Regeln fuer die Texterfassung 03/2001
not necessary
a pascendo, generatim est, pecudum et aliorum brutorum cibus. [...]
Quod ad pabulum pertinet, seu Quod pro pabulo datur. [...]
Pabulum ex agris capere manibus aut falce in pastionem iumentorum. [...]
Qui pabulatum vadit. Caes. Bell. Gall. 5, 17 Repente ex omnibus partibus ad pabulatorem aduolarunt. conf. Hirt. Bell. Gall. 8, 11. Liu. 27, 43. Et 29, 2.
Pabulandi actus, vel facultas. [...]
vt Pabulatoria corbis, In qua portantur pabula Columel. 6, 3, 5. et 11, 2, 99.
de Britannia; Ita pabulosa, vt pecuaria, nisi interdum aestate a pastibus arceantur, in periculum agat satietas.
PACATVS, PACATE vid. PAX.
refert Plin. 3, 4 et Forum Iulii, ad Amnem Argenteum in Gallia Narbonensi. Pacensis conuentus Idem 4, 22.
Promontorium Siciliae, Peloponnesum spectans; ab aëris crassitudine: Virg. Aen. 3, 429 [...]
PACIFER, PACIFICATOR, PACIFICO vid. PAX.
vt refert Cic. Tusc. 4, 48 [...]
Auctor Festus.
Pactum facere, conuenire: Cic. in Parad. 6 [...]
Pacto decretus. [...]
Absolute pro ea, quae nuptias alicuius pacta est. Paterc. 1, 1, 3 Pactae eius nuptias occupauerat. Vid. Iuret. in Synunach. p. 168. Et Hotoman. de Vet. nupt. ritu c. 1.
Conventionem significat. [...]
Paciscendi actus. [...]
Vulgo Conuentionalis dicitur. Gell. 1, 25 Cessatio pugnae pacticia, i. Induciae.
vid. PAX.
gentis Rom. nomen. V. g. Marcus Paconius Silani Asiae proconsulis Legatus, a Tiberio laesae maiestatis damnatus. Vid. Suet. Tiber. c. 61, 43. Tac. Ann. 3, 66.
Suidae, Orodis regis Parthorum silius, eius qui Crassum dolo circumuentum interemit. [...]
vid. PANGO.
vid. sub PACISCOR.
Fluuius de quo Plin. 3, 11 quod, vt Strabo 14 refert, ex monte Pactio ortum habet.
Fluuius Lydiae, aureis arenis Smyrnacos irrigans agros. [...]
vid. PACISCOR.
Gentis Rom. nomen. [...]
Indiae populi, aegrotos aut senes epulari soliti. Tibull. 4, 1, 144 Impia nec saeuis celebrans conuiuia mensis, Vltima vicinis Phoebo tenet arua Padaeus. Conf. Herodot. 3, 99.
ait Plin. 3, 16. i. Picea arbor, a qua et Padum nomen accepisse ait.
Vrbs a Padi vicinitate dicta, Hanc Antenor Troianus condidit, vt docet Virg. Aen. 1, 251. [...]
vt Plinius 3, 16 scribit) e gremio Vesuli montis celsissimum in cacumen elati, finibus Ligurum Vagienniorum visendo fonte profluens, condensque sese cuniculo, et in Forouibiensium agro iterum exoriens, nulli amnium claritate inferior. [...]
Apollinis cognomen primum fuisse videtur, quod nactus est [a percusiendo Pythone, s. a sanando morbos. [...]
vid. POEAN.
vid. PAEDAGOGIA.
Pueri vel puerorum educator et velut quidam ductor. [...]
Locus in domicilio, in quo pueri serui commorantur et custodiuntur, educanturque, et ad elegantiam atque vrbanitatem formantur. [...]
Munck. Paedagogantis suspectio. Pacuu. apud Fest. Depulsum mamma paedagogandum accipit. Vid. Turneb. Aduers. 13, 25.
Genus acanthi. Plin. 22, 22. [...]
Detestandum crimen, olim Romanis vsitatissimum. Sunt, qui Suetonio tribuant Neron. 28 pro Paedagogia legentes Paederastian. Vid. Bernegg. ad Suet. Caes. c. 2. Hinc
Cum puero rem habere. Catull. 15, 1 et 17. et 21, 4. Martial. 11, 7, 9 etc.
et 12, 87.
vt docet Gellius 13, 16. [...]
Squalor, situs, illuuies, sordes, et omnis immunditia seu putor, in animali praesertim. [...]
inquit Festus) Sordidos significat atque obsoletos, tractum vocabulum a Graeco: quia [
Eeod. sensu Titinnii veteris Poêtae vocem putat Scaliger, quam in Pedicosum i. pediculosum corruperit Festus h. v. Versum itaque Titinnii ita legit, Rus detrudetur paedidosus squalidus; quod vel senarii lex defendit, quae pedicosus ibi non admittit.
etiam huc pertinere videtur. vid. PEMINOSVS.
Graeca vox est, quae nobis Ludum sonat, vel rem ludicram, aut puerilem oblectationem: vnde Technopaegnium ludicrum quoddam Poëma ab Ausonio inscriptum est.
vid. PENE.
vid. PENVLA.
Nomen viri medicae artis peritissimi, quem Homer. Iliad. E, 401 [...]
Herba a Paeone medico, qui eam inuenit. [...]
Regio est Macedoniae latius acceptae, a Pacone Endymionis filio et Epei fratre, qui victus cursu ab Epeo (sicut inter eos conuenerat) imperium victori dedit, et in Macedoniam seu Thraciam ad amnem Axium discessit. [...]
Populi, vt vidimus, ad Rhodopen montem et Macedoniam maritimam habitantes. [...]
Genus pedis est, siue mensurae, qua tum Poëtae, tum oratores suas dictiones demetiebantur, qui a Diomede 3 p. 477 [...]
inter rythmica genera, apud Mart. Capell. 9 p. 329. et alios Grammaticos veteres.
Oppidum Lucaniae, rosarum abundantissimum, vbi ob caeli clementiam bis in anno producebantur fructus, scilicet Maio et Septembri. [...]
fuit cognomen Fuluiorum.
Qui obliquis oculis in altum respicit, vel qui alterum oculum minorem habet. [...]
apud Cic. de Nat. Deor. 1, c. 29 [...]
vid. PAGVS.
vt ait Plin. 4, 8 [...]
Sic Poëtae appellant,
quidquid Thessalum est, peculiariter quidquid ad Argonautas pertinet. [...]
Aliud Adi. [Sed potest Substantiuum vrbis nomen esse.
et 12.
vid. sub PANGO.
Vtraque pars folii aduersa et auersa, a pangendo dicta, non quidem quod in paginis carmina pangantur, id est figantur: sed quod duplici serie philurarum conslat charta, quae panguntur et firmantur inter se ope aquae Niloticae, vt altera pagina habeat rectas, altera transuersas philuras, et sic crates quaedam peragatur. [...]
Aliud Dimin. [
Verbum sinxerunt medii aeui scriptores. Vnde
i. epistolaris) stili cura. Idem 2, 16.
vid. sub PANGO.
Pacisci antiquis significabat. [...]
et Phagrus, quasi [id est verax. Piscis. [...]
Piscis ex genere testaceorum, aut crustatorum. [...]
Simul positae villae, hoc est, rusticanae domus in vicinia positae, et societate quadam dominorum coniunctae. [...]
dictum est Per singulos pagos, ea forma, qua Oppidatim. [...]
a Pago dictus est, Pars pagi, i. collegii rusticorum: Cic. pro Domo 74 c. 28 [...]
Ritus et religio Paganorum. Saluian. de Gub. Dei 8 p. 302 Professa iugiter plurimorum paganitas fuit. Theod. Cod. l. 15 tit. 5 de Spectac. Paganitatis stolidae errore detineri.
Pl. [Festa rusticorum, de quibus Ouid. Fast. 1, 669 [...]
Instrumentum rusticum. [...]
quae et Palacrana a nonnullis appellatur, Maior auri massa est Plin. 33, 4.
Inûs, quae et Leucothea, et Athamantis filius, Marinus deus, Latine Portunus, quod portubus praesit. [...]
i. Isthmiacae, quae in Isthmiis ludis Palaemoni a Theseo dicatis victoribus dabantur. [...]
vel PALAEO- cum Nominibus locorum praeponitur, indicat idem quod vetus, vt Palaemyndus, Palaeopharsalus, Palaepolis, Palaescamander, Palaescepsis, quasi tu antiquam Myndum, Pharsalum, Vrbem, Scamandrum, Scepsin dicas: quo significatur, esse etiam alios nouos locos, iisdem de reliquo nominibus.
Scriptor antiquus historiae mythicae, cuius [libellus adhuc exstat. Vel ab hoc vel ab alio est nomen. De aliis huius nominis, vid. Voss. Hist. Gr. 1, 9. et 3, 395.
Pars Syriae, laxius accepto nomine, quae Palaestina vocabatur, vt ait Plin. 5, 12 s. 13 qua contingit Arabas, etc.
Pl. Incolae regionis. Spartian. in Seuer. c. 17 pr. In itinere Palaestinis plurima iura fundauit.
Luctatio, certamen quoduis corporum nudorum sine armis. [...]
etc. conf. Idem c. 30.
Sodalis palaestrae, vel magister, et qui palaestrae ministerio dat operam. [...]
quasi Ex vsu palaestrae: siue Quod ad palaestram pertinet. [...]
More palaestritarum. Cic. de Opt. gen. Orat. 8 c. 3 Sed ita, vt palaestrice spatiari in xysto liceat.
antiq. Ex vsu palaestrae. Afran. Etiam depellis mihi manum paper (f. pater) palaestricos Non. 2, 658. Pro illo Paper papae legi vult Iunius.
Oppidum in Macedonia, de quo Plin. 4, 10.
Herba, quae et Cyclamen dicitur Apul. de Herb. c. 17.
Manifeste, aperte, in conspectu, in ore atque oculis omnium: contrarium habet Clam. [...]
Nauplii, Euboeae regis filius, qui Vlyssis fraude a Graecis interfectus fuit. [...]
Vid. ibi Scalig. p. 288. Palamedeum inuentum, subtile.
Onus aliquod huiusmodi fustibus transueho. Afranius, Et capream vnam semilaceram quaterni simul palangabant. Vid. Lauremb. Antiq. p. 316.
qui palangis adhibitis gestant vel promouent onera, vt modo ex Nonio ostensum. [...]
vid. Palor, âri. in PÂLVS.
vid. PALLANTEVM.
Auis, de qua Auctor Philomelae v. 11 Dulce palara sonat, quam dicunt nomine drostam.
vid. sub PALVS, i.
vid. PALVS, i.
Euandri proauus, vid. PALLAS, antis.
vid. PLASEA.
Massa proprie ficorum et caricarum, teste Hesychio. Vtitur Vulg. Iudith. 10, 5.
Volunt esse, et significare Passim vagando. [...]
inquit Festus, sic enim vox eius animalis exprimitur, quasi Balatium. [...]
Quidquid ad Palatium refertur. [...]
Sacrificium dicunt, quod fiebat Romae in monte Palatino, laudantque Varr. de L. L. 6, 3. [...]
Pars oris interna et superior. [...]
a Palor, âri. Vid. s. l.
Leuissimum in stramine, proprie folliculi granorum, quod indicat Col. 2, 9, 15 [...]
In paleis reconditus. vt, Vuae paleales Cael. Aurel. Acut. 2, 37. Idem 3, 21.
Quod factum est ex paleis, vel paleis opertum, aut admistum. [...]
Locus, vbi conditur palea. [...]
Pellis dependens ex gutture boum, forte ob similitudinem cum palea gollinacei generis ita dicta. [...]
Graeca est dictio, nobis Luctam significans: [hoc est ab agitatione corporis: vnde Palaestra dicta est. [...]
Deus ac Dea. [...]
Quod ad Palis deae cultum pertinet. [...]
Plur. vel PARILIA [deae festa dicuntur. [...]
Sidus, quod Hyadas Graeci, Latini voce non ab pluere, sed ab sus deriuata, Suculas appellant. [...]
Orator et Causidicus, Senatu a Domitiano motus. Vid. Vet. Schol. Iuuen. Sat. 4, 53.
gentis cognomen, de quo vid. Burm. ad Quinctil. 4, 2 pr.
quasi Palisci, Gemini fratres fuere, Iouis filii, et Thaliae Nymphae, siue (vt alii volunt) Aetnae. [...]
vid. sub PALES.
Pix liquida iterum decocta. Plin. 24, 7 de pice, Quidam iterum decoquunt, et vocant palimpissam.
Membrana iterum abrasa, vt alias literas accipere possit. [...]
Recantatio vel retractatio dicitur. [...]
Promontorium est in Lucania: et portus prope oppidum Veliam: dictus a Palinuro Iasi filio gubernatoreque classis Aeneae ibi sepulto, qui per somnum in mare de naue ceciderat. [...]
vid. PALIMPSESTVS.
inquit Plin. 24, 13. [...]
i. spinosa.
auctore Nonio 14, 7: [...]
Caepae genus, nullo fere capite, radice tantum oblonga, quod subinde resecatur, vt porrum. [...]
siue PALLACA ae. f. [Graecum est, et significat Concubinam. [...]
vid. post PALLAS.
vid. post PALLAS rex Arcadiae.
Pallantis gigantis filia, Aurora. [...]
Claudii libertus, nimium potens. Vid. Tac. Ann. 12, 53, 2. Idem 14, 65, 1. Plin. Epist. 7, 29.
Rex Arcadiae, proauus Euandri, qui ab eo vrbem suam ad Tiberim conditam Pallanteum appellauit. [...]
Vrbis nomen antiquorum Arcadum, Euandri sociorum, de quo Virg. Aen. 8. 54 [...]
Iouis filia sine matre, Minerua Latinis proprio nomine dicta. [...]
Quod est Palladis. [...]
Forma Diminutiua, quasi paruula Pallas, fuit in vrbe Troiana antiquissimum Palladis simulacrum, mouens oculos, atque hastam, quam manu gestabat, vt scribit Seruius ad Aen. 2, 166. [...]
Regio est in litoribus Macedoniae. [...]
Apollinis contra Gigantes in Agris Phlegraeis Stat. Silu. 4, 2, 56.
vid. PALLOR.
Dictum putatur, quod palam sit et foris: sub eo enim Tunica sumebatur, longe lateque diffusum, et viris, mulieribusque conueniens. [...]
i. Pallio indutus.
Pallio indutus. Suet. de Claud. c. 2 Palliolatus nouo modo praesedit. Martial. 9, 34 Hanc volo quae facilis, quae palliolata vagatur.
Idem. [...]
vsurpauit, si verum est, quod negat Index Floridi, Apuleius, pro Tegere et celare: Nec palliari, inquit, tam aperta res potest.
Idem. Caecil. apud Non. 2, 624. Sed Mercer. aliter.
Rude ac vile pallium. Apul. Met. 1 p. 104 Ecce Socratem contubernalem meum conspicio: sedebat scissili palliastro semiamictus. Vid. Ferrar. de Re Vest. 2, 4, 14.
Color aegrotorum, fame confectorum, metuentium, e sanguinis vel absentia, vel paucitate vel corruptione. [...]
Deus ita dictus, a Tullo Hostilio templo donatus. Liu. 1, 7. conf. Lactant. 1, 20. et Dempster in Rosin. Ant. p. 72.
ad Ortalum 63 (66) 6 Pallidulum manans alluit vnda pedem.
Pallidum esse. [...]
Pallidum fieri. [...]
de mullo, Rubentium squamarum multiplici mutatione pallescentem.
Planum illud et ex parte concauum manus, quod in digitos desinens decore patet: vt ait Sipontinus. [...]
Caryotae dicuntur, siue Dactyli. [...]
i. palmulae s. manus.
in Piceno memoratur Plin. 3, 13 s. 18.
s. PALMENSIA ôrum. n. Pl. Vina, quae a palma sunt enata Plin. 14, 6. Vid. Harduin.
Locus palmis consitus, et in quo frequentes sunt palmae. [...]
Quod est ex palma arbore. [...]
et 7. i. Ex palmarum foliis texta. conf. Hieron. in Vita Paulli sub fin.
Palmis abundans: Virg. Aen. 3, 507 Teque datis linquo ventis palmosa Selinis.
Palmis ornatus. [...]
Quod est palma dignum. [...]
Insula vltra Tiberina ostia in mari Tyrrheno. Varro de R. R. 3, 5 Hoc ita sieri apparet in insulis propinquis Pontiis, Palmariae et Pandatariae.
Idem. Nemea muliebri specie picta, palmigera Plin. 35, 4 s. 10.
Planos et ad palmae similitudinem habens pedes: vnde Anseres et omnes fere aquaticae aues, Palmipedes dicuntur. [...]
Motus quo terra quatitur. Apul. de Mundo p. 65 Palmatiae appellantur quorum pauitatione illa, quae trepidant, sine inclinationis periculo nutant. Nempe vibrare est.
Vitis proprie est, quod in arbore surculus: nempe Lignum illud, quod ex ipsa stirpe quotannis emergit, et gemmas producit, quae deinde in virgulas abeunt, et palmae cuiusdam digitos faciunt. [...]
Materias alligare: verbum a Palmitibus ductum. [...]
Mensurae genus. [...]
Idem. [...]
Mensura vnius pedis et palmi. [...]
Idem. [...]
quid sit, docet Plin. 14, 16 s. 19 Sic fit et Sycites ex sico, quem alii palmiprimum, alii catorchiten vocant.
Syriae vrbs inter Romanorum ditionem sita, et Parthorum, vt est auctor Ptolemaeus 5, 15. Add. Plin. 5, 25. Hinc
et 26.
siue PALOR, âri. vid. PALVS.
Pl. [
Idem. Testatur Nonius 3, 164 Palpebrum suo tempore vsitatius suisse quam palpebrae. Sic etiam Cael. Aurel. Chron. 2, 1, 4 Superius palpebrum et inferius, et palpebrorum.
est mouere palpebras.
vid. PALPO.
et PALPOR, âri. Dep. Leniter, blande, et quasi tentando tangere. [...]
Adulator. [...]
vel PALPVS, i. m. [Blanditiae dicuntur. [...]
Leuiter ac frequenter moueri. [...]
Proprie Cordis est, et deinde partium singularum frequens et continuus motus. [...]
lapillus a concha.
praecipue tamen Imperatorum). [...]
Paludamento indutus. [...]
Cognomen ab ornamento militari. Numus est, cuius inscriptio, MVN. TVR. L. CAEL. AQVIN. M. CEL. PALVD. II. VIR. Vaillant. Numism. 1 p. 84.
Siluestris columba, in arboribus sepibusque nidisicans. [...]
et PALVMBA, ae. f. Masculus palumbus Scribon. 16. [...]
Quod ex palumbe est. vt, Palumbina caro Plin. 30, 12.
et 10 p. 213.
Locus aquosus, vel Aqua non fluens, neque perpetua. [...]
et tre. Adi. [Quod est ex Palude. [...]
Vt, Aquae paludiferae Auctor Philomelae v. 44.
Dicitur Lignum acutum, quod solet in terram desigi, v. g. in vineis pedandis, in claudendis hortis, et similibus. [...]
Ex Varrone refert Nonius 3, 171.
e Palo. Varr. Bimargo, Vt nouum cribrum nouo paxillo pendeat. Non. 2, 649. Vid. infra suo loco.
vel orum. n. Charisius 1 Neutra semper pluralia, haec arma, haec palaria, quum milites ad palos exercentur. Vid. PALVS, i. n. 3.
In qua caeduntur pali et pedamenta. [...]
Palorum confixio et adactio. Vitruu. 2, 9 In palustribus locis infra fundamenta aedisiciorum palationibus crebre fixa alnus permanet immortalis, et ad aeternitatem.
Palis et pedamentis fulcire et munire. [...]
Passim vagari: sicuti faciunt qui, dum quaerunt fructus siluestres, vagantur lento gradu, dispersique. [...]
Dispersus. Liu. 23, 40 Alius exercitus primo per agros siluasque fuga palatus: dein, etc. Idem 3, 5 In quos palatos praedam agentes Posthumius, etc. Id. 8, 24. et 35, 51.
et Tert. Apol. c. 21.
Errare. Plaut. Bacch. 5, 2, 5 Oues eunt a pecu palitantes.
Vide ordinem Alphabeticum.
Hinc
Pancratiastae apud vet. interpr. Perieges. laudante Munkero ad Hyg. l. c.
quorum meminit Plin. 6, 30. [...]
Regio Asiae minoris. [...]
Qui est ex Pamphylia. [...]
Currus genus delicati volunt esse. [...]
Interdum Fem. [Folia et rami teneri, e sarmento vitis enati. [...]
Pampinos decerpere, vel, vt ait Varro de R. R. 1, 30, 2 [...]
Ad similitudinem Pampini, i. clauiculae s. capreoli flexus in helicem, vel alioquin siguram habens pampini. [...]
Add. ib. c. 14 etc.
it. 4, 10, 2. 5, 5, 13.
Aliud Adi. [Idem. [...]
similiter Adi. [Quod pampinis abundat. [...]
Aliud item Adi. [...]
vel Panis. m. [Deus Arcadibus praeter caeteros cultus, praeses ouium et equorum: inde eius religionem Euander in Italiam traduxit. [...]
vt, Terror Panicus, Quem Pan immittit: qui iratus dicebatur suhitos, et quorum causa ignorabatur, timores immittere. [...]
Dii Siluestres; quasi Panes parui. [...]
vel PANAX, acis. m. [Herba, cuius succus opopanax vocatur: [hoc est a sanandis omnibus morbis. [...]
Idem. [...]
herba Paeonia Apul. de Herb. c. 64.
prima corr. Rhodius, Stoicus philosophus, praeceptor Scipionis Africani, scripsit de Officiis, vnde Cicero bonam partem suos libros est mutuatus. [...]
Vniuersae Aetoliae concilium. Liu. 31, 28 Concilium Aetolorum statuta die, quod Panaetolium vocant, futurum erat. Idem 35, 32.
extr. Quum legib. cautum esset, ne de pace belloue, nisi in Panaetolico, et Pylaico concilio ageretur.
dici potest, Omnium virtutum continens: [enim totum significat, virtus. Martial. 6, 89 Arguto madidus pollice panaretus.
vid. PANIS.
Pl. [Quinquennalia Mineruae festa, seu ludi ac celebritates, quae quinto quoque anno in Palladis honorem Athenis siebant: vnde apud Cic. in Orat. 38. [...]
Vnguenti genus, quod (vt Plin. 13, 1 inquit) Athenae perseueranter obtinuere.
vid. PANACES.
Pl. dicuntur Coronae ex vario genere florum factae Fest. et Tertull. adu. Valent. c. 12.
apud Varronem esse dicitur.
Spectaculi genus est, quasi Omnium arborum fructibus concinnata silua, apud Imperatorem in Nouel. [...]
Regio Arabiae, tota arenosa, in qua arbores sponte natae tus emittunt. [...]
Aliud Adi. [
Medicamentum nobile, quod Latine dici potest Omnibus conducibile, vel omnibus affectibus vtile. [...]
Artifex operis dulciarii. Arnob. 2 p. 70. Vid. Elmenhorst. et Turneb. Aduers. 13, 14. et Salmas. in Lamprid. Heliog. c. 32.
Herba Verbenacae Apul. de Herb. c. 3.
Gemma varii coloris Plin. 37, 10.
Totus aureus. Plin. 5, 29 Berenice (vrbs Aegypti) Panchrysos cognominata est.
quidam PANCRATIVM, Herba apud Galen. 8. de Simplic. Medic. facultatibus 32. Vid. et Dioscor. 2, 168. Pro cichoreo Plin. 20, 8. Pro scilla Plin. 27, 12. et Apul. de Herb. c. 42.
quasi omnium virium pugna, neruorum omnium contentio, Ludus gymnicus, luctam et pugilatum complexus: quod Graecis (res enim Graeca est) Auctoribus consicit luculenter Pet. Faber Agonist. 1, 9. [...]
Qui hoc ludo vtitur, certator et victor adeo pancratii. [...]
Idem. Certe Gell. 13, 27 Athletarum, qui Pancratiae vocantur, tuetur Gronouius, et ex hoc ipso loco hanc formam nominis probari, contendit.
i. Robuste: vnde Pancratice valere, i. Robustum esse, vt solent, qui pancratio exercentur. [...]
Gemma, vid. PANCHRVS.
seu PANTICA, Dea a Romanis summa in veneratione habita est, sic dicta, quod pandat, id est aperiat viam. [...]
Insula in mari Tyrrheno Ptolem. 3, 1. conf. Solin. c. 9. et Plin. 3, 6. Pantadataria vocatur Sueton. Tib. c. 53. et Calig. c. 15.
et Pl. PANDECTAE, ârum. c. dicuntur Volumina nihil non continentia, et ex quibus possis, quod velis, velut e cornucopiae depromere: vt Pandectae legum, quae omne ius complectuntur, a [omne, et capio, suscipio. [...]
Qui omnia continet. Ita liber 4 Apicii inscribitur.
Luis species appellatur apud Ammian. 19, 4 a [i. Per vniuersum populum grassans. Talis est etiam illa Venus Pandemos Graecorum.
Gemma varios colores exhibens Cassiodor. Epist. 5, 34.
Mirum est, nisi aliquid monstri hic latet.
inquit Festus, Qui toto corpore oscitantes extenduntur, eo quod pandi siunt. Plaut. Men. 5, 2, 30 Vt pandiculans oscitatur.
Erichthei Athenarum regis filius, cui successit in regno. [...]
Idem quod Atticus. Claud. de Rapt. Proserp. 2, 19 Et Pandionias, quae cuspide protegit arces. de Pallade.
significat Incuruari, oneri cedere. [...]
Incuruus. [...]
et pansum, ere. [significat Aperire et patefacere, it. explicare. [...]
Aliud Partic. [Apertus, extensus. [...]
Idem quod Passus. Pansis in altum brachiis Prudent. Cathem. 12, 170. Bonos auctores dixisse pansus pro passus, negat Burm. ad Nemes. Cyneg. 142.
etiam a PANDO deriuantur: sed vide ss. ll.
Idem quod Passus. Ficus passariae Capitol. in Albino c. 11.
Vulgaris, promiscuus. [...]
Vid. Elmenh. Emend. ad p. 258. Add. Tertull. adu. Psych. c. 2.
Vagatio. Turbulentia et passiuitas Tertull. adu. Hermog. c. 41. Passiuitas luxuriae Idem Apol. c. 9. Sic saepius alibi. Add. Saluian. l. 7 p. 237.
Mulier formosissima, et gratiosissima, cui singuli dei sua dona dederunt, scilicet Pallas sapientiam, Venus decorem, Apollo musicam, Mercurius eloquentiam. [...]
Filia Cecropis Atheniensium regis, soror Aglauri et Herses, de quibus Ouid. Met. 2, 737 [...]
vel PANDVRIVS, aut PANDORIVS, aut PANDORIVM denique Isidoro 2, 20 [...]
quo vsus Lamprid. Heliogab. c. 32.
Sollemnis conuentus et publicus, seu celebritas, quales quinto quoque anno Athenis celebrari solitos
scribit Herod. 6. [...]
Orationis Epitheton, quatenus in Panegyri habetur, aut illi apta est. [...]
Auctor sermonis panegyrici, apud Sidon. Epist. 4, 1.
vid. PANSEBASTOS.
Thraciae promontorium magnam atque excelsum, Macedoniae iunctum, in quo, vt scribit Herod. lib. 7 aurea sunt et argentea metalla. [...]
et panxi, pactum, (forte etiam panctum) ere. ex antiquo PAGO, de quo s. l. vt nempe Graeci quoque [thema esse [Aoristus secundus indicat; vt Plango ex Plago esse, Plaga docet. [...]
aliam notionem, vid. sub PACISCOR.
Iunctus. Pactilis corona Plin. 21, 3.
Compactio. vnde Compages. Vid. Non. 1, 137.
Laudatur ex Vitruu. 4, 6 [...]
quasi Pangina, a pangendo. Vid. suo loco.
vid. PANVS.
Genus frugis. [...]
Herba, al. satyrion. Apul. de Herb. c. 15.
Massa farinacea sicco calore cocta. [...]
iocose dicit et ludit parasitice.
Pani similis alendi facultate: Cibus magis panosus C. Aurel. Tard. 2, 14.
Vid. Meurs. p. 2. Crit. Exercit. 2, 32.
et PANIFICVS, i. m. Qui panes facit. Panifex et Panificus Gloss. Gr. Lat [et Onomast. vet. Panificus est etiam Vulg. 1 Sam. 8, 13.
A pane faciendo. [...]
Panis receptaculum. [...]
Vasculum vimineum, in quo seruatur panis. Martial. 5, 50 Cum panariolis tribus redisti.
