CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

CLENUS fluv oritur in confinio provinciae Marchiae Lemovicensis, vide Clanis. Baudrandus. Vulgo le Clain. Hunc Vigenna recipit, paulo post Crosam la Creuse, minore Crosa [orig: Crosâ] et Vartimpa [orig: Vartimpâ] Gartempe auctum accepturus, ac tum demum in Ligerim lapsurus. Hadr. Vales. Notit. Gall.

CLEO Siculus, inter comites Alexandri M. adulator, qui Alexando caelum aperiebat, Herculemque et Patrem Liberum et cum Polluce Castorem novo Numini cessuros esse iactabat. Curt. l. 8. c. 5.

CLEOBIS Argiae Sacerdotis filius. Herod. l. 1. Val. Max. l. 5. c.4. ex. ext. 4. Plut. in Solone. Cicer. Tuscul. Quaest. l. 1. c. 47. Argiae sacerdotis Cleobis et Biton filii praedicantur. Nota fabula est. Quum enim illam ad sollenne et statum sacrificium curru vehi ius esset, satis longe ab oppido ad fanum, morarenturque iumenta, tunc iuvenes ii, quos modo nominavi, veste posita [orig: positâ], corpora oleo [orig: oleô] perunxerunt, ac iugum accesserunt. Ita sacerdos advecta in fanum, cum currus esset ductus a filiis, precata a Dea dicitur, ut illis praemium daret pro pietate, quod maximum homini dari possit a Deo. Post epulatos cum matre adolescentes, somno se dedisse, mane inventos esse mortuos.

CLEOBULINA Cleobuli filia, ingenio [orig: ingeniô], iudicio [orig: iudiciô] animi magnitudine inclita, hexametris aenigmatica quaedam perscripsit, quorum unum adhuc extare fertur.

*ei\=s2 o( path\r, pai=des2 de\ duw/deka, tw=n de\ e(ka/stw|
*pai=des2 trih/konta, di/andixa ei)+dos2 e)/xousai,
*(ai m\ leukai\ e)/asin i)dei=n, ai( eu' au)=te me/lainai,
*)aqa/natoi de/t' e)ou=sai u)pofqinu/qousin a(/pasai.

Ita habet Laortius, in Cleobulo. Atqui Stobaeus, *kou=rai e(ch/konta. Ee certe ut taceam primam in trih/konta esse brevem, dici non potest ex 30. diebus mensis, alios esse albos, alios nigros; Sunt enim omnes albi simul, ac nigri, aut nigri simul, et albi, sed ex 60. mensis filiabus aliae sunt albae scil. 30. dies, aliae nigrae videlicet 30. noctes. lege itaque:

vide Plut. in Convivio 7. Sap. c. 4. Diogen. in Cleobulo. Athen. l. 10. c. 15.

CLEOBULUS [1] Euagorae fil. Lindius, unus e 7. Graeciae sapientibus robore, et pulchritudine corporis eximius. E Lindo Aegyptum, philosophandi gratia [orig: gratiâ], petiisse fertur, exstat eius ad Solonem epistola. Aenigmatum conditor, infidelitatem et ingratum animum sanguine viperino [orig: viperinô] cautius vitavit. Et amicis, ut conser. ventur, et inimicis, ut concilientur, bene faciendum dixit, etc. Obiit 70. Olymp. 70. aetat. Diogeves, in eius vita. Plut. in convivio 7. Sapient.

CLEOBULUS [2] Historicus apophthegmata collegit, ut Stobaeus indicat, Serm. 3. et alibi. Plin. l. 5. c. 31. tradit ex Cleobulo, ut Chios prius dicta sit Chia a Chione nympha, quam alii a nive hoc nomen habere arbitrantur.

CLEOCHARES ab Alexandro M. missus, postulatum a Poro deditionem. Curt. l. 8. c. 13.

CLEOCRITUS apud Comicos taxatur, ut mulierosus, et cinaedus, et obscurus, Cybeles filius. Nam in mysteriis Rheae molles tantum intersunt. Suidas. Vide Erasm. in Adag. et Schol. in Ran. Item Aves, ubi traducitur tamquam strouqo/pous2 i. e. megalo/pous2.

CLEODAEUS Hylli fil. Herculis nepos, Herodot. l. 7. post patrem singulari certamine ab Echemo interemptum, Peloponnesum recuperare conatus itidem fustra fuit. Eum excepit, in regno Doriensium et spe redeundi in pristinas sedes fil. Aristomachus, quem vide.

