CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

CONITIA urbs Prussiae regiae ad amnem Bor, prope defertum Waldow, in confinio Pometaniae, 8. leuc. a Culmia in Occasum. Dicitur et Chognicze.

CONJUGIA immodica Barbari Status indicia, et magnorum discriminum causae, Quales Turcae nunc, olim Afri, sub Gildonis dominatu. Claudian. de Bello Geldon. v. 440.

--- -- non ulla fides, non agminis ordo,
Arma oncri, fuga praesidio, connubia mille;

apud Barthium, Animadversion. ad Statium l. 4. Theb. v. 279. Vide quoque eum ad Claudian. et in Characteribus. Turcis vero praeivere Thraces, in quorum etiam locum successere [orig: successêre]. Ita autem de Thracibus Solinus, c. 10. Uxorum numero [orig: numerô] se viri iactitant et honcris loco [orig: locô] iudicatur multiplex matrimonium. Quo faciunt elegantissimi versus Menaudri, apud Strabonem: quibus aliquis oriundo Geta sic loquitur,

*gamei= ga\r h(mw=n ou)de\ ei(=s2 ei)mh/ de/k)h)/
*(/endeka gunai=kas, dw/deka d' h)\ plei/ous2 tie/s2.
*)\an te/ttaras2 d' h)\ pe/nte gegamhkw/s2 tu/xh|
*katastre/fh| tis2, a)nume/naios, a)qlios,
*)/anumfos2 ou(=tos2 e)pikalei=t' e)n toi=s2 e)kei=.
Ducit enim nostrum nemo nisi decem, aut
Undecim uxores, duodecim quoque aut plures, alii.
Si vero quis, qui quatuor solum, aut quinque duxerat forte
Mortuus fuerit, sine hymenaeo, miser,
Coniugii expers, hic vocatur inter illos.

Vide ad h. l. Salmas. ad Solin. p. 158. nec non infra, in Polygamia t et de Coniugio plura hic [orig: hîc] passim, inprimis in vocibus Connubia, Epithalamion, ut et Nuptiae.

CONIUM oppid. lepidum Galliae in Nivernensi provinc. prope Ligerim fluv. 22. leuc. infra Nivernum, 6. infra Charitatem.

CONJUNCTA vide infra Contubernium. Alias Coniunctio affinitatem cognationemve notat, apud Iustin. l. 6. c. 3. Corn. Nepotem, Attico, c. 7. Alios, vide Ian. Rutgersium, Var. Lect.. 2. c. 8.

CONJURATI militum genus, vide infra Milites. Sed et Christianis Coniuratio, inter alia crimina, crebro a Gentilibus obiecta. Apud Minucium Caecilius de Christianis, Qui, inquit, de ultima faece collectis imperitioribus et mulieribus --- plebem profanae coniurationis institiiunt; quae nocturnis congregationibus et ieiuniis --- foederantur. Existimabant enim Coniurationes ac factiones adversus Deorum ceremonias, ipsamque adeo Rem publ. a Christianis noctu ob metum pletumque convenire solitis iniri, atque hos idcirco sollemnibus ieiuniis, inhumanis cibis aliisque piaculis fidem suam invicem adstringere, qua de re vide Desid. Heraldum, ad Tertulliani Apologet.

CONLUCANDI Lucos silvasque Numini alicui consecratas ritus qualis olim fuerit, vide supra in voce Coinquere.

CONNACIA vel CONNACTIA ubi Gangam et Concani Ptol. Coniaci et Conisci, Strab. Hiberniae pars ad Occasum vergens, in 6. regiunculas seu Comitatus divisa, Seno [orig: Senô] slumine, Banna [orig: Bannâ], et Oceano [orig: Oceanô] inclusa: hanc antiquitus, Ptolemaei aetate, Auteri et Nagnatae totam insederunt: Anglis, ad quos sub Henrico II. pervenit, dicitur Connagh, et Hibernis Connaghti. Mercat. Metel. Ibi urbs praecipua Galliva. Baudrandus. Solum fertile, sed incolae ignavi adeo, ut mendicare, quam laborare malint. Canidenus, Britann.

CONNARUS Alexandrina, alias Lotos Libyca vel Cyrenaica, apud Alexandrinos, in secundis mensis plurimum olim commendabatur: cuius Historia apud Athenaeum, Agathoclis Cyziceni verbis depingitur, ubi ille inter alia dendri/on vocat, haudque inferiorem ulmo [orig: ulmô] et picea [orig: piceâ], ramosque spinulentos habete, prodit. De fructu eius idem, *gluku\s2 de\ pa/nuo( karpo\s2, inquit, me/geqos2 kata\ fauli/hn e)la/an, Dulcis autem admodum fructus, magnitudine maiusculae olivae. Curabatur ist pari modo [orig: modô], ac condebatur doliis, pedibus contusus prius et in massas redactus, ut et lothi. Quod idem de suis prunis exsiccatis faciebant Aegyptii, referente Theophrasto [orig: Theophrastô], dia\ th\n a)fqoni/an tou= de/ndrou chrai/nousi to\n karpo\n, kai\ to\n purh=na e)cairou=ntes2 ko/ptousi kai\ poiou=si pala/qas2, siccatum tundunt et massas faciunt etc. Hodie Aegyptiis suis Nabea dicitur, item Oenoplia, ut pluribus probat Salmal. ad Solin. p. 1037. Vide quoque infra Nabea.

CONNAS tibicen et temulentus, qui compotationes setto [orig: settô] redimitus frequentabat. Exstitit vero Olympiae victor et aliquoties coronatus; pauper praeterea et nihil praeter oleastrum habens, Aristoph. Equitibus. Cicero, l. 9. Famil. ad Paetum, Ep. 22. nobilissimum vocat tibicinem, quique Socratem docuerit fidibus. Scholia in Aristoph. Vesp. 478. E. 2. Connium quendam notant dilapidato [orig: dilapidatô] patrimonio [orig: patrimoniô] pauperem evasisse adeo que contemptibilem, ut proverbio dederit locum, *ko/nnou yh=fos2.

CONNIACUM vulgo Congnac, oppid. Galliae, ad Carantoni et alterins flum. Confluentes, inter Encolismam et Mediolanum Santonum, prius Condate dictum. Vide Hadr. Vales. Notit. Gall.

CONNIDAS Thesei paedagogus, ab Atheniensibus cultus pro Numine: quemadmodum ipsi Theseo fana in ea utbe complura; unum inprimis memorabile in Urbe mediae, in quo ossa Thesei, vide Plutarchum, Theseo. Sic aequalis Thesei Hereules, ut et Hebe, quae uxor ei date, eosdem honores mernere [orig: mernêre]. Vide Gerh. Ioh. Voss. de Orig. et progressu Idolol. l. 1. c. 13. ubi de defunctorum Animabus a Graecis cultis.