Humelbergius Paronychia e quo nomine Graeco Panaricium recentioris aeui corruptum putat.
a PAN. v. v.
PANNEVS, PANNICVLARIA vid. PANNVS.
Regio ingens, quae Hungariae hodiernae vtcunque respondet. Pannonia prouincia facta Paterc. 2, 39, 3. Domanda Pannonia Ouid. Trist. 2, 225.
Conf. Ouid. ad Liu. v. 390. Fallax Tibull. 4, 1, 109. Ferox Stat. Silu. 1, 4, 78.
vid. Panicula, in PANVS.
Textum illud, quo vestimur. [...]
de Hunnis. [...]
Interdum absolute ponitur, intellecto res, interdum Neutro Plurali, vt bona intelligantur. [...]
Quod est ex panno. Vnde Panneae vestes dicuntur, sicut Laneae et bombycinae. Onomast. Panneus [
Aliud Adi. [Qui sordida veste, crasso laceroue panno, vilique opertus est. nec hoc nisi de paupere dicitur. [...]
vel PANNVCEVS a, um. Adi. [Idem quod Pannosus. [...]
vid. PANVELVM s. PANVCLVM, in PANVS.
In Glossis redditur pervigilium. Arnob. 5 p. 173 Quibus mysteriis peruigilia consecrata sunt et pannychismi graues. [Aduerbium, significat tota nocte.
Iouis epitheton, quia ab omni lingua colitur, et vox: vel quod omnium voces audiat. Ouid. Met. 11, 198 Ara Panomphaeo vetus est sacrata Tonanti, de vicinia Troiae loquitur.
Vrbs Phocidis, vocata sic a Panopeo Phoci filio: Stephanus. Strab. lib. 9 Panopeus dicitur. Ouid. Met. 3, 19 Iam vada Cephesi, Panopesque euaserat arua.
Nympha marina, a perspicuitate visus nomen sumens, omne, [video. Vna ex Nereidibus. Vid. Ouid. ad Liu. v. 435. et Virg. Aen. 5, 825.
Eadem quae et Panope. Virg. Georg. 1, 437 Glauco et Panopeae, et Inoo Melicertae. Idem Aen. 5, 240 Nereidum Phorcique chorus, Panopeaque virgo.
et PANORMVM, et PANORMIVM [Ciuitas Siciliae: dicta a nauium applicatione, quae vndique illuc conueniunt. [...]
Populi sunt Scythiae, immani auricularum
patularum prolixitate totum corpus tegentes: sic dicti, quasi toti auriti. [...]
Dicti sunt, Quibus lati ac pansi sunt pedes: sicut Plancii, quibus plani sunt pedes. [...]
i. Vsquequaque bonus. [...]
vel PANTAGIES ae. m. [Fluvius Siciliae. [...]
Nomen Graecis familiare. [...]
i. Omnes iuuans. [...]
quasi dicas [Omnium visu digna. [...]
Templum Romae, quod (vt Dion historicus refert) sic dictum fuit, quod in Martis Venerisque imaginibus, sub ipso templo constitutis, omnium deorum imagines effictae erant. [...]
a quo PANTHÊRA, ae. f. Animal prorsus ferum et maculosum: cuius mas Pardus dicitur. [...]
Quod ad pantheram pertinet: Pantherina pellis Plin. 35, 11. [...]
vid. PENTHESILEA.
in Inscriptionibus quibusdam est Imperator [scil. Consecratus. Vid. Reines. 1, 3. Priapi epitheton esse docet Brouckh. ad Tibul. 1, 1, 24.
Pythagoras philosophus dicitur, qui dicebat se fuisse Euphorbum Troianum Panthoi silium. [...]
Nomen filii Otrei fratris Hecubae: Vir Troianus ex primoribus vrbis, vt ostendit Homer. Il. 3. [...]
Vrbs maxima ad Bosporum Cimmerium, caeterarum metropolis, condita ab Aeetae filio, cui [...]
Pl. [vt ait Festus: sed quid esset Frus, nemo dixerit facile. [...]
Pantices implere cibis. Plauto Capt. 4, 2, 116 restituit Salmasius, vbi legitur, Nam nisi mantiscinatus probe ero, fusti pectito.
Notissimi scurrae nomen apud Hor. Serm. 2, 1, 22. Et 1, 8, 11.
et PANTOMIMA ae. f. [Personarum omnium imitator effictorque, qui in scenis personas per singulorum actuum simulationes saltando ostendebat. [...]
extr.
significat in arundinibus, iuglandibus, auellanis et similibus Comam illam, in qua semina dependent. [...]
Leguminis genus an frumenti? a Paniculis dictum, supra suo loco dedimus.
vel PANVLIA ae. f. Tramae inuolucrum, ex quo panni texuntur Isidor. 19, 29. Non. 2, 623 Panus tramae inuolucrum, quem diminutiue Panuclam vocamus.
s. PANVELVM i. n. Idem, ap. Varr. L. L. 4, 23 p. 29, 20. [...]
Orta haec appellatio videtur a voce infantum cibum petentium, cum cibum ac potionem buas ac papas vocent. [...]
Fellator impudicus, ap. Sen. Contr. 2, 9 sub sin. Alii aliter legunt.
Admirantis Interiectio: habet enim in se affectum verbi Miror. [...]
vid. PAPPAS.
Herba et Flos vulgaris, cuius semini soporifera vis inest. [...]
flores papaueris.
a colore, quem papaueris genus conciliat, candido dicuntur, si audimus Hard. ad Plin. 8, 48 s. 74. Conf. PAVERATVS sub PAVIO.
Herba, quae alias Leontopodion Apul. de Herb. c. 7.
Sic edebatur; Sed Phayllum praeferunt et Phaylleae Critici.
vid. mox PAPHOS.
Asiae minoris regio, a Paphlagone Phinei silio denominata, vt auctor est Stephanus.
Qui est e Paphlagonia. [...]
Vrbs Cypri, in qua Venus summa cum diligentia colebatur. Ex quo Hor. Carm. 1, 30, 1 eam Paphi reginam appellat. Huius meminit Plin. 2, 96. Virg. Aen. 10, 86 Celsa Paphos.
Vnde ipsa Venus Paphia dicebatur, cuius templum et cultum describit Tacit. Hist. 2, 2. [...]
gens Romana, vnde v. g. Lex Papia Poppaea, quam tulere M. Papius et Q. Poppaeus, de qua ICti et peculiaris I. G. Heineccii liber. [...]
Inter Vermiculos alatos numeratur, quo nullum animal imbecillius est. [...]
PAPILLA, PAPILLATVS vid. PAPVLA.
gens Romana, e qua is, quem Consulem se vidisse ait Plin. 15, 14. it. Papinius Statius Poëta, cuius carmina habemus.
Iuris auditores, aliquando dicti a Serbidii Scaeuolae discipulo Papiniano, Iureconsultorum, quorum in pandectas relata sunt monumenta, longe principe. [...]
siue PAPISIA gens patricia Romae fuit, ex qua plures nobilissimae celebrantur familiae, diuersis cognomentis insignitae. [...]
extr.
Puerorum cibus est; deductum nomen a prima voce paruorum. [...]
s. PAPO âre. [Blandiusculis et puerilibus verbis patrem appellare. [...]
Quod edendum praebetur, vt, Dominicae libidini papparium facere Sen. Controu. 1, 1. Vid. Gronou. in Sen. p. 408. et Pareum Lex. Crit. p. 881.
Auus dicitur a Graecis traducto nomine. [...]
Pustula, tuberculum, quod ieiunae saliuae defricatione curatur. [...]
Mammae capitulum, vnde extrabitur lac: sic dicta, quod papulae sit similis. [...]
Fuisse colligitur ex nomine Expapillatus, adusque papillam nudatus. Plaut. in Mil. 4, 4, 44 Idem et cum nexu in humero laeuo expapillato brachio.
i. in papulas attollere possunt malagmata quaedam. conf. cundem 3, 4, 54.
fuit cognomen Aemiliorum.
vid. PAPIRIA.
vel PAPYRVM i. n. [Fruticis genus. [...]
Quod ex papyro factum est. Plin. 28, 11 Optime ellychnio papyraceo. Papyraceae naues Idem 6, 22 e caulibus s. caudicibus potius papyri.
Nilus Ouid. Trist. 3, 10, 27. Nilus papyrifer Idem Met. 15, 753.
Idem. Auson. Epist. 7, 47 Fac campum replices Musa papyrium.
Idem. Varro apud Non. 2, 759 Stilo nostro papyrino.
Locus papyro abundans. Vulgata Exod. 2, 5.
Due similes et iuncti. [...]
cum de numero dicitur, par est, qui per binarium accurate potest diuidi. Sic Par et Impar, contraria. [...]
Signisicat Aequale. [...]
Aequalitas. Gell. 14, 3
Conf. Sidon. Epist. 4, 4. et Aggen. Goes. p. 53.
Soluere, Paria facere: boc est, ita rationes reddere, vt paria expensa sint acceptis: contrarium Reliquari. [...]
Solutio, per quam paria facit debitor: cui opponitur Reliquatio. [...]
Qui paria fecit: cui opponitur Reliquator. [...]
Idem quod pariare, exaequare. Orient. Common. 2 p. 91 Trina potestatum conelusio parificatur. Sarisb. 3, 14 Parificare aliquem alicui.
Praepositio Graeca, in compositis, quorum multa etiam ad Latinos transiere vel viciniam, et similitudinem, vel vitium et transgressionem notat.
Latine Transgressio dicitur, sive Praeuaricatio. [...]
Similitudo, [quod verbum comparare significat, quasi rerum dissimilium comparatio. [...]
Passim apud Ecclesiasticos.
extr.
Audaciae proiectae homines Gladiatores praesertim. [...]
et 43 C. Th. it. l. 18 C. de Episcopis, Ecclesiis et Clericis sunt Clerici, qui curam aegrorum etiam cum periculo suo susciperent, sed quorum alia quoque audacia et licentia legibus laudatis reprimitur. [...]
Curatio, quae sit per acum, aut hamulum insixum, et sistulam, qua humor emittitur. [...]
Instrumentum chirurgicum perforationi idoneum, de quo Veget. Mulomed. 2, 17, 2.
Adulterator numorum. [...]
Adulterinus, V. g. numus, a Paracharacte factus vel arrosus, etc. [...]
Vestimenti genus esse dicitur non modo militare, sed etiam puerile. [...]
a [quod Consolor, rogo et hortor significat: item, Pro alio precator interuenio, vt advocatus aut patronus. [...]
vt, Emplastrum paracolleticum Cels. 5, 19, 6 quod ipse ait a glutinando vocari.
Tumor et rubor in faucibus. Cels. 4, 4 (al. 7) Sed [editur.
Nauigii tegumentum vel vmbraculum. [...]
vt ait Rutilius Lupus p. 2 Pith. quod plures aut duas res, quae videntur vnam vim habere, disiungit: et quantum distent docet, suam cuique propriam sententiam subiungendo. [...]
Est Figura in oratione, quae fit, quoties quid per aut particulam ita disiungitur, vt tamen per et coniunctum intelligatur. Imp. in l. pen. C. De verb. sign.
Latine Exemplam dicitur. [...]
Tametsi quidam femininum esse contendant; Hortum significat apud Xenophontem, et locum ferarum septum, siue viuarium aut viridarium. [...]
Latine Admirabilis dicitur, praeter opinionem, et inauditus. [...]
Latine Ambulatio dicitur. [...]
Praeceptorius vel admonitorius, a verbo Graeco [praecipio et admoneo. [...]
Cyrenaicae portus ingens, et ad quadraginta stadiorum amplitudinem expansus, Strabone auctore l. vltimo. [...]
A Paraetonio. [...]
Sunt accessio quaedam vestium, segmenta, fasciae, lora, Parthici operis, vel aurea, vel auro certe intexta, vestibus vel lineis vel subsericis addita, assuta, attexta: quae vestes inde ipsae quoque Pargaudae vel Paragaudiae dictae sunt. [...]
Aquarum pori et meatus, dicta [quod est deducere. [...]
Mercabilis. Oct. Horat. 1, 8. Metuo vt recte: suspicor Paregoricus de quo s. l.
Sphalma in scribendo. [...]
Apud Isid. Orig. 1, 20 [...]
Derelictum, praetermissio. [...]
Tithymali tertia species est, ita dicta, quod loca maritima amet. [...]
Parallelis constans lineis. vt, Parallelogramma mensura Frontin. de Colon. p. 336, 353 et 358.
apud Goesium p. 310.
Quasi Alternus, mutuus, inuicem comparatus, aequaliter distans. [...]
Deceptio. [...]
referente Plin. 7, 56. [...]
Resolutio, morbi genus, de quo Celsus 5, 27 pr. At resolutio neruorum frequens vbique morbus est. Sed interdum tota corpora, interdum partes infestat. [...]
Qui paralysi laborat. [...]
sunt Procuratores Monasteriorum. Vid. Iac. Gothofr. ad l. vn. C. Th. de Bonis clericorum.
Vid. Vitruu. 5, 4. et 6, 1.
Angaria praeter viam publicam, i. exactio vehiculorum et boum in viis transuersis, vbi Angariae non erant. Vid. Ritter. ad l. 4 et 15 C. Th. de cursu publico. [...]
Pronuba Isidor. 9, 8.
Pronubus dicitur, ab antiquis Auspex. [...]
tanquam dicas Cubitale, apud Polluc. 7, 13. vestis alba, cubitum (vnde illi nomen est) purpureum contextum habens. [...]
est Canon, aut organi species Astronomici. [...]
Pl. Theod. Cod. 15, 1 Aedisicia, quae vulgi more parapetasia appellantur: opera attenta et appensa, quae aliis operibus s. aedisiciis adhaerent et applicata sunt, suggrundia, moeniana, [
Pl. [dicuntur a Iurisconsultis, Quaecunque praeter dotem viris dantur a feminis. [...]
apud ICtos.
Aluminis species est, de qua Plin. 35, 15.
Eiusdem sententiae per alium sermonem expositio, et liberior interpretatio, quum quaedam mutantes, aut etiam addentes, copiosius ac dilucidius explicamus, quod ab aliis dictum est: cuiusmodi est Themistii in Aristotelem, etc. [...]
Interpres, latius explicans Hieron. Praef. in Lib. Reg.
quae quidem non satis intelligo. [...]
Nomen viri proprium. [...]
Qui nominibus faciendis intervenit, conciliator intercessorque inter emtorem et venditorem. [...]
inquit Fest. apud Persas, viarum mensurae sunt. [...]
Apparatus, vnde et dies, quo Dominus noster Iesus Christus, pro humani generis salute cruci affixus fuit, parasceue dicitur: quoniam in eo Iudaei sibi necessaria ad victum sequentis diei praeparabant, vt Paschae dies absque operatione aliqua transigeretur. [...]
Lunae imago quaedam a nube reflexa, quasi tu secundariam aut falsam adeo Lunam dicas.
apud Rhetores, quum aliquid nos reticere dicimus, et tamen tacitum intelligitur, quo vtendum est, cum aut notam rem esse auditoribus arbitramur, aut suspicionem excitare maiorem reticendo possumus. [...]
Qui aliorum mensas et cibaria sequitur: quique ad voluntatem eius, in cuius contubernio sit, omnia loquitur, et facit, nihil repugnans, cibi et ventris gratia. Fuit illud nomen primo apud Graecos honestissimum sacerdotii, et magistratus atque procurationis frumenti sacri, itemque eorum, quibus honoris causa victus in Prytaneo praeberetur. [...]
conf. Plin. 10, 23.
Parasitum agere. [...]
ad contemtum pertinet. Ter. Adelph. 5, 2, 4 Est alius quidam parasitaster paruolus. nostin'? D. iam scibo.
Pictor, vt in quibusdam libris antiquis scribitur. vid. PARRHASIVS.
vel potius PARASTATA, ae. f. [significat partem aedificii, vel operis cuiusque, ad latus constitutam et velut adstantem, s. adsistentem. [...]
Adiectiuum videtur, et elliptice poni, intellecto columna. [...]
Series literarum nomen aliquod conficientium. [...]
Conuentus, coitiones, conuenticula haereticorum. l. Quicunque 8. C. de Haeret. et Manich. [vitium, et clancularium s. furtiuum, quid denotat.
Herba, quam vocant Lapathum Macer. de Herb. 2, 6.
Nomen sigurae rhetoricae: Vid. Isidor. 2, 21 Cum quasi deponimus aliquid imperfectum apud memoriam iudicum, repetituros nos dicentes, cum opportunum fuerit.
Exaggerare, et verborum magnitudine aliquid augere. Plaut. Pseud. 2, 4, 17 Illic homo est: vt paratragoediat carnufex. Gron. paratragoedat.
PARATVS, PARATE vid. PARO.
Equi agminales [quorum greges publice alebantur, a Veredis distant, vt ab Angariis Parangariae: nempe equi hominibus dorso gestandis destinati extra cursum publicum in viis transuersis. [...]
vid. PARABOLANI.
Pugio, qui tribunis ab Imperatore dabatur: vt enim maioribus magistratibus gladius, eiusque potestas tribuebatur, sic tribunis parazonium. [...]
et quod sollemnius, Pl. PARCAE. f. [Personae s. deae poëticae, sorores anus, vitae nostrae et fortunae praesides: dictae a Parco, per contrarium, quod nemini parcant, vt etiam putat Hieron. Ep. ad Onasum s. Bonas. contra Scalig. sic dictas putat, quod maxime parcant, Poët. 3, 90. [...]
et parsi, parsum, ere. [Abstinere, parum tangere proprie significat, siue moderate vtaris victo, aut vniuersim eo, qui nocuit, siue re tua, quam poteras etiam erogando perdere. [...]
Frugi, et sumtibus parcens, raro aut modice aliquid agens. [...]
Frugaliter, moderate. [...]
Raritas. Sen. de Clement. 1, 21 Ciuitatis mores magis corrigit parcitas animaduersionum: i. Non frequens, aut non austera nimium punitio. Conf. Pallad. 1, 26.
Conf. Non. 11, 47.
Moderatio sumtuum et parcitas. [...]
Veneni genus. [...]
Animal est ferum, Syriae Africaeque peculiare, quod alio nomine Panthera appellatur. [...]
Vnguenti nomen, sic dictum, quod pardalis odorem reddat, quae sola ex animantibus odorem reddit, et Latine panthera dicitur. [...]
Animal est, cuius femina, Pardalis dicitur, et Latine Panthera.
Serpentis genus, a genarum conformatione dictum. Hesych. [etc. Lucan. 9, 721 Et contentus iter cauda sulcare pareas. Al. Parias vel Pharias.
Latine Transgressio, excursus et excursio dicitur. [...]
Cum plures literae vel syllabae eundem sonum reddunt. Vid. Voss. P. 2 Rhet. p. 331.
et f. [Assidens, vt, Paredri spiritus Tertul. de Anima c. 28. [...]
Cum voces eiusdem originis coniunguntur. Vid. Voss. P. 2 Rhet. p. 208. Vtitur Iul. Rusinian. de Schematis lexeos p. 32.
Solatium, mitigatio. Apul. de Herb. c. 24 Herba mirifice paregoriam praestat.
Mitigatorius. Th. Priscian. 1, 9 Paregorica adiutoria.
Est Productio dictionis ex adiectione syllabae, siue etiam dictionis integrae ad aliam dictionem. [...]
Imago solis in nube densa apparens, qua aliquando duo pluresue soles cernuntur. Vid. de re ipsa, nam nomen non adhibet, Plin. 2, 31. Sed
Pl. Sen. Qu. Nat. 1, 11 vocat, describit, et ita vocari vult.
In veteri lemmate s. inscriptione Quinctil. [...]
Masc. secundum Charis. p. 79 [a Pario fit. [...]
Affinitas, vel generatim cognatio: parum Latina vox. [...]
Qui patrem aut matrem occidit. [...]
Parentibus iusta celebrare. [...]
i. Animae parentum Ouid. Trist. 4, 10, 87. [...]
vel ium. n. [Conuiuia, quae in parentum aut propinquorum funere sieri consueuerunt. [...]
vel eos. f. [Interpositio. [...]
quae interponuntur cibis aliis.
vid. PARENS.
Manifestum esse. [...]
Obsequium, a verbo Pareo. Cassiodor. Variar. 3,.. [...]
Idem quod Heliotropium. Apul. de Herb. 49.
Vox nihili, quae pro Parhippus irrepsit l. 3 C. de cursu publ. v. v.
Quod alicui rei praeter propositum additur. [...]
Dupliciter accipitur in iure. [...]
i. Subprincipalis, phthongi, i. soni s. toni adeo species. Vitruu. 5, 4. Vid. Bald. Lex. Vitr. p. 80.
Piscis alio nomine Colias, Saxitanus, Cybius, lacertorum minima, aquas incolens, inuenitur in Baetica Plin. 32, 11 s. 53.
vid. PAREAS.
PARIATIO, PARIATOR vid. PAR.
inquit Festus, Quaestores appellabantur, qui solebant creari causa rerum capitalium quaerendarum. [...]
pro eodem ponuntur, patris nempe interfectore. [...]
vel PATRICIDIVM denique i. n. [Parentis, Cognati, vel ciuis, occisio; vel, Contra patriam machinatio. [...]
vel PARRICIDIALIS e. Adi. Paricidalis, quasi a Paricida est; Parricidialis a Parricidium. [...]
ap. Quinctil. 1, 11, 42 Neque enim tuburcinabundum iam in nobis quisquam ferat -- nec parricidatum, quod in Caelio vix tolerabile videtur.
Ab attributo Paricidiosus, conficto, vt ab Ignominiosus, Ignominiose. [...]
Nomen ex Marculphi formulis arreptum Periculo, in quantum illud n. 5 explicamus, substitutum eunt Sirmondum secuti, Heraldus obseruat. 50, H. Grotius Flor. spars. p. 396. [...]
vid. PAREO.
Sic vocantur structurae perpendiculares, quibus aedificia includuntur. [...]
penult. producta. Plurali numero significat ruinas et reliquias aedium, parietes quosdam, non aedes. [...]
Eadem Parietaria.
Herba a parietibus, in quibus nascitur, sic dicta: vnde etiam Muralium appellata est Apul. de Herb. c. 81. [...]
vid. PALILIA.
PARILIS, PARILITAS vid. PAR.
vid. PALILICIVM.
Vid. PAR.
vel paritum, ere. [Fetum emittere. Proprie ad feminas pertinet. [...]
Passiuum. Cic. Off. 2, 51 Maxime autem et gloria paritur et gratia defensionibus. [...]
i. florens.
Aliud Partic. [conf. ibid. 6, 187. et 8, 593. De anseribus Pallad. 1, 30.
Christus sc.
Aliud item Partic. [In lucem editus. [...]
Ipse pariendi actus et id, quod partu editur. [...]
Idem quod Genitura et foetura. Varro de R. R. 2, 1 versus fin. Demes si vis duas res de mulis, admissuram et parituram, Legitur et Parturam.
Antiquum. Plaut. Aulul. 1, 1, 36 Neque iam quo pacto celem herilis filiae probrum, propinqua partitudo cui appetit. Conf. Idem 2, 3, 9.
Idem. Solin. c. 4 Si corpusculum in marem figuratur, melior et color grauidis, et pronior paritudo vteri.
Idem, antique. Gell. 10, 2 Eumque finem esse dixit multiiugae hominum partionis. [...]
Qui peperit et acquisiuit. Plaut. Truc. 1, 1, 42 Vnde ante parta demus post partoribus.
Ad partum pertinens. Partualis sanguinis fluxus Tertull. adu. Marc. 4, 20.
vid. PARITVRA.
In pariendo laborare, vel versari. [...]
Ipsa mulier, quae parturit. [...]
Dea, quae partum gubernat. Tertull. de Anima c. 37.
Plinio et Straboni, Propontidis in Hellesponto oppidum, a Milesiis, Erythraeis, Parisiisque conditum: iuxta quod, teste Plin. 7, 2 [...]
Priami filius, quem pater, quod patriae fatum futurum esse praesenserat, exponi iussit, pastoresque educauerunt. [...]
Pl. [Populi inter Celtas, qui Senonensi prouinciae attribuuntur, Lutetiam habent oppidum, positam in insula fluminis Sequanae. [...]
Idem. Venant. Fortun. 4 de vita Martini, Inde Parisiacam placide properabis ad arcem.
Prope aequatum; est Figura constans aequalibus prope membris. Vid. Mart. Capell. 5 p. 174.
significans simul; et eodem tempore, eodem modo aliquid sieri indicans. [...]
vid. PARIO.
et 11. Plin. 7, 2. et 36, 5.
Auis. Vid. Theod. Prisc. de Diaeta c. 7. Al. Parus.
Breue scutum, quo pedites vtebantur, quod e medio in omnes partes esset par, vt inquit Varro de L. L. 4, 24 pr. Virg. Aen. 9, 548 Ense leuis nudo, parmaque inglorius alba. [...]
Parma tectus. Liu. 4, 39 pr. Dat signum Volscis imperator, vt parmatis nouae cohorti hostium locus detur.
Qui parmula vtitur in pugna. [...]
Incola et habitator vrbis Parmae. [...]
Iidem, apud Varr. de L. L. 7, 31.
Genus veslium puellerum. [...]
vel, vt alii scribunt, PARNASSVS i. m. [vt scribunt Plinius, et Strabo 9 et Herodotus, Melaque consirmant. [...]
Idem. Auien. Phaenom. Arat. v. 620 Vt Parnasseo munus memorabile Phoebo.
Mons est Atticac regionis, diciturque tam Masculino, quam Feminino genere, vt probat Stephanus. Stat. Theb. 12, 620 -- Parnesque benignus Vitibus.
Videtur significatione prima idem fuisse, ac par facere. [...]
Aliud Partic. [
Ipse parandi actus, tum ea, quae parata sunt. [...]
Idem. Sallust. Iugurth. c. 34 (31) Fuerit sane regni paratio plebi iura sua restituere. [...]
et Spect. c. 4.
Promte et expedite. [...]
etc. Id. Pseud. 1, 5, 71.
Quod in promtu est, et cito haberi vel parari potest. [...]
Vid. supra in PAR.
Facilis paratu. vt, Phaseoli paratarii Apic. 8, 6 pr. Sed Lister. parietarios, qui parietes et pergulas scandunt.
vel PARON ônis. m. [inquit Festus, ad cuius similitudinem Myoparo vocatur, piraticum nauigium. [...]
Idem Dimin. Cic. apud Isidor. ib. Parunculis ad litus ludit celeribus.
Qui conduxit necessaria hospitibus, legatisue publico sumtu praebenda. [...]
Praebitio. Quidam huc referunt Cic. Att. 13, 2 Omnino eum Sextius noster parochis publicis occupauit. [...]
Pro Paroecia vitiose legitur. Per rusticas solitudo parochias Sidon. Ep. 7, 6. Conf. Sirmond. ad h. l. p. 102.
quam tribuunt Sueton. de cl. rhetor. 5. Sed ibi par oculorum est, et variae eruditorum conieclurae, quae nihil ad Paroculos.
Canticum aut versus ad imitationem alterius. Ascon. Prooem. Act. Verr. 29 c. 10.
Tabercula circa gingivas. Cels. 6, 13.
vnde PAROECIA [Graecae Ecclesiae nomina, quibus significabant illam peregrinitatem Christianorum in hoc saeculo. [...]
Definitore Donato, est Prouerbium rebus temporibusque accommodatum. [...]
Figura, quoties est verborum in oratione aliqua similitudo. [...]
Schema eodem Rutilio Lupo auctore, p. 2 aut addenda, aut demenda, aut mutanda, aut porrigenda, aut contrahenda litera, aut syllaba fieri consueuit: estque huiusmodi. [...]
Abscessus circa radices
vnguium. [...]
Plur. Paronyma, Quae ab alio quodam consimili trahuntur; vt equus eques. Vid. Diomed. p. 310.
Patinae genus aliquantum concauae, in qua opsonia ponuntur. [...]
Assatus. Apicius 6, 9 Pullus paroptus.
Insula est vna ex Cycladibus, ex qua Parius lapis, marmoreus candidissimus. [...]
Habitatores huius insulae Nepos 1, 7, 4.
et 18 et 22. [...]
Apostema est circa aurem. [...]
Stimulatio, concitatio, exacerbatio, [enim est incitare. [...]
Genus auis inauspicatae. Hor. Carm. 3, 27, 1 Impios parrae recinentis omen Ducat. Sic Prudent. Symmach. 2, 570 [...]
Regio in Peloponneso, dicta alias Arcadia, Lycaonis patria. [...]
Idem qui Arcadicus. Antra Parrhasia Stat. Theb. 11, 178. [...]
Sic dicitur Callisto. [...]
Dicendi libertas. Graece inuenitur. ap. Quinctil. 9, 3.
