CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

BONNA [1] oppid. ad citeriores Rheni ripas Coloniensi urbi, ac Confluentiae oppido proximum. Sedes Electoris Coloniens. Iulia Bonna et Verona olim, item Ara Ubiorum dicta, vulgo Bonne. longitud. 28. 40. latitud. 50. 42. Hic [orig: Hîc] Synodus, A. C. 942. Urbs haec A. C. 1673. postquam anno [orig: annô] praeterito [orig: praeteritô] a Gallis occupata esset. a Principe Arausionensi, Confoederatorum Exercituum summo Duce. capta, in Imperatoris manus consignata est. Hic quoque Fridericus Austriacus, contra Ludovicum Bavarum electus, coronam accepit, A. C. 1314. Crantz. l. 9. c. 8. Vide Vales. Notit. Gall.

BONNA [2] oppidul. Sabaudiae, alias Banta. Simler. In Fossniaco tractu, ad Menoiam amnem, 3. leuc. a Geneva in ortum hibernum. Unde illustri familiae de Lediguteres nomen.

BONNA [3] apud Glabrum Rodolphum l. 2. c. 10. Multi ibi limites, quos alii Bonnas vocant, suorum recopnoverunt agrorum, etc. terminus, limes est. Aliter Bonda, Gall. Bonne: quas voces Rigaltius existimat a Gromaticis, et Agrimensoribus mutuo acceptas esse, effictasque ex iis, quas usurpant passim, botones, botontini et botontones, quae tumores sive monticellos et colliculos, qui quondam terminorum vicem fungebantur, significant. Figuram eorum, repraesentat Hygenus de Limit. constit. p. 222. Hinc Bonagium, et Abonagium, voces medii aevi, ius, quod Maioribus villarum maxime competit, in defigendis metis, in terris vassallorum denotantes, Bornage Gall. in Consuetud. Peronensi, ubi dicitur ius istud spectare ad Maiorem et Scabinos eiusdem oppidi. Vide plurima de hac voce eiusque synonymis, et quae inde deducta, apud Carolum du Fresne in Glossar. ut et infra in voce Butunti.

BONNI [1] pater Omirai, 1. Paral. c. 9. v. 4. Latine aedrficans me, sive adoptans, aut intelligens me.

BONNO vel BAVO Abbas Corbiensis, sub Arnolpho et Ludovico IV. Imperator. Scripsit Historiam sui temporis. Possevin. in Appar. Voss. de Hist. Lat. l. 2. c. 38.

BONNOPOLIS oppid. Sabaudiae, in agro Fossiniaco, ad Arvam fluv. 2. leuc. infra Clusas, Bonneville.

BONONIA [1] civitas Italiae Archiepiscopalis ad Rhenum amnem, in ditione Pontific. Academia [orig: Academiâ] celebris prope Romandiolam. 25. milliar. a Ferraria in Austrum. Muris nudata a Ludovico Rege fil. Lotharii Imperat. A. C. 844. Henricus autem, filius nothus Friderici II. Imperatoris victus hic [orig: hîc] captusque est, A. C. 1249. Bentivolos sibi praefecit, A. C. 1308. qui subiugati a Ioh. Galeacio, A. C. 1380, Hic [orig: Hîc] quoque Irnerius ius exponere coepit, primusque glossas in illud scripsit circa A. C. 1134. Sil. Italic. l. 8. v. 599.

Et quondam Teucris comes in Laurentia bella
Ocni prisca domus, parvique Bononia Rheni.

Sutor cerdo cedit tibi, culta Bononia, munus
Fullo dedit Mutinae, nunc ubi caupo dabit?

Oppidani dicuntur inde Ciceroni in Bruto, Val. Max. l. 8. c. 1. ex. 12. Tacito Annal. l. 12. c. 58. ac Suetonio in Octavio c. 17. atque Nerone, c. 7. Bononienses. Livio, l. 37.c. 57. Melae, l. 2. c. 4. Paterculo, l. 1. c. 15. Plinio, l. 3. c. 15. ac Tacito loc. cit. Cotonia vocatur, vulgo nunc incolis Bologna, Graecis omnibus *bonwni/a. Unde apud Stephan. pro *bwbwni/a lege *bonwni/a. Felsina etiam a conditore Felsino, Tuscorum Rege dicta fuit. Plin. l. 3. c. 15. Colonia Bononia, Felsina vocitata, cum princeps Etruriae esset. Speciem habet onerariae navis, in longum, quam ex transverso patentior, uno [orig: unô] capite proram, altero [orig: alterô] puppim referens, medium, turre Asinellorum celsissima, mali instar, et turre Garisendae inflexa [orig: inflexâ], scalae modo [orig: modô], obtinente, cum multis praeterea turribus, funes tamquam exprimentibus. Aedificiis multis atque sumptuosis nitet, inter quae est in foro amplisfima D. Petronii aedes, cumus aedificationi finem eundem fore qui et mundi erit, censetur. Hic [orig: Hîc] Concilium A. C. 1310. Synodi, A. C. 1535. 1586. et 1634. Huc etiam Concilium Tridentinum translatum, A. C. 1547. Leander Bonon. descr. Ital. longitud. 33. 35. latitud. 73. 52.

BONONIA [2] altera urbs Episcopal. Galliae Belgicae in ora Picardiae a Caleto urbe 7. leuc. distans in Austrum, quam Gessoriacum Morinorum putant, Ammian. Marcellin l. 20. et 27. Eutrop. l. 9. a qua ad Doveriam, Angliae portum, est brevissimus traiectus. Occupata est ab Henrico VIII. Angliae Rege A. C. 1544. Vulgo Boulogne a la mer. longitud. 22. 42. latitud. 50. 30. Duplex est, et valde munita, ad ostium fere amnis Lianae, cum portu et Pharo a Carolo M. instaurata. Caput provinc. Bononiensis. Cuius Comites in Gallicis Annalibus saepe memorati.

BONONIA [3] tertia Hungarica urbs olim, nunc oppid. Pannoniae interioris ad Danubium fluv. Hodie Bonmonster ob coenobium nominatur. longitud. 43. 00. latitud. 45. 29.

BONONIA [4] quarta urbs Mysiae superioris ad Danubium, Bodon Mercatori. Sed quae nunc Bodon cicitur, Bidina, seu Bidena Graecis esse videtur, de qua suo [orig: suô] loco [orig: locô].

BONONIA [5] urbecula Galliae, in Aquitania et Comiratu Armeniaco, prope Gessam amnem. 5. leuc. a civitate Lombariensi, totidem a fano S. Bertrandi.

BONOSIANI Bonosi Episcopi Haeretici sectatores, Christum non verum, sed adoptivum Dei Filium esse, delirarunt [orig: delirârunt], 24. quaest. 3. can. 23. cum Circumcellionibus seu Scotopicis in plurimis convenicentes. Vide Car. Macrum in Hierolex. sed inprimis Isidorum Hispal. Orig. l. 8. c. 5. et de Scriptoribus Eccles. c. 20. ubi refert, Iustinianum Ecclesiae Valenfis Episcopum, qui floruit temporibus Teudi Principis Gothorum, Iustiniano Seniori Imperat. coaevi, contra eos scripsisse. De Bonoso vero Episcopo diximus suo [orig: suô] loco [orig: locô].