March 2004 Ho Wai-Ming
Morpheus spell-check performed; typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - Morpheus spell check; Note: the form "Omneis" has been replaced with "omnes" without indication throughout.

Friderici Taubmani ELEGIARUM LIBER UNUS.

Memoria IOH. HERTELII, PRAECEPT.

QUAEREBAM, si quis posset tramittere nubes,
Mortalique manu tangere Solis equos:
Aut ego si possem vigiles sopire dolores,
Quos creat HERTELI funeris hora MEI.
Quin aevi senio paullum mulcere volebam!
Sed dotor hic molleis [Reg: molles] nescit habere vices.
Spicea serta quater Cereri sua texuit Aestas,
Serta quater Cereri non-sua dempsit Hiems:
Quum meus occubuit mortem Praeceptor, et umbras
Ante diem, sine me, cessit ad Elysias.
Non tamen aut possum moestas abstergere curas,
Aut delinitum temporis ire mora.
Dedidici functos iampridem flere parentes.
Praeceptor semper fit mihi poena recens.
Semper in hoc sensu meritorum multa resurgunt
Pignora, quae faciunt, cur ego multa fleam.


page 289, image: s313

Quod pater est aliis, aliis praeceptor; ab uno
Sperabam. et qui spem re daret, unus erat.
Non praeceptorem, sed patrem conqueror: immo
Et praeceptorem conqueror atque patrem.
O pariter mecum consorteis [Reg: consortes] edite luctus,
Quos docuit tanti vox operosa viri.
Ite per exemplum. vobis ego verba praeibo.
Eheu! quid dixi? verba praeite mihi.
Audeo. sed frangunt singultus verba loquenti:
Vix subigo nostris tertia verba modis.
Fletur praeceptor: fletur pater: unus ad omnes
Sat fuerit lacrimas; ille vel ille foret.
Nunc lacrimae geminant ab [(printer); sic: ah] quam (modo siveris Arge)
Haeres centeni luminis esse velim!
Totus ut effluerem lacrimis. ab spiritus Austri
Possit pulmones nun animare meos!
Intus ut egererem me totum, quicquid in hoc est
Corticis humanae folliculo reliqui.
Sed mihi sic loquor et surdo. Praeceptor, an audes
Respondere tuo, sub scrobe, discipulo?
Non audes: neque me, qui tecum fabulor, audis.
Claudit in obducta te tua pulvis humo.
O mi Praeceptor! meus o Praeceptor! in omni
Saltim illud liceat funeris obsequio:
Ut semper, quoties te vox citat annua, possis
Solemne hoc verbi munus habere, VALE.
Et nunc ergo vale: nec opus sine nomine dices,
Quae tibi de Musis carmina libo tuis.
Ullius, HERTELI, nece si reparabilis esses,


page 290, image: s314

Te nece mercarer protinus ipse mea.
Umbras si mutare tuas hac luce valerem;
Sub lucem tu nunc, irem ego sub tenebras.
O Mors, quis tantos indulsit Iuppiter ausus,
Nostrae animae ut raperes improba dimidium?
Et plus dimidio. fuit unus hic omnia nobis:
Hoc rapto, nobis quid superesse potest?
Hocne cor excultum saevis erit esca colubris?
Hoc caput, has doctas rodet echidna manus?
Cervus in immensum vivaces porrigi annos:
Cor vus habet vitae saecula multa suae:
Augur aquae cornix sero defungitur aevo.
Cur nimis angustae conditionis homo est?
Exsuit in spinis senii fastidia serpens:
Ales Arabs toties vivit ab exsuviis [Reg: exuviis] :
Hoc mundi iuvenile decus cum vere redibit:
Quare non homini, quod fuit ante, redit?
Si tua dispensata colus me nente fuisset,
Annosae poteras Vatis habere dies.
Sed quoniam tantum iuris mihi fata negarunt
Tam festinatae mortis aperta via est.
Hinc et quanta mihi et patriae sit rebus, et ipsis
Pernicies Clariis addita quanta deis,
Maius credibili est. veniens sibi gaudeat aetas,
Si feret huic aliquem patria terra parem.
Indolis hunc bonitas armarat ad omnia: nullum,
Quod bene susciperet, non bene cessit opus.
Ore loqui doctus, quo Graecus et Italus, et quo
Primus Idumeis notus apella iugis.


page 291, image: s315

Si qua sacris prodenda libris arcana fuerunt.
Curatum mira dexteritate dabat.
Consulto consultus erat, medicusque medenti:
Felix perpetuae conditor historiae:
Musicus insignis, sollersque Poeta: sagaxque
Rhetor: Aristarcho par prope Grammaticus.
Innumeros caeli numeros et conscia fati
Sidera, et abstrusas calluit ille notas.
Sed pudor ingenium vicit. cum nomen haberet,
Vix, quivis medio de grege quantus, erat:
Magni animi et constans, et sortem ad utramque paratus:
Pacis amans, fidei propositique tenax:
Candidus, ingenuus: vulgi securus: et expers
Ambitione: probae simplicitatis homo:
Comis et urbanus: salibusque facetior, at quos
Conditos hilari tetricitate dabat.
Hic erat HERTELIUS. Quis tam crudelis et excors,
Ut nolit mecum solvere lacrimulam?
Et licet exsucco [Reg: exsuco] vos lumine sitis in illam,
Ipse tamen fluidas semper habebo genas.
Te vita, HERTELI, durante medullitus arsi,
Per genium famae, quem colo, iuro tuum.
Nunc etiam leto functum constanter amavi:
Inque sequuturas [Reg: secuturas] te stat amare dies.
Nec mihi quisquam hominum, longi neque temporis aetas
Exprobret in cineres immemor officium.
Carmine cum manes optent sua nomina dici,
Solemnique [Reg: sollemnique] suas voce cieri animas:
Ipse tuos manes, HERTELI, carmine dicam,


page 292, image: s316

Solemnique [Reg: Sollemnique] animam voce ciebo tuam.
Nam sic aeterno mihi tecum foedere pactum est;
Sic mecum aeterna conditione ratum est.
Dignus eras saeclum vel Nestora vivere totum,
Siquis ob ingenium vivere dignus erat.
Sed te maturam fecit sibi Parca rapinam,
Quum neque maturus, quum neque dignus eras.
Hoc te impune auferre putas, Parca invida, tanti
Forfice praepropera fila secasse viri.
Huc ades Isaide, veterum lectissime vatum,
Da mihi cycneae plectra Syrissa lyrae.
Da mihi da citharam Rhodopei protinus Orphei,
Qua dilectam umbris exciit Eurydicen.
Conabor: si forte par: conamine coeptum
Successus etiam posset habere pares.
Sed quid opus toties nil profectura moveri?
Haud tantum citharae carmina robur habent:
Vt possint nostro redivivum sistere caelo,
Quem semel umbrifera nauta celoce tulit.
Fata negant, et lex adamantina, et obicis ingens
Machina, nullius decutienda manu.
Heic [Reg: Hic] nihil omnino, praeter Meminisse, relictum est.
Hei desiderii vana cupido mei!
Inclamare licet, clamore reducere functos
Non licet. hoc opus est omnipotentis Heri.
Ergo Vale, Salveque tua, Praeceptor, in urna:
Salve iterum: atque iterum me monitore Vale.
Tranquilla requiesce pater, pater optime, terra:
Dum canat aetheriae vox inopina tubae.


