December 2004 Ruediger Niehl markup
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell check - orthographical standardization performed
06/2005 Peter Stroebel markup
semi-automatic lemma-correction
05/2006; 06/2008; 06/2010; 12/2010; 02/2011 Antonio Javier Ortiz Cano; Reinhard Gruhl markup
largely revised

image: as0005

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.


image: as0006

[gap: praeliminaria]
image: s0040b

ACHSAPH urbs in tribu Aser Ios. c. 11. v. 1. quae c. 19. v. 25. dicitur Axaph, Hieronymo Chasalus dicitur, in 8. lapide Diocaesareae, ad radicum montis Thabor, in campestribus sita. Davity.

ACHYRUM Urbs Poloniae ad Vorskloam fluv. in Volhinia inferiori et confinio Mulcoviae, cum arce in monte. Distar a Borysthene, 35. leucis Polonicis in Boream. Guill. le Vasseur.

ACHZIB palaestinae locus, Ios. c. 15. v. 43. In tribu Aser, Hieron. cui Dippa est, in nono milliario Ptolemaidis, pergentibus Tyrum. Alia ab Achsab, et eadem cum Eodippa. Vide Eidippa.

ACIAPONDA oppid. Indiae extra Gangem, in ora sinus Bengalae et Regni Pegu, cum portu 80000. pass. ab Arachamo in meridiem.

ACIARIUM medio [orig: mediô] aevo [orig: aevô] dicta est indurata ferri acies Graece sto/mwma. Nam stomw=sai, indurare, Glossae exponunt, Imo indurare aciem, Plin. l. 34. c. 14. unde Acier Gallorum de Chalybe. Vide Salmas. ad Solin. p. 1078. et seqq.

ACIBALIANA Africae locus. In Collat. Carthag.

ACIBI populi Sarmatiae Europaeae ad fontes Borysthenis Septentrionalis.

ACICHORIUS dux in ea expeditione, quam Galli adversus Paeoniam susceperunt. Pausan.

ACICULA vide infra Spinula.

ACIDALIA Veneris epitheton, vel quia inicit curas, quas Graeci (inquit Servius ) a)ki/das2 vocant, vel certe a fonte Acidalio, qui est in Orchomeno Boeotiae civitate, in quo se Gratiae lavant, quae Veneri sunt sacratae. Ipsius enim et Liberi filiae sunt. Virg. Aen. l. 1. v. 723.

--- --- At memor ille
Matris Acidaliae --- --

ACIDALIUS Valens, Vitstochiensis, scripsit Notas in Curtium et Tacitum, Coniectanea in XII. Panegyricos vett. Varias Lectiones et Castigationes in Vell. Paterculum, Plautinarum divinationum et interpretationum l. xx. Orationes, Epistolas, Poemata. Vide Barthium Adversar. l. 50. c. 9. Placcium de Scriptoribus Anon. et Anton. Teissier Eloges des Hommes Scavans. Obiit A. C. 1595. aetat. 28.

ACIDALUS fons est in Campania, aegris oculis mederi consuetus.

ACIDAS Peloponnesi fluv. apud Pausan. cuius verus nomen Iardanus fuisse scribit.

ACIDIOS Loci in Italia nomen, Antonino, inter Venusiam et Grumentum.

ACIDIRAE vide Dacides.

ACIDON fluv. Triphyliae in ora maritima. Strabo. l. 8.

ACIDULUS fontis nomen in argo Venafrano, sic dictus, ab aquas subacidas. Plin. l. 13. c. 2. De Acidulis vero aquis, vide aliquid infra voce, Fons Vennae, it. Lyncestes.

ACIDUSA vide Glaucia.

ACIENSES Italiae populi Albensibus, et Albanis proximi. Plin. l. 2. c. 5.

