CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

CLODIUS [3] Dux, apud Trebellium Pollionem in Gallienis duobus, c. 5. et 7. bis dicitur Claudius ille, qui postea Imperium obtinuit. Ar ibi semper Claudius: et Graeci quoque *klau/dios2, non *klw/dios2, eum vocant. Casaubon. Not. ad Pollionem.

CLODIUS [4] Albinus, Dux exercitus in Gallia, post mortem Pertinacis Principis, ab exercitu Imperator salutatus, perditae gulae fuisse traditur. Herodian. Item Consul, Collega Aemiliani, an. Urb. Cond. 917.

CLODIUS [5] Celsinus, Adrumetinus et affinis Albini Imperat. de quo laudando quae facta sunt acta, lectu, iratus Senatui Severus, quasi hoc Albino Senatus praestitisset, Commodum inter Divos referendum esse censuit, quasi hoc [orig: hôc] genere se de Senatu posset ulcisci, Spartian, in Severo, c. 11.

CLODIUS [7] Macer, turbans post exitum Neronis in Africa, a Trebonio Garuliano Procuratore, iussu Galbae, occisus est. Tacit. l. 1. Hist. c. 7.

CLODIUS [8] Pulcher, Romae orator, inter patronos simul cum Cicerone, in causa Scauri. Ascon. Paedianus.

CLODIUS [9] Quirinalis, Arelatens. Rhetor, Romae docuit circa Neronis tempora. Praefectus remigum, qui ravennae habebantur, quod Italiam luxuria [orig: luxuriâ] saevitiaque [orig: saevitiâque] afflictavisset, veneno [orig: venenô] damnationem antevertit, Tacit. l. 13. Annal. c. 30.

CLODIUS [10] Rufus, in numero fuit Nobilium Romanorum, quos sine causae dictione occidi iusserat Severus Imperator uti legimus apud Ael. Spartian. in Vita eius. c. 13.

CLODIUS [11] Sextus, de Diis opus composuit. Vide Voss. de Hist. Graec. l. 4. p. 510. 511 de Hist. Lat. l. 1 p. 35.

Sextus CLODIUS Rhetor e Sicilia, Latinae Graecaeque eloquentiae Professor, male oculatus, familiaris ac praeceptor M. Antonii Triumviri, cuius meminit Cicero, in Phillp. et Tranquillus, de Claris Rhetorib. c. 5.

CLODOALDUS vulgo S. Clou, fil. Clodomiri, Regis Aurelianens. Post cuius obitum, apud Clotildem aviam Parisus educatus, cum fratribus, his perfidia [orig: perfidiâ] Clotarii patrui occisis, militum ope incolumis evasit; Hinc Monasticam vitam amplexus. Eius Epitaphium et tumba hodieque visitur, in vico S. Clou, prius Nogent dito. Gregor. Turonens. l. 3. c. 18. Aimoin. l. 2. 12. Saussaeus, etc.

CLODOMIRUS [1] secundogenitus Clodovaei, ex Clotilde, Aureliani, Biturigum etc. Princeps. Qua [orig: Quâ] hereditate non contentus, Sigismundo fil. Gondebaldi bellum movit, Burgundiamque in vasit, iunctus Theodorico, Childeberto et Clotario fratribus, eo [orig: eô] successu, ut fratre Gondemaro [orig: Gondemarô], qui Burgundo favebat, devicto [orig: devictô], ipsum cum uxore liberisque vivum caperet. Quos Aurelianum missos, paulo post, in puteum praecipitari iussit. Dein cum Theodorico fratre Gondemarum prope Viennam denuo vicit, sed dum nimis fervide victoriam prosequitur, ab hostium globo occisus et capite truncatus est, A. C. 524. aetat. 30. relictis ex Gondiocha, Theodebaldo [orig: Theodebaldô], Gontario [orig: Gontariô], et Clodoaldo [orig: Clodoaldô]. Viduam mox frater clotarius duxu, duobus filiis occisis, tertio [orig: tertiô] fuga [orig: fugâ] elapso [orig: elapsô]. Gregor. Turonens. l. 3. Aimoin. l. 2. etc.

CLODOMIRUS [2] I. ex veter. Galliae ante Pharamundum Ducibus, 8. Basami fil. regnavit ann. 18.

CLODOMIRUS [3] II. fil. Antenoris II. regnavit ann. 20. tempore obsessae a Scipione Numantiae.

CLODOMIRUS [4] III. fil. Marcomiri III. regnavit ann. 12. bello [orig: bellô] contra Romanos et Gallos celebris.

CLODOMIRUS [6] V. fil. Clodii II. Ducatum Franconiae instituit, cuius frater Genebaldus Romanis fortiter restitit. Regnavit ann. 18. Monstrelet. Cosmogr. l. 3. Dupleix, praef. in Hist. Gall. c. 6.

CLODOVEUS [1] I. Ludovinus, vel Ludovicus, successit A. C. 481. patri Childerico, an. aetat. 15. Bellum intulit Siagrio filio Aegidii, in patris locum surrogato, quem victum occidit. Clotildi, quam coniugem duxit, fidem Christianam amplecti pollicitus, cum Germanis, prope Tolbiacum, acie conflixit: ubi copiis eius iam ad fugam spectantibus, promissi memor, Deo vorum fecit, baptismo [orig: baptismô] se abluturum, si victor evasisset. Quo [orig: Quô] facto [orig: factô], a S. Remigio, Episcopo Remensi in fide institutus, et cum omnibus Francis baptizatus est, A. C. 496. Hic [orig: Hîc] Sanctum oleum, per columbam allatum, clypeus liliis insignis et Auriflamma caelitus demissa dicitur, scrofulas sanandi dono [orig: donô] insuper concesso [orig: concessô]. Quidquid horum sit, Gundebaldum Burgund. Regem quod fratrem Chilpericum, patrem Clotildis, necasset [orig: necâsset], puniit: in Armorica res praeclare gessit, Alaricum Visigothorum Regem Arianum, prope Pictavium propria [orig: propriâ] manu, in pugna occidit, A. C. 507. audito [orig: auditô] prius boni ominis loco [orig: locô], a Legatis eius Ps. 18. v. 43. et caprea [orig: capreâ] vadum monstrante in loco, qui hodieque Le Pas de la Biche dicitur. Ob res tam praeclare gestas, ab Anastasio Imperatore corona [orig: coronâ] aurea [orig: aureâ] pallioque [orig: palliôque] purpureo [orig: purpureô] donatus, Consul et Patritius appellatus est: Sed coronam Romam misit, quam in haec usque temporum Regnum vocant. Tandem, contra Theodoricum, Ostrogothorum Regem, non usquequaque felix, obiit A. C. 511. regni 30. vitae 45. Relictis filiis, Theodorico [orig: Theodoricô] ex concubina, Clodomiro [orig: Clodomirô], Childeberto [orig: Childebertô] et Clotario [orig: Clotariô], ex Chlotilde coniuge. Gregor. Turonens. l. 2. Aimoin. l. 1. Hincmar. in vita S. Dionysii.

CLODOVEUS [2] II. fil. Dagoberti, ex Nantilde, sub tutela Magistrorum palatii, qui tum rerum summam ad se trahere incipiebant, successit, ann. aetat. 11. Non sine prudentiae laude praefuit, pacis et Iustitiae cultor. Fame pressos subditos, argenteis laminis, quibus pater Templum S. Dionysiii intexerat, venditis solatus est. Ex Batilde Angla, pater Clotarii III. Childerici II. et Theodorici I. Obiit A. C. 660. aetat. 27. Aimoin. l. 4. Hist. Gall.