December 2004 Ruediger Niehl markup
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell check - orthographical standardization performed
06/2005 Peter Stroebel markup
semi-automatic lemma-correction
05/2006; 06/2008; 06/2010; 12/2010; 02/2011 Antonio Javier Ortiz Cano; Reinhard Gruhl markup
largely revised

image: as0005

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.


image: as0006

[gap: praeliminaria]
image: s0001b

A Memoria nomen officii in Imperat. Aula, apud Ael. Lamprid. in Alexand. Sev. Postmeridianas horas subscriptioni et lectioni Epistolarum semper dedit operam, ita ut ab Epistolis et Libellis et a Memoria, semper assisterent. Nonnumquam etiam, si stare per valetudinem non possent, sederent, relegentibus cuncta Librariis et iis, qui scrinium gerebant. Graece oi( *mnh/mhs2 proestw=tes2. Intelliguntur nempe Magistri Memoriae, seu Proximi Memoriae, aut a Memoria, qui primi et principes erant in scrinio Memoriae. vide infra ad Memoriam.

A Pedibus Ad Pedes Circumpedes Pedisequi dicebantur apud Romanos servi, qui Dominum comitantes sequebantur; cum contra Amici, obsequium facientes; anteirent, hinc Anteambulones et Antepedes vocati. Salmas. ad Treb. Pollionem in Claudio.

A Pendice vide infra.

A Pugione nomen ministerii apud vett. Romanos non ignobilis, de quo Ael. Lamprid. in Commodo, Tuncque primum tres Praefecti Praetorio fuere, inter quos libertinus, qui a pugione appellatus est. Ubi cum nonnulli, Libertinum hunc reliquorum duorum tantum ministrum esse volunt, falluntur: maior enim contra huius, quam reliquorum dignitas et honor fuit, ut cui pugio, Imperii insigne, esset commissus. Salmas. ad h. l. vide infra in voce Pugio.

A Punctis dicebatur qui praeerat reditui aquariorum. Frontin. de Aquaeduct. l. 2.

A Secretis dicti sunt, qui ab ore Principis imperia accipiebant diplomatum scribendorum, edictorumque, quae in consilio selecto secerni consuevere. Secretorum Notarii appellantur Fl. Vopisco in Aureliano: Mnestheum quendam pro notario secretorum habueras. Vocem Graeci etiam Barbari usurparunt, *)ashkrh=tis2 dicentes. Sed et nomen declinabile finxerunt, o( *)ashkrh/ths2, tou= *)ashkrh/tou: quemadmodum Latini recentiores Asecretam Asecretae dixere, ex illo *)ashkrh/ths2, *prwtoshkrh/thn, iidem quoque appellavere, quem alii prwtoashkrh/ths2 etc. Hodie Secretarii. Salmas. ad l. c. Vide infra, ubi de Notarus Secretorum.

A Studiis nomen servi literati apud Romanos, qualis Alexius fuit in Attici domo apud Cic. l. 5. Ep. 20. et l. 7. Ep. 2. et l. 16. Ep. 15. vide quoque infra, voce Liberti.

A Veste vide infra Vestianum, etc.

AA [1] amnis Belgii, in Transisalana provinc. Stenovicum urbem alluit, et postea in sinum Australem se exonerat, ad Blockzill fortalitium, in eadem provinc. Hinc a quibusdam Blokzill Aa dicitur.

AA [2] amnis in Gallia [orig: Galliā] Belgica [orig: Belgicā] apud Atrebates scaturiginem habens, civitates Sanctum Audomarum, et Tervannam, Morinosque populos alluit, Flandriam a Picardia [orig: Picardiā] distinguit, atque disterminat, ac tandem in mare Britannicum effunditur. Ortel. in Theat. Orb. Terr. Prope locum, ubi post Caletum Anglis ereptum, Gallos praelio superatos refert Strada l. 1. A. C. 1558. Velicer Sidonio,

Bructerus ulvosa [orig: ulvosā] quem Velicer alluit unda [orig: undā].

Ubi tamen malim Vel Nicer, sic enim legitur in editionibus Sirmondina [orig: Sirmondinā], Colviana [orig: Colvianā], et Savaroniana [orig: Savaronianā]. Baudrando Velicer, est fluv. Westphaliae, similiter Aa dictus, qui Bockholtiam alluit, et in Isalam veterem excipitur, infra Anholtium. oppid. in Zutphaniae Comitatu.

