Regeln fuer die Texterfassung 03/2001
not necessary
sexta ordine alphabeti, quam formant dentes labrum inferius deprimentes Mart. Capella l. 3 p. 58. [...]
Legumen nobilissimum, sed nescio an satis hodie notum. [...]
etc.
pro Faba, apud Gell. 4, 11 [...]
perperam adducitur ex Cat. R. R. c. 54. Sed
Quod ad fabam pertinet. [...]
Stipula fabalis, siue grandis ille culmus, de quo pendent siliquae fabaceae Plin. 18, 12. [...]
Genus pulmentaris cibi e fabis confecti, puls fabacea: videturque esse Adiectiuum illud ipsum, de quo statim. [...]
vel Adiectiuum est, vt hordeaceus e. i. g. a. Qui calamos fabaceae messis eduxit Pallad. Nou. t. 1. [...]
quod est ex fabis, vt puls fabata Fest. in REFRINA. v. v. Etiam Plin. 18, 12 [...]
Vasa, in quibus puls fabacea ponebatur, et laribus offerebatur. [...]
Locus fabis consitus.
Salmas. ad Lamprid. Heliog. 20 p. 838 Hack. restituendum censet veteri Epigrammati pro vulg. Facella: et intelligit Fabam Graecam, i. Loton arborem. Vid. GILLO it. FACELLA.
(inquit Seruius) Italiae fluuius, qui per Sabinos transit. [...]
vid.FABVLA.
Est omnis artifex, qui labore corporis aliquod opus ex materia habili efficit. [...]
Artificiose. [...]
Artificiose aliquid componere vel aedificare. [...]
Idem. Cic. de Orat. 3, 180 [...]
Apud Sidon. Epist. 3, 13.
Apud Lactant. saepiuscule vt 6, 22: 7, 12. etc.
Opus fabrile. ICt. in Cod.
Proprie Fabri lignarii officina, veruntamen et de aliorum fabrūm officinis dicitur. [...]
etc.
Qui in fabricis sacris, i. imperialibus armorum opus faciunt. [...]
Quod est fabri, siue ad fabrum pertinet: vt, Opus fabrile. [...]
pro FABRICARE Apud Venant. Fortum. 2, 9, 23.
gens inter nobilissimas Romae, cuius non historiam, sed quaedam modo ex eo genere ponemus, quae ad ipsius linguae rationes propter Paronomasias et alludendi frequentiam pertinent. [...]
Vt, Arcus Fabianus, qui constructus est iuxta regiam in Sacra via. [...]
Auctoris nomen apud Plin. quem naturae rerum peritissimum idem quoque affirmat 36, 15. [...]
Italiae populi, quorum meminit Plin. 3, 5.
Oppidum Campaniae, iuxta quod Trerus amnis fluit. Sil. 8, 397. Cic. Fam. 9, 24. Iuuen. Sat. 3, 224.
et Fabraterni veteres, Populi inde cognominati Plin. 3, 5.
FABRE, FABRICA, FABRICATIO vid. FABER.
gens Romana, quam nobilitauit praesertim C. Fabricius Consul, qui contra Samnites et Pyrrhum regem bella gessit, qui munera hostium spreuit, et regis medicum, sibi pollicentem necem domini sui, ligatum remisit ad regem. [...]
FABRICO, FABRILE vid. FABER.
Sermo, a fando, multitudinis praesertim sermo et narrationes. [...]
adsignatur: falso arbitror.
Loqui, sed plerumque cum aliqua nota leuitatis. [...]
Fabularum actor. [...]
Facundus et facetus congerro. [...]
Deus, cuius notitia debetur Nonio 12, 56 [...]
Dicitur, de quo omnes fantur, vel de quo multa finguntur, vel denique, qui multa fingit. [...]
h. e. Mendose. [...]
vid.FABA.
s. ae. f. Acetarium, s. olusculum aceto maceratum, interpretatur Scaliger ad Catal. Virg. p. 244 [...]
Acetarium interpretantur. Lamprid. Heliog. c. 20. Sed Salmas. l. c. Faselaribus legendum putat, et intelligit, siliquas faseli. Vid. modo dicta in FACELA.
Dianae cognomentum. [...]
vid.FACIO.
auctore Donato ad Ter. Eun. 3, 1, 37. [...]
Deliciae quaedam sermonis, et dicta vrbana sine scurrilitate: quae etiam in factis intelligi possunt. [...]
Vrbane, et festiue atque eleganter. [...]
Facetum se ostendere. Qui quod verbis inuerecundis aurium publicarum reuerentiam incestant, granditer sibi videntur facetiari Sidon. Epist. 3, 13 pr.
Adfertur. Cic. de Fin. 2, 103 c. 31 In quantam hominum facetosam vrbanitatem incurratis non dico. Sed boni omnes libri Facetorum.
Quasi tu facturam dicas. [...]
FACILIS, FACILITAS, FACINVS vid. FACIO.
Verbum latissimi vsus, cuius naturam pulchre videtur descripsisse Varro de L. L. 5, 8 p. 59, 32 [...]
Indicatiui modi est, Futuri exacti temporis pro Fecero, et FAXIM, Coniunctiui Praeteriti pro Fecerim: formata ex Facio, Facsi accedente Syncope. [...]
Aliud Partic. [De re absoluta. [...]
Subst. Facinus, actio, quidquid factum est. [...]
Vt Actus, ipse faciendi conatus, et quod sic efficitur. [...]
s. facessiui, facessitum sec. Priscian. 10 p. 902 [...]
etc.
Saepe facere. Ter. Prol. Eun. 43 [...]
Conf. Fam. 12, 21.
et in Apol. c. 21.
Apud Hieronym....
pro Facere. Lucrum ingens facto Plaut. Merc. 1, 1, 94. Conf. Epid. 5, 1, 54. Truc. 3, 2, 22. et 5, 1, 23 in MSS. pro Facto, aliqui Plauto tribuunt Facturio, sed perperam.
Qui aliquid facit. [...]
Est vas, quod Factum oliuarum capit.
quod melius putamus quam Factitius. [...]
Actus faciendi. [...]
Factionis agitatorum dominus, quomodo vocantur Sueton. Neron. c. 22. [...]
pro Seditioso et inquieto, et factionis sibi parandae studioso. [...]
Tribuitur item Liuio.
Est Ratio et modus aliquid faciendi, parandi. [...]
perperam tribuitur: vid.FACTO.
Quod facere quis potest, quae frequentior ratio est: sed etiam actiue capitur interdum, vt facilis sit, qui facere potest, vt Canis, Ceruix, Dies, Manus et n. 2 [...]
Sine labore. [...]
ex quo est Difficiliter. [...]
et FACVLTER Antiqui dixere pro Facile, vnde videntur dicta Facultas et Difficultas; sed postea, Facilitas morum facta est, Facultas rerum. Festus. [...]
inquit Donatus) qui cito iram deponit, nempe Placabilitas. [...]
inquit Festus. [...]
Aliquando Factum simpliciter significat. [...]
Scelestus, flagitiosus. [...]
Apud Augustin....
Linteum, quo abstergitur facies Isidor. 19, 25.
a Fax. vbi vid.
Disertus, a Fando; qui ea, quae mente conceperit, ad audientes facile atque ornate profert. i. fatur. [...]
Facultas disserendi cum dignitate, gratia. [...]
Idem. Plaut. Truc. 2, 6, 13 Facile sibi facunditatem virtus argutam inuenit.
Diserte. Liu. 28, 18 Sed hostem etiam infestissimum facunde alloquendo sibi conciliarit. Conf. Gell. 13, 8. et Val. Max. 3, 3 extr. qui habet in Superl.
teste Gell. 4, 9 [...]
Facundum facere. Sidonio et Apuleio tribuitur. Non habet Index Floridi.
Gentis nomen, e qua Pompeianus miles, cuius meminit Asinius Pollio apud Cic. Fam. 10, 32. Est etiam Eidem de Fin. 2, 55. Quamquam vtroque loco quidam Fabius habent.
et FAESVLA ae. f. Etruriae vrbs, ad Appennini radices, Romanorum colonia, castris Catilinariis nota. [...]
per ae dipht. [...]
Quod est faecis plenum. [...]
Apud Cels. esse dicitur.
Sordes. Fulgent. in Contin. Virg. p. 156. Vid. ibi Munker. not. Sidon. Epist. 3, 13 Faeculentia par cloacali. Conf. Claud. Mamert. 1, 7.
videntur, quibus ad vinum faecatum vterentur.
esse possunt, quarum vuae [plus quam caeterae faecis afferunt. Columel. 3, 2, 14.
Forte idem. Faecinum vinum Columel. 12, 45, 6. al. Setinum.
epitheton est. An hoc illud liquamen, de quo p. a. in FAEX n. 2.
ex Gell. 13, 20 huc non referimus: sunt enim nemine dubitante Foetutinae, v. v. sub FOETEO.
Arbor glandifera: [quod est comedere. [...]
Quod ex fago factum est. Ouid. Met. 8, 653 Erat alueus illic Fagineus, etc. Columel. 12, 45. Ouid. Fast. 4, 656 Bis sua faginea tempora fronde premit.
Idem. Virg. Georg. 3, 172 Post valido nitens sub pondere faginus axis. Plin. 16, 38. Pocula Virg. Ecl. 3, 37. Scyphus Tibull. 1, 10, 8.
Idem. Plin. 16, 5 [...]
Populi, in quarta regione Italiae a Plinio collocati, 3, 12.
fuit Romae Sacellum Iouis, in quo erat fagus arbor, quae Ioui sacra habebatur. Haec Festus. Add. Varr. de L. L. 4, 32 p. 36, 36. vnde hausit Festus.
Vt, Fagutalis Iupiter. [...]
Sic dictus fuit vnus Flaminum. [...]
vocari in Itiner. Anton. p. 307 Wessel. vicum illum modicum, in Sabinis vltra Reate, vbi Vespasianum patrem natum, ait Sueton. c. 2 vbi tamen Phalacrine scribitur.
s. arum. f. Turres ligneae, Enn. 15 [...]
s. ae. f. [inquit Festus, est Genus teli missile: quo vtuntur ex falis, id est ex locis extructis, dimicantes. [...]
Populi, quos in quinta regione Italiae collocat Plin. 3, 13.
FALCARIVS, FALCATVS, FALCVLA vid. FALX.
gens Romana, vnde v. g. Falcidius, de quo Cic. pro L. Manil. 58. [...]
tribuitur, sed non occurrit in Ind. Harduin.
Quid sit, intelligi potest ex solo loco Varron. de R. R. 3, 5, 14 [...]
Oppidum fuit Faliscorum in Tusciae mediterraneis. [...]
(cum respectu ad Tiberim) Argis orta, vt auctor est Cato, quae cognominatur Hetruscorum. Vid. Plin. 3, 5.
s. orum. m. [quorum vrbs Falerii, Populi sunt Hetruriae, quos Virgilius Aequos appellauit, quia Populus Romanus missis Decem viris ab ipsis iura Fetialia, et nonnulla supplementa duodecim tabularum accepit. [...]
Vt, Faliscus venter, quod eum farcire a Faliscis didicere, inquit Varr. de L. L. 4, 22 p. 28, 35. [...]
pro Fallacia dixere veteres, vt annotauit Non. 2, 316 Naeuii antiqui Poetae locum citans ex Decumis, Me non vocabit ob eam rem, hanc feci fallam.
FALLACIA, FALLAX vid. FALLO.
vid.PHALLVS.
A Fando deducitur, vt Varroni placet, quod fando decipiamus, ac contra quam diximus, faciamus. [...]
Fictus, quod duplicem vim habet, vt nempe pleraque id genus Participia. [...]
Quod Vero contrarium est. [...]
Idem. Plaut. Capt. 3, 4, 79 [...]
Qui falsa loquitur. [...]
Aliud Adi. [Qui facit fallacias. Plaut. Mil. 2, 2, 36 Domi habet animum falsiloquum, falsificum, falsiiurium.
ICt.
Qui falsa iurat. Plaut. Mil. 2, 2, 36.
Qui falsa loquitur. Plaut. Mil. 2, 2, 36. Idem Capt. 2, 2, 14 Quarum rerum te falsiloquum mihi esse nolo. Prudent. Apoth. 107.
Idem. Apud Fortunat....
Figmentum. Augustin. prol. in L. Retract.
vel i. n. [
Is dicitur, qui falsum habet parentem, i. Cuius pater is esse creditur, qui minime tamen est. [...]
Cui opponitur Veritas. [...]
Qui fallit, decipit. [...]
Fallendi ratio, Techna, dolus malus. [...]
vid. supra post FALISCVS.
Quod est plenum fallaciis. [...]
Qui fallit, non Qui fallitur. Adducit ex Gloss. Vet. Salmas. in Solin. p. 615.
a Farre litera commutata, vt Varro ludit de L. L. 4, 31 p. 33, 30 [...]
Qui falces conficit. [...]
Idem quod Falcula. Pallad. 1, 43.
Falcem ferens. Martial. 5, 16 [...]
Idem. Auson. Ecl. de Fer. Rom. 36.
vt iocatur Martial. 2, 34. [...]
Falce proscindere male probatur ex Plin. 17, 10 Serendas quam maxime falcatas, et e nouella est epitheton nucum amygdalarum a figura ductum. Nempe
Quod formam falcis habet. [...]
Apud Columellam esse dicitur. Mihi quidem non occurrit.
Sermo quidam in populo, sine certo auctore, de re aliqua recenti, siue bona, siue mala: Famam atque rumores pars altera consensum ciuitatis et velut publicum testimonium vocat, altera sermonem sine vllo certo auctore dispersum, cui malignitas initium dederit, incrementum credulitas Quinctil. [...]
Fama vulgare. Hieronymo tribuitur.
De quo est celebris fama. vt Causa famosa Plin. Epist. 6, 23. [...]
Hinc
i. Celebre. Apul. Florid. 2 p. 350, 31. Mela 2, 7 de Creta, Multis famigerata fabulis.
Qui fert famam, rumigerulus, qui sermones dissipat in vulgus. [...]
Rumorum seminatrix. Apuleio tribuitur, falso, arbitror.
Aliud Denom. [Quae duo nomina Plautus suo more effinxisse visus est.
Celebris, clarus, fama notus. [...]
voce Famulus.
A Fama teste Festo.
vid.FARI.
Edendi cupiditas, vel defectus cibi adeo, quod interdum singulorum incommodum est, interdum publica calamitas. [...]
Qui edendi cupiditate agitur. [...]
Qui frequenter famelicus est: Famelicosam terram veteres vocabant, teste Festo, palustrem.
Esurire Alcimus ad Soror. 740 Ora famescentum satiet qui dira ferarum.
Idem quod Fames. Varro de R. R. 2, 5 Algor eas et famis macrescere cogit. Prudent. Psychom. 479 Spoliatque suos famis improba natos. Conf. Barth. Aduers. 41, 3. et 51, 9.
FAMIGERATOR, FAMIGERATIO, FAMIGERABILIS etc. Vid. FAMA.
et antiquo Casu, in primis cum Pater et Filius, Familias, v. v. [Qui sunt in vna domo, liberi et serui. [...]
Quod ad familiam pertinet, eamque ob rem notum, carum, fidum, consuetum etc. est. [...]
Ea consuetudo, quae est inter familiares et amicos. [...]
Ad familiam pertinens. Cellae familiaricae, vel sellae potius, Vitruu. 6, 10. et Varr. de R. R. 1, 13, 4 sunt, quo saturi ire solent, [
i. Ad similitudinem familiarium, et (vt ita dicam) Domestice. [...]
Tumor in pede armentorum apud Veget. Mulom. 4, 19, 2. [...]
vid.FAMA.
siue i. m. [significat Seruum. [...]
Ancilla. [...]
Seruire. [...]
Vt, Fortuna famulante aliquid agere, i. Adiuuante fortuna Claud. de B. Get. 513. Famulantis fistula Phoebi Stat. Silu. 3, 3, 58.
Idem est quod Suppliciter, et in modum famuli. Non. 2, 331 Famulanter, suppliciter. Accius Tereo, Semele natum affare, et famulanter pete.
Quod pertinet ad famulum siue famulam. [...]
Idem quod Seruitus. Accius Nam, postquam paruos vos oppressit famulitas. Pacuu. Quos vexat famulitas, vis, egestas, fames, formido, pauor. Haec Non. 2, 319.
Idem. Varro, Apud ignauum dominum, duro famulitio adstrictus. [...]
Idem, id est Famulorum, famularumque multitudo. [...]
apud Stat.
ad Ter. Andr. 1, 1, 3 Coquina medicinae famulatrix est. Sidon. Carm. 2, 128 Famulatrix penna.
vid.FANVM.
vid.FARI.
vt ait Plin. 4, 13 s. 27) [...]
est, quam Plin. 3, 14 [...]
gens, e qua v. g. duo inter Oratores Ciceroni numerantur in Bruto 26 [...]
Vt Fanniana epitome Bruti Cic. Att. 12, 5.
vt inquit Festus, a Fando, quod fando consecratur. [...]
vel etiam FANTVAE Deae sunt. Mart. Capell. 2 p. 41 [...]
olim dicti sunt Homines numine afflati, qui verbo Graeco Enthei dicuntur, et Theophorumeni, quod non sua sponte, sed diuino numine ferantur. [...]
omnibus frugibus dicebatur, forte quia id ferret terra. [...]
vel a, um. Adi. [vbi farracia magno consensu legitur.
in quo Far pinsitur.
inquit Fest. [...]
in Dig...
in Cod...
Genus sacrificii, quod fiebat e farreo libo, quoties nuptae ducebantur in templum. Haec etiam Confarreatio dicebatur. Vid.CONFARREATIO.
in Cod...
Pl. Columel. 11, 2, 71 Farraginaria quoque pecori futura per hiemem praesidio. Sed locus corruptus videtur, legendumque Farraginem.
A Farre; est Id, quod ex pluribus satis, pabuli causa datur iumentis, vt ait Festus. [...]
Vt, Olla farrata, i. Puls in olla ex farre cocta. [...]
A Far dicitur, appellaturque album illud et tenerum, quod a farre exprimitur, vel mola vel pedum conculcatione Plin. 18, 9 [...]
Quod factum est ex farina. Vet. Onomast.
Quod ad farinam pertinet. [...]
i. farinae similis.
Idem. Apul. Met. 9 p. 222, 34 Farinulento cinere sordide candidati. de seruis in mola versantibus.
vel vt alii volunt, ctum, ire. [Proprie est Saturare, quasi Farre implere, saginare, pingue et obesum facere. [...]
siue a, um. Partic. [
Idem. Hygin. Fab. 126 Victor capiet ventriculum farsum, vbi plura huius formae dedit Munckerus. Et Apic. 8, 8 Lepus farsus.
Intestinum varia ac minutim concisa carne refertum. [...]
Morbus iumentorum. Affectus farcimino Veget. 1, 7, 2. Hinc
Laborans farcimino. Veget. 1, 7, 1. [...]
Sed ex MS. legendum Carcinomata, quod restituimus.
Qui aues farcit et saginat. [...]
Idem quod Farsus vel Fartus. Apicius 8, 7 Porcellus farsilis. Vid. 5, 3. et 8, 8. Conf. Borrich. Cogit. p. 103.
Pl. Turundae, cibus, quo farciuntur aues, Plin. 10, 22 [...]
vel ūs. m. Quo quid farctum vel plenum est, impensa. [...]
vel ae. f. Vid. Farcire, per metaphoram. Columel. 8, 7, 4 Sed si fastidiet cibum, totidem diebus minuere oportebit, quot iam farturae praecesserint. Add. 8, 9, 1.
Idem. Tertull. adu. Valent. c. 27 Macrescit reliqua farsura. Sic etiam quidam libri Varro R. R. 3, 9, 1.
Dense, confertim. Apul. Miles. 3 p. 130, 12 Et tectum omne fartim stipauerunt.
Fluuius, qui per Sabinos transit: de quo Ouid. Met. 14, 330 Et amoenae Farfarus vndae. Dicitur et Fabaris, vt obseruat Seru. ad Virg. Aen. 7, 715 Qui Tibrim Fabarimque bibunt.
quid esset, quaerendi occasionem dedit Plaut. in Poen. 2, 32 [...]
Arbor, quae et Chamaeleuce dicitur. Plin. 24, 15 Chamaeleucen apud nos farranum siue Farfugium vocant: nascitur secus fluuios folio Populi, sed ampliore.
vel fare, fatur, fari. [Loqui. [...]
teste Diomede si fides Paullo Merulae de Legib. Rom. 12, 3 p. 147 [...]
Aliud Partic. [
ad Nicetam Poem. 17, 246. et Sidon. Epist. 9, 13.
Quod fari dignum est et iustum. [...]
Apud Recentiores, vt Theodulf. 2, 633. Eugenium Tolet. Carm. 1. Gu. Briton. l. 8. Vid. Daum. ad Caton. p. 235.
Piscis, qui alias Trutta dicitur. Auson. Mosella v. 130 Amborum medio fario intercepte sub aeuo.
Arbor de genere quercuum. Vitruu. 7, 1 Namque de cerro, aut fago, seu farno, nullus ad vetustatem potest pervenire. Add. Pallad. 1, 9 Hodieque nomen seruat in Italia.
FARRACEVS, FARRAGO, FARRAGINARIA, FARREATIO, FARREVM, FARRICVLVM, FARINA, FARINARIVS vid. FAR.
FARTILIS, FARTIM, FARTOR, FARTVM, FARTVRA, FARTVS, vid. FARCIO.
Indecl. hoc tantum Casu inuenitur; Quod pium est, et religiosum, et fari dignum et ad deos refertur, sicut Iustum ad homines. [...]
vel Diana, vid.FACELINA.
Linteum est, vel
quodcunque panni genus, aut alterius materiae ad ligandum aptum. [...]
Fascia ligare. Spartianus de Antonino Pio c. 13 pr. Sed quum esset longus et senex, incuruatusque, tiliaciis tabulis in pectore positis fasciabatur, vt rectius incederet.
Idem...
vid.FASCIS.
et FASCINVS i. m. Gr. a quo deriuatur, vt a a etc. [...]
Ex origine Graeca (Est enim a futuro 2 [vt a [significat aspectu toruo laedere, vel interficere adeo, quod fieri posse, vulgo credebant: est enim velut oculis neco. [...]
esse dicitur, et
Certe non habet index Floridi.
Magno praeditus. Priap. Carm. 79 (80) Non es, o Priape, Poeta fascinosior nostro. Sic Scal. Al. sarcinosior, eodem sensu.
Lignorum aut alterius cuiuscunque rei ligata congeries, quam ligando facimus. [...]
recensens appellationes quasdam Grammaticorum, Adiiciebant et asseuerationem, vt heu: et attrectationem, vt fasceatim. Conf. Diomed. p. 166.
Paruus fascis: vt, Fasciculus epistolarum Cic. Q. Frat. 2, 11. [...]
extr. Fascicularia, i. Lignum, foenum, aquam, stramen, etiam legitimi milites in castra portabant.
s. i. m. [Genus nauigii. Exstat lepidum carmen Catulli 4 cuius initium Phaselus ille quem videtis, hospites, Ait fuisse nauium celerrimus etc. [...]
s. i. m. Quasi tu minutum faselum dicas, genus et ipsum leguminis illud, cui fabae nomen in loquendi vsu vulgari solemus tribuere, cuius cum teneris siliquis semina immatura coqui solet, quod repit clauiculis ad longurios.
s. Adi. Vt Plin. 23, 4 Phaselinum oleum, ex Faselis.
auis. Vid.PHASIANA.
vid.FATEOR.
FASTIDIO, FASTIDIVM vid. FASTVS pro Superbia.
Altitudo ac summitas alicuius rei vel operis: ac videtur cognationem quandam cum Fastu habuisse. [...]
vel, quod certius fecere Poetae, et analogia Verbi Vestigo, it. Litigo probabilius, FASTIGO, are. [Acuminare, et quasi in fastigium erigere aut formare. [...]
siue, quod quidam habent, FASTIGIATVS, a, um. Part. Vt, Collis leniter fastigatus apud Caes. B. G. 2, 8. [...]
Idem. Apud Boethium...
vid. FASTVS, pro Arrogantia.
Attributum dierum apud Romanos, quod declaramus verbis Varronis de L. L. 5, 4 p. 50 pr. [...]
Pl. vel FASTVS uum. m. Liber, in quo continetur dierum fastorum, nefastorum, festorumque et profestorum etc. [...]
Superbia, et elatio quaedam cum iactantia verborum, rerum quibus ad victum et cultum omnem vtuntur homines, splendore et pretio. [...]
Qui magno fastu contemnit. Martial. 10, 13 Ad nocturna iaces fastosae limina moechae. Domus fastosa Lucan. ad Pison. 107.
Cum fastu quodam et superbia contemnere. [...]
A Fastidior passiuo. [...]
Aliud Partic. Columel. 2, 9 in fine, Milium cum lacte pultem non fastidiendam praebet.
Contemtus atque taedium ciborum praesertim. [...]
Qui fastidit. [...]
Idem quod Fastidiose: Antiquum. Varro, Cras credo hodie nihil, Quibus instabilis animus ardens habere et non habere fastidiliter inconstanti pectore. Non. 2, 336.
vid.FATVM.
inquit Seruius) Coactorum et culpabilium. [...]
FATIDICVS, FATIFER vid. FATVM.
Ad lassitudinem deducere, quae maxime vulgaris notio est. [...]
Apud August....
Facetosus. Sidon. Epist. 5, 17 Verba erant dulcia, iocosa, fatigatoria. Vid. FATIGO et FATIGATIO n. 2.
vid.FATVM.
antiquum, idem significans quod Abunde, copiose, [Laudatur Fulgent. [...]
Vicinum verbum verbo Fatigari, vniuersim est vi et vehementiae, cui par non sis, cedere; quod deinde diversa ratione determinatur et finitur. [...]
siue quae et Bona dea vocabatur [auctore Macrob. Sat. 1, 12 [...]
siue Pici filius, et pater Latini, qui regnauit in Latio, cuius vxor Fatua et Fauna, it. Marica dicta est. [...]
a Fatus, passiua significatione, id est dictum. [...]
Quidquid debetur vel euenit ex fato, siue bonum, siue malum. [...]
vbi conf. Cellar.
Casus vi humana maior. Zeno Imp. l. 1 Cod. de Iure emphyteut. Quod fatalitate ingruebat.
Idem quod Fatum. [...]
Esse volunt quasi Frequentatiuum a Fari. Certe Festus Fatantur exposuit, Multa fantur. Hinc
apud Sallust. Catil. 47, 2 Se tertium, cui fatatum foret vrbis potiri. Sic quidam MSS. Sed Fatum praeferunt meliores. Vid. Cort. et Wasse in loc.
Idem ac Fataliter; apud Priscian. p. 1016.
s. a, um. Adi. [Qui fata canit. [...]
Qui nobis fata, i. Decreta Dei exponit. [...]
Quod mortem affert. Virg. Aen. 8, 621 [...]
qui fatum et mortem legunt de arboribus, i. venena.
Idem quod Fatidicus. [...]
vid.FATVELLVS.
vid. mox FATVOR.
Insulsus, insipiens. [...]
i. Paeonia, Apul. de Herb. c. 64.
Ineptia, stoliditas. [...]
Conf. Tertull. de Patient. c. 6, et adu. Hermog. c. 10.
Fatue loqui, vel agere. [...]
Pl. Superior pars gulae, mento proxima: sed interior, vbi os angustatur: quam partem Graeci [vocant: vnde Latine etiam loquentes quoque Laryngem, vel Pharyngem dicunt. [...]
Curiae Romanae nomen, de quo Liu. 9, 38 [...]
FOCALE, et FOCANEVS quae huc pertinent, vid. s. l.
vt auctor est Plin. 3, 1. [...]
Et Martial. 2, 74.
Non multum ab Auere distat, Cupere enim est, et ea velle, quae fiunt. [...]
Vt inquit Festus, Bonam ominationem significat. [...]
Beneuolentia quibuscunque signis declarata. [...]
Cui multi et facile faueant. [...]
Qui fauet alicui, vel alicuius sententiae. [...]
Idem quod Fautor. [...]
Idem. Apul. Apol. 2 p. 219 [...]
sunt Fabiani, v. v. sub FABIA gens.
falso apud Festum leguntur pro Fouii, quod Fabiorum antiquum nomen fuisse, ille ait. Vid. FABIA gens.
dicitur Cinis exstinctus, quod ignem rectum foueat, quasi Fouilla. [...]
de pomis Sodomi.
Vt, Humus fauillatica Solinus cap. 27.
ait ex Varronis verbis 2, 10 [...]
Herculis scortum fuit, quae postea pro dea coli coepit. [...]
vid.FATVA.
idem, qui FATVELVS, vbi vid. [...]
Pl. Itali aut Latini a Fauno Aborigenum rege. Sil. 8, 357 Faunigenae socio bella inuasere Sicano.
Venti nomen aduersus Eurum flantis. [...]
Vt, Pira Fauoniana, a Fauonio quodam insitore dicta Plin. 15, 15.
vt refert Plin. 3, 14.
FAVOR, FAVORABILIS vid. FAVEO.
Philosophus Arelate oriundus, Dionis auditor, eunuchus, Adriano principi infensus. [...]
Vt, Faustianum vinum, Quod in mediis collibus Falerni agri gignebatur. [...]
vt scribit Seruius in Aen. 1, 277. Vid. Liu. 1, 4.
vocat Festus. Conf. FAVSTITAS.
A Faueo dicitur: nempe Is, cui Dii omnes fauent, prosper ac propitius. [...]
pro Felicitate capitur apud Hor. Carm. 4, 5, 18 [...]
Idem. Io. de Ianua in Cathol.
Apum domus et Cellulae; a Fouendo, quod in his sobolem foueant. [...]
vid.FAVCES.
vid. mox FACVLA) et cera vel oleo inunctus, ac compositus ad lumen faciendum. [...]
Apud Hieron. esse dicitur.
vid.FACIO.
Morbus, aut symptoma aliorum morborum, quem in calore vltra modum aucto plerique constituunt. [...]
et FEBRICVLARIS e. Adi. Apud Boethium esse dicitur.
Qui habet multam febrem. [...]
esse dicunt, negat Index Floridi.
Apud Boethium esse dicitur.
de equis.
quasi Ad febrem pertinens. Apul... Ardore aestuans febrili. Febrile, [
Idem. Cael. Aur. Tard. 4, 8 Viui unbrici, febribiles.
Laborare febre. Si non febrit, venter soluendus est Cels. 4, 7, 2. Idem 6, 11 Potiones si febriat puer, aquae: si sine febre est, vini diluti.
Febrem pati, vel Febre corripi et tentari. Si febricitabunt Scribon. 114. 127. Add. Id. 131. Febricitat aeger Cels. 3, 6. Febricitauit aliquis, aut inhorruit Id. 2, 7.
Vnde
Prouocatur ad Dolores et insaniam febricantium Cels. 2, 1. Sed al. febricitantium.
esse dicitur.
Febrem fugans, vt, Medicamentum febrifugum, quod et Antifebrile Medici vocant.
Herba, Centauria minor Apul. de Herb. c. 35.
Lustrare, purgare a Ferueo non minus deriuandum videtur quam Febris: purgatio enim fulfure adolendo et flammis feruentibus fieri solebat. [...]
Purgatus. [...]
Lustratio. Varro l. c. p. 46, 29 Nam et Lupercalia februatio, vt in antiquitatum libris demonstraui.
Idem ac Purgans, pians. [...]
Iuno, quae et Februalis. Vid. Mart. Capell. cuius locum mox damus voce FEBRVLIS.
Pl. [inquit Festus. [...]
Purgamentum. Censorin. de Die Nat. c. 22 Est februum, quidquid piat purgatque, et februamenta, purgamenta.
Mensis secundus hodie, olim vltimus, quod mutasse putantur Decemuiri. [...]
item FEBRVALIS, is. et FEBRVATA ae. f. Iuno, a Romanis dicta, quod ipsi mense Februario sacra fiebant: eiusque feriae erant Lupercalia, quo die mulieres februabantur a Lupercis amiculo Iunonis, i. e. pelle caprina. [...]
vid.FETIALIS.
vid.FAECVLA.
etc. vid.FOECVNDVS.
Humor in iecore, sua tamen vesicula contentus flauus est, qui etiam a medicis Bilis flaua appellatur. [...]
Felle imbutus. Festus Auienus Epist. ad Flauian. [...]
Idem. Cael. Aurel. Tard. 4, 6 Fellosus et saniosus.
de cholera: Passio felliflua.
Pueri nomen, bene ominatum, puto, apud Petron. c. 60. [...]
Animal notum, quod nobiscum in domibus retinemus ad murium venationem. [...]
Quod felium est, vel de felibus, vt, Felinei oculi, apud Seru. in Georg. 3, 83.
Idem. Stercus felinum Cels. 5, 18.
Vox quorundam animalium. Auctor Philomelae v. 50 Pardus hiando felit.
Primo videtur fecundum notasse, vt arbor, ager, hortus, hostia: deinde latius extentum paullatim, ad omnem prosperitatem et bonum successum relatum esse. [...]
Felicem reddere, cuius contrarium est. Infelicito, quod est Destruo. [...]
vid. post deriuata ex FEL.
FELLATOR, FELLEBRIS, FELLICO vid. FELLO.
siue (vt Salmas. p. 662 ad extr. c. 45 Solini contendit) FELO, are. est Lac sugere, a [ap. Non. 4, 25 [...]
et FELITO are. Solin. c. 57 Nequaquam mater pullo vbera praebet fellitanda. Gloss. Isidori: Fellitat, sugit. Adde Salmas. ad Solin. l. c.
Italiae vrbs. Plin. 3, 15 in descriptione octauae regionis Italiae: Intus colonia Bononia, Felsina vocitata, quum princeps Hetruriae esset.
pen. corr. inis. n. (Nominatiuum Singul. exstare negat Seru. ad Aen. 10, 788) [Pars summa pedum, a lumbis. [...]
Pl. Tegumenta feminum, et subligacula. [...]
mulier vid.FOEMINA.
Quatenus conueniat cum femine, et quid differat, modo indicatum est. Plaut. Mil. 2, 2, 49 [...]
Pl. [Fasciae, quibus femora teguntur. [...]
Verbum antiquatum, cuius sola supersunt composita. [...]
In Gloss. Isidor. Iratus redditur: est enim idem qui Infensus.
quod est lucere, deriuatur a Non. 1, 159. [...]
s. ae. f. Dimin. [
Aperire. Plin. 11, 37 Media oculorum cornea fenestrauit pupilla.
i. Apertus, perforatus. Nulla est fenestratior domus Plauti esse dicitur. Pectora fenestrata et aperta Vitruu. 3 prooem.
De Fortuna, alii legunt Fenestrellae, vel Fenestratae.
fin.
Antiquitus dictum puto a Graeco idemque quod [significasse, nempe gigno, genero etc. Suadent hoc verba plura, quae vix commodius deriues, Femina, Fetare, Fetus Substantiuum pariter et Adiectiuum, Fecundus, Femen et Femur sedes genitalium membrorum, Fenus, [
Videtur Adiectiuum fuisse, de quo iam statim dicemus, intell. bestia, vel belua, quo vtitur Cic. Acad. 4, 108 [...]
Quod ferarum ritu vel fit, vel se habet. [...]
Inhumanus, minime mansuetus, crudelis, agrestis. [...]
Naturae quaedam asperitas. Martial. 1, 18 [...]
dicitur, vt volunt quidam, Agrestis. Sisenna apud Nonium 2, 347 Partim ferabite, partim lauro ac pinu. sed divise leg. fera bite, pro vite: quod etiam ita expressum in Merceriana.
Laudatur Vlpian. in l. quemadmodum §. si nauis D. ad legem Aquil. [...]
Hoc nomine Latini, Poetae praesertim, appellant, quidquid mortem, interitumque vel adfert, vel minatur, vel signat: quod plenius intelligetur propositis Nominibus, quibus iunctum deprehenditur. [...]
intellige, tempora, festa, vel quod malim, Sacra. [...]
FERAX, FERCVLVM vid. FERO.
vid.FERTVM.
Particula diminuens aliquid de plena verborum quibus additur significatione, vt Paene, Tantum non, Paullum abfuit quin etc. Ter. Heaut. 1, 1, 70 [...]
vid.FERO.
Dea fuit, sic dicta ab oppido Latii Ferento, cuius luci T. Liuius meminit 1, 50 et 52.
Hernicorum oppidum, vnde
Pl. Sil. 8, 394 Sulla Ferentinos, Priuernatumque maniplos Ducebat. Hi FERENTINATES Liu. 9, 42 et 43.
Oppidum Sabinorum seu Samnitum: a quo FERENTANI Horat. Carm. 3, 4, 15. Liu. 9, 16. Vid. Gron.
FERETRIVS, FERETRVM vid. FERO.
Vitis. Columel. 3, 2, 28 Irtiolam, fereolamque non facile asseuerem quo gradu habendae sint. Quidam libri ferreolam, quod forte ad colorem referas.
Pl. [a Feriendis victimis appellatae, vt Festo placet, sunt dies cessationum ab opere, vel ab epulis ferendis. [...]
vid.FERALIA.
Ferias agere, vacare ab aliquo opere vel studio. [...]
et Nomen Adi. [Qui otiosus est, et nihil agit. [...]
pro Feriati, vel festi. [...]
Apud Boethium esse dicitur.
vid.FERA.
Sine Praeterito
esse dicunt Grammatici. [...]
