CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

BENNINGDONIA urbs Angliae, in regione Merciorum. ibi concilium, sub Bernulpho Rege A. C. 850.

BENNO [1] nomen viri. 1 Paral. c. 24. v. 26. Latine filius eius, aut intelligentiae, vel aedificatio eius.

BENNO [2] ab Antipapa Gilberto, Clemente III. dicto, Cardinalis creatus, sa yricis scriptis insectatus est Silvestrum II. Gregor. VI. et Gregor. VII. Baronius A. C. 999. 1044. 1073. 1079. Item, Episcopus Misniae: inter Sanctos relatus, A. C. 1523. Baron A. C. 1117. Surius, 3. Iun.

BENNOI nomen viri, Esdr. c. 8. v. 33. Latine aedificatio, aut filiatio, sive in habitaculo meo, aut in pulchritudine.

BENOMOTAPA praecipua urbs, et sedes regia regni Monomotapani, sita ad flumen Sancti Spititus, distans a Cefala, versus Oceanum, viginti et uno milliaribus. Bert. Metel.

BENOTH nomen idoli Babyloniorum. 2. Reg. c. 17. v. 30. Latine filiae, intelligentiae, vel aedificationes. Vide Selden. de Dus Syris.

BEN-SIRACH sententiarum moralium Hebraeus auctor veustissimus, venustissimusque, qui a Iudaeis Ieremiae Prophetae creditur nepos fuisse. Conr. Gesn. in Biblioth.

BENTHIMA seu BENTHEMUM oppidul. German. in Westphalia Comitatus caput. In colle, prope Aam amnem. 2. leuc. ab Oldensila in Ortum. Sub proprio Comite. Familiae origo ex Hollandiae Comitibus, et quidem a Theodorico arcessitur, qui ab uxore Sophia (Ottone Comite Palatino Reineccio et Gertrudi ex Cliviis Tubantia Comite nata) Benthemium Comitatum cuius titulo [orig: titulô] frater eius Otto usus etiam erat, acceperit. Eo [orig: Eô] nati, praeter alios, Florentius Comes Hollandiae, reliquorum Comitum sator, atque Otto Bempthemii Comes, A. C. 1180. cuius posteri durarunt [orig: durârunt], usque ad hedvigen, quae, Patris et fratrum haeres, Eberwino Dn. de Gutter swick nupta, ei hereditatem attulit: Unde per huius filium Arnoldum, continuata Benthemiorum Comitum familia. Filius enim Arnoldi Beruardus vel Eberwinus I. qui ex uxore Steinfordia, Bernardum et Arnoldum II. genuit; quorum is praefatum Comitatum nactus est et ad filium ac nepotem transmisit: cui sine liberis exstincto Maria soror successit. Arnoldi, qui dominium Gutterswick tenuit, filius Eberwinus II. Steinfordiae Comes A. C. 1495. natus est, et filium Arnoldum III. habuit, cui praefata maria agnata cum nupsisset, avitos is Comitatus univit. Hoc [orig: Hôc] genitus Eberwinus III. cui uxor Tecklenburgicam successionem attulit, pater fuit Arnoldi IV. cui, a coniuge Magdalena Nevenaria, Comitatus Limburgius et alia obtigere [orig: obtigêre]. Hisce nati sunt liberi plures: ex filiis Arnoldus Iustus seu Iodocus, Benthemium Comitatum nactus, genuit Ernestum Wilhelmum, qui nunc etiam praeest et Philippum Conradum, qui Steinfordiam tenuit, patrem ex Anna Elisabetha Benthemio Tecklenburgica, Arnoldi Mauritii nati A. C. 1663. Adolphus Arnoldi Iusti frater Tecklenburgios novos orsus est, et filium habuit Mauritium, qui ex Iohanna Dorochea Principe Ahnaltina, Iohannem Adolfum suscepit; patrem ex Iohanna Dorothea Lippiensi, duarum filiarum, de quibus omnibus vide Phil. Iac. Spenerum Theatro [orig: Theatrô] Nobilitatus Europaeae tom. 3. ut et in Indice.

BENTITIANA vulgo VENTOTIENE, insul. parva Italiae et regni Neapolitani in mari Tyrrheno e regione Campaniae Felicis, deserta est.

BENTIVOLIUM castrum Italiae, in agro Bononiensi Ferrariam versus, alias pulcherrimum, nunc fere dirutum. Hinc nobili Familiae nomen.