Sic Demochares ob nimiam et procacem linguam appellatus Sen. de Ira 3, 23. Locum plenius laudamus voce SVSPENDO.
et PARRICIDIVM Vid. PARICIDA, et PARICIDIVM.
Portio. Partes dicuntur, in quas diuiditur totum. [...]
vid. post PARTIOR.
etc. apud Dialecticos. [...]
Cui opponitur Generaliter. [...]
Membratim, per partes. [...]
Diuisio in particulas. Quarta particulatio Mart. Capell. 9 p. 322.
ap. Non. 1, 71 Particulones producam tibi. Et proprium viri nomen ap. Phaedr. 5, 1, 10. et 5, 6, 43.
Quipartem capit. [...]
Participem facere et fieri. [...]
Idem. Spartian. Seuer. c. 8 [...]
vnde PARTICIPATRIX îcis. f. Vet. interpr. Iren. 5.
Vox ficta a Grammaticis, qua partem orationis significant, quae partem capit a Nomine, partem a Verbo. [...]
occurrit apud Fest. in voce Ostentum et in Torrens.
Dictio frequens Iulio Firmico, et caeteris mathematicis. [...]
Cui opponitur Generaliter. [...]
Ex parte, vel Pro parte: et fere in oratione geminatur. [...]
Act. Diuido. [...]
Et pro Sulla 10 c. 3 Partiendae inuidiae causa. Et de Fin. 1, 22 Tollit definitiones: nihil de diuidendo et partiendo docet.
Actiue Sil. 7, 520. [...]
Diuise. Cic. in Orat. 99 c. 33 Qui enim nihil potest tranquille, nihil leniter, nihil partite, definite, distincte, facete dicere, etc.
Vid. Barth. p. 189.
Aliud Adu. Vlp. tit. 24 Maeuius haeres meus cum Titio hereditatem meam partito diuidito.
Sic dici videtur Colonus, siue alius quis, cum quo aliquid commune habemus, et partimur. [...]
Quod in partes potest diuidi. Claud. Mamert. 1, 18 Animam partibilem putant.
vid. PARCO.
Pater fuit Oenei, regis Aetoliae, auus Deianirae. [...]
i. Meleagri familia Ouid. Met. 8, 541. Parthaonia Stat. Theb. 1, 670 est ipsa Aetolia Parthaoni regnata.
vid. TARENTVM.
Pl. Ita dicti Tarentini, ob notam materni pudoris. Vid. historiam vel fabulam Iustin. 3, 4, 7. et 20, 1, 15. Conf. Lactant. 1, 20.
Herba, cui sponsam formosam comparat Catull. 60, 194 Alba parthenice velut Luteumque papauer.
Herba Pulegium. Apul. de Herb. c. 92.
Herba, al. Artemisia. [...]
Aliqui Amaracum appellant, herba est foliis Coriandri, tenuibus, flore per ambitum albo, intus melino, odore subuiroso, sapore amaro. [...]
Fluuius est in Ponto et Bithynia: item in Taurica regione. [...]
Vna Sirenum, quae nomen vrbi dedit antiquum Neapoli. [...]
i. Neapolitana.
Teste Seruio, Menalippae et Martis, siue Melanionis (Minalionis) filius, rex Arcadiae, qui Thebana bella puer admodum petiit. [...]
Populus Orientis a quo Parthia. [...]
Sunt Parthicarum pellium Ibericarum, s. Sibericarum, negotiatores, Parthici mercatores. [...]
PARTICEPS, PARTICIPIVM, PARTICVLATIM, PARTICVLATIO, PARTICVLO, PARTIM, PARTIOR etc. Vid. PARS.
dea erat, quae puerperiis praeesse credebatur, quae quidem non alia est, quam illa siue Gellii, siue Varronis Parca, quam quasi partam, mutato T in C, vocatam dicunt. [...]
vid. PERTVNDA.
PARTVRIO, PARTVS vid. PARIO.
et PARVIPENDO vid. PARVVS.
Auctore Paullo Aegineta, est Inflammatio circapartem aliquam gingiuarum, quae non soluta suppuratur. [...]
Cum Adi. Paruus magnam habet similitudinem et affinitatem. [...]
Paruo tempore, per aliquantulum tempus. [...]
s. PAVLLVM Adu. dimin. [a Parum, elisa litera canina. [...]
s. PAVLLVS a, um. Adi. [a Parum, quo rarissime vsi sunt auctores, praeterquam in Ablatiuo. [...]
s. PAVLLO Adu. [Idem significans quod Parum, vel paulum, vt vides in sequentibus exemplis. [...]
a Paulum. [...]
a Paulum; i. Sensim et leniter. [...]
Elmenh. Paululatim labellis minuens. Index Elmenhorstianus docet, saepius eo vsum Apuleium.
i. Paulum temporis, paulum admodum, vel paululum. [...]
Dea parientium, quam Terentius Lucinam vocat. Lilius in Miscellaneis Syntag. 1. Modo non pepererit illam Parundam falsa lectio Pertundae, vbi vid.
Auicula. Parus enim quamuis per noctem tinniat omnem Auctor Philomelae v. 9.
ex Graeco magni contrarium. [...]
Superl. Cael. Aurel. Acut. 2, 38 Paruissime aliquid memorare.
Vox inclinatae Latinitatis apud Commodian. Instruct. 6 p. 6.
et MINVS [Compar. a Paruus. [...]
paullo post videbimus.
Minorem facere. Tertull. de Anima c. 43. Vulg. Interpr. 2 Cor. 8, 15. Gloss. Lat. Gr. Minoro, [
Conf. Tertull. de Corona c. 14. et aduers. Iud. c. 14. et Chrysolog. Serm. 76.
Status minor. Fulgent. ad Donat.
Superl. pro parvissimus. [...]
vid. mox post MINVS.
a Minus. Varro de R. R. 3, 5 [...]
Tenuior. Minuscularii aquaeductus l. 10 c. de aquaeductu. Conf. Theod. Cod. 11, 28.
Adu. Comparatiui gradus a Positiuo Parum. Ter. Eun. 4, 6, 23 [...]
negandi vehementer, plane non; vel prohibendi, omnino ne. [...]
Dixerunt veteres, sicut
Maximopere. Licinius apud Priscian. 7 p. 704 Non minimopere milites quietes volebant esse: sed recte Putsch. diuisim, minimo opere.
vt ait Varro, Sacculus ex aluta factus. [...]
vel PASCHA atis. n. [Transitum significat, memoriam exitus ex Aegypto, et reditus ad vitam dominici seruans. [...]
Quod ad pascha pertinet. [...]
Pathicus. [...]
Comedere significat. [...]
Pascere se, vel pascendum se prachere. [...]
a Pasco. Varro de R. R. 3, 16 Nunc feras dico, quae in siluestribus locis pascitant: cicures, quae in cultis.
Aliud Part. [Qui cibum vel pabulum sumsit. [...]
Et actum pascendi notat, et ipsum cibum vel alimoniam. [...]
Alimentum pecudum est, siue etiam Actus ipse pascendi. [...]
Plur. PASCVA orum. [In quibus pecudes pascuntur, siue ager, siue pratum, siue mons, aut collis fuerit. [...]
inquit Festus, a pasco, siue pascuis, quasi Pascuales Lucil. [...]
hic est Pastus.
Quod pastu viuit. Pascales vero oues Cato posuit, pro Pascuales. Festus. Vitulus Vulg. 1 Reg. 28, 24.
pro Laute. Abacus pascue vinolentus Apul. Met. 2 apud Beroald. p. 197. alii aliter.
Qui curam habet pascendi pecoris. [...]
Quod ad pastorem pertinet: vt, Pastoralis habitus Liu. 9, 36. [...]
Idem quod Pastoralis. [...]
Aliud Adi. [Idem. Cic. Att. 1, 13 [...]
vt, Haedus siue agnus pasticus Apic. 8, 6 quid sit, non apparet.
et PASIPHAA ae. f. [Fuit filia Solis, et vxor Minois, regis Cretae, quam in fabulis ferunt ex tauro genuisse Minotaurum, qui partim hominis effigiem habebat, partim tauri. [...]
etc. i. Phaedra, quae Pasiphaës fuit filia ex Minoë.
Vna ex tribus Gratiis, vt quidam volunt. Dea Pasithea Catull. 61, 43. Non hoc Pasithea blandarum prima sororum Stat. Theb. 2, 286.
Nomen Tigris fluuii ea in parte, qua duo eius aluei confluunt. [...]
vid. PASSVM.
cognominatus est M. Petronius memoratus a Varr. de Re Rust. 3, 2.
dubii generis. [Auis vulgo nota. [...]
apud Non. 2, 335 At te obiectes frustatim passerinum prandium.
Cotes sunt, quae trans Alpes inueniuntur, aqua aciem trahentes. [...]
Vid. CRISPVS Passienus.
Hic ibi, sparsim, a Pando: ita tamen, vt simul temere et sine lege vel ordine aliquid fieri intelligamus. [...]
vid. PATIOR.
PASSIVVS etc. vid. sub PANDO et PATIOR.
inquit Nonius 17, 16 [...]
a vino distinguitur, qui vbi docuit, mulieres semper a vino abstinuisse, addit, Bibere autem solitas ferunt loream, passam, murinam, et quae id genus exstant potu dulcia.
a PANDO et PATIOR vid. ss. ll.
a passis manibus pedibusue dici videtur: est autem pedum quinque, quod colligere licet ex descriptione stadii, quae habetur Plin. 2, 23 [...]
a Pasta dicerem, si ea vox antiquum auctorem haberet, non tota recentium Italorum videretur, ne Festo quidem cognita, qui Pastillus inquit, forma panis parui. [...]
Herba, cuius radix in cibo est. [...]
Instrumentum vinitorium. [...]
est Agrum, speciatim vineam, fodere. [...]
Ipsa pastinatio. Plin. 17, 20 Alba populus seritur bipedaneo pastinatu.
extr. [...]
Vtitur et Firmic. 5, 4.
vid. PASCO.
vid. POSTEMIS.
Velum, sipariumue variegati operis, quod thalami, i. interioris in templis quibusdam recessus s. adyti foribus praetenderetur. Hinc
dicti videntur interioris quidam admissionis sacerdotes, quorum aliquoties mentionem facit Apuleius Met. 11. [...]
PASTOR, PASTORALIS, PASTORICIVS, PASTORIVS, PASTVS etc. vid. PASCO.
Qui patagia conficit. Plaut. Aul. 3, 5, 35 Patagiarii, indusiarii. Conf. Cerda Aduers. 185. 10.
Legimus in Festi commentariis Patagum, Morbi genus esse, neque praeterea quidquam reperimus: quod enim morbi genus sit, nobis cogitandum reliquit vel ipse, vel eius abbreuiator. [...]
Idem quod Patens. [...]
Dea frumenti cum folliculi eius patescunt. Vid. Augustin. de Ciu. Dei 4, 8. Al. Patelene et Patellana. Vid. Elmenh. in Arnob. p. 131.
Vrbs Lyciae, vbi Apollo dabat responsa. Dicta a Pataro Apollinis filio, vel ab alio Pataro Lapeonis filio. Hinc
Adi. Auien. Descript. Orb. 684 Qua frons tenta salo Patareidos eminet arcis.
Ptolem. 5, 1 [...]
est caste et seuere educata.
vid. PATEO.
Videtur Diminut. [...]
et PATELLA Dea, apud Arnob. 4 p. 131. vid. PATALENA.
i. Lares et Penates: certe minutos quosdam, qui patellis non pateris colerentur, intelligere videtur.
pro Patina. Columel. 12, 43 [...]
Apertum esse. [...]
Apertum. [...]
pr.
Patere facere, vel Patentem facere. [...]
vid. ADEO, îre. [...]
Apertum et palam esse. [...]
Aperiri, patentem fieri: interdum etiam idem quod Patere. [...]
Quod semper patet. [...]
Volebant esse Aperiri, Patulum fieri. [...]
Hiatus et apertio: sicut Vagor pro Vagitu, et Fluor pro Fluxu. [...]
Idem. Plin. Valer. 3, 22 Ad paturam ligare.
Qui habet liberos. [...]
vid. post PATERA.
et patrisfamiliae. [...]
nobiles Romani, a primis Senatoribus oriundi. [...]
Patricii dignitas. [...]
pro Patricia legunt quidam Plaut. Mil. 3, 1, 101 [...]
Herba, quae et Sideritis, vel Heraclea. Apul. de Herb. c. 72.
More patricio, ac nobiliter interpretatur Turnebus illud Plaut. Cas. 3, 6, 4 Atat cesso magnifice, patriceque, amiceque hero meo ire aduorsum?
vid. post in suo loco, vt et PATRIA, PATRIVS, etc.
Quod est patris: sicut Auitus. [...]
Ita legit Pareus in Plaut. Casin. 3, 6, 4. Al. Patrice.
vel PATRÎMA ae. f. Qui vel quae adhuc viuentem patrem habet. [...]
et MATRIMES quibus patres et matres adhuc vivunt. Fest. in Matrimes.
Qui spondet pro infante in baptismo. Cathol.
Quod est patris vel a patre, patribusue, aut patria adeo. [...]
Paternos mores imitari. Ter. Adelph. 4, 2, 25 Laudo Ctesipho; patrissas, abi, virum te iudico. Patrissat filius Plaut. in Pseud. 1, 5, 27. Apul. Florid. p. 341.
Quod est patris. [...]
Paterno affectu. Quinctil. 11, 1, 68 Vtitur hac moderatione Cic. pro Cael. contra Atratinum, vt eum non inimice corripere, sed patrie monere videatur.
pro quo saepius Parricida dicitur, Is est, qui patrem interfecit.
vid. post PATRIA.
Bona paterna, hoc est haereditas a patre relicta. [...]
Frater patris, quod quasi patris loco sit. [...]
i. Obiurgatricis Hor. Carm. 3, 12, 3. [...]
vt ait Nonius 19, 8 [...]
Idem quod Patritus. [...]
Poculi genus, latum ac patens, vnde nomen accepisse videtur, vt Patera dicatur quasi Patula. [...]
Appellatiuum blandientium patribus liberorum fuisse non dubito. Sed non exstat auctoritas, nisi in quantum est cognomen, v. g. Velleii Historici.
vid. PATEO.
Nempe calcatus.
a Cic. Tusc. 4, 11 c. 6. [...]
quae [i. affectum exprimit. [...]
Rursum c. 6 Vtrumque Virgilius bene pathetice tractauit. [...]
Turpium virorum Epitheton, qui patiuntur muliebria. [...]
vid. PATIOR.
auctore Nonio, est Crux. [...]
Patibulo constrictus. [...]
PATIENS, PATIENTER, PATIENTIA vid. PATIOR.
Vasis genus, quo dapes elixae et iurulentae in mensam feruntur. [...]
Quod in patina conditum vel repositum est. [...]
Sustinere, tolerare, sinere, eo animo ferre, quem adiuncta declarant. [...]
et Nomen. [...]
Moderate, fortiter, constanter. [...]
est, Animi constantia, qua aduersa perinde ac prospera ferimus. [...]
Aptus ad patiendum, pati solitus. [...]
et 4. Cael. Aurel. Tard. 1, 4.
et Tertull. aduers. Prax. c. 29. Christus passibilis carne, impassibilis deitate l. 7 §. 2 C. de summa Trinit.
Quod perferri potest. [...]
Insula in mari Aegaeo, quae, vt Plin. scribit 4, 12 patet circuitu triginta millibus passuum. In qua Iohannes Apostolus exul Apocalypsin scripsit.
vid. PATEO.
Pl. [Ciuitas in Achaia, quam Pausanias Aroën dici prius solitam affirmat, mox a Patreo, moenibus ampliatis, nomen accepisse, quod nunc habet. [...]
et Patrensium leges Cic. Fam. 13, 19.
Vetus exemplar habet Pariana, et sic a Victorio inde legitur.
vid. PATRO, as.
Vrbs, siue regio, vnde orti sumus: quod patria communis omnium parens sit. [...]
Quod est patriae. [...]
vid. PATIRAMPHES.
vel PATRIARCHES ae. m. [
PATRICIDA, PATRICIVS, PATRIMONIVM, PATRIMVS, PATRISSO, PATRIVS etc. vid. PATER.
i. Genitiuus. Varr. de L. L. 7, 39 Item quod in patrico casu hoc genus dispariliter dicatur, ciuitatum, parentum; ciuitatium, parentium, etc. Idem Patrius dicitur a Gell. 4, 16.
Est Persicere, quod etiam Verba composita Impetrare et Perpetrare satis ostendunt.
Quo ad rem Veneream abusus est Pers. 1, 18 [...]
Auctor rei. Tac. Ann. 14, 62, 2 Maternae necis patrator Anicetus. Auien. Arat. Phaenom. 20 Auctor agendorum, propriique patrator.
refert.
apud Martial. 12, 78 [...]
Menoetii fuit Achillis amicus, in armis illius interfectus a Troianis, quem crudeliter vltus est Achilles, etc.
Acarnan, in Italiam cum Aenea profectus in Aluntinis consedit. Vid. de la Cerda ad Virg. Aen. 5, 298. et Turneb. Aduers. 26, 17.
Qui aliquem in periculo defendit, ac deinde qui alterius dignitatem, bona, tuetur quocunque modo. [...]
Ius Patroni in Libertum. [...]
Tam verbo, quam facto imbecilliorem protegere. [...]
Conditio vel actio Patroni clientem defendentis. [...]
i. A parentibus vel patria adeo denominatum. [...]
Apollo apud Athenienses dictus est, et PATROA Minerua, quod illorum cultum quasi hereditate a maioribus accepissent. Sic Patroa Virgo Vesta Catull. 1, 9 ex emend. Voss.
PATRVELIS, PATRVVS vid. PATER.
Fluuius Siciliae, vide PANTAGIAS.
Vt, Patulcia Iuno, apud Reines. Inscript. 1 n. 33 p. 60. Sic dicta Iuno quod patere faceret clausuram vteri. Eadem igitur quae Lucina.
dictus est Ianus, quod tempore belli portae templi eius pateant. [...]
PATVLICO, PATVLVS vid. PATEO.
vid. PAVO.
Adi. [A Parum quidam deducunt; singulariter raro legitur, occurrit tamen apud Hygin. Fab. 194 [...]
a Paullum Plaut. Aul. 1, 2, 34. [...]
Ablatiuus per se Aduerbii vices sustinet non secus ac Paullo. Cels. 5, 28, 18 Medium habet pauxillo leuius. Afran. apud Charis. p. 192 Pauxillo prius me conuenit.
Parum admodum. Plaut. Capt. 1, 2, 73 Sed si pauxillum potes contentus esse. E. nae perpauxillum modo.
a Pauxillus. Plaut. Rud. 4, 3, 58 [...]
etiam legitur apud Plaut. Rud. 3, 4, 24 Occipito illis auferre vim ioculo pausillulum.
pro Paullulum, sensim, pedetentim. Plaut. Rud. 4, 2, 24 [...]
Aliud Adu. a Pauxillo. Plaut. Truc. 5, 21 Plus decem pondo amoris pauxillisper perdidit, i. Per particulas Non. 2, 670.
pro Raro dici (inquit Non. 2, 681) veterum auctoritas docet. [...]
contrarium. Plaut. Merc. 1, 1, 31 Inhaeret etiam auiditas, desidia, iniuria, inopia, contumelia, et dispendium, multiloquium, pauciloquium.
auctore D. August. Ciu. Dei 4, 11. Conf. Gyrald. Synt. Deor. 1, 156.
Timere, et quidem ad vehementem fere et celerem metum pertinet, qui mentem loco moueat, et trepidationem adferat corpori. [...]
Idem quod Pauere, nisi frequentia significationem augeat. [...]
Pauidum fieri. Gell. 19, 1 [...]
vid. post PAVIO.
Valde pauere. [...]
inquit Cic. Tusc. 4, 19 c. 8)
et PALLORII Salii ab Hostilio instituti apud Servium ad Aen. 8, 258.
inquit Seruius ad Aen. 2, 489. [...]
Timide, meticulose. Liu. 5, 39 Quae ad Alliam tam pauide fugerat, ciuitas fuit.
Instrumentum, quo coaequatur et condensatur terra arearum. [...]
vel PAVICLO âre. Pauicula planare. Gloss. Vet. Pauiclat. [
Domus vel conclauium solum, et solidamentum siue incrustatio, ex calce, testa, rudere, etc. quam gradiendo calcamus. [...]
Pauimentum facere, seu pauimento sternere. Plin. 27, 4 Ergo pauimentandum vbi sata sit, censent, vt lacrima non absorbeatur.
Ferire, percutere, tundere. [...]
PAVLLATIM, PAVLLISPER, PAVLLVM, PAVLLVLVM, PAVLLVS vid. PARVM.
cognomen Aemiliorum, v. g. L. Aemilii Consulis, de quo, Prodigus Paullus magnae animae Hor. Carm. 1, 12, 38. Belligeri sublimis regia Paulli Stat. Silu. 1, 1, 30.
et PAVVS i. m. [Auis colli et caudae coloribus insignis. [...]
Pauonis femina. Auson. Epigr. 69 Feminam in speciem conuertit (pass.) masculus ales, Pauaque de pauo constitit ante oculos.
Quod ex pauone est. Pauoninum ouum Columell. 8, 5 et 11. Pallad. 1, 30. Petron. c. 33. Varro de R. R. 3, 9, 10. Ornatus Tertull. adu. Valent. c. 13.
Aliud Adi. [idem significans. Pauonia oua quidam legunt Varr. de R. R. 3, 9, 10. Castigatiora exemplaria habent Pauonina.
PAVOR, PAVORII vid. PAVEO.
Ipsa pauperis conditio. [...]
Idem. Hor. Serm. 2, 7, 84 [...]
Quod pauperem decet vel indicat: formatum vt Libertinus a Liber. [...]
Pauperem reddere, antique. [...]
i. Priuatus.
vt ait Non. 2, 686 qui laudat ex Accio, Nobis datur bona pausa loquendi: Et Lucil. Sat. 1 Haec vbi dicta dedit, pausam facit ore loquendi. [...]
Qui pausam voce designat. [...]
Quiescere. [...]
Des. Herald. emendat pausate.
i. Mitior.
Cleombroti filius, Lacedaemoniorum dux ex Cornelio Nepote notus. Pausanias, Macedo adolescens, qui Philippum Macedonem interfecit Iustin. 9, 6, 4 et 7.
vel PAVSEA ae. f. [Oliuae genus: quod non nisi pauiendo, hoc est tundendo oleum emittat. [...]
Sicyonius pictor, de quo Plin. 35, 11.
Villa est Campaniae ab amoenitate dicta, [hoc est, a Curae moerorisque cessatione. [...]
vid. PAVSA.
Deus videtur fuisse, qui pausam afferret et quietem, quem bellis aduersarium, repugnantisque Bellonae potestatis fuisse suspicamur ex Arnobio 1 p. 15 sic scribente, Qui Faunos, qui fatuas civitatumque genios, qui Pausos reuerentur atque Bellonas. [...]
Thraciae vrbs. Vid. Spanhem. de Vsu Num. diss. 4 p. 219.
vid. PAVO.
vid. PAVCVS.
Otium a bello a Pactione dicitur, vt post Capitonem apud Festum, ait Vlpianus, D. de pactis l. 1 quod a verbo Paciscor deducitur. [...]
Ferens pacem. [...]
Pacem inter aliquos conciliare, discordias sedare, controuersias tollere, placare. [...]
Pacem conciliare. Dux pacificari cum altero statuit Iustin. 6, 1, 2. Satin' ego tecum pacificatus sum Plaut. Stich. 4, 1, 13.
imposuerat. Liu. 44, 35 Interim vt appareret, quantum pacificantium Rhodiorum auctoritas valuisset.
Mitigatio. [...]
Qui pacem facit. [...]
i. Quae pacem sieri petebat.
Aliud Adi. [Pacem faciens. [...]
extr. Messala Coruin. de Aug. progen. Dardania pacifice aliquamdiu stetit.
Ad pacem adducere: binc mitigare, lenire, placare: Pacare Amanum sublatis ex eo bostibus Cic. Fam. 15, 4. [...]
extr. [...]
Tranquille, sedate, pacifice. [...]
extr. [...]
Idem quod Pacifer, siue pacem significans: Oleae pacales Ouid. Met. 6, 101. Flammae Idem Fast. 1 extr. Laurus Idem Met. 15, 591.
Pl. Duae insulae quinque M. a Corcyra discretae Plin. 4, 12.
vel PAXIMATIVM i. n. Isidor. in Gloss. est Panis subcinericius. Aliis est Panis sex vnciarum. Vid. Voss. de Vit. L. L. 3, 33.
Dimin. a Palus, i; vt ait Priscianus. [...]
Male agere vel emittere aliquid, et quocunque modo ab officio discedere. [...]
et Perist. 10, 517. et Cathem. 9, 95.
Conf. ib. 2, 9, 46. et Barth. Aduers. 38, 3.
Vid. infra PECCATVS, ûs.
Qui peccauit, ex quorundam sententia apud Ter. Hec. 4, 4, 11 Nam iam ea aetate sum, vt non siet peccato mi ignosci aequum. [...]
Quidquid fit contra officium, etiam quae Culpa appellatur. [...]
Apud sacros et ecclesiasticos Scriptores sic vocantur omnes, qui aliquando peccant. [...]
et contra Marc. 4, 18. Paullin. Nolan. Epist. 23 ad Seuer. c. 15 Proles peccatrix.
Idem quod Peccatum. [...]
vid. PARALVRGES.
vid. PECVS.
Pectines erant, quibus vtebantur ex erinaceis spinis, quae saepius resici debebant. [...]
Instrumentum textorium: dictum, quod fila in telis sigat. [...]
Ad pectinis similitudinem, et quasi denticulatim. [...]
vel pexi, pexum, ere. [Explicare, et formare capillum pectine. [...]
i. aratro et rastri dentibus subacta et polita. Conf. v. 149. Pectitae lanae Colum. 12, 3, 6.
Aliud Partic. [...]
Hard. crebrata) pexitas telae. [...]
Qui veste pexa indutus est. Martial. 2, 58 Pexatus pulchre, rides mea Zoile trita: Sunt haec trita quidem Zoile, sed mea sunt.
Herbae species, quae Consolida et Symphyton dicitur. Vid. Apul. de Herb. c. 56.
vid. PECTVS.
Piscis, qui et Pecten dicitur. [...]
Anterior pars animalis a gula vsque ad ventrem. [...]
Magni et validi pectoris. [...]
Quod ad pectus pertinet. Cels. 8, 1 In exiguo sinu pectoralis ossis. Ammian. 14, 9 Pectoralis tunica.
Genus armaturae, quod ante pectus ponitur. [...]
PECV, PECVARIA, PECVARIVS etc. vid. PECVS.
PECVLATOR, PECVLATVS, PECVLIARIS, et PECVLIOSVS vid. mox sub PECVLIVM.
Possessio eius, qui in alterius potestate est, h. e. filii familias aut serui. [...]
Quod ad peculium pertinet, et pars est peculii. [...]
Specialiter, praecipue. [...]
Idem quod Peculiaris apud ICtos, vt Marcian. l. 18 Dig. de peculio legato, In eum creditoribus peculiariis actiones non competunt. [...]
Qui peculii multum habet. Plaut. Rud. 1, 2, 24 Peculiosum esse decet seruum et improbum, etc.
Aliud Adi. i. Pecunia abundans, numatus. [...]
Peculio augere. [...]
Furari ea, quae ad Rempub. seu principem pertinent. Peculari Rempub. Flor. 3, 17, 3.
ad Cic. Act. 1 in Verr. 2 vbi etiam apud Ciceronem legisse videtur Peculatorem aerarii, quod hodie legitur Depeculatorem. [...]
quae scil. seruis aut siliisfamilias sunt in peculio Varro de L. L. 4, 19. Conf. Taubm. in Plaut. Asin. p. 135.
Pecuniae publicae furtum. [...]
Proprie Numi aenei, argentei, aurei: deinde diuitiae omnes, quae pretio aestimantur. [...]
Quasi Pecuniae plenus et diues. [...]
Aliud Adi. [Quod ad pecuniam pertinet. [...]
extr. Dig. de Poenis.
Omne animal quod sub imperio, pabulo terrae pascitur, vt sunt boues, asini, equi, cameli, oues, caprae, auctore Valla. [...]
Indecl. in Sing. [...]
Idem quod Pecus, udis. [...]
Quod est pecoris: vt, Pecorina caro.
Aliud Adi. [vbi pascebant pecora. Sed nemorosa al. Phyllos Stat. Theb. 4, 45. Ver Idem ib. 10, 229.
vt ait Ascon. Romani enim vetustiores nibil in bonis praeter pecudes habebant. Onomast. Vet. Pecorarius, [
Qui pecorum curam habet, vel Qui pecuarias habet alitque. [...]