CLEODAMAS [2] Achenus (Ache autem civitas Thessaliae est) scripsit de cura equorum. Stephan.

CLEODAMUS [1] et Athenaeus, Byzantii, a Gallieno Imperatore Scythis Istrum ingressis et multa gravia in solo Romano facientibus instaurandis urbibus muniendisque praefecti sunt, apud Trebellium Pollionem in Gallienis duobus, c. 13.

CLEODAMUS [2] Malchus, historiam fecit ad imitationem Mosaicae, qua dereapud Ioseph. loquitur Alexand. Polyhistor, Iud. Antiquit. l. 1. c. 16.

CLEODORA nympha, mater Parnassi, a quo Parnassus mons nomen accepit. Cael. Rhodig. l. 16. c. 19. quae duos habuit patres. Pausan. l. 10.

CLEOLAUS Herculis fil. ex ancilla Iardam Lydi, Omphales parentis, cui ex Oraculo, venditus triennium servire cogebatur. Diodor. Sic. Erat Herculi, kata\ to\n doulei/as2 kairo\n tempore servitutis, natus Cleolaus ex ancilla scil. Iardani, l. 4. Pater Alcaei, quo Argon natus est, primus Dynastiae in Lydia II. Regum, Hetaclidarum nempe, qui Atryadis successerunt auctor. Herodotus, l. 1. c. 7. Heraclidae, ex ancilla Iardani et Hercule geniti, regnum ex Oraculae adepti. Horum primus fuit Argon, de quo diximus. Quemadmodum Agelaus seu Lamon, eiusdem Herculis filius ex Omphale, Iardani filia, progenitor fuit mermnadarum, qui post Heraclidas, III. Dynastiam erexere, auctore Gyge. Vide Ioh. Marshamum, Canone Chron. ad Sec. XVII.

CLEOMACHUS Magnesius pugil, qui cinaedi cuiusdam, et ancillae amore captus, quae a Cinaedo alebatur, Cinaedorum et orationes, et mores est imitatus. Strabo.

Reges Spartani.

CLEOMBROTUS [1] I. Rex vel Dux Spartan. fil. Anaxandridae, murum in Isthmo Corinthiaco, contra Persarum in Peloponnesum incursiones, exstructurus, Eclipsi solis absterritus est, Olymp. 75. Obiit, Plistarcho [orig: Plistarchô] Leonidae fil. successore, quo [orig: quô] minorenni Pausanias regnum administravit. Herodot. l. 9. Duxerat filiam Lconidae, de qua vide Plut. in Agide et Cleomene. Item supra in voce Chelonis.

CLEOMBROTUS [2] II. Pausaniae fil. Lacedaemoniorum Rex, fratri Agesipolidi I. ad Olynthum morbo [orig: morbô] exstincto, suffectus est. Olymp. 100. an. 1. Hic timens, ne videretur cum Epaminonda hoste sentire, temere cum eo, iam duplici expeditione contra Thebanos, infelix, pugnavit, seque et patriam in praeceps dedit, nam ex vulnere occubuit, et exercitus deletus est. Regni an. 9. Successit ei fil. Agesipolis II. Proelium hoc ad Leuctra commissum est an. 2. Olymp. 102. Mundi 3683. Urb. Cond. 382. Xenoph. l. 5. et 6. Polyb. l. 1. Diodor. Sic. l. 15. Pausan. l. 3.

CLEOMBROTUS [3] gener Leonidae Spartae Regis ex Eurysthenidis penultimi, Socero [orig: Socerô] pulso [orig: pulsô], aliquandiu regnum usurpavit: donec, eo [orig: eô] ab Ephoris deposito [orig: depositô], Leonidas in regnum revocatus est, Olym. 133. Vide Leonidas Rex.

CLEOMBROTUS [4] adolescens Ambraciota, qui cum ei nihil accidisset adversi, e muro se praecipitavit, lecto [orig: lectô] Plaronis libro [orig: librô] de immortalitate. Quod Callimachus epigrammate 28. celebravit. Vide Cicer. in Tuscul. l. 1. c. 34. Ovid. in Ibin. v. 493.

Vel de praecipiti venias in Tartara saxo,
Ut qui Socraticum de nece legit opus.

