December 2004 Ruediger Niehl markup
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell check - orthographical standardization performed
06/2005 Peter Stroebel markup
semi-automatic lemma-correction
05/2006; 06/2008; 06/2010; 12/2010; 02/2011 Antonio Javier Ortiz Cano; Reinhard Gruhl markup
largely revised


image: as0005

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.



image: as0006

[gap: praeliminaria]

page 168, image: s0168a

AMARIACI perperam Ptolomaeo dicuntur, qui Anariaci aliis, populi Mediae. Meminit eorum Solin. c. 51. A Caspits ad Orientem versus est locus, quod Dircum appellatur, cuius ubertati non est, quod uspiam comparari queat. Hunc circumsident Tapyri, Anariaci, Hyrcani. Ad quem vide Salmas. p. 983.

AMARIAS Latin. dicit Dominus, aut celsitudo Domini: vel ex Syro et Ebraeo, agnus Domini. Pater Godoliae. Zeph. c. 1. v. 1. Fil. Meraioth. 1 Paral. c. 6. v. 7.

AMARISPII Bactriana gens. Ptol.

AMARMOCHDUM oppid. Africae in Aethiopia inferiori et Regno Zanguebar, in Regno Melindae. 40. leucis Hispan. ab urbe Melinda.

AMARSIAS nauta fuit, qui Theseum in Cretam ad Minotaurum navigantem vexit. Simonides apud plut. in vita Thesei.

AMARTHEAS Saites, Aegypti Rex, regnavit ann. 6.

AMARTIGENIA Graece *(amartime/neia, i. e. Peccati ortus, seu generatio; nomen libri, quem scripsit inter alios Prudentius Poeta Christianus. Vincentius Bellovac. Composuit et libellos, quos Graeca [orig: Graecâ] appellatione praetitulavit, Apotheosis, Psychomachia, Amartigenia, i. e. de divinitate, Animarum pugna [orig: pugnâ], de origine peccatorum. Dominic. Macer Hierolex.

AMARTUS Graeciae urbs Homero, quam poih/enta i. e. herbosam vocat, Hymn. in Apollinem,

*)/enqen a)/r' ei)s2 *)/amarton a)fi/keo poih/enta.

AMARUA seu AMARUSA, Hyrcaniae oppid. Ptol.

AMARUM in coloribus, idem quod austerum, plenum, saturum, etc. Sic pikro\n Graecis in tinctura vel colore, quod valde coloratum est. Epiphanius de Smaragdo, *kai\ o( me\n *nerwniano\s2 pikro/s2 e)sti tw=n ei)/dei sfo/dra xlwri/zwn, Et Neronianus quidem amarus, aspectu, vehementer viridis, h. e. austerus colore et viriditate acerba [orig: acerbâ]. Similiter Plat. Vita [orig: Vitâ] Sullae, *pikra\n kai\ a)/kraton glauko/thta, de Sullae oculis, dixit meram et amaram glaucitatem: *thu\ de\ tw=n o)mma/twn glauko/ thta deinw=s2 kai\ pikra\n kai\ a)/kraton ou)=san h( xro/a tou= prosw/pou roberwte/ran e)poi/ei prosidei=n, etc. Vide Salmas. ad Solin. p. 201. ubi Isidorum, de viridi colore proprie amarum dici asserentem, refellit.

AMARUMAJA fluv. Americae meridionalis oritur in Vilcabamba provinc. in Peruvia, versus Cuscum Civitatem et post longum cursum cadit in fluv. Amazonum, prope Tauricos populos.

AMARYSIA Dianae cognomen, vide Amarynthus.

AMARYLLIS rusticae nomen, cuius Theocritus, et Virgilius meminerunt. Virg. Eclog. 1. v. 31.

Postquam nos Amaryllis habet, Galatea reliquit.

