Friderici Taubmani EPIGRAMMATUM LIBER II.

CALUMNIA gladio acutior.

THEARIDAS gladium subigens in cote, roganti
Ad punctus acies ecquid acuta foret!
Respondet, stricto non ipsa Calumnia puncto
Ista potest gladii vincere puncta mei.

AD MARCULUM.

NEC plene me scire satis nec scribere plane;
Marcule, versiculis spargis ubique tuis.
Marculus est plagii convictus nuper. An hoc est
Sat plene et plane, Marcule, posse loqui?

AD IOH. FRID. von-Schonberg- Eq. [Abbr.: Equitem] Sax. Wittebergae Elect. Urbis Praefectum.

QUAM natura loci congestumque aggere vallum
Et pius unanimo foedere munit amor,
Hanc Electurae voluerunt Saxones Urbem
Et caput et patrii dicere robur agri,
Teque huic rectorem, IANE o FRIDERICE, dederunt.
Nec scio cui possit rectius ista dari.
Taleis vult Urbs haec, quos Mars et Pallas honestant
Nempe tui similes semper habere duces.

AD CHRISTOPH. von-WALDENFELS, EQ. Nob. [Abbr.: Equitem Nobilem] March Brand. G. Frid. Consiliarium.

CHRISTOPHORE heroum locuples successor avorum,
WALDENFELSINAE stella corusca domus:
Cui mens sublimis supra genus eminet; et quo
Non est in Franco notior alter agro;
Qui doctos colis, atque coli te rursus ab istis
Inque librix horum nomen habere vides:
En oculos tango; caeli dum videro lucem,
Non potero vultus non memor esse tui.
HAEC ad te quondam, mihi cum praeberet alumnam
Marchio de Clario FONTE SALUTIS aquam.
Scit Gurchfelderus, quo tum fotore calebant

Qualescunque mei pectoris igniculi.
Atque ut per videas mihi me constare; fatetur
Hic eadem toto publicus Orbe Liber.

AD NICOL. STATMANUM, IC. [Abbr.: Iuris Consultum] et Cancel. Onolzbach.

ANTIQUUM obtinuisse meum, nisi prodar aperte,
Interimat vitam Veiovis ira meam.
Quodnam? te quod amem, STATMANE, ex omnibus unum:
Omnibus exemplis, inquio, et quod amem.
Nec desiderio trahor, ut mihi mutua fiant:
Tantula si tanto reddis amore, sat est:

AD FRID. TILEMANUM, IC. [Abbr.: Iuris Consultum] Prof. Hist. Witteb.

INDOLIS alta tuae vis est; et quicquid adornas,
Nec vulgare sapit nec capit ingenium.
Seu septemgeminas subtilis acuminis artes
Et grande illud amas enucleare sophos:
Civica seu docili respondes iura Lyceo,
Quaeque huic Pontifices adfricuere manus:
Seu rerum Annales recitas secreta vetusti
Temporis, Historiae sive recentis opus:
Nemo est, qui dubitat, quin sint exacta rotunde.
Vel quae nunc vulgas hoc, TILEMANE, libro,
Quin sint talia, qui dubitavit in omnibus olim,
Non dubitaturum censeo Carneadem.

In Rosam tergeminam SCHLEINITZIORUM EQ. [Abbr.: Equitem] Misn.

TRIGA bipartito clypei stat in orbe Rosarum,
Vel Praenestinis invidiosa rosis.
Albescunt geminae, sed tertia purpurat auro;
Quas clypei alternat discolor ordo situ.
NOBILITANT homines aut Mars aut Phoebus: hic albet,
Iste rubet: cerebro sudat hic, iste manu.
Utque oculos cerebrumque iuvat Rosa: sic et amorem
Conciliat sociis utraque palma suis.
Utque repubescens longos Rosa vivit in annos:
Sic meriti semper nominis exstat honos.
Utque Rosa in clypei se alternat segmine: sic et
Alternant operas Mars et Apollo suas.

AD IOACH. HOFFMANUM, Princip. Onolzbach. a Secr.

SI, nisi qui Latium perfectum callet ad unguem,
Iure Poeta bonus nemo vocandus erit;
Qui dixit verbum hoc, HOFFMANE, Melissus is unus
Hercle Poeta bonus iure vocandus erit.

AD IOH. GEORGIUM, von Giech / et IOH. ADAMUM von Kindsperg/Equites Nob. [Abbr.: Nobiles] ThurnavI [Reg: Thurnavii] Dominos.

QUOS pietas virtusque iugant ac terminus agri,
Et genus in multis nobilitavit avis:
Si gelidos valleis [Reg: valles] et amoeni prata vireti,
Et fractum trepidae per vada murmur aquae;
Arcis et exstructae quadrato culmina saxo,
Quae posset magni Principis esse domus;
Illaque Thurnaviae civilia nomina plaebis [Reg: plebis] ,
Qui pars sunt generis quantulacunque mei:
Haec oculis animi quando contemplor ad Albim
Qua stitit Aoniis me Witeberga iugis:
Laetitiae sensu pectus titillor, et opto
Singula clarari carmine posse meo.
Sed quod debueram fieri natalibus arvis,
Id Goldeisenae gentis ADAMUS erit.
Atque ecce specimen! iam nunc ad nominis omen
Et ferro atque auro carmina digna facit.

AD PETRUM HEIGIUM IC. [Abbr.: Iuris Consultum] Rect [Abbr.: Rectorem] . Magnificum.

IURIS, et aequarum custos fidissime Legum,
Saxonis adscito qui regis ore forum:
Cras, ubi dimidiata dies et Apollinis Aethon
Sudat in acclinem cum Phaetonte [Reg: Phaethonte] diem,
Eque vitro primam pulvis tibi dividet horam,
Pulvis ad angustas irrequieta vias:
Arma per aethereos dicam civilia campos,
Quae gessit Rufus cum MICHAELE Draco.
Si paullum vacuae licet indulgere quieti,
Publica Magnifico pulpita vise choro.

AD WENCESLAUM GURCHFELDERUM, Sil. Historicum.

GURCHFELDERE, mei [(transcriber); sic: beinigne] benigne quondam
Formator studii, ecquid explicasti
Caecas historiae latentis umbras?
Nataleisque [Reg: Natalîsque] Propaginesque et abs se
Longo dissita saeculo vetustae
Gentis stemmata nobilesque partus
Sagaci tabula recensuisti?
Factum, credo. Quid ergo quid morando
Lectorem trahis in dies et annos?
Fac lucem videat, quod emereri
Lucem iudicat eruditus ordo.
INTERIM cape, quaeso, cantiones
Natas chalcographi recente nisu,
Quas longe ante tuis meisque nuper
Proles Melpomeae NESERUS, ipso
Phoebo iudice, RICCIOque acuto
Musicae critico, peritus aptos
Concinnare modos, ovante voto
Nostris psallere Nuptiis amavit.
HAS quanti ipsemet aestimabis odas,
GURCHFELDERE; tuas mehercle tanti
Saeclum doctius aestimabit arteis [Reg: artes] .

AD EGIDIUM HUNIUM, Theologum.

HUNI, gloria magna Christianum,

Sexcentos tibi forte dedicassem
Hoc Natalitio [Reg: Natalicio] die Phaleucos:
Ni scirem, nimis impotente pressum
Tempestate negotii, legendis
Te vix posse vacare sex Phaleucis.

AD CASPAR. MEINARDUM, Quaestor. Witteberg.

HACTENUS admotam coluisti moenibus urbem
Tectaque fortunis haud satis aequa tuis.
Nunc MEINARDE, habitas in aprica luce plateae
Et propior templo proximiorque foro.
CHRISTE domum dominosque domus longum adsere salvos:
Abs te vera salus et diuturna fluit.

AD HENRICUM MEIBOMIUM.

CENTONES perhiberis [(printer); sic: peuhiberis] acu sarcire Minervae
Atque hominum saeclis tradere postgenitis.
Si tua iudicii, MEIBOMI, robora novi,
Quae tot vulgatis me puto nosse libris:
Plus hi Centones poterunt ornare Poetam,
Quam Palmata ducem purpura laurigerum.

AD SEBAST. ARTOMEDEM, Fr. Theologum et Poetam.

HUC dono mihi mittis e Borussis
Aurum rarius idque litteratum,
Quod nec ipsa leget Sibylla, credo.