Foenerator. Legit hanc vocem ap. Cic. Att. 14, 14. Turneb. Adu. 4, 5. Sed nimis fluctuat lectio.
vid.FERIAE.
vid.FERA.
Eiusdem significationis cuius est Fere. [...]
Portio farinae subactae acidae, vel rei similis, quae alteri motum illum intestinum et mutationem inferre possit, dictum, quod Feruendo acescat. [...]
Facere vt panis acescat. [...]
Apud Chymicos et Hieron....
Apud August....
Fermentis confectus Isidor. 20, 2.
Idem quod Fermentari. [...]
Verbum amplissimae significationis, et latissimi vsus, eaque de causa, vt fere fit, Anomalum. [...]
et FERENDVS a, um. Superanda omnis fortuna ferendo Virg. Aen. 5, 710. [...]
Qui fert. Sen. Tranq. Anim. c. 5 [...]
vid.LAETORIA.
Baiulus. Apud August. Tom. 10 p. 688. [...]
Quod abundantem ex se producit fructum.
extr. Feracitatem potius sequemur, etc.
Compar. apud Liu. 6, 1 Ab secunda origine velut ab stirpibus laetius feraciusque renata vrbs.
FERALIA, FERALIS Vid. supra s. l.
Idem quod Ferax. Columel. 3, 6 pr. [...]
h. e. Vberius.
Vid. Varr. de L. L. 7, 32 p. 95, 24 negat dici, vt Messor ita Fertor. Et tamen Gloss. Vet. Fertores, Ferto libantes.
Et absolute Fertorium Id. 1, 2.
de his Varro de L. L. 6, 3 p. 75, 21 [...]
Est instrumentum ferendi, ac deinde, vt solet in talibus pro ipsis rebus ponitur, quae sic feruntur. [...]
Pro Ferculo apud Petron. legit Reines. c. 60 [...]
s. i. n. [Lectus, vel quid simile, quo mortuus ferri solet. [...]
est Iouis Epitheton, quatenus templum primum omnium Romae illi sacratum est a Romulo his verbis apud Liu. 1, 10 [...]
vocat Seruius ad Aen. 8, 564 [...]
Idem fere quod Ferus: videtur enim ferarum illam vim et impetum primum notasse; deinde ad homines translatum, nunc ad laudem generosi motus pertinere, nunc exprobrationem bruti cuiusdam impetus. [...]
Natura Ferocis. [...]
Idem. Cic. Off. 1, 90 c. 26 [...]
Ferocem esse, saeuitiam exercere. [...]
Communissimum illud metallum. [...]
Quod est ex ferro. Plin. 10, 42 [...]
Instrumentum rusticum. Cato R. R. c. 10. et Varr. 1, 22. Al. Furca, quod verbum subintelligendum esse videtur.
vid.FEREOLA.
Quod ad ferrum attinet. [...]
in Plaut. Most. 1, 1, 17 [...]
Cui ferrum inditum et applicatum est. Ferrata hasta Liu. 1, 32. [...]
Instrumentum ferreum. [...]
sub finem, In Solis vero aut Lunae domo, facient aerarios, ferramentarios, statuarios, etc.
Rubigo ferri. Plin. 23, 8 [...]
Quod est coloris ferruginis. [...]
Ferrum sapore referens. Tertull. adu. Val. c. 15 Guttae bituminosae, ferruginantes et sulphurantes.
Vt, Ferruginosum ferrum, apud Sidon...
Quasi Gluten, iunctura seu ligatura, quae ex ferri excrementis vel ramentis, vel quauis alia materia fieri solet. [...]
Arcte coniungere et velut conglutinare, vel simpliciter applicando sibi corpora, vt in ferro candente fit, vel interposita aliqua materia, quae ferrumen est. [...]
Qui ferruminat, apud Vitruuium esse dicitur.
Finxit Plaut. Asin. 1, 1, 21 Apud ferricrepinas insulas: i. Vbi ferreae compedes crepant, vt in ergastulis.
Idem quod Ferraria, vbi foditur ferrum. Varr. de L. L. 7, 33 Cum recte dicatur Argentifodina, negat aeque recte Ferrifodinam dici.
Seruus, qui ferrum terit, quo vinctus est. Plaut. Trin. 4, 3, 14 Ferriteri mastigiae.
Carcer, vbi ferreae compedes teruntur. Plaut. Most. 3, 2, 55 Inde in ferriterium, postea in crucem recta.
Idem qui Ferriterus. Plaut. Most. 2, 1, 9.
FERTILIS, FERTILITAS, FERTILITER vid. FERO.
quod FERCTVM etiam scribitur i. n. Genus libi, a Ferendo dictum: quod saepe ad sacra ferebatur, nec sine strue, altero genere libi: quae qui adferebant, strufertarii dicebantur, Festus. [...]
Idem quod Fertilis: vt, Ferta arua et frugifera Cic. in Orat. 163 c. 49. Ex antiquo Poeta.
et FERVO vi et bui, ere et ere. [Ab igne externo, vel ab aestu quodam intestino vehementer misceri, turbari, bullire, intumescere, laxari, etc. quod proinde etiam ad sanguinis ab affectu vehementi motum ipsasque animi perturbationes refertur. [...]
Feruere incipere, concipere feruorem. [...]
Facere feruere, seu bullire. [...]
Idem quod Feruens et maxime calidus. [...]
Vulg. Ver vide.
Calor vehemens, feruentium status aut conditio. [...]
et FERBVNCVLVS i. m. Arnob. 2 p. 49 [...]
Frutex, de quo Plin. 13, 22 [...]
In modum ferulae, vel Ferulae similis. Plin. 15, 7 Et in Hispania prouenit repente altitudine oleae, caule ferulaceo. Id. 18, 7. et 22, 22. et 25, 5.
Frutex, quam ferula humiliorem Theophrastus caeterum omnino similem tradit. Cael. Aurel. Acut. 2, 12 Thapsia, quam nos ferulaginem dicimus.
Ex ferula factus. Cael. Aurel. Tard. 2, 1 Alearis tabella, aut ferulea.
Vid. post FERA.
Vid. Plin. 25, 13.
Siue FESCENNIA orum. Pl. Oppidum Campaniae, inquit Seruius ad Aen. 7, 695 [...]
pro quo legitur FESNOE vocabantur, Qui depellere fascinum credebantur, Festus. Scaliger, Fascinoe, i. Fascini.
Pl. Reines. Var. Lect. 3, 4 p. 394 Fessas ouium vocat Pediculos, oues infestantes, quas Plin. Valer. cum creta necari dicit.
Idem fere quod Fatigatus, a quo tamen differt. [...]
Qui festum diem celebrat, vt feriatus. [...]
Properare, et accelerare gressum. [...]
i. Cito ad coniugium abripiuntur.
antiquum pro Festinante. Titinn. 5 Nunc hoc vror, nunc haec res me facit festinem. Nonius 8, 3.
Laudatur Quinctil. Decl. 2 Ecce cubiculi vestri fores, trepide festinatoris effringuntur impulsu. Vbi rectius legitur Trepidae festinationis.
Celeriter, et eito. Cic. de Fin. 5, 77 c. 26 [...]
Et Bernhard. in Vita Malachiae.
Al. festinantius.
pro Festinanter. Pompon. Asin. Exsiliui de nocte ad molam fullone festinatim. Sisenn. Histor. 4 Praetor festinatim de castellis ad castra maxima pedites conduxit. Haec Nonius 11, 37.
Celer. Canities festina venit Claud. de Nupt. Hon. 325. [...]
FESTIVITAS, FESTIVVS vid. FESTVS.
Dicitur Arboris nouellae, et cuiusque sati pullulus, stipula item (vid. FESTVCARIVS) et similes minutiae. [...]
rectius FISTVCO v. v.
inquit Nonius 5, 18. [...]
Quidam Lucretio tribuunt, sed non occurrit.
Iucundum et lepidum significat. [...]
Iucunditas et laetitia quaedam in dictis. [...]
antiquum pro Festiue. Naeuius Geminis, O domus parata pulchrae familiae festiuiter. Ex Nonio 11, 10. Hoc imprimis delectatus est Gellius: vid. 1, 2 et 22. 18, 8 etc.
ita enim, non FECIALIS esse scribendum, vel Graeci libri suadent, in quibus Fetiales aut [etiam, [vel [dicuntur: vel etymologia a fando, cum sint oratores quidam, fari sollemnia verba inter gentes iussi. [...]
vel e. Adi. Liu. 9, 11 [...]
forte hic quaeret aliquis: cum Latinum, a Fide deductum quibusdam putetur verbum, quam hi, qui vassalli appellantur, hoc est, quasi coloni, ei, a quo praedium accipiunt, dant, se pro illius salute vitam, si res postulet, et sanguinem profusuros. [...]
Et
Apud Iuriscons.
vid.FAEX.
Imperatiuus ex Fio: sed rarus. Plaut. Curc. 1, 1, 87 Fi mihi obsequens. Et paullo post, Fite mihi volentes propitiae. Horat. Serm. 2, 5, 38? Fi cognitor ipse.
Vocula, qua foetidos abigimus, quam Pareus dat etiam Plauto Casin. 3, 3, 7 [...]
Animal in Ponto: sic dictum ab extremis oris amnium quas colit, et vbi maxime solet videri. [...]
Sic 32, 9.
Extrema fluminum ora, quasi Finibra: item Iecoris et cordis et cuiuscunque visceris extremae partes, Fibrae dicuntur. [...]
Fluuii nomen apud Cic. de Legib. 2, 6 Qui in Lirem praecipitat. Idem ibid. 1 In Fibreno flumine insula. al. Fibrinus.
Quidquid stringit ac connectit. [...]
pro Fibula. Cocto fiblas tolles Apic. 8, 7. Vid.INFIBVLO.
Coniungere. [...]
scribitur Apic. 8, 7 Porcellum imples, fiblabis. Vid.INFIBVLO.
vel a, um. Adi. Quod fibula stringitur. [...]
de quo Plin. 3, 5.
FICARIA, FICARIVS, FICATVM vid. FICVS.
Auis a ficu sic dicta: quod ea, vt inquit Varro de L. L. 4, 11 ficu pinguis fiat. [...]
ficticii milites Plautini Captiu. 1, 2, 60 [...]
Pl. Locus in monte Quirinali, vbi habitabat Nepos vicinus Martialis: qui 6, 27 sic scribit, Bis vicine Nepos, nam tu quoque proxima Florae Incolis, et veteres tu quoque Ficelias. [...]
FICTE, FICTILIS, FICTOR vid. FINGO.
secundae vel quartae Decl. f. [Arbor ficus ferens. [...]
Parua ficus. Laudatur Plaut. Stich. 5, 4, 8 [...]
Locus ficis consitus. Varro 1, 41 [...]
Ficetum. Pallad. 4, 10 Aliqui inter ficarias caprifici arborem serunt. 2 Insula Sardiniae propinqua Plin. 3, 7.
Iecur aprugnum, aut suillum arida ficu saginatum. [...]
i. Fructus fici. Naevius, Ficitores omnes cupiunt ficitatem, merx est sine molestia. Ex Nonio 2, 317.
mercator, aut cultor certe. Naeuius l. c. Ficitores omnes cupiunt ficitatem.
Vlceribus, quae fici vocantur, plenus. Martial. 7, 70 Ficosa est vxor, ficosus et ipse maritus. Superl. in Priapeis Carm. 50 Ficosissima me puella ludit.
Quod est arboris fici, aut ex fico arbore. [...]
Idem quod Ficulnus. [...]
Vetus Latinorum oppidum, a Tarquinio Prisco captum. Liu. 1, 38. Hinc
Incola eiusdem. Via Ficulnensis olim dicta, post Numentana ad sacrum montem ducens. Liu. 10, 3. et 3, 52 pr. Cic. Att. 12, 34. al. Ficulensis.
FIDEICOMMISSVM, FIDEIVBEO, FIDEIVSSOR vid. FIDES, Fidei.
Vas fictile, seruandis liquidis et salgamis aptum. Samium vas ad vsus plurimos vocat Non. 15, 5. [...]
etc. vid. FIDES, ei.
et FIDENAE arum. Plur. Vrbs Latinorum mediterranea in Sabinis, olim colonia Romana. [...]
id scil. Quod inter Romanos et Fidenates fuit. Liu. 1, 15. Fidenas etiam Cognomen L. Sergii Liu. 4, 17. Fidenates, Populi Plin. 3, 12. Liu. 4, 31.
vid. FIDES, ei.
pen. antiquis etiam producta. [Nomen latissimae significationis, quam ita licebit, puto, comprehendere Fides est persuasio, et quidquid illam efficit. [...]
Interdum vno verbo coniunctim legitur. [...]
i. fideicommisso relicta. [...]
Cui fideicommissum relictum est. [...]
Idem, qui Fideiussor. Augustin. Epist. 23 ad Bonifac. Quando ad Baptismum offeruntur, pro eis parentes, tanquam fidedictores respondent. al. Spondent.
Pro alio spondere, et fidem suam interponere. [...]
inquit, Donatus ad Ter. Eun. 1, 2, 59. [...]
Fidem habere, credere, spem ponere. [...]
h. e. Tuto et cum fiducia. Cic. de Orat. 2, 80 [...]
Cui fides tuto adhiberi potest; vel Qui fidem seruat. [...]
Fides, virtus fidelium. Cic.
Aeque et iuste. Cic. Offic. 1, 92 [...]
Idem, qui fidelis, fide dignus. Plin. in Paneg. 79. [...]
A Fidus; vt a Vetus, Vetustus. Fest.
pro Fiducia, apud Tertull. Carm. ad Senat. 83 Corrige delictum fidamine.
Constantia fidem habentis: In bonum fere semper accipitur, quamuis aliquando in malum. Cum fiducia Scribon. 118. [...]
Vnde
Cum fiducia. Gloss. Vet. [Conf. Vulgat. Act. 9, 27. 28. Ambros. Virg. laps. 3 Fiducialiter intueri. Conf. Augustin. Confess. 9, 13.
In quo Fiduciae contractus versatur. [...]
Pignori, vel Fiduciae dare. Vid. Rigalt. in loc. Vet. Gloss. Fiduciat, [
contractu fiduciae constricti.
Chorda, vnde fere Plurali Numero vsurpatur de instrumento musico chordis intento. [...]
Parua lyra. Gell. 1, 11 [...]
Incola vel ciuis: qualis ille Falcula Cic. pro Caecin. 28.
Qui canit fidibus. Cic. Fam. 9, 22 Socratem fidibus docuit nobilissimus fidicen. [...]
Mulier fidibus canens. Ter. Eun. 3, 2, 4 Ecquid nos amas de fidicina istac? Ibid. 5, 6, 15 Quandam fidicinam amat hic Chaerea.
vel a, um. Adi. [
Idem, qui Fidicen. Gloss. Gr. Lat. [
et Gloss. Gr. Lat. [
quis fuerit, doceat nos Varro de L. L. 4, 10 p. 19 pr. de DIs, Iouis nomine disputans, Vnde sub Dio (Horat. Od. 1, 1, 25 sub Ioue frigido) et Dius Fidius. [...]
FIDO, FIDVCIA, FIDVCIARIVS, FIDVS etc. Vid. FIDES, ei.
Viri proprium, de quo Cic. in Vatin. c. 31 C. Fidulus atratus. al. aliter.
vt vult Festus, a Fide denominata, Ea, quae maxime fidei erant.
FIGMEN, FIGMENTVM vid. FINGO.
med. [...]
Compar. Augustin. Epist. 6 extr. Vbi tenacius habitabit et fixius, nisi vnde se Deum visurum esse praesumit?
Idem. Vulg. Interpr. Ioh. 20, 25 Fixura clavorum. Conf. Vet. Interpr. Irenaei 5, 10. Et Tertullian. aduers. Gnost. cap. 1.
FIGLINA, FIGVLARIS, FIGVLVS, FIGVRA vid. FINGO.
vid.FILVM.
vid.FILIVS.
FILICTVM, FILICVLA vid. FILIX.
Numi genus, vid. PHILIPPVS, i.
Qui patrem habet. [...]
dicitur femina respectu parentum. [...]
interdum iunctim scribitur; vid. Senec. ad Helu. c. 14. et l. 21 §. 3 ff. de Pactis, et l. 195 §. 2 ff. de verb. signif. Add. FAMILIA n. 4.
quo quidam vtuntur pro Priuigno, non Paruus filius est, sed Imitans filium, auctore Valla. [...]
Agnitio filii. ICt.
Herba passim in siluis, atque adeo agris ipsis crescens. a Findendo ducit Martinius, quia fissa habet folia. [...]
Herba similis filici, quae super muros antiquos, aut etiam iuxta quercus crescere solet.
Plinio tribuitur: non habet Index Hard.
Herba similis filici, alias Radiolus. Apulei. de Herb. c. 83.
Apud Petron. c. 67 [...]
vel FILICETVM, vel FILECTVM, variat enim scriptura, i. n. [Locus filicibus obsitus. [...]
Et
quae est Distillatio per filtrum.
it. FILVS. i. teste Arnob. 1 p. 36. [...]
Filum ducere: cuius Passiuum est Filor. A quo fit compositum Effilo. Conf. Fortunat. de Mart. 3, 112.
Apud Medicos.
Cognomen Flauiorum, e quibus est ille C. Fimbria, crudelitate insignis, qui quum Scaeuolae, quem grauiter vulnerauerat, diem insuper dixisset, quaerentibus quid in Scaeuola esset accusaturus, Quod (inquit) non totum corpore ferrum receperit Cic. pro Rosc. [...]
Vestimentorum fissa et in fila diuisa extremitas. Non. 2, 318 [...]
quod animalia egerunt. [...]
Sterquilinium. Plin. 24, 19. et 17, 9 [...]
Apud Firmicum esse dicitur.
In Digestis.
Scindere et interiectu cunei, vel cuiuscunque rei rem diuidere in duas partes: ac proprie ad ea pertinet, quae partibus constat iis, quas a findendo fibras vocari, suo loco diximus. Vid. FISSILIS. [...]
Idem. Cic. de Nat. D. 2, 159 c. 63 Quibus quum terrae subigerentur fissione glebarum, etc.
Fissis s. fissuris exta distinguere, actio proinde deorum exta vaticiniis parantium. [...]
Elmenhorstius in Ind. Apuleii, quem sequitur Floridus, laudant ex Glossis Isidori Fissiculator, et interpretantur, augur, naturas in extis animantium quaerens. [...]
Quod fissum est, aut findi potest. [...]
scriptorius Auson. Epist. 7, 49. Iuvencae Idem Ep. 5, 1.
Componere, formare, proprie de his dicitur, qui formant aliquid ex luto, cera aliaue molli materia: inde etiam Statuariis tribuitur. [...]
siue Nomen ex Partic. pro Simulato. [...]
Qui fingit. [...]
Et 1035 Os capere, et fabro deitatis figmine nasci.
Quod fictum est. Cic. de Orat. 2, 188 [...]
Idem, qui Fictor. [...]
seu, quod magis doctis placet, per syncopen FIGLINA Officina est, in qua figulus opera facit. [...]
et FIGLINVS a, um. Adi. [qua figuli vtuntur Plin. 10, 21. [...]
Opus ipsum figuli. Plin. 34, 18 Alii limatam scobem, in fictili crudo coquunt in caminis, donec percoquatur figlinum.
Idem, qui Figulus in Digest...
Quod pertinet ad figulum. Plaut. Epid. 3, 2, 35 [...]
pro Fingere. Tertull. adu. Valent. c. 24 Figulat hominem Demiurgus.
Et de Anima c. 25.
Quod est factum s. fictum a figulo. Plin. 35, 12 [...]
Fingi aptus, aut fictus adeo. Cael. Aurel. Tard. 1, 4, 104 Prae oculis scintillarum fingibilis visus.
Forma, quae Fingendo efficitur. [...]
significat Per figuram. [...]
Idem. Apud Tertullian. adu. Iud. c. 9. et adu. Marc. 3, 14.
Fingere et formare. Cic. de
Figura. Plin. 11, 37 [...]
Sed melius legitur Figularis.
Idem, quod Figurate. [...]
i. Figurate. Apud Diomed. Gramm.
Apud Augustin....
vel f. [Extremum cuiusque rei, in quo desinit, idque vel ita, vt ipsam illam velut desinentiam, et negationem perpetuitatis significet, hic exitus etiam vocatur, vt mors est finis vitae: vel illud, quod in agendo sequimur, quo obtento actio desinit, quae causa finalis vulgo dicitur: vel denique, quod rem circumscribit et continet, ne vltra progredi possit, vel continuari, qui terminus est, et tam ad locum, quam ad tempus refertur. [...]
Finem imponere, i. perficere, absoluere vel terminos addere, circumscribere, definire. [...]
quem vulgo Horizontem vocamus. Cic. de Diu. 2 c. 44 [...]
Pro eo quod Cessauit, et finem fecit: vt, Finitum frigus Plin. 18, 27. [...]
tribuitur: negat index Floridi.
i. Non immodice.
Quae de finibus est et terminis. [...]
Improbatur Voss. de Vit. L. L. 4, 32.
Idem quod Definitio. [...]
Agrorum mensor dicitur. [...]
Vicinus et propinquus. Liu. 1, 32 [...]
i. Efficior: passiuam enim verbi Facio significationem habet. [...]
FIRMAMEN, FIRMAMENTVM etc. Vid. infra in FIRMVS.
Populi. Cic. Philipp. 7, 23 Firmani ad oppugnandum Antonium pecuniam polliciti.
nomen gentis, vt ille factionis Clodianae, de quo Cic. pro Sext. 112.
siue i. n. Piceni in Italia castellum Plin. 3, 12. Lactantii patria.
Stabilis, constans: a Ferendo dictus, vt quidam volunt, quod constanter omnia ferat. [...]
Stabiliter, inconcusse. [...]
aliud Adu. [Idem. Plaut. Cas. 1, 4, 4 [...]
Stabilitas, constantia. Cic. de Amicit. 46 [...]
Idem. Plaut. Asin. 2, 2, 54 [...]
Firmum facere, eadem latitudine, quam in nomine obseruauimus. [...]
Soliditas et stabilimentum. Cic. pro Cluent. 5 [...]
Ptolemaeo: Plinio 3, 13 Firmanorum Castellum, Vrbs est Italiae in Piceno. Hinc
Saccus plexilis, s. qualus, quo vtebantur ad oleam exprimendam, et similia. [...]
Quod ad fiscum pertinet: vt, Loca fiscalia Callistrat. in l. non intelligitur §. vlt. D. de iure fisci. [...]
appellat eos, qui fisco principis aliquid debent. Vid. Cael. Rhod. 20, 29.
Idem quod Fiscus. [...]
a Fiscina. [...]
an FISCELLVS i. [Pro eodem. Columel. 12, 38, 6 Mox fiscello ligneo inclusas (baccas) exprimito.
et Isid. in Gloss. Vid. FISCELLA n. 3.
FISSILIS, FISSIO, FISSIPES, FISSVM, FISSVRA, FISSVS Vid. FINDO.
Sic melius scribitur quam Festuca, machina, qua vtuntur vel ad solidandum solum, vel ad palos adigendos; vel simplicior, e fusti, vnde dicta est, ab altera parte complanato; vel grauior, ansata, ferro praefixa, eaque vel manibus solis administrata, vel funibus trochleisque in altum tracta, vt laxata suo pondere irruat in subiecta, etc. [...]
Fistucis exaequare, vel pauire, vel palos in terram adigere. [...]
Fistuca exaequatum. Plin. 17, 11 extr. Sicuti terram circa radices fistucato spissandam, i. Fistucatione. Vid. Plin. 36, 25. Solum fistucatum Plin. ibid. Vitruu. 7, 4.
Actus ipse fistucandi. Vitruu. 7, 1. Idem 10, 3.
Prima significatione notabat cauatum aliquid teres, quod ore humano inflatum redderet sonum, quem primae quatuor literae fist vtcunque exprimunt, vt sit [nomen ex sono rei ipsius ductum. [...]
Apud Sidon....
Qui fistula canit. Cic. de Orat. 3, 228 c. 61 Sed fistulatorem domi relinquetis.
Fistulam agere, et in modum spongiae fistulosum esse, etc. Plin. 18, 11 [...]
Idem. Fulgent. Myth. 2 Ligna furfuraceis tinearum terebraminibus fistulescunt.
Quod est spongiae modo, hoc est, foraminibus plenum. [...]
Cauatus in morem fistulae, vel fistulis apertus. [...]
ad fistulas. [...]
Idem ac Fistulator, vel Organi pneumatici structor. [...]
Quid esset, non ignorare nos patitur Arnobius, l. 7 p. 230 [...]
pro Fibula antiqui vsurparunt; a Fingendo nomine deducto. Sipontin.
vid.FIGO.
FLABELLIFER, FLABELLVM, FLABILIS, FLABRVM etc. Vid. FLO.
siue ui, ere. [Quod etiam vno C scribitur, Languescere et marcescere, proprie de viridibus, cum rigorem illum vigoris indicem amittunt, nec se sustinent, sed veluti concidunt. [...]
Languidus. Plin. 15, 30 [...]
Apud Symmach.... Flaccidior, Compar. [...]
Languidus ac pendulus. [...]
Ad Flaccum pertinens. Valer. Max. 6, 3, 1 Flacciana area, quum diu penatibus vacua mansisset, a Q. Catulo Cimbricis spoliis adornata est. Flacciana, i. M. Flacci.
Pl. [Faeces ex oleis expressae. Plin. 15, 6 Item in amurca et flacibus. Eae sunt carnes, et inde faeces. Sed rectius legitur Fracibus. v. v.
etc. Vid. sub FLAGRVM cuius Diminutivum est.
Est (inquit Valla 4) proprie in libidine, quasi Flagris dignum crimen: sed pro caeteris quoque peccatis accipitur, non tantum turpibus, verum bis etiam, quae per negligentiam, imprudentiam, obliuionemque committuntur. [...]
Sceleratus, Vitiis omnibus et rebus pudendis abundans. [...]
Pudendum in modum. Cic. Verr. Act. 1, 44 [...]
Cum strepitu quodam et conuicio petere: quam notionem strepitus et vehementiae ipsae literae FL, vt Graecae indicare videntur. [...]
Conf. Iustin. 2, 3, 16.
Qui assidue petit. Plaut. [...]
Apud Arnob....
pr. Egredimur nautarum in morem, quos tempestatum flagitamento confractos exoptata reduces excepit ripa. [...]
FLAGRANTIA, FLAGRATORES, FLAGRIONES vid. FLAGRO.
Ardere. A Flamma, vel a Flatu, quo alitur incendium, quando flatu excitatur, vt ait Seruius. [...]
Add. August. de Trinit. 8, 9.
Forte se inuicem caedebant vt Bellonarii, et recentiori aetate illi Flagellantes.
Cuius notius fere est Diminutiuum Flagellum, instrumentum, quo caedi consueuerunt serui. [...]
Auctore Nonio 1, 117 dicti sunt Serui, quod flagris subiecti sint, vt Verberones a verberibus. Laudatur ibi Afranius Vopisco. Vet. Onomast. Flagriones, [
Qui flagellum gestat, auriga. Auson. Ep. 14, 10 Flagrifer Automedon.
Qui assidue flagris teritur. Plaut. Pseud. 1, 2, 5 Eo ingenio sunt flagritribae.
a Flagris, vt ab Agro Agellus etc. Flagella, Summae arborum partes, inquit Seruius ad Georg. 2, 299 ab eo, quod ventorum crebros sustineant flatus. [...]
Flagello caedere. [...]
Conf. Salvian. 5 p. 179. et l. 2 ff. de Poenis.
vel a, um. Adi. Flagris dignus. Gloss. Gr. Lat. [
A Flo, flas. Vid.FLO.
Sacerdos dicebatur. [...]
Eiusdem dignitatis mulier. Reines. Inscript. 49 FLAVIA FLAMINA FLAVIAL. Adde Spanhem. de Numism. T. 2 p. 276. Eadem Flaminia v. v. n. 2. it. FLAMINICA.
dicebantur Viri flaminis honore functi; vt Consulares, Qui consulatum pridem sunt consecuti. Vid. ex Inscript. Guther. de Vet. Iur. Pont. 1, 32.
Flaminis domus. [...]
(Ioui) telum fulminis erat eodem colore. [...]
Pro Sacerdotium Flaminis. [...]
Quod pertinet ad flaminem, siue ad flaminium. [...]
Vt Flaminiana ostenta Cic. de Diuin. 2, 67 c. 31 quibus Flaminius Consul monitus frustra est.
Cognomen Quinctiae gentis, quod frequenter in libris confunditur cum nomine Flaminius: quod vel primus vel inter primos obseruauit P. Merula ad fragm. Enn. p. 504. [...]
Idem quod Flaminium, flaminis Sacerdotium. Sidon. Epist. 5, 7 Inuident flamonia municipibus. Vid. ibi Sirmond. qui ex Glossis et Inscript. Dacica idem confirmat, p. 56.
Luminosa et liquida ignis congeries, vox cum Flo, Flagro, et Gr. [cognata. [...]
Quod flammae naturam habet, aut colorem refert. [...]
s. i. m. Genus vestimenti lutei s. flammei coloris, a quo flammeum velum s. flammeus peplus dicitur. [...]
Infector flammeorum: h. e. Qui flammea colore luteo tingit atque inficit; aut Qui flammea facit vel vendit. Plaut. Aul. 3, 5, 36 [...]
Quod flammae colorem aliquantulum habet. Columel. 10, 307 Pressaque flammeola rumpatur fiscina caltha.
Flammam producere vel proprie dictam, vel metaphoricam, i. impetum ab affectu. [...]
h. e. Flammam dextra manu tenens pro sceptro. [...]
Apud Apuleium esse dicitur: negat Index Floridi.
Apud Statium esse aiunt.
Est Accendi et flamma corripi. Lucret. 6, 669 Flammescere caelum. Flammescat igne caritas Hymn. Eccles. inter Ambrosianos, ad horam tertiam.
Epitheton taedarum apud Iuuenc. 4, 281.
Idem quod Flammeus. Apul. de Mundo p. 66 Glacialibus flammida confundit. Id. Miles. 2 pr. Roseo rubore flammida.
Ferens flammam, et commouens, siue excitans. [...]
Flamma vel fulmine genitus, et potest Bacchi cognomen esse: sed non habet auctorem.
i. Aquila flammantia Iouis arma gestans, dici potest.
Flammas producere et emittere. [...]
Vulcani cognomen. Arnob. 3 p. 112.
Quod flammas vomit. Iuuenc. prooem. 23 nubis epitheton.
Ardens. Cael. Aurel. Acut. 2, 32 Febris celerrima et flammosa. Ibid. 3, 17 Carbones non flammosi.
Vas vinarium Isidor. 20, 6 pr. [...]
FLATOR, FLATVS etc. Vid. FLO, flas.
edidit Burmannus quoque Petron. 110. Sed corruptum putatur; plerique inclinant ad Flauicomum.
etc. Vid.FLAVVS.
sunt eaedem, de quibus supra in FLAVISSAE aliquid dictum est, vbi laudauimus Varronis quaedam ex Gellio 2, 10 [...]
Romanae familiae nomen, quam illustrarunt Imperatores Vespasianus et filii eius Titus, et Domitianus. [...]
et 3, 1. [...]
Diuis Flauiis sacra operantes Flamines, siue Sacerdotes. [...]
Etruriae oppidum sub Soracte monte. Sil. 8, 491. Hinc
etc.
Color est, viridi, rubro et albo concretus, hoc est fuluo clarior, qualis est color auri. [...]
A Flauo deriuatum: sicut et a Flacco, Flaccidus; et a Rauo, Rauidus dicitur. [...]
Fulgere, et auri colorem referre. [...]
Idem quod Flauere incipere. [...]
Flauus color. Apul...
placet plerisque pro eo quod est in libris Flaucorum.
vid. FLEXIBVLVM sub FLECTO.
vid. FLEO, fles.
Torquere, in aliam partem dirigere. [...]
de vinea et vitibus.
vid. OBLIQVVS. [...]
Curuatio, conuersio. [...]
Actus ipse flectendi. [...]
Quod torqueri, et facile in quamvis partem curuari potest. [...]
apud Augustin...
(al. 52) Circumferunt cornua flexibilitate.
Instrumentum ad flectendum. [...]
Quod facile flecti potest. Plin. 11, 37 Item omnium auriculae ac nares, quae modicum eminent flexili mollitia. Cornu flexile Ouid. Met. 5, 383. de arcu.
Antiquum, Idem quod Flectere. Pacuuius, Flexaminat aquam lymphatam. Meminit Varro de L. L. 6, 5. Al. flexanima.
Quae animum flectere possit. [...]
Qui ambigua et obscura loquitur. [...]
Quod pedibus flexis et curuis errat. [...]
i. Flexifice, Per multos flexus. Pacuu. apud Non. 4, 68 Quorsum flexiuice contenderet. Videtur etiam rectius flexifice scribi, quamquam illud seruauit Mercer.
Quidam legunt Flexamines.
Quod varios vel multos habet flexus. [...]
Flexus, curuatio. [...]
vid.PHLEGMA.
s. inis. n. [Pedum vitium est, cum ex labore viae sanguis defluit circa talos, Festus. Plaut. Epid. 5, 2, 5 [...]
Lacrimas emittere. [...]
Conf. Nep. 25, 22, 1. Curt. 3, 5, 5. Tibull. 4, 72. Virg. Aen. 6, 427.
Plenum lacrimis, vel Dignum quod fleatur. [...]
Rheni fluminis ostium, Mela 3, 2 extr. [...]
apud Varronem, teste Plin. in praef. Nat. Hist. Vid. supra in FLEXIBVLVM.
FLEXANIMVS, FLEXIBILIS vid. FLECTO.
FLEXILE, FLEXIO, FLEXVMINES, FLEXVRA, FLEXVS Vid. FLECTO.
Verbum antiquum, a quo confligo Affligo, etc. [...]
Spirare. Plin. 17, 24 Hic enim si flauerit circa brumam, frigore exurit arefaciens. [...]
Flatus dicitur. Hor. Carm. 3, 19, 19 [...]
vel, vt vult Seruius, Flabra tantum Plur. Venti. Virg. Georg. 2, 293 [...]
a Flabro, accipitur pro Instrumento, quo fit ventilatio ad refrigerandum corpus. [...]
etc.
loco modo laudato alii legunt, male quidem, Cum libet in gelidum flabrare frigore ventum.
a Flo. Arnob. 2 Cantores tuba, tibia, calamoque flatantes.
Conf. Arnob. 6. et Prudent. Harmatig. 531. Varro ap. Non. 4, 353 Labore flatili.
et FLATVOSVS a, um. Adiectiua Medicis frequentia.
apud Celsum esse dicitur.
Qui flando aliquid conficit. Gruter. Inscript. p. 638. Inscript. Rein. 11, 89. Praecipue monetam l. 5 Cod. Theod. de falsa moneta.
Particula lanarum diuisa a velleribus inutiliter euolans, vel minutiae similes. [...]
etc. Sic Froben. at Harduin. Floccos molles.
al. Flaccidos. v. v.
Etiam coniuncte scribitur, significatque Nihili facere. [...]
Idem quod Floccifacere. Ter. Eun. 3, 1, 21 Inuidere omnes mihi, mordere clanculum: ego non floccipendere.
Pl. Vuarum purgamenta, et faex vini e vinaceis expressa, inquit Nonius 2, 354. [...]
Dea. Haec enim, Quum magnas opes ex arte meretricia quaesiuisset, Pop. Rom. scripsit heredem, certamque pecuniam reliquit, cuius ex annuo fenore suus natalis dies celebraretur, editione ludorum, quos appellant Floralia. [...]
ad Floram pertinens: vt, Floralis flamen Varro de L. L. 6, 3. Festum Florale Ouid. d. l. Fulgent. Myth. 1 Florali lasciuiens virguncula petulantia.
Pl. [Dies Festi, ludique in honorem Florae instituti. [...]
Vitis genus, Tuscis peculiare Plin. 14, 2.
Auctor Aurelius Victor Epit. c. 36.
Tenerum illud in plantis, quod semina et stamina prima nouorum germinum continet. [...]
Instar floris. Cael. Aurel. Acut. 1, 6, 50 Corpus floscule viuidum.
Et mox, Sol cum oritur, floscelli se aperiunt.
Plenus floribus, factus ex floribus. [...]
Quod floret, vel floribus abundat. [...]
extr. Vestis floride depicta. Compar. Lactant. de Mort. Pers. c. 3 Ecclesia clarius ac floridius enituit.
sub Petron. p. 217 Hoc tibi lusit de flamine floricolore.
item Adi. [al. florigeri.
vid. supra.
Idem quod Florifer. v. v. Sedul. 2 pr. Expulerat primogenitum saeuissimus anguis Florigera de sede virum. Hortus Tertull. s. Cyprian. de Iud. Dom. c. 8.
vocat a legendis fioribus.
Floribus plenus. Solin. c. 7. et Per. vig. Ven. v. 19. Ambros. Orat. in obit. Valentiniani II. sub fin.
antique pro Floreus vel Florens. Laudatur Virg. Aen. 12, 605 [...]
Floridum esse, et flores habere. Cic. Tusc. 1, 69 [...]
amator puellae corollam dat his verbis, Do tibi hanc florentem florenti: tu hic eris dictatrix nobis. [...]
Floridum fieri. [...]
etc. hunc nunc primum florescentem firmata iam stirpe virtutis tanquam turbine aliquo, aut subita tempestate peruertere.
Locus, vbi flores abundant. Cathol.
Idem. Zeno Veron. Serm. de Laz.