Quo [orig: Quô] loco [orig: locô] signat Amaryllis Romam, ubi Tityrus nactus est libertatem; Galatea Mantuam, ubi fingit se servum fuisse. Politianus l. 1. Ep. 2. ait, Romam arcano [orig: arcanô] nomine Amaryllida nuncupatam; facro [orig: facrô] et rituali Florentiam, sive Anthusam, vulgato [orig: vulgatô] Romam: Poetamque putat allusisse ad nomen arcanum, et ab amore male deducit. Sed contra eum pugnat Poeta, qui nomen enuntiat, neque putandus est fecisse contra religionem. Etenim sacrum illud et arcanum Romae nomen nemini licuit enuntiare. Plin. l. 3. c. 5. Roma, cuius nomen alterum dircere, arcanis coremoniarum nefas habetur: optimaque [orig: optimâque], et salutari fide abolitum enuntiavit Valerius Soranus, luitque mox poenas. Haereo itaque eruditioni, et iudicio Nannii Miscellan. l. 6. a)mari\s2 Graece incile est, per quod aqua ad irrigationem derivatur. Tradit autem Fab. Pictor, Argcum campum, qui 7. montibus includitur, inundationibus Tiberis inhabitabilem fuisse, sed Vertumno sacris factis, aquas in alveum revertisse. Itaque ab incilibus, quibus siccate est palus, Roma dicta est Amaryllis, ex De la Cerda. Nic. Lloydius.

AMARYNCEUS Epcorum Rex, in Buprasio sepultus, Strabo l. 8. ex Homer. Il.. y v. 630.

*(ws2 o(po/te krei/ont' *)amaru/gkea qa/pton *)epeioi\
*bouprasi/w|. --- --- -

AMARYNTHUS fluv. inter Arcadiam et Triphyliam, qui in Alpheum defertur, Armoa hodie, uti a nonnullis indigitatur. Insulae quoque Euboeae vicus est, in quo Diana colebatur, quae inde Amarysia dicta est. Imo pro insula Euboea ipsa usurpatur apud Pausan. l. 1. unde id desumpsit Steph.

AMAS mons in Loconica Regione. Pausan. l. 3.

AMASA Latin. populus parcens, sive populum tollens, vel populum elevans, fil. Abigail sororis David, cuius pater Iether dicitur. 2 Sam. c. 17. v. 25. Dux summus copiarum, sub Absolomo primum, dein sub Davide Rege a Ioabo per insidias occisus. 2 Sam. c. 19. v. 13. et 1 Reg. c. 2. v. 32. Ioseph. Hist. Iud. l. 7. c. 9. et 10. Torniel. A. M. 3005. Fil. Hadali, 2 Paral. c. 28. v. 12.

AMASAI [1] per [gap: Hebrew word(s)] . Latin. fortis, vel robustus; fil. Bani. 1 Paral. c. 6. v. 46.

AMASAI [2] per [gap: Hebrew word(s)] Latin. populi munus, vel cum munere. Fil. Elcana. 1 Paral. c. 6. v. 24. Parter item Mahath. 2 Paral. c. 29. v. 11.

AMASENUM oppid. Africae, in Nigritia, iuxta lacum Borni, et in cognomine Regno prope Nigrum fluv.

AMASENUS Volscorum fluv. in Latio. Vide Amenanus.

AMASEUS Romulus, vide Romulus.

AMASIA [1] German. civitas. Ptol. Hodie Marptergum, longitud. 30. 33. latitud. 50. 43. Item urbs Ponti, Mithridatis M. et Strabonis Geographi patria, dicente ipso [orig: ipsô] l. 12. ubi de Amasia: *(h d' h(mete/ra po/lis2 kei=tai me\n e)n fa/raggi baqei/a kai\ mega/lh|, di' h(=s2 o( *)/iris2 fe/retai potamo\s2. Addit, eam mirum in modum apparatam esse cum providentia [orig: providentiâ] hominum, tum natura [orig: naturâ] loci, longitud. 65. 552. latitud. 43. 20. Turcis Amnasan. ex praecipuis Beglerbeiatibus seu praefecturis Turcicis in Anatolia. Item fluv. Germaniae inter Albim et Rhenum, iuxta Embdam Frisiae orientalis metropolim in Oceanum illabens. Strabo. Cluverio est Embde, urbs ampla et munita cum portu, caput Frisiae Orient. Batavis oppignerata, ad ostia Amasii fluv. vide Embda.