernit statim,Sequiturque Dominum: acceptus at conuiuioZachaeio (non Publicanos rspuit,Qui quaerere, et seruare venit perdita.)Excederet cum rursus vrbis moenibus:En Bartimaeus, socius et, caeci, ipsius,Miserere clamant Dauide o nostri sate,Miserere: linguam quin tenetis plurimiCumque increparent, plusque, plusque DauideMiserere geminant nate: fieri amat sibiVim CHRISTVS, incensaque nil potest fidePetentibus negare: quare accersierCaecus iubet, quid clamor, et ait, vult sibiHic vester a me fieri? at illi lumine,Lucem queamus, reddito, quo cernere.Fit, quod petunt, tuentur et caeci diem.Tantum potest nil haesitans confisio.