CLEOMEDES Astypalaeensis, de quo portentosa quaedam memorantur. Hic robore ac magnitudine eximia [orig: eximiâ], quum Ciccum Epidaurium pugil interfecisset, victoriae praemio [orig: praemiô] fraudatus, prae dolore in furorem incidit, atque Astypalaeam reversu, cum ibi multa temere ac violenter fecisset, postremo ludum puerorum ingressus, apprehensam manu columnam, quae rectum sustentabat, concutiens mediam fregisse, ac tectum deiecisse dicitur. Interfectis autem pueris, quum quaereretur ad supplicium, in sepulchrum magnum se coniecisse, et clausum intus iniectum operculum tanta [orig: tantâ] vi tenursse, ut ne a multis quidem simul adnitentibus, ullo [orig: ullô] modo [orig: modô] evelli posset; Conciso [orig: Concisô] igitur circa loco [orig: locô], neque vivum hominem, neque mortuum esse compertum fernnt. Qua de remissis Delphos legatis respondisse Pythium,

Suid. et Plut. in Romulo, ubi hanc fabulam comparat credulitati Romanorum, de Rege hoc in caelum rapto. Addo, quod summa in veneratione illum civibus suis fuisse, auctor nobis est Pausanias in Eliac. et ex eo Cyrillus, contra Iulian. l. 6.

Reges Spartani.

CLEOMENES [1] I. Rex Spartae, ex Eurysthenidis XVI. post patrem Anaxandridam, vicit Argivos, Athenis a Pisistratidarum tyrannide liberatis. Demaratum, alterius familihae Regem quod impediisset, quo minus Aeginetarum, qui ad Arium se applicuerant, perfidiam ulcisceretur, illegitimum pronuntiavit, Leutychide surrogato [orig: surrogatô], et ipsa [orig: ipsâ] Pythia [orig: Pythiâ] corrupta [orig: corruptâ]. Sic Aeginetas ultus, mox ex insania propria viscera dissecuit. Herodot. Musa 5. et 6. Successit fil. Leonidae, eius ex fratre nepos, Plistarchus, post Clembroti I. fratris breve regnum. Vide et Clisthenes.

CLEOMENES [2] II. successit Agesipoli II. fratri, qui post Cleombrotum annum regnaverat. Praefuit diu et feliciter, Acrorati et Cleonymi pater. Successorem habuit Areum I. Acrotati demortui filium. Unde diuturnum bellum. Diodor. Sic. l. 15. Pausan. l. 3. Lacon. Regnavit annos 34. Helvicus, Theatro [orig: Theatrô] Chronol. p. 67.

CLEOMENES [3] III. Lacedaemoniorum Dux, Leonidae patri successit, sed tyrannice cum praefuisset, Spartanis exosus evasit: hinc turbae, at ille victor Ephorum 4. necavit, agros divisit, aes alienum abrogavit, peregrinos civitate donavit, in locum Eurydamidae collegae, veneno [orig: venenô] sublati, Epiclidam fratrem ex sua familia suffecit, pristinamque Laconum disciplinam reduxit. Dein Achaeos acie vicit, unde ab Arato contra ipsum Antigonus suscitatus est, a quo proelio [orig: proeliô] victus, anno [orig: annô] 16. ad Ptolemaeum Euergetem I. se recepit, benigneque primum exceptus, mox Nicagorae cuiusdam calumnia [orig: calumniâ] apud Regem Ptolem. Philopatorem suspectus, custodiae cum altis quibusdam traditus, cum illis mutuis vulneribus periit. Mortuus autem pelle nudatus cruci adfixus est, Matre, uxoribus et sobole eius exeincta [orig: exeinctâ], A. M. 3835. Olymp. 140. Polybius, l. 2. Iustinus, l. 28. c. ult. Plutarchus, in Agide et Cleomene. Posteum, Eurysthenidarum ultimum, Lacedaemoniorum regnum novi tyranni arripuerunt, Machanidas primum, exin Nabis, quibus et ipsis exstinctis, Spartani libertatem receperunt. Vide Machanidas et Nabis.

CLEOMENES [4] vectigalibus Aegypti et Africae, quae Aegypto iuncta est, ab Alexandro Magno post deditam Aegyptum praepositus. Curt. l. 4. c. 8.

CLEOMENES [5] Historicus, librum fecit de Hesiodo, teste Clem. Alexandr. l. 1. Strom. quem Vossius, de Histor. Graec. l. 3. p. 343. commentarium esse in Hesiod. credit. An idem cum illo, qui tractatus Empedoclis de sacrificiis in unum collegit, apud Diog. Laert. in Empedocle, l. 8. Alius ab hoc videtur Cleomenes Rhegius dithyramborum Poeta, de quo Athen. l. 9.