Regeln fuer die Texterfassung 03/2001
not necessary
Malus, fil. Arnolphi Imperatoris secundum quosdam, aliis Luitpoldi Bavarae Ducis filium eumasserentibus, nonnullis quoque Bernardi, qui Bernardi Italiae Regis nepos fuerit, prolem fuisse conrendentibus, Dux Bavariae fair, Luirpoldi M. Bavariae Pater, Arnolfi Ducis Bavariae avus, Arnolfi Comitis Schirensis proavus; a quo Serenissimae famil. Palatino Bavaricae origo. Secundum Blondellum vero, primus auctor familiae, de quo constet, fuerit Arnolphus quidam a Normannis A. C. 891. caesus, cuius fil. Lurtpoldus Dux Bavariam rexit, ab Ungaris occisius A. C. 908. Huius fil. Arnolphus Dux, cum Conrado I. Imperat. vitrico et Henrico I. Aucupi aliquoties rebellis, gravia cum utroque gessisset bella, liberi eius Ducatu exclusi sunt: e quibus Eberhardus Austriacos veteres Marchiones sevit, quorum stirps in Friderico Neapoli decollato cessavit: Arnolphus voro Comes Schirensis fuit, pater Bertholdi, avus Werneri: Illustris, filium habuit Ludovicum cognomine Severum, commune,m Palatinorum et Bavarorum, quotquot hodie supersunt, Principum Parentem, Phil. Iac. Spencrus Sylloge Geneal.
Arnulphus.
tom. 2. lect. antiq.
Fud. Antiq. c. 4. de montibus Arabiae fluit, ac per totam solitudinem labens in Asphaltiten lacum erumpit, ob syrtes traiectu difficilis, facilis Israelitis redditus miraculose videtur, ex Numer. c. 21. v. 14. Seiungit Moabitidem et Ammonitida: Hieronymo vero est rupes excelsa in limite Amorthaeorum et Moabitarum. Numer. c. 21. v. 23. Deuter. c. 2. v. 36. Ios. c. 12. v. 1. item civitas Moabitarum, ac deinceps Seon Amorrhaeorum. Numer. c. 21. v. 24.
Arnspeck, locus Germaniae, in regione Holsatia, sub proprio principe, ex Ducum Holsatae familia. Auctor lineae Arnspeckae Ioachimus Ernestus est, fil. minimis natu Iohannis iunioris Christiano III. Daniae Rege geniti: Frater Alexandri, qui Sonderburgiam lineam continuavit: Friderici, qui Nordburgiam, et Philippi, qui Glucspurgiam, orsi sunt. Ex Dorothea Augusta agnata numerosae prolis parens. Sener in Fam. Oldenburgo Danica.
Glossar.
Arnulphis Ducibus. Extravag. de maiorit. et obed. cap. un. Igitur gravia nocumenta, quae nonnullis civitatibus, terris, castris, intra Patrimomum B. Petri in Tuscia, Comitatum Sabinae, et Terram Arnulphorum constitutis, eidem Ecclesiae Roman. subiectis etc. apud Macrum Hierolex.
Magm nomen, ob res gestas, meruit, sed ob occisum Guilielmum Normanniae Ducem in collogquio quodam, A. C. 943. reprehensus. Obiit A. C. 965. Sigebert. et Flodoard. in Chron.
Iunior, avo suo Arnulpho I. successit, a Lothario, Franciae Rege ditione exutus. Obiit A. C. 989. regimin. 24. in Chron. Flandriae.
cit. loc. et Sigebert.
Histor. Comit. Hollandiae.
Hist. Gall. Item Episcop. Suessionensis, qui obrit A. C. 1087.
in Chron. Baronius, etc.
Xiphilinus, Legioni Christianorum, Melitinae Primum, Postea Fulminatrici dictae potiori iure vindicat. Tertullian. Apol. c. 5. et ad Scapulam c. 4. Euseb. l. 5. hist. c. 5. et in Chron.
ascetica. Circa A. C. 1077.
in vita Mal. Platin. in vit. Pontif.
Henricus.
Arnoldus, vide ibi.
Arnoldus.
Itin. l. 1. v. 566.
Vide Cluver. Ital. Ant. l. 2. p. 461 Oritur in confinio Romandiolae provinc. in territorio Florent. Baudrand.
Aria, quod vide.
Arvenna, vulgo Ouaine: pagus autem hodie Dormeille. Hadr. Valesius Notit. Gall.
Arocelitani Plinio l. 3. c. 3. Hodie Nadales teste Iac. Delgato. Aliis
imperans, sive descendens.
onager, aut Syriace draco.
Patrae, Steph. Aroa Pausaniae, in Achaicis, sic enim ille: in Hesiodi. Eius mentio est in numismate antiquo Caracallae imperatoris cuius haec Inscr. COL A. A. OATR. h. e. Colonia Augusta Arae Patrensi; cum imagine Dianae cognomine Laphriae, quae ibi in veneratione fuit. Vide Iac. Sponium Itiner. Graeciae Part. 3. ubi typum numismatis exhibet, ut et infra in voce Patrae.