BENZUINUM multis hodie Veterum myrrha est, et Benzuini arbor, quam Astrantiam dixere [orig: dixêre] prisci. Nempe ex astrantia seu sm yrnio (haec enim eadem esse docet Salmasins ) liquorem aiunt profluere lentum ac modice rufum, suavissimi odoris et myrrham optim am redolentis, linguamque vellicantis acrimonia [orig: acrimoniâ] sua [orig: suâ], nihilo [orig: nihilô] dereriorem stacte myrrha [orig: myrrhâ]. Quare et myrrhae eum nomine prisci donarunt [orig: donârunt] ut Theophrastus, qui myrrham distillare ex Smyrnio scribit, et quosdam ea [orig: eâ] re putasse [orig: putâsse], sinyrnium e myrrhae satu provenire. Quae omnino myrrha est Troglitis recentiorum Graecorum, qui eam petrose/linon exponunt: unde et Astrantiam non pauci hodie herbam Benzuini vocant etc. Qua de re vide Salmas. ad Solin. p. 1474. et infra Murra. Meminit huius aromatis Barlaeus quoque in Medicea, ubi de epulo, quo [orig: quô] Amstelodami Maria Franciae Regina, excepta fuit hoc [orig: hôc] saeculo [orig: saeculô]: Borax candore oculis, Benzoinum nidore fragrantiaque [orig: fragrantiâque] naribus lenocinabatur. Muscus, Styrax etc.

BEON [1] Manethoni in Excerptis apud Iosephum Contra Apion. l. 1. Byon Africano, Brion Eusebio, Baeon Syncello, fecundus Pastorum in Aegypto inferiori Rex, Salati successit, Levi in Aegypto mortuo, Semphucrate vero, in Thebaide rerum potiente, reguavitque annos 44. quo [orig: quô] temporis spatio [orig: spatiô], persecutio Israelitarum a decessore coepra magis magisque ingravefcere coepit, et, crescente nihilominus populo [orig: populô], infantes masculos, tolli placuit. Excepit illum in regno Apachnas. Vide Ioh. Marshamum Canone Chron. Sec. VIII.

BEON [2] civitas Amorrhaeorum ultra Iordanem. Numer. c. 12. v. 3. Latine in afflictione, vel in responsione, aut Syriace deprecatio.

BEOR pater Bela Regis Edom, Gen. c. 36. v. 32. Item pater Balaam arioli. Numer. c. 22. v. 4. Latine incendium, vel expugnatio, aut insipiens, sive iumentum, aut pastus.

BEORGOCUS Alanorum Rex a Ricimero victus, A. C. 461. Procop. l. 3. de bell. Vandal.

BEPYRUS urbs Mercatori ad orientalem fluv. Gangis portum; qui hodie Boupruo eam dici tradit.

BEQUIA Insul. Americae Septentrionalis ex Antillis, a Caribis tantum habitata, propter inopiam aquarum. Circuitus est 12. leuc. Portum habet securissimum.

BERA urbs in qua habitavit Ioathan, cum fugisset a facie Abimelech, in tribu Dan, Iudic. c. 9. v. 21. Item fil. Supha. 1 Paral. c. 7. v. 38. Latine puteus, sive explanatio, aut in luce eius.

BERAUNA urbecula German. in Bohemia, ad Misam fluv. 3. leuc. a Praga. Quibusdam Verona dicitur. German. Bern.

BERBERI Graece berberi\, priscum nomen conchae margarniferae, quod ad Indorum linguam pertinere vult Androsthenes. Bochartus Phoenicum potius vocabulum esse credit [gap: Hebrew word(s)] harar enim limgua [orig: limguâ] hac [orig: hâc] clarum, purum, nitidum esse significat: quod conchae margaritiferae maxime convenit, quae nitore, claritate et puritate reliquas, in interna maxime parte, longe superat. Sic quia mai/rein et mara/gdos2, splendere est et marmarugh\ splendor; ut ma/rmaron et mara/gdos2, vel cum prosthesi smara/gdos2, ita etiam margari/ths2, nonnulli dictum volunt. Certe Nonnus l. 34. margaritam li/qon appellat a(/lmhs2 marmare/hn, lucidum maris lapidem: et Arabice lala et darra, lucere est, unde lulu et dorra; quorum illud margaritam in genere, hoc unionem notat. Vide Bochart. Hieroz. Part. poster. l. 5. c. 6. et infra suo [orig: suô] loco [orig: locô].

BERBICAE populi sunt, qui certam aetatis meram transgressos perimunt, virosque immolant praefocatis mulieribus. Aelian. poikil. l. 4. c. 1.

BERBIS lacus Thessaliae. Item Pannoniae interioris oppid. Ptol. nunc Berzenche, 2. milliar. a Dravo fluv. sub Turcis

BERCHERIA provinc. seu Comitatus Angliae iuxta Tamesin fluv. inter Oxfordiam et Viltoniam provincias. Ibi alias pars Atrebatum, populi Barckshire. Angl.