Quod ad pecus pertinet. [...]
Pl. [Pecua, vt ait in Pompeiana Cicero, ab eo, quod est Pecu, venit, vt a Genu Genua: et significat Pecorum multitudinem. [...]
Quae et Res pecuaria dicitur. Varr. R. R. 3, 1 Tres libros institui, e queis duo scripsi. [...]
Legitur in decreto finium regundorum apud Gruter. p. 204 PECVASCERE GENVATES VETVRIOSQVE LICEAT.
de Capellae nomine.
Sed locus est obscurus et dubiae lectionis.
vid. PECTVSCVM.
vid. PES.
PEDALIS, PEDAMEN vid. PES.
vt ait Porphyr. in illud Hor. Epist. 1, 4, 2 Quid nunc te dicam facere in regione Pedana?
PEDANEVS, PEDARIVS vid. PES.
PEDATIM, PEDATIO, PEDATVM, PEDECOSVM vid. PES.
Saltus est et saltatio. Quidam legunt Iuuen. Sat. 11, 173 Qui Lacedaemonium pedemate lubricat orbem. Sed vehemens ibi dissensio.
PEDEPRESSIM, PEDES, PEDESTER, PEDETENTIM, PEDICA, PEDICINVS, PEDICVLVS, PEDIOLVS, PEDISEQVVS, PEDITATVS etc. vid. PES.
Cognomen Roman. quo vsus est v. g. Ille Asconius, cuius supersunt quaedam reliquiae commentariorum in Ciceronem. Idem forte, quem laudat Plin. 7, 48.
vide apud eundem 3, 11.
Pilorum ille incola, vid. sub PES.
vid. PAEDIDOSVS sub PAEDOR.
vid. PES n. 12.
Gentis Rom. nomen. V. g. Pedius Blaesus, senatu motus sub Nerone ob violatum ab eo thesaurum Aesculapii. [...]
Cognomen Popiliorum. [...]
Crepitum ventris emittere. [...]
et PEDITVS ûs. m.
PEDO âre. PEDVM, PEDVSCVLVS vid. PES.
Vermis marinus est, de quo sic Plin. 32, 7 Vocant et in mari pedunculos, eosque tritos instillari ex aceto auribus iubent.
Herba est Diosc. 3 quam Latini Rutam appellant. Conf. Apul. de Herb. c. 89 et 115.
Thessaliae oppidum, vnde PEGASAEVS, vid. PAGASA. Sic enim scribitur.
et Pusio, Coss. apud Rom. a quibus Pegasianum S. C. nomen habuit, habitum Vespasiani temporibus in exemplum legis Falcidiae. [...]
Equus alatus, [id est a fonte, quod iuxta Pegas, id est fontes Oceani natus sit, vbi Gorgones habitant, de quo Hygin. Poët. Astron. 2, 18 [...]
i. Celerrimus Senec. Troade 385. Volatu Pegaseo ferri Catull. 53, 25.
Aliud Adi. [Musis et fonte Heliconis dignum.
Patronym. femin. loco Gentilis. [...]
Fons erat prope montem Arganthonum, in quem Hylas cecidit. [...]
Machina e pluribus tignis, asseribus, tabulis coagmentata, cuius varii vsus, variaeque ob id ipsum formae esse possunt. [...]
inuenisse sibi videntur viri docti Sueton. Calig. c. 26, qui in pegmasi pugnent, quos tamen alias frustra quaeras, vel, quod facilius probes, quos de ruina arena dimisit, vt est Petron. 9. [...]
vid. PERIVRO.
PEIOR, PEIORO vid. sub MALVS.
et n. [Profundum maris significat. Vnde etiam pro ipso Mari frequentius sumitur. [...]
Quod in mari viait, siue Quod est ex mari. Columel. 8, 17, 14 Caeteri autem saxatiles, aut pelagici, satis ex his, sed ex recentibus melius pascuntur.
Aliud Adi. [Idem. [...]
vel PELAMYS y dis. f. (vtrumque enim reperitur, eadem et apud Graecos varietate et [nomen thynni piscis a semestri vsque ad anniculum. [...]
vel PELASGIS it. PELASGICVM ARGOS. [Regio Graeciae, circa extremam partem Macedoniae, versus Achaiam, olim Thessalia dicta, it. Aemonia, etc. [...]
Populi, quasi Pelargi, id est ciconiae: quoniam errabundi ritu ciconiarum per multas nationes iuerunt. [...]
pro Gentili, vel Adiectiuo; Vrbes Pelasgiades Ouid. Epist. 9, 3.
Insula ad Petram Herculis. Plin. 32, 2 Nec illa in novissimis mira, amaros esse disces ad Pelen insulam, et ad Clazomenas.
Herba. [...]
Herba, Centauria maior. Apul. de Herb. c. 34.
Aeaci regis silius, maritus Thetidis, et pater Achillis. [...]
a Peleo patre dictus est Achilles. Ouid. Epist. 8, 83 Pelides vtinam vitasset Apollinis arcus. Fortis Virg. Aen. 5, 808. Idem Aen. 12, 350.
Qua Achilles vtebatur Ouid. Epist. 3, 126.
i. Achillis.
Filius Neptuni ex Tyro nympha, filia Salmonei regis, frater Nelei, quem e Thessalia expulit. [...]
rectius PELECANVS, [Auis eadem, quae Platea vel Platalea Ciceroni et Plinio. [...]
vid. PELEVS.
Populi Marsis finitimi, quorum metropolis est Sulmo, vrbs, ex qua Ouidius duxit originem, Amor. 3, 15, 8 [...]
Mons Thessaliae. [...]
Aliud Adi. [
i. Argo nauis, cuius lignum in Pelio monte natum, et in Magnetide regione proxima Thessaliae fabricatum.
Ciuitas Macedoniae, vt scribit Liu. 44 [...]
commemorat.
Adriatici seu Veneti sinus oppidum. Plin. 3, 19 Istriae annumer at Palsicium et Pellaonem.
vt Seruius exponit illud Virg. Aen. 2, 90 Inuidia postquam pellacis Vlyssi (Haud ignota loquor) superis concessit ab oris.
Fallacia. [...]
vid. PERLECEBRA.
vid. PERLECTIO.
Mulier concubina extra iustum coniugium, et proprie quidem eius, qui aliam habet iustam vxorem. [...]
vid. PELLICATVS.
Conditio pellicis. [...]
Blandiendo decipere, inducere, adducere. [...]
Inquit Paullus, Qui ad fraudem pellicit.
Lauri genus. alias Victoriola vel Daphnitis. Apul. de Herb. c. 58.
Dicitur proprie, quum est a carne separata, quae Cutis antea dicebatur: sed non perpetuum id esse, ostendimus n. 3. [...]
Quod est ex pelle. [...]
Aliud Adi. [Pellibus tectus. [...]
Idem. Paullin. ad Nicet. 280 Diuitis multo boue, pelleatus Accola, ripae.
Alligatis pelliculis obturare. Columel. 12, 39, 2 [...]
apud Festum et Paullum, a Pelliciendo, forte rectius a Pelliculando.
Qui vestes pelliceas, et ex pellibus alia opera facit. [...]
vel PELLESVINA. Varr. L. L. 7, 30 p. 95, 3 [...]
Idem qui Pellio. Firmicus 4, 7 Faciet pellarios, coriarios, caligarios.
Mercator pellium. Spon. Miscell. p. 65 PROCVRATOR COLL. PELLIONARIOR. Conf. Reines. Inscript. class. 10 n. 8.
Percutere, ferire, trudere, dum cedat, qui pellitur. [...]
Actus pellendi. [...]
Idem Arnob. 4 p. 129 Partis vnius in pulsione formatum est.
Graui et vehementi vel etiam crebro et repetito ictu caedere et protrudere. [...]
et Aen. 5, 138.
Aliud Part. [
Pecten, quo fides pulsantur. Apul. Florid. 2 p. 351 Dextera psallentis gestu suo pulsabulum citharae admouet, ceu parata percutere.
Vt Caesim, Punctim. Nigid. apud Non. 2, 281.
Pro pustula legebatur. Martial. 14, 167. Sed Pusula aut Pustula hodie obtinet, vid. PVSTVLA.
Pulsibus plenus. Cael. Aurel. Tard. 5, 10 Pulsuosus dolor. Idem Acut. 2, 14.
A Supino Pultum, quo antiqui vtebantur. [...]
siue PELLVS i. m. Earum auium genus, quae a Latinis Ardeae, siue Ardeolae dicuntur. Plin. 10, 60. [fuscus, cinereus.
Dea, quae pellendis hostibus praeerat. Vid. Arnob. 4 p. 128. August. Ciu. Dei 4, 21.
Per medium lucere. [...]
et PELLVCIDVLVS a, um. Adi. [vid. PERLVCIDVS.
Perfecte lauare. vid. PERLVO.
Vas, in quo lauantur pedes: a pelluendo, an a pedum lotione dictum. Festus.
Thyestis filia, quae a patre grauida facta, insigni forma infantulum peperit, quem recenter natum, ne turpitudo sua palam fieret, feris deuorandum in siluis reliquit. [...]
Quam nominatam Thyatiram et Euhippam ait Plinius, Vrbs est in Epheso, quae Lyco flumine alluitur Plin. 5, 29.
Thebanus, rei militaris gloria clarissimus, arctissimoque amicitiae foedere cum Epaminonda coniunctus. Vitam eius vide apud Plutarchum. Notus est ex Nepote.
Regio Achaiae continens, a Pelope Hippodamiae viro dicta, quasi Pelopis insula, quoniam paene insula est. [...]
Aliud Adi. [
Tantali potentissimi Phrygum regis filius fuit. [...]
Dicti sunt, Qui a Pelope originem duxerunt. [...]
Quinque syllabis. Arva Pelopeïa Ouid. Met. 8, 625.
i. familia. Moenia Virg. Aen. 2, 193. i. Graeca, nominatim Argos.
Aliud Patronym. [
Conchae genus, chama maius, inquit Eustathius, idcircoque peloris propter magnitudinem appellatur. Quid si locus, vbi primum capta et appellata est, nomen dedit? [...]
Idem. Ouid. Fast. 4, 479 Iamque Peloriadem, Lilybeaque iamque Pachynon Lustrabat.
de Sicilia c. 5.
Scutum breuissimum, in modum lunae iam mediae. [...]
Qui pelta vtitur. Liu. 28, 5. Puellae peltatae Amazones Ouid. Amor. 2, 14 pr. Vid. Drakenb. ad Sil. 2, 80.
Aliud Adi. [
Idem. Liu. 31, 36 [...]
inquit Varro de L. L. 4, 25 [...]
Vnum ex ostiis Nili, et ciuitas. Iuxta Pelusium est optima lens Plin. 7, 34. Ammian. 22, 16.
et PELVSIACVS a, um. Adi. [
apud Columel. 5, 10.
oppidum incolentes. [...]
i. Mali odoris, inquit Festus: a paedore dictum. [...]
Placentae sunt in clibano assat, atque mox, quum extractae sunt, in mel calidum, vt id in totas sese recipiant, iniiciuntur. [...]
vid. PENVS.
Breuiter secundum Seru. ad Aen. 2, 514 [...]
qui Palladium, penates Troiae capta vrbe extulit.
vid. PENVS.
Suspensum esse, quod non ad corpora sola pertinet, cum non tota basi sua, sed ita alia re nituntur, vt facile moueri possint; verum etiam ad res incorporeas, quas copulatas cum aliis indicare volumus, vt in iis rationem suarum mutationum, et durationis adeo habeant. [...]
Quod pendet. [...]
Quidquid pendet. [...]
Aiunt esse velamen simulacri apud Arnob. 6 p. 201 [...]
et 11 A PENDICE CEDRI, munus seruile notare videtur: quale id sit, forte ostendat
qui et redditur in Gloss. Cyrilli, quae vox laqueum aut funem notat. [...]
Manipulus lanae vel lini, qui pendet ex colo, et fuso trahitur: vnde Trahere pensa, pro eo, quod Nere dicimus, s. potius, quia ancillis appendebatur, vid. PENSVS ex PENDO. [...]
Actiu. significat proprie Ponderare: a Pendeo, quod, quae ponderantur, ex libra pendent. [...]
Impers. [
Ponderatus. [...]
vel PENSIM Adu. Gell. 1, 3 A Theophrasto pensim et enucleate scripta. Al. pensiculate. Symmach. Epist. 2, 34 Nihil hac aetate tractandum pensius domesticis rebus.
Aliud Partic. [
Similiter Partic. [i. appensa. Sententia belli diu pensata Sil. 7, 23. Liu. 26, 37.
Vtitur Papinianus in l. 18 [...]
libripendes dicuntur.
Aliud Frequent. [...]
Ponderator. Gell. 17, 1 Verborum pensitatores subtilissimi.
Idem quod Pensitare. Gell. 13, 20 Pensicula vtrumque modulareque, reperies suo quodque in loco sonare aptissime. Alii legunt Pensiculate modulateque reperies, etc.
h. e. Cum pondere, iustoque examine. Gell. 1, 3 Neque ea, quae a Theophrasto pensiculate atque enucleate scripta, etc.
Qui dicta factaue quadam quasi trutina examinat. Gellio tribuitur 17, 1. Sed nunc legitur pensitator.
Id quod pro aliqua re soluitur, id est, quod datur pro rei alicuius vsu, aut agri, aut domus. [...]
pr. Fenoris tui Siluine, quod stipulanti spoponderam tibi, reliquam pensiumculam percipe.
Qui expendit. August. Confess. 5, 4 extr.
Idem quod Pensio. Varr. de L. L. 4, 16 Per trutinam solui solitum, vestigium etiam nunc manet in aede Saturni, quod ea etiam nunc propter pensuram, trutinam habet positam.
s. PAENE quod habent vetera monumenta. Adu. [i. Fere. Cic. Q. Frat. 3, 1 [...]
formauit Plaut. in Aulus. 3, 4, 7 [...]
Filia Icarii, et vxor Vlyssis: cui ad bellum Troianum profecto, fidem et pudicitiam seruauit, licet a multis procis solicitaretur, quos lanificio frustrari solebat. [...]
Aues, de quibus Plin. 37, 2 Et Cratim amnem in Oceanum effluentem e lacu, in quo aues, quas meleagridas et penelopas vocat, viuere.
Praepositio Accusatiuo Casui seruiens, quae a Penitus trahitur, significatque personam et dominium ac potestatem, vt ait Festus. [...]
Regio est Illyrici. Liu. 43, 18 Tertio die ad Vscanam (Penestianae terrae ea maxima vrbs est) posuit castra.
interprete. [...]
Conf. Cic. Phil. 13 c. 9. et de Vniu. 30 c. 9.
Quod facile penetrat: et interdum Quod facile penetrari potest. Martial. 4, 19 [...]
siue PENETRAL [vt ait Seruius: Virg. Aen. 6, 71 [...]
Legitur apud Virg. Aen. 2, 297 [...]
siue PENÊOS i. m. [Fluuius Thessaliae, de quo Plin. 4, 8. [...]
Aliud Adi. Nympha Penea Ouid. Met. 1, 504.
et PENICVLVS, i. m. siue PENICILLVM, et PENICVLVM i. n. [Diminutiua sunt a Penis, significantque, vt ait Festus, Ea, quibus calceamenta tergentur, quod e codis (caudis s. penibus) extremis faciebant antiqui. [...]
apud Arnob. 5 p. 163 [...]
Pars vestis, auctore Nonio 2, 624. [...]
Dicta est quasi Pene insula, vndique fere aquis clausa, et breui tantum angustia, quae dicitur isthmos, continenti adnectitur. [...]
vid. Naeu. apud Fest. [...]
Quod est ex pene, hoc est eauda. [...]
Proprie illum, qui intra est, significat. [...]
antiqu. Catul. Nupt. Mall. 178 [...]
Locale, quasi Pene intus, id est valde interne, seu intrinsecus, vel intima parte et secreta. [...]
Auium est vestimentum pariter ac remigium, frequentius tamen hoc; cum dicitur in primis de maioribus, quibus vtuntur ad volandum; nam minores plumae sunt. Isid. 19, 19 [...]
Pinna illa, quae in fastigio aedificiorum sita, facili motu, ventorum indicat flatum. Plin. Petasum vocat.
olim dictus primo anno Academicus nouellus. Vnde Pennalismus. Gesner.
Ibid.
Quod pennas habet. Plin. 10, 52 [...]
Ferens pennas. Catull. 53, 29. Sidon. 2, 309.
Aliud Adi. [Gerens pennas. [...]
Aliud Adi. [
PENSABILIS, PENSATIO, PENSATOR vid. PENDO, ere.
Cognomen Iuniorum. Anton. Augustin. de Fam. Rom.
PENSICVLATOR, PENSICVLO vid. PENDO.
vid. PENDEO.
vid. PENDO.
PENSVM, et PENSVS vid. PENDEO et PENDO.
Instrumentum quinque habens chordas. Vid. Mart. Capell. 9 p. 325.
siue PENTADACTYLVS i. m. Cochleae pentadactyles Plin. 32, 11, quasi tu quinque digitales dicas.
Idem quod Pentaphyllon. Apul. de Herb. c. 2.
Laterum e terra macerata fictorum genus. [...]
Figura est aequilatera et aequiangula composita ex quinque lateribus et angulis. 2 It. Herba. Apul. de Herb. c. 2.
Versus quinque constans metris. Quinctil. 9, 4.
siue PENTAMOERON i. n. [Numerus quinarius respectu senarii ita dictus.
Dimidius denarius Auct. de Limit. p. 265 Goes.
Herba eadem, quae Pentaphyllon. Vid. infra in PENTAPHYLLON.
Medicamentum ex quinque speciebus compositum. [...]
de qua copiose Plin. 25, 9. [...]
Regio inter Palaestinam et Arabiam, a quinque ciuitatibus sic appellata, vbi Sodoma et Gomorra oppida. [...]
pr.
Quinque primorum munus: quos alibi sacrae Constitutiones, Quinque Summates vocant. [...]
Quod per quinque casus variatur. Vid. Isidor. 1, 6. Priscian. 5, 672.
Vid. Nardin. Rom. vet. 6, 14.
Numerus quinarius. Mart. Capell. 7 p. 239.
Genus pedis rhythmici, quinque punctorum siue temporum Ibidem 9 p. 330.
Machina tractoria quinque orbiculorum Vitruu. 10, 3.
malabathri genus, de quo vide coniecturas Is. Voss. ad Melam 3, 7, 10. Et Bynkersh. Obseru. 4, 5.
Porticus dicuntur, a quinque columnarum ordinibus Trebell. Poll. in Gallien. c. 18.
Volumen quinque librorum. Sunt qui declinent Pentateuchus, Pentateuchus Moysis. Vid. Tertull. ad Marc. 1, 10. Et Hieron. adu. Rufin. 2, 7.
dicuntur, qui in ludo quinque artes gymnasticas exercent, videlicet discum, cursum, saltum, palaestram, et iaculationem. [...]
Dies quinquagesimus post Pascha. Tertull. de Idol. c. 14. Hinc
Ibid.
Mons Atticae, vnde Pentelicum marmor. Hinc Hermae Pentelici, statuae apud Cic. Att. 1, 8.
Vestis militaris genus ap. Vopisc. in Aurel. c. 46 quinque lororum siue clauorum scilicet.
Nauis quinque remis. Hirt. Bell. Alex. c. 47 Capit ex eo praelio penterem 1, triremes 2, dicrotas 8.
Vox ficticia et forte corrupta. [...]
Latine Semiquinaria Caesura, a Diomede 3 p. 496 [...]
teste Iustino 2, 4 [...]
Filius Echionis, ex Agaue coniuge filia Cadmi: qui quum Liberi patris sacra aspernaretur, ira numinis, a matre et sorore in furorem versis, laceratus est. [...]
Vox hybrida, in quam mutarunt quidam Penteren, v. v.
Herba insignis, quae notiore nomine Paeonia appellatur. [...]
Pl. Samnitium populus, cuius caput Bouianum Liu. 9, 31.
vid. sub PENVS.
vel PAENVLA ae. f. [Vestis, quae nebuloso seu pluuioso tempore, supra tunicam assumitur loco pallii, ad arcendas a corpore pluuias. [...]
Penula tectus. [...]
vt interpretatur Non. 2, 618. [...]
et PENVLARIVS a, um. Adi. Parauerat sane, penulas populo dare in honorem filii sui -- asserens, melius filium suum Penuleum vel Penularium dicendum, quam Caracallus (a vestimenti genere) esset dictus Bassianus. [...]
Quasi dicas paene vltimus, vltimus praeter vnum. Vtitur Gell. 4, 7. Auson. Ecl. de Kalendis 13 Post quos penultima meta Nouember.
vid. PENVS.
vel PENVS ûs. m. vel f. [
Idem. Hor. Epist. 1, 16, 72 [...]
Idem. Ter. Eun. 2, 3, 18 [...]
vt legit Festus; vel vt Varro de L. L. 4, 33 [...]
Quod ad penum pertinet. vt. Penaria cella; idem quod Penarium Cic. Verr. 2, 5 c. 2.
ex emendat. Dacer.
Omnis inopia rerum, et praesertim earum, quae in penu recondi solent. [...]
Insula vna ex Sporadibus Plin. 4, 12. Ouid. Met. 7, 470 Et Gyaros, nitidaeque ferax Peparethos oliuae. Add. Senec. Troad. 840.
Herba, quae alias Portulaca dicitur Plin. 20, 20.
inquit Plin. 27, 12 quam aliqui Sycen, alii Meconion aphrodes vocant, ex vna radice tenui fruticat, etc.
vel PEPLVM i. n. [
Latine Concoctio dicitur Gell. 13, 29. Vnde
Medicamenta ad concoctionem, quae foris adhibentur: [teste Hermol. [...]
Accusatiuo iungitur, et latissimi vsus, significat omne genus causarum, et medii, modique: vixque potest aliter, quam exemplorum multitudine declarari. [...]
Pellis a collo ad lumbos pendens. [...]
dicebantur heros serui; qui argento illos, quontum capit pera, circumduxerunt: Plaut. Epid. 3, 2, 15. Maior modus est Follitim v. v. sub FOLLIS.
Qui peram seu marsupium suum incidit, Comico ioco fictum a Plauto Epid. 3, 2, 13 Ego patrem tuum perenticidam faciam.
Valde absurdum significat. [...]
Valde acre et vehemens. Cic. Fam. 9, 16 Sed tamen ipse Caesar habet peracre iudicium. Acetum peracre Plaut. Bacch. 3, 3, 1.
Valde acerbus. Cic. de Senect. 53 c. 15 [...]
Valde acre et acidum fieri. Plaut. Bacch. 5, 1, 13 Hoc, hoc est, quod peracescit, hoc demum est, quod percrucior me hoc aetatis ludificari.
vid. PERAGO.
Gummi genus. vid. PERATICVM.
Valde acutum facere. Cato c. 40 Sumito tibi surculum durum, eum peracuito, salicem Graecam discindito. Sed nunc editur, praeacuito.
Valde acutum significat. [...]
Admodum adolescens. Cic. pro Lege Manil. 61 c. 21 Quid tam praeter consuetudinem, quam homini peradolescenti imperium atque exercitum dari?
A [trans, vltra, vlterior Iudaeae pars, Arabiae et Aegypto proxima, asperis diuisa montibus, et a reliqua Iudaea Iordane amne discreta Plin. 5, 14.
Aedificationem absoluere. Columel. 4, 3 pr. Ab inchoato domos exstruunt, nec peraedificatis cultum adhibent.
Valde aequum significat. Cic. Verr. 4, 46 c. 21 Vt hoc liceret suspicari, fuisse aliquando apud Siculos peraequa proportione caetera.
Admodum iuste, aeque, aequaliter. [...]
Aequum facere. Colum. 3, 3 Et apud me octogenae stirpes insitae intra biennium septenos culeos peracquarent. Idem 3, 9.
et 4. 9, 4 et 7. 10, 14 et 17.
al. 3) al. Adaequatio. Similitudinum Tertull. adu. Marc. 4, 29. Add. Idem adu. Valent. c. 12. et de Monog. c. 12. et de Resurr. c. 52.
fuisse videntur retractatores quidam censuum, qui viderent, vt aequabili proportione seruata tributa et census imponerentur exigerenturque. [...]
Perficere. Liu. 1, 28 [...]
Qui perficit; apud Senecam esse dicitur.
Frequenter commouere. [...]
Ex Per et Ager, agri compositum; significat Inquirendo circuire, vt ait Seruius: siue Huc et illuc proficisci. [...]
Aliud Partic. [
Vnde
Id. Simulacra duo perampla et pulcherrima Cic. Verr. 4 c. 49.
Valde, vel Vsque ad sinem amare. [...]
Vales. (c. 30 Grut.)
Admodum angustum significat. [...]
Dea, temporis praeses a veteribus credita, cui sacrificabant mense Martio. PERENNA fere scribitur. Vid. ANNA. Martial. 4, 64, 17 Annae pomiferum nemus Perannae.
vid. PERENNO, quod frequentius.
Valde appositus. [...]
Prorsus aridum fieri. Columel. 11, 3 [...]
Valde, vel prorsus aridum significat. Columel. 2, 19 Est autem modus in siccando, vt neque peraridum, neque rursus viride colligatur. Idem 3, 11.
Conf. §. 23.
ex Per et Aro compositum. [...]
h. e. Scribentem.
i. calua.
Valde asperum significat. [...]
Valde astutus. A quo
Al. aliter.
teste Plin. 12, 9 [...]
Valde attentus. Cic. Verr. 3, 10 c. 5 pr. Superiore omni oratione perattentos vestros animos habuimus.
pr. Animaduerti enim Iudices audiri a vobis meum familiarem L. Herennium perattente.
Vid. Gronou.
Perpotare et lusitare conuiuiis frequentandis. [...]
Vid. h. l. Heins. p. 184.
Valde beatus. Cic. de Orat. 1, 1 Cogitanti mihi saepenumero, et memoria vetera repetenti, perbeati fuisse Quinte frater illi videri solent, etc.
A quo
Conf. ad Att. 4, 4. vid. BELLVS.
Valde bene. Cic. de Clar. Orat. 108 c. 28 Perbene loqui Latine putabatur. Fortunam perbene fecisse Liu. 45, 3.
i. Valde beneuolus.
Valde benigne. [...]
Auget significationem simplicis. [...]
Vox ficta de Prouincia, vbi strenue potetur. [...]
Perire. Pacuu. Periboea, Nam me perbitere, illis opitularier quouis exitio cupio, dum prosim modo. [...]
Valde blandus. Cic. Q. Frat. 1, 2 Successorem habes perblandum, caetera valde illius aduentu tua requirentur. Perblanda ac benigna oratio Liu. 23, 10.
Valde bonum significat. [...]
Valde breuis. [...]
intell. tempore interiecto. Cic. Fam. 6, 12, 9 Sed id erit perbreui.
Valde breuiter. [...]
Piscis. Plin. 32, 10 Carcinomata percarum capita salsarum. Idem 9, 16. Apic. 10, 1. Ouid. Halieut. 112.
et PERCALEFIO eri. [Vnde
Conf. Vitruu. 8, 2 et 3. Val. Max. 9, 12, 4.
et PERCALESCO ere. [Valde caleo. [...]
Induratum vel obduratum esse in re aliqua, vt iam callis contractis quasi, sensum amiserimus. [...]
Valde candidus. Cels. 5, 19, 24 de elephantino emplastro, Est autem ea percandida compositio. Gemma Solin. c. 50 (37)
probat Salmas.
Maxime diuulgare. [...]
Admodum celer. [...]
Ita impellere, vt loco moueatur, quod impulsum est. [...]
Idem quod Recensere: nisi quod notionem perfectionis addit Praepositio. [...]
vid. PERCIPIO.
extr. sed Gronou. praecerperemus.
Auget significationem verbi caedo. [...]
Valde cieo, siue moueo. [...]
Vehementer vel plane motus. [...]
apud Fest. in Reciproco; Rapide reciproco, percito.
apud Non. 7, 2 Matronae percitatae tumultu.
Omnino cingere. [...]
ex Per et Capio compositum; Totum aut plane capere, Est etiam quoque vti non magno solis ab igni Aëra percipiat calidis feruoribus ardor Lucret. 5, 603. [...]
Idem. Mar. Victor. de arte Gram. p. 2451 Vox est aër ictus auditu percipibilis.
Cochleae marinae species. Plin. 32, 11.
Vehementer clamare. Plaut. Truc. 1, 1, 8 Quot illic blanditiae, quot illic iracundiae sunt, quot sunt perclamanda? Al. Pericla amanda.
vel PERCLARESCO ere. Relatione perclaruit Symmach. Epist. 10, 72. Sancto cunctis perclaruit ore Alcim. lib. 6 ad Sororem v. 508.
