CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

DRAGAMUTINA Slavorum urbs, in Germ. nunc Travemund, seu Travae ostium, ubi in mare Balt. se exonerat. Arx Holsatiae est, in Vagria regiunc. in confinio Ducatus Megalopolitani 2. leuc. a Lubeca in Ort. Dicitur etiam Treva.

DRAGOGI Asiae pop. quos Arrianus l. 3. de gestis Alexandri, Mag. cum Drangis numerat.

DRAGOMANNUS seu DRAGUMANNUS vox qua [orig: quâ] medii aevii Scriptores Graecanicum vocabulum *dragou/manos2, quod Interpretem linguarum Exoticarum notat, e(rmhne/a glwssw=n, Paulo dictum 1 Cor. c. 12. v. 10. efferunt; Michael Dragumanus, in Charta Rogerii Duc. Sclavoniae A. C. 1180. apud Ioh. Lucium de Regno Dalmat l. 3. c. 10. Erant nempe huiusmodi Interpretes, inter Principum Officiales, in Aula inprimis CP. quibus qui praeerat, *me/gas2 *diermhneuth\s2 dicitur Pachymeri l. 5. c. 6. et Codino: Maximus Palatinorum Interpretum, Tyrio l. 17. c. 20. etc. Italis hodieque Torcimano, Gallis Trucheman, inde in usu est. Vocis originem nonnulli a Germanico arcessunt; alii ex Chaldaico Targum, de qua voce infra, et vide Isaac. Casaub. Exercit. 16. in Baron. Car. du Fresne Dragumani seu Turchimanni sic enim etiam tales dlcti, ipsi Turci sunt, quibus vox mann, i. e. vir, adiecta: adeo que eidem, qui Turcorum sua [orig: suâ] lingua [orig: linguâ] loquentium Interptetes erant, Turcimanni Europaeis appellati sunt, in Glossar. Vicde de huiusmodi Interpretibus Car. Paschal, in Legato c. 49. Addo saltem, et Persiae olim Reges istiusmodi ministris usos, ut ex Curt. discimus l. 5. c. 13. Ibi Melon Darii Interpres, excipitur: et Herod. qui Sylosontis Samii verba a Dario per Interpretem exaudita refert, l. 3. c. 140. Plutrach. item, qui Themistolem quoque ubi primum in Artaxerxis conspectum colloquiumque venit, non aliter loquutum narrat, in eo, c. 47. Plura apud Barn. Brisson. de Pers. rit. ut et infra aliquid, in voce Interpres.

DRAGUINIANUM urbs Provinciae, in Gall. versus montes. 5. leuc. ab ora littor. maris Mediterr. in Bor. totidmque a Foro Iulio in Occ. 7. a Fano S. Eutropii in Bor. Optime sita, solo fertilissimo, sed bellis deformata. Eius insigne, Draco, cum lemmate, Alios nutrio, meos devoro. Bouch. histor. Prov. l. 4. c. 2. §. 6. et l. 10. Morerius.

DRAHONUS fluviolus Germaniae, in agro Trevirensi, alias Draconus, vide ibi, vel Drachonus, se minus bene, vulgo die Droan, aut Dron: Fortunato l. 3, Carm. 12. vocatur parvus Rhodanus: ad cuius et Mosellae confluentes Mediolanum castellum Nicetii Trevirici Ep. positum in monte fuisse tradit, hisce:

Quem Musella tumens, Rhodanus quoque parvulus ambit,
Decertantque suo pascere pisce locum.

DRAMATIS Canticum, dicitur in Ecclesia Rom. Officii Antiphona, apud Macrum in Hierolexico. Apud Vett. vero *dramatiko\n genus dicendi appellatum est, a gestu de actione, quod aliter *dialoghtiko\n vocabatur. Cum enim hoc soluta [orig: solutâ] oratione primum constaret, dein metris inclusa [orig: inclusâ], quibus fabulae ederentur; primus Crates Atheniensis illis exolvit vinculis, fabulasque sine metro dedit, et *dramatiko\n appellavit, dra=|n enim Dorice agere est. Quamvis enim et sedendo quaedam partes expediantur, a maiori tamen parte genus hoc dictionis nominandum fuit: sed et in sessione quoque actio est. Genera eius complura: antiquissimum Pastorale; poximum Comicum, e quo Tragicum natum; mistum autem, Epicum, de quibus omnibus video suo loco, plura autem hanc in rem, apud I. C. Scaliger. Poet. l. 1. c. 3.

DRANCES unus ex Latini Regis proceribus, eloquens quidem, sed imbecillis, Turno Rutulorum Regi infensissimus. Virgil. Aeneid. l. 11. v. 122.

DRANGAE pop. Persici, unde femininum Drangaeis, et regio Drangiana. Steph. Quae Carmania [orig: Carmaniâ] des. ab Occas. a Septentr. Aria [orig: Ariâ], et Bagoa monte, ab Or. Arachosia [orig: Arachosiâ], a Merid. Gedrosia [orig: Gedrosiâ] terminatur. Ioh. Matal. Metell. Sigistan, mercatori, et Castaldo. Maxime Orientalis est totius Persiae. In ea Urbes olim clarae Prophthasia et Ariaspe. Vide Prophthasia, a qua hodie regioni nomen. Ferr. et Sigestaniae.

DRANSI Thraciae pop. Herod. l. 5. ad editum puerorum sedentes plorant, et quascumque necesse sit illi, qui vitam ingressus est, perpeti humanas calamitates, recensent. Fato functos magna [orig: magnâ] laetita [orig: laetitâ] sepeliunt. In exemplaribus emendatioribus legitur *trausoi\ Trausi.