December 2004 Ruediger Niehl markup
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell check - orthographical standardization performed - corrections from the errata list not integrated
06/2007 Katharina Meiszus, Reinhard Gruhl markup
TERMINI Markup added - spell check partially performed
01/2008; 03/2010; 11/2010 Reinhard Gruhl markup
some corrections inserted

image: s000

[gap: illustration (Frontispiz)]
image: s001

STEPHANI BLANCARDI LEXICON MEDICUM VIRI CELEBERRIMI IOANN. HENRICI SCHULZII OPERA INSIGNITER AUCTUM ET EMENDATUM NUNC DENUO RECOGNITUM VARIISQUE ACCESSIONIBUS LOCUPLETATUM CURANTE MICH. GOTTL. AGNETHLERO SAXONE TRANSILVANO. PRAEFATIONEM PRAEMISIT ANDREAS ELIAS BUCHNER POTENTISS. PRUSS. REG. A CONSIL. SANCTIOR MEDICIN. ET PHILOS. NATURAL. IN ACADEM. FRIDERICIANA PROF. PUBL. ORDIN. ET IMPERIAL. ACADEM. NAT. CURIOS. PRAESES. CUM PRIVIL. POTENTISS. POL: REG. ET ELECT. SAX. HALAE MAGDEBURGICAE, APUD IO. GOTTL. BIERWIRTH CIC IC CC XXXX VIII.


image: s002

[gap: praeliminaria]
page 582, image: s606

ROS, secundum Galenum, tertia humiditatis species unde partes corporis nostri nutriuntur, quae continetur in omnibus animalibus partibus, ceu ros quidam per earum substantiam sparsus.

ROSA [1], est planta, quae habet ramos duros, lignosos, spinosos, folia oblonga, dentata, aspera, pinnata, in impar extremum exeuntia, finis pedunculi format ovarium sphaericum, coronatum in fastigio suo corona profunde quinquefida, radiata, cuius segmenta longa, atque laciniata calicem referunt: flos est pentapetalus, cuius petali oriuntur ex margine interno calicis, unde et stamina numerosissima: ovarium emittit ex centro apicis capitulum tubis multis, fimbriatis ornatum, quod sit fructus unicapsularis, fetus seminibus plurimis, angulosis, villosis, instructus apice foliaceo. Gr. r(o/don. G. Rosen.

ROSA [2], idem quod erysipelas.

ROSMARINVS, penult. prod. [abbr.: paenultimam producit]

Ex pipere, et calida florem de rore marino.
Ebibe. - - - - - Seren. tit. stom. med.
Sive myrica potens, seu ros cum pane marinus. Seren. tit. splen. cur.

Rosmarinum est arbuscula, quae habet caulem longum, tenuem, cineritium, habentem folia angusta, dura, in parte superiori viridia, in inferiori alba, odoris penetrantis, aromatici, saporis acris: flos est monopetalus, labiatus, cuius labium superius bifidum, et sursum versus posteriora revolutum est cum staminibus aduncis, inferius vero in tres partes divisum, media cochlearis instar excavata: ex calice autem bidentato vel tridentato surgit pistillum, posticae floris parti adinstar clavi infixum, ac quatuor veluti embryonibus stipatum, qui deinde abeunt in totidem semina subrotunda, in capsula, quae floris calix fuit, inclusa, et ad se invicem iuncta. Gr. libanwti\s2, quod odorem thuris seu olibani reddat. G. Rosmarin.

ROSSALIA, ROSSANIA, sunt nomina Neapolitana, ab aliis purpurae vocantur et rubores, ac Gr. e)rusqrh/mata. Sunt maculae rubrae et quasi ignitae, cum vix effatu digno tumore, per universum corpus, quasi quaedam erysipelata parva, in principio morbi seu die quarto vel quinto morbi erumpentia. Progressu morbi totum corpus occupant, ut id quasi ignitum appareat, ac si erysipelate laboret; qui color in declinatione iterum, ut in principio, in maculas mutatur, quae tandem septimo vel nono die evanescunt, epidermide squamarum instar decidente.