page 293, image: s317

Interea, tellus quae me fert cunque, quotannis
Hic tibi solemni [Reg: sollemni] voce parentet Amor.
Exigua ingenti, fateor, monumenta labori
Pono, sed officio non inhonora meo.
Iterum VALE: VALE iterum.
a
NOMINIS TUI AESTIMATORE DEVOTISSIMO:
a
MOERENTI MERITISSIME:
a
DESIDERANTI DESIDERATISSIME PRAECEPTOR;
Et tibi quas lacrimas, et quae tibi carmina libo,
Turea DISCIPULI grana fuisse puta.

Memoria IOH. HERTELII, PRAECEPT.

SIT licet invidiae pietas mea. tutamen esto,
HERTELI, lacrimis cura SECUNDA meis.
SALVE Praeceptor. sortite palatia caeli
Versiculis salve terque quaterque novis.
Publica verba loquar, fandique carentia cultu.
Praestet in inferiis exsequialis amor.
Officiosa brevi satis est querimonia versu,
Annua si pacto munera iure colam.
O meus Hertelius! meus o Praeceptor! o aurei


page 294, image: s318

Manes! o animae nomina cara meae!
Quam vellem (proh velle meum sit posse!) sepulchri
Edita marmoreo ponere templa tholo!
Cederet huic Memphis quoque Pyramis hoc quoque vellent
Pro Mausoleo Cares habere suo.
Quid marmor? solido tumulus tibi surgeret auro.
Auro? non aurum, gemma daret tumulum.
Quin tibi nec marmor tumulum, neque gemma, neque aurum.
Marmor, gemma, aurum, non satis ad tumulum.
Vivida sola dabit te dignum Musa sepulchrum,
Quae par ingenio Musa sit et genio.
Non erit aeternum forsan, quod scribo: futurum
Esse tamen modica prosperitate potest.
Quam longas in luce moras mihi triga Sororum,
Quam longe incolumeis [Reg: incolumes] praestat Hygea [Reg: Hygia] dies:
Mortuus in versu vives et pectore nostro,
Sub tumuli tenebris intumulatus eris.
Vindice me tua fama suos descendet in annos.
Arguet immemorem Francida nemo tui.
Dumque tibi vitam procudero carmine; vitam
Fu mihi procudes fertilitate pari.
Plus utri debebit uter? plus debeo certe.
Ah quam iucunda est haec mihi debitio!
I licet, et TABULAS EXPENSI transfode puncto:
Atque expunge meum nomen et autographum.
Autographum, tabulas, nomenque tibi ipse reponam:
Tanta lubido venit debitor esse tuus.


page 295, image: s319

Ah tibi mortali diuturnior usus in aevo
Vitaleis [Reg: vitales] animae participasset opes!
Plenius ut de me potuisses ante mereri.
Si modo quod meritum plenius esse potest.
Tu mihi Praeceptor: sed te patris instar amabam:
Nec poteras suboli carior esse tuae.
Si mihi me (factu quod tum proclive) iuventas
Abstulerat morum deteriore bolo:
Candide id et recta cum libertate notabas:
Nec nimis in poenas ingeniosus eras.
Patrua serietas animi, gravitasque verendi
Corporis, ingenui numinis instar erant.
Te visum timui: sed non famulare timebam:
Nusquam erat ingenii degener iste metus:
Sic patrem metui, quem plenis ignibus arsi,
Qui me primaevis arsit ab unguiculis.
Dexteritas iucunda tibi: poterasque iuventae
Doctrinam miris insinuare modis.
Ipse quod heic aliquo praesumor Apolline versus
Condere: iudicii res ea tota tui est.
Monstrasti mihi solus iter, quo tendere possem
Rectius ad nostras per iuga celsa deas.
Germani nitor eloquii, quo Tullius usi
Quique sub umbrosa iam silet Umber humo,
Et qui non-Afrae fuit indolis Afer et oris,
Et quem praeterea Roma polita probat:
Ad gustum tibi solus erat. nec acutior auris
Ad criticos usus paene reperta mihi est.
Tu tamen inscitum voluisti vulgus haberi:


page 296, image: s320

Ceu foret ingenii vis moderata tui.
Siqua dabam nostri tibi prima pericula versus,
Iudicio ut possent robur habere tuo:
Nec me Pierides, dixti, fecere Poetam,
Nec mihi versificeis [Reg: versifices] extudit usus opes:
Non solus tamen ignoro fortassis, olere
Longe aliter catulos longe aliterque sues.
Nimirum, si quisquam alius, Praeceptor habebas,
Quod natura homini, quod dare cura potest.
Sed quia nunc possunt nec multa nec omnia dici,
Siste parentaleis [Reg: parentales] Calliopeia modos.
Si prius Herteliae SUPREMAM DIXERIS umbrae:
Seu VALE, seu SALVE, seu vetus illud HAVE.
VALE ET SALVE ANIMA IOHANN. HERTELII FELICISSIMA. NOS EO ORDINE QUO NATURA PERMISERIT, TE
SEQUEMUR. VALE PRAECEPTOR DULCISSIME, CARISS. DESIDERATISS. A TUO DISCIPULO.

Memoria IOH. HERTELII PRAECEPT.

