INDEX LOCORVM CORN. TACITI, VNDE SCIPIO AMIRATVS DISCVRSVVM SVORVM OCCASIONEM DESVMPSIT.
LIB. I.
1 QVi cuncta discordiis ciuilibus fessa, nomine principis sub imperium accepit. 3
2 Quo pluribus munimentis insisteret. 5
3 Quamquam fas sit priuata odia publicis vtilitatibus remittere. 7
4 At patres, quibus vnus metus si intelligere viderentur etc. 10
5 Proferri libellum, recitarique iussit, in quo opes publicae continebantur, etc. 12
6 Addideratque consilium coercendi intra terminos imperii. 17
7 Quod trigena, aut quadragena stipendia senes, et plerique truncato ex vulneribus corpore tolerarent. 19
8 Sed populum per tot annos molliter habitum, nondum audebat ad duriora vertere. 20
9 Proiectus in limine portae, miseratione demum, quia per corpus legati eundum erat, clausit viam. 23
10 Quorum laudato studio Germanicus, armis modo et equis ad bellum sumptis, propria pecunia bellum iuuit. 24
11 Edixit Tiberius militare aerarium eo subsidio niti. 26
12 Id quoque morum Tiberii fuit continuare imperia. 28
LIB. II.
1 RAro venatu. 31
2 Irridente Arminio vilia seruitii pretia. 36
3 Sequerentur Romanas aues propria legionum numina. 39
4 Sed genere pugnae, et ARMORVM supetabantur. 41
5 Sed genere PVGNAE, et armorum superabantur. 45
6 Plus consilio, quam vi perfecisse. 48
7 Vrgulaniae potentia adeo nimia in ciuitate erat, vt testis in causa quadam, q apud senatum tractabatur, venire dedignaretur. 49
8 Ne clarissima familia extingueretur. 52
9 Quamquam multi e domo principis equitesque ac senatores sustentasse opib. iuuisse consiliis dicerentur, haud quaesitum. 54
10 Nec multo post Drusus in Illyricum missius est, vt suesceret militiae, studia que exercitus pararet: simulque iuuenem vrbano luxu lasciuientem, etc. 56
11 Ne consulari obtinente Asiam, aemulatio inter pares, et ex eo impedimentum oriretur. 60
12 Numerare sex liberos, misericordia cum accusantibus erit. 61
13 Non fraude, neque occultis, sed palam et armatum pop. Romanum hostes suos vlcisci. 64
LIB. III.
1 FAma, spe, veneratione potius omnes destinabantur imperio, q quem futurum principem fortuna in occulto tenebat. 66
2 Grauior remediis, quam delicta erant. 67
3 Ac tamen initia fastigii Caesaribus erant. 70
4 Fato potentiae raro sempiternae. 72
5 Tiberius per literas castigatis oblique patribus, quod cuncta ad principem reiicerent. 75
6 Eoque Romana ciuitas olim data, cum id rarum, nec nisi virtuti precium esset. 77
7 Tanto impensius in securitatem compositus neque loco neque vulru mutato, sed vt solitum perillos dies egit. 80
8 Lapidum causa pecuniae nostrae ad externas, aut hostiles terras transferuntur. 82
9 AEmulandi amor validior, quam poena ex legibus et metus. 86
10 Ne specie religionis in ambitionem delaberentur. 88
11 Excitati quosdam ad meliora magnitudine rerum, hebescere alios. 89
12 Lepidus a senatu petiuit, vt Basilicam Pauli AEmilia monumenta propria pecunia firmaret, ornaretque. 90
13 Non alia magis populique contumelia Roma indoluisse Caesarem ferrunt. 93
LIB. IV.
1 Modesta seruitia. 94
2 AEquari adolescentes senectae suae impatienter indoluit. 98
3 Destrui fortunam suam Caesar, imparemque tanto merito rebatur. 99
4 Liceatque inter abruptam contumaciam et deforme obsequium pergere iter ambitione, ac periculis vacuum. 100
5 Non graui nec vno incursu consectandum hostem vagum. 101
6 Et huic negatus honor gloriam intendit. 107
7 Haec conquiri, tradique in rem fuerit. 108
8 Namque spreta exolescunt, si irascare agnita videntur. 112
9 Moris quippe tum erat, quamquam praesentem, scripto adire. 114
10 Dum populatio lucem intra sisteretur. 115
11 Igitur Latiaris iacere sortuitos primum sermones, mox laudare constantiam. 117
LIB. V.