Arabes Aroeos Adiabenosque disterminans. L. Oroei, uti ex vetustissimo libro Rigaltiano, corrigit Salmas. ad Solin. p. 626.
myrica, sive suscitatio vigiliae aut vigilia vigiliae, vel denudatio pellis, aut denndatio aemuli; urbs Moabitarum sita super ripam torrentis Arnon, exstructa a filiis Gad Ios. c. 12. v. 2. Alia est in agro Damasceno Esai. c. 17. v. 1.
Steph.
Arr, fluv. Helvetiorum, fontes habet prope ortum Rhodani et Ticini, ex monte D. Gotthardi; dein auctus fluviis Argous vel Aragouva, quasi Arolae ager, vulgo Argovia, nomen habet. Etiam Ararim aliquando hunc fluvium dictum esse, docet hadr. Vales. ex Notkero Balbulo Monacho Sancto-Gallensi, circa A. C. 912. defuncto, qui in Martyrologio Saloduri meminit his verbis: Kal. Septembris Natalis S. Virginis Verenae, Thebaeae genere: quae iuxta Ararim fluvium, non longe a castro Solodoro habitavit, in specu artissimo. Quae forte ratio, quod in Germania Ararim locaverit Virg. Ecl. 1. v. 63. Germanica appellatio huius fluvii Ar est, ex veteri linguae Celticae vocabulo Ader contracta, quod hodieque venam significat: Quid aliud enim fluvii, quam terrae venae? vide Dan. Eremitam descr. Helv. Vide et Arula.
Arool, Urbs Moscovae Australis Iuxta Occam fluv. 40. milliar. Germanic. a Moscua Urbe.
Aarburg, oppid. pagi Bernensis, in Helvetiis, ad Arolam fluv. cum castro munitissimo, haud pridem exstructo. Olim sub Baronibus peculiaribus, dein Austriacis Archiducib. quibus, cum tota Argovia, ereptum est a Bernensibus A. C. 1415. Stumpf. l. 7.
Arberg, urbs cum arce, 2. milliaar. German. infra Bernam,
Ptol.
Steph. Cariae pagus Straboni; item urbs Cappadociae, cuius meminit Capella post Plin. l. 6.
Orinoque, versus Caribanam regionem.
Ptol. Capo de Gardafuni. Io. Barroso.
Adriano Caes. c. 19. Romae post coeter as immensissimas voluptates, in honorem socrus suae, aromatica,
Quo pertinet insignis in Sulla Plutarchilocus, Funera Romana Saturnalibus, a I. Lipsio propositam: utid de Aromatibus, post balneum praesertim, vestibus inspersis, infra ubi de palliis de Oenanthino. etc. Significat autem Odores. In specie vox de myrrha, ut et ad Solin. passim, ut et infra in voce Species. Unde autem Aromatum species quaeliber afferantur, dicemus ubi de Commerciis. Plura vero de Aromatibus, vide in Histor. Aromatum Garciae ab Horto, Proregis Indiae medici, quam edidit et Notis illustravit Car. Clusius Exoticorum l. 7. et Christoph. a Costa Exotic. Culsii l. 9. Adde I. Bontium de Medicina Indorum lib. 1. Notae in Garciam continentur.
Calamus.
Bdellium, Beniin, item Unguis.
Aromatites lapis, Aromatites vinum, quod Lautissima apud priscos vina erant myrrhae odore condita, ut apparet in Plautis fabula, quae Persa inscribitur, quamquam in ea et calamum addi iubet. Ideo quidam Aromatite delectatos maxime credunt. Etc. 16. Aromatitem quoque invenio factitatum tantum non unguentorum compositione, primo ex myrrha --- -- mox ex nardo Celtico,m calamo, aspalatho, offis in mustum aut dulce vinum desectis. Locus autem Plauti est Persa Act. 1. Sc. 3. v. 7.
Sed nulla musto potius legendum? Hinc Plinium murrinae apud Veteres mentione deceptum, aromatitem e myrrha factitatum asseruisse, docet Salmas. cum in aromatiten seu murrinam inter dulcia, non tantum inter vina, numerant Comici Latini, qui Palliatas murrae, sed aromate, nomen habuit. Vide eum ad Solin. p. 709. et seqq.
Alona, a 2. alis, insigni oppidi.
Resson et aliquando Resson sur Aronde, unus ex novem Archidiaconatibus Ecclesiae Bellovacensis. Vide Hadr. Vales. Notit. Call. in voce Rossontum.
Benin, regnum Guineae, Sansone teste.
Feminae autem ante partum purgantur, herba quadam, quae seselis dicitur, faciliore ita utentes utero; a partu duas habent herbas, quae aros
Solin. l. 6. c. 23.
Arosen. Parva admodum, prope lacum Meler, cum arce. Dicitur etiam Westeras. A. C. 1521. validus Christierni II. Daniae Regis exercitus hic caesus est, a Gustavo, qui post Sueciae Rex evasit; et A. C. 1544. regnum Sueciae in hac civitate ex electivo, in hereditarium mutatum est.
vel Indicis, quem Strabo Araxen Persicum vocat, aliis Oroatin dictum esse, ostendit Salmas. ad Solin. p. 1181.