CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

BUNOBORA Mauritaniae Caesariensis oppid. Ptol. Nunc Beni Arax, Sansone teste: urbs ampla Barbariae, in regno Algerii, 60. mill. pass. ab Orano in Austrum.

BUPALUS pictor fuit apud Clazomenas Asiae civitatem, qui cum Anthermo, circa Olymp. 60. Hipponacten Poetam deformem pro risu depinxit, quo [orig: quô] ille furore commotus, tali eum carmine perculit ut se laqueo [orig: laqueô] suspenderet. Horat. Epod. 6. v. 13.

Alii sic: Bupalus et Anthermus, filii fuerunt Anthermi Chii, qui in arte sculpendi clarissimi exstitere [orig: exstitêre]: ii feruntur sculpsisse Hipponactis deformis Poerae imaginem: reicit tamen Plinius ut falsum, quod ad laqueum adacti fuerint a Poeta: complura enim, inquit, in finitimis insulis simulacra postea fecere [orig: fecêre]: sicut in Delo, quibus subiecerunt carmen, non vitibus tantum censeri Chium, sed et operibus Anthermi filiorum. In ipsa Chio monstratur operis ipsorum Dianae facies, in sublimi posita, cuius vultum intrantes tristem, exeuntes exhilaratum putant. Consulito Plin. l. 36. c. 5.

BUPHAGUS Arcadiae fluv. a Buphago Iapeti filio, quem honesta parum affectantem, in monte, in Pholoe, peremit Diana. Cael. Rhodig. l. 26. c. 2. Item Buphagus Hercules cognominatus est, quod multi cibi esset, et boves integros comederet.

BUPHONIA Etymologus, *(eorth/ tis2 par' *)aqhnai/ois2 ta\ *boufo/nia, e)n h(=|polloi\ e)qu/onto bo/es2. Vide Meursium, in *boufo/nia.

BUPHTHALMOS apud Plin. l. 25. c. 8. Est et buphthalmos similis boum oculis, folio foeniculi, circa oppida nascens, fruticose caulibus, qui et manduntur decocti. Quidam Calchan vocant: herba est, quam Dioscorides ka/xlan vocat, alii ka/lxan, ut Plin. habet, Siculi ka/lqan, unde Romani Caltham fecere [orig: fecêre]. Quamvis caltha Latii proprie non sit Graeciae bou/fqalmos2, quae herba apud Latinos nomine caret. Unde Graecam appellationem retinuit Plin. et Virg. in Culice,

*)/anqh mh/lina, flores luteos, ei tribuit idem Dioscorides, unde xrusa/nqemon quoque nonnulli appellarunt [orig: appellârunt]: alii kalxa/nqhmon, ab aereo colore, qui flavus est, dictum malunt, etc. Qua de re vide plura, apud Salmas. ad Solin. p. 1161. De eius vero in Coronis Veter. usu, Car. Paschalium Coronar. l. 3. c. 15. ut et infra in voce Helichrysum.

BUPLANOSTICTUS tumulus apud Iulium, quod ex Mysia bovem insecutus Ilus, ibi demum urbem condiderit. Cael. Rhodig. l. 26. c. 2.

BUPRASIUM civitas et fluv. et regio [orig: regîo] Elidis a Buprasio conditore. Homer. Plinio l. 4. c.15. inter Achaiae loca recensetur.

BURA [1] Iovis filia apud Pausan. Inde Buraicus Hercules dictus. Vide Gyrald. Synt. de Diss.

BURA [2] oppid. Gueldriae Batavicae, prope Lingam amnem, Comitatus titulo [orig: titulô] clarum. 3. leuc. a Busco Ducis in Septentrionem, totidem ab Ultraiecto in meridiem.

BURA [3] vel BURIS urbs Achaiae proprie dictae, ad sinum Corinthium sita, olim florentissima, nunc una cum Helice vicina urbe maris impetu hausta. Ovid. Met. l. 15. v. 293.

Si quaeras Helicen, et Buran Achaidos urbes,
Invenies sub aquis: et adhuc ostendere nautae
Inclinata solent cum moenibus oppida mersis.

BURA [4] vel BURIS pars est temonis ima et incurva, quae Graecis gu/hs2. Virg. Georgic. l. 1. v. 169.

Continuo in silvis magna [orig: magnâ] vi flexa domatur
In burim et curvi formam accipit ulmus aratri.
Huic a stirpe pedes temo protentus in octo,
Binae aures, duplici aptantur dentalia dorso.

Nempe buris ab imo vel ab ima parte temonis, cui temo a stirpe in pedes octo protenditur. Aliter urvum; quam tamen vocem paulo amplius extendit Festus; Urvat, Ennius in Andromeda significat, circumdat, ab eo sulco, qui fit in urbe condenda urvo [orig: urvô] aratri, quae sit forma simillima uncini curvatione buris et dentis, cui praefigitur vomer. Ubi curvationem buris et dentis, cui vomer praefixus erat, totum id urvum appellatum dicit et figuram habuisse simillimam uncini, quo [orig: quô] nomine etiam vomerem comprehendit, cum Veteres burim pro ipsa curvatione vel urbo aratri (cui dentale aptatum, ut dentali praefixus vomer) solum usurpaverint. Ab urvo seu urbo, urbare, i. e. circumducere, circumscribere. Unde Urbs, quod in rotundo olim conderentur: cuius circuli umbilicus in Foro dicabatur, et viae directae in medium concurrebant. Quo faciunt illa Aristophanis,

--- - --- --- - ka)\|n me/sw|
*)agora=s2 fe/rousai d' w)+sin ei)s2 au)th\n o(doi\.
*)orqai\ pro\s2 au)to\ to\ me/ton --- ---

BURAGRAGUS fluv. Africae in regno Fezzae, Provinc. Temesnam a Fezzana dividens, in Oceanum Atlanticum se exonerat, ad Salam oppid.