FLVCTIFRAGVS, FLVCTIVAGVS, FLVCTVO, FLVCTVOSVS, FLVCTVS, FLVENTVM, FLVENTISONVS, FLVIDVS, FLVITO, FLVMEN vid. FLVO.
cum deriuatis; it. FLVMENTANA Porta, vid. mox inter deriuata a FLVO.
(olim fluctum et flutum) ere. [De naturali motu aquarum dicitur, vt Flare de motu aeris: Sed latius patet, ac fluere dicuntur liquida omnia non modo, sed quaecunque motu ita facili et velut lubrico mouentur, vnde porro Metaphorice tum ad copiam significandam, tum ad successus rerum faciles, et velut spontaneos ac naturales, adhibetur; itemque ad iudicandam ruinamrerum, et interitum. [...]
Flumen, siue Aquae decursus. [...]
Aquae discurrentis moles atque impetus, quae et Vnda dicitur. [...]
In fluctibus habitans. Sidon. Carm. 10, 1 Flucticolae cum festa nurus Pegasaea per antra.
i. Fluctus ipsos frangens Lucret. 1, 386. Epitheton est Poeticum. Add. Tertull. de Iona naue 38.
In fluctibus natus. Mart. Capell. 1 p. 9 Fluctigena spectans quali sub gurgite Nereus. Add. Id. 9 p. 310.
Idem. Auien. in Arat. 1159 Fluctigeni speciem monstri superinuehit Auster.
Ferens aut patiens fluctum. Tunc se fluctigero tradit mandatque paroni Cic. Fragm. Vid. Isidor. 19, 1.
Fluctus agitare. i. Vndas facere. [...]
Iactatus et agitatus. Plin. 4, 12 Delos diu fluctuata, vt proditur, sola motum terrae non sensit. Idem 9, 8.
vt ait Non. 2, 333. [...]
dicitur, Quando stomachus siue ventriculus cibum non amplexatur: et quidam veluti siuctus audiuntur huc atque illuc ferri dum incedimus Plin. 20, 8. [...]
Fluxus, Destillatio. [...]
dicitur Quod fluit. Plin. 9, 38 [...]
Quod fuit ex prelo. Columel. 3, 2, 17 [...]
sub prelo. [...]
Vt, Fluxipeda vestis Auien. Arat. Phaenom. v. 288.
Sed mel. Flexuosi.
Saepe et continue fluere. [...]
Apud Mart. Capell.
Idem quod Fluito. Antiquum. Lucret. 3, 190 Namque mouetur aqua, et tantillo momine flutat. Ita Lambin. Al. Fluctat. Conf. 4, 75.
extr. Fluibunda luxu puella.
Modo Fluentem significat, modo Humectum, modo Molle. [...]
Fluidum reddere. Cael. Aurel. Tard. 5, 12.
et 7.
Idem quod Fluidus. Lucret. 2, 463 [...]
Aqua fluens. Varro de L. L. 4, 5 p. 12, 23 [...]
et alibi.
Idem. Cael. Aurel. Tard. 1, 1 Fluminales nauigationes. Idem 1, 4 Fluminales cancri. [...]
Idem. Porta flumentana; sic appellata, quod Tiberis partem ea fluxisse affirmant Festus. Huius meminerunt Varro de R. R. 3, 2.
Dicitur Amnis perpetuo fluens. Hoc quoque nomen, vt Flumen, cum propriis coniungitur. [...]
Antiquis. Laudat Non. 3, 100 [...]
Quod ex fluuio est. [...]
Quod in fluuio viuit. [...]
Idem quod Fluuiatilis. Columel. 8, 15 Vbi delitescentibus fluuiaticis animalibus insidientur. Arena Vitruu. 1, 4 extr.
In fluuio curatus. Plin. 16, 39 Haec qua diximus ratione fluuiata decorticatur. i. Macerata in aqua fluuiatili. Sic dicere possumus Cannabem fluuiatam et Linum.
pro Fluitare, ex MSS. Solin. c. 35 produxit Salmas. Exerc. p...07. et ex Plin. 16, 40.
est apud Arnob. 3 p. 118. et
apud Mart. Capel. 2 p. 37.
Sed Tertull. de Pall. c. 2 [...]
FLVVIALIS, FLVVIATICVS, FLVVIATILIS, FLVVIATVS, FLVVIVS, FLVXIO, FLVXVS etc. vid. FLVO.
Vid. FABII et FOVII suis locis.
Genus ligaminis ad fauces velut fascia quaedam collum ambiens, quod fauces ac collum perfrigźre non sineret, et pronuntiationi conduceret. [...]
vid. infra voce FOCVS.
vel, vel are. Blande tractare, mulcere, volunt esse. [...]
Recreatus. Plin. Epist. 3, 16 [...]
inquit Festus, a Fouendo, i. e. calefaciendo dictae sunt.
Apud Plin....
FOCVLA, FOCVLVS vid. FOCVS.
a Fouendo: In quo ignis seruatur. [...]
In quo ignis accenditur, vt cibus coquatur, eos enim habebant ferreos, vt ignitabula: [Graeci appellant. Plaut. Capt. 4, 2, 67 [...]
auctore Nonio 1, 31 dixit Plaut. Pers. 1, 3, 24. Conf. Lambin. ad Plaut. Capt. 4, 2, 67.
vid.FOCILO.
Variarum rerum attributum, quae a Foco denominantur. [...]
Cauare immissa re acuta, interiora alterius rei mouere et vertere etc. [...]
Conf. Plin. 17, 21 Hard.
pro Peruellere, pungere, dolore afficere. Cic. Tusc. 3, 35 c. 16 [...]
Apud Celsum esse dicitur.
Apud Hieronymum.
Locus, vbi quid foditur. Plin. 33, 6 [...]
Terra fossa et excauata. [...]
pro Fodere Ennius dixit apud Varr. de L. L. 6, 5 p. 81, 15 Decretum est fossare corpora telis.
pro Fossa. Plin. 17, 21 [...]
Terminus in fossato positus: p. 254 Constituimus fossatos, quos Augusteos appellamus. Et p. 267 Fossati alii finales maiores.
Qui fodit. [...]
Idem, quod Fossio. Columel. 4, 14, 2 Hanc planam fossuram maxime nos probauimus. Suet. Calig. c. 37 Complanata fossuris montium iuga. Conf. Vitr. 8, 1.
Quod foditur. [...]
Quod foditur. Arena fossicia Plin. 36, 13. Sal fossicius Scribon. Larg. 59 et 60.
quod rectius sine Diphthongo scribitur, FECVNDVS, ab obsoleto FEO, v. v. Adi. [Quod fructum facit, et ferax est: tum quidqutd frequens, copiosum, numerosum, intelligi volunt. [...]
melius FECVNDITAS atis. f. [etc. [...]
seu FECVNDO potius, are. [Abundantem seu fructiferum facere. [...]
Vox aureae aetatis, ex fragmento orationis funebris depromta, apud Fabret. Inscript. p. 169.
s. Adu. [Laudatur Apul. de Mund. p. 67, 22 [...]
pro Hoedo; Folus, pro Olere; Fostem, pro Hoste; Fostiam, pro Hostia, Fest.
Est conuentio et pactum, quo voluntates et vires ad aliquam rem coniunguntur. [...]
Ruptor foederis. Cic. Off. 1, 38 c. 12 Poeni foedifragi, crudelis Annibal. Conf. Gell. 19, 7.
Foedere facto conciliare et coniungere. [...]
dicuntur Populi, qui foedere icto cum aliis populis societatem coierunt. [...]
ICt. in Dig...
ICt. in Cod...
Stipendium foederatorum. In Novel. Iustin.
Deformis. [...]
Polluere, inquinare. [...]
et 12, 871. Ouid. Met. 7, 850.
Apud Symmach....
Apud Gell....
Turpiter, vel Crudeliter. [...]
Turpitudo. [...]
vid.FEMEN.
melius FEMINA ae. f. [A Feminis mollitie, vt quidam putant: siue a Fetu, vt nos remur, vnde Femen, Femur, et Femina descendere putamus. [...]
s. alis. n. pro Genitalibus muliebribus. [...]
Id, quod Irenaeus 1, 1 his verbis exprimit, In imagine sua siue coniuge masculofemina.
Feminam agere, vt vitulari et similia. [...]
s. potius FEMINEVS a, um. Adi. [Quod pertinet ad feminam. [...]
etc. Mendum neutro Varro in Admirandis dixit, Magnum mendum: sed Ouid. de Arte Am. 1, 249 feminine, Nocte latent mendae. Sic alibi frequenter. Conf. Arnob. l. c.
vid.FOENVM.
FOENERATICIVS, FOENERO, FOENEBRIS vid. FOENVS.
Herbae nomen. [...]
melius FENVM i. n. [dictum, quod herbae eaedem manentes, quotannis nouas pariant, vt Festus, cuius locum damus in FOENVS. [...]
Ex foeno factus. [...]
vid. PHOENICEVS, n. 2.
Locus, in quo seruatur foenum. [...]
Qui secat foenum. [...]
vel, vt alii scribunt FOENISICIVM [Ipsa foeni sectio, et veluti messis foeni. [...]
Idem, quod Foeniseca. Plin. 18, 28 Igitur cornu propter oleum ad crus ligato foenisex incedebat. Quae foeniseces praeterierunt Varro R. R. 1, 49.
et 56. Cato de R. R. c. 53.
vel i. n. [Herbae genus, quod vocant alii Carphos, aliqui Buceras, alii Aegoceras, quoniam corniculis semen est simile. [...]
melius, puto, FENVS sed illud libros occupauit: [pecunia fecunda quasi, h. e. locata alii, intercedente vsura, quae ipsa quoque Fenus est. [...]
et FOENEROR ari. [idem significant, nempe foenori dare, vel foenore accipiendo exhaurire, vel denique foenus addere, s. lucrum afferre. [...]
Depon. Ter. Phorm. 3, 2, 8 [...]
Qui dat ad vsuram, Graece Danista dicitur. [...]
de C. Visellio, Ex amica obsequenti subito districtam foeneratricem agere coepit, i. duram exactricem.
Idem, quod Foenerator. Firmic. 3, 8 extr. Faciet delatores, absconsos, subdolos, malitiosos, maleficos, foenerarios.
h. e. hoc furtum magno tibi constabit.
Vt, Res foeneraticia, quae data est foenori, siue accepta, aut ad foenus pertinet. [...]
Substantiue, pro Foeneratoribus posuit Iul. Firmic. 3, 8.
Volebant viri quidam docti, Tempus, quo foenus cessabat, et finiebatur, reddebaturque pecunia. [...]
Ad foenus pertinens. [...]
Male olere. [...]
Vid. locum Saluiani, quem statim damus in FOETIDVS.
Male olens. [...]
pro Foetore. [...]
Foetidum reddere. Pareus hoc verbum asseruit Plauto Merc. 3, 3, 13 Ieiunitatis plenus animam foetidas. Gronou. Anima foetida, vid. FOETIDVS. Conf. Reines. Var. Lect. 2, 8. et 3, 18.
Pl. Loca foetida. [...]
FOETIFER, FOETIFICO etc. vid. infra in FOETVS.
melius FETVS vid. FEO) ūs. m. [Partus animalium, et aliarum rerum, vnde aliquid nascitur. [...]
siue a, um. Adi. [
Idem, quod Foetus. Vt, Oues foetosae Sarisb. 8, 17. et Vulg. Psal. 143, 13.
Quod saepe fuit foetum, effoetum. [...]
Genitura et pariendi tempus. [...]
Foetum facere, parere. Plin. 10, 8 Accipitres totius Massiliae humi foetificant. Id. 9, 38. Solin. c. 22 extr. de Thynno, In ponto, nec alibi paene foetificant.
Idem, de auibus. Columel. 8, 15 sub fin. Circa paludes, in quibus plerumque foetant. i. Oua ponunt. Ibid. 8 et 12.
Vt, Foetificus humor Plin. 9, 51.
Idem. Plin. 7, 31 Vbi foetifer potu Nilus, qui foecundas facit inde bibentes.
inquit Festus, quod illi [
Quod ex foliis factum est, vel Foliis simile. Plin. 19, 7 Paucis foliacea et lata, vt atriplici sunt semina.
init. Arbores prolixe foliatae. Pallad. 4, 10 Rami foliati. de Citreo.
Vnguentum, quo matronae Romanae vtebantur ad gratiam et delicias, dictum a foliis malobathri, quae plurima recipit. [...]
Germinatio. Columellae tribuitur.
Ratio et modus foliorum. Vitruu. 2, 9 de Cedro, Arboris eius sunt similes cupressae foliaturae.
Foliis plenus. Plin. 24, 15 Chamaecissos spicata est tritici modo, ramulis quinis fere, foliosa. Idem 21, 15. et 12, 11 Foliosior tamen roseique floris. et 25, 13.
Quidquid ex corio factum est, vt impleatur: cuiusmodi Saccus, crumena, et alia. [...]
Sacculus, de iisdem rebus, de quibus Follis, dicitur. [...]
Seruus astutus Plaut. Epid. 3, 2, 4 [...]
Salmasius mauult Follare. Nam
Inflatus, tumens. Vt, Calcei follati Isidor. 19, 34. et Vela follata Salmas. de Pallio p. 199.
Follium more reciproco spiritu nares agito. [...]
Folliculis refertus. Vt, Papauer follicosum Apul. de Herb. c. 53.
FOMENTATIO, FOMENTVM, FOMES, FOMITO vid. FOVEO.
Conf. Mart. Capell. 2 p. 41. Iidem forte, qui Fauni: nisi plane ex hoc corruptavox. Alii apud Capellam legunt Fines, quod non displicet Grotio.
A Fundendo dicitur, inquit Festus. [...]
Quod ex fonte est. Plin... Fontanae aquae cyathos duos. Sic Columel. 12, 8 et 11. Ouid. Fast. 1, 269.
Idem. Plaut. Stich. 5, 4, 17 Vtrum Fontali, an Libero, imperium te inhibere mauis? Al. Fontinali.
Substant. Fons. Innocent. de Cas. p. 233. 237. 245.
Idem. Vitruu. 8, 3 pr. Aquam siue fontem luci cuiusdam prope Romam Fontanalem dixit.
Idem. Solin. c. 50 extr. Enydros exsudat, vt clausam in eo putes fontaneam scaturiginem. Innocent. de Cas. p. 239 Fontanea pars.
Deus antiquis dicebatur, qui fontibus praeerat. [...]
Feriae erant fontibus dicatae, quibus et coronae in fontes coniici, et putei coronari solebant.
Qui fontes adorat. Cyprian. in Vit. S. Caes. Arel. Conf. Cluuer. Germ. Ant. 1, 34.
Pl. Musae, Nymphae. Mart. Capell. Carm. 6, 1 O sacra doctarum prudentia fontigenarum. Conf. 9 p. 308.
Fontes habens. Vt, Numen fontigerum, pro Neptuno, in ara, vndis et aquis dicata Romae apud Ferret. Mus. Lapid. p. 32.
Gens, vnde Vestalis virgo, Fonteii soror, cuius causam egit Cicero in Orat. pro Font. 37 [...]
Pl. Vid.FORVM.
auctore Festo, quo textrices opus diurnum distinguunt: a Forando dictum. [...]
Effectus s. opus forantis. [...]
Vnde
Quod foramina habet. Sidon. Epist. 2, 2 Foraminatus paries. Conf. Epist. 3, 5.
Quod foraminibus abundat. Foraminosa caro Tertull. de Patient. c. 14.
Appellatur Mulier, quae fructus villae venales, poma, nuces, etc. defert in forum. Blond. Triumph. Rom. 9 p. 182 A.
Ad locum. [...]
In loco, vel de loco. [...]
Meurs. Exerc. Crit. 2, 4 Forbam.
tam m. quam f. secundum Priscianum; (saepius tamen f. et rectius, vti censet Voss. de Anal. 1, 17) [...]
Vid. FVRCILLO sub FVRCA.
i. Fortis, frugi, bonus, validus Fest.
Idem, apud Fest. in Horctus. A Gr. [
vid.FORICVLVS.
Bos praegnans, a Ferendo dicta. Ouid. Fast. 4, 631 [...]
inquit Varro de L. L. 5, 3 [...]
Quasi fuerem, h. e. essem, es, et, et Infinitiuo, Fore, i. Futurum esse. [...]
vid.FORVM.
vid.FORIS.
de quibus idem meminit 3, 19.
de quibus Plin. 3, 5.
Instrumentum secandi e duobus velut cultris compositum. [...]
Pl. [Videtur hoc nomen cum forando aliquam cognationem habere, et cauum aliquid notare, quod transiri potest, vbi multi transeunt et versantur. [...]
Pl. Dimin. [Armariola, siue Capsulae, in quibus reponuntur libri: quod ipsum quoque ad illam caui notionem, quam foris esse diximus, referri potest. [...]
Pl. [vt ait Nonius 2, 352. Vnde Conforire verbum, quod vide suo. loco.
Morbus suum, si sequimur receptam hodie lectionem Varron. R. R. 2, 4, 5 [...]
Verbum quod Scholiastes Iuuenalis Sat. 3, 38 interpretatur Ventrem deonerare.
auctore Nonio 2, 352 Laberius in Panilicis, Foriolus esse videris, in coleos cacas.
Locus, in quem alui stercora deiicimus. Iuuen. Sat. 3, 38 Inde reuersi Conducunt foricas. Proprie de publicis dicitur, Latrina de priuatis. Vet. Scholiast.
vid. FORIS, is. f.
Deus putabatur, qui foribus praeerat: sicut Cardinea, Dea quae cardinibus: Limentinus, Deus qui limini. [...]
in Romanorum notis legitur FORIN. ROM. AR. D. D. Forinae Romae aras dedicauit. [...]
Pl. Gruter. p. 9, 5 GENIO FORINARVM. Tubos aiunt et canales fuisse, per quos sordes et foria, hoc est, liquidiora stercora ex vrbe emittebantur.
vid. FORAS. Adu.
Vid. FORAS. Adu.
Proprie Foramen est, a FORO, are. Res confecta esset, si inueniretur in bono libro, quod laudatur ex Colum. 8, 17, 6 [...]
A Foribus, foramen, cum valuula Varro de R. R. 1, 59 [...]
laudatur ex Plin. 8, 48 s. 74 [...]
Facies cuiusque rei, quae illam finit vndique, et ab aliis rebus omnibus distinguit, complectiturque adeo dimensiones omnes, proportiones, resque ipsa adeo est, in quantum notas sui praebet, et sensu vel animo comprehendi potest. [...]
Parua forma: et aeque late patet ac Primitiuum suum. [...]
Qui formulas tractat et causas agit. Quinctil. 12, 3 extr. Quorum alii se ad album ac rubricas transtulerunt; et formularii, vel, vt ait Cicero, Legulei quidam esse maluerunt.
Latericius. Formas enim esse lateres, vid. n. 8. [...]
Pulcher. [...]
apud Nonium 1, 109 [...]
De decoro loquitur.
Idem ac Formalis. Prudent. Apoth. 1034 Solus homo meruit Domini formabile dextra Os capere. Formabiliora, vt ita dixerim Augustin. de Trin. 11, 2.
Qui formosum aut calentem hominem imitatur. [...]
i. conceptis verbis.
In culinario instrumento vas ad formam piscis effigiatum.
Formam dare vel inducere. [...]
Conf. eund. 3, 1 et 5, 1. Sen. Epist. 117. Minut. Fel. p. 124. et Mart. Capel. 2 p. 58. et 9 p. 312.
Qui instruit et format. Formator animi, Formator morum Columel. in praef. 1. Plin. Epist. 8, 23. Sen. ad Helu. c. 8 Formator vniuersi.
Forma. Lucret. 4, 557 Seruat enim formaturam, seruatque figuram. Ibid. 552. et Arnob. 2 p. 59.
i. Simulacra et formationes, in quas formantur et transmutantur prima principia. Add. Arnob. 3 p. 109.
Perperam ex Propert. 2, 4, 28 adducitur: vid. Brouckhus.
et FORMAE arum. Pl. [Campaniae vrbs, sedes olim Laestrigonum, quorum memoria a nonnullis horridae dictae sunt. [...]
A Ferendis micis dicta. [...]
Quod ad formicam pertinet. Plaut. Men. 5, 3, 19 Atque eccum incedit, mouet formicinum gradum.
Adhibetur de motu celeri sed exiguo, qualis est incessus formicarum. Plin. 12, 30 §. 41 Donec formicet cutis.
Quod formicarum currentium modo sentitur. [...]
Vitium corporis, quum parua tubercula rotunda et pinguia corpus infestant. [...]
Idem quod Formicans. Cael. Aurel. Tard. 2, 14 Formicalis pulsus.
Idem. Cael. Aurel. Acut. 2, 27 Pulsus latens aut formicabilis, quem Graeci
Cauerna formicarum. Apuleii esse dicitur, non habet Ind. Floridi.
Plenum formicis. Plin. 10, 74 Formicosam arborem sorices cauent.
A Formis, siue spectris: nisi veteres Formus dixere pro Calidus, atque inde Formido, quia nonnullis prae metu sudor prorumpit, Haec Voss. Inst. Orat. P. 2 p. 28. [...]
Pauere, timere. [...]
Al. Formidatis.
Aliud Partic. [
Active et passiue sumitur. [...]
Elmenh. Noctium occursacula, bustorum formidamina, sepulcrorum terriculamenta.
Affertur Cic. in Partit. 11 c. 4 In suasione autem, aut spem, aut formidationem deliberantis. Hodie fere legunt Reformidationem; Gloss. Formidatio, [
vid. mox FORMVS.
Storea a [quia in eo aliquid fertur. l. 33 §. 18 ff. de instrum. leg. Vid.PHORMIO.
et FORMIDVS, it. FORNVS calidus. [...]
Caminus, nomen habet a Formum vel Fornum, quod est calidum. [...]
Conf. Vitruu. 7, 10 pr. Calumniae fornacula i. auctor, cuius in corde conflata est, Apul. Apol. p. 321, 32.
Factum in modum fornacis: legunt quidam Plin. 35, 14. Sed vid.FORMACEVS.
Qui fornaci praeest; idem seruus, qui et Pistrinarius dicitur et Pistor. [...]
Seruus, qui in balneo curam habet succendendi ignis. [...]
Fornacem inter numina habitam, Fornacalem deam vocat Ouid. Fast. 6, 314.
Pl. [(inquit Festus) institutae farris torrendi gratia, quod ad fornacem, quae in pistrinis erat, sacrificium fieri solebat. [...]
Arcus in aedificiis, et quodcunque opus concameratum. [...]
Fornices facere. [...]
Scortari, meretricari. Vet. Gl. [Sed hoc sensu tantum Vulg. Interp. et Ecclesiastici vtuntur, vt Tertull. de Pudic. c. 22. et adu. Gnost. c. 13.
cui opponitur Solidus Cic. in Topic. 22 c. 4. [...]
Dicitur Opifex et Propola siue institor, qui tabernas a fisco conducit sub fornicibus, vt ibi merces suas venales habeat: cuiusmodi esse solent in porticibus fori venalium, id est macelli, quas fallas appellant. [...]
Prostibulum. Vet. Gloss. [Vid. Voss. Lex. Etymol. et Tertull. de Pudicit. c. 16.
Fornicis structura. [...]
Fodere, traiicere, vt fiat foramen. [...]
Idem fere quod Foramen, vel potius ipsa Perforatio. [...]
et similia vrbium et populorum nomina damus voce FORVM n. 7.
Instrumentum, quo pili inciduntur. [...]
a fortis. f. [vt inquit Nonius 5, 15 [...]
h. e. Casu et veluti Per sortem. [...]
idem quod Forte dubitantis: sed rarius [
Idem. Hor. Serm. 1, 6, 49 [...]
Aliud Adu. Eiusdem significationis. [...]
Aliud Adu. [
Idem. [
Idem. Apul. de Deo Socrat. p. 44, 40. [...]
vid. post FORTITVDO.
Vnguis s. infima et albida rosae pars. Nebriss.
Proprie Is dicitur, qui est validis viribus praeditus. [...]
i. Animose, et infracto animo. [...]
Aliud Dimin. affert Pareus in Plaut. Mil. 4, 3, 13. Vid. eius Lex. p. 499. Sed improbat Taubm. ad loc. p. 865. Gronou. legit Fortis.
Fortem fieri. Naeuius, Crescit annis, et fortescunt vires. Gell. 19, 7 de Naeuio, Item quod fortescere posuit pro fortem fieri. Antiquum.
Affertur. [...]
Placet haec vox Salmasio ad Solin. p. 26.
vt ait Cic. de Inuent. 2, 163 [...]
FORTVITO, FORTVITVS vid. FORTVNA.
Accidentium rerum euentus, in quantum ex causis suis praeuideri non potest. [...]
Prosperare, et bonis augere. [...]
Felix. [...]
Aeon haereticorum. Tertull. adu. Valent. c. 8.
Feliciter. [...]
Prospere. Ennius in Annalibus, Mi reliquae fidei regno, vobisque Quirites, Se fortunatim, feliciter ac bene vortat. Non. 2, 334.
Apud Augustin....
Apud eundem...
Quod casu accidit. [...]
i. Casu. Cic. de Finib. 5, 33 [...]
Aliud Adu. idem significans. [...]
vid.FORI.
Vrbs Italiae. Virg. Aen. 7, 74 Casperiamque colunt, Forulosque et flumen Hymellae. Foruli et Casperia, ciuitates sunt. Seruius.
Nomen latae satis significationis et vsus. [...]
Quod ad forum pertinet. [...]
Idem quod Forum. [...]
FOSSA, FOSSILIS, FOSSIO, FOSSITIVS, FOSSOR, FOSSVRA Vid. FODIO.
FOTIO, FOTVS, FOTVRA Vid. FOVEO.
Locus excauatus et tectus, praesertim, quo insidiantur feris. [...]
Proprie est Calidum tenere, siue calefacere. [...]
Fouendi actus, accipiturque et proprie, et metaphorice. [...]
Idem quod Fotus.
Idem.
vt ait Festus et Seru. ad Aen. 1, 176. [...]
Idem esse videtur, quod Defomitare Is. Vossio ad Catull. p. 246 vbi est Priapi periphrasis, Quercus arida rustica fomitata securi, i. desecta, et fomitibus resecandis atque abradendis polita.
Quasi Frequentatiuum ex Foueo, fomentis curare aliquid. [...]
autem dicuntur Applicationes rerum calidarum siue humidarum ad partes corporis laesas, et medendi gratia: quae et Fotus appellantur. [...]
Inquit Festus, a Fouendo dicuntur, id est a calefaciendo. Vid. supra in FOCVS.
siue fracui, ere. [vt ait Nonius 1, 308. [...]
Plus quam maturum et iam putrescens. Cato c. 64 et 55 Fractores volunt vt oliua in tabulato diu sit, vt fracida sit, quo facilius efficiant.
Quae sint, doceat nos Plin. 15, 6 [...]
vid.FRANGO.
vel i. n. [a Frangendo; Instrumentum, quo equus retinetur et domatur. [...]
melius FRENO are. [Frenis equos cohibere. [...]
s. a, um. Partic. [vid. ACIES. Sil. 11, 264. Equi Virg. Aen. 5, 554. Os frenatum equi Hor. Epist. 1, 15, 13. Vid. supra.
s. oris. m. Plin. Paneg. c. 55 Infinitae potestatis domitor ac frenator animus. Stat. Theb. 1, 27 Ignipedum frenator equorum.
Apud Sidon....
melius FRENIGER era, erum. Adi. [h. e. Equites.
Pl. Mora, quae in herbis nascuntur, inquit Seruius, odoris et saporis optimi. [...]
FRAGESCO, FRAGILIS, FRAGILITER, FRAGMEN, FRAGOR vid. FRANGO.
Odorem reddere: quia specie (corpore odorato) fracta odor redditur maior. [...]
Apud Apul. esse dicitur: negat Index Floridi. Compar. Solin. c. 52. Salmas. 38 Crocum spirat fragrantius.
Odor suauis. [...]
et Gr. Lat. Add. Isid. 15, 6.] [...]
Germanos quidam somniarunt, cum Franconum meminit Cic. Att. 14, 10. Sed ibi merae tenebrae.
Regio Francorum, de cuius positione dicere nostrum non est. Claud. de Laud. Stil. 1, 236 Prouincia missos Expellet citius fasces quam Francia reges, Quos dederis.
Est vehementius quiddam quam flectere, quae nimis flectuntur, ea franguntur, soluta continuitate. [...]
Apud Plaut....
de Parasito, qui et vesicarum ruptor, qui a petulantibus conuiuis hoc patitur. Vid. FRANGERE ferulas.
in Gloss. Isidor.
Est Fragmentum, seu pars fractae rei. [...]
Idem significat: sed Fragmen magis poeticum est. [...]
Sonitus, qui ex arbore aut re alia fracta redditur: estque ficticium a sono. [...]
Asper ac praeruptus, et vel ad sonum s. fragorem refertur, vel ad loci inaequalitatem, vt, Lux fragosa Val. Flacc. 2, 198 [...]
Plenus fragoris. Vid. Augustin. adu. Petilian. 3, 16.
Idem. Laudatur Pacuu. Fragiscit animus miseriis.
Caducum, debile, quod facile frangi potest. [...]
Debilitas et imbecillitas. [...]
Consuetius est Crurifragium. Sic
frangendi instrumentum fuisse suspicamur ex Dentifrangibulo et Nucifrangibulo.
Ex iisdem parentibus, alterutro certe natus. [...]
i. Paruus frater. [...]
inquit Festus. Fratriae, inquit Nonius 19, 6 vocantur, Fratrum inter se vxores.
ait Isidor. 9, 6.
vid. FRATRO, infra.
Ad similitudinem fratris. [...]
Qui fratrem occidit. [...]
i. Bona fraterna, in Gloss. et Cuiac. ad l. 2 Inst.
Fratris filius. Hieron. in Epist. Vet. Gloss. [Sed Isidor. 9, 6 Fratrueles, Materterae filii sunt.
Idem. Festus: Sororiare mammae dicuntur puellarum, quum primum tumescunt, vt Fraterculare puerorum. [...]
Auctor Festus.
Deceptio, qua aliquis circumuenitur. [...]
Plenus fraudis. [...]
Cum fraude. [...]
Significat iniuria detrahere aliquid alteri. [...]
et Fraudatio, contraria Cic. in Catil. 2, 25 c. 11.
Et l. 69 ff. ad SC. Tr.
apud Neueletum in Fab. Aesop. 45 Fraudosam viscus inescat auem. Sed quisquis est auctor, recentior, et semibarbarus est.
secundum Non. 2, 339. [...]
Arbor. Plin. 16, 13 [...]
Ex fraxino: vt, Frons fraxinea Columel. 6, 3. Et 11, 2. Hasta Ouid. Met. 12, 369. Sudes Virg. Georg. 2, 359. Trabes Idem Aen. 6, 181.
Vt, Virga fraxina Ouid. Epist. 11, 76.
Locus vbi fraxini abundant. Cathol.
Vetus Italiae vrbs, olim florentissima, quum a Romanis defecisset diruta, et ad vicum iam vsque a Strabonis tempore redacta. [...]
Populi Plin. 3, 5.
Vt, Fregellana vitis Columel. 3, 2. Cic. de Fin. 5, 62 Quis Fregellanum proditorem, quamquam Reipubl. nostrae profuit, non odit?
Facticium verbum, significat naribus excussis, et gutture mugiente immaniter sonare. [...]
Ingens sonitus, vt aestuantis maris, aut murmurantis Populi, aut hominis excandescentis in iram. [...]
Qui fremit. [...]
Nempe Fremida turba Ouid. Met. 5, 2 legit Heinsius. Sed recte Burm. seruat, Fremitu regalia turbae Atria complentur.
s. fresum s. fressum, ere. [auctore Festo, vnde et Faba fresa. [...]
h. e. Saeviens. Cic. Tusc. 2, 22. [...]
vel a, um. Vid. Fest. in FRENDEO. Cicera fresa Columel. 2, 11. Adde 6, 24 extr. Faba fresa Cels. 5, 18. Conf. Martial. 4, 46, 6.
de boue hydrophobico. Adde Tertull. de Resur. Carn. c. 35. et adu. Marc. 4, 30.
pro Phreneticus. Vid. in PHRENES.
Italici Populi, Daunis et Picentibus vicini. Flor. 1, 18, 7. Plin. 3, 5.
vid.FRAENVM.
Multus, assiduus, creber, celebris, et hominum attributum est, et locorum, et actionum. [...]
Qualiscunque hominum multitudo. [...]
Idem fere quod saepe. [...]
Saepe et frequenter adire, aut invisere. [...]
i. Frequentatio: apud Sidon...
Assiduitatem significans. [...]
s. vid. sub FRENDEO.
et FRETVS ūs. m. [Locus angustus in mari: dictum a similitudine (vt Varro existimat L. L. 6, 2 p. 69, 29) feruentis aquae, quod in fretum saepe concurrat aestus, atque efferuescat. [...]
Ad fretum pertinens. Ammian. 28, 14 A Rhaetiarum exordio adusque fretalem Oceanum. i. Fretum Belgicum.
Sartaginis genus apud Apic. 7, 5, Infunditur in fretali piper. Hoc a Feruendo dictum videtur, et firmare Varronis etymologiam supra propositam.
i. confisus, nixus cum Participium ex Fruor esse videatur, eo relatum est. Vid. igitur post FRVOR.
vid. FRIO, are.
vel, vt habent antiquae editt. FRIVOLVM, i. n. Apud Isidor. 10, 8 [...]
Discessiuncula coniugum non diuturna. [...]
et aliquando fricaui, are. [Idem fere quod terere, sed paullo mollius, ductim tangere ad calorem, odoremue eliciendum etc. [...]
et FRICTVS a, um. Part. Fricati diutius presse Scribon. 104. [...]
Sed variat lectio.
Idem. Quibus inductis et diligenti tectoriorum fricatione laeuigatis Vitruu. 7, 6. [...]
Idem. Plin. 23, 7 Lusciosos ex oleo illitus emendat, dentiumque vitia crebro fricatu.
Idem. Vitruu. 7, 1 Super fricaturam incernatur marmor.
Apud Celf....
et de Pallio c. 4.
Vid. DENTIFRICIVM, sub DENS.
FRIGEO, FRIGIDVS vid. FRIGVS.
vel frigui, frictum, ere. [Torrere. [...]
vel a, um. Partic. Columel. 7, 5 [...]
Patella, in qua friguntur carnes. Vet. Gl. [
Idem. Glossae aliae vet. [et Onomast. Frixorium, [Conf. Plin. Val. 2, 7.
apud Ouid. v. 28 Graculus at frigulat.
Contrarium est Calori. Virgil. Georg. 2, 344 [...]
h. e. Frigore affici, horrere. [...]
i. timida Sil. 16, 598. Lumina frigentia torpent Stat. Silu. 2, 1, 146. Mortuum notat Virg. Aen. 6, 219 Corpusque lauant frigentis et vngunt.
Frigefacio. Catull. 60, 30 Frigerans Aganippe. Composita eius magis sunt in vsu, vt Refrigero, Perfrigero.
Apud Apulei. esse dicitur, negat Ind. Florid.
Apud Apicium. Non puto.
forte non meliore fide tribuitur.
Frigidum fieri. [...]
A Frigefacio. Plaut. Poen. 3, 5, 15 [...]
FRIGEFACIO, FRIGEFACTIO, FRIGEFACTOR, FRIGEFACTVS apud Celsum.
vel are. Lucilio adscribitur. [...]
Caloris expers. [...]
Idem, quod Frigus. Varro, Atque vt igni feruido medullitus Aquiloniam intus seruat frigedinem. Non. 2, 544.
Vt, Frigidaria cella Plin. Epist. 2, 17. [...]
Vid. FRIGIDVS, n. 2.
extr. Ita Froben. Rigalt. et alii. Si animae de frigusculis euenirent: i. ab afflatu frigidi aeris. De metaphorica notione vid.FRIBVSCVLVM.
vel oris. m. Molestissimum frigorem Th. Priscian. 2, 29. Frigdor cordis Idem de Diaeta. Frigdore quoque et singultu Oct. Horat. 2, 16.
Vid. ACETVM. Sic CALORIFICVS, Ibid.
Cum motu quodam animi exsilire, s. emicare. Declaramus hoc verbum in FRIGO, n. 2.
vt inquit Festus, quod frigore cantet et vigeat. [...]
Est Praepedite ac obscurius verba enuntiare. [...]
vel vid. FRIGO. n. 2.
Conterere, comminuere. [...]
Quod facile friatur, et quasi manibus minutim conteritur. [...]
tribuitur.
i. Strepitus, laudabatur ex Cic. de Natur. Deor. 2, 89 c. 35 ex Accio. [...]
quid significet, declarat Varro de R. R. 1, 48 extr. Illud autem summa in spica iam matura, quod est minus quam granum, vocatur frit. Forte, quia facile est friatu.
est apud Festum, voce Muries. [...]
vid.FITILLA.
In lusu aleae est vasculum poculo simlle, quo coniecti tali agitatique mittuntur in alueolum. [...]
Proprie de auium pullis dicitur, cum canere incipiunt minuta et interrupta voce. [...]
Vilis, minutus, nullius pretii. [...]
FRIXORIVM, FRIXVS vid. FRIGO.
FRONDARIVS, FRONDATOR, FRONDEO, FRONDESCO, FRONDOSVS vid. FRONS, frondis.
Miles Romanus, sic dictus, quod praeclara facinora, Vulturnum transnatans, fronde capiti imposita, aduersus Annibalem edidit. [...]