Quid vis quaeso, Sebastiane, quid vis?
Exemplo caret ista res: et aurum
Tanti ponderis erogare gratis,
Nec est Theologi nec est Poetae.
Ecquid purius invenitur auro
Ecquid suavius, ARTOMEDES? Hoc si
Quicquam purius invenitur, hoc si
Quicquam suavius; id tuae profecto
Et vitae modus et vigor Thaliae est.

AD THOMAM FRANZIUM, IC. [Abbr.: Iuris Consultum]

FRANZI, Festa tui redeunt incredula Thomae:
His genitus matri crederis esse tuae.
Credam ego? non credo. NATALEM haec Nominis aiunt,
Idque merere parum credere, credo, meum.
Hac neque luce satum te credo; nec indita credo
Nomina: nec tu me credere, credo, iubes.
Sit, non sit: satis est, si bis duo disticha certam
Natalis veri credis habere notam.

Musica.

QUEM non viva suo delectat Musica flexu,
Hunc ego non hilum cordis habere puto.

AD FRIED. TILEMANUM.

NOTUS ut est, TILEMANE, tuae vigor indolis, et quas

Heic [Reg: Hic] tibi consultrix diva paravit opes:
Te Iuris fore Doctorem speravimkus olim:
Eligeris nostrum iam caput ecce sophum:
Quanquam [Reg: Quamquam] et non nihil est, laudem exaequare sophorum:
Laus tamen est potior, tot caput esse sophum.

AD LEONHARDUM BRIGELIUM, Fr. Pr. Konigsbergae Bor. a - secretis.

EURYDICE sine labe suum tectura pudorem,
Fugit Aristaeae furta proterva manus.
Dumque petit loca senta situ, violata colubro
Concidit, et Stygios traiicit [Reg: traicit] umbra lacus.
DIS genitus citharaque deus Rodopeius Orpheus
Vincla marita tori dissociata dolet:
Arripiensque lyram manes invisit, et abs se
Dilectam electat manibus Eurydicen.
SIC tua, dum mundi sordes vitare laborat,
Dente venenato Mortis adempta SARA est.
Quam merito luges, quis enim non lugeat istam,
Quam velit huic vitae reddere morte sua:
Reddere morte sua vitae si posset, et aevi
Alternare pia redditione vices.
Hui citharam, LEONHARDE, tuam cape Prussius Orpheus:
Non minus in cantu roboris hercle tuo est.
Sed nebulas fingo. caelo tua debita coniunx
Non potuit Stygiae vallis adire domos.
Ex Orco multos quondam rediisse, Poetis
Credimus: e caelo nemo redire potest.

AD WOLUFGANG. STREINIUM, L. Baronem: Austrium.

STRENI, congenitae propagis ortu
Haec te nomina digna repperisti:
Nam nec omina nominis patriti
In te degeneri tepore frigent;
Nec in postgenito satu nepotum
Frigebunt (ut opinor) aut tepebunt.
Immo si tua Lentulum paterna
Te mater satione procreasset;
Tu virtute tua tuoque ductu
Tuoque auspicio domus avitae
Lenta nomina dissipare posses,
Et STRENI tibi nomen emereri.

AD ANDREAM SCHATONEM, Medicum.

HORRENTUM glacie furor impetuosus aquarum
Disiecit nostri nobile Pontis opus.
Pontis opus, quo docta suas transferre per Albim
Adiuga Leucordum turba solebat opes.
Sex secum abstraxit compages, SCHATO, iugorum:
Ludibriumque feris quinque reliquit agris,
Reiice [Reg: Reicie] tot numeros, quot Pons iuga salvus habebat,
In verbo MEDICUS tempus habere potes.
Non mihi sunt aevi praecordia saga futuri:
Haec tamen eluvies multa timere iubet:

Ne vel Relligio, vel publica Curia rerum
Discidium videat, Pontis ob excidium.

AD ERNESTUM, Archiepisc. Col. et elect. VIIvirum.

EDITA progenies illustris emine; Rheni
Gloria; Romani dux reverende pedi:
Germani Pars imperii, quod celsa Rudolphi
Tecum Caesareo numine dextra gerit:
Cui Bavarum populus, Ubiumque Colonia paret;
Quem vocat haec Mysta, quem vocat ille Ducem:
Qui te Musarum commendas ubere fructu,
Quo pote vel doctos anticipare viros:
Saxonicae penitras [Reg: penetras] hodie iuga Leucoris. Ecquid
Haec adventitios [Reg: adventicios] dat tibi Nimpha [Reg: Nympha] modos?
Nil ego. quin facio testatum epigrammate, digna
Vix, Erneste, tibi carmina posse dari.

AD HENRICUM CONRADUM, et SIGISMUND. MATTHIAM, VVENCZELYCK, L. Baron. Frr. germanos.

LONGA Professorum quos ad subsellia versus
Stans e suggestu pube sedente dedi:
Quosque peregrinae differre per ora iuventae
Prodiga chalcographi praela Tryphonis amant:
Cuive quibusve sacrem, praete? cor amabile fratrum:
Si cui, si quibus hos cura sacrare mihi.
Quos genus eximios, altae virtutis amicos
Ingenio doctis, scimus, et arte pares:

Et qui scriptorum legitis genus omne, quod ad rem
Nititur ablecte verba Latina loqui.
NOMINA vestra meo praefigite, quaeso, libello,
Vestibula exstructae sint speciosa domus.

INSIGNIA PANTZSCHMANORUM.

LAEVA subnisum lateri, clavaeque trabali
Robore obarmatu dextra, similemque minanti
Flictus Silvanum; musco, qua corpus, opertum;
Qua caput, aurata, quod regum insigne, corona;
Hoc gentilitio [Reg: gentilicio] Pantzschmanum in schemate cernis.
At scin quo valeant? Ne re per singula ducam,
MILTIS haec veri documenta figurat imago.
Supra viginti, numeros tria lustra frequentant,
Cum Pantzschmaniadae, patrii duo germina Martis,
Huius ad exemplum, quem cassidis erigit umbo,
Cominus Herculeis [Reg: Hercules] [Reg: ?] agitarunt viribus hostem.
Quos, ob virtutem, Fridericus tertius ultro
Vere-nobilium titulo dignatus Equestri est;
Et quotquot saeclo de se nascente propagant:
Ac simul his, generis monumento, insignibus auxit.
Fortibus una armis parta est maioribus olim
Nobilitas satis ampla. sed hac contenta nepotum
Postera gens renuit stimulante quiescere pulchro:
Quin et in humanis inquiritur altera Musis.
Et vero in venta est. te quis, Hieronyme, nescit
Inclita iuridicae penetrasse sacraria divae,
Atque no va palmare genus decorasse corona?

Omnis nobilitas aut Marte aut Pallade nata est.

AD BONIFACIUM TAUBMANUM, Regiomonte-Borussum.

SAEPIUS ambiguam mihi traxit opinio mentem,
Nec licuit certa rem solidare fide:
An Taubmanorum plus esset, an ipse per orbem
Solus in hoc generis nomine pompa forem.
Abstulit haec tandem dubiae luctamina curae,
Ac stitit immoto carbasa nostra vado
Illud Apellei foecundum pectus amoris;
Qua scatet Aonia naviger Albis aqua.
Hic mihi Taubmano de te, TAUBMANE, salutem
Dixit, et immensam texuit historiam.
Si non ex aliis, inquit, documenta citentur,
Vos ex adfini sanguinis esse satu:
Ingenii vigor iste rotundus adorsa metrorum,
Et salis ac morum par utriusque Venus
Ignarum doceant rem certam credere mecum;
Atque ex unius indole nosse duos.
Eiusdem inventos nos esse propaginis ambos,
Grator, et hoc nondum decrepuisse genus,
Immo reviviscit. nam me genitore sativum
Germen Elisa, novi pignus amoris, habet.
Quicquid nobiscum posthac, Taubmane, futurum est;
Iam neutrum alterius iure pudere potest.

AD HULDERICUM APELLEM, Duc. [Abbr.: Ducem] Boruss. Regiom. Quaest.

HAEC cum Prussiacis tramitteret arva caballis
Ille tuus frater sanguine, amore meus:
Ille Biruthini FRIDERICUS amoena fruteti
Gratia; iam vidui pars inamoena tori:
Multa mihi cepit sermonis edulia de te
Ac de Taubmano conciliare meo.
Quae degustavi [(printer); sic: degustari] cupide nimis omnia: nec me
Sat potui, verbis exsaturare datis.
Grator, prae reliquis, HULDRICE, (quod audio) credi
Principis obsequio munia tanta tibi.
Grator amicitiam Taubmani foederis. et me,
Si libet, in partem, quaeso, venire sinas.
Tunc ego producam non vestrae gentis Apellem,
Sed Coum: ut nostram pingat AMICITIAM.

