CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

ARNODI Graece *)arnwdoi\, alias Rhapsodi, item Homeristae, dictisunt, qui in conviviis apud Graecos, velludis publicis Homericos recitabant versus, ramum lauri manibus gestantes; His praemii loco [orig: locô] agnus dabatur, unde ipsis nomen. Vide Fr. Rossaeum Archaeol. Atticae l. 6. c. 6.

ARNOLDI Henricus, Saxo, Carthusianorum Basiliensium, ante Reformarionem, praestes, Patrum in Concilio ibi celebrato, notarium egit, scriptisque suis, ut sunt Harmonia Euangelica, SS. Historiae, etc. innotuit. Obiit A. C. 1487.

ARNOLDUS [1] fil. primogenitus Everardi Comitis ex Helfenstenii domina, Comitatui post patrem praefuit annos 37. Decessit improlis, successore Friderico [orig: Fridericô] fratre. Sororem habuit Annam, Arnoldo Comiti Lucelstenio nuptam. Inter maiores eius Walravius itidem Nasloviae Comes, praeter alios Arnoldum quoque filium habuit, qui ducta [orig: ductâ] in uxorem Demhilda [orig: Demhildâ], Toparchae Arenbergii filia [orig: filiâ], Ludovicum ex ea suscepit, Arcis hambergensis et hinc dictorum Hambergensium Westericiorum Comitum auctorem. Cyr. Lentulus in Genealog. Nassoviae Comitum Principumque MS.

ARNOLDUS [2] Abbas Cistertiensis, primum, dein Archiepiscop. Narborinens. A. C. 1206.

ARNOLDUS [4] du Buis, Historicus; et alius, sub Ottone IV. Idem l. 3. c. 55.

ARNOLDUS [6] Brixiensis, Clericus, Sebusianus, Abaillardi discipulus, ut habet Morerius, in Arnoldo. Clericis ingrata praedicavit. Bona illos non decere, sed Principum esse, libertatem Rei publ. Roman. pulso [orig: pulsô] Papa [orig: Papâ] et Cardinalibus, reducendam, Sacerdotum iugum excutiendum, etc. dictitans. Quae contentio tanti fuit momenti, ut omnes deinceps Pontifices, usque ad Clementem III. exercucrit. Roma [orig: Româ] proin ad Fridericum I. Imperator. Fugere coactus, ab hoc Adriano IV. traditus, et suspendio flammisque necatus est. A. C. 1155. Platina, Sigonius Guntherus Tigur. Otto Frising. Vide et Georg. Horinum Histor. Eccles.

ARNOLDUS [8] Corbiensis, Cancellarius Galliae, obiit A. C. 1413. Monstreler Hist. Gall.

ARNOLDUS [9] Ferronius, Gallus, ICtus et Historicus celebris, Historiam P. Aemilii continuavit, usque ad mortem Francisci Regis. Latine vertit quaedam opuscula Plutarchi, ut et librum Aristotelis, contra Xenophanem, Zenonem et Gorgiam. Scripsit porro obsidionem Rhodi, et Athenagorae quaedam Gallice vertit. Iul. Caes. Scaligero carissimus. Obiit A. C. 1563. aetat. 48. Sammarthan. Elog. Iul. C. Scaliger Poem. p. 353. Vignerius Biblioth. Histor. Tom. IV. Antonius Teissier Elogiis Eruditorum.

ARNOLDUS [10] a Melchthal, Underwaldius, fil. Henrici, duriter habiti a Peregrino landenbergio Praefecto, tandemque huius iussu exoculati, indignitate iniuriarum commotus, cum Wernhero Stauffachero Suitio, et Waltero Furstio Urio, vitis fortissimis, consilium foedusque iniit, ad patriam a tyrannide liberandam et veteri libertati restituendam: die 16. Kal. Nov. A. C. 1307. quo [orig: quô] anno [orig: annô] Wilhelmus Tellus, ex confoederatis unus, gratum Helvertiis ac celebre nomen, Grisleri iniuriis exagitatus, hunc sagitta [orig: sagittâ] peremit: Kal. dein Ian. in tribus illis pagis arces eversae, sicque Helveticae libertatis fundamenta feliciter, heroum istorum ductu, iacta sunt. Simlerus de Rep. Helv. Diversorum Auctorum Helvet. Rcspubl. edita Lugduni Bat. A. C. 1627.

Iniusto [orig: Iniustô] tandem patientia victa furore.
Ad libertatem pectora pressa vocat.

ARNOLDUS [11] Novellius, Cardinal. Gall. a Clemente V. in Angliam missus, A. C. 1312.

ARNOLDUS [12] Ossatus, obscurissimis, in tractu Armeniacensi; natalibus, sub Cuiacio Iuri operam navavit. Secretarius dein Legationis Archiepiscopi Tholosani, ab henrico III. Romam missi, ita munere functus est, ut, mortuo [orig: mortuô] legato [orig: legatô], ipsemer successetit. Episcopus hinc Rhedovensis, dein Baiocensis, etc. tandem Cardinalis, obiit A. C. 1604. Bentivolius, in memor.

ARNOLDUS [13] de Palagru, Cardinal. Gallus Venetos vicit, et henrici V. Imperator. coronationi, ab eodem Papa missus interfuit, etc.

ARNOLDUS [14] de Villa Nova, Medicus celebris, Catalaunus, floruit A. C. 1250. Scripsit contra corruptiones Ecclesiae Romanae, ideoque tamquam Haereticus a Papa, eiusque conclavi condemnatus est. Arnoldus autem Germanis Ernold est, et significat Probum, i. e. Honcstum. Camdenus. Obiit A. C. 1309. Antonin. tit. 21. c. 2. § 8. etc.

ARNOLPHUS [1] fil. Carolom. Rex Bavariae Imperat. Occidentis electus est. A. C. 888. quo [orig: quô] tempore Guido Dux Spoletanus aliique eundem in Italia titulum affectabant. Slavos repressit, concelsa [orig: concelsâ] illis Moravia [orig: Moraviâ], mox insolentius se efferentes, penitus concidit [orig: concîdit]. Dein Normannos Lotharingiam, quam filio suo Zuinsiboldo vel Zenebaldo dederat, vastantes pepulit. In Italiam transgressus, iunctus Berengario, Foroiulii Duci Formosum Papam, contra Guidonis fil. Lambertum iuvit, atque ab eo coronatus est, Romae, quam occasione lepusculi cepit A. C. 896. Postmodum, in Spoleti obsidione, ab Agiltrude, Guidonis uxore, soporifero [orig: soporiferô] poculo [orig: poculô] summisso [orig: summissô], sanitas eius labefactata est. Hinc in Germaniam redux, morbo [orig: morbô] pediculari obiit, A. C. 899. Imperii 12.

ARNOLPHUS [2] Bavariae Dux post Luithaldum; item Carlomanni ex concubina fil. cui Carnutum Comitatum Ludovicus cessit. Vide hic [orig: hîc] infra.