CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

COVETUS Iacobus, Parisiensis, acris iudicii Theologus, obiit Basileae, A. C. 1608.

COVINUS vehiculi genus, quo [orig: quô] Britanni et Galli in praeliis utebantur. Lucan. l. 1. v. 426.

Caerulus haud aliter cum dimicat incola Thules,
Agmina falcifero [orig: falciferô] circumvenit arcta Covino [orig: Covinô].

Inde Covinarius eques, apud Tacitum in Agricola, c. 35. 36. Mela, l. 3. c. 6. Dimicant non equitatu modo, aut pedite, verum et bigis, et curribus, Gallice armati: Counos vocant, quorum falcatis axibus utuntur. De Britannis.

COULANUM urbs cum regno cognomine in Malabariae ora, ubi alias forsan Elancorum, in duas partes divisa. Sub Rege proprio, cui subest et regnum Travancoris in illo tractu. Ibi arx et emporium celebre cum portu, nec exigua vis Christianorum, 18. leuc. Hispanic. infra Cocinum, in Meridiem 24. a Camorino promontorio in Boream Maff. l. 2. Iarric. l. 6. c. 17. Barbosa, etc. Hic [orig: Hîc] 2. arces Lusitanis. Morerius.

COUNOS Angliae insula, Canuey, teste Camdeno [orig: Camdenô], in Essexia, ad Tamesis aestuarium in Boream, ubi pars Trinobantum alias. Vix 10. milliar. Anglic. a Londino, in Ortum, 7. a Roffa in Boream, licet aliis Shepei.

COVORDIA oppid. permunitum Belgii in provinc. Transisal. caput Drentiae tractus, sub Batavis. Quibus id A. C. 1592. Mauritius Princeps Hispanis ereptum, subiecit. Difficili situ, ac prisca [orig: priscâ] nobilitate, postremo ab Hispanis firmatum. Tarantiorum et Groningae propngnaculum simulque iter in Germanias. A boum transitu in Benthemium Germaniae agrum, per unicum inter humida et tenuem limitem, nomen adeptum. Hugo Grotius, Histor. l. 2. Prope paludes, in confinio Westphaliae et ditionis Monasteriens. 13. leuc. a Groninga in Austrum. A. C. 1672. ab Episcopo Monasteriensi, Gallicis viribus subnixo, per proditionem captum, sed sub initium A. C. 1673. per Praefectum Groninganum, Rabenhaupt, fortissime receptum est:

COUS [2] in tesserarum ludo senionem notat, sicut Chius unionem: Suidas, o( men\ ga\r *xi/os2 e)du/nato e(/n, o(/de *kw=os2 e(/c. Hinc notum Graecorum Proverb. *kw=os2 pro\s2 *xi/on, cum magna parvis, gigas pygmaeo confertur. Aliter Venus dicebatur, pro iactu fortunatissimo. Vide Thom. Godwyn. Authol. Rom. l. 2. sect. 3. c. 13.

COUUNA vulgo Kouuno, urbs Lithuaniae, ad Chronum fluv. ubi Viliam recipit, in confinio Samogitiae et in Palatinatu Trocensi. 8. leuc. a troca, 13. a Vilna in Occasum.

COXA an ex Syro soca, aut Hebraeo [gap: Hebrew] an a coarctando, quod femur ibi superiori parti iungatur et arctetur? Graecis i)xi)on, mhro\s2, koxw/nh dicitur, quo [orig: quô] tamen postremo [orig: postremô] proprie intelligit Galenus commissuram coxendicis, quae est ad sedem, propter quam tora circa sedem regio eo [orig: eô] nomine vocatur. Eius vitium cum in Comitiis opponeretur Horatio Cocliti, per singulos, regessit is, gradus admoneor triumphi mei. Augustus quoque coxendice et femore et crure sinistro [orig: sinistrô], non perinde valens, remedio [orig: remediô] harentum atque arundinum usus est, Sueton. in eo, c. 80 Nempe roboris hic [orig: hîc] ad incessum sedes, unde Iacobus Patriarcha, cum ei motum femur coxae, ut habet Vulg. seu ut est in Hebr. [gap: Hebrew word(s)] caph jerec, i. e. curvatura femoris, cavitas nempe illa, in qua summa pars femoris est, ubi coxendix ischio iungitur et duo ossa connectuntur, mota esset ab Angelo, cum eo colluctante, Gen. c. 32. v. 25. ipse claudicabat super femur suum, v. 31. a quo tempore nervos mutuos, qui sunt ad acetabulum femoris, comedere inter vetita habuere [orig: habuêre] Iudaei. Vide Rivetum ad l. et plura in fra, in voce Femur. Coeterum Coxendicibus cymbala Veterum fuisse similia infra dicemus: in Sacris autem veter. Romanorum, coxendices hostiarum Umbrico [orig: Umbricô] nomine strebulas fuisse dictas, docet ex Plauto Festus. Vide etiam Arnob. l. ult. et ad hunc Stewechii Electa.

COYACUM locus in dioecesi Oviedana in Hispan. ubi concilium, A. C. 1050. a Ferdinando I. Castellae Rege marito Sanctiae, Alfonsi Legion. Regis filiae celebratum, ad regnum Ecclesiamque bonis legibus instruendam. Baron. A. C. 1050.

COYLUS fil. Marii, nepos Arviragi, Britanniae Regum, patri successit, per annos 45. Circa A. C. 93. Polydor. Virgil. l. 2. et 3. Eum excepit filius Lucius, qui impetratis ab Eleutherio Episcopo Romano Euangelii praeconibus, cum tota domo, et universo populo baptizatus est, A. C. 18. Idem Ibid.

COZBI Latine mendax, aut cessans, sive quasi fluens, aut quasi fluxus, Madianitis filia Suri, quae cum Zimbri deprehensa, a Phinees filio Eleazari Sacerdotis occisa est. Numer. c. 25. v. 18. Torniel. A. M. 2583. n. 19.

COZMINGA oppid. Poloniae minoris, ubi Synodo [orig: Synodô] indicta [orig: indictâ], A. C. 1554. ex utraque Polonia, et Prussia, Ministri Euangelii convocati, et unio cum maioris Poloniae Ecclesiis inita est: Mox tamen fraude Arianizantium turbae obortae. Ioh. Bielscius in Chron. Pol. l. 5. p. 600. Laetus, Comp. Hist. Univ.

CRABRA vulgo la Maranna, fluviolus oritur in Latio, ex agro Tusculano, paulo supra Cryptam Ferratam, postea in 2. brachia partitur. Pars maior in Anienem se exonerat, vix 2. milliar. a Roma: minor per urbem labitur, ibique in Tiberim fluit.