Tumulus FABIANI GRAVII.

HAC Fabianus humo GRAVIUS condebar ad aram,
Unde mihi docta est contio saepe Dei.
Cunas Vitaeberga dedit, Kemberga sepulcrum:
Pro patria meritis utraque culta suis.
Lustra Deus vitae septem concessit et annum:
Sic tamen aetatem non queror esse brevem.
Me vixisse diu, satis et fecisse, putato,
Qui me scis annos heic [Reg: hîc] docuisse decem.
Quisquis eris, ne fle. dic, Quam cinis ille beatus,
Qui iacet in patrio contumulatus agro!

Super funus FRID. HILTEBRAND. Abrahami F.

MENS fuit innumeris elegi te flere querelis,
Quondam suave tui cor, FRIDERICE, patris.
Ex te dignus eras gnavi [Reg: navi] praeconis opella,
Quae posset multos atteruisse dies.
Diceret exiguas res vitae, et funus acerbum:
Quae fuerit pietas inque Deum inque patrem:
Qui calor in Parnassi et honesti acclive decori:
Quaeque super tali multa Poeta solet.
Immo etiam patris de me sitis illa merendi
Fecit, ut hoc vellem longius ire mari:
Ni me tempestas rerum dare vela retrorsum
Cogeret, atque anima velificare sua:
Cui par ere decet. Sed qui non aure iacenti est,
Me dicet paucis multa dedisse tibi.

Super funus ANNAE SELFISCHIAE, MATTHAEI UX. [Abbr.: Uxorem]

ANNA satis lauti generis Personia Nimphe [Reg: Nymphe] ,
Prima (nec explicita est) iam trieteris abit:
Quum Selsischiades, acer sator iste librorum,
Nupta pari tecum contulit arma toro.
Et nos ad iuvenes hymenaeum duximus ignes,
Laetitiaeque meum pars quoque carmen erat.

Omnia nunc mutant. medioque in fonte leporum
Tristior illimes turpat amaror aquas:
Ac lacrimis immergit Hymen tua flammea nostris,
Et gerit inversas ipse [(printer); sic: ipsa] Cupido faces.
Scilicet haec facies mundi solemnis [Reg: sollemnis] : ut uno
Usque perennari non velit ista modo.
AT tu, qui coniux pars altera coniugis ANNAE es,
Et tu binorum cana senecta patrum,
Ne nimium lugete. Abiit, debetque reverti:
Duret ut aeternos ANNA PERANNA dies.

AD MART. CONRADI, Francum.

SCILICET in paucis servat Fortuna tenorem:
Spemque metumque inter fluctuat omnis homo.
Extrate multos, et te, CONRADE, sat amplum
Sermonis testem nuncupo iure mei.
Inclita canities patriae Primatis Onoldum
Ad fasces Ludi te iubet ire sui.
Dumque iter informas, ac res compingis; in ipso
Obiicit [Reg: Obicit] ingressu sontica caussa moram:
Teque parum laeto leti faber omine, lecto
Applicat, et primo limine claudit iter.
Quod nunc Paeonia melior Deus arte reclusum
Expedit, et pleno te sinit ire gradu.
GRATOR utrumque; viam spartaeque insignia nactae:
Quam, voveo, exornes quo cupit ista modo.
Recte Oncldinum moderari posse Lyceum,
Res est cordati plena labore viri.

Ingenii, Martine, datos intendito ner vos.
Ex Academia te sciat esse sophum.
HERTELIOSQ. mihi refer HOFFMANOSQ. magistros.
Rectius his Phoebi germina nullus alet.

AD AURELIUM STREITBERGERUM, Theologiae D. Curiae Variscorum, caeterosque Ecclesiae ac Scholae ibidem Moderatores.

AURELI, qua se Variscum Curia tollit,
Prima sacerdotum gloria et urbis honos:
Et tu canities FLESSAEI nominis; et tu
Candida Musarum gratia MENCELIDE:
Vosque Professorum series ablecta Lycei.
Pascenda ambrosiae quattuor ora favo,
WIDMANE et THECHI, CHYTRAEE, et GASSARE, quondam
Uberius versu flos animande meo:
Quei [Reg: Qui] vobis ego tantus eram, qui tantula nostri
Ordinis atque loci nomina sustineo,
Una ut voce meum sacros hymeneon ad igneis
Ducere per Clarios institeritis agros?
Quid vobis referam, Variscae Pleias orae,
Pro tam devoto carminis officio?
Si satis esse potest, de me quod spondeo; contra
Spondeo perpetuum carminis obsequium.

AD IOH. ENGELHARTUM TETZELIUM, Patritium Nor.

TETZELI, cui iam provectae tempora vitae
Protulit ad seros cana senecta dies:
Patritiae numerose domus successor, et ingens
Illius Eoae Francidos urbis honos:
Illius, inquam, urbis, quam Pegnessi aemula Moeno
Praecipiti mediam dissecat unda vado:
Aerias cuius intrant fastigia nubes:
Murorumque minis horrida, pulchra situ:
Moribus et lingua cultuque insignis avito,
Nobilis emporiis, fertilis ingeniis:
Ecquid adhuc notum est Taubmani nomen: ut olim
Vester in augustis aedibus hospes eram?
Tuque mihi cretam tradebas, quando sopori
Languida secubitu membra fovenda dabam:
Ut, si me sineret sopor, ad tabulata notarem,
Quod mihi cunque daret mens calefacta mero.
Sed quod tune Phoebi Bacchique rigore negatu~ est,
Serus ab Albiacis mitto Poeta iugis.
Tu desponsa tue, Tetzeli, pignora famae
Explicita versus accipe fronte meos.
Turba caduca sumus, mortemque occumbere nostrum est:
Sed quem Musa iubet vivere, vivit homo.

IOH. IESSENIO a IESSEN, Savonarolam publicanti.

DE re Philosopha quae Savonarola perite
Disseruit, tacitis obsoluere [(printer); sic: absoluere] libris.
Abs te Philosophis lex, Savonarola, dabatur:
Lux a IESSENIO reddita prisca tibi est.
Philosophis legem dare, magna est gloria: priscam
Philosophis lucem reddere, non minor est.

Fortuna vitrea.

QUID sortis splendore tumes, homo? vitrea sors est:
Summus ubi nitor est, summa ruina prope est.
Bulla minuta natat tuto: dum crescit in utrem,
Dum vult iam fieri maxima, rupta perit.

AD GEORGIUM REIMANUM, Silesium.

BELLUM scilicet et voluptuosum
Hostimentum! elegi tui, GORGI,
COLERIQUE, animae utriusque nostrum,
Nataleis [Reg: Natales] petiere nuper eidus [Reg: îdus] ,
Eidus [Reg: Îdus] dico meas: ut infiteri
Ausim, non ita Sarsinatis Umbras
Ad convivia cursitasse quondam.
Bellum, Iuppiter, et voluptuosum
Hostimentum! elegos beo Phaleucis,
Ducentos elegos decem Phaleucis.

NICOLAUS REUSNERUS LEORINUS, Anagramm. Versu clarus, nonne Iuri Sol es?

EX me quaerebat nuper, Reusnere, Quis esses,
(Nescio cuius erat ipse coloris!) homo.
NONNE ES SOL IURI VERSUque sat undique CLARUS?
Quid refert quaeri, Fama quod ipsa refert?

NICOLAUS REUSNERUS, Silesius. Anagramm. Lacon serenus es virilis usus.

QUI verba in nodum stricta brevitate coercet,
Hunc nominabat prisca gens Laconem.
At qui perspicuo sensu quoque verba serenat,
Usuque linguam temperat virili;
A doctis aufert locupleti fenore punctum
Viro, Lacone, claritate dignum.
Cum tua sint REUSNERE tria haec, tibi dicitur illud;
Lacon serenus es virilis usus.

NICOLAUS REUSNERUS. Anagramm. Locus Iure vernans.

QUAEREBAM, Flos Iuris ubi est? REUSNERE, cerebrum
VERNANS IURE LOCUS dicitur esse tuum.

NICOLAUS REUSNERUS, LEORINEUS, Silesius. Angramm. Lac in versu, Venus in ore illius sessores [(printer); sic: .]

TANTUS et Orator tantusque Poeta quod audit.
REUSNERUS; tantas cur ego mirer opes?
Cum duo SESSORES tam lauta sorte triumphent
ILLIUS IN VERSU LAC, et IN ORE VENUS.

AD LAUR. SCHOLTZIUM, Medicum Vradisl.