Credo, significat, traiecti firmantur, ne retro ire et elabi possint.
teste Plin. 10, 3 [...]
apud Plin. ibid. a nigro colore alarum sic dicta.
Vehementer constringo. [...]
Totum cognoscere. Plin. 4, 14 Nam Germania multis postea annis nec tota percognita est. Idem 37, 3 Percognitum nuper. Plaut. Truc. 1, 2, 50.
Perfecte colere, id est amare et venerari. [...]
Ornatus, politus. Plaut. Poen. 1, 2, 23 Nam quae lauta est, nisi perculta est, meo animo quasi inuenusta est.
Totum colare. [...]
Add. Scribon. 73.
Valde commodus. Liu. 22, 43 extr. Idem castris percommodum fuit.
Admodum commode. [...]
Ex Per et Condo, ere, compositum; significat Reconditum et abstrusum. [...]
Explorare, inquirere, interrogare. [...]
Conf. Priscian. 8 p. 799. et Non. 7, 52 Nouius, Si percontassem et Naeuius, Blande et docte percontat.
Interrogatio, inuestigatio, inquisitio. [...]
Valde contumax. Ter. Hec. 3, 5, 54 Percontumax redisti huc nobis Pamphile.
vid. PERCOTE.
Add. Sidon. Epist. 1, 1.
Perfecte coquere. [...]
Add. ibid. v. 1107. Perfecte maturus. Plin. 15, 16 Succus maturescentibus lactis, percoctis mellis. De ficis. Idem 22, 25.
Quae et Percope dicta olim fuit, [Vrbs est Troadis, vt ait Stephanus. Val. Flacc. 2, 622 Iam iuga Percotes Pariumque infame, etc. Hinc,
Qui vrbem illam inhabitat. Valer. Argon. 3, 10 Muneribus primas coniunx Percosia vestes Imposuit.
vel PERCREBRESCO crebui vel crebrui, ere. [Crebrum fieri, diuulgari. [...]
Valde crepare. Cic. Verr. 5, 31 c. 13 Lucum illum litoris percrepare totum mulierum vocibus, cantuque symphoniae.
Primae editiones. Quinct. 7, 1, 17 Nam vis quaestionum percrescere debet, et ad potentissima ab infirmissimis peruenire. Sed receptum postea Semper crescere.
Valde cruciare. Plaut. Bacch. 5, 1, 13 Hoc, hoc est, quod peracescit, hoc demum est, quod percrucior, me hoc aetatis ludificari.
Valde crudum significat et immaturum. [...]
aut PERCVMBO ere. Quod aiunt, vt persedit, et perstitit, sic percubuit Varro L. L. 8, 34.
Cudendo frangere et perforare. Colum. 8, 5 Die vndecimo animaduertat, an pulli rostellis oua percuderint, et auscultetur si pipiant.
vid. PERCELLO.
vid. PERCONTOR.
Quod ad cunctos pertinet. [...]
in Blaterare; Percupide loqui.
Valde cupere. Ter. Eun. 5, 2, 57 Visne interea, dum is venit, domi opperiamur, potius quam hic ante ostium? C. immo percupio.
Perfecte sanare. Plin. 24, 15 Strumas imposita ad suppurationem perducunt, deinde axungia adiecta percurant. Sen. Quaest. Nat. 3, 1.
Conf. Curt. 4, 6, 21. et 7, 6, 23.
et cucurri, cursum, ere. [Valde currere, vel currendo peruenire, aut transire adeo. Ter. Andr. 2, 2, 18 [...]
extr. Velocitas autem corporis, celeritas appellatur: quae eadem ingenii etiam laus habetur propter animi multarum rerum breui tempore percursionem.
Al. Praecursor.
Ex Per et Quatio componitur, significat Ferio. [...]
ibid. v. 620.
Aliud Part. [
Vid. Barth. Adu. 41, 18.
Pro Percussione. [...]
Qui percutit et occidit, et ad id faciendum conducitur. [...]
et 1, 4. Conf. Reines. Var. Lect. p. 650.
Add. Veget. 2, 20. Vulgat. Leuit. 12, 54.
pr. Philosophorum voluminibus perdagatis.
Antiq. Idem ac Perire. Plaut. Poen. 4, 2, 62. Sed malit Gronou. Pendeam.
Valde decorus. Plin. Epist. 3, 9, 28 Est alioqui perdecorum.
Significat internecionem et caedem omnium.
Valde ridiculus et delirus. Lucret. 1, 693 Dicere porro ignem res omnes esse, etc. Quod facit hic idem, perdelirum esse videtur.
Valde densum significat. Columel. 3, 12 Perdensam humum caelestes aquas non sorbere.
Vox obscena apud Catull. Carm. 75. Aliis est
Verba sunt, Patrui perdespuit ipsam Vxorem. Perdepsuit placuit Vossio.
Herba. Plin. 21, 17 [...]
h. e. plane dixerat, dicere desierat. Add. Quinctil. Declam. 19 vbi tamen nihil inuenio.
Valde difficilis. [...]
vel vt alii volunt, PERDIFFICVLTER. [...]
Valde dignus. Cic. Fam. 13, 6 Sed tamen suspicor ipsum hominem, quem tibi commendo, perdignum esse tua amicitia.
Valde diligens. Cic. Q. Frat. 3, 5 extr. Sed res operosa est, et hominis perdiligentis.
Ediscere. [...]
PERDITIO, PERDITOR, PERDITVS vid. PERDO.
Admodum diu. Cic. Att. 3, 22 [...]
Quod valde diu durat. [...]
Valde diues. Cic. Att. 6, 1 Amici regis duo tresue perdiuites, sed ii suum tam diligenter tenent, quam ego aut tu.
ex Per et Dius, quod est dies; Is dicitur, qui per diem aliquid agit: sicut Pernox, qui per noctem. [...]
Auis nota. Plin. 10, 33 s. 51 [...]
vid. paullo ante s. l.
ex Per et Do compositum, Praepositione corruptionem significante, vt in Pereo. [...]
Dixerunt antiqui, pro Perdo: vt Plaut. Amph. 2, 2, 214 [...]
Corrupte. [...]
ap. Charis. l. 2 vbi tamen al. leg. perdite.
Perfecte et plane docere. [...]
Vehementer ex intimo sensu dolere. [...]
apud Non. 2, 328 [...]
Conf. Arnob. l. 6 p. 209.
i. toto anno dominetur, potiorque sit ventis aliis Claudian. Fescenn. in Nupt. Honor. v. 85.
Plane domare. [...]
Dormire totam noctem. Plaut. Men. 5, 5, 29 Perdormiscin' vsque ad lucem? M. facilen' tu dormis cubans?
Vsque ad certum finem ducere. [...]
Videtur vulgo obscenum et meretricium verbum fuisse, vt modo de Perduco obseruauimus. Certe sic ludit Plaut. Most. 3, 2, 160 Quidquid est, errabo potius, quam perductet quispiam.
Qui mulieres nobiles vel promissis inductas, vel minis coactas, vel vi ad potentiores viros peraucit. [...]
Ab antiquis dicebatur, quod postea Duellum et Bellum: sicut et Perduellis, qui postea Hostis. [...]
vt ait Festus, pertinaciter retinet bellum. [...]
Crimen laesae maiestatis, aut Reipub. [...]
Vsque ad finem durare. [...]
i. Nondum confirmatum.
vel edis, êdi, êsum, esse vel edere. [Edendo paullatim consumere. [...]
vid. PERBIBESIA.
Forte Perregere, a quo sunt, experrexi, experrectus, etc.
et PEREGRIS Dicitur quasi Per agrum, vnde postea Peregrinus. [...]
Aduena, et aliena loca peragrans, a Peragro. [...]
Per aliena loca peragrando proficisci. [...]
Qui solet peregrinari, fereque semper peregrinatur. Cic. Fam. 6, 19 Mehercule non tam sum peregrinator iam, quam solebam. Vtitur et Firmicus 8, 25 extr.
Alieni soli habitatio. [...]
Qui versatur peregrinatione. Liu. 28, 18 Non peregrinabundum, neque circa amoenas oras vagantem ducem Romanum, etc.
Peregrinando. [...]
dicimus, quum quis in loco est: Peregre, quum abit in locum, vt Flau. Sosipater scribit 2 p. 189 [...]
Valde elegans. [...]
etc.
i. Plane coques.
Valde eloquens. [...]
vid. PERENNIS.
vid. PERIMO.
Significat diem ab hinc tertium, s. a crastino proximum. [...]
vnde
Videtur dilationem et velut comperendinationem indicare.
Ex Per et Annus compositum, mutatis literis, quasi Per annos durans. [...]
Perpetuo et continuo. [...]
Perpetuo. August. de Doctr. Christ. 2, 16 Nouimus arborem ipsam perenniter frondere. Sidon. 7, 9 Amicitias perenniter seruat. Et Solin. 65.
Dea, etiam ANNA dicta. v. v.
s. PERANNO v. v.) âre. [Per annos durare. [...]
Ipsa duratio. [...]
Qui perpetuo seruit vni domino. Plaut. Pers. 3, 3, 16 Compedum contritor, pistrinorum ciuitas, perenniserue, lurco, edax, furax.
vid. sub PERA.
et per syncopam ii, îre. [Vt interire plane abire, vt nunquam redeas: quod tum de morte, tum de alio fine, corruptione, interitu adhibetur. [...]
In omnem partem equitare. [...]
Iocus seruilis, si pereundum est huic puppi, sic tergum suum vocat, pereat probe.
In omnem locum, vel huc atque illuc errare. [...]
Valde eruditus. [...]
vid. in PEREDO.
Vehementer cruciare. Plaut. Stich. 3, 1, 32 Meam culpam habeto, nisi perexcruciauero.
Valde exiguus. [...]
i. Minutatim.
Valde exile significat. [...]
Valde expeditus. Cic. de Fin. 3, 36 c. 11 Sed haec quidem est perfacilis et perexpedita defensio.
Fabricando absoluere. [...]
Admodum facetum significat. [...]
Periucunde. Cic. Verr. 1, 121 c. 46 extr. Neque enim perfacete dicta, neque porro hac seueritate digna sunt.
auctore Fest.
Valde facundus. [...]
Valde familiaris. [...]
Vsque ad constitutum finem ferre. [...]
etc.
Tolerantia. Lactant. 3, 11 Virtutis vis et natura in malorum perferentia posita est.
memoratur in altercat. [...]
Qui perfert. Epistolarum perlator Ammian. 21, 16. Literarum perlator Symmach. Epist. 5, 30. Add. Augustin. Ep. 42 et 205.
Idem. Per tmesin Varro R. R. 1, 9 Terra sole perferue ita fit.
Vehementer fervidus. Aestas perferuida Columel. 5, 5 pr.
Valde ferus. Varro de R. R. 2, 1 Boues perferi.
Totum et plane facere, i. Absoluere, complere, quod inceptum est. [...]
Al. Prolicienda.
Aliud Partic. sed quod, vt pleraque alia, Nominis instar solet vsurpari. [...]
Dignitas Perfectissimorum, quae Equestri interdum praeponitur, non nunquam postponitur. [...]
Idem. Vitruu. 1, 2 Si interiora perfectus habuerint elegantes. Add. 2, 5. et 8, 9, 7. 10, 8. Tertull. de Anima c. 20.
etc. Ex Nep. ad Cic.
pro perfecte, ap. Lucret. 2, 1115. Non. 2, 698. Perficissime ap. Plaut. Rud. 2, 5, 4 legit Camerar. Vid. Taubmann. p. 1201.
Valde fidelis. Cic. Att. 2, 19 extr. Posthac autem ad te, si perfidelem habebo cui dem, scribam omnia plane.
Qui fidem violat, vt Periurus, qui iusiurandum. [...]
Plenus perfidiae. [...]
etc. Inscr. Fabrett. p. 685.
Idem quod simplex Finire. Lucret. 1, 611 Quippe vbi dimidiae partis pars semper habebit Dimidiam partem: nec res perfiniet vlla.
Confixus, Transfixus. [...]
Valde flare, flando transire, vel commouere. [...]
Idem. Mart. Capell. 1 p. 11 Virgae perflatione concuti.
Quod perflari potest. [...]
Flamen. Prudent. Apoth. v. 760 (692) Nam sine diuino domini perflamine summi Arida terra fuit.
Idem ac Perflabilis. Apul. Met. 3 p. 137 Tectum aedium patore perflatili nudatum.
Al. praefletis.
Sed mira varietas librorum et suspicionum consistere nos non patitur.
vid. PERFLVO.
Transire fluendo. [...]
vid. PERFLEXVS.
Multum fluctuare. [...]
Strangulare. Paullus l. 4. Dig. de agnoscend. et alend. liberis: Necare videtur, non tantum is, qui partum perfocat, sed et is, qui abiicit.
Fodiendo excauare, rumpere, ferire, perforare. [...]
Vid. Apul. Apol. p. 460.
pr. Aegyptus hominum aliorumque animalium perfoecunda generatrix.
Valde futurum esse volunt. [...]
Multum formidatus. Silius 3, 608 Iam puer auricomo performidate Batauo.
Formam absoluere. Tertull. Apol. c. 1 Ad malum performantur.
Laudatur Quinctil. Declam. 62, 7 Performata materia. Sed legendum est Praeformata, et ita habent boni codices.
Foramine facto traiicere. [...]
esse dicitur.
Valde fortiter. Ter. Adelph. 4, 2, 29 Miseram mulierem, et me seruulum, qui referire non audebam, vicit, hui perfortiter.
Idem quod Vehementer fremere. Cic. de Nat. Deor. 2, 87 c. 35 Sicut inciti atque alacres rostris perfremunt delphini. Ex Accio Poëta.
Valde frequens. Liu. 41, 1 In portu emporium breui perfrequens factum.
Fortiter fricare. [...]
Legitur a quibusdam apud Petron. c. 132 vbi al. perfricata. Sic, Homo perfrictae frontis. Conf. infra PERRECTVS.
Pro attritu accipienda haec vox videtur apud Plin. 21, 18 s. 69 extr. 2 In aliis Plinii aliorumque locis significat refrigerationem, vt statim videbimus.
Valde frigere. Martial. 3, 18 Perfrixisse tuas questa est praefatio fauces. Iuuen. Sat. 7, 194 Et si perfrixit, cantat bene.
Refrigeratio nimia, et corporibus noxia Plin. 28, 8 [...]
Idem quod Refrigerare. Plin. 25, 13 Omnium harum vis eadem perfrigerare et adstringere. Harduin. legit Refrigerare. Perfrigerata Scibon. 271 sc. medicamenta.
Valde frigidum fieri. [...]
Valde, siue totum frangere. [...]
extr. Fores perfractae Tibull. 1, 10, 56. Ossa perfracta trinodi claua Ouid. Epist. 4, 115.
Obstinate. Laudant Cic. Off. 3, 88 Nimis mihi perfracte videbatur aerarium vectigaliaque defendere. Sed Praefracte legitur hodie, v. v.
Conterere. Colum. 12, 38 Baccas albi generis myrti quam maturissimas legito et perfriato.
In totum frui, seu Omnem fructum percipere. [...]
Add. Idem de Trinit. 6, 10.
Auxilii gratia ad aliquem confugere. [...]
Locus tutus, quem nos in vexatione, aut calamitate recipere contendimus: Plaut. Cas. 3, 5, 3 [...]
f. sua) voluntate ad hostes transierit, qui idem dicitur Transfuga. [...]
volunt Praeteritum a Verbo Persum, quod non exstat. [...]
Bene fulcire et roborare. Lucan. ad Pison. 86 (Aut quicunque sit ille tandem non indignus hoc nomine) Eloquio sanctum modo perfulcire Senatum. Al. Permulcere.
PERFVNCTIO, PERFVNCTORIVS, PERFVNCTVS vid. PERFVNGOR.
Per omnes partes fundere, conspergere. [...]
Alii legunt Profundens.
Aliud Part. [
apud Non. 4, 11 Perfuse atque abunde semper vsi.
pr.
Confuse, obscure, et non plene exprimendo. [...]
Ad extremum obire munus. [...]
Perfungendi causa, vt dicere possis te fecisse, atque adeo sine studio, quia non tam tua quam aliena voluntate. [...]
PERFVSORIE, PERFVSIO, PERFVSVS vid. PERFVNDO.
Epiri oppidum videtur Varr. 2, 2, 1 Quid pastores a Pergamide, Maledoue potis sint.
Minoris Asiae insignis ciuitas, quae sub Attalicis regibus diu fuit fortunata, et thesauros seruabat Lysimachi Agathoclis filii, qui vnus fuit ex successoribus Alexandri. [...]
A Pergamis Troianis, pro Troiano dicitur. [...]
A Pergamo Attalica vrbe, Cic. pro Flacco 64 [...]
Absolute pro Charta siue Membrana Pergamena dicitur. [...]
Vehementer gaudere. Cic. Q. Frat. 3, 1, 3 Trebonium meum a te amari, teque ab illo, pergaudeo.
Idem quod simplex Gignere. Catul. 65, 89 Quales Eurotae pergignunt flumina myrtos. Sed Progignunt meliores.
Iter facere, ire, quasi perregere viam. [...]
Add. ibid. c. 28.
Aliud Partic. Apul. Met. 2 p. 125, 28 Oculis perrectis et obarmatis ad vigilias. Alii legunt Perfrictis, alii Perstrictis.
Plene gliscere, i. crescere, saginari, pinguescere. Colum. 8, 7 Gallina, quae prima luna saginari coepta, vigesima pergliscit.
Valde gracilis. Plin. 25, 13 Longiore caule, sed pergracili.
inquit Festus. [...]
apud Non. 2, 358 Fruges prohibet pergrandescere.
Ad vnguem factum, absolutum, et quasi pictoris mann expolitum. [...]
Admodum gratus. [...]
Valde grauem significat. Cic. pro Sext. 107 c. 50 Huius oratio et pergrauis et grata concioni fuit. Testes pergraues Idem pro Cael. 63 c. 26.
Admodum grauiter. [...]
Locus apertus a multis lateribus aërem excipiens, aliquando extra parietem porrectus, et modo tectus, modo sub dio expositus. [...]
Quae pergulis adiungitur, et sustinetur Columel. 3, 2, 28.
Lacus Siciliae apud Ennam vrbem, vbi Proserpina a Plutone rapta dicitur. Vid. Ouid. Met. 5, 386.
Vid. etiam Tertull. ad Nation. 1, 15 extr.
Sed Tmesis, res permiranda, i. valde miranda.
Dicere et affirmare, quasi dicas per ora habere: fere enim de sermone et sententia multitudinis adhibetur. [...]
Tota hieme esse. Columel. 11, 3 pr. Sulcos vacuos perhiemare patiemur.
Ex Per et Hilum, Perpaulum. Lucret. 6, 575 Hac igitur ratione vacillant omnia tecta, Summa magis mediis, media imis, ima perhilum. De terrae motu.
Valde honorificum significat. Cic. Att. 2, 18 Consalutatio forensis perhonorifica: signa praeterea beneuolentiae permulta a nobis impertiuntur.
siue PERHORRESCO ere. [
Al. hospitalis.
Adfertur ex Tibull. 4, 1, 142 [...]
Add. Id. Att. 16, 12.
Idem. Cic. Fam. 7, 8 Scripsit ad me Caesar perhumaniter.
Praepositio Graeca, quae modo De, modo Vltra, modo Circum significat: a qua quoniam multa per compositionem fiunt, eam non omittendam censuimus.
Pl. [Quasi tu circumagiles dicas, Machinae versatiles ad scenarum mutationes, apud Vitruu. 5, 7. Vid. Bald. Lex. Vitruu. p. 81.
Pes constans duabus syllabis breuibus, qui Pyrrhichius alias dicitur Quinctil. 9, 4, 80.
Corinthiorum rex, vnus e septem sapientibus, apud quem reliquos in conuiuio fuisse fingit Plutarchus. Sententiam illi tribuit [Sed alias p. 290.
Graeci Celebrem, famigeratumque dicunt. [...]
s. PERIBVLVM i. n. [Latine Ambitus, Lorica murorum, a verbo [ambio, circumdo, Septum, corona domus, quae fit, ne quis delabatur: Vtitur Vulg. Ezech. 42, 7. [...]
Archigallus cinaedus apud Iuuen. Sat. 2, 16 ex re impositum videri nomen potest, qui versatur circum altaria.
Bulbi genus est. [...]
Medicamenti nomen ap. Marcell. Empir. c. 8. est circum vngere.
Atheniensis clarus auctoritate et eloquentia, quem Olympium Poëtae comici vocant, quod tonare in concionibus ac fulmen ciere videretur. [...]
vid. PERICVLVM.
siue PERICLYMENON i. n. [Herba, quae Latinis Volucrum maius appellatur; vulgo Caprifolium siue Matrissilua, aut matersiluarum. [...]
Amputatio, vel concisio, siue potius pars libri, inde velut abscisa et excerpta. [...]
a Pereo deducitur; et Salutis discrimen significat. [...]
Cam periculo. [...]
i. Periclitatus.
In periculo versari. [...]
Aliud Part. Tacit. Ann. 1, 39, 5 [...]
Experimentum, vsus. Cic. de Nat. Deor. 2, 161 c. 64 Quarum vtilitates longinqui temporis vsu et periclitatione temporis percepimus.
Valde idoneum significat. [...]
Hypaethra, i. subdialis ambulatio ambiens palaestras, apud Vitruu. 5, 11. et 6, 10 quasi circumcursionem dicas.
Curiositas, superuacua operositas. [...]
s. reddit Quinctil. 1, 6, 19 i. putidae cuiusdam et peruersae diligentiae in rebus friuolis.
vid. PERIVRO.
Add. Non. 18, 14 vbi tamen Merc. pergnari.
Filia Ouidii. Vid. Ouid. Trist. 3, 7, 1.
Atheniensis fuit ingeniosus, qui, vt placeret Phalaridi, venit Agrigentum, et ex aere taurum artificiosissimum fabricauit, cui ianuam in latere posuit: vt quum inclusus reus subiectis ignibus torqueretur, mugitum, et non hominis vocem videretur emittere: pro quo inuento, quum munus a crudelissimo tyr anno Phalaride, qui nouis hominum tormentis delectabatur, postulasset, in eo ipse includi a tyranno iussus, ac suppositis ignibus exustus. [...]
Admodum illustris. Cic. Att. 5, 20 Ibi morati biduum perillustres fuimus, honorificisque verbis omnes iniurias reuellimus superiores.
vel PERIMBECILLIS e. Adi. [
Insignis venefica apud Theocrit. Eidyll. 2. Hinc
Nympha Hippodamantis filia in insulam sui nominis mutata. Vid. Ouid. Met. 8, 591.
ad Virg. Ecl. 10, 63.
vel PERIMETRVS i. m. [Ambitus, circuitus. Vitruu. 5, 6. et Frontin. de Aquaeduct. l. 1 passim. Conf. Bald. Lex. Vit. p. 82.
Adimere et tollere significat, siue etiam interficere. [...]
Add. Sen. Qu. Nat. 2, 49.
Interfector. Apul. Met. 8 p. 207 Cruentus mariti peremtor. Ecquis peremtor inclyti regis fuit Sen. Oed. v. 221. Add. Prudent. praefat. Hamartig. v. 19.
Mortiferum: a perimendo. [...]
Minime congruum. [...]
Significat Ita, eadem ratione, non minus. [...]
Valde infamem significat. [...]
Add. Cato apud Priscian. 6 p. 178. et 205 Bryling.
Valde insignis. Cic. de Legib. 1, 51 c. 19 An corporis prauitates, si erunt perinsignes, habebunt aliquid offensionis, animi deformitas non habebit?
Clara vrbs Thraciae ad Propontidem, olim Thraciae metropolis.
Vnde. Perinthia fabula Menandri. Ter. in prol. Andr. 9 Menander fecit Andriam et Perinthiam.
apud Ascon. p. 140.
Valde inuitus. Cic. Fam. 7 Epist. vlt. Tu vellem, ne veritus esses, ne perinuitus legerem tuas literas, si mihi longiores forte misisses. Add. Liu. 40, 57.
et PERIOR îri. Verbum antiquum videtur fuisse a Graeco [i. tento, conor, ductum, cuius vis in nomine Peritus, item in Periculum, eorumque coniugatis, tum in Verbis Comperio et Experior superest.
Ad verbum Continentia: Argumentum, complexio totius rei breuior. [...]
vel PERIHODVS i. f. [Ad verbum est circuitus, quo intellectu vtuntur etiam Graeci. [...]
vocant medici, Quae certis temporibus clauduntur: id est abeunt, et quodam quasi circuitu facto rursus redeunt, vt sunt tertianae et quartanae. [...]
Agyrta, circulator, medicinam faciens. Modest. l. 6 §. 1 ff. de excusat.
Philosophi erant Athenis, quorum originem assignat. [...]
Velum, tapes, quo lecti conuiuales ornantur. [...]
Est Circuli ambitus. Eucl. Element. 1. et Mart. Capell. 1, 6 p. 229. it. l. 8 p. 278.
cuiusdam cognomen fuit, deliciis adeo effeminati, vt nunquam, nisi lectica pensili circumlatus, domus suae limen transiret, ita dictus [quasi Circumlatilis. [...]
Figura est, quam ex Grammaticis nonnulli Supplementum vocant, quum scilicet particula aliqua ad sensum minime necessaria, carminis causa adiicitur: a Graeco verbo [quod est Expleo. [...]
Morbus, quum pulmo totus afficitur, et tussis subsequitur: Pulmonis exulceratio. A Celso PERIPNEVMATICVS morbus dicitur 4, 7.
Qui hunc morbum patitur: Pulmonarius. [...]
quod Graeci scribunt a purgamentum, ac deinde homo piacularis, pro salute reliquorum praecipitandus etc. vtitur Vulgatus 1 Cor. 4, 13. et inde Tertull. de Pudic. 14.
Vt, Aedes periptera, Quae habet circum circa, in antico et postico et ad latera columnarum ordines. [...]
Valde iratus. Cic. Fam. 9, 6.
Idem. Tertull. de Cult. femin. 2 extr. Nescio, an crus periscelio laetatum in neruum se patiatur artari. Vid. Rigalt.
s. PERITTEVMA atis. n. [Est quasi supereuagatio, quod vltra modum et canonem adiicitur, vt Perissochoregia, de qua statim. [...]
vt ostendit Gothofr. ad l. 2 [...]
Latine Superflua locutio dicitur. [...]
Inaequale et impar dicitur. [...]
Circumstantia, status, conditio. [...]
vel PERISTEREON, ônis. m. vel PERISTEREVM i. n. Herba. [...]
Locus, in quo columhae habitant, Latine Columbarium; quamuis Columbarium proprie sit Loculamentum in peristerotrophio, singulis columbarum paribus praeparatum. [...]
Idem. Varro de R. R. 3, 7 [...]
Quasi Circumstratum; idem quod Peripetasma. [...]
Conuersio. Mart. Capell. 5 p. 186 Cum aduersarii propositionem in nostram partem conuertimus, peristrophen vocamus.
vel PERISTYLVM i. n. Locus clausus columnis, circumquaque particum habens, vel saltem a tribus lateribus. [...]
vid. PEREO.
Membrana est tenuissima: sed firmissima, omnibus tum visceribus, tum intestinis, reliquisque partibus inferioris ventris circumtensa: vnde et nomen accepit [quod est, circumquaque extendi. [...]
Balistae foramen vocat Vitruu. 1, 2. Conf. 10, 7. [perforatum.
Rota in tractoria machina Vitr. 10, 4.
Doctus, a Perior antiquo verbo, de quo s. l. Non. 5, 26 [...]
Qui iusiurandum violat, vel qui iurando ius peruertit, vt Perfidus, qui fidem violat. [...]
Falsum iusiurandum. [...]
Idem quod Periurus. Plaut. Truc. 1, 2, 52 Procaciores estis vos, sed illi periuriosi.
et PEIERO âre. [Iurare, quod falsum scias, aut quod iuraueris non praestare. [...]
Sed Hor. Od. 2, 8, 1 Vlla si iuris tibi peierati Poena, Barine, nocuisset vnquam.
ed. Brem.
i. Distringens se. sc. in halneo. Ita Antigoni nobile opus ex aere circumsculptum appellat Plin. 34, 8. Graece [
Id omne, quo circumcingimur, Pudendorum operimentum, velamen, quod a Varrone etiam dicitur Suffibulum, a Cicerone Subligaculum. [...]
Labi, vt tamen terminum, aut celeritatem aliquam addat Praepositio. [...]
