December 2004 Ruediger Niehl markup
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell check - orthographical standardization performed - corrections from the errata list not integrated
06/2007 Katharina Meiszus, Reinhard Gruhl markup
TERMINI Markup added - spell check partially performed
01/2008; 03/2010; 11/2010 Reinhard Gruhl markup
some corrections inserted
image: s000
[gap: illustration (Frontispiz)]
image: s001STEPHANI BLANCARDI LEXICON MEDICUM VIRI CELEBERRIMI IOANN. HENRICI SCHULZII OPERA INSIGNITER AUCTUM ET EMENDATUM NUNC DENUO RECOGNITUM VARIISQUE ACCESSIONIBUS LOCUPLETATUM CURANTE MICH. GOTTL. AGNETHLERO SAXONE TRANSILVANO. PRAEFATIONEM PRAEMISIT ANDREAS ELIAS BUCHNER POTENTISS. PRUSS. REG. A CONSIL. SANCTIOR MEDICIN. ET PHILOS. NATURAL. IN ACADEM. FRIDERICIANA PROF. PUBL. ORDIN. ET IMPERIAL. ACADEM. NAT. CURIOS. PRAESES. CUM PRIVIL. POTENTISS. POL: REG. ET ELECT. SAX. HALAE MAGDEBURGICAE, APUD IO. GOTTL. BIERWIRTH CIC IC CC XXXX VIII.
image: s002
[gap: praeliminaria]
page 437, image: s461MANNA CHYMICORVM, ut mercurii, est destillatum quoddam ex praecipitato albo, nivi albissimae simile; voeatur et aquila caelestis.
MANNA THVRIS, vide tus.
MANSORII MVSCVLI, idem quod masseteres.
MANVS in genere sumitur pro ea parte a summo humero ad digitorum extremitates. Sed stricte dividitur in brachiale vel carpum, in postbrachiale et digitos. Interna postbrachialis pars vola seu palma, verumexterior dicitur dorsum. Gr. xei/r. G. eine Hand.
MANVS CHRISTI, est saccharum perlatum, sic dicitur quod cardiacis, quibus utuntur morte proximi, additur, quia Christi manus tunc necessaria est, sive in vita futura sive in morte. G. Perlenzucker.
MARASMODES, est febris, quae lento gradu tabem accersit, ex marasmo\s2 tabes, et ei)=dos2 forma. G. Dürre, wenn man am Leibe abnimmt.
MARASMVS, est summus tabis seu atrophiae gradus; oculi aegrorum hoc malo laborantium sunt concavi, collapsa tempora, nares acutae, prominentia mala, costae protuberantes, scapulae instar alarum et claviculae instar arcus eminent: exserit se spina dorsi, collabitur venter, clunes pendent, aut consumuntur, manus aridae sunt incurvatis unguibus, cadunt pili, atque tota cutis evadit flaccida, arida, fusca, et in rugas contrahitur, venis interdum conspicuis et eminentibus, corpusque universum aliquando pellucidum et transparens conspicitur. Urget plerumque inexplebilis sitis, fames perit, respiratio exsistit summe difficilis, tandem alui fluor, et mors insequitur, huic morbo senes non raro obnoxii sunt, a marai/nw marcesco. G. Verfallen, mager werden, schwinden.
MARCASITA, sive BISMUTHUM, est substantia, colore plumbi et stanni intermedia, utroque durior, stibio similis, fragilis et scissilis, fractum splendens et strias latas habens, ante ignitionem liquescens, tinniens, manus inficiens, reperitur in propriis, vel in argenti fodinis; et albo nitore argentum aemulatur, sulpuris praesentis notas gerit, acidique actione bituminosa dimittit, metalla volatilia, atque friabilia admistu suo reddit, est autem sui generis metallum, et veteribus ignotum, quia in Misnia solum reperitur: est autem alia eius species, flavedinis alicuius particeps, quae marcasita aurea dicitur. Goldkieß: prima autem vocatur. G. Wißmuth, Marcasit.