QUANDO tuum, SCHOLTZI, promisi carmen in Hortum,
Excepit spatium, credo, bienne moram.
Saepius interea promissum solvere cepi.
Sed cepi. effectum tradere non potui.
Nam quo plus meditor, plus Horti terret imago,
Et videor semper re le viora sequi.
Consulto Venerem: dignus quia vindice nodus
Creditur. Hortorum sic dea praeses ait:
Qui dominum laudat, recte laudabit et Hortum:
Ingenium domini possidet ille sui.
At Scholtz I ingenium nemo, quam Scholtzius, apte
Dixerit. ergo Hortum dicat is ipse suum.

ADAMO TH. SIBERO.

IN campis Ithacae lepores moriuntur. o illuc
Debuerat ferri Marculus iste meus!

AD THEODORUM GRAMMANUM.

TAM facile, ut credas, me nemo subegerit autor,
Prosequar ut lacrima te, THEODORE, mea.
Lactibus agninis fugitivos hercle molossos
Nectit eadem opera, qua petit hoc fieri.
Contuor [Reg: Contueor] incolumeis [Reg: incolumes] si Moeno emergere nostro,
Qui fuerant animi delitiumque [Reg: deliciumque] meum;
Pumicei fiunt oculi mihi protinus, ut non
Exspuerent unam vel prece lacrimulam.
Quo pacto eveniat, ne quaere protervius: auceps
Adstat, ab insidiis qui mea verba legat,
Meque citet capitis. statua taciturnius os hoc:
Et tamen emanant, quae latuisse velim.
Hinc mihi Sigalion elato pollice crebro
Imperat antiquum st meminisse suum.
AT tu, quod voveo. Musis operare Deoque:
Sic Theodorus eris nomine reque mihi.

AD IOH. OPSOPOEUM, BIRUTHINUM.

COTTIDIE suavi thymiammate gens Hebraea Suffi-
tus excitabant quondam
Turibuli foculis, qui se penetraverint Iehovae
Immoraleis [Reg: Immorales] ad aures:

In quae cenabat obsonia. sed nec inveniri
Huic aeque gratiosum
Fas erat obsonI [Reg: obsonii] genus ullum, cum manu fideli
Obsonatum esset. Et nos
Semper odoramus caelestia templa Christiani
Suffitu gratioso:
Quone? Precum modulis melicoque sonore cantionum.
Hae tus sunt gratiosum.
Tuque iuventuti dum congeris hinc et inde sacras
Hoc libro Cantiones,
Grata Deo quae sint obsonia: Nonne iure iusto es
IOCHANNES OPSOPOEUS?

AD BENEDICTUM CARPZOVIUM, IC. [Abbr.: Iuris Consultum]

CARPZOVI Legum sollers consulte, quid actum?
Sat bene dormita est nox hodierna tibi?
Quemque suas pactam vobis indulsit ad horam
Dictator-caenae Frazius ire domos.
Dani pro-Regis suboles Rosecrantzius unus
Mecum Winshemios suasus habere toros.
Nox medium decursa polum nos sopiit ambos.
Nunquam [Reg: Numquam] ego dormivi nobiliore toro.

AD IOHANNEM BREDINUM, EQ. [Abbr.: Equitem] Borussum.

FESTUM Grammaticum mihi dedisti,
Vere Grammaticum, BREDINE, festum:
Paullulae [Reg: Paululae] nisi Paullus artis olim

Hunc stilo violare Longobardo
(Quod et Scaliger ille saevienti
Castigat calamo) fuisset ausus.
Ex hoc vulnere festus ille FESTUS
Infestus prope factus et profestus.
O si reddere, Ian-Bredine, posses
FESTUM legitimum, mihi profecto
Festivissimus ipse Festus esses!

AD FELICEM RIDIGERUM, Borussum.

NOSTER abit PAULLUS [Reg: PAULUS] , sed non et Paullus. abiuit
Corpore: mente, sui principe parte, manet.
Quaeris ubi? tecum. neque mansio certior illi est.
Ipsius ingenium spirat imago tui.
Non igitur nostrum, FELIX, desidero Paullum [Reg: Paulum] :
Tu simul et Felix et mihi Paullus [Reg: Paulus] eris.

AD MARTINUM ROSENPERGIUM, Borussum.

NATALIS, MARTINE, hodie tuus exserit ortum,
Tristior anseribus non venit ulla dies.
Stringe cito ferrum: totis et viribus ito
Anseris in pulpam. iam licet esse trucem.
Sanguine det poenas Martini proditor. Hei quam
Vellem hos carnificeis [Reg: carnifices] saepe redire dies!

AD IOH. MELCHIOREM von - Rabenstein/EQ. [Abbr.: Equitem] Palat. [Abbr.: Palatinum]

QVID tu miraris? bis dena vocabula et unum
Uno quod potui claudere pentametro?
Ecquid, IANE potest, quaeso, mirabile dici,
Si quivis medio de grege praestat idem?
Hoc mihi (qui mores nunc sunt) mirabile demum est,
Si duo secum adeo sunt in amore pares:
Ut, licet absentes, vere sibi dicere possint:
Tu in me ita es, hem! in te ut ego: et tam hic te amo ego, ac tu ibi me-hic.

AD IO. BERNHARD. TITIUM, med. Wertheim. de Psalterio et Libris Epodon CHRIST. EGENOLPHI, P. L.

MIRABOR, quando multos EGENOIPHUS habebit
Admiratores carminis ille sui.
Tam docte vertit tam presse Davidis odas,
Ut iurem FlaccI non ita posse lyram.
Treis [Reg: Tres] etiam libros tam culte scripsit Epodon,
Ut mirer, lectos qui probet; immo legat.
Mirarisne TITI, cur hoc ego mirer? in usu est:
Quae bona sunt, pauci; quae mala, quisque legit.

AD IACOBUM GODEMANUM, IC. [Abbr.: Iuris Consultum]

QUUM nostris here luce luculenta
Augustae Cathedrae, Draconis ista
Miro milite bella militarem:
Insignis mihi concio dabatur,
Qualem vix memini coire: (nec me
Fateri pudet heic [Reg: hic] , quod ipsa res est.)
Sed, quod tu, GODEMANE, non adesses,
Haec spississima multitudo turbae
Ingens est mihi visa solitudo.

AD GEORG. LOYSIUM, Variscum.

SUNT, qui Philosopho naturae pondera, sunt qui
Mystica theologo numina more notant:
Sunt et, qui MUTAS animant [(printer); sic: animans] Hippocratis artes,
Sunt, qui iustificam Legis utramque facem.
Pro se quisque meret famosi praemia puncti,
Legitimo quoties vincit agona foro.
Si sic, ut ceptum [Reg: coeptum] est, perges in Iure, LOYSI,
Auspice BEKMANO tu quoque victor eris.

AD IACOBUM MONAVIUM.

MUSARUM decus inclutum MONAVI,
LipsI [Reg: Lipsii] nobile corculum, MELISSI
Optimus labor optimi Poetae:
Pingi vis tibi, nempe penicillo
CHRISTELI [Reg: CHRISTELII] iuvenis pereruditi:
Qui sim: et unde domo: Mei quis aevi

Flexus: Quo mea Musa dirigatur:
Qui sit corporis indolisque vultus:
Et quae, nescio, praeter hae, laboras
Explorare vicaria papyro.
MONAVI, pretiumne litterarum est,
De me scribere cuncta singulatim?
An non res ea posset expediri
Summatim quoque pauculis PHALEUCIS?
Sic te Lipsius aestimare, sic te
Non ardere potest Melissus unquam [Reg: umquam] :
Te Taubmanus ut aestimat, Monavi:
Te Taubmanus ut ardet heic [Reg: hic] , Monavi.

AD IAN - CHRISTOPHORUM von EBENLEBEN. EQ. [Abbr.: Equitem] Sax.

PRISCI sanguinis invidenda proles,
Heres Nobilitatis aestimandae,
Purum delitium [Reg: delicium] tuae iuventae,
Saxo LANE: hodie revorsionem
Fecerunt solitam tuae Calendae:
Natales subitae nimis Calendae.
Ecqua Numinis apprecatione
Praesenteis [Reg: Praesentes] iterum beabo tandem?
Ecqua carminis auguratione,
Hac quidem vice, prosequar futuras?
O vobis bene sit bonae Calendae,
Et nunc, et quoties datur revorti!

AD CASPARUM et ABRAHAMUM von - Warnsdorff/Fratr. EQQ [Abbr.: Equites] . Sil.

