CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

A Prima litera Alphabeti in omnibus fere linguis; paulo alia tamen eius pronuntiatio apud Orientales, quam apud nos. Apud Latinos veniae et absolutionis erat nota, uti C. condemnationis. uti docet Pier. Hieroglyph. l. 7. c. 23. Alpha Graecorum, in mystico sensu, initium denotat, sicut finem Omega. Utrique literae Servator mundi se comparat, Apoc. c. 1. v. 8. vide Epiphan. in Anchorato. Origen. tractat. 1. in 5. Ioh. Pier. in Hieroglyph. l. 47. c. 34. Graecis haec litera *)apeilh\, id est, comminatio dicitur, quod in Sacris passim litera A comminationes divinas ordiatur. Sixt. Senens. Biblioth. l. 3. Etiam imperfectionis nota est, secundum Gloss. ad Gratiani Can. postquam 13. quaest. 2. *w est ultima litera Graecorum, et A prima, et designat *w consummationem et perfectionem; A initium et imperfectionem. etc. Macri Fratres Hierolex. In ratione numerandi, quam haud ab omnibus receptam, et si aliquando recepta, desuetudine iam abolitam, notat Baron. A annos 500, designabat, ut ceterae Alphabeti literae alios numeros, de quibus vide infra, in Numerales Notae. Apud Ugutionem MS. versiculus iste de litera A. occurrit:

Eidem vero literae, si recta linea superaddatur, 5000. significat. Sed et Musica nota est, et in superscriptione cantilenae, ut altius elevetur, admonet: ut ex Notkero in Opusc. cui tit. Quid singulae literae in superscriptione significent cantilenae, edito Tom. V. Antiqq. Lect. Canisii Part. 2. p. 739. etc. docet Car. du Fresne Gloss. Vide infra in Nota Musica. In Insignibus porro eiusdem usus est. A namque cum gladio et pugione, vetus Dietrichsteniae Familiae fuit tessera, ut quam Conrado S. Chuenzeli, qui circa initium Saeculi XIV. vixit, filioque eius Chiloni, qui Henrici II. lineam clausit, tribuit Bucelinus, apud Phil. Iac. Spener. Oper. Herald. Part. II. l. 2. c. 21. ubi de Principibus, Comitib. et Baronib. de Dietrichstein. Sed et A nigrum in fascia argentea gestant Barones et Comites Althannii, apud eundem ibid. Part. 1 Sect. IV. Membro 5. §. 2.

A. D. apud priscos notae erant, ante diem significantes: quod imperiti Scriptores cum ignorarent, pro a. d. scripserunt ad. Recte igitur illud esse animadvertendum, monuit Paul. Manut. quod, ubi apud Ciceronem in expressis libris legitur, Ad 4. Kal. Ad 6. Id. Ad 3. Non. et similia, in vetustioribus libris legatur, A. D. Prateius apud Ioh. Calvin. Lex. Iur.

A. D. P. apud Val. Probum est, Ante diem pridie. Sic ante diem pridie Nonas, est quod Graeci dicunt, pro\ mia=s2 *nonnw=n. Unde apud Ael. Lamprid. in Alex. Sev. Ex actis urbis ad pridie Nonas, scribit et distinguit Salmas.: ex actis urbis A. D. pridie Nonas, etc. Quod etiam ante eum Casaubonus adnotavit, Not. ad h. l.

A. T. M. D. O. Valerio Probo denotat, Aio te mihi dare oportere: quae personalis actionis fuit formula, quia persona rei nominatim in agendo notabatur; et stricti iudicii, quia simpliciter, ut Cicero ait, aspere et directo oportere, de certa definitaque summa dicebatur. Ait vero antiqui pro affirmo et contendo dicebant, auctore Nonio; unde Ciceroni aientia dicuntur, quae Graecis forensi et litigiosa [orig: litigiosâ] voce, kathgorika\, Hotom. apud Calv. Lexic. Iur.

A Commentariis dicebantur qui praeerant commentariis, id est, qui in commentarium custodias referebant et velut diarium earum conficiebant. Hos Ascon. ut et Iurisconsultus Commentarienses vocat, Spiegel. apud Eundem. Vide infra in voce hac.

A Cubiculo pro qui Principali cubiculo Minister adscriptus est. Vide infra in voce Cubicularius: Item Praepositus Cubiculi.

A Libellis vocabantur qui Principi in libellorum supplicum negotio inserviebant, Ioh. Calv. ubi supra. Vetus Inscr. D. M. QUADRATO. SCRINIARIO. A. LIBELLIS. id est, Scriniario libellorum: ut Scriniarius ab Epistolis, pro Scriniarius Epistolarum. Nempe sic dicebantur, qui in officio scrinii libellorum vel epistolarum scrinium gerebant. Salmas. ad Ael. Lamprid, in Alexand. Sev. Vide infra in voce Scriniarii, etc.