ACILA promontor. et urbs Arabiae Felicis contra Diram urbem et promontor. Aethiopiae, sinu Arabico [orig: Arabicô] intercedente. Ocila Plinio. l. 6. c. 28. Ocelis Ptol. emporium Arabiae ad sinum Arabicum Zidem, teste Nigro [orig: Nigrô]. Sed Rhamnusio [orig: Rhamnusiô] teste, Capo-Celi potius dicitur, promontor, ad sinus [orig: sinûs] Arabici fauces, olim Emporium Arabiae, ex quo, teste Plinio [orig: Pliniô], in Indiam navigabatur. Vide Ocehs. Est et Acila, Africae civitas, Hirtius c. 33. Nic. Lloydius.

ACILENUS vide Achillinus.

ACILIA [1] Augusta, Germ. Azelburg, oppid. olim Vindeliciae, nunc pagus Bavariae, apud Straubingam urbem a Ratispona 6. leucis in ortum.

ACILIA [2] gens plebeia Romae fuit, a Troianis oriunda, teste Herodiano [orig: Herodianô]. Hanc vero gentem abiectam fuisse et obscuram inde apparet, quod postremo omnium eorum, quorum originem veteres ad Aeneam referunt, honores adepta fuerit.

ACILIA [3] mater Lucani.

ACILIA [4] Lex, a C. Acillio, Tribuno Plebis an. Urb. Cond. 556-C. Cornelio [orig: Corneliô] Cethego [orig: Cethegô], Q. Minutio [orig: Minutiô] Rufo Consulib. lata, iusit, ut quinque Coloniae in oram maritimam dcducerentur: Duae ad ostia fluminum Vulturni Liternique: una Puteolos, una ad castrum Salerni, his Buxentum adiectum: tricenae familie in singulas. Vide Livium l. 32. c. 29. Item Acilia Calpurnia lex, an. Urb. Cond. 684. a M. Acilio [orig: Aciliô] Glabrione et C. Calpurnio [orig: Calpurniô] Pidsone Consulib. sancita, ambitum compescuit, his verbis: Ut qui ambitus [orig: ambitûs] damnati essent, neque Magistratum capere, neque in Senatum legi licerat, et pecuniae mulctarentur. Cicer. pro Muraena, pro Cornelio et in eam Asconius. Causam ferendae legis indicat Dio l. 36. Haec postea, ut cum poena ferretur, licentia [orig: licentiâ] ambitus ob Catilinae et Antonii audaciam augescente, censuit Senatus c. fulio Caesare, Caio Martio Figulo Consulib. an. Urb. Cond. 689.

ACILISENE seu ACILISENA Graece *)akilish/nh praefectura Armeniae maioris, sita inter Taurum montem et alveum Euphratis, cum recto cursu ad Occidentem pergit, priusquam ad Meridiem avertatur, Strabo: de qua [orig: quâ] vide pluribus agentem Salmas. ad Solin. p. 620. ut et in voce Acilisena.

ACILIUS [1] vulgo Acelino nunc, teste Fazello [orig: Fazellô], fluv. Siciliae, denominatus ab Aci, iuvene quodam Siculo, qui a Polyphemo interfectus, Galateae nymphae amasiae suae precibus in fontem sui nominis a Neptuno conversus fuit. Vide Acis.

M. ACILIUS [1] Aviola, Legatus Tiberii in Gallis, quarto [orig: quartô] ipsius, et secundo [orig: secundô] Drusi consulatu Gallos, rebus novis studentes compescuit. anno Urb. Cond. 773. Tacit. Annal. l. 3. c. 41. Hic Consularis ille quibusdam esse creditur, qui in rogo revixit. Val. Max. l. 1. c. 8. num. 12. quod si verum sit, falsa sint necesse est quae sequuntur in prio ribus editionibus, scil. quique an. Urb. Cond. 806. Cum Q. Asinio Marcellino consul fuit, quando Claudius Imperat. obiit. Saltem alius hic a priori fuerit, quia Tiberio Caesari hoc opus dedicavit Valerius.