VIRTUTE FRATRES Literisque et splendida
WARNSDORFERORUM Nobiles prosapia;
In Aede sacro destinata cultui
Istum tumentis Halophantam spiritus
Efferre se vidistis insolentius,
Ob fasciarum purpurantem carbasum
Rosas et hinc et hinc adaemulantium,
Qua copulantur genua tibialibus?
Vidistis, ac risistis. Et quis obsecro
Ridere nollet tam graveis [Reg: graves] ineptias?
Risisset hercle Crassus has ineptias!
Et Heracleitus ipse semper - lacrimans!

AD CHRISTIANUM von - Schleinitz/ EQ. [Abbr.: Equitem] Misnicum.

SPICAS Palmerii quod expedito
Versas pollice, CHRISTIANE; laudo.
E spicis potes aestimare, quantos
Suo tempore mergites dedisset,
Messorem nisi fata messuissent.

AD LEONHARTUM COPPELIUM, Noriberg.

PAR mihi divarum, Themis et Venus obviat, et quae

Summa solent meritis vendere dona, ferunt:
Altera Consulti gestamina, rubra galeri,
Anellum et gemini Codicis acta fori:
Altera purpureo candentem flore puellam,
Qualeis [Reg: Quales] Consultum nubilis ardor amat.
Quaero, quid haec sibi pompa velit? memoratur; honori
Omnia, CÖPPELI, velificare tuo.
Iamque Themis certamen erat cum Cypride magnum,
Utra tuum primo mactet honore caput.
Pallas ait; Gemini quia munere dignus adaeque est,
Una eademque die munus utrumque ferat.
Laudo iudicium. Nam cur, si utrique ferendo est,
Divisum id quisquam malit honoris onus?
Si tamen hoc nimium est; imponat CORPUS amicae:
Talia Consultum pulpita corpus amat.

AD FRIDERICUM FABRUM; Francum.

NASCERIS en hodie: atque hodie denasceris idem
Defectus aevo continuante suos.
Denatum senio te lux hodierna regignit:
Gignit et hoc iterum te mea Musa metro.
Namque manus inter, dum vestigare laboras,
Quo Themis, et Nemesis quo sit habenda loco:
Dum pensas caussas: disponis iura clienti:
Natalis subito nos premit hora tui.
Quid voveo? sartam vegeto cum corpore mentem:
Et seram ad caeli moenia celsa viam.

GEORGIO HOFMANO, CULMB. de ipsius Insignibus.

TRADITA Caesareis INSIGNIA legibus haec sunt
HOFMANIS. Virtus praemia tanta meret.
Cernis, ut in Clypeo medias se tollat in auras,
Exserat et linguam fronte minace Leo?
Invidia ringente, iugum virtutis anhela
Gnaviter [Reg: Naviter] : et forti pectore vince necem.
Cassidis aeratae clathrata repagula cernis?
Haec sunt nobilibus debita signa viris.
Vir super hanc vultu pubem tenus eminet acri,
Cui fluxam cohibet copula crebra togam:
Ut sede illustri te collocet ardua virtus,
Accinctus quodvis stabis ad obsequium.
Tum geminos arcus scapos utroque lacerto
Pressat, et attenta sedulitate fovet:
Virtutem semel indeptam vi nitere tota
Incolumem seris tradere postgenitis.
Ventilat aerio sursum se crista galero:
Humano Virtus elevat Orbe viros.

AD IANUM KOTTERITIUM, EQ. [Abbr.: Equitem] Sax. P. C.

EQUES sanguine note, note versu,
Minotissime Iane KOTTERITI,
Has dono tibi simplices Columbas.
Et tales licet; est tamen Poeta,

Has qui iure bono bonoque fato
Dictas esse POETICAS putabat.

AD IOHANNEM CODOMANUM, Rector. Heilesbrunae Fr.

PIERII, CODOMANE, gregis fidissime ductor.
Ingenii felix quem levat ala solo:
Sex tibi Natales angusta sede peracti,
Septimus augusta nunc agitandus adest.
Nimirum genio fiant ut mutua tanto,
Maiori maior sede locatur herus.
Hoc faveo decus ipse tibi, tibi gratulor istud;
Se tibi quando Deus et bona fata favent.
Funde Lari Genioque merum: kre/as addito mikro\n;
Da TUTELARI mascula tura deo.
Sic dabit alma salus, ut rerum dives et aevi
Nataleis [Reg: Natales] videas saepe redire tuos.

AD HENRICUM HAIN. Selbicens. Voitland.

ECCE Ariadneae Dionysia gemma Coronae
Tollit ab Oceano lucida puncta mari.
Omen habere neges, HENRICE? negabit Apollo,
Qui trahit Eois Gnosia signa rotis.
Hic adfert hodie victricis praemia palmae
Facta magisterio musica serta tuo.
Noverat, obscuri sacra te praecordia mundi
Scrutatum atque oculis corporis atque animi:

Felix, cui caelum blanditur, et omina produnt
Sidera, et obsequium di famulare locant!

AD SALOMONEM ALBERTI, Elect. Sax. Medicum.

QUID prodest animum mordacibus angere curis:
Totque dies questus perpetuare suos:
Sollicitos absterge animos, et desine luctus.
Exue ferali sindone pileolum.
URSULA denata est: quid tum? cum nata fuisset,
Iussa fuit, fati lege sequace, mori.
Mancupio [Reg: Mancipio] nulli coniux datur, omnibus usu:
Nec tamen ex-toto conditione pari.
Huic fortuna suam multos indulget in annos:
Ille suam poterit vix tot habere dies:
Ne nimium sit avara tuo spes addita voto:
Lustra tibi nupta est quinque. quid ergo doles?
Praecipue, manes cum GERSTENBERGIUS
PEIFERIque suo carmine Musa fleat.
Quis metuat tumulum, si cum pronepotibus olim ornet,
Lucet, ubi vatum haec lumina bina micant?
Percuperet, reor, illa mori, si viveret; horum
Cum sciret linguam se meruisse virum.

GEORGIO HETTENBACHIO, Ernesti F. hodie-nato.

DELICATIOR auris oricilla
Salve o blandule pusio, GEORGI:
Salve Patris honos, amorque matris.

Cresce o fuscule pusio: datamque
Spem pro tempore praeveni tuorum.
Hoc primum tibi nuncupabo votum
Hoc ratum faciet Iehova primum.

Disticha ex Scalig. Epidorpid. adumbrata.

QUAM tibi voce bona laudem bonus arrogat autor,
Si videare minus promeruisse, mere.
Spernere tantillum vili de plaebe [Reg: plebe] , caveto.
Aurum saepe bonum fictilis olla tegit.
Qui tua facta tibi reprehendit, amato: quod in se est
Factitat; et similem te cupit esse sui.
Indulge obsequio: verum nocet esse locutum.
Laude paratur amor, voce procace perit.
Ne tibi fide nimis, tibi nec diffide: modus sit.
Esto quid: haud totum: sed neque sis nihilum.
Quicquid agis, fac sobrie agas. condita decoro
Vita placet. laudem sermo decorus habet.
Iudico te talem, qualis solet esse sodalis:
Umbra tua est socius, tu vel es umbra socI [Reg: socii] .
Flagra meres? animo meritus quoque flagra fer aequo:
Nam quae sera venit poena, severa venit.
Tuta putas, sceleris si non puniris in actu?

Esse solet gravior serior ira Dei!
Da cito, si das: nil da, aut da ultro: Gratiam utrumque
Tarda manus iugulat, nubila frons violat.
Munus pende animo, haud oculis aut lance. videndum
Quis dederit, non quid. Cor prius esto manu.
Non, mora quod differt, aufert quoque. disce morari.
Grandius augmentum, quod mora tardat, habet.

AD IOHAN. LUTERUM, Mansfeldensem.

SANGUIS postume nobilis Luteri,
Ex uno et decies quater Magistris
Mi primas hodie, tibi secundas
Decrevit Witeberga. IANE, nonne ob
Illum avi patruum tui decebat
Te primas habuisse, me secundas?

AD IOHAN. WEIDNERUM. P. L.

QUID hoc, quaeso, rei quid esse dicam?
Annus totus abit: redibit annus:
Et me littera nulla, nec Phaleucus
Abs te, IANE, salutat ullus usquam.
An hoc esse Poeticum putasti,
Istos Harpocrates adaemulari?
Peccat LEIUS idem: nec ille purus,
Cuius nomen adhuc tacebo, culpae est,

Castigate moram, (moram vocabo,
Ne quid durius hoc calore dicam)
Et hanc pluribus expiate noxam
Posthac litterulis. vel ad tribunal
Vestra nomina deferam Melissi.