BERCHORIUS Petrus, ex Pictonibus, Prior Ordin. Benedict. Lutetiae, scripsit Cosmographiam, epitomen Historiae Biblicae, Repertorium morale, Livium Gall. etc. saeculo [orig: saeculô] 14. Possevin, mappar. Trithem. Voss. de Histor. Lat. l. 3. c. 9. Spondan. A. C. 1350. n. 1.

BERCHTOLDUS [1] I. Dux Zeringiae, cuius familiae origo a Lancellino est, filio Guntrami divitis, cuius pater Humfredus, Erchinoaldum illum celebrem Austriacae, aliatum que illustrissimarum familiatum satorem, progenitorem habuit. Huic Berchtoldo cum Imperator Suevicum promisisset Ducatum, dein eius loeo [orig: loeô] Carinthiam concessit. Inter filios Gebhardus Episcopus Constantiensis fuit A. C. 1085. Reliqui duo Betchtoldus II. et Hermannus, rami Zeringio - Teccii, et Hechbergia [orig: Hechbergiâ] -Badensis auctores fuere [orig: fuêre].

BERCHTOLDUS [2] II. patri successit, Rudolphi Ducis Sueviae in Caesarem electi, ut et postea Hermanni, partes amplexus, magnam partem Sueviae Ducatus suae ditioni adiecit. Obiit A. C. 1111. pater Berchtoldi III.

BERCHTOLDUS [3] III. Friburgi Brisgoiae conditor, ad Molshemium, caesus A. C. 1122. Conradum fratrem successorem habuit. Qui moriens A. C. 1152. filios Bertholdum IV. et Adelbertum, novarum linearum, Zeringiae et Teccensis, auctores reliquit.

BERCHTOLDUS [4] IV. Brisaci, secundum nonnullos, conditor, continuato [orig: continuatô] cum Reinaldo Burgundo bello [orig: bellô], tandemque lite ab Imperatore A. C. 1167. composita [orig: compositâ], reliqua [orig: reliquâ] Burgundia [orig: Burgundiâ] et Regno [orig: Regnô] Arelatensi, quod Pater sibi vindicaverat, abstinere, et aliquibus in parva Burgundia, Allobrogum, Sedunensium, ac Aventicorum ditione bonis acquiescere iussus est. Obiit A. C. 1186. Pater Berchtoldi V.

BERCHTOLDUS [5] V. coeptam a patre Bernam absolvit, in Palaestina Friderico Barbato militavit, ut et postea Friderico II. Tum rebelles in Helvetia domuit. A Papa et Electore Coloniensi oblatum fastigium Imperiale, Philippo Suevo, seu ultro, seu accepta [orig: acceptâ] pecunia [orig: pecuniâ], cessit Ex maerore, ob exstinctos, seu secundae coniugis quam ob hoc decollari curavit, seu Burgundorum, scelere filios, mortuus est, A. C. 1238. Eius in moneta Rei publ. Bernensis essigies et nomen servatur. Vide Stumpf. l. 7. de Argovia, c. 28. 29. 30. Philip. Iac. Spener. in syllog. Geneal. hist. et in voce Zeringia.

BERCIOLUM in Vita S. Pardulsi, Et in agitario, quod vulgo berciolum vocant, pannis constrictum imposuit; cunas notat. Ita enim mox ibid. Berciolum, quod honesto [orig: honestô] sermone Pinlosophi cunabulum vocant. Ex Gallico Berceau, quasi Bercellum, cui voci origo est a Bersa, quo [orig: quô] nomine apud receutioris aevi Scriptores crates vimineae denotantur, seu sepes ex palis vel ramis grandioribus contextae; quibus silvae vel parci undique incinguntur, ut nullus cervis coeterisque feris ad egressum pateat aditus: Item porticus virides, arcuatae et in camerarum modum factae, quas troxa/las2 Graeci dixere [orig: dixêre]. Ex viminibus enim invicem in modum arcus contextis confectae olim cunae sunt, vide Salmas. ad spartian. in Habriano, c. 10. et Car. du Fresne in Glossar. ut et infra ubi de Cunis et Puerperio, nec non in voce Infans.

BERCORCATES populi Galliae Aquitanicae. Plin. l. 4. c. 19. Ubi forsan nunc Baulac oppidul. Baudrand.

BERCOS nomen viri. Esdr. c. 2. v. 53. i. e. filius concisionis, aut separationis.

BERDES e ministris Alexandri Magni, ab eo ad Scythas super Bosphorum colentes missus. Curt. l. 8. c. 1.