1 DIcax idem, et Tiberium acerbis facetiis irridere solitus. 122
2 Neque enim ante speciem constantiae dederat. 124
3 Simul populus effigies Agrippinae et Neronis gerens, circumsistit curiam. 125
4 Si reludantur tyrannorum mentes, posse aspici laniatus. 127
5 Neque mala vel bona, quae vulgus putet. 129
6 Tot luctibus funesta ciuitate, pars moeroris fuit, etc. 131
7 Princeps caeterarum rerum potiretur, ipse prouinciam retineret. 134
8 Nomine tantum, et auctore opus 136
9 Barbaris cunctatio seruilis, statim exequi regium videtur. 138
10 Non eadem omnibus decora. 140
LIB. XI.
1 SEd consultandi super absolutione Asiatici....... flens Vitellius....... liberum ei mortis arbitrium permisit. 142
2 At Claudius matrimonii sui ignarus, et munia censoria vsurpans. 143
3 Et quia externae superstitionis inualescant..... factum ex eo S. C. viderent pontifices quae retinenda firmataque aruspicum. 145
4 Legiones operum et laboris ignaras populationibus laetantes, veterem ad morem reduxit. 147
5 Ac ne aetas quidem distinguebatur. 150
6 Quid aliud exitio Lacedaemoniis, et Atheniensibus fuit, quamquam armis pellerent, nisi quod victos pro alienigenis arcebant. 152
7 Tunc primum fortunam suam introspexit. 155
LIB. XII.
1 NE faemina experta fecunditatis, integra iuuenta, claritudinem Caesarum aliam in domum ferret. 157
2 At Eunones claritudine viri, mutatione rerum, et prece haud degenere permotus 167
3 Quindecim dierum alimenta vrbi non amplius superfuisse constitit. 169
4 Vtque studiis honestis, et eloquentiae gloria nitesceret. 176
5 Redditum oraculum est: quaererent sedem caecorum terris aduersam. 179
LIB. XIII.
1 VT famae inseruiret, quae in nouis coeptis validissima est. 182
2 Vt iuuenilis animus leuium quoque gloria sublatus maiores continuaret. 184
3 Milites tendere omnes extra vallum iussit. 186
4 Satis comperto Vologesem defectione Hyrcaniae attineri. 188
5 Sed neque commeatibus vim facere potuir. 191
6 Nec tamen proximo itinere ductae legiones. 194
7 Recepta inter ordines impedimenta. 198
8 Artaxatis ignis immissus, deletaque et solo aequata sunt, quia nec teneri sine valido praesidio ob magnitudinem moenium, nec etc. in fine. 201
9 Socors animum eius in contrarium trahens. 205
10 Vetus Mosellam atque Ararim facta inter vtrumque fossa connectere parabat, vt copiae per mare, dein Rhodano, etc. 208
11 Et commotus his Auitus patienda meliorum imperia. 211
LIB. XIV.
1 SEque in omnes libidines effudit, quas male coercitas qualiscunque matris reuerentia tardauerat. 215
2 Quid superesse, nisi vt corpora quoque nudent, easque pugnas pro militia et armis meditentur. 216
3 Nero componit ad Plautum literas, consuleret sibi et vrbi, seque praue diffamantibus subtraheret. 219
4 Quippe multa in Neronem adulatione addidit, subiecturum ei prouinciam fuisse, si biennio proximo vixisset. 222
5 Ne strepitum quidem, et clamorem tot militum, ne dum impetum, et manus perlaturos. 223
6 Ita se ad torquenda pila expedierat vetus miles, et multa praeliorum experientia, vt certus euentus Sueton. daret pugnae signum. 225
7 Habet aliquid ex iniquo omne magnum exemplum, quod contra singulos vtilitate publica rependitur. 229
LIB. XV.
1 SCripseratque Caesari, proprio duce opus esse, qui Armeniam defenderet. 231
2 Factum ex eo Senatus consultum, ne simulata adoptio in vlla parte muneris publici iuuaret. 235
3 Consuluit inter primores ciuitatis Nero, bellum anceps, an pax in hoste placeret. 236
4 Igitur irriti remittuntur, cum donis tamen, vt de spes fieret, non frustra eadem oraturum Tyridatem si preces ipse attulisset. 240
5 Inque eam praedam etiam Dii cessere, spoliatis in vrbe templis, etc. 245
6 Certum ad diem in Campaniam redire classem Nero iusserat, non exceptis maris casibus. 247
7 Oderam te inquit, nec quisquam tibi fidelior militum fuit, dum amari meruisti. 248
LIB. XVI.
1 IGitur Nero non auctoris, non ipsius negotii fide satis sepctata, nec missis visoribus, per quos nosceret, an vera assererentur, auget vltro rumorem. 253
2 Cohibuit spiritus eius Thrasea, ne vana et reo non profutura, intercessori exitiosa incideret. 255
LIB. XVII.
