CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

ASSORUS [1] Siciliae, inter Ennam et Agyrium oppid. Graecis *)/asswros2, et *)assw/rion, oppidani inde *)asswri/noi, et Latine Assorini. Haud incelebrem fuisse civitatem, ex Diodor. Sic. l. 14. colligere licet. Posterioribus tamen temporibus non perinde celebris fuisse viderur. Cicer. Verrina [orig: Verrinâ] 4. Hanc virtutem Agrigentinorum imitati sunt Assorini postea, viri fortes et sideles; sed nequaquam ex tam ampla, neque ex tam nobili civitate: Vide Bochartum in Chanaan p. 586. Nunc vicus est, Asaro; et Comitatus titulo [orig: titulô] gaudet, alluitur Chryso [orig: Chrysô] fluv. Nic. Lloydius.

ASSORUS [2] oppid. Macedoniae, erat iuxta fluv. Echedorum. Nunc vix rudera supersunt. Baudrand.

ASSOS Lyciae civitas maritima in edito prom ontorio sita, ad quam parum tutum est accedere. Unde Proverb. Asson eas, ut citius ad exitii terminos pervenias; Nicostratus citharaedus:

Ubi lusus in voce Asson. Altera est in Aeolide, Tertia in Mysia, ubi Sarcophagus lapis nascitur. Pilin. l. 2. c. 96. et l. 36. c. 17. Vide Voss. ad Melam. p. 88. Ex hac fuir Cleanthes Stoicus Philosophus, qui Zenoni Cittiensi in schola successir, et eam Chrysippo Solensi reliquit. Strabo l. 13. Plin. Apolloniam vocare videtur, de qua Act. Apost. c. 20. v. 13. Quarra in Lydia; Quinta in Epiro. Nic. Lloydius.

ASSUERUS pater Darii Regis Medorum Daniel. c. 9. v. 1. Esdr. c. 4. v. 6. Metastheni Artaxerxes vocatur, Iosepho Cyrus, qui poft Darium patruum Persis imperavit; regnavit ann. 40. Aliis Xerxes. Vide Abasverus Hebr. Aschash verosh, i. e. princeps et caput.

Festo fomites, sunt assulae ex arboribus, dum caeduntur, excussae. Ita et apud Servium ex Claudio, Assulae ambustae. Unde Assulatim dedolare viscera, Plauto Menaech. Actu 5. sc. 2. v. 106. quod minutatim exponit Nonius. Sic assulae marmoreae, apud Vitruvium. l. 7. c. 6. quae ex marmore, dem caeditur, excutiuntur ect. Vide Salmas. ad Solin. p. 502. et infra, in voce Fomes.

ASSUMPTIO [1] urbs Episcopalis nova et parva Americae meridionalis prope fluv. Argenteum, in regione Paraguaia. Aliis Beata Maria Assumpta. Herrera c. 24. De origine nominis, hic [orig: hîc] infra.

ASSUMPTIO [2] in Ecclesia Romana dies dicitur mortis Sacti alicuius, quo [orig: quô] scil. eius anima assumitur in caelum. Proprie vero transitus B. Virginis, ut ait Durandus Rational. l. 7. c. 1. n. 15. Frodoardus in Leone IV.

Quod Festum celebratur die 15. Augusti, et omnium maximum est in Ecclesia Romana ac per excellentiam Dies Dominae dicitur, ut habet Baronius in Martyrologio ad h. d. De eius origine ac instititutione nihil certi adferunt. Graeci non Assumptionis nomine, nec Graeco [orig: Graecô], quod id significaret, sed *koimh/sews2, Dormitionis, utuntur: quia de assumptione in corpore nihil habuerunt certi. Usuardus et Ado, inquit Batonius, cum hac die celebrari dicant genitricis dormitionem, de Ecclesiae iudicio verba haec subdunt: Plus elegit sobrietas Ecclesiae cum pietate nescire, quam aliquid frivolum et apocryphum inde tenendo docere. Sed quae fecuta est aetas, huius sobrietatis limites egressa, eas lectiones ex variis Auctoribus, in huius Festi officio, recitari curat, quae rem in dubio minime relinquunt. Et quamvis id aperte non definierit Ecclesia Romana quod fuerit B. Virgo in caelum cum corpore assumta; vix tamen ullus in ea est, qui de eo dubirantem ferat. Vide A. Rivetum Apolog. pro SS. Virgine Maria l. 1. c. 21. et l. 2. c. 13.

ASSUR Alias Ninus. Latine insidians, sive beatus, aspiciens, vel gradiens, fil. Nimrodi, Ninives conditor. Gen. c. 10. v. 11. 12. Item fil. Semi v. 22. Vide Bochart. Geogr. sacr. l. 2. c. 3.Item Iudaeae civitas, quamaedificavit Solomon.

ASSURGENDI honoris ergo, mos Veter. cum Senes occurrebant indigitatur Iuvenali Sat. 13. quem locum infra videbimus, voce Senes. Sed et in Theatris idem frequens, Arnob. adv. Gent. l. 4. Conclamant et aslurgunt theatra. Ut in quibus, quando Mimi et coeteri Histriones Placebant, acclamationibus, plausu, exsultatione, voluptatem, quam ide percipiebant, testabantru spectatores. Quam e)pishmasi/an vocabant Graeci. Cicer. ad Attic. l. 14. Ep. 3. Tu, si quid pragmatikon\ habes. Sin minus populi e)pishmasi/an, et mimorum dicta, perscribito. Igitur assurgebant et exsultabant, quod et in recitationibus indecenter factitatum, e Scena in Scholam serpente licentia [orig: licentiâ]. Quintilianus Institut. Orator. l. 2. Minime vero permittenda pueris, ut fit apud plerosque, assur gendi exsultandique velut in theatro licentia. Nec assurgebant solum ac exsultabant, sed et conclamabant, imo manibus plaudebant, qua de re vide hic [orig: hîc] passim, inprimis ubi de Acclamandi ritu, voce Euge, et Sophos, it verbo Plaudere. Etiam excurrebant. Quintilianus ubi supra, At nunc proni atque Succincti, ad omnem clausulam non exsurgunt modo, verum etiam excurrunt, et cum indecora exsultatione conclamant. Quod in Ecclesiam quoque invectum postea, difcimus ex epistola Episcoporum, Eusebio Histor. Eccl. l. 7. c. 30. laudata, ubi Paulum Samosatemum redemisse plausum in Ecclesia, tamquam in theatro, et male ab eo acceptos tou\s2 mh\ enbow=ntas2 kai\ a)nakhdw/ntas2, memorant. Vide quoque infra Exsultatio.