AA [3] amnis Westphaliae, Monasterium urbem alluens, et post duo milliaria Germanica in Amasium se exonerans.

AA [4] fluvius Westphaliae, Stenfortiam oppid. Monasteriensis dioeceseos alluens, et postea in Vechtam fluens, 2. leuc. infra in Boream.

AA [5] vel AAS fons Bearniae, des Atquebuxades fons des Atquebuxades dictus: quia virtus ei peculiaris inest, vulnera sanandi, quae sclopetorum ictibus infliguntur. Davity in descript. Europae.

AADA [1] fluviolus Brabantiae, Helmontium opp. rigans, et dein Buscoducum, ubi Dommelae et Diesae iungitur, et duabus ab hinc leucis in Mosam fluvium se exonerat.

AADA [2] vide Adua vel Abduas, infra, Tschud, Rhaetia.

AAETIUS nomen proprium viri. Valer. Flaccus l. 7. Argon. Ita priores editiones. Atqui nec Aaetius viri alicuius proprium nomen est, sed epitheton Absyrti, fratris Medeae; nec in 7. Valerii libro invenitur, sed octavo, vers. 379 ac ita legendum,


page 2, image: s0002a

--- - Illinc Aeetius heros,
Obsidet adversa [orig: adversā] tentoria Thessala classe.

Vide Nic. Lloydium Dictionar. infra voce [correction of the transcriber; in the print voec] Aeta.

AAHOLTIUM Germanice Aholz, S. Haholz, al et Haholtum, nomen prisci Comitatus in Westphalia, quem Imperio vacuefactum A. C. 1010. Henricus II. Imperat. Ecclesiae Paderbornensi concessit, postea Bernardo Comiti Lippiensium conditori, Lotharii Imp. Duci bellico, ab hoc feudi lege collatum. In eo Lemgovia, Detmold. et alia. vide Spenerum Oper. Herald. Parte Spec. l. 1. c. 54. §. 1. et 9.

AAHUSIUM oppid. Westphaliae, in ditione Episcopi Monasteriens. ad alterum fluvium Aa, qui postea cadit in Leggam, Tribus leucis distat a Coesfelda, et 5. ab Oldesalia, in Merid.

AAIN-CHARIN vicus celebris, in montanis Iudaeae, 2. milliar. ab Hierosolyma [orig: Hierosolymā], in ruderibus civitatum Sacerdotalium exstructus. Hic Zacharias et Elisabetha, S. Iohannis Baptistae parentes, commorati, Davity in descript. Asiae.

AAMA-CULLANDIN Rex Aethiopiae, saeculo 8. Genebr. Victorin.

AANETA Provincia d'Anguis, in Scotia. Ei Mernis a Borea --- Gouvre ad Merid. et mare Germanicum ad Ortum. Forte Veterum Horestia est, Anglis Forestia. Camden Brittan. Buchan. l. 2.

AAR [1] V. ARULA, vel AROLA. Alius eiusdem nominis fluv. est in Comitat. Waldeccensi, et in Bavaria.

AAR [2] celeberrima 90. illarum Insularum, quae a Fionia Daniae dependent Pet. Mont. in Merc.

AARAK una ex praecipuis Persiae urbibus. vide Hyrcania, De Valle.

AARAM vel ZAGRAB.

AARASSUS urbs Pisidiae, ex Artemidoro apud Strab. l. 12. forte Ariassis Ptolomaei.