Antiquis etiam Masculini Generis. vid. Gell. 15, 9. Non. 3, 89. et Festus) [A Ferendo dicitur, vt nonnulli volunt, quod indicia animi prae se ferat: est enim tristitiae, hilaritatis, clementiae, seueritatis index, vt ait Plin. 11, 37. [...]
Ornamentum, quod fronti equorum, siue elephantorum imponi solebat. [...]
Cognomen Roman. vt eius, qui Strategematum libros collegit. An eiusdem sit libellus Aquaeductuum dubitari potest.
Qui magnam habet frontem. [...]
Multum frontis habens. [...]
Ramus cum foliis. [...]
Quod ex frondibus est. Frondea corona Plin. 16, 4. Nemora Virg. Aen. 1, 191 pro Frondosa. Tecta Idem Georg. 4, 61.
Quod frondibus abundat. [...]
Quod ad frondes pertinet. Plin. 18, 31 Vnus frondator quatuor frondarias fiscinas complere in die iustum habet.
dicuntur arbores, cum frondes habent, i. ramos virides. [...]
Arbores dicuntur, quum fron des emittunt. [...]
Frondes amputare. Vnde
Idem, ac Frondescere: Apud Eutychen Grammatic. p. 2161.
Vt, Frondicomis habitare locis Prudent. Cath. 3, 102.
Frondes ferens. Lucret. 1, 19 Frondiferasque domos auium. Nemus frondiferum Lucret. 2, 259.
Tunc enim frondes ab arboribus fluunt caduntque.
Cognomen militis Romani. Vid. suo loco.
vid.FRONS.
etc. Vid. post FRVOR.
FRVGALIS, FRVGALITAS vid. post FRVGIPERDA.
ait: sed quid rei fuerint, tacet.
Fructum ferens. [...]
Poeticum epitheton, pro Frugifero. Lucret. 1, 3 Quae mare nauigerum, quae terras frugiferentes Concelebras.
Idem. Auien. Phaenom. Arat. 1054 Singula frugiparos attollunt tempora fructus.
Vid. Harduin. in loc.
Homo frugi, in primis temperans. [...]
Temperantia, siue moderatio in rebus agendis. [...]
Sobrie et modeste. [...]
Forte leg. Frugmenta.
Olim ita dicebant, nunc Frumentum profertur: vt est in Valer. Maxim. lib. 10 s. Epit. de nominum ratione p. 881.
FRVISCOR vid.FRVOR.
vt inquit Donatus in Ter. Adelph. 5, 8, 27 [...]
ad Georg. 1, 74 [...]
Quod ex frumento est. Veg. 2, 57 Frumentacea farina. Conf. Hier. Epist. 133 ad Marcellam.
Aliud Adi. [Quod ad frumentum pertinet. [...]
Frumentum colligere. [...]
Frumentorum demessio, vel collectio. [...]
Milites frumentatum missi, sic vocantur. [...]
FRVISCOR, et FRVNISCOR vide post deriuata ex FRVOR.
et fruitus sum, et vt aliqui volunt, fretus, frui. [...]
Aliud Partic. [ap. Prisc. 10 p. 883 [...]
Aliud Partic. [
i. Confisus. Participium esse volunt nonnulli, Valla praesertim 5, 5 [...]
pro Fiducia. Fretu animi tui Symmach. Epist. 2, 83.
vel potius, eris, isci. [Idem, quod Fruor. [...]
vel fructuis et fructi, Dat. fructui. m. [A Fruendo dicitur. [...]
Ferens fructum. Plin. 12, 3 Quae ex his incolarum numero esse coepere, dicentur inter fructiferas. Conf. Colum. 11, 2. et Pallad. Febr. t. 29.
et FRVCTIFICANS antis. Frequenter in Vulg. Interpr. Lat. et apud Tertull. e. g. de Resurr. Carn. c. 52. [...]
Cuius est fructus, vel Ad fructum pertinens, aut Ferens fructum. [...]
Qui fructum, hoc est vtilitatem praestat. [...]
pr. Hoc nec dici brevius, nec audiri laetius, nec intelligi gratius, nec agi fructuosius potest.
pro Frons, dis. Vid. FRONS n. 4.
Pro Frondescere Lucret. 1, 1092.
pro Frondifer Idem 1, 18 et 256 etc.
pro Frondosus Ennius apud Macrob. 6, 2. Sed ed. Gronou. Siluai frondosai.
quorum meminit Plin. 3, 5. [...]
Incassum, nequidquam. [...]
Decipere. Caes. in Fragm. Non frustrabo vos milites, apud Diomed. 1 p. 395. [...]
a Frustro; Morator, cunctator. [...]
Deceptio. Planc. Cic. Fam. 10, 23 [...]
Fallax, frustrandi vim habens. Arnobius 6 p. 206 Res agere vacua imaginatione frustrabiles. Idem 2 p. 58 Res frustrabili exspectatione praesumta.
Rei cuiuscunque particula, siue fragmentum, cognatum verbis Frio, Frango, Frendo etc. Cic. Philipp. 2, 63 c. 25 [...]
Aliud Dimin. Arnob. 2 p. 84 Frustilla ignea. et 7 p. 231 Frustilla paruula.
i. Minutatim et per frusta. [...]
Conf. Non. 2, 335.
Plenum frustis. Plaut. Curc. 2, 3, 34 Vin' aquam? c. si frustulenta est, da obsecro, hercle absorbeam.
In frusta conscindere. Flor. 2, 2, 52 [...]
Dicitur, inquit Valla 4, 27 [...]
siue i. n. [Locus fruticibus consitus. [...]
Idem. Arctum fruticetum Hor. Carm. 3, 12, 12. Suet. Neron. c. 48 Dimissis equis inter fruticeta ac vepres euasit.
siue a, um. Adi. [Fruticibus abundans. [...]
Pullulare: et quasi Frutices emittere. [...]
et Sil. 9, 205 Seu sunt Byzacia cordi Rura magis, centum Cereri fruticantia culmis.
In arboribus dicitur, quum multos ramos fruticantes producunt. Plin. 17, 1 Ita enim appellatur in ipsis arboribus, fruticatio inutilis.
Frutices emittere. [...]
Idem. Plin. 17, 27 Vitis tantum tonsuram annuam quaerit: alternam myrtus, punicae, oleae quia celeriter fruticescunt.
Dicitur Quod longe, lateque fruticat, et multos habet fruticantes ramos. [...]
Veneris epitheton. Solin. c. 2 [...]
Salmasius hic etiam Erucinal substitui cupit, quod si sequimur, antiquissimam oportet esse corruptelam, eo certe antiquiorem qui sub elemento F collocauit.
Illicium Veneris. [...]
auctore Festo. [...]
auctore Donato. [...]
Pl. Maculae in facie. Columel. 10, 125 de Herba, Lepidio, Deiectura quidem fronti data signa fucarum. Non tamen certa est lectio: Fugarum quidem mihi probabatur maxime.
inquit Festus; Falsa: dicta autem quasi Fucata.
Lacus in quarta regione Italiae, prope Albenses Marsorum populos. [...]
Genus apis sine aculeo. [...]
Colorare. Virg. Georg. 2, 465 [...]
dicuntur, Quae vel vnguentis quibusdam colorantur, vel vitia corporis inductis coloribus tegunt. [...]
esse dicitur. Negat Ind. Floridi.
vid. supra post FVCAE.
Vitiatus, quasi fuco tectus, non sincerus. [...]
Interiectio ructum exprimentis. Plaut. Most. 1, 1, 37.
vnde plures memorat Cicero, apud quem Fusii in horum locum saepe libros occuparunt. Notus in primis Q. Fusius Calenus, a quo Lex Fufia de religione pro Clodio. Vid. Cic. ad Att. 1, 14.
Oratoris nomen, cuius meminit Cic. in Bruto 113 [...]
FVGA, FVGAX vid. FVGIO.
Festa fuerunt Romae in memoriam exactorum Regum, liberataeque Reipub. instituta, (Censorin. de Die Nat. c. 20 et Festus Regifugium vocant;) quod eo die Tarquinius ab exercitu ad Porsenam Hetruscorum regem fugisset. [...]
Dea laetitiae, a fugatis hostibus videtur excogitata ex male intellecto loco Varron. de L. L. 5, 3 p. 47, 30 [...]
Cum cursu et celeritate abire et recedere, estque Graecum [
AFugio. Conatum fugiendi repetitum notat. [...]
Conf. Priscian. p. 1202.
ICt. in Digest...
Apud Firmic...
Timidus, et qui protinus fugit. [...]
Idem. Apul. Apol. p. 336, 8 Abiis nunc magna fugela in ganeum fugit. Sic in Catonis fragmentis, edente Popma, Maxima fugela dicitur, pro Maxima fuga.
Qui propter timiditatem facile fugit. [...]
More fugientium. Apud ICt. in Cod... Compar. Liu. 28, 8 Vtrum ab se audacius, an fugacius ab hostibus geratur bellum.
Qui aufugit: vt, Fugitiuus seruus, Qui a domino eamente recedit, ne ad eum redeat, etiamsi mutato consilio ad eum reuertatur. [...]
fugitiuorum seruorum Reprehensores erant: qui eam operam profitebantur, vt fugitiuos inuestigatos reducerent. [...]
Expellere, et in fugam conuertere. [...]
etc.
Apud Mart. Capell...
seu potius Cyprian. Carm. adu. Marc. 5, 10 Mortis fugator.
Praeter. Fulxi: vid. Priscian. 10 p. 904) tum, ire. [Firmare, Sustentare, impedire, ne cadere possit. [...]
Quo quid fulcitur. Ouid. Fast. 6, 269 Terra pilae similis nullo fulcimine nixa.
Idem. Macrob. Saturn. 7, 9 [...]
Pro Fulmentum. Manil. 2, 877 placere Scaligero, Bentleio rideri, modo dixi voce FVLCIMENTVM.
Fulcimentum. Nonius 3, 98 [...]
apud Non. 3, 98 p. 206 [...]
Idem. Plin. 36, 15 [...]
Vix aliter, quam de lectorum suggesto obseruauimus: quae fulmenta dici monuimus. [...]
Qui fulcit. Venant. Fortunat. Carm. 2, 2 Ecclesiae fultor, laus regni, fultor egentum.
Apud Veget...
Est Conuicium in mulierem loripedem apud Petron. c. 75 Ita tibi videtur fulcipedia. Al. Falsipedia.
et aliquando FVLGO, ere. Scribitur etiam FVLCEO. [...]
vnde Compar. Plin. 10, 20 Colores fulgentius radiant.
Idem quod Fulgere. Firmic. 1, 4 Solis radiatione fulgescere. Et in fragmento Halieut. quod dedit Hesselius ad novam Ennii editionem p. 154? crebris nubes fulgescere flammis.
Dicitur Lux illa, et quasi Vibratio luminis, quae ante cernitur, quam tonitru audiatur, quum simul fieri certum sit. [...]
fem. gen. etiam dicitur. Plin. 28, 2 Fulgetras popysmis adorare, consensus gentium est.
Idem. Mart. Capell. 6 p. 189 [...]
i. Sideratus, apud Vitruuium esse dicitur. Falso arbitror. Originem mendae non diuino.
pro FVLGETRVM Fulgitrua Hygin. Fab. 183. Conf. Scheffer. de re Vehic. 1 vlt.
Splendor dicitur. [...]
Dea, quae colebatur, ne fulmina fierent. Augustin. de Ciu. Dei 6, 10 ex Seneca de Superstitionibus, Quaedam sunt viduae, vt Fulgora. Vid. Morestell. de Fer. Rom. Dial. 21.
Fulgor ille subitus ex obscuris plerumque nubibus emicans, cum tonitru fere coniunctus, licet illud vel serius ad aures perueniat, quam fulgur ad oculos, vel plane ferire aures non possit. [...]
Splendor. Lucil. apud Non. 2, 324 Luporum aciem claram et fulguritatem arborum.
Fulgur emittere. [...]
Caelestis ille et subitus fulgor, in quantum oculos modo ferit. [...]
Fulgurum inspector, vt docet Nonius 1, 319 [...]
pro V in Vet. Inscript. Iouis cognomen: Gruter. p. 21, 3 [...]
Fulgur iacere. Naeuius, Sane a suo sonitu claro fulguriuit Iupiter Non. 2, 324.
Fulgure percuti. Quidam exsculpebant ex Plaut. Trin. 2, 4, 138 vbi Gronou. fulguritae sunt.
Ignis excitatus e nubibus. [...]
Fulmen emittere: vel Fulmine percutere, aut afflare. [...]
Passiue. Dignus qui fulmine percutiatur. Sen. Herc. Oet. 6 Fregimus quidquid fuit tibi fulminandum.
Fulmine ictus. [...]
Et p. a. Fulguratio ostendit ignem, fulminatio emittit.
Vt, Legio fulminatrix. Gruter. Inscript. p. 547, 6. et p. 567, 10 LEG. XII. FVLMINAT. Vid. Programm. Cellar. 44.
Instar fulminis ruens ac terribilis. [...]
Vrbs est Vmbriae. Sil. 4, 547.
vt scribit Plin. 14, 3 Foro Flaminienses.
Auis, quae et FVLIX dicitur, marina vel stagnensis, paullo supra magnitudinem columbae. [...]
Nigrum illud niuis fere instar cohaerens, quod ex fumo caminis aut furnis adhaeret. [...]
Fuligine obsitus. Prudent. Rom. 261 Fuliginosi ture placantur Lares.
Apud Apul...
Denigrare. Cathol.
Apud Hieronym...
vid.FVLICA.
A Fouendis aqua calida vestibus; Qui (vt ait Vlpianus) curanda, poliendaue vestimenta accipit. [...]
Vt, Fullonia ars Plin. 7, 56. [...]
Idem. Plaut. Asin. 5, 2, 58 [...]
FVLMEN, FVLMINARE, etc. vid. FVLGEO.
vid.FVLCIO.
Gens, vnde v. g. Fuluius Flaccus Censor, tectum marmoreum Iunonis Laciniae spoliauit, vt aedem, quam dedicauerat equestri fortunae, tegeret Liu. 42, 3. [...]
Imitans Fuluium. Cic. Att. 12, 44 Solet omnino esse Fuluiaster. Al. Fuluiniaster: et fluctuant viri docti.
Color est rufo ac viridi mistus. [...]
Color fuluus. Cathol.
Vapor ille mordax, quem ignis e corporibus quibusdam expellit. [...]
Locus, vbi vina fumo medicabantur. [...]
Quod fumum vel creat vel passum est. [...]
Aliud Adi. [
Aliud Adi. [
Fumum emittere. [...]
Suffire. [...]
pr. Inde ignem in aram, vt Ephesiae Dianae lauta laudes, gratesque agam, eique vt Arabico fumificem odore.
FVNALIA, FVNAMBVLVS vid. FVNIS.
FVNCTIO, FVNCTVS vid. FVNGOR.
Instrumentum e loro vel funiculo factum, quo funduntur, hoc est iactantur lapides. [...]
Quasi tu paruum saccum, aut reticulum dicas: plateae nomen, quae exitum non habet. [...]
Ad fundam pertinens. Prudent. Psych. 294 Dextera fundali torsit stridore lapillum.
Funda petere. Plaut. Poen. 2, 36 In fundas visci indebant grandiculos globos, Eo volantes iussi funditarier.
Qui funda dimicat. [...]
Idem.
Vid. Not. Stewech.
et FVNDIBALVM i. n. Balista. Isidor. Orig. 18, 10 [...]
vid. FVNDO, as.
Oppidum Italiae prope Caietam Hor. Serm. 1, 5, 34. Sil. 8, 530.
Vt, Lacus Plin. 3, 5. Montes Fundani Tacit. Ann. 4, 59, 2. Est etiam Fundanus amicus Horatii Serm. 2, 8, 19.
FVNDITVS, et FVNDO as. Vid.FVNDVS.
Proprie est Liquefacere vel liquida e loco, quo continentur, emittere. [...]
videntur esse, qui ex metallo statuas, alia vel opera fundunt.
Emissarium, quo fusa aqua effluat. Pallad. 1, 17 Relicto fusoriis loco. Et 1, 37 Coquinae fusoria. Idem 1, 42 Balnearum fusoria.
h. e. Abundanter et copiose. [...]
Quod fusum est. [...]
Conf. Vulg. Interpr. 3 Reg. 7, 37.
Multum et frustra verba proferre. [...]
Proprie est ima pars vniuscuiusque rei, quae aliquid in se liquoris contineat, vel ad continendum facta sit, vt dolii, nauis, aluei, fluminis, lacus, maris. [...]
Cuius tria genera reperias, Fundulus paruum fundum orbicularem, qui in cylindro cauo moueri possit, significat Vitruu. 10, 13 [...]
Firmare, et quasi fundum et fundamentum facere, stabilireque. [...]
i. fundamenta. Add. Id. 3, 3. et 5, 3.
Idem quod Fundamentum. [...]
Quo aliquid innititur, inaedificatum est, etc. [...]
Solido fundamento innixus. Vnde
extr. Fundamentaliter eruere.
FVNEBRIS, FVNESTVS, FVNERO vid. FVNVS.
vid.FVNVS.
Officium, munusque agere. [...]
Iurisconsultis familiare. [...]
Vid. supra in FVNGOR. [...]
Boletus, habet conuenientiam cum Graeco [
et 5, 2.
Pertinens ad fungos. [...]
Quod est rarum et leue, ad similitudinem fungi. [...]
a Fungoso dicitur. Plinii esse dicitur Tota fungositas derasa. Harduini quidem Index non habet.
tam m. quam f. gen. teste Gell. 13, 20 [...]
Qui funem tractat. vnde cognomen Gratiano maiori apud Aurel. Vict. in Epit. c. 69. [...]
Qui per funem extentum spectaculi causa ambulat. [...]
Idem significat quod Funambulus. Apul. Flor. 4 pr. Comoedus sermocinatur, Tragoedus vociferatur, Funirepus periclitatur.
de quibus modo e Seruio. [...]
Idem ac Funereus. [...]
Vt, Funeraria actio, Quae de impensis funeris causa factis datur, l. 14 §. haec actio D. de relict. et sumt. fun. [...]
Sepelire. Plin. 33, 10 Qui funerari se iussit sestertiis vndecim milibus. [...]
Morti vel sepulcro datus. Petron. c. 129 Funerata est pars illa corporis, quae quondam Achilles eram. Prope funeratus arboris ictu Hor. Carm. 3, 8, 7.
Idem ac Funerarius. Actio funeraticia Tit. l. 30 ex Pomponio.
Pecunia funeribus impensa. Spon. Misc. Erud. §. 2 art. 11 p. 54 ex marmore, INFERAT ARKAEN. PARTEM DIMIDIAM FVNERATICI.
Quod est funere inquinatum: sed etiam quidquid tristitiam et luctum aliis adfert, vt mali principes. [...]
Apud Firmic. vnde Compar. Funestius, apud Gellium...
Funere inquinare. [...]
Apud Firmic....
Idem qui Funerator, apud Augustinum...
vid.FVAT.
Qui clanculum rem alienam aufert retinendi animo. [...]
Apud Priscianum esse dicitur.
item Dimin. [
Quod ad furem pertinet. Plaut. Pseud. 3, 2, 2 Nam non coquinum est, verum furinum est forum.
Vt, Flamen furinalis Varro l. c.
Festum Furinae eiusque sacra. Varr. ibid. al. Furnalia. FVRR. N. P. LVDI, i. Furinalia nefastus primo, ludi. Nardin. Rom. Vet. 7, 2. Conf. Lex. Pitisc.
Eadem Dea. Mart. Capel. 2 p. 40. Locum damus in MANIA.
a Furando, primam producens; corripiens, a Furendo, autem est equus, quae vox in compositione interdum seu Intentionem tantum, et Valde magnum significat, vti docet Budaeus in Comm. Lingu. Graec. Adeo vt Furippus, vel Insignem furem, vel Hominem valde furiosum denotet. [...]
(inquit Paullus Iurecons. D. de furt. l. 1) Contrectatio rei fraudulosa, lucri faciendi gratia, vel ipsius rei, vel etiam vsus eius possessionisue, quod lege naturali prohibitum est admittere. [...]
Cathol.
pro Furtim. Gloss. Gr. Lat. [
i. Clam: cuius contrarium est Palam. Cic. de N. D. 2, 124 [...]
Qui facile furatur, et furtis faciendis animum applicuit. [...]
etc. Vid. Charis. Gram. p. 179. et Front. p. 2194.
Qui furtum sacere solet. [...]
Aliud Adi. [Quod furto est raptum. [...]
pro Furtim. Plaut. Poen. 5, 2, 62 Certiorem esse te volui, ne quid furtiue clam accepisse censeas. Furtiue tunc Valeriae familiaris Lactant. de Mort. Persecut. c. 40.
Clam alienum auferre. [...]
ICt. in Dig. esse dicitur.
extr. Furator veritatis Philosophus.
Idem quod Furacitas, furtum. [...]
Mercurius sic dictus, si fides Beroaldo ad Varr. de L. L. 4, 15.
a Ferendo; dictum Insteumentum, quo stramenta feruntur. [...]
Apud Varr. R. R. 1, 8. et Columel. 2, 10. [...]
a Furcula. [...]
Furcillis mouere. [...]
f. surculosa.
Idem. Apul. c. 7 Herba thyrsis bipalmis, furcosis.
(inquit Donatus ad Ter. Andr. 3, 5 extr.) Seruus, qui ob leue delictum cogebatur a domino, ignominiae magis, quam supplicii causa, circa vicinos, furcam in collo ferre, subligatis ad eam manibus, et praedicare peccatum suum, simulque monere caeteros, ne quid simile admitterent. [...]
FVRENS, FVRENTER vid. FVROR, oris.
Purgamentum et vitium farinae minutiae folliculorum, qui grana tegunt. [...]
Furfuribus similis. Fulgent. Myth. 2 Furfuracea tinearum terebramina.
Ex furfure: vt, Panis furfureus Gell. 11, 7.
FVRIAE, FVRIALIS, FVRIOSVS, FVRIBVNDVS, FVRIO, FVRO vid. FVROR, oris.
Vid.FVRINALIA.
gens, vnde Amicus Horatii: vid. Serm. 1, 10, 86. Conf. Sen. de Benef. 2, 25. Alius postulatus adulterii, et veneficiorum in Tiberium: Vid. Tacit. Ann. 4, 52.
Vt, Furniana vasa, a Furnio inventore fortassis dicta. Plin. 33, 11. Harduin. Firmiana.
Locus, in quo panis decoquitur, a Forno, id est calido. [...]
Qui in furno coquitur. Plin. 18, 9 Nam furnaceis panibus binas adiiciunt libras.
absolute dicitur, sicut Coenacularia et Sagaria, int. officina, ars etc. [...]
Qui furnariam exercet. [...]
vid. FVROR, oris.
vid.FVR.
Insania; a Feror, quod qui furore agitantur, huc atque illuc temere ferantur: et de illa affectione mentis dicitur, cum illa impetu fertur contra rationem. [...]
vel FVRIAE arum. [...]
Quod furentibus et insanis proprium esse solet. [...]
inquit Seruius ad Virg. Aen. 2, 407. [...]
Ira vel alia perturbatione contra rationem agitari. [...]
In furorem concitare. [...]
Furore concitatus. [...]
Aliud Adi. [Qui vehementer furit. [...]
vid. supra ante FVRTVM.
Ibid.
FVRTIM, FVRTIVVS, FVRTVM, FVRVNCVLVS vid. FVR.
inter vetera refert Cascus furus, casei furi. An pro fure etiam furum dixere? Scal. legi vult surum vnde sit deminutum surculus.
auctore Festo. [...]
Telum tridens siue trisulcum piscatorium, quod fundo natantia capiunt feriendo. [...]
Parua fuscina. Vulg. Interpr. Exod. 27, 3.
Quod est subnigrum: cuiusmodi est color Indorum Meridionalium et Aethiopum. [...]
sub fin.
Fuscum facere. [...]
vid.FVNDO.
Nomen gentis Rom. de qua Cic. in Verr. 2, 31 C. Fusicius a C. Verre duci iussus. Sed quid. Fuficius.
FVSILIS, FVSIM, FVSIO, FVSOR, FVSORIVS vid. FVNDO.
Auctor Festus. [...]
Auctor Modestus de Vocab. rei milit. Vid. Stewech. ad Veget. l. c.
Lignum teres. [...]
Sunt ii, qui in cepis Thalli vocantur.
Qui fustibus pulsat alios, lictor, puto. [...]
Add. 8, 1, 1.
vocat, quod illic Fustibus adigerentur seruuli.
Supplicii genus ob falsum testimonium, furtum, et multa alia crimina. [...]
vid.FVNDO.
Quo inter digitos circumacto et proiecto fila ducunt mulieres, et in quem ea primum glomerant. [...]
i. Vanus vel Inutilis: Festus, Futiles dicuntur, Qui silere tacenda nequeunt, sed ea effundunt. [...]
Vanitas, leuitas. Cic. de N. D. 2, 70 c. 28 Haec et dicuntur, et creduntur stultissime, et plena sunt futilitatis, summaeque leuitatis.
Vid. Non. 11, 39 Futiliter interpretatur Ennianum futile.
pro Futiliter. Ennius in Phoenice, vt citat Nonius 11, 39 Vt quod factum est futile, amici nos feramus fortiter. Conf. Plaut. Stich. 2, 2, 73.
Effundo; a quo componitur Effutio quod vide.
interpretatur Festus. Antiquum est; vnde Confutare, et Refutare.
i. Profusim. Plaut. Truc. 4, 4, 29 Futatim nomen commemorabitur.
Verbum obscenum. [...]
Pass. Martial. 9, 5 Aureolis futui quum possit Galla duobus, Et plus quam futui, si totidem addideris.
Sic 11, 41.
in Bassam tribadem, At tu, proh facinus! Bassa fututor eras. Sic 11, 88. Add. 7, 29. et 12, 43.
Add. Martial. 1, 107.
Lib. eod. Epigr. 23 in Paediconem masturbantem, Inguina saltem Parce fututrici sollicitare manu.
vid.SVM.
pro Fui apud Comicos antiquos saepe reperias addito V praductionis gratia. [...]
veteribus Latinis ignota; eius inuentionem Carbilio adscribit Plutarchus Problematum Rom. 54 his verbis: Quid est, quod locum vbi carnes vendunt, macellum vocant? [...]
Planta. Plin. 12, 21.
Apud veteres Crux, siue Patibulum dicebatur. [...]
Vasa concaua, eduliis, pulmentariisque aptissima. Martial. 7, 47 Transcurrunt gabatae, volantque lances. Idem 11, 32 Sic implet gabatas paropsidasque.
Pl. Corpora mortuorum aduersus putredinem arte munita, al. Mumiae, apud Aegyptios, sec. [...]
Vrbs Volscorum fuit. Virg. Aen. 6, 768 Hi tibi Nomentum et Gabios, etc.
etc. Alii legunt Gabiensi.
vt, Gabina Iuno. Virg. Aen. 7, 612 [...]
Gens, cuius fuit v. g. ille, qui Ptolemaeum in regnum reduxit, vt est apud Cic. pro Sext. 81: idemque Consul, sub quo Cicero in exilium missus est: vid. Cic. de Prou. Cons. 2. [...]
Vt, Milites Gabiniani Valer. Maxim. 4, 1.
Namen Angeli. Isidor. 7, 5. Add. Fortunat. de Part. Virgin. v. 188.
(nunc vulgo dicta Cadiz) vltra Baeticam Hispaniam, circa columnas Herculis longa XII millia passuum, lata tria millia Plin. 5, 22. [...]
Lapis ex aetitarum genere. Plin. 36, 19.
vid.GETVLIA.
Telum, siue instrumentum bellicum: alii Gallicum, alii Hispanicum esse volunt: Sic Galli dicuntur Gaesa in vallum coniicere Caes. Bell. G. 3, 4. [...]
Fluuius in Lycia, et Lapidis nomen pretiosi in eo primum reperti, quamuis etiam in Britannia abundet. [...]
GAIA, GAIVS vid. CAIVS.
Lapis, de quo Plin. 37, 10 s. 59 Galaxiam aliqui Galactiten vocant? Galactitis ex Nilo colore lactis est. [...]
Qui lac potat. [...]
Gemmae species. Plin. 37, 10 s. 59. Alii Gallaica.
vt est in fabulis, Alcmenae ancilla fuit, in Galen, id est in mustelam a Iunone mutata. Vid. Ouid. Met. 9, 306.
vt scribit Mela 2, 7.
Fuit Nympha, filia Nerei et Doridis, vt est apud Ouid. Met. 13, 742 [...]
Regio minoris Asiae, quam olim Galli (Gr. [ex Europa venientes habitarunt, a Liuio plerumque Gallograecia dicta. Vid. Plin. 5, 32.
Incolae Galatiae. Galatarum auxilia Cic. Attic. 6, 5.
et 16.
fictum Tertulliani de Ieiun. adu. Psych. c. 14 verbum, vt apud Latinos veteres Graecari.
Gemma. Plin. 37, 10. Sic appellatur etiam circulus ille lacteus in caelo, de quo Ouid. Met. 1, 169.
Cognomen Sulpiciorum eius praesertim, qui, post Neronem degustauit imperium, dedit occasionem disputandi Sueton. [...]
vel, vel i. n. [Succus est, siue Lacrima cuiusdam herbae, similis ferulae, quae in ipso frutice aestate prorumpit. [...]
Galbano indutus. Martial. 3, 82 Iacet occupato galbanatus in lecto.
s. a, um. Adi. Coloris nomen est, quem satis ostendit Veg. Mulom. 3, 2, 22 [...]
quod interpretatur ornamenti genus, an huc pertineat, non dixerim, vid. CALBEI. [...]
Pila cupressi. [...]
Auis. Martial. 13, 68 Galbula decipitur calamis et retibus ales: Turget adhuc viridi quum rudis vua mero. Haec videtur eadem, quae Galgalus Plinii, de qua h. v.
teste Donato ad Eun. 4, 4, 22.
Munimentum capitis est, e corio, ferro, etc. [...]
Herba. Plin. 27, 10. Conf. Harduin.
Galeam induere. Hirt. B. Afr. 12 Milites in campo iubet galeari, et ad pugnam parari.
Galea indutus. [...]
et GALEOPSIS idis. f. Lamii species. Plin. 27, 9.
auctore Nonio. Varro de Vita Pop. Rom. 1 Vbi erat vinum in mensa positum, aut galeola, aut sinu? Non. 15, 34.
Piscis, qui a Latinis Mustela dicitur. [...]
apud Aelian. V. H. 12, 46] in Sicilia dicebantur Portentorum interpretes, teste Cic. de Diu. 1, 39 c. 20. Caeterum Galeotae verior scriptura. Quidam L geminant.
vid.TRIBVS.
et GALERITA, ae. f. [Auis, quae nunc Alauda dicitur, a crista quadam, quae galeri similitudine capite prominere videtur: eadem forte, quae Cassita a casside. [...]
vel i. n. [Pileus rotundus, quod in modum galeae esset factus. [...]
Capillamentum adsciticium, adhibitum ad caluitiem tegendam. [...]
Auis genus. [...]
Syriae regio. Iuuenc. 2, 330 Iamque Galilaeam remeauerat in regionem.
quidam secundarius arborum glandiferarum, de quo locus velut classicus est. [...]
s. orum. m. [Populi Hispaniae sunt Gallis finitimi. Martial. 4, 39 Nec quae Gallaico linuntur auro. Al. legunt Callaico. Gallaica gemma, vid.GALAICOS.
Citerioris Hispaniae regio est. Plin. 4, 20. Diues Gallecia Sil. 3.
Europae pars, a lacteo candore populi dicta, vt Graeci putabant, quibus [lac est. [...]
Qui ex Gallia est. [...]
Qui ex Gallia est. [...]
Femina in genere gallinaceo. [...]
Quod ex gallinis est. [...]
Hinc Gallinaria Insula Ligustici maris, a copia gallinarum dicta Varro de R. R. 3, 9. [...]
Pars noctis appellata est, in qua galli cantant. [...]
et GALLVLASCO ere. Pubescere. [...]
Carmen ex Iambico metro peculiari, quod dedit Catul. Carm. 62 [...]
Herba. Apul. de Herb. c. 44. Separatim scribendum videtur Galli crus.
apud Non. 2, 382. vid. GALLVS, Fluuius, n. 2.
Iidem sunt, qui Galatae, ad quos Paulli epistola exstat. [...]
Galatia. Liu. 37, 8 etc.
Vir sumtuosus, de quo Cic. pro Quint. 94. Idem de Fin. 2, 90 Sed qui ad voluptatem onmia referens, viuit, vt Gallonius, loquitur, vt frugi ille Piso.
Velamen. Mart. Capella l. 1 p. 18 est Calymma, [
Vngula iumenti. Veget. Mulom. 3, 19. it. 1, 27. Conf. Salmas. ad Hist. Aug. p. 292.
i. gamba vel pede laborans.
Mensis Ianuarius, Iunoni sacer propter nuptias. Cic. de Fin. 2, 101 c. 31 Mense Gamelione.
indecl. Litera tertia in Graeco Alphabeto. Est et figura huius literae I apud agrimensores. Vid. Goes. Ind. in Auct. rei Agrar.
Hanc figuram habens: vt, Limes gammatus Idem ibid.
Aquaticum animal simile cancro: vel (vt quidam putant) ipse cancer: cui bina brachia denticulatis forcipibus ad caput porriguntur, coctus fit rubens. [...]
Aethiopiae populi. Plin. 5, 8 Gamphasantes nudi, pracliorumque expertes, nulli externo congregantur.
vel i. n. Locus, voluptatibus cibi et potus destinatus. [...]
etc.
Qui Ganeas frequentat.
inquit Curtius 9, 2) Populi sunt inter Assyrios et Indos iuxta Gangem. [...]
Indiae fluuius maximus. [...]
s. i. n. [inter tubercula refert Celsus 7, 6, et signat eo, quod renitantur. [...]
Cancri species secundum Celsum 5, 26, 31 [...]
Gemma. Plin. 37, 10. al. Ganianes.
et ii, itum, ire. [auctore Donato. [...]
Vox vulpis aut canis proprie dicitur. [...]
Fuerit itaque deridere, ludibrio babere.
Voss. de L. L. 3, 13.
Trois filius formosissimus, quem quum Iupiter deperiret, iussit in caelum ab aquila portari, et sibi a poculis esse, Hebe nympha deiecta. [...]
Anser. Plin. 10, 23. Harduin. Ganta.
et Plural.
Populi Libyae, a Garamante Apollinis filio cognominati, qui ibi Garama caput Garamantum ex suo nomine condidit. [...]
Gemma. Plin. 37, 7.
Celebris mons Apuliae, subtus quem habitantes, proprie Apuli dicuntur. [...]
Idem, quod Gargarizo. [...]
in Pl. GARGARA, orum. n. [inquit Seruius) quasi [
Saepe ad gurgulionem, id est guttur, reuocare. [...]
Idem, quod Gargarizatio. Scrib. 53. Plin. 21, 19. Add. 28, 12.
medicamentum.
vid.CARYOPHYLLVM.
Venator nobilis, de quo Hor. Epist. 1, 6, 58.
Cinaedus quidam apud Martial. 3, 30.
Proprie auium esse videtur. [...]
Qui abundat vanis et inanibus verbis. [...]
Idem, quod Garrulitas. Gu. Brito 62 et 501.
Ius gelatum, Gelee. Porcellina Theod. Priscian. de Diaeta c. 6.
Sic sunt, qui scribant pro Gargaridio, v. v.
Liquamen, de quo locus classicus Plin. 31, 7 et 8 s. 43 [...]
Galliae sluuius ex Pirenaeo monte delapsus, qui Celtas ab Aquitania separat. Tibull. 1, 7, 11 Magnusque Garumna. Vid. Melam 3, 2.
Piscis marinus, ex quo Garum factum est. Plin. 31, 7. et 32, 4, et 5, et 7, et 11. Vid. GARVM supra.
Gemma. Plin. 37, 10.
siue i. n. Vas fictile, si audimus Vet. Gloss. Petron. c. 79 Per gastrorum fragmenta traximus cruentos pedes. Sed alii Glarcarum hic legunt: alii aliter: nihil certi.
vel i. n. Ventrosum vas: vid. Bosch. ad Petron. c. 71. Casaub. ad Suet. Vesp. c. 23.
Ingluuies. Graecum est [vsurpatum tamen Hilar. in hymn.
pro Gaudium. Auson. Eidyll. 12 Ennius vt memorat, replet te laetificum Gau.
Est Affectio animi alicuius praesentis boni opinione concepta. [...]
esse dicitur.
A boni sensu vel cogitatione iucunde affici. [...]
Legitur et Gaudibundus.
Idem. Apul. Met. 11 extr. p. 272, 24 Animo gaudiali rursum sacris initiare.
Idem quod Gaudium, sed plebeium. Petron. c. 61. Vid. Du Fresne Gloss. Vulgat. Baruch. 4, 34.
Auis, Graece [Vid. LARVS. [...]
interpretatur ipse Varro de L. L. 4, 35 p. 40, 10 [...]
Mons est Campaniae in Italia, in
quo praestantissimum vinum nascitur. [...]
Sic enim Varro de L. L. apud Charis. 1 p. 80. [...]
Adiectiuum, intellecto, penula. [...]
Gausapina indutus. Sen. Epist. 53 Mitto me in mare, quomodo psychrolutam decet gausapatus. Petron. 38 Apri gausapati.