1 ACcessit Galbae vox pro Rep. honesta, ipsi anceps, legi a se militem non emi. Nec enim ad hanc formam caetera erant. 257
2 Inauditi atque indefensi tamquam innocentes perierant. 259
3 Id satis videbatur. 261
4 Vtilissimus quidem, ac breuissimus bonarum malarumque rerum delectus, cogitare quid aut nolueris sub alio principe, aut volueris. 264
5 Nec remedium in caeteros fuit, sed metus initium tanquam per artem, et formidinem singuli pellerentur, omnib. suspectis. 266
6 Inopia vix priuato toleranda. 268
7 Non honore Galbae, sed tradito principibus more, munimentum ad praesens, in posterum vltionem. 271
8 Caecinna belli auidus proximam quamque culpam, ante quam poeniteret, vltum ibat. 272
9 Sarmatae dispersi, aut cupidine poenae graues onere sarcinarum, et lubrico itinerum adempta equorum pernicitate, velut vincti caedebantur. 272
LIB. XVIII.
1 HIs copiis rector additus Annius Gallus cum Vestricio ad occupandas Padi ripas praemissus. 276
2 Quoniam prima consiliorum frustra ciderant, transgresso iam Alpes Caecinna. 279
3 Nam Caecinna non simul cohortes, sed singulas acciuerat, quae res in praelio trepidationem auxit, cum dispersos, nec vnquam validos pauor fugientium abriperet. 283
4 Addidit consilium, vetitis obire vigilias centurionibus. 284
5 Festinationem hostibus, moram ipsis vtilem disseruit. 287
6 Nec multumvirium a tergo. 291
7 Celso et Paulino abnuentibus, militem itinere fessum, sarcinis grauem obiicere hosti. 292
8 Imperium cupientib. nihil medium inter summa aut pcipitia. 294
9 Sed nihilaeque fatigabat, quam pecuniarum conquisitio, eos esse belli ciuilis neruos dictitans. 297
10 Non tulit ludibrium insolens contumeliae animus. 301
LIB. XIX.
1 TEntatisque leui praelio animis, ex aequo discessum. p. 304
2 Sarmatae ... ... vim equitum, qua sola valent, offerebant. 306
3 Gladiis ne inquit, et pilis perfringere ac subruere muros vllae manus possunt? 311
4 Cremona ... ... propugnaculum aduersus Gallos trans Padum agentes. 316
5 Affuit vt saepe alias fortuna Pop. Romani. 325
6 Atque ita digressus, voluntaria morte dicta firmauit. 327
7 Vocatos ad concionem Antonius docuit, esse adhuc Vitellio vires, ambiguas si deliberarent, acres si desperassent. 328
8 Sabinus ... ... ad Vitellium misit cum mandatis et questu, quod pacta turbarentur. 329
9 Proprium esse militis decus in castris, illam patriam, illos penates. 333
10 Haud dubie intererat, et Vitellium vinci, sed imputare perfidiam non possunt, qui Vitellium Vespasiano prodidere, cum a Galba desciuissent. 343
LIB. XX.
1 PRiscus eligi nominatim a magistratibus iuratis. Marcellus vrnas postulabat. p. 345
2 Nomen magus exercitus quam robur. 347
3 Donec desperata vi verterent consilium ad moras; haud ignari paucorum dierum inesse alimenta, et multum imbellis turbae. 351
4 Vt est vulgus sine rectore praeceps, pauidum, socors. 353
5 Reconciliauit paulisper studia patrum habita in senatu cognitio secundum veterem morem. 354
6 Non legiones, non classes perinde firma imperii munimenta, quam numerum liberorum. 356
7 Obstabat ratio belli, et nouum imperium inchoantibus vtilis clementiae fama. 358
8 Ne quis in certamine, iurgiove seditionem aut cladem commilitoni obiectaret. 360
9 Ipsi plerunque legionibus nostris praesidetis. Ipsi has, aliasque prouincias regitis. 361
10 Octingentorum annorum fortuna disciplinaque compages haec coaluit. 364
11 Quae conuelli sine exitio conuellentium non potest. 366
12 Donex legio vicesima prima patentiore, quam caeterae spacio conglobata, sustinuit ruentes, mox impulit. 368
LIB. XXI.
1 IVdaeos Creta insula profugos, nouissima Libyae insedisse memorant. 370
2 Postera luce Cerialis equite et auxiliariis cohortibus, frontem explet, in secunda acie legiones locatae, etc. 374
3 Gnarus deesse naues efficiendo ponti neque exercitum Rom. aliter transmissurum. 381
4 Cerialis ... ... agros villasque Ciuilis intactos nota arte Ducum sinebat. 383
Omnes loci sunt 142.