CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

ANDRACHNE Grae *)andra/xnh, arbor Graecis peculiaris nec proin nomen habens in Latio, de qua vide Salmas. ad Solin. p. 510.

Unde Ovid. Mct. l. 13. v. 357. Thoantem claro [orig: clarô] Andremone nutum periphrastiche appellat.

ANDRAGATHUS vir quidam, quem patriae suae proditorem primo muneribus affecit Lysimachus, apud Polyaenum l. 4. c. 12. Postea vero vita [orig: vitâ] privavit.

ANDRAGATIUS Maximi Tyranni Dux, Gratianum Imperatorem, ab exercitu suo desertum occidit. Hinc in Siciliam missus, audito [orig: auditô], Maximum a Theodosio victum, in mare praeceps ut. Marcellin, Chron. Zosim. l. 4. et 6. Socr. l. 4. c. 11. et l. s. c. 14. Pacatus, Panegyr. Tbeodosii. Obiit autem Gratianus, A. C. 383. et parricida eius, A. c. 388. Item, Philosophas Chrysostomi praeceptor.

ANDRAGIRA quae et Kudahiri, urbs Asiae, cum regno cognomine in Insul. Sumatra, fere sub linea Aequinoctiali, et in medio insulae, 40. circiter leucis distat a Malaca in meridiem.

ANDRAGORAS vir, qui subita [orig: subitâ] morte periit, Martial. l. 6. Epigr. 53

Louts nobiscum est htlaris, cenavit et idem:
Inventus mane mortuus Andragoras.

ANDRAMYTES Rex Lydorum, qui primus mulieres fecit eunuchas, iisque vice eunuchorum usus est. Cael. Rhodig. l. 20. c. 14. Alex. ab Alex. l. 2. ex Xantho Lydiacorum auctore, apud Athenaeum Deipnosoph. l. 12. quod tamen Suidas ad Gygem refert in *sa/nq. Fuit hic Andramytes ex Heraclidis, II. Dynastiae Regibus, sed quotus ignoartur: cum Eusebius, omissis XVIII. prioribus, quatuor tantum postremos enarret, ab Ardiso seu Ardyso, Rege XIX. orsus, quem vide.

ANDREAPOLIS [1] urbs Archiepiscopalis, et Academia Scotiae in ora orientali. Vulgo S. Andrews. longitud. 17. 28. latitud. 57. 46.

ANDREAPOLIS [2] vulgo ANDERO, urbs Hispan. in littore Biscaiae, olim Flavionavia, Episcopalis designata his temporibus. Portum habet percommodum, cum castro antiquo. Ab aliis in Asturia Santillana ponitur.

ANDREAS [1] nomen Apostoli. Marc. c. I. v. 16. quiante vocationem suam discipulus erat Ioannis Baptistae. Ioh. c. I. v. 41. Euangelium annuntiavit Scythis, Sogdianis, Thracibus, Aethiopibus, Achivis. Proconsulis Aegei iussu, in urbe Patras, cruci affixus. Vide Gregor. Naz. Orat. contra Arianos. Chrys. hom. de 12. Apost. Euseb. 1. 3. c. 1. Niceph l. 2. c. 39. et 1. 3. c. 6.

ANDREAS [2] I. Hungariae Rex, excaecato [orig: excaecatô] fratre Petro [orig: Petrô], qui throno [orig: thronô] potiebatur, Regnum partitus est cum fratre Bela, a quo tandem, Polonorum ope, plane pulsus, prae maerore obiit, A. C. 1062. Bonfin. Annal. Ungar.

ANDREAS [3] II. fil. Belae III. et frater Emerici, post Ladislai, ex fratre nepotis, mortem, Rex Ungariae Sacrae expeditionis comes invitus, mex rediit, cum insigni damno Christianorum. Quod notandum contra Blond. l. 2. decur. 7. et Bonfin. l. 7. dec. 2. Nihilominus Hierosolymitani tulit elogium. Huius uxor Gertrudis, mater S. Elizabethae, in absentia mariti, a Comite Petro trucidata est, Quam caedem Episcopus Strigoniensis suasit his verbis, nulla [orig: nullâ] commatum distinctione interpunctis: Reginam occidere nolite timere benum est si omnes consentiunt ego non contradico. Obiit A. C. 123 s. regni 36. Cardinalis Vitriac. l. 2. de bello Orient. Chronic. Aug. Calvisius Chron. ad an. 13. Spond. A. C. 1217. 1235.

ANDREAS [4] III. cognomine Venetus, Austriam vastavit, oppida amissa recepit, 11, regni anno [orig: annô], obiit A. C. 1301. Aemulum habuit Carol. I. cognomine Martellum, fil. Caroli 2. Hierosolym. Sciliaeque Regis et Mariae Ungaricae. Villanius l. 7. c. 134. Bonfin. l. 8. et 9.

ANDREAS [5] Italis ANDREASSO, ex Hungarla, duxit Ioannam Reginam Neapolitan. hac [orig: hâc] lege, ut Calabriae Ducis titulo [orig: titulô] esset contentus. Mox a Neapolitanis occisus, quod Ungaros slatem eveheret, A. C. 1345. Bocat. et Petrarcha, apud Spond. et Boucheum, hist. prov. in Ioanna I. Vel potius huius iussu, strangulatus est, quae postmodum eodem loci suspensa, ubi Andreae gulam fregerat. Bonfin. dec. 2. l. 10. Lipsius Mon. politicis.

ANDREAS [8] Panormitanus, edidit libros de memorabilibus, quae in quibusdam Siciliae oppidis contigissent, quorum tricesimum tertium citat Athenaeus l. 14. Vide Voss. de Hist. Graec. l. 4. p. 502. Item Andreas Penei filius. Pausan. l. 6.

ANDREAS [9] Abbas monasterii cuiusdam Bambergensis, Hilstoricus. Voss. de Hist Lat. l. 3. c. 10.

ANDREAS [11] Argolus, Ephemeridum auctor. Voss. de Scient. Mathem. cap. 68. § 30.

ANDREAS [12] Barbatius, celebris ICtus, cuius scripta Aegid. Aurinius edidit. Bellarmin. de Scriptor. Ecclesiast.

ANDREAS [13] Bathorius, Cardinalis Princeps Transylvaniae a Caesareanis occisus A. C. 1599.