Sed legendum videtur Gausapina, intell. penula, myrtei coloris. Lutea captiuis gausapa assignabat modo Persius.
vt ait rationem nominis redditurus Schol. in Lucan. 3, 216. [...]
vt ait Seruius in Aen. 1, 123. [...]
Arca, siue Quiuis alius locus, in quo pretiosior supellex conseruatur. Vulgat. Luc. 21, 1.
Mons Galliae, qui Auernos ab Helvetiis separat. Vid. Caes. B. G. 7, 8. Suet. Caes. 25. Lucan. 1, 435.
Vallis, Hinnon, Ebraeis dicta, vbi Manasse rex immolauit liberos. [...]
Vrbs et fluuius Siciliae. Sil. 14, 219. Ouid. Fast. 4, 470 Et te, vorticibus non adeunde, Gela. Immanis Gela Virg. Aen. 3, 702. Seruius, Ciuitas a fluuio nominata.
GELABILE, GELASCERE, GELATIO vid. GELV.
simpliciter Graecum est, apud quos teste Polluce 2, 91 quatuor medii hominum dentes sunt [quod ridendo eos ostendimus. [...]
Mimus, Ridicularius, ex verbo [dictus. [...]
GELATIO, GELATVS, GELICIDIVM, GELIDVS, GELO vid. GELV.
Familiae Romanae nomen, e qua A. Gellius, non, vt nonnunquam scribitur Agellius, Grammaticus praeclarus, qui floruit regnante Adriano, et cuius iam exstant Noctes Atticae, et multi alii.
Campi in Sicilia apud Gelam fluuium. Virg. Aen. 3, 701? Campique Geloi, vid.GELA.
Fons Phrygiae, de quo vid.CLAEON.
vel Populi Scythiae, interius habitantes, et Agathyrsis proximi, a Gelono Herculis filio. [...]
Herba. Apul. de Herb. c. 8 quasi tu risui natum dicas.
Herba. Plin. 24, 17 q. d. risus folium.
indecl. n. [propie est Glacies, i. aqua conferta, a serenitate caeli concreta. [...]
Ipsum gelu, et ipsa concretio aquae. [...]
Actiuum, et aliquando Neutrum. [...]
est Gelu adstringi. Plin. 14, 21 Vini natura non gelascit.
est effectus cicutae et opii. Plin. 17, 24 Si protinus editis fructibus gelatio magna consecuta est, etiam paucis diebus necat. Add. ib. c. 8.
Quod gelu durari potest, a quo compositum Ingelabile. Gell. 17, 8 Mare omne ingelabile sit. Alia exemplaria habent Incongelabile.
Frigidus. [...]
Metaphor. Sine magno ardore et studio. Hor. de Arte Poet. 171 Res omnes timide, gelideque ministrat.
Domus quaedam erat, vt ex Inscriptione vetere liquido constat, in qua scriptum est, SYMPHORO TESSERARIO SERV. CAESARIS DE DOMO GELOTIANA. [...]
Nomen alae militum Macedonum putabatur. Liu. 37, 40 Addita his ala mille ferme equitum, gemeam vocabant. Sed a Gelenio inde legitur, Agema eam vocabant, v. v.
vid.GEMO.
Vasis genus, oleo excipiendo e torculari aptum, cui ex eo inditum nomen suspicari licet, quod geminum esset, duo caua continua haberet, etc. [...]
GEMELLVS, GEMINO vid. post GEMINVS.
teste Nonio 2, 377. [...]
Duo a natura vel ab arte sibi similia notat, vt duos homines eodem partu editos, ambas, manus, etc. deinde, eadem ratione, vt duo vel bini vsurpatur. [...]
i. Latona, quae vno partu gemellos peperit, Dianam et Apollinem. Ouid. Fast. 5, 542. Conf. Met. 6, 316.
Antiquum. Pacuuius ap. Non. 2, 366 Habeo ego istam, qui distinguam inter vos, geminitudinem.
Duplicare, iterare. [...]
Duplicatio, iteratio. Cic. de Orat. 3, 204 c. 54 Nam et geminatio verborum habet interdum vim. Vti geminatione Quinctil. 1, 48.
vid.GEMO.
Gemma, de qua Plin. 37, 11 Nec gemite velut in petra, candidis manibus inter se complexis.
vid.GEMO.
Oculus vitis, quem primo emittit. [...]
Metaphor. Apul. 10 p. 243 Plane tenui specula, solabar clades vltimas, quod ver in ipso ortu iam gemmulis floridis cuncta depingeret.
Quod ex gemma est, siue Gemmis ornatum. [...]
dicuntur vites et arbores, quum gemmas emittunt, quum turgescere incipiunt verno tempore, vt frondes emitrant. [...]
(surculos) nitere conueniet Plin. 17, 14. [...]
Gemmis instructus et ornatus. [...]
Idem ac Germinatio. Plin. 17, 14.
Gemmas agere. [...]
Proprie pectoris est, quum prae angustia in sonum prorumpit. [...]
vid. Gemoniae.
Idem quod Gemens, vel Abunde gemens. Ouid. Met. 14, 193 Gemebundus obambulat Aetnam.
Idem. Apul. Flor. 2 p. 349.
A gemendo deriuatum. [...]
Pars vultus oculis subiecta inter nasum et aures. [...]
Quae alias Genabum, Galliae vrbs, (vid. mox GENEVA) apud Lucan. 1, 440 Inclyta Caesareis Genabos dissoluitur alis. Sed habetur versus suppositus.
Populi Vindeliciae. Hor. Carm. 4, 14, 10 Genaunos, implacidum genus vocat.
Volunt esse a Gena, idemque quod Gulosus et laudant Varron. [...]
Sermo de origine generationis. [...]
Conf. Prudent. Apoth. v. 383.
GENER, GENERABILIS, GENERALIS, GENERATIM, GENERO, GENEROSVS vid. GENVS.
Generatio, natiuitas. [...]
vid.GENVSVS.
vid. sub MANIA.
Dicti Mathematici, qui a nativitatis die et hora, quos illi horoscopos vocant, futura praedicant, quorum meminit Gell. 14, 1.
Ars illa. Mart. Capell. 3 p. 50.
Allobrogum oppidum. [...]
Gemma. Plin. 37, 10.
vid. Genius, in GIGNO.
GENICVLATIM, GENICVLVM vid. GENV.
Arbuscula quaedam. [...]
vid. sub MANIA.
GENITABILIS, GENITALIS, GENITOR, GENITVRA, GENITIVVS, GENITVS, GENIVS vid. GIGNO.
Idem quod Gignere, generare. [...]
vid.GENVS.
Herba amarissima. [...]
GENTICVS, GENTILIS, GENTILITAS, GENTILICIVS vid. GENVS.
Femorum ac crurum commissurae: Sedes misericordiae, quam prensant supplices. [...]
Pl. Indumenta genuum. Ouid. Met. 10, 593 Quaeque Poplitibus suberant picto genualia limbo.
Apud Vitruu. 8, 7 p. 170 [...]
Item Plin. 18, 16 Antequam seges genicularet, i. geniculis distingueretur.
Genu nixus, qua ratione sideris nomen esse apud Vitruu. 9, 6 [...]
Per genicula. Plin. 21, 11 Foliis geniculatim circumdata.
Flexuosus, nodosus. Vitruu. 8, 7. Apul. de Herb. 77.
Ligusticum nobile hodie etiam emporium. Mela 2, 4.
Numi Genuae cusi laudantur ex Cic. Att. 6, 1 [...]
vid. sub GIGNO.
Stirps, origo familiae, vel ab Eo qui genuit, vel a Loco quo quispiam genitus est. [...]
Filiae maritus. [...]
Praestantiam generis et naturae significat, siue eam, quae maiorum nobilitate censetur, siue propriam, adeo vt interdum generosus sit claris maioribus ortus, interdum dignus virtute maiorum, interdum simpliciter ingenio et virtute praestans, dignus qui generosae stirpis auctor fiat. [...]
Nobilitas. [...]
Quod ad cunctos pertinet. [...]
Omnia simul sub vno genere complectendo. [...]
Vniuersitas. Mart. Capell. 4 p. 100 Hominem a generalitate animantium discernere. Vid. Symmach. Ep. 2, 90. Voss. de L. L. 3, 13.
Per singula genera, quod idem valet, ac recentiorum specialiter, vel per singulas species. [...]
Gignere, procreare. [...]
tribuitur Attici pr. a Iacobo Gronouio, qui ita legit, Pomponius Atticus, ab origine vltima stirpis Romanae, generatu perpetuo a maioribus acceptam equestrem obtinuit dignitatem, i. generis iure non interrupto. [...]
i. Generantur.
Aliud Verbale. [...]
Facultas procreandi. Ambros.
Quod facile generatur. Plin. 2, 45 Hic est ille generabilis rerum naturae spiritus. Manil. 1, 143 Opus generabile fingit.
pr.
vid. MANA sub MANIA.
Dianae appellatio apud Hor. Carm. Saec. 16 [...]
a Genus deducitur, v litera detracta: Natio, Plures eiusdem originis et naturae homines. v. g. de Troianis Iuno apud Virg. Aen. 1, 71 [...]
Gentilis. [...]
Iuxta gentis consuetudinem. Succinum Germani gentiliter vocant Solin. c. 33. Conf. Id. c. 16. Fulgent. Discuss. Arian. Obiect. c. 4.
Aliud Adu. Tertull. de Pall. c. 3.
Quod ex gente siue familia est. [...]
Multitudo ipsa familiae alicuius, vel gentis Vict. [...]
Herba Scribon. 167. 170. 176.
al. Genesus, sed male) Fluuius Palaestinae. Lucan. 5, 463 Tellus, quam volucer Genusus, quam mollior Apsus Circumeunt ripis.
Terrae descriptio. [...]
Add. Id. 31, 5. Conf. Cic. Att. 2, 6.
Diuinatio ex terra et puluere. Isidor. 8, 9. Peucer. de Diuinat. p. 405.
siue ae. m. [Terrae mensor siue diuisor. ad omnis tamen magnitudinis scientiam refertur. [...]
Idem. [...]
Terrae mensuratio; vel Ars ipsa primo terram, ac deinde omnia alia sub mensuram cadentia, dimetiendi. [...]
Qui geometriam callet Plin. 35, 10. Refellere [
Asiae populi ab Agricultura nomen sortiti, quibus vicinos Corsitas, Phoristas, et Riphaces Mela facit: vid. 1, 2. et 2, 1. [...]
Agricultura Latine dicitur.
Rusticus: vt, Georgicum carmen Columel. 7, 5. Georgica int. Carmina, inscriptio operis Virgiliani.
Sic vocabantur ministrae quaedam sacrorum apud Athenienses, de quibus Harpocratio etc. [...]
Herba. Plin. 26, 11. Dioscor. 3, 131.
Gemma. Plin. 37, 11.
vid.GRVS.
an GERMALVS i. Locus in vrbe Roma veteri. [...]
l. c. sunt, qui Germalum habitant.
nomen gentis, a qua dicta est Germania, sub quo nomine slatim plura de Germanis dicemus. [...]
Germanorum patria. [...]
a Germania deducitur: vt a Macedonia Macedonicus. [...]
qui sunt pars exercitus Germanici. [...]
Pullulare, germen emittere. [...]
Add. Id. 17, 14. Colum. 4, 24.
Idem. Plin. 15, 8 Oleam si lambendo capra contigerit, depaueritque, primo germinatu sterilescere, auctor est M. Varro. Add. Id. 16, 25.
de quo s. l.
inquit Fest. [...]
etc.
Portare primum, deinde habere, tractare, administrare, gubernare, quod enim manu gerit aliquis, illud pro arbitrio habet, mouet, dirigit etc. [...]
Idem quod Gestio. [...]
Qui fert aliquid, siue baiulus. [...]
Quae aliquid gerit. [...]
sub fin. sec. lectionem Elmenhorst. al. gerulorum.
Appellatio Grammaticorum, qua signant veteres quidem voces illas Amandi, Amando, Amandum itemque Amatum et Amatu, quae duae posteriores Supina vocantur a recentioribus. [...]
vocatur Seruio in Donat. p. 1788 [...]
Curatio et administratio. [...]
Qui multos gestus veluti mimus facit. [...]
ap. Ammian. 16, 2 sed rectius leg. gestu terrentes.
Curatio, et administratio. [...]
et ii, itum, ire. [Proprie est Laetitiam animi cum quodam corporis motu exprimere. [...]
h. e. Paruus gestus, vel Gesticulatio. [...]
More histrionum se gerere. Suet. Domit. c. 8 [...]
Qui gestus huiusmodi facit. Columel. in praef. 1 Nec minus corporis gesticulatorem scrupulosissime requirant saltationis ac musicae artis studiosi.
Idem. Ammian. 24, 16 Mutum puerum oblatum sibi suscepit gesticularium.
Qui gerit, siue portat. [...]
Crebro vel consuetudine gerere. Plaut. Curc. 5, 2, 4 [...]
Passiue hoc Participio vtitur Suet. Domit. c. 11. i. gestatione vtens, vt Vectores sunt qui vehuntur.
velut secundi gradus, a Gesto, gestas. [...]
A Gesto. Martial. 1, 13 Gestatus biiugis Regulus esset equis. Add. Ibid. Epigr. 83.
i. Gestari non possint.
Vectio, portatio. Cels. 2, 15 [...]
Qui gerit. Plin. Epist. 9, 33 [...]
i. Pallas Valer. Argon. 4, 605.
Quidquid gestatur vel geritur, vt Vestes, arma, sceptrum. [...]
In qua aliquis geritur: vel Quae ab aliquibus defertur Suet. in Neron. c. 26. et Vitell. c. 16.
Lectica. Suet. in Claud. c. 17 Solitus etiam in gestatorio ludere.
i. machina caelum ostendens.
Herba, al. Senecio. Apul. de Herb. c. 75.
Domus alendis senibus destinata. l. 16 et 22 C. de Sacros. Eccles.
Audiamus de hoc nomine Festum, Gerrae, crates vimineae. [...]
Genus piscis vilis. Plin. 32, 11. Martial. 12, 32 Fuisse gerres, aut inutiles maenas Odor impudicus vrcei fatebatur. Sic 3, 35.
Nugator siue Nugarum inuentor. [...]
s. Fluuius Scythiae. Flacc. Argon. 6, 67 Potaque Gerys quos efferat vnda. Vbi vide Burmann.
GERVLVS, GERVNDIVM vid. GERO.
vel
i. Monstri simile.
Specus, inquit Turnebus, vnde spirare Aquilonem Plinius 7, 1 [...]
Nauis genus. Gell. 10, 25. Turneb. Adu. 19, 32 legit gestoria. Est larga ibi coniecturarum materies.
Herba. Apul. de Herb. c. 43. est vmbilicus terrae.
GESTA, GESTAMEN, GESTATORIVM Vid. GERO.
GESTICVLOR, GESTIO, GESTO, GESTVOSVS, GESTVS Vid. GERO.
vid.GAESVM.
Populi Thraciae, natura et moribus feroces: Ouid. ex Pont. 2, 7, 31 [...]
Ceparum genus. Plin. 19, 6 et 7.
s. quod melius, [Africae populi. [...]
s. a, um. Adi. Leo Gaetulus Virg. Aen. 5, 351.
etc.
Herba. Plin. 26, 7.
Pl. Genae. Geusiarum orificia Marc. Empir. c. 11.
Tumor in quacunque corporis parte. Iuuen. Sat. 6, 109 [...]
Pro Conuexo. Cels. 8, 1 Igitur caluaria incipit ex interiore parte concaua, extrinsecus gibba, vtrinque laeuis.
Idem quod Gibbus. [...]
Qui gibbum habet. Celsus...
et GIBBER is, et e. Adi. [Idem. Plin. 10, 26 [...]
E terra natum significat, quasi [esset. [...]
Liber Claudiani fuit.
Lusorem interpretantur.
vel ginui, secundum Diomedem, genitum, ere. [Deriuatur ab antiquo Geno ea fere ratione, vt a [etc. [...]
Substantiue Gignentia plantae, quae fructum ferre solent, et similes sui generare. [...]
Natus. Constat aeterna positumque lege est, constet vt genitum nihil Boeth. l. 2 metr. 2. [...]
Aliud Partic. [
Qui gignit. [...]
Generatio. [...]
Idem quod Natalis. [...]
tam de Membro virili, quam animalium. [...]
Idem quod Genitalis, quemadmodum Penetrale et Penetrabile, vtrumque pro eadem re est in vsu. [...]
Grammaticis dicitur Casus genitiuus, quo genitores et geniti indicantur, siue quo respondetur ad quaestionem Cuius? [...]
Progenies. [...]
Genium dare. [...]
Genio praeditus, hinc Amabilis, venustus. [...]
Quod pertinet ad genium curandum, laetum, iucundum, etc. [...]
Opipare et laute. Ouid. Met. 11, 96 Hospitis aduentu festum genialiter egit. Add. Inscript. Grut. p. 823 n. 2.
Luxuriosus, vel Pertinens ad genium. Varr. de R. R. 3, 9, 18 Gallinae Africanae nouissimae in Triclinium genianum introierunt. Sic Scaliger; alii vero legunt Ganearium.
Natiuus, naturalis. [...]
Vasis fictilis genus. Vid. Scriuer. in Mart. 2, 85. [...]
Color medius inter album et rufum, cuiusmodi mellis color esse videtur. [...]
Fluuius Persiae. Tibull. 4, 1, 141 Rapidus Cyri dementia Gindes. quem sparsit in riuos.
vid.ZINZIBER.
Herba. Plin. 20, 5.
Titillatio manuum, quae vehementem risum excitat. ap. Petron. c. 73 leg. Scheffer. et Nodot. Al. Gingilipho.
Pars oris, cui dentes inhaerent, quae cum Gena et Genuinis dentibus communionem habet. [...]
puluisculum.
auctore Festo. Vnde Gingriunt,
Saltatio funebris, quam edebant ad tibiam cognominem Pollux 4, 14. Scal. Poet. 1, 18.
Pro Adiectiuo accipitur quibusdam ap. Solin. c. 5.
Add. Solin. c. 5. Vnde etiam
vel vt nonnulli, GINGERIATOR, oris. m. Apud eundem Festum.
de anseribus capitolinis, In anserum ponere et collocare gingritibus.
Hinnus, ex equo et asina natus. Varro de R. R. 2, 8. [...]
GIPSVM, GIRVS etc. Vid. GYPSVM, GYRVS.
vel n. indecl. [Genus seminis. [...]
Quod est laeue et sine pilis. [...]
dicuntur Loca, in quibus propter aliquem humorem noxium segetes non proueniunt. [...]
Qui pice et psilothro corpus laeuigabant. [...]
Idem. Vnde
Quae spoliat et expilet. Martial. 4, 28 De Meretrice auara.
Cognomen est Aciliorum ab habitu corporis vni alicui impositum, quod depilis esset, et ab eo ad suos posteros propagatum. Glabri enim depiles sunt. Cic. Att. 6, 1.
Pilos auferre. Columel. 12, 53 Quum ab aqua pridie sues prohibiti sunt, postero die mactantur: et vel aqua candente, vel ex tenuibus lignis flammula facta glabrantur.
Pro eo quod est Glabrum fieri vtitur Columel. 2, 9 Loca glabrentia.
Glabrum fieri, i. Sine pilis aut capillis aut plumis fieri, quod euenit nonnunquam aliquo morbo. Glabrescit etiam area, quum herbis attritis complanatur Columel. 2, 20.
Aqua congelata. [...]
In glaciem conuertere. [...]
Al. Glaciales.
Aliud Partic. [
Quod in glaciem astringi solet. [...]
Proprium est vocis anserum. Auctor Philomelae 19 Cacabat hinc perdix, hinc glacitat improbus anser. Quidam legunt Glossitat, alii Gratitat.
Item 2 Herba quaedam, quod sit foliis gladii similis. Vid. Scribon. 82. Plin. 21, 11.
Idem. Messalae vox apud Quinctil. 1, 6 quam illo aeuo vix tolerabilem pronunciat.
Faber gladiorum.
Serui homines dicuntur, quos lanistae artem armorum docebant: quique in foro, seu quo alio in loco depugnabant, populi delectandi gratia. [...]
Pugna gladiatoria, siue Congressus gladiatorum. Tacit. Ann. 3, 43 Adduntur e seruitiis gladiaturae destinati. Add. Sidon. Paneg. Anthem. v. 238.
Fructus arboris quercus, et aliarum, quae inde glandiferae dicuntur. [...]
Idem. Glandine,
Quae medicis hodie vocetur, obscurum non est, caro illa spongiosa, albicans etc. [...]
Plenum glandulis. Columel. 7, 9, 1 qui porcum laudat, qui est amplae et glandulosae ceruicis.
Pars apri iuxta ceruicem, vel ipsa ceruix. [...]
dixit parasitus apud Plaut. Men. 1, 3, 27 [...]
Quod glandes producit. [...]
Denominatiuum a Glande: vt Glandaria silua, Quae seruatur glandis ferendae causa Cato c. 1.
vel idis. f. [Piscis genus. Plin. 9, 43 Cantius qui et glanis vocatur, auersos mordet hamos, nec deuorat, sed esca spoliat.
Citharoedi nomen ominis, credo, causa sumtum vel datum. [...]
Minutissimi lapilli, qui in fluuiorum ripis, vel maris litoribus reperiuntur: vel terra potius sabulosa, huiusmodi minutis lapidibus plena. [...]
Plenum glarea. Plin. 26, 8 [...]
Herba, qua fullones pannos inficiunt. [...]
Verbum proprium catulis. Auct. Philom. v. 60 Glaucitat et catulus: at lepores vagiunt.
GLAVCOMA, GLAVCOPIS vid. GLAVCVS.
Quod admistum habet viridi colori alborem quendam. [...]
Hippolochi filius, Bellerophontis nepos, auxilio Troianis venit: cum quo Diomedes memor veteris hospitii iunctis dextris amicitiam iniuit, armaque commutauit aenea pretio novem boum, cum illius aureis armis, quae centum erant boum. Auct. Homer. Il. 6, 236. [...]
Glauci coloris habens. Mart. 9, 27 [...]
Epitheton est, ob colorem foliorum.
et GLAVCISCVS i. Piscis. Plin. 32, 6 et 7.
et GLAVCOMA ae. f. [Vitium eius humoris in oculis, qui Crystallinus appellatur, nempe dum in colorem glaucum mutatur. [...]
In Notis Tironis ap. Gruter. p. 149 qui glaucomate laborat.
Vid. Glauci oculi, in GLAVCVS.
Herba. Plin. 27, 9.
s. (quae ratio probatur Victorio ad Varron. R. R. 1, 27, 2 et Manutio) [...]
de bubus s. trionibus, E queis vt dicti valentes glebarii, qui facile proscindunt glebas, etc.
In formam Glebae. [...]
pr. Agros glebatim metiri. i. Per singulas glebas.
Pulegium. Apul. de Herb. 92. Glechon agrion Idem c. 90. Diosc. 3, 36.
Vinum ex pulegio. Columel. 12, 35. Diosc. 5, 54.
Electri species. Plin. 37, 3 [...]
Oleum musto et odoramentis conditum. [...]
Apud Veget. Mulom. 4, 28, 5 quid sit, nescio: nisi forte admitti possit Lycium.
Animal muri simile, quod nutritur in arboribus, et bonam partem anni somno consumere dicitur. [...]
Locus, in quo nutriuntur glires. Varro de R. R. 3, 15 Glirarium dissimili ratione habetur, quod non aqua, sed marceria locus sepitur.
Cretae genus. Plin. 17, 8.
inquit Festus. [...]
Copiosus, opimus. [...]
Dixere veteres, si recte Festus, Glittis subactis, leuibus, teneris. [...]
Corpus solidum vndique rotundum. [...]
i. Rotundus. [...]
in Fragment. Poet.
Aliquid solidum in rotunditatem componere. [...]
vel al. are. Proprium est gallinarum, quum ouis incubiturae sunt Festus: quod fit crebris singultibus, interiecta voce acuta.
Idem quod Glocidare. [...]
et GLOMVS, eris. n. [Est Globus ex filo factus. [...]
Non recte, si non fallit Ind. Floridi.
Implicare, et in Glomum s. glomerem, filum inducere. [...]
Conglobatus. Colum. 10, 237 de Cinara, Haec modo purpureo surgit glomerata corymbo.
Qui glomerat. Ennius.
Globus, Glomus. Lucret. 2, 685 Dissimiles igitur formae glomeramen in vnum Conueniunt. Add. ib. v. 453. et 5, 725. Seren. Sammon. c. 56.
Praeclarus, excellens, et qui in magna gratia est. [...]
Cum gloria et laude, vel cum iactatione inani. Aur. Vict. de Viris Illust. c. 47 [...]
Mediae significationis est, vt superiora: significat Gloriam suam veram aut falsam praedicare. [...]
Conf. Idem T. 9 p. 505. et T. 10 p. 975.
Qui gloriatur. Gell. 5, 5 Contemplatione tanti et tam ornati exercitus gloriabundus Annibalem adspicit.
inquit Festus. Nonius 19, 4 Glos appellatur mariti soror, atque eadem fratris vxor. Modest. in l. 4 D. de grad. et affin.
Latine Lingua dicitur. Sed audiamus Quinctil. 1, 1, 34 [...]
extr. Enarratio est obscurorum sensuum quaestionumue explanatio vel exquisitio, per quam vniuscuiusque rei qualitatem poeticis glossulis exsoluimus.
Idem. Quinctil. 1, 8, 15 [...]
Vt, Glossematicum genus locutionum apud Diomed. Gramm. 2 p. 434.
ap. Gell. 18, 7 Vos Philosophi, mera estis mortuaria Glossaria. Obiicit illis studium verborum inanium.
Gemma. Isidor. 16, 14. Solin. c. 50.
Latine Lingua dicitur. Hinc Plin. 10, 23 auem (quae rex coturnicum appellatur) glottida vocauit: Glottis, inquit, praelongam exerit linguam, vnde ei nomen.
Corticem detrabere. [...]
bis apud Catonem de R. R. legitur, Quae materies semen non habet, cum glubebit (al. glubet) tum tempestiua est: quae repetuntur 31, 2. [...]
Herba, al. Paeonia. Apul. de Herb. c. 64.
inquit Festus, dictum quod glubatur id granum, vnde et pecus glubi dicitur, cuius pellis detrahitur. [...]
antiquum nomen eadem significatione, qua Gluten. [...]
siue i. n. [Viscida dum mollis est materia, quae vbi induruit firmiter continet ea, quae illo intercedente iuncta sunt. [...]
Tenax. Plin. 35, 16 [...]
Coniungere, ferruminare. [...]
Compactio, coniunctio. Plin. 13, 12 Deprehenditur et lentigo oculis, sed inserta mediis glutinamentis taenia. Salm. Ina. De chartis loquitur.
Add. Ibid. c. 77.
intell. medicamentum.
Pars colli, qua cibi transmittuntur. [...]
Vel vt frequentius scribitur.
Deuorare. Iuuen. Sat. 4, 28 [...]
a Glutiendo, dicitur Gulosus et vorax homo, seu auidus deuorator. [...]
Ridiculum lurconis nomen ap. Ammian. 28, 4.
ab Antiquis vsurpatum pro Vnito et bene subacto. [...]
vid.GVMIAE.
s. ae. f. a [Nomen puellis datum, a dulcedine. [...]
Meretricis nomen in Terentii Andria.
Vir robustissimus, et gladiatoria quadam cotius corporis firmitate: Hor. Epist. 1, 1, 30 [...]
Dulcis radix. [...]
pro Glycyrrhiza. Plin. 11, 54. et 21, 15.
Vinum glycyrrhiza conditum. Colum. 12, 35.
Diosc. 1, 136.
Herba, Diosc. 3, 148. Plin. 24, 4. et 27, 10. Glycysida nigra, quam Poeoniam Graecorum quidam appellant Scribon. 166. Conf. quae Rhod. in Lex. Scrib. notauit.
pro Glycyside, Apul. de Herb. c. 64.
Sculptura, vnde Hieroglyphica.
Praenomen apud Romanos, quo nominati fuerunt, Qui naeuum aliquem nascentes habuissent. [...]
Herba. Plin. 27, 10 Gnaphalion, alii chamaezelon vocant, cuius foliis albis mollibusque pro tomento vtuntur.
Sciens et peritus alicuius rei. [...]
pro Gnarus, vox antiqua et obsoleta. [...]
Narrare. Festus, Gnarigauit significat apud Liuium narrauit. Sed al. Gnarurauit. Mox Festus Gnaruisse narrasse.
Latine Gena, Maxillaue dicitur, aut Bucca. Inde
Parasitorum nomen in fabulis. [...]
Oppidum Apuliae. Vid.EGNATIVS.
pro Natura quidam apud Auct. Epit. de Nomin. p. 881.
Filius. Eadem ratione praeponitur illi G, qua dictioni Gnarus. [...]
Celer, strenuus, a nauium celeritate, et nauanda opera. [...]
Diligenter. [...]
forte leg. Cneci vel Gneci, vid.CNICOS.
vid. GNAEVS supra.
Piscis genus, quam nos Vrticam vocamus Plin. 31, 11. Alii scribunt Cnide.
vid.CNIDVS.
legunt quidam apud Festum pro Groma, voce GRVMA. [...]
Regula. Stilus horologii, cuius vmbra internoscuntur horae. [...]
Scientia horologia faciendi. [...]
Huiusce artis peritus. Solin. c. 40. Nempe
Pertinens ad Gnomonicen. Gnomonicae rationes Vitruu. 9, 4. Add. Idem 1, 1. Mart. Capell. 6 p. 194.
Vrbs Cretae in plano sita, quae alio nomine Cerathus, vt scribit Strabo, appellata fuit a fluuio. Ea fuit Minois regia, vid. Pomp. Mela 2, 7. Hinc
Ex ea vrbe ciuis. [...]
Aliud Adi. Laudatur ex Lucan. 3, 185. [...]
Intelligit Ariadnen.
Haeretici primi saeculi, qui perfectam scientiam sibi arrogarunt. Vid. Epiphan. Haer. 26. Irenaeum adu. Haer. 1, 24.
pro Cognitu. Festus.
vel i. m. [Piscis vilis. [...]
Cypri oppidum. Catullus 61, 96 Quaeque regis Golgos, quaeque Idalium frondosum. de Venere loquens.
Mensura Hebraeorum. Vulgat. Exod. 16, 36. Conf. Isidor. 14, 25.
Clauus, cuneus. [...]
Horologii solaris genus apud Vitruu. 9, 9 de quo nihil praeterea traditur.
Piscis. Plin. 32, 11 inter marinos refertur. G in prima Syllaba poscit ordo elementaris, quem ibi sequitur. Al. Conger vel Congrus, v. v.
Rapae genus, a rotunditate, vt videtur, dictum. Col. 10, 421 Gongylis, illustri quam mittit Nursia campo, Quaeque Amiterninis defertur Bunias aruis.
Vitium est membri genitalis,
videlicet quum praeter voluntatem emittit semen. Firmic. 3, 7 Mors illi per gonorrhoeam, id est seminis defluxum, fertur.
Trium Imperatorum Romanorum nomen. Vid. Spanhem. de Vsu et Praest. Num. Diss. 10.
Rex Phrygiae ex rustico, cuius brevem historiam ponemus ex Iustin. 11, 7 [...]
Meleagri soror. Ouid. Met. 8, 542.
Leontinus, Siculus rhetor, Empedoclis discipulus, Isocratis autem et aliorum philosophorum et rhetorum praeceptor. [...]
Vid.CORGO.
fabulosae mulieres: quamquam fundus fabularum sit historia, quam persequitur Diod. Sic. 3, 53 [...]
possess. [
quasi Gorgonem ferens. [...]
inquit Plin. 37, 10 nihil aliud est, quam Corallium: nominis causa, quod in duritiem lapidis mutatur.
Viri proprium male olentis, Prouerbii vim habere potest illud Horat. Serm. 1, 2, 27 Pastillos Ruffilus olet, Gorgonius hircum.
Vrbs Cretae. Hinc
et GORTYNIVS a, um. Adi. Arundo Gortynis Lucan. 7, 214. i. sagitta. Spicula Gortynia Stat. Theb. 3, 361. Tecta Catull. 62, 75.
vel, vt legit Harduinus,
Arbor lini ferax. Plin. 12, 11.
Frutex laniger, de quo Plin. 19, 1 [...]
Aureliani Imperatoris cognomen, ob grauia et cruenta bella cum Gothis gesta. Grut. Inscr. 4 p. 276. Vrsatus de Not. Rom. Antiq. Thesaur. Graeu. Tom. 11 p. 735 B.
Graece [duplici [Lectus vilis et exiguus. [...]
Grabatorum faber. Gl. Gr. Lat.
siue Cognomen est Semproniorum. [...]
Quod est Gracchi. [...]
De voce anseris, Auct. Philomelae v. 19 sec. Schott. Obss. Hum. 2, 52. al. Gratitat.
Tenue, ac corpore macilentum. [...]
apud Non. 8, 48 Quod gracila est, pernix, quod pectore puro, Quod puero similis. De loco Ter. Eun. 2, 3, 2 dictum modo est.
Corporis habitus tenuior. [...]
Idem, quod Gracilis. Enn. 7 Deducunt habiles gladios filo gracilento. Non. 2, 364. Vsus est Gellius 4, 12 Equum gracilentum habere. Conf. 19, 7.
Gracile et tenue fieri. Plin. 17, 22 Quum alias festinatione pariendi gracilescat. al. Gracilis.
forma, licet GRACVS non exstet, quasi coraculus, ex Gr. [quia cum coruis cognationem habet. [...]
Laudatur Plin. 8, 27 Graculae lauri folio annuum fastidium purgant. Sed est Graculi. Cf. Saluian. Epist. 4 p. 200.
GRADARIVS, GRADATIM, GRADATIO, GRADIOR, GRADIVVS vid. GRADVS.
vel est actus promouendi pedem, vel pars viae, inprimis in ascensu et descensu, atque adeo singulae partes scalarum, in quas pedes promouentur, gradus sunt. [...]
Incedere, ire, ambulare, progredi: et videtur proprium eorum esse, quae pedes alternis promouent. [...]
de Polyphemo. Lente gradiens asellus Idem Met. 11, 179.
Incessus. Cic. Off. 1, 131 [...]
ap. Macr. Sat. 6, 5 Quamvis caprigeno pecori grandior gressio est.
In modum graduum factus, formatusque. [...]
Apud Rhetores. [...]
Qui sine succussatione molliter incedunt. [...]
i. gradibus, siue Per gradus. [...]
Vt, Gradilis panis l. 3 [...]
Quod fit gradatim. Diomed. p. 473.
inquit Festus) a Gradiendo in bella vltro citroque, siue a Vibratione hastae, quod Graeci dicunt [
Regio dicta, vt quidam volunt a Graeco, primo eius Prouinciae rege. [...]
Qui est ex Graecia. [...]
Goes. i. graecis literis notati.
Idem fere, quod Graecanicus. [...]
quasi Graecorum statio. [...]
ad contemtum fere pertinet. [...]
Graecos imitari. [...]
Graeco more factus. [...]
Graeco more. Tertull. de Pall. c. 4 Re vera enim quale est Graecatim depalari magis, quam amiciri? Salm. emendat depilari.
Res, et literatura Graecorum, apud ICtos, vt l. 3 C. Theod. de stud. lib. vrb. Rom. et Const.
Graecum sermonem imitari. [...]
Graecus, Poetis ob antiquitatem vsitatum. [...]
Qui a Graicis genus et originem traxit. [...]
Ex Nonio 2, 361.
Qui grallis graditur, et passus ingentes facit. [...]
i. magnus, cuiusmodi solet esse grallatorum Plaut. Amph. 4, 3, 52.
Herba vulgatissima, cibus bonae partis animalium, nec Plin. 24, 19 [...]
Quod ex gramine est factum. [...]
Plenum herbis. Colum. praef. 1 Quid siluester ager, quid humidus et graminosus, quid siccus et spurcus recusaret.
loco modo citato.
Latine Litera dicitur. Vid.SCRVPVS.
Proprie linea est: hinc
Quod lineis peragitur. Deformationes Vitruu. l. 3 praef. Rationes Idem 9, 1.
Gemma, al. Iaspis. Plin. 37, 9 lineis signatus.
vel es. f. [Nomen, quod in Latinis numerari vult Cic. de Fin. 3, 5 c. 2. [...]
Studium literarum, quod profitentur ii, qui grammatici vocantur. [...]
Qui grammaticam docet, vel grammaticae peritus. [...]
Quod ad Grammaticam pertinet. [...]
Mediocriter eruditus. [...]
Legendi et scribendi facultas illa vulgaris, prima inter quatuor artes populares, de quibus est opus Vossii.
trium Syllabarum cum Diphthongo in vltima: Qui rationes publicas in tabulis scribit, vel Notarius. [...]
Tabellarius. Hieron.
Vbi
tabulae et instrumenta publica, monumentaque rerum gestarum, actarumque asseruantur: quod Tablinum Latine appellatur. [...]
vid.GRANVM.
Magnus. Aceruus grandis Ouid. Amor. 1, 8, 90. [...]
it. 7, 4. 3, 8. 3, 13 pr. Grandius dici Cic. Tusc. 5 c. 16. Grandius sonare Ouid. Her 15, 30.
i. grandis aeui, vel Prouectioris aetatis. [...]
Pili sub alis, de qua voce multa Martinius: auctor plane nullus.
extr.)
extr.
de Poetis.
Grandem facere. [...]
Grandem fieri, crescere. [...]
Gutta aquae in aere congelata. [...]
