CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

COMPUTUS apud Scriptores, Ecclesiasticus potissimum intelligitur, qui definitur a Durando, Rational. l. 8. c. 1. Notitia cursus Lunae ac Kalendarum, seu scientia certisicandi tempus, secundum Solu et Lunae progressunt. Quae quidem methodus a Graecis yhfismo\s2 tw=n tou= h(li/ou kai\ selh/nhs2 e)tw=n, dicitur, Hebraeis Embolismus seu Mysterium embolismi, a parte totum. In Computo autem praesertim docentur, tempus Paschatis, Cyclus decemnovennalis, Epactae, Bissextus, saltus Lunae, 4. tempora, Kalendae, Idus etc. Concurrentes, aliaque huiusmodi: Et censuere [orig: censuêre] Vereres Presbyteris Clericisque huius Computi notitiam adeo necessariam esse, ut Statuta Eccles. seu Episcoporum pro suis dioecesibus peneomnia, illum iis magna cum sollicitudine ediscendum praescribant, uti pluribus docet Cat. du Fresne, d. l.

COMUM Colonia et urbs Episcopalis Insubriae ad Lacum Larium, quod instauratum Novocomum dictum est, vulgo Como. Patria Plinii Iunioris, Pauli Iovii, et Caecilii Poetae, de quo Catullus, carm. 26.

Poetae tenero, meo sodali
Velim, Caecilio, papyre, dicas,
Veronam veniat, Novi relinquens
Comi maenia, Lariumque litus.

Antiquitatem eius ostendit Iustinus, l. 20. c. 5. Gallis in Italiam causa veniendi, assiduae domi dissensiones fuere [orig: fuêre], quarum taedio [orig: taediô], cum in Italiam venissent, sedibus Tuscos expulere [orig: expulêre], et Mediolanum, Comum etc. condiderunt. Paulo aliter Plinius, Strabo, l. 5. *kw=mon de\ h)=n katoiki/a metri/a. *pomph/i+os2 de\ *stra/bwn o( *ma/gnou path\r kakwqei=san u(po\ tw=n u(perkeime/nwn *p(aitw=n sunw/|kisen, etc. Vide eundem quoque, l. 4. Demde C. Scipio ad 3. colonorum milia adiecit, quibus iterum D. Caesar 5000. addidit, de quibus 500. fuerunt Graecorum nobilissimi. His et ius civitatis dedit, et inter colonos eorum nomina retulit, qui tamen ibi sedes non tenuerunt, sed Coloniae nomen reliquerunt, *neokwmi=tai ga\r e)klh/sqhsan a(/pantes2, tou=to de\ mesqermhneusqe\n *no/boum *kw/ moum le/getai. Vide Ammian. Marcellin. l. 15. Liv. l. 33. c. 22. Ptolem. Leandrum Alberti, in deser. Ital. Cluver. Ital. Ant. p. 248. Hinc Lacui nomen, vulgo. Nic. Lloydius.

COMUS Deus apud Ethnicos habitus commessationum, nocturnarumque saltationum praeses: In cuius militia auctorabantur iuvenes, qui coronati noctu cum facibus, Musicisque instrumentis, ad amicarum fores saltandi, canendique gratia [orig: gratiâ] concurrebant, procaciterque lasciviebant, ut fores nonnumquam effringerent, quod optime describit Philostratus peri\ ei)ko/nwn, Imagine tertia [orig: tertiâ]. Hinc Crepalocomus, vinolentorum hymnus, apud Aristoph. in Ranis. Coeterum, rosea [orig: roseâ] corona [orig: coronâ] insignis fuit, tum quia haec convivii olim propria: Martialis, l. 10. Epigr. 19. v. ult.

Haec hora est tua, dum furit Lyaeus,
Cum regnat rosa, cum madent capilli.
Tunc me vel rigidi legant Catones.

Tum, quia Sponsis aderat, in thalami foribus constitutus, velut utriusque Sponsi conciliator et coniugalis commercii auctor: Rosae autem Veneri in delitiis. Certe hunc Comum, aut quempiam munia eius obeuntem, describit Oppianus his versibus, l. 1.

*(ws2 de/ tis2 h)iqe/wn u(po\ numfoko/moisi gunaici\n
*(ei/masi argennoi=si kai\ a)/nqesi porfure/oisi
*steya/menos, pnei/wnte palaisi/noio mu/roio
*)es2 sqa/lamon bai/nhsin u(mi=n u(me/naion a)ei/dwn.
Quomodo aliqis iuvenum a pronubis mulieribus,
Vestibus candidis et floribus purpureis
Redimitus, spiransque Palaestinum unguentum,
In thalamum ascendit vobis hymenaeum canens.

Fingiturque et pingitur fere in comitatu amantium, ut videre est apud Philostratum, Imagin. e quibus o( me\n kuano/trwron, o( de\ xruso/trwron. o( de\ a)/llos2 a)llo/ti tw=n poixi/lwn a)kati/wn e)mbesohkw\s2 plei=. kai\ *kw=mos2 au)to\s2 kaloi/te kai\ e)s2efanwme/noi. kai\ o( me\n au)lei=, o( de\ krotei= fhsin. o( d' a)/|dei, oi)=mai. *duse/rwta eum vocat, h. e. perdite amantem, Lucianus, Amor. etc. Vide Car. Paschal. Coronar. l. 2. x. 16. et l. 3. c. 5. et 6. nec non supra in voce Comessatio.

CON in nummis Constantini M. Ioviniani, Valentis, Theodosii et Anastasii, Constantinopoli singnificat: uti et CONA. in Mauricii, interprete Car. du Fresne, Dissertat. de infer. aevi Numismatibus.

CONACUM urbs Aquitaniae in provincia Inculismensi, ad Carentonum sluvium Francisci I. natalibus clara. Quibusdam Campinacum.

Reges et Duces Aremoricae.

CONANUS [1] M. Britanniae Rex, Constantino patruo [orig: patruô] occiso, thronum conscendit, vitiis infamis. Obiit paulo post, Polydor. Virg. Beda, Chenius, Hist. Angl. Sed et primum minoris Britanniae seu Aremoricae Regem eodem nomine insignem circa A. C. 380. et ab eo longa [orig: longâ] serie, usque ad A. C. 900. in Britannia Gallica regnavisse, ea [orig: eâ] tamen conditione, ut hi Reges Vassalli essent Regum Franciae, addit Georg. Hornius, Orb. Imp.

CONANUS [2] I. Armoricae Dux, post Drogonem, Hoelo [orig: Hoelô] et Guereco [orig: Guerecô], filiis eius nothis, necatis: prius Comes Redonensis, e Salomonis Posteris. In praelio, A. c. 992. contra Fulconem, Comitem Andegavensem occisus. Gudofridus fil. successit.

CONANUS [3] II. obiit improlis A. C. 1066. marito [orig: maritô] sororis Hoelo [orig: Hoelô] successore, cuius filius.

CONANUS [4] III. cognomine Crassus obiit A. C. 1148. Ei successit Odo gener, Comes Pontiniacensis.

CONANUS [5] IV. cognomine Parvus, contra patrem Odonem insurrexit, Ducatum sibi, ob ius maternum, vindicans. Obiit A. C. 1166.