SYMPHONIA , idem quod [harmonia].
SYMPHYSIS , est ossium coalitio, quae sit absque motu, et duo tamen ossa se invicem tangunt, vel ad se mutuo appropinquant; estque vel absque medio, ut rhaphe, harmonia, gomphosis: vel per medium, ut in cartilagine, ligamento, carne, a
sumfu/w
concresco, G. Anwachs.
SYMPHYTON , vide [emphytan].
SYMPHITVM (unde Syrupus de symphyto) Diosceridi l. 4. c. 9. et 10.
su/mfuton
, penult. corr. ut
futo\n
:
*to\n me\n e)gw\ tre/yasa futo\n w(s2, gounw=| a)lwh=s2
.
id est,
Hunc quidem educatum velut plantam in fertili terra.
Homer. Il.
s2
.
*purofo/roi, polloi\ de\ futw=n e)/san o)/rxatoi a)mfi/s2
.
id est,
Frugifera, multique plantarum erant horti circum.
Homer. Il.
c
.
Vide consolida.
SYMPTOMA , sive ACCIDENS, est res contra sanitatem in corpore nostro a morbo protecta. Estque vel morbus a morbo ortus, vel morbi causa a morbo nata: vel symptoma simplex. Hoc postremum est actio laesa, excrementorum vitium, aut qualitas corporis immutata, a
sumpi/ptw
accido. G. Ein Zufall.
SYNANCHE , est anginae species, quae dicitur a suspendii similitudine, quod non secus, quam laqueus praefocans cnecet. Gr.
*)agxo/nh
enim laqueus est; vide [Angina,] a
suna/gxw
coarcto. G. Bräune, Kälengeschwär.
SYNARTHROSIS , est articulatio duorum ossium cum invicem, cum motu parvo et obscuro, interveniente cartilagine, uti ossium carpi et metacarpi etc. a
sunarqro/w
. Vide [articulatio].
SYNCAMPE , est flexura, sive locus, ubi pars brachii inferior committitur cum fuperiore, et ad hanc inflectitur.
SYNCAVSIS , est combustionis species, quando excrementa, aestu quasi febrili, indurata sunt.
SYNCHONDROSIS , est ossium interveniente cartilagine concretio uti in ossibus pubis ad anteriora connexis observatur, ex
su\n
cum, et
xo/ndros2
cartilago.
SYNCHYSIS , est sanguinis aut humorum confusto p. n. in oculo, a
sugxeu/w
confundo.