ECCE tuis pactas, HERTELI, dedicat umbris
Inferias [(printer); sic: Inferiis] elegis tertia cura modis.


page 297, image: s321

Nondum sopitos cogunt oblivia sensus.
Nec mea defecto languet amore fides.
Ingratus, quicunque [Reg: quicumque] sui benefacta magistri
Mussitat, aut nullo deputat ista loco!
Audebo fari de me, (vel Livor id audi)
Non mihi tam gelido sanguine pectus hebet.
Seu fuerit genuina novi lux orta diei,
Seu mihi mercato sera lucerna die:
Extremis impressa fibris sub pectore tanti
Ante meos oculos versat imago viri.
Quum se convertunt penetrantia sidera caelum,
Ac minimum lucis bruma ministrat opus:
Tunc subit illius facies miserabilis horae
Qua meus Hertelius desiit esse meus.
Heu! brevis ut longos parit haec mihi bruma dolores!
Bruma quidem Musis nata ruina meis.
Hic me flere dies, hic carminis imperat orsu
Manibus Herteliis annua iusta dare.
Atque hoc flebo die, pullasque vocabo Camenas,
Dum Clarius doctas suggerit augur opes.
Et si forte locus, neque res ea semper, ut edam
Pluribus aerato publica verba typo:
Ipse tamen mecum, aut praesenteis [Reg: praesentes] inter amicos,
Quo me cunque volent sistere fata loco;
Aut epigramma dabo, longisve ambagibus haerens
Colloquii huic memorem conciliabo diem.

AD ROSINAM MELISSEAM.


page 298, image: s322

FELIX, invidia vel teste, ROSINA: nec usquam
Terrarum famae fama secunda tuae est.
Te divam canit inter opus Germana iuventus:
Te canit extremo sole Britanna nurus:
Te mea Francis amat, te Doris et Itala tellus:
Discupit et de te quilibet esse loquax.
Tota Poetarum est tibi gens: et scribere laus est
Nil sine te, famae nil sine laude tuae.
Utere sorte tua, nec fructum hunc neglige vitae:
Sed fati eventum disce timere tui.
Res primum neglecta bona est? breve praeterit aevum;
Adfuit: et nulla post revocanda via est.
Sed nollem, saeclis aetas te laederet ullis,
Rugave languenteis [Reg: languentes] scinderet ulla genas:
Floreres potius, quo Laurus flore MELISSI,
Candida quo florent Lilia, quoque Rosae.
O me felici speculasset ab arbore Phoebus,
Ut possem vates inter habere locum:
Tunc iuvet ordiri [(printer); sic: ordini] de te mea carmina: de te
Tunc iuvet in seram ducere verba moram!

Super funus GEORGI [Reg: GEORGII] von der Schulenburg: VITEKINDI EQ [Abbr.: Equitem] . SAX. F.

SCHULEBURGIUS occubuit! Quis crederet? atqui
Cernimus hac gelidum stare cadaver humo!
Venimus exsequias ad PORTUM CORPORIS, in quo


page 299, image: s323

Remigiis animae funus inane cubat.
Obruit hunc, aevi nondum vergentibus annis,
Mortis inoratae praecipitata dies.
O queis [Reg: quibus] flore novo iucundi temporis aetas
Vernat, et impubeis [Reg: impubes] lubricat Hora genas,
Hunc mecum deflete dieM. mactate sepulcri
Hospitium merito funeris officio.
Ipse quiritanti feralia carmina luctu,
Deque meis lacrimis humida serta dabo.
Si quid habet Probitas momenti, si quid origo
Stemmatis, et Clario corda propinque deo:
Hic cultu probitatis, hic artis, hic indole celsa
Sanguinis heroi nobilitatus erat.
Ah! ah! fle Probitas! fle triplex triga sororum!
Fle, quem Iuno beat nobiliore satu!
QUI caeli sola participas, VITEKINDE, dolores
Tam rarum subolis lumen obire tuae,
Maiores in luce moras si fata dedissent:
Ni tibi praeriperent hunc duo lustra diem.
Magnus eras, dum noster eras, Vitekinde: sed ipso
Filius hic maior, credo, futurus erat.
Hunc benesuadus amor stimulabat et insita virtus
Digna patrare toga digna patrare sago:
Temperies tranquilla animi morumque venustas
Nescio quod magni nominis omen erant!
Cum splenderet avis, cum Schuleburgius esset,
Occultat lumen stemmatis ipse sui:
Vult inter primos nosci; prior esse recusat:
Momentum reputans grande, modesta sequi


page 300, image: s324

Quid tibi quid Genitrix, o Badendorphia proles
Margaris, ob fatum hoc, esse potest animi,
Quae potioris opus tria mascula funera sexus,
Quinque etiam sexus inferioris humas?
Fle Mater Natum: Fratrem tres flete sorores,
Hic vobis flendi semina digna dabit.
Tuque adeo Vitekinde, Patri cognominis; haeres
Ultime; Natalis sola columna domus;
I simul exsequias frater fratri unicus uni.
Flebilior nulli casus hic esse potest.
AT TU, quem toties iussi deflere, GEORGI,
Quique supinato iam subigere solo,
Aeternum SALVE. SALVEQUE [(transcriber); sic: SALVQUE] VALEQUE, Georgi,
Seu tumulandus humo es, seu tumulatus eris.

Super funus FELICIS STOIENTINI, EQ. [Abbr.: Equitem] Pom.

NUNC STOIENTINUS, nuper Schuleburgius, ambo
Destituunt decoris ver iuvenile sui.
Inclita Nobilitas, quae flexu puberis aevi
Conseris aprica fertilitate dies,
Huc propius conferte gradus ad busta sepulcri,
Et paullum latebris insinuate oculos.
Tertia vix decursa dies, cum viveret; et cum
Calcaret, quo iam clauditur ipse, solum.
Sanguinis egregii pubes generosa, iuventam


page 301, image: s325

Confer; et aetati disce cavere tuae.
Quam Stoientinus pulchre florebat! at haec quam
Deflorata suo gratia flore iacet!
Anticipat (miserum!) saturos aetate Parenteis [Reg: Parentes] ,
Par fuerat fato quos remorante sequi.
I Pater in lacrimas: tibi Filius ivit ad umbras.
Syrmate promissi syndonis [Reg: sindonis] abde caput:
Abditur in tenebras, quem Virtus aemula quondam
Luce nova stellis aequiparare velit.
Adde patri mater socio suspiria luctu,
Cui procul ignota Gnatus humatur humo:
Nec prius adfari [Reg: affari] , suprema nec oscula malis
Figere, nec licuit membra fo vere sinu;
Nec fugientem animam opposito excipere oris hiatu,
Claudere nec gelida lumina fesse manu.
Ite simul Fratres, cum Fratribus ite sorores
Absenti moestas funeris exsequias.
Tuque inter primos simul ibis avuncule, FELIX,
Pudenuuelsinae gloria celsa domus.
Tu quoque Nobilitas luge Pomeranatribulem,
Quotquot alunt docto nostra Lycea sinu,
Masso vi, Osteni, Blycharte, et caetera gentis
Nomina patriciae de potiore loco,
Fallor? an haec fletu mactabunt funera Musae,
Et faciet querulos cantor Apollo modos.
Mars etiam inversa lugebit acerbius hasta,
Solvet et herois manibus inferias.
FELIX, multorum lacrimas tua fata merentur:
Ex usu multis quippe futurus eras.


page 302, image: s326

At tu, quisquis ad hoc comitatus es ossa sepulcrum,
Ne tibi bisseptem sit grave verba loqui:
MOLLITER obiecta, FELIX, requiesce sub umbra.
Quod tibi decursum est, hoc mihi restat iter.