Vehementer laetum significat. Liu. 10, 21 Supplicatioque perlaeta fuit.
i. perpetuo latuisset.
siue PELLECEBRA ae. f. [Illecebra, Meretricis conuicium. [...]
vid. PERLICIO.
siue PELLEGO êgi, ectum, ere. [A principio ad finem vsque legere. [...]
siue PELLECTIO ônis. f. Cic. Att. 1, 13 [...]
Idem. Plaut. Cas. 5, 2, 47 Perlepide narrat.
pr. Quod perleuiter commotus fuerat. Perleuiter pungat animi dolor Idem Tusc. 3 c. 25 extr.
Adde Fam. 7, 14. Et de Vnivers. 2 c. 1.
Admodum liberalis. Ter. Hec. 5, 4, 23 Perliberalis visa est.
Adde 15, 15.
Diligenter ac perfecte mensurare, et ad libram siue libellam aequare, siue aequale facere. [...]
de aquae ductu.
Quod frequentius PELLICIO dicitur euphoniae causa: Idem quod Allicere. [...]
Constringere. Plaut. Bacch. 1, 2, 28 O perligatum pectus! Alii Codd. Praeligatum.
i. acuit adspectum, obtutum.
Valde et perfecte ac omnino linire. Columel. 9, 12 Protinus custos nouum loculamentum in hoc praeparatum perliniat intus praedictis herbis.
vel êui, itum, nere. [Idem. Ab imis vnguibus sese ad vsque summos capillos perlinit Apul. Met. 3 p. 138 [...]
i. valde stillans et velut lippiens.
In primis literatus. Cic. pro Q. Gallio ap. Hieron. Ep. 2 Homo perliteratus.
Perfecte litare, sacrificio facto deos placare, votumque impetrare. [...]
i. Diu. Auson. Epigr. 4, 1, 7 Tu quoque venturos perlongum consere Ianos.
i. Longius distat.
h. e. Vehementer cupio hunc alloqui.
Vehementer lucere, vel translucere, et lucem per medium se transmittere. [...]
quod etiam est PELLVCIDVS a, um. Adi. [Per quod medium oculos dimittimus atque videmus, vt aqua, laterna, vitrum. [...]
i. gemmarum.
Valde luctuosum significat. Cic. Q. Frat. 3, 8 Serrani domestici filii funus perluctuosum.
Auget aliquantum simplex Ludo. Propert. 4, 4, 19 [...]
i. Collusorium, collusionis causa institutum, quum aliud agitur, aliud simulatur. [...]
Lumine implere, illustrem facere. Carnem caecam perluminat Tertull. de Carne Chr. c. 4.
Diligenter lauare, et mundum facere. [...]
Vbique lustrare, siue diligenter et attente. [...]
Valde macer. Plin. 18, 6 Omnis creta coquit, nisi permacra. Add. Cels. 2, 21.
siue PERMADESCO ere. [Valde madescere. [...]
Vsque ad finem manere. [...]
Add. de Inuent. 2, 164 c. 54. et 11. Att. 18.
Penitus manare. [...]
i. Vnde posset rescire.
Munker. mutauit in permaturuit.
Prorsus maturum fieri. [...]
Perfecte maturus. [...]
Editt. Vett. Caton. R. R. c. 38, 4. Al. simpl. maxime.
vnde PERMEDITATVS, a, um. Partic. Permeditatam meis dolis Plaut. Epid. 3, 2, 39.
Tmesin statuunt nempe, qui Aduerbium compositum volunt.
Transire. Plin. 11, 29 [...]
pass. Ammian. 21, 25 (Vales. 13) Permeato flumine. Add. 24, 8. (Vales. 2 extr.)
Idem quod Merere, Militare. Stat. Silu. 1, 4, 73 Et sole sub omni Permeruit iurata manus.
Fluuius Boeotiae ex Helicone proueniens, Phoebo et Musis sacer. Virg. Ecl. 6, 64 Tum canit errantem Permessi ad flumina Gallum.
vel idos. Patronym. Martial. 1, 72 Quid tibi cum Cyrrha, quid cum Permessidos vnda?
Idem quod Metiri. [...]
Actiue. Emeritae permensum tempora vitae Nemesian. Ecl. 1, 19. [...]
Valde metuere. Virg. Aen. 2, 572 Et poenas Danaum, et deserti coniugis iras Petmetuens.
etc. Add. Ibid. l. 8 §. 9.
Apud Veget. esse dicitur.
poena iunioris adulteri.
Add. de Orat. 1, 214 c. 49.
vel mixtum, êre. [Plane et totum miscere. [...]
et PERMIXTVS a, um. Part. [
et PERMIXTE Adu. [
et PERMIXTIO ônis. f. [Verbale. [...]
Sic Summittere et Immittere dici, s. l. obseruamus.
Valde mite et Perfecte maturum significat. Columel. 12, 41 Et integra mala dulcia granata, quae Punica vocantur, et sorba non permitia diuisa exemtis seminibus.
Pro Mittere, vel Transmittere aliquando accipitur. [...]
Idem. Hor. Epist. 2, 1, 45 Vtor permisso. Conf. Labeonem ICt. apud Vlpian. Dig. 11 t. 7 l. 8.
Idem quod Permissus. [...]
et Tiber. c. 47.
h. c. Valde parum.
Add. Paullin. Petroc. 5, 711.
Vehementer molestus. [...]
Valde molere vel agitare. [...]
et 29.
Vehementer mouere. [...]
Baccho) dedere Commodian. Instruct. c. 12.
et ctum, êre. [Studiose mulcere, lenire, mollire, mitigare, leniter attrectare. [...]
Aliud Partic. Et
sub 17 ad Dolabellam pr. quae habetur etiam Fam. 9, 14 [...]
de columbis.
Valde munire, aut Absoluere, quod munire inceperas. [...]
Add. 5, 126.
A Pede dicitur, vel a [
Idem. Plaut. Men. 1, 3, 27 Opsonari laridum pernonidem. Nomen lasciue formatum ad morem patronymici.
Transire nauigando. Plin. 2, 67 Sub eodem sidere pars tota vergens in Caspium mare, pernauigata est Macedonum armis.
Apud Senecam esse dicitur.
Admodum necessarius. [...]
Vehementer, vel omnino et praecise negare. [...]
Apud ICtos.
Ad finem vsque nere, Totum nere. [...]
Mors; a Perneco, pernecas. [...]
Quod perniciem affert. [...]
Ad mortem omnia ducens. [...]
Damnum afferens. [...]
Damnose, exitialiter. [...]
vid. PERNIX.
Valde nigrum significat. Plautus Poen. 5, 2, 153 Specie venusta, ore paruo, atque oculis pernigris.
Morbus pedum ex nimio frigore proueniens, et calcaneum infestans praecipue. Perniones Scribon. 219. Plin. 20, 3 Est et rapo vis medica: perniones feruens impositum sanat.
Vehementer nitere s. splendere. Est lacus, quo perfusa corpora quasi vncta pernitent Mela 3, 10.
a Pernitor, perniteris. [...]
Velocitas. [...]
vid. PERNOX.
Perfecte noscere. [...]
Vnde Pernotuit, impersonale, pro Perfecte et certo cognitum est. Tacit. Ann. 14, 8 Atque vbi incolumem esse pernotuit. Add. Ibid. 1, 23, 2. et 13, 25, 2.
Aliud Partic. Cic. de Orat. 1, 17 Mores hominum sunt penitus oratori pernoscendi.
Totam noctem durans,
apparens, vigilans, etc. [...]
Noctem transigere, sed sic fere, vt intelligatur, non domi nostrae, sed in loco alio hoc fieri. [...]
apud Ambros. serm. 90.
de populis Pontum accolentibus.
Totum numerare, et sic, vt mutet pecunia dominum, locum certe, vt Transnumerare. [...]
Genus calceamenti rustici ex corio crudo, contra niues, imbresque et frigora. [...]
Qui peronibus calceatus est. Pers. 5, 102 Nauim si poscat sibi peronatus arator.
Teste Homer. Odyss. 11 [...]
Valde obscurus. Cic. de Nat. Deor. 1, 1 Perobscura quaestio. Fama Liu. 1, 16.
Valde odiosum significat. [...]
In summo odio habere. Manil. 5, 409 Quisquis vero fauit culpamue perodit. Et apud Vopisc. Aurel. c. 21 secund. Salmas.
vnde PEROFFICIÔSE. Adu. Valde officiose. Cic. Fam. 9, 20 Qui me perofficiose et peramanter obseruant.
vel êui, êre. [Valde olere. [...]
pr.
Valde opportunus. [...]
pr. [...]
Vebementer optare. Cornel. Nep. 25, 12, 1 Peroptaretque equitis Romani filiam generosam nuptiis. Praeoptaret, alii rectius.
Ex animi sententia. Cic. de Orat. 2, 20 c. 5 Nunc peroptato nobis datum est.
pro Valde opus. Ter. Andr. 1, 5, 30 Sed nunc peropus est, aut hunc cum ipsa, aut me aliquid de illa aduersum hunc loqui.
Tot enim modis scribunt vel librarii, vel critici, is est, qui equos admittit equabus. [...]
Valde ornare. Tacit. Ann. 16, 26, 3 Detraheret potius Senatui, quem perornauisset, infamiam tanti flagitii. Defecta in parte perornant Paullin. Natal. Felic. 7, 304.
Sic Firmic. 6, 6.
Finem orationis facere. [...]
Adde Propert. 4, 12, 99. Quinctil. Decl. 3 in sine.
ap. Martial. 8, 81 ex MSS. restituit Heins. ad Petron. c. 41 p. 184.
Qui magno odio aliquem prosequitur. [...]
Pacatum, et tranquillum reddere. [...]
Valde pallidus. Cels. 2, 6 pr. Color frontis aut niger, aut perpallidus.
Quidam legunt Perparuum.
i. euellentes. Al. repastinantes.
Valde pauefacere, et pauorem incutere. Plaut. Stich. 1, 2, 28 Perplexabiliter earum hodie perpauefaciam pectora.
ex Per et Paullum, quod a Parum derivatur. Cic. de Fin. 1, 19 c. 6 Declinare dixit atomum perpaullum, quo nihil posset minus.
Valde pauperem significat. Cic. Att. 6, 3 Erat enim rex perpauper. De Ariobarzane.
vid. PERPAVLLVM.
i. impedio. Si vnquam perpediar gnato Acc. ap. Non. 4, 10.
Inducere, obtrudere, cogere. [...]
Instrumentum fabri materiarii, seu caementarii, quo plumbo a filo et gnomone pendente, rectitudo seu obliquitas operis perpenditur, id est examinatur. [...]
Qui perpendiculo vtitur. [...]
Ad perpendiculum factum. Mart. Capell. 6 Illa velut perpendiculata suspectantur.
Diligenter considerare. [...]
Studiose, considerate. Ammian. 25 extr. Perpensius iudices electurus. Et 26, 12 Vtilitate rei perpensius cogitata.
Herba. Plin. 21, 19 Baccar in medicinae vsu est: aliqui ex nostris perpensam vocant.
Praue, peruerse. [...]
Idem quod Perperam. Claud. Mamert. 1, 1. Vid. Barth. Aduers. 42, 10.
ap. Non. l. c.
Idem quod Perpetuus: vt, Plaut. Truc. 2, 2, 23 [...]
Perpetuo. Plin. 20, 6 Ita vocatur vlcus aciem hebetans, et in angulo oculi, perpetim humor emanans. Iam anno perpetim assiduo conuictu spectaui illam Apul. Apol. p. 321.
Idem quod Pati, aut Fortiter pati. [...]
Aliud Partic. [
cuius Ablatiuo (quod alii Supinum esse volunt) vtuntur auctores, vt, Asperum et difficile perpessu Cic. Fin. 4 c. 26. [...]
Qui patiendo assuefactus est. [...]
ex Per et Patro; significat Perficere, auctore Fest. et plerumque in malam partem sumitur. [...]
etc. Suet. Calig. c. 46.
extr.
Et Augustin. de Trinit. 13, 6.
et Augustin. de C. D. 20, 1. it. Ep. 5.
Solidum, non concisum in frusta, sed continuatum, non interruptum, aut temporis spatio intermissum. [...]
Assidue, semper. Terent. Adelph. 4, 1, 6 Misere nimis cupio, vt coepi, perpetuum in laetitia degere.
Idem. [...]
Sine intermissione continuare. [...]
extr. His est tibi Roma catenis Perpetuata salus.
Coutinuatio. [...]
Valde et cum cura pexus. Firmic. 5, 5 Qui perpexam barbam in omnibus cogitationibus suis permulceant.
Valde varius. Laudatur Ouid. Met. 10, 262 Lilia, perpictasque pilas. Alii legunt, in iisque Burm. Liliaque, pictasque pilas. Heins. autem coniicit, Lilia fert pictasque pilas.
Valde placere. Ter. Heaut. 5, 5, 22. Cic. Att. 3, 23 Sed si est aliquid in spe, vide legem, quam T. Fadio scripsit T. Visellius: ea mihi perplacet.
Intricatus, dubius, incertus. [...]
Aliud Adu. [Idem. Plaut. Stich. 1, 2, 18 Vtrum ergo perplexim lacessam oratione ad hunc modum, etc. Conf. Non. 11, 50.
extr. Me fateor persaepe delirasse miris perplexionibus illius. Ambiguitatum Augustini esse dicitur.
Idem. Ammian. 18, 14 f. (Vales. c. 6.) Ob perplexitatem nimiam.
Intricare et perplexum atque impeditum reddere aliquid. [...]
Interiecta Coniunctione per imesin extulit Lucret. 2, 394 Aut magis hamatis inter se, perque plicatis.
Transmittere pluuiam. [...]
Alia exemplaria habent Annua HS. MM.
Aduerbium esse iurandi quidam putauere, apud Plaut. Cas. 2, 6, 18 [...]
Valde polire, absoluere, et supremam manum addere. [...]
Superl. Auct. ad Herenn. 4, 43 c. 32 extr. Vt continuationes perfecte et perpolitissime possint esse absolutae.
Totum populari et vastare. [...]
Conf. 12 Cod. t. 7 l. 2 etc.
Totum tempus in potationibus consumere. [...]
Herba, calculos eiicere dicitur. Plin. 26, 8.
Perpetuo premere. Hor. Epod. 16, 38 Mollis et exspes Inominata perprimat cubilia. i. Semper iaceat in cubili. Conf. Ouid. de A. A. 1, 394. Sen. Ep. 99.
ex Poëta, Perpropinqua haec bene verrucent populo. Vid. ibi Gruter. et Dauis.
Idem quod Admodum prurire. [...]
Valde pudere. Nep. Fragm. 12, 6 Quando perpudescet miscenda, etc.
extr. [...]
Valde pulchrum significat. Ter. Eun. 3, 2, 15 Perpulchra credo dona, haud nostris similia.
Totum, siue omnino purgare. Cic. de N. D. 2, 127 c. 50 Ceruaeque paullo ante partum perpurgant se quadam herbula, quae seselis dicitur.
per translationem dixit Plaut. Mil. 3, 1, 176. [...]
A quo
Perfecte putare, declarare, vel potius Proferre. Plaut. Cist. 1, 3, 7 Nunc operam date, vt ego argumentum hoc vobis plane perputem.
Positiuis iungitur et Verbis: et idem significat quod Quam. [...]
Diligenter quaerere. [...]
etc.
Adde Ammian. 14, 13.
vnde
Populi fuerunt Thessaliae, qui Lapitharum potentia fracti, fugerunt in Aetoliae montana, Pindo monti proxima; quae regio ab ipsis Perrhaebia dicta est, ipseque Pindus cognominatus est Perrhaebus. [...]
Valde rarus. Plin. 31, 3 Perrarum est, vt leuior sit aliqua. Liu. 6 pr. Tum quod perrarae per eadem tempora literae fuere. Add. 29, 38.
vid. PERGO.
Repere ad certum vsque locum: et vt de quocunque animali dicitur, ita etiam de rebus inanimatis. [...]
Idem. Plaut. Rud. 1, 4, 4 [...]
Valde ridiculum significat. [...]
Totum, aut vehementer rodere. [...]
Proprie dicebantur Consules, qui sententiam Senatores a primo ad vltimum rogarent. [...]
apud Priscian. 4 p. 634 Defessus perrogitando aduenas de natis.
ap. Barth. Adu. 31, 12.
Plane rumpere. [...]
vid. post PERSEVS.
extr. Parua flumina, vbi accreuere, persaeua.
Valde salsum significat. Cic. de Orat. 2, 279 c. 69 Persalsum illud est apud Naeuium, Quid ploras pater?
Frequenter vel multum et saepius salutare. [...]
Pro Valde et religiose. Ter. Hec. 5, 2, 5 Phidippe Bacchis deierat persancte. Plaut. Idque persancte iurauit se facturum. Vid. Suet. Tit. c. 10. et Ner. c. 35.
Omnino sanare. [...]
sc. medicamento.
Valde sanus. Cato R. R. c. 157 fin. Vt radices polypi persanas facias.
Valde sapientem significat. Cic. de Prouinc. Consul. 44 c. 18 extr. Quod magni cuiusdam hominis et persapientis videtur.
etc.
Valde sciens. Lamprid. in Commodo c. 5 Perennis Commodi animum persciens.
Admodum scienter et industrie. Cic. de Clar. Orat. 202 c. 55 Et vt ad infirmitatem laterum perscienter contentionem omnem remiserat.
Quasi per medium scindere. [...]
Alii legunt Euris.
Accurate interrogare. Dictys Cret. Bell. Troi. 2, 37 Hector causam tumultus eorum cupidus persciscere.
Admodum scitus. [...]
Totum scribere. [...]
Dicitur quod literis consignatum est, et monumentis antiquis continetur, apud Ciceronem semper: vt de Arusp. Resp. 32 [...]
Laudatur Cic. Fam. 5, 2 [...]
Diligenter inquirere. [...]
Passiue. Ammian. 17, 4 Montium venis perscrutatis. Conditiones perscrutatae Aggen. de Limit. p. 56 ed. Goes.
extr. Quid opus est profundi perscrutatione?
Add. Cassiod. Epist. 1, 2. et 2, 15.
vnde
i. idola.
Arbor Graecis memorata, qui a Persica diuersam volunt. [...]
Perfecte secare, et diuidere. [...]
vid. PERSEQVOR.
Valde segnem significat. Liu. 25, 15 Pedestre praelium fuit persegne, paucis in prima acie pugnantibus Romanis.
et Perseia dicta est Hecate a patre Perse. Vid. HECATE. Oceani filia Cic. de Nat. Deor. 3 c. 19. Circes, Pasiphaës, et Aees mater e Sole. Hinc
i. Magicae: cum Hecate earum rerum quaedam praeses et auctor sit. Ouid. Rem. Am. 263.
Plane sentio. Virg. Aen. 4, 448 Magno persentit pectore curas.
Inchoatiuum, Percipere aliquid fieri. [...]
Ea est, quae a nostris Proserpina dicitur, quanquam et priori vocabulo nonnunquam nostri Poëtae vtuntur. [...]
vt appellat Curt. 5, 6 vbi illius diuitias et interitum describit: ruinae hodie adhuc occupant peregrinatores.
Insequi, insectari. [...]
etc. Conf. Aur. Victor de Vir. Ill. c. 64.
Sectator. [...]
Diploma seu licentia scripto data aliquid perquirendi. Cod. 10 t. 72 l. 1 Praemissa persecutoria aurum persequi.
in fine Florid. p. 366, 5 Ales oculis persequax. Add. Sidon. Epist. 4, 9.
Diligenter sectari, perscrutari. Lucret. 2, 165 Nec persectari primordia singula quaeque. Legitur et Perscrutari.
i. Insectantes. Lambinus.
Traiicere. [...]
Constanter seruare. Tertull. de Patient. c. 5 Si diuino interdicto patientiam perseruasset.
Auctore Herodoto 7 [...]
Cum constantia animi et quadam fortitudine continuare. [...]
Constanter. [...]
Constantia. [...]
Continuatus. Iustin. 12, 6, 15 Perseuerata inedia quatriduo.
extr. Cognouimus te, aeterna perseueratio.
Add. Interp. Irenaei 4, 37.
Idem. Perseuere inquirere Plin. Epist. 9, 5 pr.
vel PERSES is, siue i. m. [Sicut Achilles, is, vel i. Achilleus, ei. [...]
Carmen de Perse Macedonum rege, an de Perseo fabuloso? [...]
seu PERSIS, idis. f. [Orientalis regio, a Perse, seu Perseo rege sic dicta. [...]
Populi Persiam incolentes. [...]
Quod ex Persia est. [...]
extr. Themistoclem vnum intra annum, optime locutum esse Persice constat.
vid. PERSICVS n. 6.
Add. Fest. in Substillum.
pr.
Idem quod Permanere. Plin. 17, 24 Pruinae perniciosior natura, quoniam lapsa persidet, gelatque, ac ne aura quidem vlla depellitur.
Pl. Pisces sunt ex genere Polyporum. Plin. 32 c. vltimo.
Ex Sido compositum. [...]
Durare, perseuerare. [...]
Tithymali species. Apul. de Herb. c. 108.
Doctissimus Romanorum, de quo Cic. de Orat. 2, 25 [...]
Herba, de qua Plin. 25, 9 s. 66 [...]
Auget simplex Solido. Stat. Theb. 1, 352 Diffunditque imbres: sicco quos asper hiatu Persolidat Boreas. h. e. Congelat.
vid. PERSONA.
vid. PERSOLATA.
Perfecte, vel in totum soluere. [...]
siue PERSOLYTON i. n. Herba hortensis apud Aegyptios. Plin. 21, 33 Et persolutam Aegyptus in hortis serit, coronarum gratia. Duo genera eius, mas et femina.
Facies ficticia, aut capitis potius totius ad formam efficta galea, qua vtebantur actores scenici, accommodata ad aetatem, vitae genus, mores, eorum, quos referre actores. debebant. [...]
Legitur a quibusdam apud Plaut. Curc. 1, 3, 36. vbi alii persolae.
Persona indutus, tragicus vel comicus. [...]
Quod ad personam pertinet. [...]
Idem. Grammaticorum vox. [...]
Genus herbae nascentis iuxta riuos et flumina. [...]
Magnum sonum emittere, Magna voce clamare et efferre. [...]
Sonans, sonum edens Valer. Argon. 4, 418 [...]
pr. verum emendatius legitur personaliter.
vel psi, ptum, êre. [Totum sorbere. [...]
Diligenter speculari. [...]
Vndique
adspergere. [...]
Intueri et diligenter animaduertere. [...]
Diligenter, docte. Perspecte et docte sapere Plaut. Mil. 3, 1, 161.
Add. Id. de Ira c. 1.
vnde
Per quod medium videmus. [...]
Euidentia. [...]
Euidenter. [...]
Consideratus, acutus. [...]
Consideratio et acumen. Cic. Att. 15, 16 Tandem a Cicerone tabellarius, sed mehercule literae [
Idem. Cic. Att. 1, 18 extr. [...]
Compar. Boëth. Consol. Philos. 3 met. 11 Lucebit ipso perspicacius Phoebo.
pro Perspicaciter. Non. 11, 31 ex Afranio: Quam perspicate, quam benigne.
Pellucidus. Vitruu. 9, 4 Perspicibilis solis splendor.
Spiritum, aut liquorem adeo quemcunque transmittere. Cato R. R. c. 157 Venae omnes, vbi sufflatae sunt ex cibo, non possunt perspirare in toto corpore. Vid. Plin. 2, 45.
significat Tarde. Plaut. Poen. 3, 5, 47 Quia quod bene promittunt aruspices, perspisso euenit. Non. 4, 422. Al. leg. Prospisso.
Laudatur, Vanescat sanguis perstabilis, ossa liquescant Prudent. Apoth. 1016. Sed recte editur perslabilis, qui perflari et dissipari se patitur.
Totum sternere. [...]
Vehementer stimulo. Tac. Ann. 4, 12, 7 Agrippinae quoque proximi illiciebantur, prauis sermonibus spiritus perstimulare.
Emere significaret, si legeretur Apul. Met. 1 extr. [...]
et stâtum, âre. [Firmum et immobilem stare, Perseuerare. [...]
vid. PERSTERNO.
apud Non. 4, 5. Sed vulgatum ibi est praestrenue, et rectius diuiditur, Abi prae strenue, vt I prae, pro praei.
Valde strepere. [...]
(maria) venti German. in Arat. 1 v. 6.
Auget vim simplicis Stringo, et significat vehementius tangere, eaque re aliquantum laedere. [...]
h. e. Vehementer astrictus. Perstrictus leui vulnere Val. Max. 6, 8, 2.
Ad certum vsque finem struere. Vitruu. 7, 4 Paries cum in altitudinem perstructus fuerit.
etc.
Suadendo inducere, Facere vt quis non modo verum putet, quod volumus, sed etiam agat. [...]
Aliud Partic. [
Vid. etiam Plaut. Epid. Argum. 1, 2.
Dicitur Credulitas et opinio firma, quam Fidem appellamus. [...]
Quod persuadet. [...]
Antiquum. [...]
Quod potest persuaderi. [...]
al. persuadibiliter. [...]
Valde subtile significat. [...]
Ex Per et Salto, Frequentatiuo verbi Salio: Saltando elationem, aut laetitiam animi ostendere. [...]
et PERTABESCO ere. Seuerus Aetnâ v. 474 Si quis lapidum pertabuit igne. i. varie persoratus pondus et duritiem amisit.
Valde taedere. [...]
Praeter dicta. [...]
Add. Idem 8, 8.
Perficere quod tegere coeperis. [...]
Valde tendere. [...]
Diligenter tentare, experiri. [...]
Valde tenue significat. [...]
Valde tepidus. Aqua pertepida Vopisc. in Carino c. 17.
Terebra perforare. [...]
vel PERTERGO si, sum, ere. [Permulcere. [...]
Terendo comminuere. [...]
Vulgaris, vsu tritus. Senec. Controu. 18 p. 250 Vulgaris in eius controuersiis et pertrita quaestio. Add. Sen. Epist. 63.
Valde terrere. [...]
Idem quod Perterreo. [...]
Quod terrorem crepat et incutit. [...]
Peragere, perficere. [...]
it. [Baculus oblongus. [...]
i. Ex qua fiunt perticae.
vel PERTIMESCO ui, ere. [Valde timere. [...]
Ex Per et Teneo compositum, significat quod Semibarbari dicunt Pertingere, peruenire, et a temporis et loci notione, quae prima et propria est, ad vtilitatem et officium transfertur. [...]
Conuenienter. [...]
Qui nimis tenax est, et quidem non tantum numorum et pecuniae, quorsum tenax in primis pertinet, sed propositi sui tenax ad vitium vsque, quorsum pertinet Gloss. Lat. Gr. [...]
inquit Cic. de Inu. 2, 165 c. 54 [...]
Perseueranter, Obstinate. [...]
Pertinere, Peruenire. [...]
Vsque ad finem tolerare, perferre. [...]
Auget vim simplicis Torqueo. [...]
Manibus frequentius tractare, et tangere. [...]
Add. Iustin. 38, 1, 9.
quod Scurriliter et Lasciue interpretatur Scaliger ex illo Si papillam pertractauit.
Frequens reuolutio. [...]
Vi, et cum molimine trahere. [...]
Perpes tractus, et perduratio. Tertull. de Orat. c. 5 Quidam pertractum quendam in saeculo postulant.
Idem quod plane Transire. [...]
Quod valde translucet. Plin. 13, 12 Alias indecoro visu pertranslucida.
Idem quod Pertracto. Iustin. 1, 9, 17 Tum pertrectare dormienti caput iubet. Add. Petron. c. 79.
i. Totum contremiscere: nondum habet auctorem.
Valde tristem significat. [...]
vid. PERTERO.
Nimium saeuus. Bestia pertrux Apul. Met. 5 p. 166. At Priceus legit Itrux.
Al. protumida vt Elmenh. p. 42, 1.
Valde percutere, aut percutiendo frangere, perforare. [...]
Valde turbare. [...]
Passiuum. [...]
nondum obseruatum: sed
Valde turpe. Cic. pro Cael. 50 c. 20 Cum hac aliquid adolescentem hominem habuisse rationis, num tibi perturpe aut perflagitiosum esse videatur?
Apud Senecam, vt ait Despauterius, Tussis est, quae continue vexat.
vid. PERTVNDO.
Ad aliquem vsque finem vadere. [...]
Vt Inuasio vim iniustam notat. Saluian. de Gubernat. Dei 5 sub fin. A rerum alienarum peruasione non abstinent.
Vim et possessionem iniustam ipsum quoque indicat. [...]
Per aliquem locum vagari. [...]
Aliud Part. [
Plurimum valeo. Lucret. 6,
De magnete lapide. Alii legunt Praeualet.
Admodum validus. [...]
Valde varius. [...]
Prorsus vastare. Liu. 6, 4 Ad peruastandos fines, ne quid ad noua consilia relinquerent virium, duxere. Et 33, 37 Libuos quum peruastassent.