AARON [1] filius Amram, frater Mosis, Hebraeorum primus Pontifex consecratus, fratris sui verba populo referebat, quod ille balbus esset: Ad Levitici Sacerdotii administrationem a Deo per Mosem vocatus, et confirmatus hoc modo. Cum Israelitarum quidam indigne ferrent, in solum Aaronem collatam sacerdotii dignitatem, praecepit Dominus Mosi, ut a singulis Israelitarum familiarum principibus singulas virgas acciperet, et sua [orig: suā] cuiusque in virga [orig: virgā] nomen scriberet, easque in Oraculi tabernaculo reponeret; futurum enim, ut quem Dominus virum elegisset, eius virga fructificaret: quod cum fecisset Moses, postridie tabernaculum ingressus, vidit Aaronis virgam, Leviticae familiae principis, fructificavisse, floreque edidisse, et amygadala peperisse. Num c. 17. Latine mons, sive montanus: aut docens, vel concipiens. Philo Allegorice, (uti solet) Mosen menti, Aaronem verbo similem facit. *pa/nta ga\r tau=ta tw=| lo/gw=| sumbe/bhken, o(\s a)delfo/s2 e)sti dianoi/as2, Omnia, haec, inquit, sermoni accidunt, qui frater mentis est. Lib. Quod deterius potiori insidere soleat. Pater fuit IV. filiorum. Nadab. Abihu, Eleazaris et Ithamaris, e quibus duo priores mortui sunt coram Iehova, quum offerrent ignem extraneum coram Iehova in Deserto Sinai, Numeror. c. 3. v. 4. et c. 26. v. 61. reliqui duo binas constituerunt Familias Sacerdotales, ut videre est infra. Obiit in vertice montis Hor, iuxta terminum terrae Edomaeorum, quo ipsum cum fratre Mose et filio Eleazare, qui ipsi in Pontificatu successurus erat, ascendere iusserat Deus, Ibid. c. 20. v. 23. et seqq. Quumque viderent totus ille coetus exspirasse Aaronem. Fleverunt Aaronem triginta diebus tota domus Israelis, vers. ult. Tempus mortis accurate notatur, Ibid. c. 33. v. 33. et 39. Mortuus anno quadragesimo ab exitu Israelitarum e terra Aegypti, mense quinto, primo die eius mensis. Erat autem Aaron natus centum viginti tres annos: quum moreretur in Hore monte vide quoque Deuteron. c. 10. v. 6. Ante Mosen fratrem mense 7. Eius filii duo Eleasar et Ithamar, binas constituerunt familias Sacerdotales; ut dictum: quarum prior tantum Pontificalis fuit. Numerorum c. 20. v. 28. Et exuens Moses Aaronem vestibus ipsius, induit eis Eleasarem filium ipsius. Et mortuus est Aaron ibi in vertice montis. Turbata autem postea successio. Heli enim Pontifex Ithamarides fuisse creditur; sed huius posteri Pontificatu rursus exciderunt, Salomonis tempore per Abiatharem. Quo amoto, ad veram stirpem honor iste postliminio rediit, per Zadocum Eleasaridem, 1 Reg. c. 2. v. 27. Vide Fr. Burmann. Synops. Tom. I. l. 4. c. 8. § 18. et 19. ut et infra passim, inprimis ubi de Hebraeorum Pontifice Summo.

AARON [2] filius Mahdi, Arabibus Harum, vel Harachid-Bila, 24. Calipha Babylonius, Saracenorum Amirrhas, eadem [orig: eādem] nocte, qua [orig: quā] imperium inivit, nuntium de nato sibi filio accepit, quem Maimon appellavit; cum vero in Asiae provincias exercitum trecentorum millium militum duxisset, ad turpe foedus perpulit Nicephorum Imperatorem, qui pactus est, se ei daturum annue trecenta milia aureorum, tributum capitis Imperatoris, et tria pro capite filii sui. A Carol M. munera accepit, eidemque vicissim misit. Paulus l. 24. A. C. 803. Sigebert. in Chronicis, et Zonaras. Cum regnasset annos 23. moritur anno Hegirae 193. A. C. 809.

AARON [3] Magus quidam insignis, qui cum gratia [orig: gratiā] et auctoritate plurimum apud Manuelem Comnenum Imperatorem posset, Magiae accusatus est, et excaecatus, cum simulacrum testudinis prolatum esset, in quo erat imago hominis, qui ambos pedes habebat in compedibus, et pectus clavo transfixum: deprehensus est etiam evolvens librum Solomonium, qui cum legebatur, legiones daemonum adducebat, subinde interrogantium, cur accersiti essent, ac iussa alacriter exsequentium. Nicetas, Car. Steph.

AARON [4] Persarum Rex, qui ingentia munera, inter quae horologium mira [orig: mirā] arte concinnatum, et Elephas, Carolo M. primo Romanorum Imperatori misit. Aemil. l. 3. An idem cum Aarone, filio Mahdi? vide supra, it. voce Arachid.

AARON-BEN-ASER celebre inter Rabbinos nomen. Genebr. A. M. 476. Serar. l. 1. c. 8. de Rabbinis.