AD GEORGIUM am-WALD, IC [Abbr.: Iuris Consultum] . et Medicum Nob.

DE PUELLA LEIA.

LEIA puella? quid audio? mortua? nuntius atrox!
Eripitur menti mens animi penitus.
ANNA? meros loqueris lapides, am-WALDE, papyro hac,
Qui concusserunt omne mihi cerebrum.
ANNA meis electa oculis in puberis aevi
Aureolo flexu scilicet interiit?
O fati brutam feritatem! Et verbere saxi
Luxatos cerebri concutiente tholos?
Me miserum! ah saltim communi more modeque
COMMUNEM functis debuit ire LOCUM!
O mortem infestam! nunquid [Reg: numquid] mors esse nequibas,
Haec quoque saevitiae ni documenta dares?
Si fueras tam praecipiti ventura volatu,
Debueras alia nonne venire via?
Tristius est leto leti genus! hoc genus, ipsum
Quo mactata perit, credo queri lapidem.
Ibo ibo in miseros numeros, lacrimasque perenneis [Reg: perennes] .
Sed rapit (heu!) animi me mihi deliquium,
Adfligitque solo. quin et compago cerebri
Deficit emulsos tot lacrimis oculos.


page 303, image: s327

Nec verba ad numeros vox est arcessere, quae se
Pulmonum exsucco [Reg: exsuco] destituit reditu.
Me vespillones efferte: quid immoror ultra?
Quin animae exsortem contumulatis humo!
Certe ego sum ipse mei vivum hoc in funere funus.
Eodem ambos condi marmore par fuerat.
Quid conclamatam tandem est procudere vitam?
Quid ve precaria opus postmodo luce frui?
Quid frontem semper funesta obnubere taxo?
Semper et obstipo plangere humum capite?
Ferali indulgere querellae? perpete fletu
Luctanteis [Reg: luctantes] oculos eggerere [Reg: egerere] , instar aquae?
Aut sperem senio obductum sopire dolorem?
Nil est! communis talia luctus habet.
Longa dies graviora facit mala nostra. quid ergo
Tam lento mortis macerer exitio?
GRATIA, Come, Lubentia, Mercuri, et Umber et Afer,
Qui sale sallitos insinuare iocos
Ingenio et genio ante-meo, doctissimi eratis;
Salvete aeternos, immo valete, dies.
Quicquid ab hoc aestu mihi fatum indulserit aevi,
Nobilitent Ceae munera naeniolae,
Et miseri accentus, et leti insigne cupressus,
Et semper luctus semina foeta novi.
AN NA (nefas) commune sepulcrum delitiarum [Reg: deliciarum] .
AN NA Patri ac matri semper-acerba cinis;
Immo mihi: ut quid vis adeo magis esse velim, quam
Sic esse; ad luctas gymnasium adsiduas.
Quur [Reg: Cur] lucem atque diem promebas, omnituens Sol,


page 304, image: s328

FLOSCULI uti caderet luxque diesque mei?
O Sol naturae regimen, sociique dynastes
Sideris; o roseae stella diurna deae:
Debueratis ad Oceani divortia longo
Huic luci amfractu conciliare moras.
Quum nova purpureo tellus amicitur amictu,
Exhalare potes purpuream illam animam?
Quum sese exsertant redivivo cespite flores,
Cunctorum(o)florum FLOSCULE marcueris?
Sed ne siverit hoc Flora, et Cycnus ille Melissi,
Cuius in hoc toto nobilis Orbe Rosa est.
FLOSCULE mi! Et licet exsciderit te stirpe sativi
Germinis atroci lusca tyranna manu:
Te tamen usque novis calamus novus inseret annis,
Taubmanique tui carmine vivus eris.
Et quoties verni pubescent floribus horti,
Tu quoque pubesces, FLOSCULE, flore novo.

AD SALOMONEM ALBERTI, Sax. Elect. Archiatrum.

TE miserum! Quid enim superest, quod dicere possim
Hoc infelici funeris obsequio?
Festinantem animam tua tradidit URSULA fato?
Digna Sibyllinos vivere sola dies.
heic [Reg: hic] heic [Reg: hic] flere meum est: nam quis, me praeter, in omnes
Tecum hodie lacrimas iret et exsequias?
Heu mihi, quam duro miserum cor vapulat aestu,
Dum pavida subitas exigo mente vices!
Vellem mansurae curas mandare papyro:


page 305, image: s329

Sed perit in media cepta litura via.
Vellem elegos: sed in ore natant sine rebus et horrent
Legitimos dicto iure subire modos.
Flere licet: sermone meos disponere fletus
Non licet. hac etiam parte dolendus eram.
Parce mihi, Tulli: non me tua regula ducit:
Stoicidae rigidum parce supercilium.
Non possum lacrimas oculis prohibere: perenneis [Reg: perennes]
Quando sibi lacrimas URSULA nostra meret.
O matronarum flos nobilis, URSULA! sic nos
Sicne maritaleis [Reg: maritales] destituis thalamos?
Sicne profecta venis socio cum CONIUGE Dresdam?
Aut fuit hac abitu Dresda petenda tuo?
Ah! iam discessus votivo carmine vestros
Mactabam vigili sedulitate domi:
Quum ruit ad pluteos infelix nuntius Eheu
Taubmane, exclamans. caetera mutus erat.
Mens labat ad vocem, frigusque perambulat artus,
Et fluit in gelidos languida dextra sinus.
DI melius! dico. sed quod mihi pallidus Eheu
Obiicis [Reg: Obicis] ? Hac, inquit, URSULA nocte FUIT.
Nempe fuit nobis, et vivere desiit? eheu,
Quam me nunc surdis auribus esse velim!
Scilicet haud ulli cautum est, quid fiat in horam:
Quae fore credideras firma, repente ruunt.
Lex eadem est hominum vitae, quae labilis herbae est,
Una dies nasci quam videt, una mori.
Et sibi quisquam ausit tacito promittere voto,
Accedet vitae crastina summa meae?


page 306, image: s330

Terminus est: illuc contendimus omnis ad unum:
Temporiusve [(printer); sic: Temperiusve] sit, aut serius; una via est.
Huc iuvenes, tremulusque cycni quos inficit albor:
Huc cum matre nurus, cumque satore satus:
Nunc soror anticipat fratrem, nunc ipse sororem;
Aegrum sanus, herum verna, virago virum.
Sic habet occulti miranda potentia fati.
Causam qui possit dicere, nemo fuit.
O vos, quos tanto fortuna removit ab ictu
Longius, in doctos carminis ite modos.
Nil profecturo me frustra macero versu,
Quem dolor hic nimia proximitate ferit.