AD GEORGIUM et CONRADUM von - BOENEN. Frat. EQQ. [Abbr.: Equites] Westphalos.

FRATRUM propagis Westphalae par optimum,
Et litteris et luce gentis splendidum:
Quod dictitabant nuper in convivio,
In Westhalos dixisse quaedam LIPSIUM,
Quae dignitatem gentis huius saucient:
Id nescio: nec arbitrabor. sed scio,
Huiusmodi solere saepe Lipsium
Urbanitatis CANDIDAE facetias
Urente temperare morsiuncula.

AD IACOBUM GRAETERUM, Theol. et P. L.

QUOD tibi vix anno mittatur epistola toto
Unica, desidiae iudicor esse reus.
Immo mihi grates, quod missa sit unica, debes.
Non habet haec Suevos [Reg: Suebos] terra, IACOBE, pedes.

AD IOHANNEM PAULI, Consulem Witteb.

HACTENUS horrendi conflictus ignis et undae
Vexarunt nostrum non sine clade polum.
Nunc solemne [Reg: sollemne] tuum quando natale celebras,
PAULE gubernandae cui datus Urbis honos:
Mitescunt Austri: caelique serenior aestas
Dissipat obscurum sub Phaetonte [Reg: Phaethonte] diem.
Accipias omen. dominus genitabilis horae
Faxit, hic innubis sit tibi saepe dies.

AD MICHAEL. HELMBRECHTUM, Gefresens. Variscum.

SI quis in hoc, HELMBRECHTE, meret sibi carmina coetu,
Unus es e cunctis qui tibi nostra meres.
Tanta Magistrorum vis hoc ebullit Aprili,
Quantam nulla dies anticipata tulit.
Tu tamen in tanto poteris vel primus haberi
Agmine, si doctas pensiculamus opes.
In scaro quantus studio quantusque profano es?
Optio si mea sit; Quantus es, esse velim.
Interea hoc statuam seros tibi pignus in annos,
Ut mecum nostro saepe legare libro.

AD GEORG. SPECNERUM, Creusenatem. Var.

PLUREIS [Reg: PLURes] noster amor diurnat annos;
Annos, credo, bis octo. dimicatum est
Nobis saepius aemulo Phaleuco.
Victus erubui frequenter. abs te

Interdum quoque victor audiebam,
Sed id forsan adulteris amici
SuffragI [Reg: Suffragii] titulis. biennis acta est
Tempestas prope, quum Corona fronti
Meae praeposita est, no vusque cepi,
Ob spem nescio quam, Poeta dici.
Te solemnibus [Reg: sollemnibus] hoc die Magistrum
Sophorum Coryphaeus, ob parati
Vires ingenii creavit: Et non
Hoc nomen tibi gratuler Phaleuco?
Immo grator utrumque: quod Magistrum
Te Sophus facit, et Poetam Apello.
Rogas, Laurus ubi? Quid haec? GEORGI:
Atqui Laurea non facit Poetam.

AD AEGIDIUM HUNIUM, Theologum.

CUM Nerei vomitus et grandia pocla, quibuscum
Potavit Magnae viscera matris heri,
Dicere Maeonio tentabam carminis orsu;
Hoc mihi subridens fatur Hygeia modo:
Quo potes ore suos Nereo exprobrare tumores,
Cum tibi venifluo membra cruore natent?
Corpus humi adfliget nimius tibi sanguinis humor,
Ebria ni medica vena levetur acu.
HUNI, quem sequar heic [Reg: hic] ? tu vis me Nerea versu
Condere. praemonitus suadet Hygeia suos.
Ecquid pecco, deae si pareo primitus: et tunc
Persequar hortatus candida vota tui?

AD CASPARUM von-Warnsdorff/EQ. [Abbr.: Equitem] Silesium.

CUM faceres olim plena, CASPARE, corona
Rhetor ab augusto publica verba loco:
Mirati patres Academiae et aurea pubes,
Unde forent linguae flumen et arma tuae.
Post, cum dissueres Logici molimine ferri
Legum nodosas historiaeque plicas:
Aeque mirati subtilis acumina texti,
Effugiique citos Iuris ab arte modos.
Sed mihi nil mirum est. Contentos rite labores
Atque animi nervos Quis neget ista sequi?

AD WOLUFGANGUM LORE. Melckendorph.

MI WOLEGANGE, Quis est in hoc Lyceo,
Qui te nesciat eleganter omnem
Doctrinae seriem fuisse doctum?
Magistros tamen imperitiores
Te praecedere digniore passu,
Mirantur reliqui, dolentque. sed nec
Mirum fit mihi, nec dolebo. Quei [Reg: Qui] sic?
Indignas quoque sors honestat arteis [Reg: artes] .

AD IOACH. GRYPHUM, Sax.

QUALE metalliferos pennati gryphes ad Indos
Eliciunt auri splendida grana puti:

Tale sub Aoniis quot alit sapientia venis
Eruis ingenuae viva metalla notae.
Magnificat Arabes erasum gryphibus [Reg: grypibus] aurum;
Aurum terrestris splendida massa luti:
Ette non deceat caelestis ob indolis aurum,
GRYPHE, Magistrorum magnificare nota?

AD GEORG. MEUSELIUM, Uffenheim. Francum.

NEC cordata Corinna, quam solebant
Thebani Lyricam vocare Muscam,
De te, Pindare, quinquies fuisset
Graeco carmine iudicata victrix:
Si non ancipitem periclitando
Fortunam voluisset experiri.
Nec tu, sis licet elegante versu
Et Graece bonus et bonus Latine;
Ubertimque fruare disciplinis
Ex Aristotelis schola petitis,
Audires hodie Magister:horum
Ni certamine singularis ausus,
MEUSELI, specimen foras dedisses.
Multis artibus imbuisse mentem,
Nullius titulos honoris adfert.
Arteis [Reg: Artes] exseruisse disserendo,
Hoc demum titulos honoris adfert.

AD ELLAM GLASERUM.

VERUM est. multi hodie, GLASERE, peccant:
Dum nimis calide ambiunt honores
Vix digni satis ullo honore. sed tu
Peccasses nimium mehercle, ni sic
Peccasses hodie, et decus Magistri
Multo dignus honore quaesiisses.

AD IOHANNEM ECCIUM, Variscum.

NEC Ludis ab olympicis Locrorum
Euthymus toties honesta palmae
Secum praemia rettulisset: hos ni
Visitasset agonas, atque doctas
Cum consortibus expedisset arteis [Reg: artes] .
Nec te scivimus esse tot politum
Doctrinae numeris; nisi edidisses
Musaei specimen favoris. Ecci,
Non quisquis sibi doctus est, sed is qui
Doctus est aliis, Magister audit.

AD ERHARDUM HERINGIUM, Nailensem, Voitland.

FONTE salutari, quo nostri cura dynastae
Mascula centenae germina pubis alit,
Te saepe auivit cantorum doctor Apollo
Virginea tenerum psallere voce melos:
Post quoque flabilium per fundamenta notarum
Rugitu tremulam constabilire basin.
Nec tulit ulterius meritis immunia donis

Vocis et ingenii dona latere tui.
Leucoream rogitat socio pro iure Minervam,
Ut tibi Philosopha nomen ab arte paret.
Paret:teque hodie declarat, ERHARDE, Magistrum:
HAGIUS exsequitur. Nonne beatus homo es?

AD ELIAM THALVVENTZEL, Silesium.

ET docti iuga cras profectus ibis
Pallatina [Reg: Palatina] videre Myrtileti?
O rerum foret indoles mearum,
Ut possem comes ire visitanti!
ELIA, mihi crede; Myrtiletum
Velim prae Latia videre Roma.
Lux illic Charitum Melissus, illic
Gruteri Steniique Posthiique:
Illic Smetius ille cor Gruteri:
Illic ingenium salubre caeli;
Flos illic Cereris, leposque Bacchi:
Illic omnibus omnium voluptas.
Et quisquam iuga, quaeso, Myrtileti
Nolit prae Latia videre Roma?

AD BALTHAS. HEINDELIUM, Variscum.

QUINQUAGINTA annos vitae qui computat, et cui
Sinciput algentes opperuere [Reg: operuere] nives:
Et tamen bas animi servavit ab indole vireis [Reg: vires] ,

Audeat ut criticas arte subire vices:
Donatur merito palma, tituloque Magistri
Ducit in Aonio praevius agmen agro.
Grator honoratae BALTHASSARE, dona senectae:
Servata est canis gloria cana tuis.

