CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

AREZIBUM Oppidul. Americae Septentrional. cum fluv. cognomine in Insula S. Ioannis de Portu Divite. In ditione Hispanica cum tota Insul.

ARFERIA aqua olim, quae Inferis libabatur, a ferendo: aliis adferia, et adferias. Item vas vini sacris adhiheri solitum. Vide Festum et Glossas. Vinum autem victimae bis superinfundebatur primum ad explorandum, an esset idonea, ut docent Servius in. l. 4. Aeneid. et Plut. de def. Oracul. l. 1. postea vero victimae in frusta concisae, ut fit apud Homerum. Il. 11. et Odyss. 12. Uti vero a ferendo seu adferendo, aqua haec arferia, sic ab inferendo, vinum Inferium appellatum est, de quo vide infra suo [orig: suô] loco [orig: locô].

ARGA qui uxoris adulterio [orig: adulteriô] infamis est, prolemque alienam pro sua educat, Curruca, iners, inutilis, cessator, Longob. l. 1. Tit. 5. leg. 1. ubi Boherius Argam, interpretatur cucurbitam, h. e. currucam, Angl. a Cuckold, Gall. coucourd: nec male, cum utrumque vocabulum stupidum et ignavum designet. Vox orta a Graeco a)rgo\s2, piger, iners; Unde Argam seu cucurbitam dixere [orig: dixêre], qui vel debitum munus non est exsecutus, vel qui illatam hanc iniuriam strenue ultus non est. Excidio fuit nomen Arga, per vituperium impositum, Duci et omni Nobilitati, exercituique Foroiuliano, dum Rector provinciae (cui etiam nomen Arga fuit) Ducem suo [orig: suô] exemplo [orig: exemplô], ad temerarium cum Sclavis congressum, in fastigio montis castrametantibus, provocavit inquiens: Memento Dux Fredulphe, quod me esse inertem et inutilem dixeris, et vulgari verbo [orig: verbô] Arga vocaveris. Nunc autem ira Dei veniat super illum, qui posterior e nobis ad hos Sclavos accesserit, apud Paulum Diac. de gestis Longob. l. 6. c. 8. Spelmann. in Glossar. vide supra in voce Ancillarioli. Apud Papiam et Isidorum in Glossis, Hincmarum item Laudunensem Eipsc. Tom. 2. p. 336. idem Sarga dicitur.

ARGAEI teste Varrone, l. 4. de LL. dicebantur effigies scriptae, quae per Virgines Vestales iaciebantur, singulis annis, in tiberim, per pontem Sublicum. Vide Argea et i.

ARGAEUS [1] Pelopis fil. et Alectoris pater. Alius fuit Lycimnii fil. qui ab Hercule abductus, vi morbi peregre periit; cuius cremati cineres Hercules retulit, ut iusiurandum, quod dederat, se illum reducturum, servaret. Hunc dicunt primum fuisse, qui crematus sit, et ab eo deinde morem servatum. Cael. Rhodig. l. 17. c. 31.

ARGAEUS [2] sive ARGEUS, Apollinis et Cyrenes fil. Iustin. l. 13. c. 7. Aliter Pindarus Od. 9. Pyth. et Diodor. Sic. l. 4. qui Cyrenes filium unicum referunt aristaeum; Nomium vero et Agreum (ita enim legendum, non Argaeum, ut hic [orig: hîc] ) Aristaei cognomina faciunt, ideo sic dicti, quod venationi et pascendo esset adictus. Nam a)greu/s2 est venator, et no/mios2 a ne/mein pascere dicitur.

ARGAEUS [3] Cappadociae mons, quam ab una parte cingit, arduus, et perpetuis pruinis rigens, cui Maxata Cappadocum metropolis subiacet. Equorum pascuis olim nobilis fuit. Claudian. in Ruffin. l. 2. v. 30.

--- --- - Delectus equorum,
Quos Phrygiae matres, Argaeaque gramina pastae
Semine Cappadocum sacris praesepibus edunt.

Seu te cappadocum gelida [orig: gelidâ] sub valle natantem
Argaeae lavere [orig: lavêre] nives. --- --- -

Sive illum Armeniis aluerunt gramina campis,
Turbidus Argaea [orig: Argaeâ] seu nive lavit Halys.

Cornipedes igitur lectos det Graecia nobis,
Cappadocumque notas referat generosa propago
Argaea. --- --- -

ARGAEUS Campus subsidens septem collibus, in quibus Roma condita; sic dictus est ab Argo, Evandri hospite; e comitibus Argivi Herculis, qui ad Evandrum venerunt et in Saturnia subsidederunt. Hinc extrema Argileta dicuntur. Fabius Pictor.

ARGAIS insul. iuxta Lyciam. Steph. Item parva insul. iuxta Canobum. Idem.

ARGALUS Rex Laconum, post Amylcam patrem, successorem habuit Cynortam fratrem. Pausan. Lacon. vel l. 3. *)agigai=os2 Hesychio, in *)agig. Ioh. Marshamus Canone Chron. Sec. IX. ubi veter. Spartae Regum genealogiam exhibet.

ARGAMAN [gap: Hebrew word(s)] , vel, quod idem est, [gap: Hebrew word(s)] Argavan, rubra est purpura, non ex conchylio facta, sed ex illius cochleae sanie, quae proprie purpura dicitur. Utut enim purpura et conchylium non raro pro eodem sumantur, quia sunt vicinae naturae et in eosdem usus adhibentur, tamen diversas esse conchatum species, certum est. Proinde cum rubere purpuram extra controversiam sit, conchylio glaucum colorem et mari similem, tribuit Plin. l. 9. c. 36. atque hoc posterius purpurae genus Hebraeis [gap: Hebrew word(s)] thecheleth dicitur. Hinc Ezech. c. 27. v. 7. affertur utrumque purpurae genus ex Insulis Elisae, i. e. Graeciae in mari Aegaeo; fuitque utrumque in summo pretio: sed Argavan paulo pretiosius fuisse, colligas ex eo, quod Danielis c. 5. v. 7. 16. 29. is, quem Assyriorum Rex ad summos honores vult evehere, non vestitur [gap: Hebrew word(s)] thichla [orig: thichlâ], sed [gap: Hebrew word(s)] argavana [orig: argavanâ]. Vide S. Bochart. Heroz. part. poster. l. 5. c. 9. et infra passim.

ARGAN urbs novae Castellae, in dioecesi Toletana. Ubi Concilium ab Archiepiscopo habitum, A. C. 1473. in quo decretum, ut Ecclesiastico muneri nemo amplius admoveatur, Latinae liuguae rudis. Valer. Serenius, in editione Hisp.