Super funus URSULAE BLUMIAE, Witteberg.

MATRONALE decus tumulabitur URSULA. caris
Manibus exsequias ite frequenter anus.
Ite piae matres: et pectora plangite palmis:
Faeminei cecidit rara magistra chori.
Nec tantum matres in luctus ite: sed ite
Vos etiam sexu de potiore viri.
Ite viri docti: sed et i, musea iuventus.
Permissi caussam quisque doloris habet.
Egregiae subolis genitrix in flore marito
Atque avia haud pauci deinde nepotis erat.
BURENI, medicas quem Phoebus honest at ob artes,


page 307, image: s331

An velles alia te genitrice satum?
Legumlatricis, WEIHI, lux clara Themistos:
Quique datis simili consona iura foro,
KRUMKRUGERE alias, alias PEUCERE per urbeis [Reg: urbes] :
Num generos huius poenitet [Reg: paenitet] esse socrus?
Quae SALOMONE venis ALBERTI nata propages,
Maternam hanc aviam nunquid [Reg: numquid] habere piget?
O aviae tantae pubes electa nepotum,
Nupera qui Matris funera fletis adhuc,
Funus ad hoc reliquos hodie convertite luctus.
Explevit numeros ista querella suos.
Quin simul hanc omnes aliqua impertire querella,
Te tamen inprimis, care Marite, decet.
Plena fuit sociae vobis concordia vitae:
Et stetit ad mortem longa tenaxque fides.
Flere decet: sed nempe decet pietatis ad usum:
Agmen inane Deo flet sine lege suos.
Nos medium sectamur iter, qui nomina Christi
Salvificasque Dei participamus opes.
Ut Coenae [Reg: Cenae] conviva satur, sic URSULA vitae
Pergit inexstincta porro quiete frui.
Deseruit nostras aevi non indiga terras.
Rara senectutis tam diuturna mora est.
Annum permensa est et ter trieteridas octo:
Nec sensit Lethes tum propioris aquas.
Nesciit annorum tantae succumbere moli:
Curabat senio praecipitante domum.
Verum ubi fatalis decreti terminus aevi


page 308, image: s332

Horruit indictum prodere porro diem:
Exsuit induvias annosi corporis, et se
Vindicat humanis morte soluta malis.
Nec mortem moriens sensit. sub imagine somni
Finxit ei facilem torpor iners obitum.
Non aliter vidi Zephyris et solibus ictas
Dissolui teneras vere tepente nives.

Super funus EMANUELIS PERSON, WITTEBERG.

ET, te victurum cras, audes dicere? tu, qui
Insutus lutei cortice folliculi?
Caussari [Reg: Causari] vegetos aetatis inaniter annos,
Quum tibi supremum nuntiat hora diem?
Ah quam laxa tui compages corporis! ah quam
Non stabile stabulum, ne breve tempus, habes!
Et quid habes, impune diu quod possit haberi?
Pituitam et bilem reiice [Reg: reice] , quantus eris?
Tu subiecta hodie pedibus premis arida terrae;
Te superiniecto cras premit ipsa solo.
Hei mihi quam vellem documento ex hostibus uti!
Exemplum e media cogor habere domo.
EMANUEL iacet heic [Reg: hic] PERSONUM splendida nuper
Gloria: fraterni gratia Quinta iugi.
Cui Themis eximios propius spondebat honores,
Qualia Consulti ferra brabeia [Reg: brabea] solent.
Cui pietas nostraeque fides devota saluti.


page 309, image: s333

Extremum vitae clausit in Orbe diem.
Vix vnum et tredecim prolapsa bihoria caelo,
heic [Reg: hic] vespertinum quum mihi dixit ave.
Nunc sed ubi? laetum qui dixit vespere SALVE,
Dixit mane suis et mihi triste VALE.
Triste VALE? non istud erat quod legibus aevi
Debuit exsolvi, solvit id ipse Deo.
O nimium felix, qui sic expungere nomen
Transacta potuit debitione suum!
Nec quenquam [Reg: quemquam] iubeo feraleis [Reg: ferales] ducere lessus,
Aut vexare manus, aut laniare comas:
Nec Fratres adeo, quos sanguinis arctior vsus
Copulat ingeniti proximitate satus.
Sufficit exsequias (Et quid nos possumus ultra?)
Tam CARIS plena MANIBUS ire via.

AD MARTINUM WERNERUM, Torgensem.

PRISCA Venus, cui passer equi cum passere, cycni
Cum cycno, et socio bina Columba iugo:
Quando parum tenues adolere Cupidinis artus
Cerneret, his dictis fertur adisse Themin:
Consilium, veneranda Themis, mihi consule, quaeso:
Sic tabulae semper lex sit honesta tuae.
Martis seminio natus me matre Cupido est.
Sed coalescendi non habet iste gradus;
Qualem prima dies natali vidit in ortu,
Aetatis talem cernit adulta dies.
Arridens consulta Themis excepit; Haberi


page 310, image: s334

Ecquid in obscuro caussa, Cytheri, potest?
Anteros huic defit, cui tela reciproca noti
Pectoris alternas dent in amore vices.
Consilio divae Cytherea Themistos oboedit;
Edit et adsocias Anteron illecebras.
Quo vixdum genito, pennis et mole Cupido
Crescit, et ingenium luxuriantis habet:
Aemulus atque sui quoties facit Anteros usum,
Sive sit auditu, sive sit intuitu,
Sive sit amplexu: procerior esse Cupido
Cernitur, et specie floridiore frui.
Gerrae! mittamus veterum deliria Vatum.
Non fluit e Veneris semine noster Amor.
Noster Amor DEUS est: DEUS hunc in corda piorum
Conserit. e caelo manat honestus amor.
Tritum est, sed verum est; Fieri connubia fato.
Hic purus-putus est Anteros, ordo DEI.
Crescit decrescit, quem vult decrescere, quem vult
Crescere, quicum vult, connubialis amor:
Quem vult nempe Deus, non Cypridis iste Cupido.
Cum telis pereas, foede Cupido, tuis.
Quo, Martine, tuas animat Catharina medullas,
Non venit e Paphiae spiritus ille Cypro.
Spiritus e caelo genuinos afflat honores.
Qui venit hinc, vera sorte perennat amor.