Quod obnoxium est grandini. [...]
dicitur Deus. [
Nympha, apud Ouid. Fast. 6, 107.
Cibi genus. [...]
Salmas. Exerc. Plin. p. 536.
i. vt sint in granos discriminatae.
Bithyniae fluuius, pugna, quae inter Persas et Alexandrum fuit, nobilis. Vid. Diodor. Plutarch. Curt. 3, 1 etc.
fere Frugum dicitur: vt Granum tritici, hordei, etc. Plaut. Stich. 4, 1, 5 [...]
Locus in quo grana frugum reponuntur. [...]
Quod abundat granis: vt Mala granata, quae Punica vocantur Colum. 12, 41, 2.
Pro Malo granato. [...]
vid. in suo loco.
Quod plenum est granis. Plin. 21, 31 Quorum alterum cui acini coccinei, granosi folliculi, halicacabum vocant, et alii callion. Ibid. c. 4.
Ferens grana. Agmen graniferum dicuntur formicae Ouid. Met. 7, 638.
Ars delineandi. [...]
Instrumentum pictoris, quod diserte ait Pollux 7, 128 [...]
s. potius] Stilus, quo in pugillaribus scribitur. [...]
Ad vnguem factus, absolutusque, et quasi pictoris manu expolitus. [...]
Eleganter, polite. Plaut. Pers. 2, 5, 5 Nunc huic ego graphice facetus fiam, etc. Idem Trin. 3, 3, 38 Exornetur graphice. Conf. Apul. Met. 8 p. 214 et 10. p. 254.
Theca, in qua stili reponuntur. Martial. 14, 21 Haec tibi erunt armata suo graphiaria ferro, etc.
Vt, Graphiaria theca Suet. Aug. c. 32. et Claud. c. 35.
Ferramentum telis educendis excogitatum a Diocle medico. [...]
Est Frequentatiuum a Gradior, celeriter et vehementer gradi, Vet. Gloss. [
est Viarum in vrbe, vicorumque obsessor, qui obuios iniuriae opportunos spoliat, pulsat, intentata morte territat. [...]
Idem. Festus.
extr. [...]
vid. mox post GRATIFICATOR.
Est res iucunda, vel quatenus tribuitur, et sic plerumque vocatur beneficium; vel qua percipitur, ita gratus animus est, eiusque significatio; vel qua redditur, i. officium hominis grati; vel vt conciliat homines inter se, et est amicitia; vel in quantum aliquis placet pluribus, qui est fauor multitudinis. [...]
extr. Est etiam Herba.
gentis Romanae nomen, cuius est Poeta nobilis venaticus.
cognomen, v. g. Imperatoris, Valentiniani fil. it. Praetoris, de quo Tacit. Ann. 6, 38. A domino officinae argentariae dicta apud Plin. 33, 11 Vasa Gratiana.
et GRATIDIANVS Romanorum nomina, quae memorauit Cicero de Legib. 3, 30. et de Off. 3, 80.
Libi genus. Arnob. 7 p. 230.
Gratia abundans, id est fauore multitudinis vel potentium. [...]
Gratia, commendatio. Tertull. adu. Marc. 1, 9 Naturalem nouitatis gratiositatem volui repercutere.
Gratuito, non soluto Pretio. [...]
Vox veteribus prorsus inaudita, nisi forte antiquum putamus lemma Val. Max. 5, 2 [...]
Quod datur gratis, et sine praemio: vt interpretatur his verbis. [...]
Idem quod Gratis. [...]
Qui gratiam habet, agit, et si potest refert. [...]
Ex grato animo: Cuius contrarium est Ingrate. [...]
Rem gratam facere, et Beneficium dare aliquando significat. [...]
Add. Paullin. Petroc. l. 2 extr.
Numero tantum Plurali, et in hac tantum terminatione, pro Gratiis quae referri debent pro accepto beneficio: et videtur a Poetis ortum, cum Gratia rebellet Hexametro et Pentametro paene omnibus casibus. [...]
Gratulari, i. Gratias agere Diis et quasi Supplicare. [...]
Vsus est Capitolinus saepius et alii scriptores Hist. Aug. vt ostendit Borrich. Cogitt. p. 114. [...]
Primo significabat gratias agere (de qua ratione n. 2) deinde obtinuit, vt esset verbis testari, se gaudere fortuna et felicitate alterius, apud eum ipsum qui affectus
est felicitate; et aliquando etiam apud nos ipsos, ob felicitatem aliquam quae nobis sorte contigit. [...]
Significatio gaudii de alterius felicitate: proprie gratiarum actio, vt de Verbo Gratulor modo obseruatum est. [...]
Idem quod Gratulans. [...]
Vid.GRACCITO.
GRAVESCO, GRAVIDVS etc. Vid. post GRAVIS.
Primo ad pondus refertur magnum, et portatu difficile: hinc aliam etiam difficultatem et molestiam (quae et ipsa a mole et moliendo dicta est) significat: tum quae grauia sunt, loco non facile mouentur; hinc grauis est virtutis nomen, quatenus se huc illuc impelli, ac demoueri non patitur: tales sunt etiam venerabiles, et maiori in pretio, vt aurum et alia metalla pro gravitate pretium habent. [...]
Eadem varietate ponitur, qua Grauis. [...]
Itidem vt Grauis varie ponitur, v. v. Accipere aliquid grauiter, i. Iniquo animo Cic. de Orat. 2, 211 c. 52. [...]
Morbus, seu humor, qui ex capite destillat, nares claudit, vocem obtundit, tussim siccam mouet, etc. vt docet Cels. 4, 2. [...]
Quod male olet. [...]
Et 22, 22 Graueolentiam alarum emendat. Id. 28, 11 Mulcet graueolentiam oris. Graueolentia halitus Plin. 28, 12.
Grauitas, molestia. Haec grauitudo, arthritis, tussis, pleuritis Vitruu. 1, 6. Sine ructu et grauitudine Apic. 3, 6.
Premere, onerare, molestare. [...]
Molestia aut grauedine affectus. [...]
Moleste et aegre. [...]
Aliud Adu. [
Molestia. Cassiod. Epist. 9, 2 Si visceribus sanis grauamen nullius sentiat laesionis.
e Macrobio Somn. Sc. 1, 3 [...]
Grauem et oneratum fieri. [...]
Significat Plenum et grauem, ita tamen, vti proprium velut domicilium habeat in animalium et plantarum fetu et fructu intus concepto. [...]
Implere et grauidum facere. [...]
ICti in Dig...
Vox Plautina, vt aiunt nonnulli, sed nobis non occurrit.
Barth. Adu. 21, 18.
vel i. m. inquit Festus, dicitur Senior. [...]
Tuscorum castellum. Virg. Aen. 10, 184 Et Pyrgi veteres, intempestaeque Grauiscae. Veteres Grauiscae Sil. 8, 475. Vid. Drakenb. in loc.
Quidam Graxis ap. Plaut. Asin. prol. 5 legunt, pro strepas; vbi al. gratiis.
GREGALIS, GREGARIVS, GREGATIM Vid. GREX.
Est inter complexum femorum, feminumue. [...]
Vid. CREMIALIS sub CREMO. Conatur quaedam Martinius, nihil extricat.
In gremium accipere. Cathol.
vid.GRADVS.
vel com. gen. [vt obseruauit Nonius 3, 109 [...]
Ex grege vulgari: vnde Gregarius miles dicitur, qui ducitur tantum, non ducit. [...]
Qui ex eodem est grege. [...]
Simul, coniunctim. [...]
Herba. Apul. c. 50.
vel ae. f. Funis crassus, Festus. Nec
GRILLO, GRILLVS vid. GRYLLVS.
Latine dicitur Rete (a quo Piscator Plautinus Gripo in Rudente nomen inuenit) vnde et vocatur Aenigma vel Sermo implicitus, atque intricatus. [...]
extr. Sic Elmenh. Sed variat lectio.
vid.GRVMA.
Auis grui similis. Plin. 30, 5. Item Herba. Idem 26, 7.
Hastae cuspis. Grosphis rasus Arnob. l. 6. Sed aliter Elmenb. et reliqui. Vid. Laemar. p. 200 med. sc. Tornis rasa.
et f. [Dicitur Ficus, quae nondum maturuit. [...]
Crassus. Vox ecclesiasticorum. Vestis grossior Sulpic. Seu. de Virtut. Monach. Orient. 1 c. 21. Add. Vulgat. Ezech. 41, 25. it. Augustin. Hinc etiam Numus grossus solidus.
ap. Dilherr. Disp. T. I p. 67. Al. prosariae.
siue ae. f. Nam vtroque modo scribitur. [...]
vel (vt frequentius) GROMATICA ae. f. Ars agrimensorum: apud Cassiodor. Var. Epist. 3, 52.
vel orum. m. Qui eam artem profitentur. Professores eius artis, superscripta causa, Gromatici vocantur Hygin. de Castramet. vt modo vidimus.
vt ait Festus, minor tumulo. [...]
Tecti prominentia arcendis stillicidiis inuenta, quae etiam suggrundae et suggrundia appellantur, v. v. Vet. Gloss. Grunda [it. [
vel e. Adi. Lares grundiles apud Arnob. 1 p. 15. [...]
Dicebant veteres, quod nos Grunnire dicimus. [...]
Proprium est porcorum. [...]
scribitur Non. 2, 356.
vel f. [Auis nota. [...]
pro gryphibus.
Res vilissima aut nullius prorsus momenti. Hinc adagium tum Graecis tum Latinis commune: [Vid. Scal. in Coniect. et Lips. Epist. Qu. 1, 2.
vel are. Vox s. strepitus grylli. Et gryllus gryllat A. Philomelae v. 62.
vel etiam GRYPHVS, i. m. [Animal fabulosum pennatum et quadrupes, magna ex parte leo, alis et facie aquilis simile, equis vehementer infestum. [...]
Administrare, procurare, regere, gerere, moderari. [...]
Rector, et moderator nauis proprie dicitur. [...]
extr. [...]
Dicitur Clauus nauis. [...]
Pro Gubernaculo. [...]
Pro Gubernatione. Vid. Gell. 16, 7.
Pro Gubernatore. Gloss. Gr. Lat.
Idem. Isid. 19, 1.
Pars superior oesophagi, qua cibus atque potus deuoratur. [...]
Homo gulae deditus. [...]
Idem. Vet. Gloss.
Vorax, vel Gulae delicatae. [...]
Comedones, lurcones. [...]
indecl. et GVMMIS f. [Lacrima arborum quarundam, quae veluti gutta quaedam viscosa per ipsum corticem diffunditur. [...]
Sed al. Gummen, al. Gummi.
s. inis. n. Pallad. Oct. t. 12 in MS. it. Ibid. t. 14. et Nou. t. 7.
subint. arboribus. Quid. Gumminatis legunt.
Illinitio quaedam ex glutinoso illo arborum succe, quae doliis fieri solebat, quemadmodum Picatio ex pice, vt in praecedenti Columellae exemplo: et mox Gummitionem alteram non recipit.
Quod multum gummi habet. [...]
Aliud Adi. Auson. Eidyll. 6, 74 Gummea fletiferi iaculatur succina trunci. Alii hic legunt Gemmea.
Gummi producere. Vid. Barth. Aduers. 38, 4. Pallad. Ian. 15, 20 Gumminat prunus.
Stolidi a vulgo dicuntur. [...]
Locus in flumine profundus, in quo aqua congeritur et circum vertitur. [...]
Fistula colli spirituum meatus. [...]
Id quod paullo post larem paruulum vocat Idem.
Vox per iocum a Plauto ficta, a Gurgustiis, forma gentili, Mil. 1, 1, 13 Quemne ego seruaui in campis gurgustidoniis.
De Lusciniis dicitur. Vox ficta apud Apul. Flor. 3, 17 In solitudine canticum adolescentiae gurriunt. Vid. Colu. ibid. p. 193. Sed al. Garriunt: vt Elmenh. p. 358, 28.
In os sumere saporis explorandi causa, simile verbo Libare. [...]
Prima pars coenae dicitur, quae nonnullis est Gustus. [...]
Pro Gustu. [...]
Sensus ipse, qui ex gustatione percipitur. [...]
supellectilis pars, in qua Gustatio, s. Promulsis apponitur. [...]
Ferculum, quod gustatur. Petron. c. 76 Non mihi haec iactura gusti fuit. Add. Apic. 4, 5.
Idem. Apul. Met. 9 Oua gustulum vocat; et ibid. 2 p. 119 suauium appellat dulcem amarum gustulum. Conf. Lips. loc. c. p. 93.
Minima pars aquae, vel alterius materiae liquidae. [...]
i. aliquantum me recreasti.
Vnde
Quod veluti guttas babet. Martial. 3, 58 Et picta perdix, numidicaeque guttatae. Color guttatus Pallad. 4 t. 13.
Formam Participii habet, quasi a Gutto, guttas, pro Guttatim stillare. [...]
Equorum epitheton, quod pro Tottonariis, qui parum distant a cottonariis, Vegetio Mulom. 1, 56, 37. [...]
Ea pars, quae est a faucibus ad iugulum, siue exterior, siue interior sit. [...]
Cuius guttur tanquam spongia quaedam intumescit: ita, vt hoc malum, non morbus, sed vitium sit. [...]
Turneb. Aduers. 22, 30.
Poculi genus, quo in sacrificiis vtebantur, quoque guttatim aqua infundebatur. [...]
vel, ae; vel arum. Pl. [Vna e Cycladibus insulis, in quam Romani noxios in exilium mittere solebant. [...]
Nomen proprium viri Troiani: de quo Virgil. Aen. 5, 160 [...]
Viri proprium, qui Caeli et Terrae filius fingitur, et frater Briarei, gigas maximus et centimanus. [...]
et Propert. 3, 10, 18 Lydia Gygaeo tincta puella lacu.
Vir Lacedaemonius bello praeclarus; de quo Tibull. ad Messal. 4, 200 Non magni potior sit fama Gylippi. Adde Iustin. 4, 4. et de alio Virgil. Aen. 1, 272.
Exercitium. Stat. Silu. 4, 2, 47 [...]
Locus exercendorum corporum iuuenilium, quod faciebant nudi, [vnde nomen est. [...]
Indi, qui vltra C. annos vita processerunt. Hard. leg. Gymnetas.
Aliud Adi. [Idem. Plin. 7, 56 Ludos gymnicos in Arcadia Lycaon inuenit. Sic Cic. Tuscul. 2, 61 c. 26 pr.
et GYMNASIARCHA ae. m. [Gymnasii praeses. [...]
Pl. [Philosophi Indorum: sic dicti, quod nudi incederent: nam [nudus dicitur. [...]
Locus secretior in aedibus Graecorum, in quo mulieres habitabant. [...]
De his Gynaeciis et Gynaeciariis videndus est instar omnium lac. Gothofredus Paratit. et Comment. [...]
Eadem. Vid. Nep. Praef. n. 7. Vitruu. 6, 10. de part. aed. 2, 5.
vid.GINDES.
Materia calci affinis, e lapide cocto parata. [...]
Gypso inducere seu incrustare. [...]
Latine Circulus vel Ambitus dici potest, et saepe pro definito spatio ponitur, intra quod contineri aliquid debet. [...]
i. circumaget.
De Alexandria vrbe Aegypti.
esse dicitur.
laudatur.
Partus ranae. Plin. 9, 51.
Trochlea in puteo ad hauriendam aquam. Isidor. 20, 15.
Circuitor, circumforaneus. Sarisber. 7, 23.
et Io. de Ianua.
Oppidum nauale Lacedaemoniorum, iuxta Eurotam fluuium: quod Hercules et Apollo depositis eo loci simultatibus communi opere condiderunt. [...]
Populi in eo habitantes. Plin. 4, 5.
quae contractis paullum faucibus ventus exhalat, vt ait Mart. Capell. 3 p. 58 [...]
Interiectio corripientis, siue admonentis, ne quid fiat, neue quis in re coepta progrediatur. [...]
Retinaculum et frenum, quo equus cohibetur; i. lorum fundae, ab habendo vtrumque dictum. [...]
Paruulum lorum. [...]
Antiquis dicebatur, sicut a Sapio, Sapientia. [...]
Verbum vsus adeo lati, quem in ordinem et terminos redigere nondum licuerit. [...]
Qualitas et forma corporis et cuiuscunque rei. [...]
Ipse corporis habitus proprius, a cultu exteriore habitu diuersus. [...]
Habitum inferre et inducere. Cael. Aurel. Tard. 4, 8 Aegrotantium vires fortitudine habituantur. Add. Idem 1, 4.
Habere desidero. Plaut. Truc. 1, 2, 47 Si arationes habituris.
Commodus ad habendum, tractandum etc. [...]
etc.
Domicilium habere, vid. HABEO n. 3. [...]
Conf. Virg. Georg. 3, 430. et Aen. 11, 265.
Actus habitandi. [...]
et Saluian. Gub. 5 p. 179.
Idem atque Habitatio. Gell. 5, 14 Ha bitaculum leonis. Habitacula pristina gestet Prudent. Hymn. Exsequ.
Incola. [...]
etc. Plin. 9, 10 Habitales casae.
vid.HIC.
Compositum ex Hac Aduerbio et Tenus, quod finem significare docemus s. l. Cic. de Amicit.... Hactenus mihi videor de amicitia quod sentirem potuisse dicere. [...]
vid.ADRIA.
vid.ADRIANVS.
His, quae in Adrianus dedimus, add. Amphorae Hadrianae Plin. 35, 12. Hadriani maris Cic. in Pison. 92. Ager Liu. 22, 9.
apud Fabrett. p. 454.
vid.ADR.
Gummi genus. Plin. 12, 9 de bdellio loquens, Nigrum vero, et in offas conuolutum, hadrobolum vocant, densis bolis s. massis constans.
Nardi genus, a densitate sphaerularum s. globulorum. [...]
vid.HAEDVS.
vid.HEDVI.
Animal ex capra genitum. [...]
et HAEDVLEA vt Hinnulus, Hinnuleus, it. Equulus, Equuleus. [...]
Idem. Plaut. Asin. 3, 3, 77 Dic igitur me tuum passerculum, gallinam, coturnicem, agnellum, haedillum.
Stabulum haedorum. Hor. Carm. 1, 17, 8 Nec virides metuunt colubras, Nec Martiales haedilia lupos. Sed Haeduleae Bentl. restituit v. v.
Quod est ex haedo. [...]
Vitrum floridi sanguinis colore. [...]
Sanguinem Graecis significat, et non modo composita plura ingreditur; sed nomina dat, adiuncto epitheto, pluribus herbis apud Apul. de Herb. passim.
et Solin. 43. Macer 5, 33.
appellatur graminis quoddam genus ab Apul. de Herb. c. 77 quasi tu Sanguineum aut Sanguinarium dicas.
Auis cum cruribus sanguineis seu ad instar sanguinis rubris. Plin. 10, 47.
Thebanus iuuenis, Creontis Regis filius, qui cum Antigonen, a patre illam iussus interficere, seruasset; tandem tamen, cum diutius seruare non posset, se cum illa inter fecit. [...]
Thessalia. Vid.AEMONIA.
Vid.AEMONIVS.
Qui spuit sanguinem Th. Priscian. de Diaeta c. 12. Macer 2, 3.
Sanguinis proruptio. Plin. 23, 7 s. 67 Folia eius trita illita haemorrhagiam sistunt.
vel i. m. [Genus serpentis pestiferum, a fluxu sanguinis ita appellatum. [...]
Qui morbo haemorrhoidum laborat. [...]
Herba, alias Consolida. Apul. de Herb. c. 59.
Vid.AEMVS.
Profluuio sanguinis laborans, Interpr. Vulg. Matth. 9, 20.
etc. vid. mox HAERES.
Proprie est Alicui rei arcte insidere et coniunctum esse, idque tum ad corpora refertur, tum ad animos et mores, cum constantia aut perseuerantia aliqua, vel dubitatio et cunctatio notatur. [...]
Aliud Partic. [Vt, Fides haesura in omne tempus Ouid. Trist. 3, 4, 36.
Idem quod Haerere. [...]
Ita Barthius. al. Humor.
Dubitare, titubare. [...]
i. Cunctabundus et dubius quid responderet. [...]
Dubitatio. [...]
Idem quod Haesitatio. Cic. in Philipp. 3, 16 c. 6 Qui propter haesitantiam linguae, stuporemque cordis, cognomen ex contumelia traxerit.
vel quod certiores auctores habet, edis. c. [dicitur aliquis illius, cuius bona illo mortuo ad ipsum perueniunt. [...]
melius HEREDITAS atis. f. [
melius HEREDIVM i. n. [
Paruum heredium. [...]
Captator hereditatis. Petron. c. 124 Incidimus in turbam heredipetarum. Conf. c. 125. Adde Cic. Parad. 5.
Pro Haeredem esse, apud Ecclesiasticos, praecipue Vulg. Interpr. cum reddit [
Ad hereditatem pertinens. [...]
Ad verbum Electio est, nempe instituti, factionis, dogmatum, idem fere quod secta. [...]
et 7, 6. Vinc. Lirin. Monitorio 1, 34 et 35. Salu. de Gub. l. 5.
pr. Sidon. Epist. 7, 6.
Vid.HAEREO.
Scriptor sacer. Hieron. Epist. 1, 12.
Scripta sacra, post Legem et Prophetas. Vid. Hieron. Epist. 106 et 110.
Interiectio. Sen. Nat. Quaest. 4, 13 Ha ha iubes me cum Luxuria litigare. Sed non habet illud Ha ha Gronou. Ab Erasmo vulgatum, a se contemni negat Gruterus.
vid.AHALA.
quasi [vt edidit Gron. quod significat Sal fori. Conuicii nomen apud Plaut. Poen. 5, 5, 34. Sed neque de lectione constat, nec de significatione.
et ALCYON onis. c. [inquit Seruius, filius Luciferi, habuit vxorem Halcyonem: a qua quum prohibitus, isset ad consulendum Apollinem de statu regni, naufragio periit. [...]
Laudatur Columel. 11, 2, 21 [...]
Nomen viri. Ouid. Met. 5, 135.
Genus medicamenti, Spuma maris dictum Pharmacopolis. [...]
tam f. quam n. [Piscis, qui sola aqua nutritur, vilis ob fecunditatem et multitudinem. [...]
Apud Columel. 6, 8, 2. et Haleculae tabentes 8, 17, 12. Hallecula riualis Id. 8, 15, 6.
Faliscorum conditor fuit. Quid. Amor. 3, 13, 31 etc. [...]
Fluuius et mons non longe ab Aetna, vbi Proserpina flores legit cum aliis virginibus. Columel. 10, 268 Et quae Sicanii flores legistis Halesi. Plin. 5, 29. Hinc [...]
Siciliae ciuitas, quae sic a Cicerone in Verr. 3, 19 [...]
Fluuius, qui Macedoniam a Thessalia diuidit Caes. B. C. 3, 36. [...]
Genus aquilae, ad verbum Aquila marina. [...]
Nomen vrbis. Strab. 9. et Stat. Theb. 7, 274.
vid.ALICA.
et HALICACABVM i. n. [
Cariae ciuitas, clara Herodoto ciue, etc. Vid. Spanh. de Vsu Num. diss. 9 p. 626 sq.
Et
Idem. Nep. 2, 1, 2 Ciuis Halicarnassia.
vid.ALICASTRVM.
et HALIEVTICA orum. n. [Dicuntur Volumina, in quibus tractatur de piscibus. [...]
Vid.ALIMVS.
Arbor glandifera. Plin. 16, 6.
Marinus pulmo, genus piscis apud Plin. 32, 11.
Vid. HALO, as.
vid.ALLVCINOR.
vid.ALLEX.
vt ait Festus, Pollex pedis, scandens super proximum, dictus a Saliendo. [...]
Nitri genus. Plin. 31, 10.
Pl. Plantae maritimae. Plin. 19, 8.
Salsus. Apud Martial. 10, 83. Sed Scriuerius legit, Hermerotes.
Spirare, vel Odorem emittere. Virg. Georg. 4, 109 Inuitent croceis halantes floribus horti. Halare naribus Lucret. 2, 847. Ouid. Met. 7, 815.
Saepe spiritum emittere. Ennius, Sublime iter quadrupedantes flammam halitantes.
Spiritus. Plin. 9, 7 [...]
Ab Aristotele in Meteoris dicitur, quem nostri modo Circulum, modo Coronam circa lunam dicunt. [...]
inquit Mela 2, 7.
Vid.ALONE.
hominis sit Halophanta, disputandi occasionem suppeditauit Plaut. Curc. 4, 1, 2 [...]
Lanugo maris. Plin. 5, 31 s. 36.
Latine Captio vel expugnatio dicitur. [...]
Quasi tu Saltatorem (ab [i. Saltus adiutorem dicas, cuius meminit Martial. 14, 49 [...]
Herba, de qua Plin. 27, 7 [...]
vid.HALIAEETVS.
Mulsi genus in Sicilia. Plin. 14, 9.
Paphlagoniae fluuius maximus: Croesi fato, quod attulisse visus est, nobilis. [...]
idem quod Halo.
Vas aquarium rotundioris formae, et ventris globosioris, quo ad exstinguenda incendia solebant vti. [...]
Ad verbum quae simul (cum quercubus (viuunt, et pereunt. [...]
HAMATILIS, HAMATVS vid. HAMVS.
teste Gell. 2, 21. a figura, posituraque ipsa, quia simile plaustri videtur.
Proprie euectio, quae fit plaustris: deinde comica lasciuia, qui velut totis plaustris rem domo exportat. Hamaxagoga bonorum Plaut. Truc. 2, 7, 1.
s. arum. m. [Populi Scythiae in Europa Agathyrsi et Sauromatae, quia pro sedibus plaustra habent, sic dicti, auctore Mela 2, 1. [...]
Plur. Hamaxopodes [
Agere iumentum plaustro iunctum. Plaut. Truc. 2, 2, 22 [...]
vid.AMILCAR.
vid.HAMVS.
teste Plin. 37, 10.
et Solin. c. 50.
vid.AMMON.
HAMMONIACVM, HAMMONITRVM vid. AMMONIACVM.
Coloris genus tendentis in subruffum tribuitur Varroni de R. R. 3, 2, 4 [...]
Si audimus Seruium, Catenam significat. [...]
vocat Vncinum, quo medici chirurgi pterygion ex oculo eximunt. [...]
Hamo instructus et munitus. [...]
Quod pertinet ad hamum, vel hamo peragitur. [...]
vid.ANNIBAL.
Carthaginiensis, Philippi Macedonis temporibus, qui opes suas, quibus vires reipubl. superabat, ad occupandam dominationem intendit, regnumque inuadere interfecto Senatu conatus est. [...]
Pl. Parua delubra, quasi Fanula Fest.
Mollia oua, mediae consistentiae inter dura et sorbilia. Vid. APALA. Sic enim fere scribitur. Hinc HAPALARE, vid. ibid.
Inspersio pulueris, qua inspergebantur luctantes vbi ceromate illiti fuissent. [...]
Genus aromatis ioculariter fictum Plaut. Pseud. 3, 2, 47.
Porcorum stabulum. [...]
et inde ducta, vid.ARENA.
et Rud. 4, 4, 95. [...]
Diuinare. [...]
Ex quodam Poeta.
siue Ruta hortensis. Apul. de Herb. c. 89.
Persicae lecticae genus. Curt. 3, 3, 23. Conf. Burton. Lips. Ling. Pers. Scribitur etiam Armamaxa.
(vulgo Armoge) [Iunctura, commissura. Plin. 35, 5.
vel HERMIONE Cadmi vxor, cui Vulcanus pulchrum, sed exitiale monile dedit, quod ex Veneris cum Marte adulterio fuisset prognata. [...]
Latine Compositio, concordia, concentus. [...]
Ars Harmoniae. Vitruu. 5, 3 extr. Theatrorum per harmonicen ad augendam vocem ratiocinationes ab antiquis sunt constitutae.
vid.HARPE.
quod alii legebant
Sulphuris epitheton apud Plin. 35, 15 s. 50 [...]
Telum in summitate aduncum, quo capi et velut rapi, dirui, prout opus est, naues, muriue possunt. [...]
Idem. Non. 18, 29 Falces et harpagae armorum genera murorum oppugnationi apta. Sisenna Pluteos propius collocatis harpagis deiiciunt.
Conf. Bald. Lex. Vitruu. p. 55. et Voss. ad Catull. p. 198.
Rapere. Plaut. Bacch. 4, 4, 11 Improbus cum improbis sit, harpaget, furibus furetur quod queat. Idem Aulul. 2, 2, 24 Aurum mihi intus harpagatum est. Antiquum.
inter Canes Actaeonis apud Ouid. Met. 3, 222.
vt scribit Plin. 2, 96. et 5, 29 Vbi cautes stat horrenda, vno digito mobilis: eadem si toto corpore impellatur, resistens. [...]
Pilae genus, a rapiendo dictum, quod duae velut factiones de illo rapiendo certant. [...]
Raptor. Plin. 37, 2 de Electro docet: In Syria feminas verticillos inde facere et vocare harpaga, quia folia et paleas, vestiumque fimbrias rapiat.
Ensis falcatus, quo vtitur Mercurius. [...]
Simulacrum in sacris Isidis et Serapidis erat: quod digito labiis impresso admouere videbatur, vt silentium imponeretur. [...]
Pl. [Monstra, quae describit Virg. Aen. 3, 216 etc. [...]
vid.ARVIGA.
vid.ARVNDO.
s. icis. m. [vt ait Donatus, cuius locum damus, voce ARVGA. [...]
Diuinatrix. Plaut. Milit. 3, 1, 98 Da qui faciat, qui condiat: da quod dem quinquatribus, Praecantatrici, coniectrici, hariolae, atque haruspicae.
Diuinatio. [...]
Conf. Censorin. de Die natal. c. 17.
Vid.ASDRVBAL.
inquit Varro de L. L. 4, 24 p. 29, 27 [...]
Audiamus primo Isid. 17, 6 [...]
Quid esset, quaerendi occasionem dedit Tert. Apol. c. 13 [...]
Idem quod Hastatus. Ammian. 27, 2 Cum paucis captus ab hastariis. Vales. leg. Ascariis.
al. Actiacos. Vid. Turneb. Aduers. 18, 5. Pitisc. Astycos, quem vide.
Idem quod Hastatus. Sidon...
Dicitur Lignum teres oblongum, quale solet esse hastae, ab hoc ipso vsu dictum; cum sic vocetur, etiam cum
solo haeret. [...]
Decursus equitum vel peditum cum hastis. Vid. Vet. Dict. vel Cangii Gloss. Lat.
vt ait Donatus. [...]
Negandi, significat Non. [...]
Nondum. Liu. 2, 52 [...]
Pro Nequaquam. [...]
vid.AVEO.
Proprie est Extrahere humorem et educere ex quocunque loco. [...]
i. depressa in anum.
Participium obsoletum, sed vsurpatum postliminio quasi Apul. Met. 3 p. 136, 36 Elm. Haurito plusculo vncto corporis mei membra perfricui. Vid. alia in HAVRIO n. 3.
Vas, quo hauritur. Gloss. Vet. Hauritorium, [
Bibitor seu potator aquae Lucan. 9, 591.
Eductio aquae ex aliquo loco. [...]
inquit Nonius 1, 43 [...]
Nomen Comoediae apud Terentium: ex [et [compositum, quod est, Seipsum excruciare. [...]
et lapsa Latinitate HEBDOMADA, ae. f. [Septenarius, Septem dies, anni etc. [...]
Dicebatur Is, qui per vices hebdomadum cubiculum Imperatoris custodiebat. Vid. Meurs. in Gloss. Graeco barb.
vnde, Hebdomatici anni. Vid.ANDROCLAS.
vid. sine adspiratione in E.
et HEBENVM i. n. [Arbor est in India atque Aethiopia nascens: quamuis scribat Virg. Georg. 2, 116 [...]
auctore Festo. [...]
Hebetem esse. [...]
Hebetem fieri. [...]
Obtundere. [...]
Hebetari. Plin. 28, 7 Sed praeter alia certum est aciem in cultris tonsorum hebetescere. Dolor hebetescit Scribon. c. 56. Aliorum loca affert Rhod. in Lex. Scribon.
Apud Apul...
Qua hebetatur seu obscuratur Luna Plin. 2, 13.
i. Sol. exstare in Vet. Inscript. dicitur, sed nescio vbi. [...]
dicitur Iudaeus. [...]
et 564.
extr.
Thraciae fluuius est, in quem Orphei caput proiectum, quum Cicones eum confecissent. [...]
Nomen pauperrimae feminae, apud Ouid. de Rem. Amor. 747 [...]
vid.ECAMEDA.
Sculptor apud Plin. 33, 12 et 34, 8.
nomen in fabulis Poetarum frequens, quas fabulas inter se conciliare, aut in ordinem redigere, nescio an aliquis tentauerit. [...]
Vt, Carmina Hecateia Ouid. Met. 14, 44.
vel idis. f. Ouid. Met. 6, 139 [...]
Graecis centum est, [vnde
Sacrificii genus, in quo ritus hic seruabatur, vt centenae sui generis mactarentur victimae. [...]
Piscis centipes. Plin. 13, 43.
et 25 extr. [...]
Porticus centum columnis constans. Mela.
vid.HETTA.
Priami et Hecubae filius, fortissimus vir et propugnaculum Troianorum, ab Achille interfectus. [...]
possess. [Quae ab Hectore duxit originem. Coniux Virg. Aen. 3, 488. Corpus Idem ibid. 2, 543.
Vxor regis Priami, quam Homerus filiam Dymantis dixit, idque sensisse videtur Ouid. Met. 13, 575 [...]
Latine Socrus dicitur; quo nomine dicta est Comoedia Terentii.
vel ae. f. [Planta Baccho Poetis familiaris. [...]
s. a, um. Adi. [Quod ex hedera est. [...]
Ferens hederam. Catul. 61 (64) 23 Vbi capita Maenades vi iaciunt hederigerae, mulieres bacchantes.
Aeon Valentini. Vid. Tertull. aduers. Val. c. 8. voluptas.
Sella. Hinc Cathedra, Ephedra, Exedra.
vid.AEDVI.
vel a, um. Adi. Pater Heduicus. Auson. Parent. 2, 2 Tarbellae matris, patris et Aeduici.
s. potius, [
Idem esse videtur in loco Varr. apud Non. 3, 234.
Citharoedus apud Iuuen. Sat. 6, 383. a suauitate cantus ita dictus.
Latine dicitur Menta, ab odoris gratia. [...]
Suaue spirans.
test 8, 9 ext. [...]
est in quibusdam libris pro EHEV. [Dolentis interiectio. Plaut. Capt. 5, 3, 18 Heheu quom ego plus minusque feci illi, quam acquom fuit. Idem Poenul. 3, 5, 46.
vid. EHEM. Plaut. Poenul. prol. 118 Hehem paene oblitus sum reliquum dicere.
Interiectio dolentis et ingemiscentis. Ter. Andr. 1, 1, 46 [...]
Interiectio excitantis. Idem atque Eia. Heia, hoc face Plaut, Aulul. 2, 1, 30. Phaedr. 5, 6, 3.
Scribitur a quibusdam apud Gell. pro Eiulo 12, 5 Heiulantem atque lamentantem.
Athen. 7 p. 301. Vid.ELACATA.
Quasi tu tractorium dicas, puluinatum quiddam, quod applicatur ad pectus equorum et id genus animalium, ab armis, id est humeris pendens, quo et molae illi per machinulam innexae, versantur, et curricula per temonem trahuntur: vnde et nomen accepit. [enim Graece, dicitur Traho Latine. [...]
Qui in naui onera funibus moliuntur, vel Qui naues deducunt, subducuntque ad officia inuicem adhortantes, vt vno connisu pariter conspirantes, admoliri vniuersis viribus possint, quod singulis nequeunt, vt fieri interim videmus. [...]
Vlceratus: enim Vlcus est. Cels. 5, 28, 15.
vid. ELEVS sub ELIS.
Iouis filia ex Leda vxore Tyndari, regis Laconiae, Castoris et Pollucis soror, et Menelai Lacedaemoniorum regis vxor. [...]
Fruticis, seu Herbae genus: Plin. 21, 10 [...]
Vir Troianus, quem Virg. Aen. 3, 295 Priamidem vocat. Et vatem Ibid. Cic. de Diuin. 1, 89.
Genus apii Pallad. 5 t. 3. Helioselinum appellatur Plin. 19, 8. et 20, 5.
Machina est ab Euertendis vrbibus dicta. [enim euerto significat. [...]
Lucus Tiberino adiacens. Ouid. Fast. 6, 105. Vid. Heins. ibid. et ad 2, 67.
seu Heles Fluuius circa Veliam. Cic. Fam. 7, 20. et Att. 10, 13. Meminit et Strab. et Steph.
Solaris. Vt, Heliacus ortus, apud Astronomos.
Patronymicum femininum ab Helios, qui est Sol. Nam sorores dicuntur Phaethontis. [...]
Herba, quae et Heliocallis. Plin. 24, 17.
Filius Antenoris, qui Patauium condidit. Mart. 10, 193 Euganeas Helicaonis oras vocat Patauinum agrum. Hinc
i. Patauinus. Mart. 14, 152 Nos Helicaonia de regione sumus.
Vrbs Achaiae, quam mare absorbuit. Plin. 2, 92. [...]
Mons Boeotiae iuxta Thebas, Phocidi vicinus, non procul a Parnaso, eique aemulus et altitudine et circuitu, qui et ipse Apollini quoque sacer, et Musis est. [...]
