CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMVS PRIMVS Literas A, B, C, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

CYNOLYCUS Graece *kuno/lukos2, in Excerptis Cresiae, Crocotta est, quae quod ex hyaena, lupo, et leaena, cant simili, nascatur, inde id nominis adepra est. Vide Diodor. Sic. l. 3. Plin. l. 8. c. 21. et supra in voce Crocutta.

CYNOPENAE Graece *kunopei=nai, apud Tertullian. in Apologet. Plane tertium genus dicimur. Cynopenae aliqut vel Sciapodes vet aliqui de subterraneo Autipodes, et in lth. ad Nation. c. 8. sunt qui alias Cynocephali, populi Indiae, quasi qui talia edunt, qualia canes. Aucupio [orig: Aucupiô] enim et venatione sola [orig: solâ] illos vitam sustentare supra dixi mus, in voce Cynocephali.

CYNOPOLIS i. e. canum civitas, in Aegypto, ubi Anubis colitur. Steph. Graece *kunw=n po/lis2. Eius incolae Cynopolitae, inter quos et Oxyrynchitas cruentum belluin ortum esse, quod alteri alterorum Numina odissent; refert Plut. de Isid. et Osir. *(oi de\ *)ocurunxi=tai kaq' h(ma=; tw=n *kunopolitw=n to\n i(cu/rugxon i)xqu=n e)sqio/ntwn ku/nas2 sullabo/ntes2 kai\ qu/santes2, w(s2 i(erei=on, kate/fagon. *)ek de\ tou/tou katasta/ntes2 ei)s2 po/lemon, a)llh/lous2 de\ die/qhkan kakw=s2 kai\ u(/stsron u(po\ *(rwmai/wn kolazo/menoi diete/qhan. Oxyrynchitae vero nostri, Cynopolitarum Oxyrynchum pistem edentium canes interceptos mactarunt [orig: mactârunt], et ederunt. Unde bello [orig: bellô] coorto [orig: coortô], tum ipsi se invicem miseris modis asslixevunt, tum gravins postmodum a Romanis asslicti sunt. Vicini nempe hi populi erant, et fluminis saltem alveo [orig: alveô] dirempti, teste Strabone: Ptolemaeus vero in eodem latere Nili, quod [orig: quôd] ad Occidentem est, utramque locat gentem; quod et Itinerarii facit auctor. Unde horum potius bellum, nomine tamen Ombitarum et Tentyritanorum, quae nomina mollius meliusque versum initent, descripsisse Iuvenalem, Sat. 15. suspicatur Salmasius. Inde Cynopolitica Praefectura seu Cynopolites Nomus, cuius urbs haec Metropolis fuit, ex adverso Coae Insul. Vide praefatrum Auctorem, ad Solin. p. 452.

CYNORTAS in regno Spartano successit fratri Argalo seu Agigaeo: eum excepit fil. Oebalus, Gorgophones Argivae Perseo genitae maritus. Vide vetustissimorum Spartae Regum Genealogiam apud Ioh. Marshamum, Canone Chron. Sec. IX.

CYNOS civitas in Locride. Nivius. Steph. Opuntis navale esse scribit. Item Thessaliae civitas, Deucalionis sedes, ubi Pyrrha uxor eius sepulta fuit. Strab. l. 9.

CYNOSCEPHALE collis Thessaliae, et parva regio Thebarum, Pindari patria. Steph. Vel ubi mortuus, Steph. byzant. ve urbibus. Item Thessaliae urbs, ubi Proconsul Quintus Philippum acie vicit, Liv. l. 33. c. 7. et 10. Polyb. Iustin. etc. Cynoscephalos homines in aethiopia locat, Plin. l. 6. c. 30. et l. 7. c. 2. sed fabulam sapit.

CYNOSARGE gymnasium in Attica, ubi Antisthenes profiteri solitus est, unde proin quidam Cynicorum nomen deducunt, et vicus sic dictus a cane albo, qui sacrificante Diomo [orig: Diomô] (a quo et tribus diomea dicitur) et Herculi paratam victimam ostendente, rapta femora in hunc locum derulit. Steph. de Diomo. Vide Erasm. in Proverb. Ad Cynosarges. Collem sic Sponius vocat, haud procul Areopago, in quo Gymnasium praedictum et Templum Herculis, ubi contra Alcibiadem Plebiscitum marmori insculptum exstabat. Ibidem spurii exponebantur. vide Ioannem Meursium, Glossar. et Gerh. Ioh. Vossium, de Sectis Philosophorum, c. 18. §. 2.

CYNOSBATOS quasi sentis canina, arbor spinosa, Dioscoridi memorata inter eas, e quibus sepes vivae olim fiebant: utpote quae a)ei/fullos2, non minus ac rubus et rhamnus et oryacantha, congeneres spinae. Illi in parabola Iothami Abimelechus comparator Iudic. c. 9. v. 15. qui cum Gideonis nothus esset, occisis filiis eius septuaginta, tyraimidem invaserat, sed in felici successu, iuxta ultima parabolae verba: Sin minus, exeat ignis e cynosbato et absumat cedros ipsas Libani. Simile quid legimus, in parabola Ioasi Regis Israelis 2 Regum c. 14. v. 9. ubi is Amaziam Regem Iehndae spinae assimilat, quam bestia agrestis in Libano conculcavit. Vide Salmas. ad Solin. p. 270. et infra in voce Oxyacantha.

CYNOSSEMA promontor. Chersonesi Thraciae, Hecubae sepulchro [orig: sepulchrô] nobilitatum. Latine Canis tumulus. Fabulantur enim Poetae, Hecubam cum in Graeciam abduceretur captiva post exilium patriae, ac suorum, ibr doloris impatienria [orig: impatienriâ] in canem esse conyersam, ac deinde sepultam. Ovid. l. 13. Met. v. 569.

CYNOSURA [1] i. e. canis canda. Sidus septentrionale, ex 7. constans stellis, quod et ursam minorem vocant. Hanc Poetae fabulantur Nympham fuisse Idaeam, unam ex Iovis nutricibus, postea ab illo rerum potito in hoc sidus translatam, ut ex Aglaosthenis sententia refert Hyginus, l. 2. Astron. Poet. c. 2. Ovid. l. 3. Fast. v. 107.

Esse duas Arctos, quarum Cynosura petatur
Sidomis, Helicem Graia carina notat.

--- Neque enim in Tyrias Cynosura carinas
Certior, aut Graiis Helice serudnda magistris.

CYNOSURA [2] promontor. Arcadiae, Steph. Item alterum Achaiae. Ptol. et Marathonis versus Eubaeam. Hesych. et Arcadiae oppid. Lactant.

CYNTHIA [1] formosissima quaedam femina, cuius formam commendat Propertius, l. 2. eamque propterea Cynthiam quasi Dianam vocat, quum prius Hostilia vocaretur.

CYNTHIA [2] Aglosthem apud Solin. c. 11. mons Deli Insul. idem cum Cyntho, quem Capitolio [orig: Capitoliô] non altiorem esse docet Iac. Sponius au)to/pths2, Itinerar. Part. 1. p. 176. Vide Cynthus.