AD FRIDERICUM ALBERTI.

NOMINIS en haec te, FRIDERICE binominis, una


page 311, image: s335

Parte tui gignit Martis alumna dies:
Taurus ut aurato cornu laxaverit annum,
Indueritque comis vellus Aprile Ceres,
Parte tui rursum nasceris nominis una;
Corpore simplus homo, Nomine duplus homo.
Mitte Mathematicas arguta scrupula, curas:
Quei [Reg: Qui] nova siderei videris ora dei.
Qua satus es terra, hac hodie quoque vivito terra.
Curarum liber debet hic esse dies.
Nec servire tuis et Nonis atque Calendis,
Sit pudor: his servi: caetera linque Deo.
Sume diem hunc hilarum: neque gaudia differ in horas:
Qui se victurum cras putat, errat homo.
Crastina sera nimis vita est: tibi vivere si vis,
Vive hodie: sere est crastina vita nimis.
Quam brevis hoc, nosti, vitae sit fructus in aevo.
Cras morimur. Mortem fallere nemo potest.
At dea te votis imploro Lubentia: Ne quis
Inficiat subitus gaudia nostra dolor.

Super funus FRANCISCI FABRI Med. Witteb.

NASCI, denasci; res est solemnis [Reg: sollemnis] : et hoc est,
Quod FABER hac hodie contumulatur humo:
Ille FABER, nostram docuit qui saepe iuventam
Herbis et verbis amplificare dies.
Qui longos aliis vitae fabricaverat annos.


page 312, image: s336

Desiit ipse sibi iam fabricare suos.
Hei mihi, quod nullo radix generascit in horto,
Quae possit vires Mors prohibere tuas!
Mortuus est Chiron [Reg: Chiro] Saturni filius, et qui
Restituit patriis Androgeona focis:
Et qui purgavit subolem rationis egentem
Proete tuam: nomen visne? Melampus erat.
Quique Philoctetae sanavit crura, Machaon:
Et quos praeterea Fama reservat anus.
O si perpetuos medicus sibi cuderet annos:
Quae caussa est, omnes quin fierent medici?
Certe ego sim fatuus, si tecum, culte Properti,
Exiguos vellem condere versiculos!
Ambirem potius medicos herbarius hortos:
Non sit Servilius par mihi Democrates:
Porrigeremque brevis subtemen amabile vitae
Prorsus in extremas arte sequace moras.
Sed nihil est. Homines humana feramus oportet.
Ipse sibi medicus non medicare potest.
Vidi, qui potuit seram protollere mortem:
Mortem qui potuit tollere, nemo fuit.
Sustulit et FABRUM leti fabricator. an hic quis
Sit fabricator, aves noscere? Morbus erat.
CARNIFICI VITAE huic nemo suadere valebat,
Ut Fabro VITAE parceret ARTIFICI.
Hinc illum subiti tramisit ianua leti:
Quoque alios tumulo vindicat, ipse subit.
At mortem, FRANCISCE, tuam non perdis: haberes,
Qui tecum vellent hac ratione mori.


page 313, image: s337

Nam chartis famaeque prius populisque loquendum
Te dedit ingenio gloria parta tuo.
Nec vos propterea, FABRUM par nobile fratrum,
Adsita quod carnis iura dolere iubent,
Plus aequo lugere velim. lex publica dicta est:
Illa semel nasci nos iubet, illa mori.
Natus ad hanc legem Frater quoque vester; eadem
Mortuus. hoc factum quid iuvat ergo queri?

AD GEORGIUM HALBMEISTERUM. de insignibus ipsius.

SOLLERTI consulto opus est ante omnia, deinde
Mature facto: si quod agatur opus.
Nec solidi quisquam nisu fundaminis expers
Ponit arenoso puluere turris opus,
Quae ruat in praeceps ventorum elisa procellis,
Structoris turpi non sine labe sui.
Praecipit eventus animo, fastigia si quis
Militat ad rerum grandia cautus homo:
Festinat lente: medio ne forte sub ipso
Praecipitantem se res cita praecipitet.
Quod monti impositum est, certo fundamine tutum est.
Tuta est consilio res quoque fulta bono.
Haec mons ille triceps clypei sub margine summi,
Seminio generis dat documenta tui:
Mons atavis cultus, corylorum fertilis, uber
Floribus: atque loci gratior ingenio.
Hoc quoque nescio quid sub imaginis innuit umbra:
Praemia virtutem nempe solere sequi.


page 314, image: s338

Arcus ut adductis iugi curvamine nervis
Cornua non ulla parte remissa trahit:
Sic cavet enervi languore fatiscere virtus:
Sed decus adfectat [Reg: affectat] amplificare suum.
Ut recta ad metam pernice sagitta meatu
Primitus incepto limite pergit iter:
Sic quoque virtutem cura omnis anhelet ad unam,
Publica five foris, sive qua priva domi.
Flos Veneris Rosa, veris honos, ut odore, colore
Allicit atque animos, allicit atque oculos:
Sic homines splendore suo ferit aurea virtus,
Semper et ingenuo gestit amore coli.
Utque rubro pariter niveoque colore renidet,
Sic laus orta sago splendet, ut orta toga.
Pectore, non tergo cupit innotescere virtus
Hostibus: hoc clypei et cassidis arma notant.
Praepes ut expasso se remige penna sub auras
Nubibus et stellis aemula tollit humo:
Sic meritis innixa suis, tellure relicta,
Ardua per praeceps Gloria tendit iter.
Rubraque sit licet haec, sit et altera candida; tollit
Utraque conatu se tamen ala pari:
Sic homines, quam vis diviso tramite, caelo
Inserit eximius Martis et Artis honos.
Haec HALBMEISTERIAE produnt Insignia Gentis
Omina: si quicquam nostra Columba videt.


page 315, image: s339

Super funus CASPARI WINSHEMII, VITI F.

