CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

ATHRIBIS urbs Aegypti Athribitis Nomi Metropolis praecise in medio tou= *de/lta, quasi dicas, corpyri, ut ex veteri Grammatico Aegyptio Orione docet Etymologus, *(aqribh\n proshgo/reusan, o(/per ei)tis2 *(ellhnisti\ bou/loito fra/zein, ou)k a)/llos2 e)/xei le/cai, plh\n kardi/an a)pi/ou, ou(/tws2 *)wri/wn. Nempe Aegyptiis a)q, vel h)/q est cor, ut scribit Horus Hieroglyphic w= n l. 1. c. 7. et r(ib, vel r(ibi\, pyrum. Vide Bochart. Phaleg. l. 1. c. 14. Hinc Athribiticus amnis, alterum ex diverticulis Bubastiaci amnis, qui ad tertium Delta se in duos dio/lkous2 findens, ostium Pineptimi et ostium Athribiticum efficit: quorum hic di/olkos2 per ipsam urbem Athribim in mare effunditur, hinc nomen consequutus. Vide Salmas. ad Solin. p. 477.

ATHUM Oppid. permunitum Belgii, in Hannoniae Comitatu ad fluv. Teneram. Captum est A. C. 1667. a Gallis, quibus manfit, pace ad Aquisgranum confecta [orig: confectâ]: sed Neomagensi, redditum est.

ATHYMBRA urbs Cariae iuxta Maeandrum, Nyssa postea dicta, ab Athymbro condita. Strab. l. 14.

ATHYNA oppid. Sclavoniae, in monte, versus Dravum fluv. prope fontes Oriawae fluv. 6. milliar. German. a Sigetho in Austrum.

ATHYR mensis anni Aegyptiaci, Iunio Romanorum respondens, quo [orig: quô] dicunt Osiridem a)fanisqh=nai periisse. Itaque Sacerdotes hoc [orig: hôc] mense *bou=n dia/xruson i(mati/w| me/lani bussi/nw| periba/llontes2 e)pi\ pe/nqei th=s2 qeou= deiknu/ousi, *bou)/n ga\r *)osi/ridos2 ei)ko/na nomi/zousi. Bovem auratum pulla [orig: pullâ] veste byssina [orig: byssinâ] amictum ostendunt in luctu Deae (Isidis) Nam Bovem putant esse Osiridis imaginem, Plut. de Iside. Strabo eundem esse dicit, o( bou=s2 *)/apis2, o(/ e)stin o( au)to\s2 *)/osiris2, Bos Apis, qui idem est Osiris, l. 17. Vide Apis, Isis, Osiris etc. An Graecis puaneyiw/n; Vide ibi.

ATHYRAS Thraciae fluv. Ptolem. in Propontidem se exonerat, prope Selymbriam. Baudrand. hodie Acqua dolce, Plinio l. 4. c. 11. Atyras. Item Athyra plur. numer. urbs Episcopalis, et nunc Metropolis. ibidem.

ATHYRCE femina sollertissima, Sesostris Aegypti Regis incliti, filia. Ioh. Marshamus Canone Chron. Sec. X V. ubi de Sesostris Successore.

ATHYTA sacrificia, quae a)/neu qusiw=n, i. e. sine victimis offerebantur Diis. Cael. Rhodig. l. 12. c. 1. *)akapno/quta Luciano, quasi sine sumo, et proinde exigua, qualia sunt inopum, quibus non esset victimarum copia. At apud Philonem Iud. Vita Mosis, ubi de Vitulo aureo, in Deserto ab Israelitis conflato, qusi/ai illorum a)/qutoi kai\ xoroi\ a)xo/reutoi, sunt sacra prosana et choreae inconditae, Ioh. Marshamus Canone Chron. Sec. IV. ubi de Apide et Mnevi.

ATIA [1] Caii Iulii Caesaris ex sorore Iulia neptis, nupta L. Philippo, quorum filia Octavia C. Marcello elocata.

ATIA [3] Romanorum urbs in Campania, a Samnitibus expugnata. Diodor. Sic. l. 20.

ATIDIUS Cornelianus, caesis Legionibus, a Vologese Parthorum Rege fugatus, A. C. 166. fub Antonino Philosopho Imperatore Dion. l. 71. Vide quoque Iul. Capitolin. in Vita huius Imperatoris c. 8. ubi tamen Atilius Cornelianus potius legendum esse monet Casaubon. ex antiqua Inscr. in qua filius huius ita dicitur.

ATII ab Ati Troiano, de quo virg. Aen. l. 5. v. 569. 570. Quod Augusti causa [orig: causâ] scriptum Servius ait, qui ex Atia matre natus est. Neque enim ulla vetus Atiorum mentio est. Atii plebeii fuerunt, neque Praeturae gradum excessere [orig: excessêre], cognominaque Varri, Paulli et Balbi tulerunt.

ATILIA [1] gens Romanorum plebeia, sed antiqua, ex qua nonnulli egregii viri prodierunt.

ATILIA [2] Lex, lata, ut videtur Sigonio, ante annum Urb. Cond. 565. fuit. Ut mulieribus et pupillis tutores non habentibus a Praetore et maiore parte Tribunorum Plebis darentur; Cui tutores hine Atiliani dicti funt: Meminit legis Liv. l. 39. A Claudio Imperatore postmodum abrogata videtur, qui sanxit, ut Consules pupillis utriusque sexus Auctores darent, quod vicissim ab Antonino Philos. sublatum refert Capitolin. ab eoque Praetorem tutelarem institutnm. Alia, lata a L. Atilio Tribuno Plebis de dedititiis, fuit an. 544. Urb. Cond. cuius mentio apud Liv. l. 26. Item Atilia Marcia Lex, quam tulere [orig: tulêre] L. Atilius, C. Marcius Tribun. Pleb. an. Urb. Cond. 442. voluit: Ut Tribuni militum seni dein in quatuor legiones a populo crearentur, quae antea, perquam paucis suffragio populo relictis locis, Dictatorum et Consulum ferme fuerant beneficia, Livius l. 9. c. 30.

ATILIA [3] pagus Vindeliciae in Bavaria apud Danubium. Altenburus Aventino, Azelburus Welsero.

ATILIANA Hispaniae Tarraconens. oppid. inter Asturicam et Tarraconem. Antonin. Nunc Sadava, oppid. Aragoniae in confinio Navarrae, iuxta fluv. Riguelum. Baudrand.

ATILIUS [1] Libertini generis, qui coepto [orig: coeptô] apud Fidenam amphitheatro [orig: amphitheatrô], quo spectaculum gladiatorum celebraret, neque fundamenta per solidum subdidit, neque firmis nexibus ligneam compagem superstruxit. Unde convulsa moles, dum ruit intus aut in erteriora effunditur, immensam vim mortalium spectaculo intentos, aut qui circum adstabant, praeceps trahit atque operit. Quinquaginta hominum milia eo [orig: eô] casu debilitata aut obtrita sunt. Tacit. l. 4. Annal. c. 62. 63. Atilius in exsilium actus est, cautumque in posterum Senatusconsulto [orig: Senatusconsultô], nequis gladiatorium munus ederet, cui minor quadringentorum millium res, neve amphitheatrum imponeretur, nisi solo firmitatis spectatae. Contigit M. Licinio [orig: Liciniô], L. Calpurnio [orig: Calpurniô] Consulib.

ATILIUS [2] Rufus, Consularis, Syriae sub Domitiano, Praeses, ibique mortuus. Tacit. in Agric. c. 40.