Vsque in aliquem locum portare. [...]
Add. Idem 4, 51.
i. Tabellarius.
et vulsi, vulsum, ere. [
Ad constitutum locum venire, Venire eo, quo ibamus. [...]
Aliud Part. [
Pro felici aduentu est etiam August. Confess. 8, 6. 1.
Idem quod Diligenter venari: et per translationem pro Quaerere, et solertia quadam adhibita inuestigare. [...]
Ita vertere, vt res vel pereat, vel certe vsum non habeat. [...]
Ad mores fere pertinet contrarios virtuti et humanitati. [...]
Est Modus Transgressionis in Rhetoricis. [...]
Al. peruerse velis.
pro Valde vesperi. Cic. Fam. 9, 2 pr. Caninius idem tuus, et idem noster, quum ad me peruesperi venisset, etc.
Quaerendo inuenire. [...]
Valde vel admodum vetus. [...]
Idem. Pervetustus adeps Plin. 20, 9. Verba Cic. de Orat. 3, 199 c. 52.
Durus, contentiosus, nulli cedens, perseuerans cum quadam vi, in contentione vsque ad conuincendum perseverans. [...]
Durities, obstinatio. [...]
Compar. Liu. 42, 14 Peruicacius causam belli quaerere Adde Curt. 10, 6, 18.
dicitur pro Peruicaci, teste Nonio 8, 28. Accius, Sed peruico Aiax animo atque morabilioni. Plaut. Aulul. Fragm. 3, 23 Hic quidam peruicus custodem addidit.
Diligenter et perfecte videre. [...]
Valde vigere. Tacit. Ann. 4, 34, 6 Et vterque opibusque, atque honoribus peruiguere.
Perpetuo vigil. [...]
Totam noctem insomnem ducere. [...]
etc.
Multae vigiliae. [...]
Idem. Iustin. 24, 8, 14 Maximum peruigiliae malum. Alii legunt Peruigilii.
Admodum vile significat. [...]
Omnino post difficultates vincere. [...]
Semper virere. Paullin. Nolan. Paraph. Psalm. 1, 11 Et fronde nunquam defluente, peruirens, etc.
tribuitur. Si verum est, castam et omnino virginem notat.
Valde viride. Plin. 6, 22 Mare id colore peruiridi, praeterea fruticosum arboribus. Adde Melam 2, 5. et Solin. c. 66.
Vsque ad certum finem viuere. Plaut. Capt. 3, 5, 84 Etsi peruiuo vsque ad summam aetatem. Quas tum peruixissent aetates Tertull. de Anima c. 56.
Per quod facile transitur. [...]
Transitus. Interiectus exercitus Rhaetiam Iuliasque Alpes, ne peruium illa Germanicis exercitibus foret, obsepserat Tac. Hist. 3, 8, 3.
Add. Pseud. 2, 4, 70. et Truc. 2, 5, 54. Add. Scribon. 227.
vid. PERA.
Totum, et circumquaque vngere. [...]
Peruagari. Lucret. 4, 209. vid. PERVVLGO.
Valde cupere. [...]
Celeriter volare. [...]
Sic Elzeu. Al. Peruolitantis, vt ad mundi referatur.
Magna vi voluere. [...]
pro peruerse Enn. ap. Gell. 11, 4.
Valde vrbanum significat. [...]
Idem. Respondit ille perurbane Sidon. Epist. 5, 17.
Valde vrere, et vrendo consumere. [...]
Tuscorum vrbs, Ptolemato 3, 1. Vellei. 2, 74.
Valde vtile. Cic. Att. 9, 17 In hac enim fortuna perutilis eius et opera et fidelitas esset.
Spargere in vulgus, diuulgare. [...]
Interdum dicitur Id totum, quod est a femore ad calcem. [...]
Paruus pes. [...]
Aliud Diminut. Minutus pediculus. Petron. Fragm. Tragur. c. 57 In alio pedicellum vides: in te ricinum non vides?
siue PEDICVLÔSVS a, um. Adi. Pediculis plenus. [...]
Pediculos venari. Gloss. Vet. Pediculo, [
Quod ad pediculos pertinet. [...]
Herba. Scribon. Larg. Composit. 8 [Eadem repetit c. 166 et 167.
Qui scabella vel cymbala pedibus percutit. Gloss. Lat. Gr. Pedicularius, [
Alii, quos Mercerius sequitur, Petiolus Non. 2, 699.
PEDVCVLATIO, PEDVCVLOSVS, PEDVCVLVM [sunt in Gl. Cyr. pro pedic. nisi quod Pediculum etiam Neutro genere admisisse auctor videtur.
Paruus pes. Plin. 11, 10. Si cooriatur procella, apprehensis pedusculo lapillis se librant. Vetus exemplar legit, Apprehensi pondusculo lapilli, etc. quae lectio hodie obtinet.
i. vermis marini genus. Al. Pediculus.
Herba eadem, quae Pedicularia. Marc. Emp. c. 1.
inquit Fest.) Vestigium humanum, praecipue pedis, appellasse antiquos in commentariis quibusdam inueniri solet.
In Glossis est vectigalis genus, quod propter transitum penditur. Conf. ICt.
Quod est pedis: vt, Pedale spatium, etc. [...]
Socculus, qui pedi induitur. Petron. c. 56. Sed locus est obscurus. Sunt, qui pedulem legunt, et fasciam intelligunt.
Herba, alias Proserpinaca Apul. de Herb. c. 18.
et PEDAMENTVM i. n. [Sustentaculum quod arbusculae adhibetur, vel etiam vitibus ad eas muniendas et fulciendas. [...]
Idem est, quod Pedalis. [...]
Scabellum. Firmic. l. 5 Sub pedaneum pedum.
dicuntur, Qui in Senatu sententiam non dicunt voce, sed ab alio dictam comprobant, mouentes se loco, et in partem eius qui dixit, ambulantes; propter quod qui ita faciunt, ire in sententiam pedibus dicuntur, et ab actu transeundi pedibus in aliena sedilia, pedarii sunt appellati. [...]
i. Nonio interprete, Caute, lenta et tarda itione, 1, 119.
Qui pedibus rem agit. [...]
Peditum copiae. [...]
et PEDESTRIS e. Adi. [idem quod Pedes. [...]
Compositum a Pede, et Tento, tentas, et primo hoc videtur significasse, si quis praetentaret pede, ante quam firmum vestigium poneret. [...]
a Pede, significat Laqueum, quo pedes illigantur. [...]
Pes torcularis, quo arbores statuuntur in eius fundamento. [...]
PEDICVLARIS, PEDICOSVS, PEDICVLVS, PEDIOLVS vid. supra post PES.
vel PEDISSEQVVS i. m. [Qui dominum sequitur. [...]
vel PEDISSEQVA (Priorem scripturam probat Schurzfleisch. Orthogr. Rom. p. 48) ae. f. [Quae dominam sequitur. [...]
vid. PEDES.
Vid. supra s. l.
Veteres pro Ire dixerunt. [...]
Fultus. Vitis pedata Plin. 17, 21. Item Pedibus valens. Suet. Othon. c. 12 Fuisse traditur male pedatus scambusque.
non subsultim.
Accessus per pedem. Plaut. Cist. 2, 1, 50 Nisi pedatu tertio omnes afflixero, i. Impetu, incursu. Vid. Parei Lex. Critic. p. 980. et Non. 1, 325.
Actio pedantis vitem. Columel. 4, 11 (12) Idque iugum intra quartum pedem conueniet alleuari, dum se vinea corroboret in pedationem.
Spatium certo numero pedum finitum, et ipsa mensuratio per pedes. [...]
Vt, Fasciae pedules, Quihus inuoluuntur aut vestiuntur pedes. [...]
Soccus. Lamprid. in Alexandr. c. 40 Pedulibus semper vsus est. Vid. ibi Salmas. Sic etiam ap. Fest. pro Pedulla legendum videtur Pedulia.
vid. supra post PES.
Romanae gentis nomen v. g. Cic. Fam. 14, 4 Pescennius est perbeneuolus nobis, quem semper spero tui fore obseruantem.
vid. PESSI.
dicuntur Medicamenta, quae in vellere, naturalibus mulierum apponuntur, Graece [dicuntur. [...]
Lineum medicamento illitum in digiti formam. Theod. Priscian. 3, 5.
PESSIME, PESSIMVS vid. MALVS. Adiect.
Emporium Phrygiae habens templum maximum, (vt inquit Strab. 12) magnae venerationis Matris deûm, quam Agdestin vocant. [...]
etc.
Dea Cybele, deûm mater, quam ex Graecia Romam admiranda religione translatam est notum. [...]
Instrumentum, quo ostium clauditur. [...]
Deorsum, quasi ad pedes, vel sub pedibus. [...]
s. PESSVNDO dedi, datum, are. [Pedibus calcare, perdere. [...]
vid. PESSI.
Morbus contagione totos populos infestans, et quidquid publice, aut pluribus, aut vehementer certe noxium perniciosumue indicare volumus. [...]
Idem. [...]
Quod pestem infert vel patitur: cui Salubre opponitur. [...]
Idem. Tertull. de Spectacul. c. 27 Sedilia hostium Christi, cathedra pestilentiaria.
Idem. Cels. 2, 6 Sudor quoque frigidus in acuta febre pestiferus est.
inquit Festus. [...]
Attributum ex Peste deductum. Diocletianus et Maxim. in l. pen. de Aedilit. actionibus, C. Pestibiles herbae letiferae.
Idem. Arnob. 1 p. 11 Possunt nos auris pestilibus enecare.
teste Non. et idem est quod Pestis. Lucret. 6, 1123 Haec igitur subito clades noua, pestilitasque. Add. ib. v. 1096. Lucil. ap. Non. 2, 684.
Vsus est Naeu. teste Gell. 19, 8 (7). Obsoletum.
PETA, PETAX vid. PETO.
s. PETALVM i. n. [Apud Graecos folium est. Hinc 2 Isidor. 19, 2 Petalum vocat auream laminam in fronte Pontificis.
Forte a quacunque folii similitudine dictae.
Vnguenti praestantissimi genus ex nardi folio confectum, vnde et nomen habet. [...]
Bractearius. l. 10 C. de excus. artif. t. 64 l. 1.
Nomen vnius ex his, qui in aula Cephei regis Perseo vim inferre conati ceciderunt. Ouid. Met. 5, 115 Petalus irridens, Stygiis cane caetera dixit.
et PETASO ônis. m. Aut eadem plane res, quae Perna v. v. aut parum diuersa. [...]
Capitis tegmen, galero persimile, siue ipse Galerus. [...]
Qui petaso contra solem et puluerem vtitur. [...]
vel PETAVRVS i. m. [Quid esset, nondum expeditum est. [...]
vel PETAVRISTES ae. m. [Qui petauro agilitatem et artem cum periculo ostendit. [...]
Idem qui Petaurista. [...]
vid. PETILIA.
Morbi genus, qui et Impetigo dicitur, quod vicina petat, seseque late summa cute diffundens, occupet plerumque totum vultum oculis exceptis. [...]
et PETELLIA ae. f. [Lucanorum metropolis, a Philoctete condita; occurrit apud Samnites, qua Roma in Graeciam pedestri itinere itur. [...]
Incolae. Valer. Max. l. c.
Gentis nomen. [...]
Herbae eiusque floris nomen: eam Latinos Rosam siluestrem appellare notat Plin. 21, 8 vbi et de eius natura disputat.
Tenuis et exilis. [...]
est a Pede. [...]
PETISCO, PETESSO Vid. PETO, ere.
sunt parua, sed gratissimi saporis; de quibus Plin. 15, 14.
Videtur prima significatione ad corpora pertinuisse, et conatum tangendi notasse, quocunqueis consilio susceptus esset: deinde vero latius extensa significatione petere dictus, quicunque impetrare aliquid et consequi ab altero verbis vellet siue imperando, siue ius suum exigendo, siue denique precando. [...]
prius Supinum. [
pro Petitione. [...]
Petendi actus. [...]
Qui petit et litem intendit. [...]
quod possessorio oppositum est. Caius in l. Qui petitorio iudicio vtitur, D. de rei vendicatione.
Add. Quinctil. Decl. 252.
siue PETISCO, ere. s. PETESSO, s. denique PETISSO tot enim modis legitur, frequentem et repetitum conatum videtur indicare. [...]
etc. al. Petiscens.
Petere magistratum studere. Cic. Att. 1, 14 extr. Video hominem valde petiturire.
Dea precum. Arnob. 4 p. 131 Rebus petendis Peta praeest.
Cupidus, auidus. Fulgent. Mythol. 2 Vitae tantum commodis anxia, ornatus petax, etc.
vel PETORRITVM i. n. [Gallicum vocabulum, Genus vehiculi apud Belgas repertum, vt Varro scribit: conf. Scalig. ad Varr. p. 252. [...]
Aegyptius mathematieus insignis: de quo Plin. 7, 49. Iuuen. Sat. 6, 580 Capiendo nulla videtur Aptior hora cibo, nisi quam dederit Petosiris.
Saxum, rupes. Plin. 10, 32 [...]
Add. Idem 12, 21. et 27, 6.
et adu. Marc. 3, 16.
Petris plenum. Plin. 17, 27 Caprificorum laudantur maxime nigrae, et in petrosis. Idem 9, 31 pr. Viuunt petrosis locis, cancri mollibus.
Aliud Adi. [Idem. Martial. 3, 63 [...]
inquit Festus) fere dicuntur propter vetustatem, et quod deterrima quaeque praerupti iam agri petrae vocantur, vt Rupices iidem a rupis. [...]
Siciliae oppidum prope Hyblam. [...]
i. Incolarum vrbis Petrae Solin. c. 11.
Ptolem. 2, 7 Galliae populi, vulgo Perigort. Petrogoras Plin. eos appellat 4, 19.
Romanae gentis nomen, e qua v. g. Dux ille Pompeianus a Caesare superatus in Hispania.
Vicus olim in agro Falerno, cuius meminit Hor. Epist. 1, 5, 5 Inter Minturnas Sinuessanumque Petrinum. Vid. Cic. Fam. 6, 19. Petrini, incolae eius vici Cic. Verr. 1 c. 39.
Genus Aegyptiaci vini. Plin. 4, 7 quasi in saxis nasci et minui soleret.
vid. PETRA.
Gentis nomen, e qua etiam ille Arbiter iocorum, cuius fragmenta Satyricexstant.
apud Grat. Cyneg. v. 202. v. Vlit. ad h. l. it. Thom. Fuller. de Vir. Illustr. Angl. Tom. 2 p. 150.
Quasi Petrarum apium. Scribonio frequenter nominatur. Plin. 20, 12 Alio genere petroselinum quidam appellant in saxis natum. Add. Dioscor. 3, 10.
Improbus, qui per contumeliam alios petit, vt lasciuus a lacessendo. [...]
Effrenatio immodica ad quodlibet vitium. [...]
Lasciue. Cic. Att. 9, 22 (19) [...]
A petendo ipsum quoque dictum, sed pecori, puto, proprium, cum petulans saepissime de hominibus dicatur. [...]
vid. PAETVS.
vid. PECTVSCVM.
vt Plinius docet 4, 12. [...]
siue PEVCEDANVS i. m. [Herba, a qualicunque similitudine Pinus nomen inuenit. [...]
Auctor Plin. 3, 3.
Populi. Peucetii sinus Ouid. Met. 14, 513.
Spumae argenteae genus. Plin. 33, 6.
PEXATVS, PEXITAS, PEXVS Vid. PECTO.
Pantomimi nomen, quod per Antonomasian ponitur cum CARAMALO, vbi vid. Alias enim ignorabile nomen.
an [Lentigo faciei, varorum et lenticularum species. Lenticula rubicondior et inaequalior Cels. 6, 5.
vel Elelisphacos, Lentis genus, pro herba Saluia Plin. 22, 25. Apul. de Herb. c. 101. Harduinus legit Sphacos. conf. Dioscor. 3, 35.
Populi Phaeaciae, i. Corcyrae, sub ditione Alcinoi. [...]
Conueniunt cum hortis Alcinoi.
Calceamentum Graecum. Senec. de Benefic. 7, 21 Pythagoricus quidam emerat a sutore phaecasia, rem magnam, non praesentibus numis.
Qui calceatus est phaecasiis. Senec. Epist. 113 [...]
Filius Amphionis et Niobes, vna cum sex fratribus ab Apolline confossus sagittis fuit. Ouid. Met. 6, 239 Phaedimus infelix, etc.
Atheniensis, in conuiuio a triginta Atheniensium tyrannis necatus fuit. [...]
Regis Minois ex Pasiphaë coniuge filia. [...]
Vnus ex discipulis Platonis, cuius nomine Plato nobilem librum edidit. [...]
Pl. [ostendo, proprie sunt Apparentia. [...]
Saturni stella. Cic. de Nat. Deor. 2, 53 c. 20.
Ad verbum Lucentem significat. [...]
Padus Sil. 7, 149. Stagna Sil. 17, 497.
Aliud Adi. [
Intelligit Sorores Phaëthontis.
i. Sorores Phaëthontis, versas in populos.
Solis filia ex Neaera nympha, et soror Lampetiae, quae in Sicilia patris sui, id est Solis armenta custodiebant: de quibus socii Vlyssis contra Circes monita degustantes, naufragium fecerunt, vt in 12 Odysseae finxit Homerus. [...]
Graeci [hoc est ab edendo: est Exulceratio vsque ad ossa celeriter depascens, cum inflammatione saniem male olentem emittens, et ad mortem perducens. [...]
s. PHAGRVS gri. m. In piscibus refertur a Plin. 32 vlt.
i. Conuicia deuorans, et maledicta. Hieron. prolog. in Ezech.
vid. FAGVS.
Graeci Caluum dicunt. Hinc
Aquaticus corvus. Plin. 10, 48 Iam in Gallia Hispaniaque capitur, et per Alpes etiam, vbi et phalacrocoraces aues, Balearium insularum peculiares.
PHALAE et PHALERE vid. FALAE, FALERE.
Ambraciae tyrannus vid. PAPHAGVS. 2 Poëtae nomen, vnde Genus carminum Phalaecium appellatum. vid. Terent. Maurus c. 71. Nempe
a Phalaeco inuentore dictum. [...]
PHALANGA et PHALANGARIVS vid. PALANGA.
Idem quod Phalangium, animal. Sparagus concussos a phalangionibus compescit Theod. Priscian. c. 10.
et PHALANGIVM, i. n. [Herba: de qua Plin. 27, 12 [...]
Idem. Plin. 11, 24 ad finem. [...]
Dux fuit eorum, qui ex Lacedaemone eiecti, quod spurii nati essent, Tarentum vrbem in Calabria condiderunt. Vid. Strab. 6. Hor. Carm. 2, 6, 11.
Idem. Martial. 5, 38 Agna Galisi mollior Phalantini. i. Tarentini.
Agmen est militare, quo Macedones vtebantur, quemadmodum legione Romani. [...]
vt auctor est Lamprid. in Seuer. c. 50. [...]
vid. FALARICA.
Agrigentinorum in Sicilia tyrannus, qui ob saeuitiam, a suis, tauro quo alios prius suffocauerat, inclusus et crematus est. [...]
Pro Tyrannide. [...]
aut PHALERIS idis. f. [Herba, thyrsum habet longum, tenuem, ceu calamum, in summo flore inclinatum: semen simile sesamae. Plin. 27, 12 s. 102. [...]
vel PHALÊRVM i. n. Portus Athenarum. Plin. 4, 7 [...]
Ornamenta equorum. [...]
Ornare. Ambros. in Lucam 2, 18 Plebem Dominus simplicem requirebat, quae phalerare auditu et fucare nesciret. Eloquentiae phalerandae gratia Ambros. Offic. 1, 12.
Phaleris ornatus. Liu. 30, 17
Aues genere natantium: vid. PHALARIS, Genus auis, etc.
vid. PHALAECIVS.
vid. FALISCI.
Adi. vt sacra phallica apud Graecos. It. Poëta phallicus, auctor Priapeiorum carminum.
Pudendi virilis effigies magna, parva, in Bacchi honorem gestari, erigiue solita. Hinc laudatur Triphallus [inter Varronis Satiras Menippeas.
Poculum obscenae figurae, seu Priapus ex vitro. Capitol. in Pertinac. c. 8. Vid. ibi Casaub.
vid. FANVM.
vt Solinus c. 30 extr. ait) habent aures adeo effusas, vt reliqua viscera contegant illis.
Graecum nomen, Comicis frequentatum. Hinc Cic. Fam. 2, 13 Phaniam Appii libertum, ad cuius testimonium prouocare solebat, vocat [
Imago rerum insidentium animo. Cic. Acad. 1, 39. [...]
differt a Phantasia: quod Phantasma est imaginatio vel visio eius, quod non est; Phantasia autem solum eius, quod est, auctore Suida. [...]
vid. FANVM.
Iuuenis mortalium omnium formosissimus, a Sappho Poëtria impatientissime adamatus. [...]
Appellantur Aegypti reges, quod iis cognomen fuit dignitatis, vt scribit Eusebius. [...]
Instrumentum, in quo sagittae reponuntur. [...]
Qui fert pharetram, ut ait Sipontinus. [...]
Idem. Sil. 14, 287 Clade pharetrigeri subnixas regis Athenas, de Xerxe.
A Prolemaeo 2, 17 [...]
Serpens, vid. PARIAS.
Veneni genus est, quod Athenaeus Phariacon nominat. Plin. 28, 10. Add. Scribon. 195.
Populi. Vid. in PHARA.
b. e. Separatus, ab Hebraeo Pharas, quod est diuidere. [...]
Idem. [Quod Pharisaeo attribuitur, vel aliis, a Pharisaeo. Hieronymus contra Vigilantium epist. 53 p. 160. Quasi sepulcra Pharisaica foris dealbata.
Graecis [medium verbum, quod pro Veneno et pro Medicamento accipi potest. Caius l. Qui venenum, D. de Verb. signific.
Veneficus, sacrilegus. Petron. c. 107 Pharmace, responde. Vid. Erhard. p. 494. sq. Burm.
Pigmentarius, qui pharmaca, id est venena vel medicinas venditat. [...]
Dicitur Medicina, quae medicamentis curat, et morbos profligat, ad differentiam Therapeutices et Chirurgices. [...]
Dicitur, quam nos Sagam dicimus, vel veneficam. [...]
Insula iuxta Cretam. Plin. 4, 12. [...]
appellat 6, 4. Hoc, et
Nempe
Mithridatis Ponti in Asia regis filius, qui quum, vt ait Florus 4, 2, 62 [...]
Stephano, Regio est, et vrbs Pontica, Trapezunti proxima. Plinius 6, 4 Pharnacen appellat.
et PHARIACVS a, um. Adi. [Aegyptium plerumque notat. vt, Sistra Phariaca, Acetum Pharium, de
quibus ss. ll. Aequor Pharium Lucan. 4, 257. [...]
Oppidum Thessaliae, clade Pompeii, Caesaris victoria nobilitatum. Catull. 63, 37 Pharsalum coeunt. Sed Voss. Pharsaliam.
A Pharsalo oppido dicitur tota Thessalia. Lucan. 1, 38 [...]
Aliud Adi. [vt, Pharsalici campi Thessaliae, in quibus ciuilium bellorum detonuerunt procellae, a Pharsalo dicti oppido, quod situm est in ripa fluminis Enipei. [...]
vel PHARVSI ôrum. m. [et Pomponio 1, 4 Populi sunt Africae vltra Mauritaniam, quondam Persae; comites fuisse dicuntur Herculis ad Hesperidas tendentis.
Vnde et Phasanii populi. Oppidum est Africae supra minorem Syrtim Plin. 5, 5.
vid. PASCHA.
Pamphyliae vrbs in monte sita, piratarum olim perfugium. [...]
PHASELVS, PHASELINVS, PHASEOLVS vid. FASELVS, FASEOLVS.
Herba est, quae alio nomine xiphion appellatur, hoc est gladiolus, nascens in locis humidis, quum primum exit gladii speciem praebens, radicem habens duorum cubitorum, nucis auellanae modo fimbriatam.
Arrianus in Periplo Ponti Euxini, Ingredientibus, inquit, Phasin fluuium, in dextra est erecta dea Phasiane, quam ille subueretur ex eius figura, an dea Rhea sit. [...]
Auis nota, a Phasi fluuio ad nos traducta ab Argonautis; namque ex ea regione in Graeciam transportatae sunt. [...]
Idem. Plin. 10, 48 [...]
Qui phasianos pascit. Paullus in l. Auibus legatis D. de legat. tertio, Phasianarii et pastores anserum non continentur.
vid. FASEOLVS.
vel idis. m. [Colchorum fluuius, de quo Lucan. 3, 271 [...]
i. Medea. Ouid. de Arte Am. 2, 382 Barbara per natos Phasias vlta suos.
i. Medea Senec. Herc. Oet. 948.
Latine Apparitio dicitur, monstrum, visum. [...]
Achates gemma: sed ex qualitate quadam nomen id peculiare sortita. Plin. 37, 10. Sed Hard. Paspachates.
Stellae in Cancri signo, quae Praesepe a Latinis dicuntur. In prognosticis Cicero, teste Prisciano 16 p. 1034
Hinc Adiectiuum opinor,
eodem Plin. auctore 5, 10.
Polluci sunt Oliuae, quae minimo succo, corpore grandissimo, pusilloque sunt nucleo. [...]
et PHAYLLEVS vid. PAPHAGVS.
Vicus, a quo Phazemonetica regio, et
populi, apud quos Neapolim Pompeius aedificasse creditur. Strab. 12.
etc. vid. PHAECASIVM.
Quidam legunt Pedium. Neutrius alia, puto, mentio.
Ciuitas Arcadiae a Phegeo rege, Phoronei fratre condita, prius Erymanthus, postea et Psephis appellata. Stephan.
Pater fuit Alphesiboeae, filiorumque Themonis et Axionis: ad hunc confugit Alcmaeon, Amphiarai filius, posteaquam matrem Eriphylen patris iussu necauisset, et ob id facinus ad insaniam adactus esset, furiisque exagitatus, petens a Phegeo purgari; quod quum impetrasset, Alphesiboeae filiae Phegei monile dono dedit, quod occisae matri abstulerat, ipsamque Alphesiboeam vxorem duxit. [...]
Phegei filia, Alphesiboea. Ouid. Rem. Amor. v. 455 Amphilochi frater ne Phegida semper amaret.
Lingua Hebraea Priapus appellatur. Vnde Beel--phegor, dictio composita; h. e. Priapi simulacrum. Hieronymus contra Iouinianum.
Herba, quae in palustribus nascitur, folio apli, cuius semen propter calculos et vesicae incommoda bibitur. Plin. 27, 12.
Id videtur esse Graecis, quod Suber Latinis. [...]
Citharoedus, Homeri praeceptor, quem ipse inducit cantantem Odyss. 1. Et Ouid. Amor. 3, 4, 17 Quid iuuat, ad surdas si cantet Phemius aures.
Sibyllae nomen, quae prima Apollinis Delphici vates dicitur fuisse, et carmen Heroicum inuenisse, vt ait Pausanias. Stat. Silu. 2, 2, 38 [...]
Populi, qui incolunt Pheneum oppidum, et adorant Mercurium quintum. Cic. de Nat. Deor. 3, 56 [...]
Lapis, de quo sic Plin. 36, 22 [...]
et Cic. de Diuin. 1, 53 [...]
Patronymicum pro Gentili apud Ouid. Met. 8, 310 [...]
Syrius, praeceptor fuit Py thagorae. [...]
Filius Harmonidis, qui (vt Homerus ait) Paridi naues fabricauit, quibus ad rapiendam Helenam in Spartam nauigauit. [...]
vid. Feretrum in FERO, fers.
Cucumis siluaticus. Apul. de Herb. c. 113.
Curia, locus in quo [sodales aut curiales adeo conueniunt. [...]
Herba, alias Polium. Apul. de Herb. c. 57.
Vas vini vel aquae, pretiosum praesertim. Iuuen. Sat. 5, 39 [...]
Vna ex comitibus Dianae. Ouid. Met. 3, 172.
primum pictor, deinde statuarius. [...]
vid. PHLIPPIDES.
vel Coenationes Lacedaemonii seu conuiuia nominabant a parsimonia; [enim significat parco et abstineo; Cic. Tusc. 5, 98 c. 34 [...]
Nomen ciuitatis in Mysia regione Asiae, terrae motibus concussa, vna ex septem ecclesiis.
Ptolemaeus, rex Aegypti, cognomen ab amore et matrimonio sororis Arsinoës sortitus: bibliothecam fecit Alexandriae, fere quinquaginta millia librorum continentem. [...]