ANNUS iam puer est. lactentes cominus Horae
Pictores Mundi ver iuvenile vocant.
Plumea nix rigidum tacitarum vellus aquarum
Tergora, conspecto sole, reliquit humi.
VITA quid haec? Mortalis hiems. Quid clausula vitae?
Veris inexpliciti perpetuanda dies.
Quis nolit, quaeso, prae duro frigore brumae
Protenus aeterni veris honore frui?
Iamque frui Casparus eo Winshemius instat.
Quam subito veri transfuga cessit hiems!
Nec fleo digressum. nec flere vel ipse iuberet,
Si mihi responsi postuma verba daret.
Mors homini medicina potest, non poena putari:
Tantis tamque ratis vita repleta malis.
Sustulit huic animam superi rota tertia caeli.
Altius humanas despicit inde vices.
Nempe mori male nemo potest, qui vixit ut aequum est.
Et bene vix moritur, qui male vixit homo.
At cecidit patriae non degener indolis haeres,
Quique tulit magnis aemula corda viris!
Quid tum? secreti divina licentia pacti
Format ad arbitrium nostraque nosque suum.
Nemo pie queritur, se cogi ponere vitam.
Non alia nobis conditione datur.


page 316, image: s340

Lex omnes sisti iubet ad vadimonia Mortis.
Excusat nullum sontica caussa reum.
Quem periisse putas, tantum praemittitur. aut cras
Aut hodie subigunt te tua fata sequi.
Fallor? an e pulla Genius submurmurat urna?
Nil fallor: planis haec bibo verba notis:
NON ego depositam fleri volo corporis umbram:
Funeris exsequias vos celebrare volo.

AD CHRISTOPH. LINCCIUM, Eq. [Abbr.: Equitem] Fr.

CERTE non hilum tibi mentior, optime LINCCI.
His oculis vidi, quae loquor, ipse meis.
Mecum habet heic [Reg: hic] iuvenis pietatis et indolis altae:
Sed neque doctrinae pectus inane gerit.
Corripit hunc subito leti fabricator, et arcte
Copulat infesto tabida membra toro.
Multos ille dies nocteisque [Reg: noctîsque] simillimus umbrae
Ancipiti vitae conditione iacet:
Defunctus vivit: vivens defungitur: et iam
Pro vita moriens litigat ipse sua.
Quum videt hunc medicus, tum spem desperat, et horret
Iam desperatas arte iuvare moras.
Me quoque, qui cauti pendebam ex ore magistri,
Deserit extremo specula tracta metu.
Ipsa Salus huic si pepigisset diva salutem;
Hei tua, dixissem, pacta salute carent!
Iam feretrum properare novum vespillo iubetur.
Iam citat ad funus nuntia charta patrem.


page 317, image: s341

Iamque ego devota mactabam laude sepulcrum,
Scripturiens saxo carmina bina novo:
heic [Reg: hic] IACET HERINGUS FLORENTI AETATE. IUVENTUS,
QUAE LEGIS HAEC, VITAE DISCE TIMERE TUAE.
Haec ita quum fiunt, subito nos omine quidam
Forte am-Waldini participat Panacis.
Praefati superos hunc aegro in vergimus ori.
Ut bibit, ut valide mox valet aeger homo.
Poscit opem stomacho maiore paropside: triplo
Collectam esuriem dissipat ille cibo.
Interim adest pater, et tumulum vult cernere filI:
Resculam et exsuvias [Reg: exuvias] inde referre domum.
At non hic tumulum, gnati videt ora renati:
Non gnati exsuvias [Reg: exuvias] , gnatum agit inde suum.
Iam quinquaginta stadia emetitur; et ipsos
Ante viatores occupat ire suos.
Haec tibi nunc libuit paruae signata papyro
Mittere pro nostra semper-amicitia.

FACETIA. Ex Poggio florentino.

INnuptus vates ego. NUPTIS pacere [Reg: pangere] VERBIS
Me decet; arcanos nec penitrare [Reg: penetrare] toros.
Res cum convivis mihi. pulchra FACETIA noti
Nominis his elegis est repetenda meis.
Laetitiam gaudere etenim vos comiter, aequum est:


page 318, image: s342

Spargere laetitiae semina grata, meum est.
Faemina erat, SCABIES ANIMI germana MARITI:
Lites litigiis pendere docta novis.
Semper alens votis contraria vota mariti:
Votum huic, quam voto cedere, malle mori.
Haec ubi vecordes miscet cum coniuge rixas,
Factura haud ullas voce procace moras:
Os dolat huic alapa. sed non domat. acrius illi
Saevitiam linguae sanguis et ira movent.
Iamque virum belle tactum rata, clamitat; Exi,
Exi, inquam, nostra vir pedicose, domo.
Vir; Pedicosus ego? mulier, tibi dico, Recanta:
Ni caput a colaphis tuber habere voles.
Illa; Recantandum mihi sit, pedicose? veruto
Numquam impetrari, vir pedicose, potest.
Quin impetrabo, vir ait: fustemque patronum
Suppetias pugno flagitat ire suo.
Ut ferit, ut quaerit; Num sum pedicosus? et hem hem,
Tax [Reg: Tuxtax] tax [Reg: tuxtax] ingeminans, Num pedicosus ego?
Obtinet antiquum mulier: neque dicere quicquam
Maluit, atque illud; Tu pedicosus homo es.
Ille dolum calido quammox excogitat astu:
Funeque contorto corpus inerme ligat:
Et trahit ad puteum, sua qua fastigia celso
Despectu lucem surripiunt oculis:
Atque huc perpetua restis compage procacem
Demergens rogitat, Num pedicosus ego?
Es pedicosus, ait. mergens hanc altius, Ecquid


page 319, image: s343

Sum pedicosus? ait, Es pedicosus, ait.
Iamque ratus solitos inhiberi posse latratus,
Si foret obstructus spiritus inter aquas.
Nugae! vox desit: digiti pro voce loquaces
Obiiciunt [Reg: Obiciunt] noto crimina nota viro.
Namque ubi destituunt animae sua verba meatus,
Exserit e summo brachia lenta cavo:
Ac utriusque manus conserto pollicis ungui
Atterit absenteis [Reg: absentes] iam moritura PEDES.
Cumque habeat nullos, nullos tamen atterit illos:
Atque viro gestu hoc exprobrat usque PEDES.
Hanc ubi vir sentit (qua vi, qua fraude laboret)
Nil profecturis terrificare minis;
Extrahit. Illa parum ne sit sibi faemina, cunctas
Vindictae facies excoquit ingenio.
At quia vis penitus muliebreis [Reg: muliebres] deserit arteis [Reg: artes] ;
Quorsum, ait, in visas sector in Orbe moras?
Quin mihi vel fauces elido vimine, et UVAM, aut
LONGAM EX ME FACIO PENDULA LITTERULAM?
Aut aliqua vitam hanc secludo corpore? Dixit:
Et Tiberis subita praecipitatur aqua.
Ut vir rescivit, Tiberis petit ocius oram:
Pergit et adversa fluminis ire via.
Hoc quidam admirans, Quid, ait, contrarius instas?
Faemina in adversis ecqua natabit aquis?
Immo, inquit: Vivens erat haec contraria cunctis:
Mortua cum reliquis cur iter iret idem?


page 320, image: s344

Super funus ANDREAE SCHILLINGI, Kemberg.