In Orationem SALOMONIS FRENCELII.

EMINUS in Turcam PRECE Teutonus, Hungarus ARMIS
Cominus, instructu pugnat uterque bono.
Classica FRENCELIUS heroo carmine pulsat.
heic [Reg: hic] facit officium nonne Poeta suum?

Memoriae GEORGII CALAMINI, P.C.

ET tibi dura quies oculos et ferreus ursit
Somnus, et iniecta tu quoque clausus humo es!
Quem lauru Caesar, calamo donavit Apollo,
Floridior saecli pars, CALAMINE, tui.
Sed bene habet. geminae properas meruisse coronae
Carmine Rudolphi funere serta Dei.
Qui terris exit, caelos ut promptius intret,
Ne questu aut stimulo vapulet in vidiae.

AD PAULUM HELWICHIUM, Bibliop. Witteberg. Sponsum.

TANDEM, PAULE, tibi Cupido nuptas
Incendit faculas amoris igni?
Et Servestus Hymen et aequa Iuno
Te cesto ligat ad sinum puellae
Et castae et lepidae et probae staturae
Et iuvenculae et integrae puellae?
Nimirum hoc pretium morae est. Sed heus, qui
Caelibes iuveni senetis aevo,
(Quos recte iuvenes-senes vocarim)
Exemplo caveatis hoc abuti.
Haud cuivis licet hoc modo procari.
Quin immo et iuveni senilis aevi
Incestam, illepidam et malae staturae
Atque annis vetulam et pigram puellam
Scimus saepe datam fuisse nuptum.

AD EUNDEM et Sponsam.

BARBARA celarent intus - mala saepe puellae;
Ni rumor planis ederet illa notis.
Verum barbaries intus tua, BARBARA, nulla est:
Si quod habes, solo nomine crimen habes.
Nec sponsus virtutis eget nec quicquid amicum est:
PAULUS in his solo nomine paulus homo est.
Haud vitiosi homines, vitiosi nomine: qui re
Sunt vitiosi homines, sunt vitiosi homines.

AD SIMONEM SCHRAMUM.

SCHRAME, cor antiquae fidei: quia nominat uno
Ore Professorem me Witeberga suum,
Exsultas, ultroque datos mihi pingis honores
Carminis ingenua floriditate tui.
Aestimo te versusque tuos, mi Schrame. sed audi,
Quid meus e lauru dicat Apollo tibi:
ESSE Professorem, laus non est magna: tueri
Magna Professoris nomina, magnus honos.

AD BERNHARD. PRAETORIUM, Cattum: P. L.

DI faciles abitumque tibi reditumque secundent.
TERMINUS heic [Reg: hic] poterat carminis esse mei.
Sed quia res. Italas meditaris et illa Quirini
Arva Poetarum nobilitata satu;
Imponenda tuis prius est mihi sarcina curis:
Quam, precor, Oenotriis exonerato iugis,
Istic, tauriferis ub ise Mevania campis
Explicat, Italici patria Callimachi.
Ingenium venerate loci SALVERE ter umbras
Terque VALERE meo nomine,quaeso iube,
Cynthia prima suis olim quas cepit ocellis
Contactas [(printer); sic: Contractas] nullis ante cupidinibus.
Post, ubi Romanam, PRAETORI, veneris urbem,
Haec tibi vel primi iussa laboris habe:
Omnia pellustres [Reg: perlustres] oculorum indagine, quonam
Versa loco Plauti sit moletrina mei.
Si quis ab exscidio superat pulvisculus, auro
Expende: expensae debitor huius ero.

Mallem ego pistrinum molitoris cernere Plauti,
Quam Capito lini maxima templa dei.

AD IACOBUM FURMANUM.

SAEPE Luteriaden ad pulpita nota vocabant
Annua solemni [Reg: sollemni] carmina dicta loco.
Ille sed exoluit nostris mos desitus annis.
Anne Poetificas nemo ministrat aquas?
Aut hodie effeta est doctis Witeberga Poetis?
Aut labor hic sterileis [Reg: steriles] laudis habet titulos?
Nescio quid dicam: quid suspicor, edere nolim,
Cur revocet manes nemo Luteriadae.
Tutamen hos elegum revehis, FURMANE, quadrigis.
Nonne auriga bono dictus es augurio?

NUPTIS NOVIS.

QUOS fatum coniunxit, homo ne separet. haec sunt
Consona vota homini, consona vota Deo.
Casparo iuveni iuvenis Catharina locata est:
Ille pari nupsit, nupsit et illa pari.
Mutua, convivae, solemniter [Reg: sollemniter] omina Nuptis
Dicite. digna novo sunt nova vota toro.
Cantores nostrum facimus: dum carmina vobis
Psallimus harmonicis quincuplicata modis.

AD FRIDERICUM ALBERTI.

SI coma nativum, luna crescente, colorem
Exuit, armata saepe resecta manu:
Inque dies, FRIDERICE, solet similare nigrorem:
Quid mirum, corvos si coma nostra refert?

AD FRIDERICUM SCHEDNERUM, Pegnesseum, Sponsum.

QUOD FELIX FORTUNATUMQUE SIT: alite laeto,
Cum pare votiva sacras FRIDERICUS ad aras
Procumbunt pactos celebraturi hymenaeos.
CHRISTE fave cepto [Reg: coepto] desponsi COMPARIS: atque huic
Subscriptor FUNDUSQUE toro feliciter audi:
Quando hic audisti, cum princeps EVA genitrix
Adamo nuptum, te consponsore, daretur,
Qua stetit augustis Paradisus amoena viretis.
Palmitis in ritum mensam quoque prole corona,
Annumque annona, ne spes frustretur eduleis [Reg: edules] .
Sic genus aeternent sponsi: sic ore perenni
Obsequium clarare tuum cum PIGNORE certent.

ADIOHAN. LOESERUM, Francum.

QUOD legis OCCULTI secreta volumina LEMNI [Reg: LEMNII] ,
Ingenii magna non sine fruge tui est.
Scilicet haud laevo LEVINUS acumine levat
Eruta NATURAE tot nova monstra SINU.

Pergere perge. adytis sic insinuaberis imis:
Dum sedet in primo vulgus iners aditu.

AD IOH. HERTELIUM, Fr.

IANE, fides obstricta tua est: exsolveris hanc, si
Re dabis id, quod heri spe mihi nocte dabas.

AD PETRUM OTHONIS, Mathematicum.

PETRE Othonis, heri tentabam forsitan Albim,
Experiens curis heic [Reg: hic] dare verba meis.
Vix oram solvo: torrente tumultuat unda
Turbine, pacato quae cubat ante freto.
Durateo me posse negant equitare caballo,
Schematis inspecta est queis [Reg: quibus] genitura mei.
Unda vale. Castor Polluxque, hanc dedico vobis
Cum Veronensi vate phaselon anum.

AD CHRISTOPHORUM REICH, Francum.

NEC mihi dives erit, neque divite nomine dignus,
Cuius inexhaustas arca flagellat opes.
Saepe has compilat sector zonarius: aut hoc
Aut alias alio more perire solent.
Aurea Palladiae qui congerit aera monetae,
Et stipat cerebri septa repanda sui:

Quae non autolycus, non auferat hosticus ensis:
Divitis hic vere nomen habere potest.
Quod cum tu facias, immo quia feceris; ex re
Divitis agnomen Teutona terra dedit,
Nec Witeberga negat, hodie cui dictus es harum
Dives solemni [Reg: sollemni] more MAGISTER opum.

Tumulus MARGARETAE GRAMMANAE.

heic [Reg: hic] ego Grammani MARGRETA piissima coniux
Ante diem fati lege soluta cubo.
Primus ut octavi me lustri ceperat annus,
Mortua COMMUNEM cogor adire LOCUM.
Annos deme duos, prope bina decennia vixi
Rite maritali foedere iuncta viro.
Facta parens decies, sexus potioris in auras
Sex Gnatos [Reg: Natos] , Gnatas [Reg: Natas] quattuor inserui.
Hincque duos illincque duas ego viva recondi
Feci, sex reliquos cum genitore domi.
heic [Reg: hic] etiam mea mater habet CATHARINA sepulcrum.
Quae iussa est obitus anticipare meos.
Quisquis eris, ne fle. dic, Quam cinis ille beatus,
Cui sua tranquillum terra cubile dedit!
Quicquid habet ortum, manet exitus. ibimus omnes:
Ibimus. In caelum, qui pius ibit, abit.

