CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

CONJECTA et CONIECTUS contributio, symbolum, collecta inprimis quod Regiis olim Missis in itinere a populis exsolvebatur. Capitular. tertium Ludovici Pii, c. 10. Volumus, ut talem coniectum Missi nostri accipiant, quando per Missaticum suum perexerint: h. e. unusquisque accipiat panes 40. friskingas duas. Vide Car. du Fresne, in Glossario.

CONJECTOR Hebr. [gap: Hebrew] , quis dictus, vide infra voce Divinatio. Hinc Coniectorium Danielis, titul. Libri de Divinatione, cuius meminit Ioann. Sarisburiensis, Policrat. l. 2. c. 17. o(ra/seis2 seu Visiones Danielis vocat Luithprandus in Legat. Vide Car. du Fresne, Descr. Constantinop. de Coniectionibus vero huiusmodi, infra ubi de Divinatione.

CONJECTUS Florum et Coronarum in bene meritos olim frequens. Qua [orig: Quâ] faustitate exceptum fuisse Titum ob liberatam Senatus decreto [orig: decretô] Graeciam, memorant Polybius, Ecl. Leg. et Appianus Alex. *parek. pei tresb. Apud eundem Appianum, non coronas tantum, sed et taenias, in Titum Flaminium coniectas, legimus: *stefa/nous2 te kai\ taini/as2 e)ce/balon tw=n strathgw=|. Simili honore Curio, Caelari favens, superato [orig: superatô] in suffragiis Pompeio [orig: Pompeiô] cultus est, apud Plut. in Vita huius, *ka)|kei=nos2 me\n ws2 nenikhkw\s2 lamtro\s2 u(po\ xara=s2 ei)s2 to\n dh=mon e)ch/lato kroiw| kai\ bolai=s2 stefa/nwn kai\ a)nqe/wn deca/menon au/tw= etc. Idem Athletis victoribus factitatum: vocabaturque ille Coniectus Foliorum Florumque fulloboli/a, unde fulloboln kai\ a)nsqobolei=n tou\s2 vikw=ntas2 a)po\ parakeime/nwn fu/llwn, h)/ a)nqe/wn e)pir)r(iptou=ntes2, conicere flores et folia in victores, e parata materia, apud Xiphilinum, Nerone; idem s2efanw=sai, coronare, vocat Aristides. Imo ab Athletis mos ad alios translatus. Unde iterum Plut. de Pompeio, Multi, inquit, et coronati sub lampadibus exceperunt et conutati sunt a)nqobolou/menon i. e. florum coniectu honestatum: instar videl. Olympionicaen. Vide quoque de Alcibiade, apud Nepotem, c. 6. de Callisthene apud Plut. eundem in Alexandro, de M. Agrippa, apud Philonem, presb. per. *gai. de aliis alios. Hoc [orig: Hôc] nempe florum coronarumque coniectu multitudo studia sua ineum, qui faustitate tali excipiebatur, profiteri sueverat: coniectum sequente plausu, uti de Curione praefato idem Auctor memorat. Plerumque enim haec sive serta sive corollae coronaeque dona multitudinis erant, quibus et plateae et theatra et Templa quoque, ut et Numinum ac Ptincipum statuae, domusque honestabantur. Qua de re vide plura apud Car. Paschal. Coronar. l. 2. c. 11. et l. 6. c. 22. Christiani vero [orig: verô] floribus quidem uti spatsis, solutis sertisque soliti; sparsis tamen ad simplicem usum, non ad asperginem, ut Tertullianus appellat, h. e. sollennem huiusmodi fulloboli/an, a qua non minus, ac ab aliis Gentilium ritibus, illos olim abstinuisse, docet apud Minucium Fel. Octavius sub fin. ubi de florum apud Christianos usu. Uti porro flores, coronas, omne genus frugum alia, in illos iactabant Veteres, quos honoratos volebant, ita alios contumeliae causa [orig: causâ] lapidibus, rapis, coeno [orig: coenô], luto [orig: lutô], petebant. Quo de more dicemus, verbo [orig: verbô] Iacere, alibique uti de alia notione vocis Coniectus, infra ubi de Dominicis Missis.

CONII Hispaniae populi ad herculis columuas. Polyb. Cunei Appiano, in Ibericis.

CONIMBRICA Gall. Coimbre, urbs Lusitaniae Episcopalis et Academia [orig: Academiâ] insignis: a Iohanne III. Lusitaniae Rege instituta [orig: institutâ], ad Mundam fluv. inter Ulyssiponem ad Meridiem et Bracaram ad Boream, 27. Leuc. cum titulo Ducatus. Antonin. Plin. l. 4. c. 21. Est autem gemina, Vetus et Nova, illa Condexa la Vieia, oppid. olim Lusitanorum, nunc vicus, in provinc. inter Durium et Tagum, ex cuius ruinis Ista, 3. leuc. abea, crevit.

CONIPODES senum calceamenta. sicut et proschemata, Pollux, l. 7. c. 22. 32. Vide quoque infra, ubi de Phoecasianis Diis.

CONISALTUS Deus apud Athenienses, qui simili fere ritu colebatur, quo [orig: quô] apud Lampsacenos Priapus. Strab. l. 3.

CONISTERIUM quinta Gymnasii pars, proprie Alipterium seu Elaeothesium aut Unctuarium (unam enim hae voces rem signant) Polluci *koni/sra vocatur, a Graeca voce ko/nis2, pulvis, quod ibi positus pulvis conservaretur, ut in Elaeothesio uncti statim eo [orig: eô] conspergi possent. In quem usum variis ex regionibus pulveres advectos legimus, duobus inprimis palmam obtinentibus, Puteolavo et Aegyptio, de quorum illo, ita alicubi Sidonius Apollinaris,

Istum Romam hac [orig: hâc] fini advehi solitum fuisse, refert Sueton. Nerone, c. 45. traditque Plin. l. 35. c. 13. Patrobium, Neronis libertum, ex Nilo arenam temrissimam, non multum a Puteolano pulvere distantem, ad debellanda corpora palaestrae studiis advexisse, eandemque a Leonato, Cratero et Meleagro, Alexandri M. Ducibus cum reliquis militaribus mercibus mercibus allatam fuisse. Cui forsan haud absimilis illa erat, de qua Ovidius, Acheloi describens pugnam, l. 9. Met. v. 26.

Nam et Martialis, l. 7. Epigr. 66. v. 5. Philaenim irridens, quod Palestritarum exercitationes iniret, dixit ipsam flavescere hac [orig: hâc] arena [orig: arenâ] quam haphen altbi nominat: quoniam conitrectationibus Exercitatorum inserviebat. *(afh\n namque taclum significare nemo ignorat. Seneca, Ep. 57. a Ceromate nos haphe excepit, vide Hieron. Mercurialem, de Arte Gymnast. l. 1. c. 8. ut et infra ubi de Haphe, Pulvere etc.