CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

ANAB Latine uva, aut Syriace nodus, nomen civitatis, sive montis. Ios. c. 11. v. 21. et c. 15, v. 49.

ANABAPTISTAE Haeretici, sic dicti, quod infantibus Baptismum negent, adeo que iam baptizatos suo [orig: suô] tempore rebaptizent, Thomae Muntzeri auspiciis, A. C. 1524. exorti, qui rusticis totius Germaniae contra Principes suos frustra suscitatis, capite plexus est. Horum deliria, et sectas innumeras, in quas subdivisi, vide apud Prateol. Sander. Meshorium Hist. Anabapt. Genebr. in Clem. VII. Inprimis apud Spanhemium, Diputationibus de Origine et progressu Anabapt. in Anglia, sub Elizbetha et Iacobo I. duo Anabaptistarum erant genera, quidam Haeretici, et Communionem bonorum asserentes, Magistratum ac Paedobaptismus negantes, sed parvo [orig: parvô] admodum numero [orig: numerô]: alii, cetera orthodoxi, solum Paedobaptismum negantes, quorum turba ingens. Sub Garolo I. Anabaptistoe, unum ex IV. generibus seu classibus Independentium constituere caeperunt, tirones adhuc, necdum ad eos errores dilapsi, quos apud transmarinos invenias. Tota fere lis, quae illis cum orthodoxis intercedit, in loco de Baptismate consistir et Vocatione Ministrorum. Baptizandos volunt totos in flumine submergi et quasi aquis sepeliri. Ministerium concedunt cuilibet, qui potest contionar, et Ministrorum stipendia volunt esse libera. Confessionem Fidei suae, nomine VII. Ecclesiarum Anabapt. Londinensium ediderunt A. C. 1644. constantem articulis 52. quorum plerique referti sunt ambiguitatibus et callidis reservationibus. Nempe errores suos subdola [orig: subdolâ] phraseologia [orig: phraseologiâ] abscondunt, mentemque suam sic explicant, ut Conttoversias callide declinent. G. Hornius Histor. Eccl. Periodo III. Artic. 3. § 46.

ANABASII memorati Hieronymo adv. Ruffinum 1. 3. c. 1. Idcircone Cereales et Anabasii tui per diversas provincias cucurrerunt, ut laudes mets legerent? Verloces fuere [orig: fuêre] nuntii, qui equis curribusque conscensis velociter huc illuc mandata perferebant a Graeco a)na/basis2, ascensus, Car. du Fresne Glossar.

ANABATHRA seu ANABATHRUM, Graece a)na/basqron, gradus, dignitas. Pseudo-Ovidius de Vetulal l. 1.

Ille putat, qui sic adipiscitur hoc anabathrum,
Cuius habet turpem promotio reproba causam, etc.

In aula Constantinopolitana thronus, cui insidebat Imperator: Codinus de Offic. Aulae Constantinopolit. Rursumque ad Anabathram vemens, sedit Imperator. Vide Car. du Fresne Gloss. et Macrum Hierolex.

ANABIS fluv. Item urbs Hispaniae T arraconensis. Ptolem. forte Igualada, ad Noyam amnem, in Catalonia, teste Brietio [orig: Brietiô]. Pagus Aegypti. Euseb.

ANABOLADIUM seu Isidoro amictorium est lineum feminarum, quo [orig: quô] humeri operiuntur, Graecis Latinisque sindon. l. 19. c. 25. circa renes alligatum stricte, latiudme diffusum, omne genus continens colorum, Ugutioni: lineum tegumentum, quod caput tegit, in Gloss. Saxon. Aelfrici: vestis Pontificalis in Ord. Rom. idem cum Humerali. Ibid. cum Amictu, Macro. Pallium ab utroque latere regestum, to\e(kate/rwsqen a)nabeblhme\non, seu a)nabolh/ et a)nabolaion, Salmasio ad Tertullian, de Pallio, ab a)naba/llesqai. Unde to/ i(ma/tion a)nabeblhme/nos2, et to/ i(ma/tion a)nabeblh=sqai, Graecis dicitur, qui pallium sic utrinque regestum gerit. Qui mos pallii gerendi communis olim habitus elegantiorum Graecorum fuit. Partem enim utramque pallii retrorsum iaciebant, ita ut tota, quae suberat tumica, pateret: pallium vero ipsum cervicibus circum strictum morosiusque in rugas plicatum et ordinatum, fibulae morsu in humeris tenebatur. Cum contra Philosophi. et praecipue Cynici, tribonium suum vestientes, totos sese pallio obvolverent; atque partem eius de sub dextro humero super sinistrum reicerent, sicque, excluso [orig: exclusô] dextro [orig: dextrô], obvelato [orig: obvelatô] sinistro [orig: sinistrô] humero [orig: humerô] essent. Vide Salmas. ad d. Auct.

ANABOLICAE Species, apud Flavium Vopisc. in Aureliano, c. 45. Vectigal ex Aegypto urbi Romae Aurelianus vitri, chartoe, lini, stupae atque anabolicas species oeternas constituit: i. e. Embolicoe. *)anabolh\ enim et e)mbolh\ eiusdem sunt significationis nomina ac utroque [orig: utrôque] indigitatur onus navis; quod de embola quidem magis certum, quia magis protritum, cum anabola minus frequenter in eo significatu occurrat: de hac vero minime dubium est, quin idem significet. *)emba/llein est imponere in navem, idem et a)naba/llein: unde et a)naba/llein, in equum imponere quod munus qui exhibent, *)anabolei=s2 dicti. Sic a)nablhsqh=nai ei)s2 zugo/n, in lancem imponi, apud Athenaeum. Adeo que verum est, verbum hoc significare, onus imponere, onerare, ut etiam eleganti translatione de bibulis dicatur, qui celocem onerant et vino [orig: vinô] se implent. Glossae, Bibula, *pota\s2 h)\ a)naba/llousa: inde celocem onerare, pro inebriare se, apud Comic. Plaut. Pseud. Act. 5. sc. 24 v. 12.

Unde onustam celocem agere te praedicem PS. cum tuo filio,
Peroptavi modo, etc.

Itaque Anabolicae et Embolicae species, eaedem sunt. Et quidem *ai)gupti/an *)embolh/n, seu, ut alii scribunt, e)mpolh\n, apud Euripidem Grammatici recte interpretati sunt r)w=pon, qua [orig: quâ] voce Graeci notant. minutas merces, et, ut ipsi dicunt, to\n lepto\n fo/rton: cuiusmodi inter Alexandrinas merces fuere [orig: fuêre] vitrum, charta, linum, stupae, aliaque, tum Vopisco hic memorata, tum Marco iam Tullio Orat. pro Rabirio Posthumo. Embolam autem sacram, appellarunt [orig: appellârunt] certum frumenti modum, quem necessario Romae subministrabt Aegyptus: Quod non primus instituit Aurelianus, sed ipse, ut videtur, Augustus, ut a cuius tempore frequens Alexandrinae Classis, apud veteres Scriptores, mentio est. Sed post Augustum, multi Priucipes circa hanc classem aliquid innovarunt [orig: innovârunt], et videcur Aurelianus frumentis Aegyptiacis alias species adiecisse, quae pars Embolae sacrae censerentur; quod postea videtur iterum mutatum. Nam sacram Embolam Iurisconsulti nominant to\n th=s2 ai)ti/as2 e)mbolh=s2 si=ton. Vide Casaubon. et Salmas. Notis ad d. l. et plura hanc in rem infra, in voce Embola etc.