ATQUE sibi atque aliis postquam satis egerat aevi,
Liquit in humano lumina solis agro
Hic Schillingiades. humili iacet umbra feretro
Corporis: excelsi mens subit arva poli.
Hunc dabit officii merito vespillo laborem:
Ut tegat iniecta vile cadaver humo.
Aut hominem exsuti populos imitabimur, in se
Qui praeter formam, nil hominis retinent?
Vel iuxta Imaum Scythidas quas India pesteis [Reg: pestes] ,
Vel quos Lotophagos Africa syrtis habet?
Vel, quae nutrit, ARABS non re sed nomine FELIX
Inter odoriferas monstra Sabaea plagas?
Vel quos carne cibat serpens, queis [Reg: quibus] sermo susurrum est,
Aethiopas nigra sub scrobe Troglotydas?
Quive SEPULCHRALEIS Hircani ad Caspia Nerci
Littora defunctis attinuere CANEIS [Reg: CANes] ?
Quive tenus Chalybas, Tibarenos, Aside Ponto,
In risu et lusu ponere summa solent?
Corpora functorum tam nullo ponere censu,
Turpe sit, extremo vivificanda die.
Non decet haec vel dente moli; vel flumine mergi,
Quave solent saturi ponere ventris onus:
Aut nexu in sese manuumque coacta pedumque
Dura per urbani strata rotare fori:


page 321, image: s345

Nec canis obsceni pastum obiectare; nec usquam
Erigere in foedae garrula tigna crucis:
Quod faciunt homines hominis nil prorsus habentes,
Et quos a vero scimus abire Deo.
Lex alia est nobis, dedimus qui nomina Christo,
Et quibus a vitae funere vita redit.
Schillingi exsuvias merita mactabimus umbra.
Officium pietas hoc sibi nota petit.
Lustra decem moriens geminosque peregerat annos.
Fortunae varia lubricitate suae.
Artibus ingenuis iuvenileis [Reg: iuveniles] destinat usus,
Fertque Magisterii nomina docta novi.
Post et Theologi parteis [Reg: partes] adfectat [Reg: affectat] , et istas
Saepius effectas non sine laude dedit.
Nec tamen hoc stadio grassari longius instat:
Sed patrii Ludi culta Lycea regit
Treis [Reg: Tres] et viginti curarum prodigus annos.
O nimium duri longa palaestra fori!
Ut schola deserta est, Praeturam gessit ad annos
Paene novem: gravidam Curia sensit opem.
Gessit honorati faceis [Reg: faces] ter Consulis idem:
Et fuit officio dignus ubique suo.
Ulterius patriae curas impendere vellet:
Noluit ulterius Parca severa pati.

AD LIPPUM NOLIPPUM.

QUID tibi? Lippe Nolippe. mea fruor (ecce!) puella.
Transiit in thalamos Phaedria pacta meos.


page 322, image: s346

Quod facio Veneri, facio quod rite Dianae:
Nil facit ad nasum, Lippe Nolippe, tuum.
Quod mecum mea virgo viret prae virgine lauru,
Vividiusque Cedri germine: Lippe nec hoc.
Haec in Francois mihi sola quod apta puellis:
Digna quod haec genio sola reperta meo est:
Pompa quod augustas quammox nos ducet at aras:
Nil facit ad nasum, Lippe Nolippe, tuum.
Quod mihi delitias [Reg: delicias] facit: uda quod oscula pangit;
Huic quod ego oppango basia, Lippe nec hoc.
Lippe Nolippe, nec hoc: ea liberiore quod usu
Serpit in amplexus ambitiosa meos:
Inque vicem amplexi quod et ipsus et illa susurros
Edimus arguto murmure: Lippe nec hoc.
Aequus amor quod utrosque trahit: quod spiritus idem
Vernat in amborum sanguine: Lippe nec hoc.
Haec mihi quod IUNO est, ego quod sum IUPPITER illi:
Huic ego quod frater, quod soror illa mihi:
Oggannis frustra. nihili compesce cavillos:
Nil facit ad nasum res ea, Lippe, tuum.
Me viso, in sese quod subsilit illa: quod in me
Cor micat ad vocem PHAEDRIA: Lippe nec hoc.
Quod subit illa iugum sine murmure prompta maritum,
Vivit et arbitriis obsequiosa meis:
Iure bono ut possim petasonem tollere, longo
Teutona quem saeclo Noridos aula tenet:
Haec facit ad nasum res, Lippe Nolippe, tuum nil?
Protenus invidiae tolle susurra tuae.


page 323, image: s347

Si te fuste dolat, tua si facit uxor oletum:
Hoc facit ad nasum, Lippe Nolippe, tuum.
I nunc, et blatera, Taubmano vindice, quaenam
Debeat in nostros ire puella toros.

Super funus PAULLI PURGOLDI, MUNCHBERG.

PURUM aurum PURGOLDUS erat: tamen oppetit; ac si
Pectora de plumbo lividiore forent.
Quam potuit, pure vixit. puta-pura iuventus,
Hunc quoque fatali Mors sicelice fidit.
Floruit hic nuper. iam nos floremus. at hic flos
Cras deflorari floris honore potest.
Sed qui sic marcet divini solis ab aestu,
Hic mihi perpetuo flore virebit homo.
Non moritur male, qui vixit bene. Mors via vitae est.
Mors sopor et nomen (nomen inane) pio est.
Nil refert, iuvenis moriare senexve. quid aetas
Praestat ad aeternas ista vel ille moras?
Ipse decem, tu dentum annos vivemus. ad aevi
Quum sibi propositum venit uterque modum;
Quei [Reg: Qui] potior vitae est series tua, quam quod ab Orbe hoc
Maiori scelerum fasce gravatus abis?
Ille diu vixit, paucis qui foenerat annis
Sorte perannanti multa talenta Deo.
Non quali leto, sed qualis venerit ad se,


page 324, image: s348

Ponderat extremi Iudicis urna fori.
Exanimeis [Reg: Exanimes] alius subita vi deserit artus:
Per lentos alius macerat ossa gradus.
Carus uterque Deo tamen est: et moenia caeli
Commoditate viae scandit uterque pari.
Te voco sermonum testem, PURGOLDE, meorum,
Cuius in aggesto condimus ossa solo:
Pura fides et dura tui patientia morbi,
Ceu cochlides scalae te super astra ferunt.
PAULLE vale, VALE Paulle meo carissime cordi.
Quae tibi decursaest, hanc ego curro viam.