Musae Heliconem habitantes. Pers. in prooem. 4 Heliconiadasque pallidamque Pyrenen. Comites Heliconiadum Lucret. 5, 1050.
Vt Heliconia mella Claud. de Laud. Seren. v. 10. Collis Heliconii cultor Catul. 62, 1.
vid.HELIANTHE.
Ad verbum Solaris fornax dici potest. [...]
Herba aureum florem producens. Plin. 21, 11.
Imperator vocari solet, Antonini Caracallae filius, de quo Aur. Victor. 23 [...]
Ciuitas est Aegypti, quae a Graecis, teste Diodoro Siculo, Thebe dicitur, huius ciues, teste Herodoto 2 apud Aegyptios omnium sapientissimi habentur. [...]
Adi. Nomos Heliopolites Plin. 5, 9. Praefectura Aegyptiaca. Heliopolitarum cerimoniae Idem 36, 26.
(ni sit corruptum) apud Apul. de Herb. c. 49. Idem atque Heliotropium.
Genus Heliotropii et Tithymali. Diosc. 4, 165. Plin. 22, 21 et 26, 8. Apuleio de Herb. c. 108 est Helioscopus.
Malua erratica. Apul. de Herb. c. 40. et Heliotropium c. 49.
Herba. Varro R. R. 1, 46 [...]
vid.ELIS.
Genus bederae celsae, folia multo minora habentis quam reliquae, neque vnquam fructum ferentis, vt inquit Theophrastus. dicta Helix, quod multas habeat circumuolutiones. de qua Plin. 16, 34. [...]
Graecus. Plin. 35, 10 Picturae duo genera fuere, Helladicum et Asiaticum.
nomen Regionis Achaiae, a nostris Graecia appellata a Graeco, qui primus in ea regnauit: a cuius filia vocata est Attis: deinde ab Hellene, Deucalionis filio, dicta fuit Hellas. [...]
Filia Athamantis, regis Thebarum, quae cum Phryxo fratre suo nouercales insidias fugiens, ariete vectore delapsa in mare iuxta Byzantium demersa est, quod inde Helles pontus vocatur. [...]
s. (variat enim scriptura) i. n. [Herba vomitoria. Plin. 25, 5 [...]
Herba similis Helleboro. Plin. 27, 9.
Vinum ex Helleboro confectum. Plin. 14, 16 s. 19 Sic et Elleboriten fieri ex veratro nigro Cato docet. Respicit c. 115.
Veratro seu Helleboro purgandus. Cael. Aurel. Tard. 4, 3.
Qui plus
hellebori sumsit, quam par fuit. [...]
Deucalionis et Pyrrhae filius, a qua Hellenes, nonnulli credunt fuisse nominatos.
Iudaei religione, gente Graeci. [...]
Fretum angustum ab Aegeo in Propontida, vbi sunt illae angustiae, septem tantum stadiis Asiam ab Europa diuidentes. [...]
et HELLESPONTIACVS a, um. Adi. [
Est Genus piscis. Quinctil. 5, 10 [...]
Siciliae fluuius. Praepingue solum stagnantis Helori Virg. Aen. 3, 698.
vel s. Nepos 4, 3, 6 [...]
qui, quodnam ornamentum Lydium intelligat, non assequebar.
vid.ELVCVS.
Generale est vocabulum minutiorum herbarum, seu olusculorum. [...]
et HELVENACVS, et HELVINACIVS Adi. Ex Heluo calore. Vitis heluenaca Plin. 14, 9. Columel. 5, 5. et 3, 2.
vid.HELVOLVS.
Populi hoc nomen seruantes hodie. De his vid. Cic. de Prou. Cons. 33. et Caes. B. G. 1.
Nomen Romanum, vt Heluidius Priscus Tacit. Ann. 12 seq. Heluidius Rufus Cic. pro Cluent.
Galliae Narbonensis populi. Plin. 3, 4.
a Populo, Adi. vt, Vinum Heluicum Plin. 14, 1.
a Calore. Plin. 14, 4. Vid. HELVVS. Add. ELVINVS.
et HELLVO onis. m. Vorax dicitur. [...]
Vorare, consumere. Cic. pro Domo 124 c. 47 extr. [...]
Idem ac Heluo, apud Tertull...
siue a, um. Adi. Vt, Heluolum vinum Cato de R. R. c. 63. [...]
Qui medius est inter rubrum et nigrum colorem. Varro de R. R. 2, 5 [...]
Herba, quae Latine Parietaria et Muralis et Muralium dicitur. Plin. 22, 17. Alia ibid. 21, 5 et 16.
omnium commotionum animi index. Irascentis, inquit Donat. Ter. Andr. 1, 2, 23. [...]
Latine Diurnus. Vnde Tabula hemeresios, quod Vna die absoluta fuerit, apud Plin. 35, 11.
Genus arboris glandem ferentis. Vid. Plin. 16, 6.
Vnum diem viuens. Bestiola iuxta Hypanim fluuium. Plin. 11, 36 [...]
Lilium siluestre. Vid. Plin. 21, 10. Diosc. 3, 128.
Cursor, qui die vno ingens spatium cursu emetitur. [...]
Centauria maior. Apul. de Herb. c. 34.
in compositis Graecis dimidiam partem notat. ex Lat. SEMIS v. v.
Dimidius asinus. Cic. Att. 13, 51 sec. Gronou.
Dimidia capitis pars. Apul. de Herb. c. 53, 2. Ser. Sammonic. c. 2.
Morbus, quo dimidium capitis infestatur, velut etiam ipsum nomen indicat a voce [et compositione facta. [...]
Hemicrania laborans. Oct. Horat. 2, 21 Hemicranicis adiuturio adhibere.
Dimidius circulus. Vitruu. 5, 1 [...]
vel corpus semicirculare significat Vitruu. 9, 9 pr. [...]
Dimidiatus secundum longitudinem cylindrus. [...]
Dimidia pars est sextarii. At cotylas, quas, si placeat, dixisse licebit Heminas, recipit geminas sextarius vnus Fannius v. 67. [...]
inquit Gell. 18, 14) Qui numerum aliquem totum in se habet, dimidiumque habet eius, vt tres ad duo, quindecim ad decem, triginta ad viginti. [...]
Herba. Apul. de Herb. c. 56. et Plin. 27, 5 qui Asplenon dici alias, obseruat.
vid.PARALYSIS.
Dimidia sphaera, hoc est, caeli dimidium. Varro de R. R. 3, 5 [...]
Dimidius versus.
Semideus. Mart. Capell. 2, 40 Hemithei heroesque.
Vox Musicorum, qua dimidium tonum significant. [...]
intell. morbus. [...]
Versus vndecim syllabarum, qualis ille Catullianus 2, 1 [...]
vid.ENDIADYS.
teste Seruio ad Aen. 1, 247, atque enim Heneti, qui nunc Veneti. Vid. Plin. 4, 19. et 6, 2. et Liu. 1, 1.
Sidus caeleste, Auriga. Plin. 18, 31. Hygin. Poet. Astron. 3, 13. [...]
Amazonis nomen. Flacc. 6, 977 Illabentis equi tendentem frena et Henippen. Sed variat lectio.
HENNA, HENNAEVS vid. ENNA.
Motus, concussio. Aeon haereticorum. Tertull. adu. Valent. c. 8.
Vnitas. itidem Aeon. Idem c. 37.
Zenonis Imp. promulgatum ad Eutychianos conciliandos cum orthodoxis. Vid. Euagr. 3, 17.
Gemma Indica. Plin. 37, 10. Al. Menui.
Latine Iecur dicitur. Certe apud Celsum, Plinium, Caelium, Apicium nondum reperi. [...]
Quod ad hepar pertinet. Plaut. Curc. 2, 1, 24 p. Tum te morbus igitur agitat hepatarius. Dixerat alter, Cruciatur iecur.
Aliud Adi. [Qui hepatis morbo laborat. Plin. 26, 7 Datur hepaticis in farre cocta. Apud Cels. 4, 9 Hepaticus morbus. Conf. Plin. 20, 14.
Gemma, quae aiecinoris figura nomen habet. Plin. 37, 11.
Est etiam Lucil. apud Non. 2, 390.
Iecinoris colorem referens. Plin. 34, 2 Aes suo colore pretiosum ad iecinoris imaginem vergens, quod ideo Hepatizon appellant.
Dux Alex. Magn. carissimus. Vulcanium Latine dicas. enim Vulcanus est. Vid. Curt. 3, 12, 16. et 10, 4, 11. Conf. Aelian. Var. Hist. 7, 8.
Herba scelerata. Apul. de Herb. c. 8.
Vini cocti genus. Plin. 14, 9. Vid. DEFRVTVM et SAPA.
Septem, composita quaedam ingreditur.
Nomen loci, quasi tu septem angulos dicas. [...]
et
Herba Plantago, septem foliis laterum modo inclusa. Plin. 25, 8. Apul. de Herb. c. 61.
Nomen portus. Plin. 36, 15 Olympiae autem arte mirabili modo in porticu, quam oppidani Heptaphonon appellant: quoniam septies eadem vox redditur.
Septifolium. Apul. de Herb. 116.
vel Septem portas habens. Apul. Met. 4 p. 146, 25 Vix Thebas heptapylos accessimus.
Add. Mart. Capella 7 p. 241.
Agger, per spatium septem stadiorum in mare iactus, quo Pharos insula continenti adiecta est. Vid. Ammian. Marcell. 22, 16 p. 372 sq. Gron. et quae ibi copiose Valesius.
Septenarius. Mart. Capell. 9.
i. Semiseptenaria Caesura apud Diomedem 3 p. 496 [...]
Naues, quae septem ordinibus remorum aguntur. Hepteris regia Liu. 27, 24. Add. Ibid. c. 23 et 30.
vid.HERVS.
Herculeus. Heraclea, Pocula habentur Cic. Verr. 4, 38 c. 18 [...]
Vrbium aliquot nomen, quae ad Herculem sic referrent origines suas. [...]
Heraclea oriundus, vnde Dionysius philosophus Zenonis discipulus, Heracleotes a Cic. Tusc. 2, 60 [...]
vnde Heraclius lapis, qui et Lydius. Plin. 33, 8 [...]
Herculis herba. Plin. 20, 17 et 19, 25, 4 et 7. 26, 4, 18. Apul. de Herb. 18. 47 etc. 49. 72. 81.
Herculis progeniem significat. Sic
Posteri Herculis, qui Peloponnesi imperium habuerunt. [...]
Vt, Heraclidium scribendi genus, cuius mentio est in epistolis Cic. Att. 15, 13 et 27. et 16, 2 [...]
Ephesius philosophus physicus, qui ab Aristotele saepe testis citatur. [...]
ad verbum Iunonis lacrima, herba, alias Peristereos. Vid. Apul. de Herb. c. 65.
Commune nomen omnium humilium virentium in agris, pratis, etc. [...]
Idem. Mart. Capell. 2 Herbusculas praelegere.
Quod in herbam crescit et assurgit, et de iis rebus dicitur, quae deinde caulem emittunt. Plin. 12, 13 Herbaceum amomum peius. Idem 27, 12. 23, 4 et 33, 5.
Quae herbis pascuntur Solin. c. 40. Vopisc. in Prob. 19. Gloss. Vet. Herbaticus [
Aliud Adi. [Quod herbae colorem habet. Plaut. Curc. 2, 1, 17 Quid hic est homo cum collatiuo ventre: atque oculis herbeis?
Aliud Adi. [Quod plenum est herbis. [...]
Quod herbas producit. Vt, Herbifer mons Plin. 25, 8. Ouid. Fast. 4, 468.
Vt, Herbilis anser, Herba pastus, qui gracilior est quam frumento altus. Haec Festus.
Herbis abundans. Plin. 33, 4 [...]
siue herbascere. [In herbam formari. [...]
Qua cognoscitur vis et natura herbarum. [...]
Verbum, ex quo Partic. superest apud Apul. 7 p. 194 Elmenh. Prata herbentia. ita quoque legit Pricaeus p. 142.
vel i. f. Duorum in Sicilia oppidorum nomen. Vid. Drakenb. ad Sil. 14, 264.
Videtur esse Eruum. [
dictus est Iupiter, quem etiam Penetralem vocabant, qui intra conseptum domus cuiusque colebatur. [...]
vid.HERCYNIA.
vid.ERCISCOR.
Nomen non tam vnius Herois, Iouis et Alcmenae filii, quam multorum virorum fortium, qui in vnum illud nomen velut confunduntur. [...]
siue Iurandi Adverbium, quasi dicas Per Herculem. [...]
Ab Hercules: pro Fortiter. Adfertur ex Cic. Att. 8, 6 [...]
et HERCVLANEA ae. f. Herbam non vnam significat: vt, Helxinen Apul. de Herb. 81. Peristerion Idem 65. Nymphaeam Id. 67. Sideritidem Id. 72. Vrticam Plin. 21, 15.
Campaniae oppidum. Plin. 3, 5. Paterc. 2, 16. Mela 2, 4, 64.
vt etiam Iouius, Cognomen Imp. Rom. Vid. Spanh. de Vsu Num. diss. 12 p. 495.
vel ae. f. Virgo quaedam Proserpinae comes, a qua et fluuius Hercyna nomen consequutus est. [...]
Maxima Germaniae silua. [quam Caes. Bell. G. 6, 24 [...]
et HERI [dicebatur a veteribus. Est autem Adverb. temporis. [...]
vid.HERVS.
Rex Praenestinorum. Virgil. Aen. 8, 583 Et regem hac Herilum dextra sub Tartara misi.
Chalcedonius philosophus, Zenonis discipulus fuit, qui in cognitione et scientia summum bonum posuit Cic. Acad. 4, 129 c. 42 etc.
qui et Herix et Hericius. Quidam adspirationem plane omittunt. [...]
siue rectius HERMES ae. m. [Mercurii nomen apud Graecos. [...]
ab Hermis illis, statuis quadratis, quas modo descripsimus. [...]
Diaeta, seu Coenatio in Palatio, a Mercurio. Suet. Claud. c. 10, 2 In Diaetam, cui nomen est Hermaeum recesserat.
Mercurii et Veneris, quorum nomina gerit, filius, Mercurio genitore satus, genitrice Cythere, Nominis vt mixti sic corporis Hermaphroditus. [...]
Mercurii ac Mineruae statuae coniunctae, quas Gymnasiis dicare consueuerant. [...]
Sidus. Nodus seu vinculum Piscium. [...]
Gemma igneo colore radians. Plin. 37, 10.
Expositio, interpretatio. Sen. Controu. 26. et Excerpt. Controu. 9, 3 Nunquam magnas mercedes accipere eos, qui hermeneumata docerent.
Ad interpretem spectans.
Sunt Mercurii et Herculis coniuncta signa, seu statuae. [...]
Signa composita ex Herme, i. Mercurio et Cupidine, qui Graecis dicitur, quibus prisci exprimebant amori coniunctam esse eloquentiam debere. [...]
i. ter maximus Philosophus Aegyptius celebratur, cuius etiam liber circumfertur, suppositicius sine dubio et ficticius. Vid. Fabric. Bibl. Gr. 1, 7. [...]
inter Medicinas magicas refert Plin. 24, 17. [...]
Graeciae oppidum, Iunonis fano inclytum, vt notat apud Pomponium Vadianus. [...]
fuit Menelai filia, ex Helena coniuge, quae Oresti Agamemnonis filio desponsata fuit: sed quum Pyrrhus Achillis filius eam duxisset, Orestes illum occidit, et sponsam recepit. [...]
Legitur a quibusdam apud Plaut. Curc. 2, 3, 13. Sed al. rectius Thermopolium, v. v.
Lupinus montanus. Apul. de Herb. c. 110. [...]
de quo Plin. 7, 52 [...]
l. c.
vid. sub HERMA.
Pl. [Strab. [Sueuorum, potentissimae in Germania gentis, magna natio. Vid. Tacit. German. cap. 41.
Totum Graecum est [Mercurii herba, s. Mercurialis. [...]
Fluuius Lydiae, qui Smyrnae campos intersecat delapsus a monte Dorilao, Phrygiam scindit a Caria. [...]
Ponamus descriptionem disertam Celsi 7, 18 [...]
Qui herniam patitur. Lamprid. in Heliog. c. 25.
Pl. [Populi Italiae in Campania, colonia Pelasgorum. Vid. Macrob. 5, 18.
vel ūs: f. puella Sesta, ad quam ex opposita Abydo transnare solitus Leander, tandem in vndis periit. [...]
ab hac Hero ductum. Lucan. 9, 955 Amore natatum Aequor, et Heroas lacrimoso litore turres, nempe vnde signum face dare solebat Leandro natanti Hero.
Antipatri Idumaei filius, Augusti benesicio rex Iudaeorum. [...]
Auis ex iis, quas Romani Diomedeas vocant. [...]
Halicarnasseus, antiquissimus historiae, inter Graecos quidem, scriptor, quorum libri ad nos peruenere. Cic. de Legg. 1, 5 appellat historiae parentem. Vid. Bibl. Gr. Fabric.
Herba eadem, quae Asphodelus Plin. 22, 22.
Pl. Heronibus clusum frumentum l. 31 Dig. locat. conduct. vide AERO.
Sacerdos Sminthei Apollinis, quam pro
Sibylla Erythraea Suidas habet, sed Eusebius pro Samia. [...]
Medicus celebris, qui Phalaridem sanitati restituit. Vid. Plin. 11, 37: 20, 2: 25, 2: et 26, 2. Conf. Tertull. de Anima c. 10.
dicuntur Ii, qui quum sint homines, rebus tamen gestis eam opinionem apud vulgus emeruerunt, vt inter diuos relati credantur. [...]
Femina communem humanitatis sortem forma vel moribus supergressa. [...]
Idem. Propert. 1, 13, 31 Illa sit Inachiis et blandior heroinis. Idem 1, 19, 13.
in qua heroes floruerunt. [...]
quibus in carmine heroico vtimur. [...]
Monumentum, quod solet erigi viro insigni, propter eximiam virtutem. [...]
Vir scelestus et ignavus, qui, vt nomen memoria sceleris propagaret, incendium nobilis fabricae templi Ephesiae Dianae manu sua struxit, sicut ipse fassus est, voto adipiscendae famae latioris Solin. 53.
Morbus, ignis sacri species, a serpendo dicta Graecis, quorsum alludit iam Lucret. 6, 660 [...]
ab Herpete morbo, vel adeo ab ipso Graeco ductum. Lucil. apud Non. 2, 375 Serpere vti gangraena malo (f. mala) atque herpestica posset.
ad Virg. Georg. 1, 95 [...]
Idem, quod Sisymbrium. Apul. de Herb. 105. Diosc. 2, 117. et 3, 41.
Serpillus. Apul. de Herb. 99. Isid. 17, 9.
Vxor Romuli, quae post apotheosin mariti ipsa quoque in caelum relata fuit. [...]
Terra tanquam Dea olim culta a Germanis. [...]
Pl. Germanica natio, Vistulae quondam ostia accolens. Sidon. Carm. 7, 236 Cursu Herulus, Chunus iaculis, Francusque natatu. Vid. Idem Epist. 8, 9, 31.
Dominus. [...]
Domina. Ter. Andr. 4, 2, 4. [...]
Quod ad herum pertinet. [...]
Qui herum fugit. Famuli herifugae, i. Fugitiui Catull. 62, 51.
Poeta Ascraeus, cuius [opera et dies, imitatus est Virgilius, Primus agriculturae praecepta tradidit, vt Plin. 14,.. scribit. [...]
Possessiuum, quod est Hesiodi, vel, quod ab Hesiodo compositum est. [...]
Filia Laomedontis regis Troiae, et Priami soror, quam Hercules expugnata Troia vxorem dedit Telamoni. Vid. Ouid. Met. 11, 217.
Atlantis frater. [...]
Herba, quae noctu magis olet, inde nomine inuento. Plin. 21, 7.
Mulieres fabulosae in Africa, Atlantis, siue Hesperi filiae, Nymphae, quae hortum habuerunt, in quo erant aurea mala Veneri consecrata, quae Hercules missus ab Eurystheo, occiso peruigili Dracone, sustulit. [...]
Occidentalis; vt Ouid. 11, 258 [...]
Apud Solinum c. vlt. Est Extremum Africae continentis promontorium, vbi scilicet veluti in fronte circumaguntur naues in occasum ac mare Atlanticum. [...]
Palaestinae populi, apud quos lege columbis parsum olim, et tanta earum copia facta, vt aduenarum ora cicures petierint: vnde sunt illa Tibulli verba 1, 7, 17 [...]
Quod heri factum est, significans. [...]
Vid. Plin. 24, 17. Al. Sissiestoris, vocatur alias Gelotophyllis.
Sub hoc nomine Martem antiqui colebant. Eum Galli humano cruore placabant. Vid. Lactant. 1, 21. Lucan. 1, 440 Teutates horrensque feris altaribus Hesus.
Quies. Sen. Epist. 92 Quietem hesychiam vocant Graeci, vacat enim animus molestia, etc.
Sodalitas, societas. Plin. Epist. 10, 97 Secundum mandata tua haeterias esse vetueram. Conf. Id. Epist. 10, 43.
Ita vocabatur Ala equitum apud Macedonas ab amicitia, et veluti sodalitate regia. Vid. C. Nep. 18, 1, 6, et ibi Lambin.
interpretari licet Alienae et insolitae declinationis. Vid. Grammaticos, v. g. Charis. 1 p. 23 pr.
vocant Graeci Morbum capitis, quum caput inaequaliter dolet, tumetque, et inter pilos rotunda et humida vlcuscula assurgunt, et pus mali odoris. [...]
Diuersi generis et naturae apud Grammaticos, et Physicos.
Italiae regio, ad Macram fluuium vsque protenditur, vbi Liguriae principium est. [...]
diuinandi ars. al. Tusca. Obesus Catul. 37, 11. Aurum Iuuen. Sat. 5, 164.
Interiectio dolentis. Scalig. de L. L. 27 a [deducit. [...]
Mense Nouembri in Kalendario rustico Farnesiano, forsan dies designatur is, quo Ceres Proserpinam filiam a Plutone raptam omnibus terris perquisitam inuenit. Vid. Apul. Met. 11.
Inuentor. Plaut. Pseud. 2, 4, 9 Heuretes mihi es.
vocantis. Ter. Andr. 3, 3, 47 [...]
de Canone Musico. Vitruu. 10, 13.
Stibadium, siue triclinium significat, sex capiens. conuiuas, vel potius Locum, in quo duo triclinia stare poterant: hoc est sex lecti coenatorii: id enim Graeca dictio sonare videtur. [...]
Sic appellant SS. Patres Creationem sex diebus perfectam, in quod multi Commentarios ediderunt, v. g. Basilius, Anastasius, etc. Dracontius.
Quod habet sex angulos. [...]
Sex pedum. [...]
Pl. Seni baiuli. Phalangarii hexaphori Vitruu. 10, 8.
Lectica, quae a sex seruis ferri solet. Martial. 2, 81, 1. Id. 4, 51 Ingenti late vectus es hexaphoro. Id. 6, 67 Non debes ferri mortuus hexaphoro. Vid. Pignor. de Seru. p. 274.
pr. Nempe sic vocatur nomen, quod sex diuersos casus habet, vt Nomina secundae Declinationis in VS numero Singulari.
Numerus senarius. Mart. Capell. 7, 240 Bis terni hexas fit.
Hordeum dicitur, cuius spicae sex ordines habent: sicut Distichum, quod duos. [...]
i. Sex columnas habens. Vitr. 3, 2. v. Bald. p. 56.
Vid. Plin. 37, 10. et Solin. c. 44.
Naues, quae sex remorum ordines habent. Liu. 27, 23 [...]
etc. Apul. Flor. pr.
HIASCO, HIATVS vid. HIO, as.
HIBERIA, HIBERVS vid. IBERIA.
Insula in mari Atlantico. Caes. B. G. 5, 13 [...]
vid.HYBERNVS.
vel i. n. [et quibusdam IBISCVS et EBISCVS: Herba non dissimilis maluae, vt inquit Theophrastus, folio maiori quam maluae, pilosiorique caule. [...]
vid.HYBLA.
vel idis. it. IBRIDA, vel ae. c. Hibridas sues vocabant antiqui Semiferas, ex placido et fero natas. [...]
quo proprie ea signantur, quae dicenti s. loquenti proxima sunt, vel ipse adeo, qui loquitur: vt contra iste, qui remotior est. Itaque clientem suum Pronomine Hic, aduersarium autem Iste, solet notare Tullius. [...]
Idem est quod Hic, haec, hoc. Ter. Eun. 2, 2, 44 Hicce hoc munere arbitratur suam Thaidem esse. Hocce haud dubium est Ter. Andr. 2, 3, 17. [...]
vt legit Hard. qui sic quoque restitui iubet ap. Cic. de Legg. 2 c. 11. [...]
i. Talis: semper cum interrogatione. Ter. Hec. 1, 1, 13 [...]
et HOCCEDIE scribebant antiqui pro Hactenus et Hodie. Mar. Victor. Ant. Gr. p. 2457 med.
in loco. Ter. Eun. 5, 2, 59 [...]
de loco. Plaut. Amph. 2, 2, 9 [...]
per locum: i. Per eum locum in quo sum. Ter. Eun. 5, 9, 64 [...]
vid. suo loco.
ad locum. [
vt quidam legunt, vid. Taubm.
vid.HYEMS.
Sancta vel Sacra, mere Graecum, sed varie etiam in Latinis libris vsurpatum. [...]
Vrbium aliquot nomen. V.g. nobilis illius in Syria Plin. 5, 26.
Sacerdotalis. Plin. 13, 12 [...]
Accipiter. Iustin. 17, 2, 8 Antiochus Hierax est cognominatus, etc. Hieracis collrium, quasi accipitris eo visus paretur, Cels. 6, 6, 28. Vid. mox HIERACIA.
Collyrium. Plin. 34, 11. Apul. de Herb. c. 30. Diosc. 3, 7.
vel, vel untis. f. Iudaeae oppidum inter Hierosolymam et Iordanem. Plin. 5, 14. Prudent. Psychom. 536. Idem Hamart. 480.
Syracusanus, quum esset ex duce rex factus, Populi Romani perpetuus amicus fuit. Quum omnis expers disciplinae in morbum ineidisset, erudiri coepit. Vid. Aelian. Varr. Hist. 9, 1. [...]
Herba: cuius meminit Plin. 25, 9. Verbena dicitur alio nomine.
Sacrorum ministri. Firmicus 8, 19 scribit Futuros aedituos, aut hierodulos, qui habuerint horoscopum in vicesima sexta parte Geminorum.
Literae sacrae. Quo nomine dictae sunt, Aegyptiae, quae notis volucrum, ferarum, aliarumque rerum praenotatae erant. De quibus sic Tacit. Ann. 11, 14 [...]
Sacrorum praesul apud Graecos. Gemma etiam laudata in diuinationibus Plin. 37, 10 s. 58.
Pl. Qui in sacris certaminibus vicerant Plin. 18, 8. Suet. Neron. c. 24 Ac ne cuius alterius hieronicarum memoria aut vestigium exstaret. Idem 25. Vid. Casaub.
Siciliae tyrannus, Hieronis filius dissimilis, a suis ciuibus interfectus. [...]
et HIEROPHANTES ae. m. Sacrarum caerimoniarum magister et interpres. [...]
i. Sacrorum custos. Scaeuola in l. Annua his verbis D. de annuis leg.
et HIEROSOLYMA orum. n. tantum Pl. [Vrbs capitalis Iudaeae seu Palaestinae, quae et Hierusalem vocabatur. Cic. pro Flacc. 67 [...]
Dictus est Pompeius, forte quod subinde gloriaretur captis a se Hierosolymis. [...]
Piscis. Priscian. de Diaeta c. 8.
Polluci amata. Vid. Propert. 1, 2, 16 Non sic Leucippis succendit castora Phoebe, Pollucem cultu non Hilaira soror. Vid. Hygin. Fab. 80. et Meurs. Misc. Lac. c. 11.
Laetus et iucundus. Hor. Epist. 1, 18, 89 [...]
pro eodem. Vid. Macrob. Sat. 1, 9. [...]
extr. Atticae, quoniam (quod optimum in pueris est) hilarula est, meis verbis suauium des. Alii non Optimum legunt, sed Primum.
Al. Hilari oculo.
Festiuitas, iucunditas. Cic. de Fin. 2, 65 [...]
quod et Hilariter dicitur. Cic. de Fin. 5, 92 c. 30 [...]
pro Hilariter dixit Plaut. Mil. 3, 1, 83 Es, bibe animo obsequere mecum, atque onerato hilaritus me. Vid.HILARITVDO.
Laetitiam, iucunditatemque afferre. Cic. de Fin. 2, 8 c. 3 [...]
Apud Firmic....
Hilarem fieri. Varro Epist. Lat. l. 1 In votum amicorum domus sumat, hilaresco. [...]
Nomen proprium. V. g. Vitellii libertus Tacit. Hist. 2, 65. sunt etiam inter eos, quos Patres vocamus Pictauiensis et Arelatensis Hilarii.
Inter histrionum appellationes refert Athenaeus 14, 8. Conf. Scalig. Poet. 1, 52.
Eadem videtur esse, quae tragicocomoedia. vid. Spanhem. praef. ad Iuliani Caes. VII et VIII.
vel orum. n. Hor. Serm. 2, 4, 60 [...]
inquit Festus. [...]
pro Hinc introductum voluit Lambinus in Plaut. Amph. Prolog. v. 125.
vid.IMANTOPODES.
vid.HIC.
vt ait Festus. [...]
Substantiue pro Equus. Laeuius in Apul. Apol. p. 294 Radiculae, herbae, surculi? hinnientium dulcedines, i. Hippomanes. v. v.
Apud Non. 2, 411.
Frequentatiuum antiquum, idem quod Hinnio. Lucil.... Haec inquam rudet ex rostris, atque hinnilitabit. Vid. Varro de L. L. 6, 5. aliter habet Non. 1, 78.
pro Hinnienter, ab eo, quod est Hinnio. Claud. Annal. 16 Equi hinnibundi inter se spargentes terram calcibus. Non. 2, 411.
est Fetura caprcolorum, caprarum, damarum, leporum, similiumque. [...]
Vt, Pellicula hinnulae Arnob. 5 p. 185.
Idem ac Hinnulus. Hor. Carm. 1, 23, 1 Vitat hinnuleo me similis Chloe. Carmen est Asclepiadeum.
Idem apud Vitruu....
Proprie est Ore aperto spiritum emittere, a [oritur, vt a [hisco. Martin. Plin. 8, 15 [...]
Oris apertio. Cic. de N. D. 2, 122 c. 47 [...]
ab Hio apud veteres. Plaut. Men. 3, 1. it. Lucil. et Laber. 19. et alii apud Diomed. 1 p. 336.
Inchoatiuum verbum, Proprie est Oris humani: Quum videlicet prae somno aut taedio os aperiunt homines. Submisse loqui, siue Os ad loquendum aperire. [...]
de nucibus, Vbi primum incipiunt hiascere, tum legi oportet.
Caseus ex lacte equino coagulatus. Plin. 28, 9 [...]
est Hippitare. Vid. Barth. ad Stat. Silu. p. 22.
Equorum vectio.
Nauigii idem genus. Plin. 7, 56.
Praefectura equorum. Laudatur, nescio quam bene, Plin. 1,..
Cometae nomen, qui iubas equinas imitatur, celerrimi motus, atque in orbem circa se euntes Plin. 2, 25. Ab equi ergo qualicunque similitudine.
Pl. [al. Hippeis, Hippees, Hippae.
Eleus Philosophus, de quo Quinctil. 12, 11, 21 [...]
Herba, de qua Plin. 25, 8 [...]
Equester. [...]
Medicus equorum curam gerens,
veterinarius. Varr. R. R. 2, 7 extr. [...]
et f. [Africae vrbes hoc nomine duae. [...]
Vt, Hipponensis colonia Plin. Epist. 9, 33.
Ex equo et camelo compositus, vel, cum tale monstrum inauditum sit, Hippo tantum auget significationem, vt magnus intelligatur. [...]
siue orum. m. Pl. [vt ait Nonius, dicti, 2, 397. [...]
Equi stimulator. Quidam volunt Hippocentauros filios fuisse Centaurorum, quod Diodorus ait: fabula ex eo nata, quod primi equitare ausi sunt, veluti hippos, i. Equus, et homo copulati essent. [...]
Pl. [Curatores equorum, ad cursus publicos qui parant eos, adducunt, reducunt. Vid. Gothofr. ad l. 37 C. Theod. de cursu publ. Hippocomorum sagum.
Notus ex venatione apri Calydonii. Hygin. Fab. 173. et in ludis Aeneae, Fab. 273. Ouid. Met. 8, 314 Et quos Hippocoon antiquis misit Amyclis.
Cous artis medicae princeps. Hippocrates conditor nostrae professionis Scribon. Ep... Quinctil. 3, 6 [...]
Fons Boeotiae. Hunc fingunt vngulae equi Pegasi percussione ortum, et hinc denominatum. [...]
Ita quidam, etiam Sauaro, legunt in Sidon. Carm. 22, 81. [...]
inter transmarina Plin. 14, 7.
s. ae. f. [Filia Oenomai regis Elidis et Pisarum, v. v. Virg. Georg. 2, 7 [...]
Milesius, natura studiosus, primus eorum, qui in Republica versati non essent, coepit aliquid dicere de optimo ciuitatis statu. [...]
Spatiosior locus, viis latioribus, longioribus, semicircularem anfractum habentibus, distinctus, vmbrosus item, verbo, ita institutus, vt in eo non molli modo gestatione vti, sed in equo etiam moueri fortius, vel iunctis equis raptare per ea spatia currum possis. [...]
vel rectius HIPPOGLOSSA ae. f. Herba a figura equinae linguae appellata: habet autem folia siluestris myrti concaua, et spinosa, et in his ceu linguas folio paruo exeunte de foliis Plin. 27, 11.
vt ait Plin. 20, 21.
Thesei et Hippotytae Amazonis filius, Virbius dictus. [...]
Indecl. compositum ab [equus, et [furia vel insania. [...]
Herba. Plin. 20, 23 [...]
Viri nomen, quem vocat Stat. Theb. 6, 654 Arduum. Acer Stat. Theb. 5, 664.
vt scribit Seruius. [...]
vid.EPONA.
Poeta. [...]
Pastor equorum. Plinio tribuitur.
Herba. Plin. 22, 12.
vocat Sacculos scorteos ad ferendos numos; siue caetera ad iter necessaria accommodos. Bulgas Pompeius vocat: Hor. Serm. 1, 6, 105 Manticam.
siue is. f. Frutex, quo fullones vtuntur ad interpolandas vestes. Vid. Marc. Emp. c. 30. Plin. 21, 15. et 22, 12.
Spina fullonia. Diosc. 4, 16. Plin. 16,..
Herba. al. Epithymum. Plin. 26, 8.
Herba magica, quam equae praecipue cauent et auersantur. Plin. 24, 17. al. Hippophouas.
Pl. Populi in Oceano Scythico, qui (teste Solino...) humanam vsque ad vestigium formam tenent, sed in equinos pedes desinunt Plin. 4, 13.
Apii herbae species, in siccis nascens: quasi Selinum siue apium magnum dicas, ea ratione compositionis Graecorum, quae prius dicta est in HIPPOMARATHRVM, eadem etiam herba Olusatrum alias dicitur. [...]
ita dicitur Aeolus, quia erat Hippotae Troiani ex Segesta filia nepos. Ouid. Met. 4, 663 Clauserat Hippotades aeterno carcere ventos. Conf. 11, 431. et Virg. Aen. 11, 674.
Dicti sunt Equestres sagittarii, vel sagittarii, qui equis insidentes tela mittunt. Vid. Hirt. B. Afr. 19. Caes. B. C. 3, 4.
Herba a Latinis Equisetum dicta. Plin. 26, 13 [...]
Inter Pisces, quasi tu equi caudam dicas, a quacunque similitudine. Plin. 32, 11. et 9, 16. Ouid. Hal. 95.
quod alias Graecum equi nomen est, [Piscis. Plin. 32, 11.
Vola manus, ex graeco [
inquit Festus) dicitur Hilla: Intestinum est, quod Ieiunum vocant. [...]
vid.HYRCANIA.
per c et q. [Angulus oculi. Virg. Ecl. 3, 8 [...]
per c vel q. [Caper, caprarum admissarius. Plaut. Most. 1, 1, 38 [...]
siue antiquis, quod ad hircum pertinet. [...]
Quod hircinum odorem olet. Plaut. Merc. 3, 3, 14 [...]
Hircinos pedes habens. Mart. Capell. 9.
ex Hirco et Ceruo compositus. Vid. Sarisb. 2, 18.
Vid. Gronou. Obseru. in Eccles. 8 p. 84.
Herbae nomen. Plin. 12, 12 [...]
Vasis genus, de quo Cato R. R. 81 [...]
al. Vrnulas fictiles, vt nunc editur. Vid. Turneb. 20, 20.
ait Plin. 7, 2 [...]
Vt Pubes Hirpina Sil. 8, 570. Est etiam Equi circensis nomen apud Iuuen. Sat. 8, 63. et Martial. 3, 63. Vid. Lips. Epist. Centur. 3, 26.
inquit Festus, Garrire, ringere, genus vocis est Canis rabiosae. [...]
ab Horreo et Seta; quasi Horrens setis, setosus, horridus. Martial. 10, 65 [...]
cui parentat Cic. Philipp. 14 extr. Sripsit librum 8 de Bello Caesaris Gallico etc.