AD CONRADUM TRAUTNERUM.

EN tibi pro frixis [Reg: frictis?] fictas, CONRADE, Columbas
Mitto. tuas edi: si lubet, esto meas.
Ipse tuis satur evasi: fac quaeso periclum,
Si tu forte meis et satur esse queas.
Si satur esse queas; fac me certum: ipse profecto
Do tibi saepe meas, da mihi saepe tuas.

Ad Insignia ANDREAE HARTUNGI, Palat.

CLARANT, ANDREA, ceu picto emblemate caelos
Stellarum nitidae, sole latente, faces.
Stellae itidem geminae clarant Insignia vestri
Stemmatis; haec frontem cassidis, haec clypei.
Omnibus at stellis antestat lumine Virtus:
Virtus clarorem clarat honora merum.

Tumulus PETRI TEICHMANI, SILESII.

HOC recubans petrae PETRUS TEICHMANUS in antro
Praestolor socios umbra minuta meos.
Ad Christi Petram mens sidit in aethere; mundi
Haec piscina meas distinet exsuvias [Reg: exuvias] .
Slosia me genuit, sepelit me Slesia tellus:

Quid dare nobilius haec mihi terra potest?
Brega, Neostadium, post urbs quoque patria longum
Docta iuventutis sceptra dedere mihi.
Sex ego filiolas genui. mors abstulit omnes
Inter filiolos quattuor unus obit.
Tres reliqui mecum clauserunt lumina matri.
Clauserunt iidem lumina porro mihi.

AD IOHANNEM HELWICHIUM, Pauli F. hodie-natum.

BONO sidere natus es, Iohannes,
Et bono patre, matre patre digna,
Et bono patriae solo, bonisque
Ad baptisma sacrum renatus undis.
Quid dicam? melius profecto nasci
Renascive potest nec ille, qui se
Nasci iudicat optime et renasci.

AD GEORG. RAPPIUM.

ET studia et mores me commendasse Decano
Nondum poenituit [Reg: paenituit] (nec fore, credo) tuos.
Utraque nam tanta, RAPPI, cum fruge probasti,
Ut te iure bono publicus ornet honos.
Qui se ipsum recte commendat in omnibus omni,
Non commendari rectus ille potest.

AD CASPAR. SCHOLTZIUM, Strelens. Sil.

SCHOLTZI, Pierios flos nobilis inter alumnos,
Et quondam Patrii non leve nomen agri:
Ullum posse tuo vacuum mihi tempus amore
Cedere, quantumvis Musica castra migres;
Credat, qui doctas te despexisse Camenas
Credit, et ingenuam non aluisse fidem.
Quo te cunque feras, ut sis tuus usque, memento.
Si tuus es, cupiet quilibet esse tuus:
Nam morum facies adeo concinna tuorum est,
Ut quivis socio quaerat amore frui.

AD CHRISTOPH. CNOGLERUM, Austrium.

SI praeconis eges honorum et artis,
Me, CNOGLERE, tibi caveto sumas:
Suspectam facis utriusque caussam:
Cunctis quippe necessitudo nota est,
Qua germana fides ligavit ambos.
Tuae quando tamen merentur artes
Praeconis iugulum; tibi Optionem,
Qui LincI [Reg: Lincii] est, dabo Linchium, Poetam
Et promptum satis et simul politum.
Curatum dare fertur ipse per se,
Quod quis rite per alterum procurat.

ADIOH. WEIDNERUM, SILES.

CORPUS in ignotis ambagibus errat amici:

Mens tamen in noto constat amica loco.
Tu Slesium, WEYDNERE, solum proficisceris: at me
Leucoris Albiaco servat Oreas agro.
Corpora dividimur: mens indivisa duorum est.
Usque adeo mecum te ratus unit amor!
Quo vis cunque [Reg: cumque] migres; clavo suffixa trabali
Non alio poterit nostra migrare fides.

AD WERNERUM REICHEN, Soltquellens.

VUlgus opinatur, Iuris sat habere peritum,
Si sciat in Causis semilatina loqui.
Ecquid ais, WERNERE? adeone in Corpore Iuris
Non olet autores [Reg: auctores] Roma latina suos?
Credo ego, si linguae ciceronis imago perisset,
E Iuris posset Corpore restitui.

In Passionis Ch. historiam. ALBERTI WICHGREVI, Hamburg.

QUINQUE Redemptoris concinne vulnera Christi
Et sacra vivificae dicere monstra necis:
Tantus honos vati est; ut vincat honore Poetam
Mincias aureola quem tulit Andis aqua.
Fabulaque in numeros se promptius induit aptos,
Quam gravis historica res animata fide.
Ac curae mortalis opus plus artis habere
Plusque colorari, quam sacra cura potest.

LAUS dupla WICHGREVI est, cui tam bene sacra profanis
Heroum numeris scribere gesta datum est.

In suspicionum libros IANI GRUTERI.

SUSPICIOSE mi GRUTERE, tam diu,
Tam cogitate, totque curis anxie
Quid suspicaris? hoc ab aestu liberes
Te, quaeso, tandem remque litterariam.
Tutissimum est iterne suspectissimum?
Quod Stoicus, quem tu recoxti, censuit.
Certe fatebitur, quid? universa iam
Politioris natio sollertiae
Ultro professa; Malle se Cruterium
Vel unicam SUSPICIONUM paginam
Hac parte litteraria, prae millibus [Reg: milibus]
ADSERTIONUM [Reg: Assertionum] Marculi struicibus.

AD WOLFG. CHYTRAEUM, Sponsum.

RORESCENS Italae melligo, CHYTRAEE, Minervae,
Atque amor atque fides cordis adulta mei:
Tam subito Cungunda suis te cepit ocellis,
Gratia virginei Cronachis illa chori?
Quid tu, nocturnas si postulet atque diurnas
Italis hinc parteis [Reg: partes] , Cronachis inde suas?
Nempe rota figuli mihi eris versutior, apte

Quum tua res parteis [Reg: partes] vertet utrique suas.
Spero tamen. Sed habeto novum, quod in aure sepultum
Occule: Taubmanum par quoque versat amor:
Et Venus et Musae iuveni famulantur amori:
Ac venit in curas nil nisi tale meas;
UROR: et exsuccis [Reg: exsucis] arent praecordia fibris,
Ob desiderii flammea vota mei.
HAEC me sollicitant. et quod tu nunc facis; a me
Quis scit an hoc verno sidere fiat idem?
SIT tibi mitis hymen, Cungunda-Chytraee: quod audis,
In cunis faciat res figulina ratum.

AD GEORG. REIMANUM, Silesium.

AONII, REIMANE, chori pars una; sed unis
Non etiam ingenii pars decorata bonis.
Grandior in versus animat te spiritus; ex quo
Nominis egregii fama parata tibi est.
Nunc te grande etiam sophos illud honestat, et offert
Ornamenta tuo debita iure sopho.
Idque tuum laudare sophos nimis (hercule) vellem,
Laudasses nimium ni sophos ante meum.
Scomma figuratum declino, Mutua muli:
Quale Poetarum vix cavet ullus amor.
Sed, mihi quae dixti, si iam tibi dicta putabis;
Historicam poteris, credo, merere fidem.

AD IOHAN. TROTSCHIUM, Francum.

TROTSCHI, Nil popularitatis ergo
Tibi affingitur heic [Reg: hic] , sed absque fuco
Simplicissima veritas habenda est.
Si nec artibus eruditus esses,
Quamvis pluribus eruditus; et si
Nullis moribus expolitus esses,
Quamvis pluribus expolitus aeque es:
Ob raram tamen indolem canendi
Atque illam ambrosiam suavitatem,
Qua mulcere soles latenter aureis [Reg: aures] ,
Dum pressae baseôs [Reg: basis] profunditatem
Stricto gutturis ambitu figuras;
MAGISTRI tibi nomen, et Magistri
Nomen praecipui, merere posses.

AD CHRISTOPH. BERCHAN.

BIS-genitum, sine matre prius sine patre secundum,
Atque deum atque hominem parvo aperis elego.
AHRISTOPHORE, hoc a me, si non nihil aestimor, audi:
heic [Reg: hic] graviora boni pondera vatis habes,
Quam si bis-genitum sublimi carmine Bacchum,
Terque fuisse marin, ter Marin esse; canas.

AD MARCULUM.

QUICQUID ago, scis: quicquid agam, scis: quicquid et egi,
Scis. et quae nescis, scis quoque, Marculide.
MARCULE, quando quidem res scis divinitus omnes,
Dic mihi, si numos non habeo, unde petam.