Aegypti locus munitus, de quo Lucan. 10, 313 Rursus multifidas reuocat piger alueus vndas. Qua dirimunt Arabum populis Aegyptia rura Regni claustra Philae.
fratres Carthaginienses duo, qui viui se obrui in loco controuerso passi sunt, vt ita fines suorum ciuium sancirent. [...]
Filius Apollinis ex Chione Nympha: clarissimus carmine et cithara. [...]
Liberalitas, quam hominis gratia largimur. [...]
Latine Humanus, id est amans hominum [...]
Amor sui ipsius. Cic. Att. 13, 13 [...]
Nomen meretricis apud Plaut. Most. Pulcher Philimatius et matrona Philimatia, sunt Sidon. Epist. 5, 17. it. 2, 8, 4. et ibi Sirmond. p. 29.
Poëta Comicus. [...]
vid. PHILAENI.
Sed Phliasia Burm.
herba est, teste Plin. 25, 6 s. 29 [...]
Cous, temporibus Philippi et Alexandri Macedonum grammaticus, criticus et Poëta, praeceptor Ptolemaei Philadelphi, scripsit elegias, epigrammata, et alia. [...]
Adi. [
Collyrium ad pustulas oculorum. Cels. 6, 6, 12.
vid. PHILIPPVS.
inquit Seruius) in qua primo Caesar et Pompeius, postea Augustus et Brutus cum Cassio dimicauerunt. [...]
Possessiuum a Philippis Thraciae ciuitate. Philippenses ciues, [et Philippense bellum, Quod apud Philippos gestum est. Suet. Aug. c. 13. Praelium Philippense Plin. 7, 45.
vid. PHILIPPVS.
a celeritate pedum [cognominatus, quod viginti trium horarum spatio mille quingenta stadia pedibus confecerit: diei vnius et noctis spatio itinere ab Athenis Lacedaemonem vsque peracto. [...]
Vrbs a Macedone Philippo sita. [...]
Macedo, Amyntae filius, puer quondam bis obses datus ab Alexandro fratre, primum Illyriis, deinde Thebanis, conciliandae pacis gratia. [...]
Adi. [et Bacch. 2, 2, 42. Sanguis Philippeus Propert. 3, 11, 40.
siue PHILIPPVS i. m. [Aureus cum Philippi imagine numus, cuius apud Plautum frequens mentio est. Hor. Epist. 2, 1, 234 [...]
Hinc
Orationes Demosthenis in Philippum regem: ad quarum imitationem Ciceronis orationes in Antonium, Philippicae quoque dicuntur, quae et Antonianae dici poterant. [...]
historiarum amator. Inde philistoricus Daniel est totius orbis Theodulff. Carm. 2, 67.
Historicus fuit, de quo sic Cic. de Orat. 2, 57 [...]
PHILLYRA, PHILLYRIVS, PHILLYREIVS vid. PHILYRA.
Consultum Graecis nomen v. g. Academicus Clitomachi discipulus, Romae profitebatur, quo profugerat Mithridatico bello, teste Cic. de Clar. Orat. 306. [...]
Marrubium Plin. 20, 22.
Poeantis filius, Herculis comes. [...]
Epicureus Ciceronis aetate nobilissimus. vid. Cic. de Fin. 2, 119 et Hor. Serm. 1, 2, 121.
Qui libenter vtitur dictionibus Graecis. Varro de R. R. 3, 10, 1 Transi, inquit Axius, nunc in illud genus, quod vos philograeci vocatis [
Amor mulierum. [...]
vel PHILOHISTOR oris. m. [Cupidus doctrinae. Hieron. Epist. 103, 7.
Philosophus nobilis Pythagoraeus. v. g. Philolaum instituit Archytas Tarentinus Cic. de Orat. 3 c. 34.
Amor literarum et librorum, ita vt philosophia nullo modo excludatur, qui enim [meliores? Vitruu. 8, 4 [...]
Studiosus siue amator literarum et librorum. [...]
habuimus ex Cic. Att. 13, 12.
Pandionis Athenarum regis filia, et soror Prognes vxoris Terei regis Thracum. [...]
Viri nomen Martial. 4, 5.
Vrbs magnae Phrygiae. Cic. Fam. 3, 8. 15, 4. et Att. 5, 20.
Amator, siue amicus Musarum. Martial. 7, 75 Delectas, Philomuse, non amaris. Sic 3, 10.
Pharmaci genus, ab auctore dictum. Serenus v. 393 Quid referam multis composta philonia rebus. conf. Not. Keuchen.
vocant.
vt Curatio philoparabolos Cael. Aurelian. Acut. 1, 16, 131 et 144. i. periculosa. Conf. PARABOLI et PARABOLANI.
Amans patris. Arnob. 6 p. 193. Fuit et Cognomen Ptolemaei regis Aegyptii, sed per ironian, quia patre ac matre interfectis, regnum occupauerat. Vid. Iustin. 29, 1.
Megapolitanus, dux Achaeorum praestantissimus, Lacedaemonios et Messenios multis cladibus afflixit, vt est auctor Plutarchus. [...]
i. qui falso philosophiae habitum induit.
Amor et studium sapientiae, atque ipsa adeo interdum sapientia. [...]
quis sit, doceat Cic. de Orat. 1, 212 c. 49 [...]
Quod est philosophi. [...]
Idem. Philosophice viuere Lactant. 3, 14 sub sin.
Philosophum agere disputando, commentando Cic. de Nat. Deor. 1, 6 [...]
A et [
Spectaculis deditus. Cic. Fam. 7, 16 [...]
apud Non. 4, 68 Alterum genus philotheoron.
libertus, vt ipse scribit Fam. 3, 9.
Pl. [Latine Amatoria, Genus veneni, amorem et vt plurimum insaniam ingerentis. [...]
et PHILTRODOTES ae. f. Herbae, apud Apul. de Herb. c. 56 et 65.
Amans, amator. Petron. c. 110 Quam eito etiam philorum obliuiscerentur. al. Filiorum.
Arbor, quam Latini Tiliam vocant: sed etiam sic vocant Membranam tenuissimam inter corticem et lignum tiliae. [...]
i. Chiron. Idem Met. 2, 678 Flebat, opemque tuam frustra Philyreïus heros, Delphice, poscebat.
vel PHILLYRIDES ae. m. Patronym. de Chirone. Ouid. de Arte Am. 1, 11 Phillyrides puerum cithara perfecit Achillem.
dicitur quum glans membri virilis ita tegitur praeputio, vt nudari non possit. [...]
capistrum proprie, vt et [quo nomine dicta instrumenta, quibus ad coêrcendos et quasi capistrandos digitos nimis argutos in alea et tesserarum iactu vtebantur. [...]
Rex Arcadiae, qui quum filiis suis, vxoris secundae impulsu oculos eruisset, ira diuina ipse etiam caecus est factus, et Harpyiae aues rapacissimae cibos eius aut rapuerunt, aut foedaverunt. [...]
Piscis quidam apud Plin. 32 c. vlt. Harduinus legit Phthitarus.
Venae sectio Cael. Aurel. Acut. 2, 18, 104 Phlebotomiam adhibere. Id. Acut. 2, 19, 121.
Idem. Cael. Aurel. Acut. 1, 2, 39.
venam secare. vt Equos phebotomare Veget. 3, 34. Adde Th. Priscian. 1, 37. Octau. Hor. 2, 14 et Cael. Aurel. Acut. 1, 14, 111.
et PHLEBOTOMON i. n. [Scalpellum quo vena secatur. Vti phlebotomo C. Aurel. Acut. 2, 19, 121. conf. Oct. Horat. 2, 4 et. 9 et 21.
Fluuius infernalis flammis aestuantibus rapidus, a [ardeo. [...]
PHLEGIAE, et PHLEGIAS vid. PHLEGYAE, et PHLEGYAS.
Latine Pituita dicitur. Vid. Th. Priscian. de Diaeta c. 10.
Qui phlegmate abundat plus satis. Idem 14.
Latine Inflammatio dicitur, siue collectio, quoties sanguis vtilis et mediocriter crassus, fertur subitus in aliquam corporis partem. [...]
Vnus ex equis solis [quod est ardere, dictus. Ouid. Met. 2, 154 [...]
Gemmae genus, quod flamma quaedam intus ardere videtur Plin. 37, 11.
vel PHLEGRE es. f. [vt scribit Plin. 4, 10. [...]
quibusdam in Thessalia, aliis in Macedonia: Plinio vero 3, 5 [...]
Martis filius, rex Lapitharum, Ixionis pater, habuit Coronidem siliam, quam Apollo vitiauit, vnde suscepit Aesculapium: quod pater dolens, incendit Apollinis templum, proinde eius sagittis est ad inferos trusus. [...]
Dioscoridi Herba est caulem habens aculcatum, et folium hispidum, quam nonnulli Stoeben appellant. Vid. Plin. 22, 11 s. 13.
Vnus ex illis, qui in naui Argo fuerunt, silius Bacchi, vt Valerius habet Argon. 1, 411.
est Vrbs in medio Sicyoniae, Argivaeque et Cleonum, vbi religiosissime colebatur Hebe. Castellum Phlium nominat Plin. 4, 5. Hinc
Habitatores Phliuntis. [...]
et PHLOGITES ae. m. quem et Chrysitem vocant, gemma Ostreae Atticae assimilata, inuenitur in Aegypto. Plin. 37, 10 et 11. Solin. c. 40.
quo pro ellychnio vtuntur. Plin. 25, 10 s. 73. Verbascum Graeci phlomon vocant etc. Add. Apul. de Herb. 71.
Herbae nomen Phlomo affinis. [...]
Latine Flamma dicitur. Sic vocatur genus floris. Plin. 21, 10 (11) Colore tantummodo placet Iouis flos, odor abest, sicut et illi, qui Graece phlox vocatur.
Sommi filius apud Ouid. Met. 11, 640. [...]
Bos marinus, a sono mugitus. [...]
Piscis alius est, paruus delphinus. Vid. Spanheim. de Vsu et Praest. Num. diss. 4 p. 234.
Vrbs minoris Phrygiae, Atheniensium (vt inquit Ptolemaeus) colonia. [...]
Vnde Muricem Phocaicum Ouid. Met. 6, 9 posuit, a Phocaea, non procul a Sardibus. Manus Phocaicae Lucan. 3, 173.
Aliud Adi. [
Al. Phocias.
Atheniensis, ex Nepote notus ob innocentiam.
teste Liuio 32, 18 [...]
Qui Phocidem incolunt. [...]
Filius Aeaci, cuius meminit Ouid. Met. 7, 477.
Mylesius philosophus contemporaneus Theognidis. [...]
Fatiloqua, quae Phoebei numinis concepto afflatu fureret et agitaretur, in bacchantis imaginem. [...]
dicitur Luna, Phoebi soror. [...]
Apollo, Iouis et Latonae filius, eodem partu cum Diana genitus, quae et ipsa Phoebe vocitata est. [...]
Aliud Adi. [i. Aesculapius. Dona Sidon. Carm. 4, 7.
Phoebi filius, Aesculapius. Virg. Aen. 7, 773. Fulmine Phoebigenam Stygias detrusit ad vndas.
vid. PHENEVS.
vel PHOENÎCE es. f. [Asiae regio: sic dicta a Phoenice, Neptuni et Libyes filio, vt Stephanus auctor est: ad quod accedit Sil. quum inquit 1, 89 [...]
Regionis incolae, quos Strabo 16 arithmetica et astronomia insignes scribit. [...]
vel PHOENICIVS a, um. Adi. [Quod est purpurei coloris, a purpura, quae prima commendatione in Tyro tingebatur apud Phoenices, quos mutatis syllabis Poenos appellamus. [...]
Herba. Plin. 21, 25 Est et herba phoenicea appellata a Graecis, a nostris vero hordeum murinum.
Palmae Aegyptiae fructus. [...]
Auis rubentes pennas habens. [...]
Auis, a caudae rubedine ita dicta, quae hiberno tempore Erithacus appellatur. Plin. 10, 29 s. 44 Sic et erithacus hieme, idem phoenicurus aestate.
Filius Agenoris regis, et frater Cadmi: vel, vt alii etiam ferunt, Agenoris pater, a quo regio, in qua habitabat, Phoenicia dicta. [...]
vel f. [Auis. Plin. 10, 2 [...]
vt scribit Pomponius 2, 3. Lucan. 7, 827 [...]
Centauri, de quibus Claudian.... Prostratis rubuit nubigenis Pholoë.
Vnus fuit ex Centauris, Ixionis ex nube filius. [...]
Vocis, pronuntiationisque magister et moderator. [...]
filius. Ouid. Met. 12, 433. Sed vehementer fluctuat lectio.
teste Seruio, pater Ilionei Troiani, Aeneae in fuga comitis: Mercurio deo eloquentiae fauente semper pugnauit. [...]
vt Seruius est auctor ad Aen. 5, 824. [...]
Pater fuit Medusae. vnde PHORCYNIS nomine Patronymico, ipsa dicitur. Ouid. Met. 5, 230 Dixit: et in partem Phorcynida transtulit illam.
Aliud Patronym. Propert. 3, 22, 8 Sectaque Persea Phorcydos ora manu.
Aluminis species. Plin. 35, 15.
vel FORMIO ônis. Formiones, [Tegetes sunt ex iuncis, aut straminibus contextae, apud Vlpianum l. 12 §. 12 de instructo et instrumen. legat. in P.
teste Cic. de Orat. 2, 75 [...]
trissyl. , i. m. [Primus Inachi fluuii filius, qui initio dispersos populos in vrbem coëgit, appellauitque Phoronicon. [...]
quo nomine vocatur Inachus fluuius apud Senec. Thyest. s. 1.
10. puellam intelligit, Inachi filiam, neptem Phoronei.
Veneris stella dicitur, quae Latine Lucifer, vt testatur Cic. de Nat. Deor. 2, 54. Martial. 8, 22 Phosphore redde diem.
Rex Parthorum et Persarum fuit: de que sic Strabo 6 Itaque non tropaea tantum Romam miserunt Parthi, quae adversus Romanos quondam erexerant, verum etiam liberos suos Caesari Augusto credidit Phraates. [...]
Calami genus. Plin. 32, 10 Phragmitis radix recens tusa luxatis medetur, et spinae doloribus ex aceto illita. Nomen videtur a [sepe.
Forma loquendi, et dicendi modus s. dictio. Quinctil. 8, 1 pr. Dicta [quod est fari et disserere. Add. Quinctil. 10, 1, 42 et 87 seq.
dicuntur a Graecis Praecordia, quae exta nuncupant. [...]
Morbus laedens mentem, et ad insaniam, furoremque deducens. Morbus acutus in febre superueniens, quum aegrotantes desipiunt, et aliena loquuntur. Vid. Cels. 2, 1 et 3, 18.
Idem. Iuuen. Sat. 14, 136 [...]
Qui phrenesi laborat. [...]
Iidem qui Phrenetici. Cels. 3, 18 Ex Phreniticis alii hilares, alii tristes sunt.
Phreneticum esse, Phrenesi laborare. Cael. Aurel. praesat. Acut. Phrenetizandi causas dicere.
Prudentia. Cic. Offic. 1, 135 [...]
Meretriculae nomen est apud Plaut. in Merc. Latine Prudentulam sonat.
Animal quoddam, quod se ignorare Plinius ait, quum tamen remedio esse quartanis ex Chrysippo counnemoret 30, 11.
Regio Minoris Asiae, a Phryge amne, qui eam a Caria diuidit. [...]
Qui ex Phrygia est. [...]
Qui acu pingit, vel qui vestes acu intexit. [...]
Qui ex Phrygia est. [...]
vt Phrygianae vestes: h. e. Acu contextae, et filis aureis decorae. [...]
Nomen meretricis apud Athenas, de qua Quinctil. 2, 15. [...]
Herba eadem, quae Paronychia, ita dicta, quod [hoc est rubetis, aduersetur. Plin. 25, 10 et 27, 12 etc.
a Graecis Ranae genus appellatur omnium maximum, in vepribus tantum viuens, vnde et Rubetam Latint appellant. [...]
Athamantis regis Thebarum filius, fraterque Helles, vt scribit Hesioaus: qui quum nouercales insidias ferre non possent, et consentiente patre aufugerent, in Asiamque traiicerent, vecti ariete, cuius vellus erat aureum, Helle puellari more exterrita, decidit in Pontum. [...]
de Hellosponto. Ouis Ouid. Epist. 6, 104. Vellera Idem. Met. 7, 7.
vt scribit Seruius in illud Virg. Aen. 1, 284 [...]
Qui Phthiam habitat. Cic. Tusc. 1, 21 Primo libro loquentes multos facit, duobus Pherecratem quendam Phthiotam senem, quem ait a Deucalione ortum, etc.
Regio Thessaliae, cuius Phthia caput. Mela 2, 3 In Phthiotide Phthia.
Latinis dicitur Morbus pedicularis, [quos et pedes et pediculos vocamus. [...]
epitheton piceae, de qua Plin. 16, 10. Vid. Theophrast. Hist. 2, 3.
Tabes, morbus, quo pulmonis exulceratio fit. [...]
Pthisi laborans. Quasi phthisici consumuntur Scribon. 186. Plin. 24, 15. et 26, 11. Martial. 11, 22 et ibi Scriuer. et Gruter.
Phthisi laborare. Sidon. Epist. 5, 14 Iecorosis et phthisiscentibus medicabilis.
Sonus Latine dicitur: vnde Diphthongus. [...]
sunt Medicamenta, quibus medici vtuntur abigendis infantibus in vtero enectis: quae Ecbolia quoque dicuntur, id est eiectoria. [...]
vocant aliqui Nardon Agrion, siue Creticum, folio oleris aori, caule cubitali, geniculato, in purpura albicante, radice obliqua
villosaque, et imitante auium pedes. [...]
teste Donat. Ter. Adelph. 3, 3, 59 (4, 49) Syre, praeceptorum plenus istorum ille. s. phy: domi habuit vnde disceret?
et 32, 11.
Frutex. [...]
vt scribit Plin. 4, 12. Lucan. 9, 40 Tunc ausum classi praecludere portus, Impulit, ac saeuas meritum Phycunta rapinas. Sparsit.
Locus custodiae, carcer. Plaut. Capt. 3, 5, 93 Illic est abductus recta in phylacam, vt dignus est.
Custos carceris. [...]
Oppidum est Phthiotidis, regionis Thessaliae, cuius meminit et Homer. in Catalogo nauium. Sub imperio Protesilai fuit. vid. Lucan. 6, 352. Hinc
Protesilaus. Ouid. de Arte Am. 2, 356 Phyllacides aberat, etc. Geminata L ad Syllabam producendam.
etc. i. Laodamia Protesilai vxor.
Graeca dictio est [hoc est a custodiendo, asseruando, siue tuendo deducta, significatque modo Antidotum, quo nos aduersus venena tuemur et praemunimus, modo Locum custodiae destinatum. [...]
vocabantur, Qui phylacteria seu amuleta consiciebant praebebantque. [...]
Magistratus, atque adeo imperii nomen apud eas gentes, quae in [tribus, s. generationes potius, vel gentes, diuidebantur, quod in oriente praesertim consuetum esse, satis constat. [...]
Castellum Atticae. Corn. Nepos 8, 2. Vid. Meurs. de Pop. Attic. p. 144.
cognomento Dyticon, herba est Democrito, purparam tingentibus vtilis. Hermol. in Corol.
inquit Seruius) Regina Thracum fuit, et Lycurgi Thracum regis filia. [...]
Herba, alias marrubium. Apul. de Herb. c. 45.
quasi tu enatum quiddam dicas, quid sit doceat Cels. 5, 28 [...]
Collyrium Euelpidis. Cels. 6, 6, 20 Id quoque Euelpidis, quod Phynona appellabat, hic vtile est etc. Ponit enim deinde Collyrii totam descriptionem.
massam farinaceam notat proprie: est et Gummis genus Plin. 12, 23.
quasi tu bullas aut vesicas, certe inflatum quiddam, dicas, sunt velut abortus quidam margaritarum, caua corpora, de quibus ita Plin. 9, 35 [...]
Pl. [sunt Gemmae, ad naturalium similitudinem effictae ab artisicibus. [...]
Genus piscis marini, admirabili magnitudine. [...]
Latine Natura dicitur. 2 Physes gemmae facticiae vid. s. l.
Naturalis. Ratio physica Cic. de Nat. Deor. 2, 55 c. 21.
vt, Physica Aristotelis, Libri, qui de rebus naturalibus tractant. [...]
Qui physicae dat operam. [...]
etc.
Res naturales scrutari, quasi interpretatur Scalig. ad Catal. p. 193. Sed ipse videtur praeferre lectionem Fissiculo, de qua s. l. sub FINDO.
De naturis disserens.
vel PHYSIOGNOMON onis. m. [Qui hominum mores ex corpore vultuque cognoscit. [...]
Herba est amatoria, quare ob id eam contemnunt, qui de herbarum viribus aliquid scriptum accuratius reliquerunt. [...]
vid. PYTHON.
PIABILIS, PIACVLARIS, PIACVLVM vid. PIO.
syllabica adiectio in Quispiam, Vspiam.
PIAMEN, PIATRIX vid. PIO.
Auis, magnitudine palumbae, alis vario colore, et praesertim caeruleo depictis, humana verba proferens. [...]
PICARIA, PICATVS vid. PIX.
Arbor eiusdem cum pinu generis, inquit Dioscorides, sed quundam flagitant specierum differentiam: differt enim a pinu picea, quod pingaiori ac tenuiori folio est, quodque minus alta, minusque recta quam pinus adsurgit: praeterea et conum minorem ac
magis algentem, nucleos quoque resina perfusos gerit. [...]
Picea siluestris. Plin. 14, 20. Sed Hard. pinaster.
Regio Italiae, in qua est Asculum, a Pico Martio aue dicta, cuius ductu et auspicio Sabini, quum Asculum prosiciscerentur, in vexillo eorum picus consederat. [...]
Qui Picenum inhabitant. [...]
Idem quod Picenus. Martial. 13, 47 Picentina Ceres in niueo sic nectare crescit, etc. De panibus Picentinis.
Praecipua vrbs Picentinorum. Sil. 8, 579.
etc. [...]
PICEVS, PICINVS, PICO âre. Vid. PIX.
Genus lactucae, siue cichorei agrestis, ab amaritudine nomen trahens. [...]
Genus lactucae, Augustin. Quaest. 21, 21.
Plur. Pictae, naues scilicet. Veget. 5, 7. [...]
inter verba praelicenter sicta a Laberio refert Gell. 16, 7. [...]
vel PYCTATIVM vid. PITTACIVM.
Iidem qui PICTONES. Paullus in Petrocor. 1, 287 Dum Pictauorum doctor floreret in oris.
et PICTONICVS a, um. Adi. Auson. Epigr. 51 Rufi Rhetoris Pictauici. Litus Pictonicum Idem Epist. 9, 36.
PICTOR, PICTVRA vid. PINGO.
Deus, qui in sacris Romanis adhibebatur. [...]
Parua auis est. [...]
Saturni filius, augur: de quo fabula talis est. [...]
ex Onomastico Argentor. laudat Pareus Lex. crit. Hinc Pientissimus, de quo in PIVS, n. 4 sub PIETAS.
Strabo 10.
Mons et ciuitas Boeotiae, quam primus PIERVS, Lini pater, aedificauit, Musis sacer. Plin. 4, 8 Pierus dicitur. Est et Regio Macedoniae Plinio ib. c. 10.
inquit Sextus Pompeius, Musae dicuntur, propter amoenitatem ac solitudinem Pierii montis, quo eae secretis locis propter studia liberalia delectantur. [...]
idem fere quod Musicum, aut Musis sacrum. [...]
Pater nouem puellarum, quae in picas versae fuerunt. [...]
Officia ipsumque adeo sensum erga deum, parentes, patriam, patronos, fratres, ciues, complectitur. [...]
Quae pia est erga parentes. Petron. c. 55 Ciconia enim grata, peregrina, hospita, pietaticultrix.
Aeque late patet haec appellatio, ac de Pietatis nomine obseruatum est. [...]
Conseruato amore vel Dei vel coniunctorum. [...]
PIO cum Deriuatis PIACVLVM etc. vid. s. l.
Quem piget laboris, Tardus. [...]
apud Barth. Adu. 46, 1.
Ignauia, lentitudo. [...]
Idem.
Idem. Vulg. Interpr. Prouerb. c. 19, 15 Pigredo immittit soporem.
Idem. Lucilius apud Nonium 3, 169 Languor enim oppressit, pigror, torporque quietem.
Vt Grauari. [...]
Pigrum fieri et lentum. Plin. 18, 18 Mox pigrescit, in Virginem transgresso. Subaud. Sole. de Nilo.
Pigrari. Vulg. Interpr. Act. 9, 38. Vid. Goclen. Obseruat. L. L. p. 440. [
Dolere, seu Molestum esse. Frequentius tamen impersonaliter in tertiis personis. [...]
Sed Elmenh. legit Piger p. 157.
s. potius PYGMALION ônis. m. [Beli regis Tyri filius fuit, frater Didonis, qui, dum ardentissima auri cupiditate stagraret, animum ad Sichaei patruelis sui opes appulit, illumque spe potiundi auri ante aras, clam et dolo interemit. [...]
etc.
Vnguentum, quo vtuntur puellae ad pingendam et fucandam faciem. [...]
Qui pigmenta vendit. [...]
Pigmento obductus. Tertull. de Cult. fem. 2, 13 Taliter pigmentatae, Deum habebitis amatorem. Crinis Prudent. Hamartig. v. 315.
nomen, quod pigritiam significet, profertur ex Non. 3, 170. Sed Mercerius PIGRET. v. v.
vel eris. n. [Quod illi, cui debemus, interim tradimus, retinendum donec soluatur debitum. [...]
Pignora capere. [...]
al. Pigneratio.
Vt, Vsuscapio. etc. [...]
Qui pignus accipit. [...]
ICt in Dig.
siue PIGNORATICIVS a, um. Adi. [Et elliptico Si agat pigneraticia debitor l. 3 §. 2 D. de transact. [...]
PIGRESCO, PIGRO, âre. et PIGROR âri. Vid. PIGER.
a Pinso, pinsis; Vas concauum, quo antiqui siccata frumenta pinsebant ac contundebant. [...]
Per pilas. Vitruu. 6, 11 Itemque quae pilatim aguntur aedificia -- Extremae pilae in his latiores spatio sunt faciundae etc. Alia significatione vid. sub PILVM.
Instrumentum lusorium est, rotundum ad similitudinem sphaerae. [...]
Globulus, et sphaericum
quiddam ac rotundum. [...]
Ad pilam pertinens. Lusio pilaris Stat. Silu. 4 praefat.
praestigiatores dicuntur, Qui leui agitationi pilulas, seu paruas pilas videntur emittere, aut in vas iniicere, quum secus faciant. [...]
Minister aliquis ludentium pila in balneis, numerandis credo pilis praefectus, vt hodie quoque fieri solet in simili genere. [...]
Itaque PILOTELLVS vel PILOCELLVS Isidoro est parua pila. [...]
Genus Lapidis candidissimi. Cato apud Fest. h. v. Lapis candidior quam pilates.
vid. PILVM.
inquit Festus, Vehiculi genus, quo matronae serebantur. [...]
vel PILEVM i. n. [Tegmen capitis. [...]
vel PILEOLVM i. n. Dimin. [
Pileo tectus. Liu. 24, 16 extr. [...]
s. PILEO ônis. m. Qui pileos conficit.
ex Graeco cogo, etiam ductum esse tum pileus indicat, tum, quae de PILATVS post ponemus sub PILVM. [...]
Densans, vid. Seruii locus, quem damus in PILATVS sub PILVM. Sed Ammian. 31, 2 Inimica castra pilantes, i. praedantes.
Densatus. Vid. sub PILVM. Pro Spoliato Ammian. 14, 2 [...]
apud Non. 2, 259 Extorrem hanc domo faciam pilatricem pallii, i. furem, spoliatricem.
Armorum genus, hastile pedum quinque et semis, ferro triangulo vnciarum novem: ad cuius ictum praecipue exercebantur milites: quod arte et virtute directum, et scutatos pedites, et loricatos equites saepe transverberat. [...]
Pilo armatus. [...]
Conserto agmine. [...]
Iouis filius. [...]
Idem videtur, qui Pilanus s. Triarius, certe in iis locis, vbi primus pilus, i. centurio primus Triariorum legionis alicuius appellatur, vt Caes. B. Gall. 2, 25 [...]
Nomen generale est, tenuium filamentorum, quibus natura vestiuit animalia. [...]
Pilos emittere. [...]
pro depilatus, apud Martial. 10, 48, 2 vbi Scalig. legit Atque pilata redit etc. [...]
Pilis abundans. [...]
Thraciae mons est et locus, vt scribit Strabo 10. Vnde
Vt, Pimpleides Musae. [...]