Idem quod Hirsutus: vt Hirtus setis musculus marinus Plin. 11, 37. [...]
Vt Hirtuosus deus, i. Pan Apul. Met. 5 p. 613. Sed Elmenh. p. 168, 38 Hircosus.
Sanguisuga. Plin. 32, 10 [...]
Auis. Plin. 10, 24 [...]
Idem. Vt Aduentus hirundineus Sidon. Epist. 2, 14.
Herba, apud Graecos Chelidonia. Vid. Apul. de Herb. c. 73.
vid. HIO, as.
Ciuitas Hispaniae: Ab Hispalo Herculis filio. Quidam declinant, Hispal, alis. n. Plin. 2, 97. Vid.ISPALIS.
Europae regio prima, vel ad occidentem extrema: quae viros Romae etiam principes peperit, Quinctilianum, Senecam, Martialem, Silium, Lucanum, aliosque innumeros. [...]
Qui in Hispania natus est. [...]
apud Charisium 2 p. 180 Hispane, non Romane, memoretis loqui me.
Qui alibi ortus, in Hispania aut habitat, aut versatur. [...]
vt ait Seruius ad Virg. Aen. 10, 210 [...]
Romanum nomen. Vid. Burm. ad Quinctil. 6, 3 p. 563.
Vid. HISTRIO 2 Idem qui Ister fluuius, i. Danubius. Gell. 10, 7. Drakenb. ad Sil. 1, 326.
Textrinum. [...]
Latine Narratio dicitur, et rerum gestarum expositio. [...]
Historia parua. Cathol.
Historiarum scriptor. Cic. pro Muraen. 78. [...]
Pars Grammatices, quae in enarratione et declaratione veterum scriptorum versatur. Quinctil. 1, 9 [...]
Quod ad historiam spectat. Plin. 16, 33 Trahitur etiam in picturas opere historiali: etc. De cupresso.
Vid. Barth. Aduers. 26, 9.
pr. Iosephus Historiographus. Capitolini, Hieronymi, Orosii, Fulgentii exempla proposita sunt a Cellario Curis posterioribus p. 175.
Qui personatus in scena, tragoedias vel comoedias agit. [...]
vel ae. f. [Ars Histrionis. [...]
Vt, Histrionicus gestus, Histrionicae vestes, Histrionica verba. Bellum Capitol. in Vero 8 extr.
Ab Auctore Dial. de Orat. c. 29 [...]
Quod pertinet ad histrum vel histrionem: vt, Imperator histricus, Qui imper at histrionibus,
praefectus histrionici chori Plaut. Poen. prol. 4 [...]
vid.HYSTRIX.
Proprie Canum vestigia indagantium cum aliquavocis nictatione, vt exponit Scalig. ad Fest. V. HETTA. Vet. Gloss. hittio, [Factum ab Hittus, quod in Gloss. exponitur [
Fissus, et fatiscens, habet cognationem cum Hio, formaturque vt Petulcus a Peto. [...]
Findere, hiulcum facere. Vnde Catull. ad Manlium, siue 67, 62 Aestus hiulcat agros.
temporis [quasi Hoc die. Qui non est hodie, cras minus aptus erit Ouid. Rem. Amor. 94. [...]
vel, aut i. m. [
Liber aliquod iter describens: quod et Itinerarium Latine dicitur. Sic Rutilii librum passim laudari videas.
vid.HAEDVS.
Interiectio lacrimantis. Ter. Eun. 4, 4, 48 Obsecro te vero Phaedria. P H. i intro. DO. hoi hei. Idem Phorm. 4, 3, 50. Scribitur et Oi.
Pondus. Fannius de Ponderibus 19.
Herba, quae Aristida etiam dicitur. Plin. 27, 10 s. 63 [...]
s. potius HOLOVERVS a, um. Adi. Hybrida vox ex et verus, quasi tu totam et vndique s. omnino veram dicas, purpuram nimirum. [...]
Hostia, quae detractis extis integra arae imponebatur, quasi [hoc est totum combustum, aut totum igne absumtum. [...]
Idem. Vid. Tertull. adu. Iud. c. 5. et adu. Marc. 5, 5.
Totus aureus: inter Flores apud Plin. 21, 8.
Inter tria genera Basilisci, apud Apul. de Herb. c. 128.
Herba Chamaepitys. Diosc. 3, 166. Apul. de Herb. c. 26.
Integre perscriptus. Vt, Holographae membranae Sidon. Epist. 9, 11. [...]
vid.HALOPHANTA.
Totus purpureus. Vt Vestis holoporphyra Isidor. 19, 22.
vid.OLOR.
Iunci quoddam genus crassum et carnosum. Plin. 21, 18.
i. Tota ex serico Lamprid. c. 26. et Vopisc. in Aureliano c. 45.
Plane ferreus. Theod. Prisc. 1, 28.
Totus malleo ductus, solidus. Statua holosphyrata Plin. 33, 4.
Herba, de qua Plin. 27, 10. [...]
Pl. Pisces marini. Plin. 8, 47.
vid.HOLOBERVS.
vid.OLVS.
et HOMINIVM i. n. Vulgo Idem, qued Sacramentum aut Clientela. [...]
Graecorum Poetarum primus idemque excellentissimus, vixit ante Romam conditam annis CLX, vt Cornelius Nepos scribit. [...]
Vt Phoenix Homericus Quinctil. 2, 3. [...]
Pl. Versus Homeri recitare soliti in conuiuiis. Vid. Petron. c. 59. Diomed. Gramm. p. 481. et Athen. 14, 3.
Carmina ex Homericis versibus consuta. Vid. Fabric. Bibl. Graec. 2, 7, 3 etc.
dicitur Homeri flagellum: cognomentum, quo Zoilus quidam Homeri oblocutor cognominatus est, qui scripta sua contra Iliadem et Odysseam Homeri comparata, in Alexandriam veniens, Ptolemaeo regi obtulit. [...]
Homeri imitator. Plaut. Truc. 2, 6, 4.
vid.HOMO.
Pro concione sacra. Vid. Isidor. 6, 8.
antique Gen. homonis. [apud Priscian. 6 p. 683 med. [...]
Aliud Dimin. [
Aliud Dimin. [
Idem. Lucret. 9, 28 Breuis est hic fructus homullis.
Qui hominem occidit. Quinct. 7, 3, 7 [...]
Vt, Sanguis homicidiarius Auct. Paneg. ad Constantin. c. 4. Al. Homicidarius.
HVMANVS, HVMANITAS etc. Vid. infra s. l.
Partium vel membrorum similitudo. Lucret. 1, 829 Hinc et Anaxagorae scrutemur homoeomeriam.
(inquit Aquila Romanus p. 19) Simile in casibus, Hoc ex eo nomen accepit: quod membra illa, id est cola, in eosdem casus cadunt; ad hunc modum, Huic igitur socios vestros criminanti, et ad bellum vos cohortanti, et omnibus modis vt in tumultu essetis, molienti. [...]
est figura sententiae, cum per similitudinem res praestantur. [...]
Eiusdem generis: frequens apud Philosophos. Contrarium Heterogeneus.
Mons est Magnesiae, siue Thraciae. Strab. 12. Virg. Aen. 7, 675.
Nomen portarum Thebanarum vnius Stat. Theb. 7, 252 Per ingentes Homoloidas exeat Haemon.
vt explicat Fronto vetus Grammaticus. [...]
vid.OMOPLATAE.
Aequalis tensionis, de neruis aequaliter tensis Vitruu. 1, 1. et 5, 4.
Consubstantialis. Hier. Epist. 1, 25. l. 6 C. de Summa Trin.
ab Honore dicitur, vt ab onere onustus, et modestus a modo. [...]
Vt, Nixa honesto virtus. Vid. NITOR. Respectus honesti Lucan. 8, 490. Complecti aliquid honesto Quinctil. 2, 4.
Dignitas, decus, laus: cui contrarium est Turpitudo. [...]
dicitur Id honeste fieri, quod cum decoro et honesto fit. [...]
Honestum facere, honorem conciliare. [...]
Vid. ibi cl. Wasse.
Apud Augustinum esse dicitur.
Apud eundem..
vel oris. m. [Generali significatione idem fere est, quod pulchritudo, virtutis in primis, in quantum ea agnoscitur, et iudiciis hominum, vel signis illorum et effectibus illustratur: tum ipsa illa signa, et quidquid est, quo illa iudicia declarantur, honoris appellatione continentur. [...]
Idem qui Honor Deus. Aug. de Ciu. Dei 4, 21 Deo Honorino commendare, vt honorarentur.
Quod ad honorem pertinet. [...]
Donum, quod rectoribus prouinciae olim in prouincias aduenientibus honoris causa dabatur, non tanquam debitum exigebatur. [...]
Honoribus afficere. [...]
Qui in honore et pretio est apud aliquos. [...]
Quod cum honore et dignitate factum est. [...]
Quod est honore dignum. [...]
in Gradiuus, Corona graminea in re militari maximae est honorationis. Arnob. 7 Honorationis officium. Mart. Capel. 1 p. 4 Honorationis celsae affectatio.
Apud Augustin...
vt gloriosus, etc.
Quod honorem confert. [...]
extr. Templum Soli posuit maiore honorificentia consecratum. Conf. Symmach. Epist. 6, 35 et 36.
et Instit. 7, 24. Gloss. Cyrill. Honorifico, [Etiam in Cypriano obseruatum.
et 1 Pet. 2, 4.
Qui honores captat, ambitiosus. [...]
Vt, Decorus, canorus. [...]
Viri proprium, apud Catullum: metuo, vt vere. Item, Imperator Rom. quem celebrat Claudianus.
Patronym. ab Honorio fecit Claudianus in eiusdem Epithalamio 341 [...]
et idis. m. Plin. 35, 10 Picturae hoplitides armatae.
Qui militaribus armis et scuto depugnat. [...]
Tempus significat, h. e. quamcunque aeternitatis partem, qua aliquid maturum aut faciendum esse, aut solere fieri, indicamus. [...]
Quod est vnius horae. Suet. in Domit. c. 3 Inter initia principatus, quotidie secretum sibi horarium sumere solebat, etc.
Horologium. Censor. de Die natali c. 23 P. Corn. Nasica Censor ex aqua fecit horarium, quod et ipsum ex consuetudine noscendi a sole horas, Solarium coeptum vocari.
Idem quod Horarius. Fortun. Mart. 4,..
Mel aestiuum, ab Hora, nam Graeci omnes fructus aestiuos nominant [quoniam id tempus per excellentiam [vocant. [...]
vid.HORA.
Gentis Romanae nomen, quam Horatius ille Cocles Liu. 2, 10 [...]
vid. Orcinus, in ORCVS.
Vitis in Campania. Plin. 14, 2.
Vid. et Voss. Etym.
vid. FORDA. Varro de R. R. 2, 5 Quae sterilis est vacca, taura appellatur: quae praegnans, horda. Ab eo
Idem habet Festus.
s. vt saepe inuenies, ORDEVM, i. n. [Frugis genus notum. [...]
Apostema, nascens in extremitate palpebrae. Priscian. 1, 12 Hordeoli in palpebris. Add. Marcell. Emp. 8.
Quod ex hordeo factum est. [...]
Aliud Adi. Quod hordeo viuit. [...]
i. Pulchrae et bonae.
vid.HORDA.
s. i. n. Vini genus facticii. Plin. 14, 16.
et Festus. [...]
eiusd. Dimin. Plaut. Trin. 4, 2, 100 Immo horiola aduecti sumus.
pro Hortor, ari. dixit Ennius. Et
pro Hortator, oris. Idem Ennius apud Diomed. p. 378.
Circulus est, vel caeli terminus quodam circo designatus, qui e terra videtur, quem sibi vniuscuiusque circumscribit aspectus: fitque adeo maior vel minor, prout aliquis in excelso, plano, depressoue loco est constitutus. [...]
Gemma. Plin. 37, 10. Forte a similitudine Hormini.
Quod ipsius anni esset, Veteres dicebant. [...]
i. Huius, vel vnius anni. [...]
Quasi Horarum ratio. [...]
Dicitur Omne id, in quo horae notantur. [...]
(Bentl. 296) Iam facile est, si quod quandoque horoscopet astrum Noscere.
Et alibi saepius.
HORREA, HORREARIVS, HORREATICVS vid. HORREVM.
Horrore perfundi et concuti. [...]
h. e. Formidabilis vel iubis horridus Virg. Aen. 9, 306. [...]
et 17, 3.
Horridum fieri, et vehementer timere, veluti quum quis intrinsecus algorem seu tremorem in se citari et crescere sentit pauore, stupore, aut febri inualescente, et huiusmodi. [...]
Tremor proprie, quum totum corpus vel frigore, vel pauore, vel subita etiam laetitia, intremiscit, et succussatur. [...]
Formidabile et timendum. [...]
Hispidus, asper, cum
rigent, quae mollia esse debebant: vel qui horrorem efficit, terribilis. [...]
h. e. Aspere et inculte. [...]
Ipse horror. Naeuius, Omnia mihi horriditati erant maximae.
Qui pilis aut coma horridus est Canes horricomes Apul. 4 p. 151. Add. ib. 7 p. 192.
Quod horrorem incutit. [...]
Religiose. Lucret. 2, 609. et 4, 40.
Vox Poetica: Horrorem incutere, vt ait Seruius. [...]
apud Non. 3, 231.
Horridiore, asperioreque pilo frutificare. [...]
Quod cum horrore sonat, siue Quod horridum sonum emittit. [...]
Locus s. aedificium frugibus asservandis destinatum. [...]
Apud antiquos. [...]
de Gyge.
Cui commissa est cura ac custodia horrei. Vlpian. in l. Cels. D. ad exhibend. Sed si nemo haeres sit, cum horreario agendum. et alibi.
loci, Versus hunc locum. [...]
Dea, qua iuuenum animi ad praeclaras actiones incitabantur. [...]
gens Romana, vid. Fontaninus l. c. 1, 1, 5. e qua nobilis praeter caeteros
Romanus orator, de quo Cic. de Clar. Orat. 301. Item Hortensius Poeta. Ouid. Trist. 2, 441 Nec minus Hortensi, nec sunt minus improba Serui Carmina.
Verbis et oratione, ac suadendo ad agendum impellere. [...]
etc.
Idem quod Hortatio et monitio. [...]
et HORTAMENTVM i. n. [Idem. Liu. 10, 29 [...]
Qui hortatur et suadet, vt aliquid fiat. [...]
quod saepe ORTVS scribitur, i. m. [est siue in vrbibus atque oppidis, siue in villis, rurique locus, in quo arbores et olera oriuntur. [...]
Custos horti. Isidor. in Gloss.
Quod ex horto est, siue in eo crescit. Plin. 19, 10 Morbos hortensia quoque sentiunt, sicut reliqua terrae sata. Idem 19, 5. Lira hortensis Colum. 9, 4, 4.
Aliud Adi. [
i. hortensis. Batis hortensiana Plin. 21, 15.
et 80 et 99.
Isidis filius, quem quum Isis amisisset, verita ne illi obueniret, quod Osiri patri acciderat, multum fleuit: sed eo inuento moerorem in laetitiam conuertit. [...]
sunt tam qui in priuato alicuius hospitio sunt, quam qui in publico, quod diuersorium, stabulum, vel tabernam meritoriam appellamus, tam qui recipit, quam qui recipitur. [...]
fem. sing. et neutr. plur. Adiectiue, Hospita auis Stat. [...]
Domus, quae gratis liberaliterque venienti hospiti patet. [...]
Domus accipiendis hospitibus destinata. [...]
Quod est hospitis, siue Quod ad hospitem pertinet. [...]
Amicitia hospitio contracta, vel Animi propensio in hospitibus recipiendis. [...]
vbi tamen Salmasius hanc vocem eliminat.
Hospitio vti: Quid aliud voces animum quam Deum in humano corpore hospitantem Sen. Epist. 31. [...]
Sacrificium animale, ipsumque adeo animal, quod sacrificii causa occiditur. [...]
Propitiare. Seru. ad Aen. 2, 156 [...]
Hostiis, siue sacrificiis onustus. Plaut. Rud. 1, 5, 12 Ergo vos aequius erat candidatas venire, hostiatasque, etc.
HOSTICVS, HOSTILIS vid. HOSTIS.
vid. in HOSTIO.
Aequare, aequum reddere. [...]
interpretatur Non. 1, 11. [...]
Salmas. Exerc. Plin. c. 10.
Vid. HOSTIO, ire.
Is, quīcum nobis bellum est, perduellis. [...]
Quod pertinet ad hostem. [...]
i. hostilem in modum. [...]
Vt, Lares hostilii apud Festum, quibus immolabant, quod ab his hostes arceri putabant. 2 Est gentis Romanae nomen, a Tullo, inde Hostilio.
Idem, quod Hostilis. [...]
Terra hostilis. Liu. 8, 34 Sine commeatu vagi milites in pacato, in hostico errent. Add. Idem 6, 31. et 8, 38. Plin. Paneg. c. 29.
Idem, quod Hosticus. [...]
Hostilis. Manil. 1, 419 Hostiferum necdum sibi quemquam numina norunt.
apud Non. 8, 15.
apud Non. 3, 303.
HOSTITOR, HOSTIVM vid. OSTIVM.
vid sub HOSTIO, ire.
Mensura quaedam in re olearia, ab Hostio, quod ad aequales mensuras fieret. [...]
HVBER, HVBERO, HVBERTAS vid. VBER, etc.
vid.HIC.
vid. SVDVM, et VDVS.
admirantis. Ter. Adelph. 3, 3, 8 [...]
HVIC, HVIVS, HVIVSCE vid. HIC.
Nomen compositum ex duobus obliquis, Huius et Modi, omn. gen. quasi Simile et eo modo fieri vel esse aliquid dicamus. [...]
Idem. Ex huiuscemodi principio Cic. Verr. 3 c. 82. Fecerat alia huiuscemodi Sallust. Catil. c. 15. Orationem huiuscemodi habuit Ibid. c. 20 sub init.
vid.VLCVS.
vid.VLVLA.
vid. VLVLO, as.
Denominatiuum ab Homo, mutata licet quantitate, cum prior in Homo breuis sit, prima in Humanus longa. [...]
Proprie humanam naturam significat. [...]
Benigne, mansuete, facile, leniter. [...]
Humano more. [...]
HVMATIO, HVMATVS vid. HVMVS.
Ab Humore; Madidum esse. [...]
Humidum fieri. Virgil. Georg. 3, 111 Humescunt spumis, flatuque sequentum. de equis. Poculis humescere Horat. Serm. 2, 6, 70. Ager humescit Pallad. 10, 10.
Humidum et madidum reddere, aut humore adspergere. [...]
Humectatus, humidus. [...]
Quod humorem inducit, vel humorem habet. [...]
lemma est, De his, quae humidant et siccant: tum, Humidant autem corpus labor. At reliquae Editt. Humidum autem corpus efficit labor, etc. Morgagn. Ep. 3 in Cels.
ex antiquo Poeta.
Idem, quod Humectans, humidum faciens. Plin. 2, 101 Glaciem refundat, cunctaque humifico spiritu laxet. de Luna.
Idem, quod Humectare. Vindicianus ad Valentinianum Imperatorem, Ad balnea mittitur, vt lauacro eius siccitas humigetur.
pr. Cespes libamine humigatus.
In Fragm. Poet.
Pars illa corporis humani, vbi brachia, collo, pectori, tergo iunguntur: proprie Armi quadrupedum sunt, Humeri hominum. [...]
vid. HVMERVS, n. 2.
HVMESCO, HVMIDVS, HVMIFER, HVMIFICVS vid. HVMEO.
proprie significat terrae propinquum; dicitur enim ab humo. [...]
h. e. Demisse. [...]
Contrarium est Altitudini. [...]
Vox apud Scriptores Ecclesiasticos. Tertullian. Cyprian. Saluian. it. Ammian. 30, 10. Vid. Cellar. Cur. Post.
et de Pat. c. 13.
vid.HVMVS.
Liquor, fluidum omne, in primis aqua. [...]
Humidus. Apul. de Herb. c. 51. Add. Th. Prisc. de Diaeta c. 12. C. Aurel. Acut. 2, 10, 66.
Terra dicitur. [...]
Humo contegere, sepelire. [...]
Sepulturae genus antiquissimum. Cic. Tusc. 1, 102 c. 43 Cuius hoc dicto admoneor, vt aliquid etiam de humatione et sepultura dicendum, existimem.
etc.
Gens Scythica, et ferocissima prope Gothos. Vid. Amm. Marcell. 31 pr et Zonar. 16, 12.
Puer dilectus Apollini: quem quum Apollo imprudens disco necasset, vertit in florem illius nominis: in quo duae literae inscriptae cernuntur [quae vox lugubris, hoc est dolentis interiectio est. [...]
Quod est coloris hyacinthi. Pers. 1, 32 Hic aliquis cui circum humeros hyacinthina laena, coenatoria vestis pretiosi coloris. Flos Catul. 59 (62) 93.
Pl. [Festa. Ouid. Met. 10, 219 Celebrandaque more priorum Annua praelata redeunt Hyacinthia pompa.
Pl. Smaragdi, hyacinthi colorem imitantes. Plin. 37, 5. Solin. c. 55.
vid.HYAS.
Animal in Africa natum. [...]
et HYAENIVM i. n. Gemma in oculis hyaenae nascens. Vid. Plin. 37, 10. et Solin. c. 30.
Nympha, vna ex comitibus Dianae. Ouid. Met. 3, 172.
Vitreus humor oculi. Cels. 7, 7, 13.
Vitrum: sumitur pro Viridi colore. [...]
Vitreus, pellucidus, viridis: vt vel materiam notet, vel qualitatem. [...]
etc.
septem filiae Atlantis, et Pleiones s. Aethrae Oceanitidis, h. e. filiae Oceani: quae fratrem suum (qui Hyas dictus est) a leone vel apro necatum ita fleuerunt, vt a luctu consumtae sint, et ob pietatem in caelum translatae. [...]
dictus est, qui Boeotiam gubernabat; a quo Hyantes, Boeotii dicti sunt, vt ait Strabo. 7 et 10. conf. Plin. 4, 7.
s. a, um. Adi. [Boeotius: vt, de Actaeone Ouid. Met. 3, 146 [...]
Pl. Musae, quae in Boeotiae monte Helicone habitasse finguntur.
melius HIBERNIA ae. f. [Insula inter Septentrionem et Occidentem solem, dimidio minor quam Britannia, cui propinqua est. [...]
melius HIBERNICVS a, um. Adi. [vid. Plin. 4, 16.
rectius HIBERNVS a, um. Adi. [ab Hieme deductum, quod ipsum nomen damus in HYEMS. [...]
melius HIBERNACVLVM i. n. [Idem, quod Hiberna, orum. [...]
s. potius, are. [Stationem hieme facere. [...]
vel ae. f. [Mons et regio Siciliae, in qua thymi et salicum copia. [...]
Vt, Apes Hyblaeae, et Mel Hyblaeum. [...]
vel, ae. f. Sed al., vel videtur generale nomen omnium Ambigenarum, i. ex diversi generis parentibus ortorum. [...]
Fluuius Indiae, dictus ab Hydaspe, antiquissimo Medorum rege. [...]
Apud Medicos vesicula, seu pustula aquam continens. 2 Gemma apud Mart. Capell. 1 p. 20 Posterior pars coronae hydatide, adamante et crystallo lapidibus alligabatur.
vid.HYDRVS.
Aquarum deductio. Varro apud Nonium 3, 114.
Aquam euacuans. Cael. Aurel. Tard. 3, 8, 119 Aquiduca medicamenta Graeci hydragoga vocauerunt. Apul. de Herb. 27 Chamaedaphne a Craecis hydragogos dicitur.
Ex aqua genitus. Ita dicitur nymphaea Apul. Herb. c. 67.
Argentum viuum facticium. [...]
adferuntur ex Vitruu. 10, 10, vbi post rotas aquam haurientes addit, Eadem ratione etiam versantur hydraulae. [...]
Machina, in qua aquae pondere impulsus in tibias aer sonos edit. [...]
vel ae. m. Qui hydraulo canit. Vet. Gloss. Organarius. Coniungit cum Choraula Suet. Ner. c. 54.
Aquatilis. Mart. Capell. 7 p. 237 Hydreo germine pullulare.
Aquatio, puteus. Solin. 67. Vid. Salm. in loc.
Idem. Plin. 6, 23.
Vrna ad capiendam aquam. [...]
Aquarius. Puer hydrius, i. Sidus Aquarii, siue Ganymedes Prudent. Apoth. 622.
Vid. HERNIA. Martial. 12, 84 Tumidas in hydrocelas.
Qui hydrocele laborat. Plin. 30, 8 Hydrocelicis stelliones mire prodesse tradunt.
Tumor capitis ex collecto nimio humore. Cels. 4, 1, 2 Vbi humor cutem inflat, eaque intumescit, et prementi digito cedit,
Aquarius. Catul. 65 extr. Proximus Hydrochoi fulgeret Oarion.
Liquaminis genus inter veterum cupedias apud Lamprid. in Heliog. c. 29. Garum eliquatum aqua affusa. Vid. Salmas. in loc.
Cum hydrogaro factus. Apic. 2, 2.
Alias Senecio, herba Apul. Herb. 75.
Genus lapathi, quod in aqua nascitur. Plin. 20, 21.
Diuinationis genus per aquam. Plin. 37, 11. Isidor. 8, 9. Conf. Salmas. in Solin. p. 768.
indecl. [Aqua mulsa, quae etiam Graecis Melicraton dicitur. [...]
Potio ex aqua et malis. Isidor. 20, 3.
Mola aquaria, pro vitioso Hydraula, legunt apud Vitruuium 10, 10. Turneb. Aduers. 3, 7. et Salmas. ad Solin. p. 416.
Morbus miserrimus, metus aquae, de quo Cels. 5, 27, 2 [...]
Qui aquam expauescit.
Aquarum custos. l. 10 Cod. De Aquaeductu.
Morbus, qui Latine Aqua intercus dicitur: quoniam sub cute aqua sit, qua venter turgescit. [...]
Qui hydrope laborat. [...]
Idem, quod hydrops. Plin. 20, 1 Sic et contra phthiriasim bibitur, et hydropises.
quomodo fiat, vid. Cael. Aurel. Acut. 1, 14, 108 [...]
Infructuosa rosmarini species, siue Apium siluestre Apul. de Herb. 79.
et HYDRA ae. f. [Genus anguium in aqua degentium. [...]
quae vetus serpens fecit.
Vrbs in litore Adriatici maris, quae et Hydruntum dicitur in Calabria. Cic. Att. 15, 21. Lucan. 5, 375.
vel potius HIEMS emis. f. [Tempus illud pluuiosum et frigidum, quod inter autumnum et ver intercedit. [...]
s. are. [i. Hiemem siue frigus facere: eo modo dictum, quo Pluere legimus. [...]
vel a, um. Part. [
Duratio, conseruatioque per hiemem est. Varr. de R. R. 3, 16, 34 Vt ne plus tertia pars eximatur mellis, reliquum hiemationi relinquatur.
s. e. Adi. [Hibernus. [...]
Subi. castra. Illic hiemalia et aestiua disponere, vbi nihil tibi deerit Vopisc. Aurel. c. 11.
s. q. d. Hiemernus, separatim, vid.HYBERNVS.
vel ae. f. [Aesculapii filia, Dea sanitatis Plin. 35, 11. De eius simulacro Idem 34, 8. Martial. 11, 61 Quod sanare Criton, non quod Hygea potest.
Libertus Augusti a quo Romam aduectus praefuit Bibliothecae Palatinae. Vid. Gell. 1, 7 et 10. Suet. Ill. Gramm. c. 20. Qui hodie hoc nomine exstant libri, sunt recentiores etc.
Collyrii genus, liquidum, vt ipsa vox docet, cuius ibi compositio traditur.
Emplastrum liquidum, non siccum: [humidus, flexibilis, mollis, madidus. [...]
siue ae. m. [
Canis nomen apud Virg. Ecl. 6, 44. Graecum est, et latratorem significat, vt et
Canis nomen. Ouid, Met. 3, 224? Et acutae vocis Hylactor.
Centaurus a Pirithoo inuitatus ad nuptias, visa puella permotus est: et dum violentus ei esse conaretur, a Lapithis, qui simul nuptiis intererant, prohibitus est. [...]
pr. [...]
Silua. Hyles autem nomine Atteius Philologus quendam variae eruditionis librum inscripsit, vt auctor est Suet. [...]
Nomen virile est apud Ouid. Met. 12, 378.
Locus Tiberi vicinus cum luco. Ouid. Fast. 6, 105.
Herculis ex Deianira filius: de quo Seneca in Herc. 984 Si vera pietas Hylle est quaerenda tibi, iam perime matrem.
Femina Centaura et biformis, quae mortus marito Cyllaro; gladio suo incubuit. Ouid. Met. 12, 405 etc.
potius HIMANTOPODES um. m. Populi loripedes in Aethiopia sunt, quibus serpendo ingredi natura est Plin. 5, 8. [...]
melius HIMELLA ae. f. Fluuius apud Virg. Aen. 7, 714.
Latinis idem est qui Hymenaeus, de quo statim, nuptiale numen, quod in sacris nuptialibus cum clamore inuocarent. [...]
Aliquis nuptiarum praeses, siue homo siue Deus, de quo infinitae fere Grammaticorum narrationes. [...]
melius HIMERA ae. f. Fluuius, de quo Sil. 14, 233 Armauere suos, quo mergitur Hymera ponto.
Mons Atticae clarissimus, semper florens, cuius mel Plin. 11, 13 [...]
Latine Canticum siue Laus dicitur. [...]
et Cassiodor. Prol. super Psalm.
Hymnos canere. Apud Commodian. Instruct. 23.
qui versus tamen mendosus Heinsio videtur.
Canere. Prudent. Perist. 1. s. Pass. Calagurr. v. 118 State nunc, hymnite, matres, pro receptis paruulis. quod Gl. Isid. interpretatur, Canite. Quidam MSS. Hymnistae.
Hoc nomine inscribitur liber hymnorum Prudent. ap. Barth. Adu. 35, 12. Hymnarium adscribitur Paullino a Gennadio de Script. Eccl.
Oculus porci, Nomen herbae. Apul. c. 60.
vt ait Scribonius Largus Compos. 181. Plin. 20, 17 Colligitur succus eius vt hyosciami. Add. Idem 25, 4.
quod ex hyoscyamo decoquitur Plin. 23, 4.
sed scrib. Hyoseris.
Vrbs, vt ait Strabo, quae occurrit a Tmolo monte ad Caystri campestria. [...]
et HYPAETHRVM, i. n. Dicitur quasi Sub aethere positum. [...]
Nauale quoddam instrumentum. [...]
Figura, qua verba vel certe constructio verborum, immutatur. [...]
Pergula ex vitibus. Inscr. apud Gruter. 711, 3.
Sarmatiae fluuius. [...]
Summa chorda in fidibus, Vitruu. 5, 4.
Modulationis species tragicae. Mart. Capell. 9 p. 326.
Herba in segetibus nascens. Plin. 27, 11.
Lauri genus. Idem 15, 30.
Irritum dicitur, ad verbum Subuentaneum. [...]
Praepositio Graeca: Latine Super.
Latine Protector, propugnator, qui clipeo suo protegit aliquem, satelles, Hieron....
siue i. n. [Figura, de qua sic Quinctil. 8, 6 [...]
s. ae. f. [
Vid. Cic. ad Att. 5 vlt. 6, 2.
vt ait Servius ad Virg. Ecl. 8, 27. [...]
vel
dicitur, cui vna syllaba, vel duae superant. [...]
Herba. Plin. 26, 8 et 12.
Atheniensis, vnus e decem oratoribus primis, ab Archia captus, et ad Antipatrum missus, necatusque lingua excisa. [...]
Aliis Solis pater; vt Cic. de N. D. 3, 54. [...]
Add. Auien. Phaenom. 396.
siue a, um. [Versus epitheton abundantis Syllaba. [...]
Filia Danai, quae viro suo Lino, aut Lynceo pepercit. Qui postea interfecit Danaum. Vid. Ouid. Epist. 14, 1. Fabulam totam dedimus in Aegyptus.
vel idis. f. Possis ex Plinio dicere Superliminare. [...]
Viscum, lingua Arcadum. Plin. 16, 30 et 44.
Figura, cum duae partes orationis velut vna, aut coniunctim efferuntur. [...]
s. n. Aspidis genus est: Aegypti indigenum, homines somno altissimo enecans, de quo illud Ouid. Met. 9, 693 [...]
Somnum concilians. Th. Prisc. 2, 31 Hypnotica sufficienter conueniunt.
Herba soporifera. Apul. de Herb. c. 74.
Submersum, vel submersio potius. Tertull. de Idolol. c. 24 Irrespirabile deuoratis hypobrychium in Idololatria.
vel i. n. [Locus in balneis ad sudandum, quod [hoc est a succendendo dicitur. [...]
Genus oleris. Plin. 21, 15.
Pl. Partes, quae sub cartilaginibus pectoris iacent. Vtitur Th. Prisc. de Diaeta c. 10.
Suffusio oculorum. Cels. 6, 6, 35. Plin. 25, 12. Veget. Mulom. 2, 17.
Herba, quae ex cisti fruticis ramosi radicibus prosilit. [...]
Morbus iumentorum sub core, i. pupilla oculi. Veget. 2, 16.
Simulatio Latine dicitur. Alienae personae simulatio.
Alienae personae simulator. Item Histrio. Vid. Torrent. ad Hor. Epist. 18, 44. Suet. in Ner. c. 24. Hypocrita est, vt videtur, doctor quidam actionis soenicae.
et 22. Gradu vno inferior Diacono, vt Hypodidascalus.
Quasi tu Submagistrum dicas, s. doctoris vicarium. Cic. Fam. 9, 18 Sella tibi erit in ludo tanquam hypodidascalo proxima.
Clausum vndique deambulacrum, sub quo inceditur. Sidon. Epist. 2, 2 Longitudo tecta intrinsecus si non hypodromus saltem cryptoporticus vocitabitur.
melius HYPOGEISSON i. n. [Herba sic dicta, quoniam suggrundiis fere nascitur. Plin. 25, 13.
Locus subterraneus. [...]
Herba. Plin. 27, 11. Dioscor. est [
Herba. Apul. de Herb. c. 58.
Herba, aliis Artemisia. Apul. de Herb. c. 10.
Pomum, cuius dulcedo cum sapore acuto permista est apud Pallad. R. R. 13, 4, 1. [...]
et HYPOMNEMATVM i. n. [Interpretatio siue commentarius. [...]
Res memoriae causa literis mandata: speciatim decreta quaedam Atheniensium Areopagitarum. Cic. Fam. 15, 1. et Att. 5, 11.
Qui scribit commentarios. Cod. Theod. l. 12 tit. 1. Conf. Vales. ad Ammian. 28, 1. et l. 59 C. de Decurion.
Quod vecti subiicitur, in quo proprie motus peragitur. Vitruu. 10, 8.
Genus mandragorae. Plin. 25, 13.
Obiectio, figura rhetorica. Mart. Capell. 5 p. 185.
Sugillatum, sugillatio, liuor. [...]
Subsistentia, siue substantia. Aliquando accipitur a Graecis pro Persona.
Graece dicitur quod Latine Pignus: teste Martiano 5 D. de pign. dicente, Inter pignus et hypothecam tantum nominis sonus differt. [...]
i. pignori opponere.
Materia, argumentum, genus quaestionis. [...]
Vt, Prologus hypotheticus. De Syllogismis hypotheticis, vid. Apul. de Syllog. Categ. p. 40. Isidor. 2, 28.
Ostii vacuum, s. lumen et cauitas Vitruu. 4, 6.
Pars colli infra ceruices. Deinde ad Columnas transfertur et de earum parte dicitur, quae sub astragalo arctatur. Vid. Vitruu. 3, 2. et Lex. Vitruu.
Condimentum s. conditum stomachicum. [...]
Figura est Zeugmati contraria, vbi suum cuique clausulae redditur verbum. [...]
Fluuius Siciliae. Plin. 3, 8. Sil. 14, 227 Nec non qui potant Hypsamque, Alabinque sonoros, etc.
Filia Thoantis, regis Lemni: quae quum mulieres in Lemno viros omnes communi consilio necarent, ipsa patrem seruauit, et dimisit. [...]
i. lemnus.
Altitudo. Tertull. ad Scap. c. 3 Positus in suo hypsomate.
Regio Asiatica, magna ex parte plana, et praeclarissimis vrbibus adornata, dicta Hyrcania ab Hyrcana silua, quae Scythiae subiacet. [...]
Boeotiae regio prope Aulidem cum oppido et lacu cognomine. Ouid. Met. 7, 372 Inde lacus Hyries videt et Cycneia Tempe.
a quo HYRTACIDES Virg. Aen. 9, 177. Vir fuit Troianus ex Ida monte, qui filium habuit Nisum, Aeneao comitem.
Color similis coccineo: vnde Graeci vestes [appellant, hoc est hysgino tinctas. [...]
vid.ISICIVM.
et HYSSOPVM i. n. [Herba vulgo nota. [...]
Sed figurate Neutro iungitur: et est Vinum facticium ex hyssopo. Columel. 12, 35.
Mulier, quae ab vtero strangulatur, seu quae vuluae strangulationi obnoxia est, enim est vterus, vulua. [...]
siue HYSTERON PROTERON [Est Sententiae cum verbis ordo mutatus, vt ad illud Virg. Aen. 1, 115 [...]
Animal ex herinaceorum genere. [...]
Pilis vestitus. [...]