CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

EDBERTUS 12. Cantii, post [correction of the transcriber; in the print qost] Withredum, Rex, per An. 23, Idem l. 4.

EDDO nomen viri, Esdr. c. 8. v. 17. Lat. vapor, vel. nubes, aut interitus eius.

EDEATRAE qui praeerant Regiis epulis, forte Truchsesse Germanis, Memorantur Festo, ex Graeco *)edea/trai. Vide Calvin. Lex. Iurid.

EDELFRIDUS fil. Edelrici, Rex Anglorum Septentr. Britones saepius vicit, pulsus ab Edvino, cui Edelricus regnum rapuerat. Obiit sub initium sec. 7. Beda l. 1. c. ult.

EDEN i. e. locus deliciarum, ubi Paradisus olim, Prope Mesopotamiam fuisse, asserit Torniel. M. D. 3. n. 22. 23. 24. Item orientalis regio. Isa. c. 37. v. 12. 2. Reg. c. 19. v. 12. Ins. Tigridis, infra Seleuciam M. 22. m. p. distans, circuitu 10. Gezerta Masio. Est et nomen viri. 2. Par. c. 29. v. xI. Lat. voluptas vel deliciae.

EDENBURGUM Regni Scotiae Urbs regia, Senatusque sedes. Vide Alata castra, et Edingburgum.

EDER [1] fil. Musi fil. Merari. 1. Par. c. 23. v. 23. Lat. grex, defectio, vel privatio. Idem urbs in tribu Iuda Ios. c. 15. v. 21. etc. 19. v. 37.

EDER [2] turris, ubi filii Iacob tabernaculum fixerunt [orig: fixêrunt]. Gen. c. 35. v. 21.

EDERA [1] fluv. Galliae, Ierre vulgo, nonnullis contractiori nomine Yer Dictus, nomen videtur ab edera invenisse, cuius more modoque serpit flexuose potius quam decurrit. Hic ortus in saltu Briegio, et quatuor rivis aut fluviolis auctior factus, vicos attingit Ebulum Ieble, lavat Solurram (Soulare ) Ciconiolas, nonnullis corrupto Latino nomine Ceognolas dictas, Sognolles, praeterlabitur Nucetum Noisy, Cons, alias Combisvilam (Con-la ville ) Quintiacum maius Quincy le Grand, Quintiacum Quinsy, Bouci vicum; priscum nomen totum et integrum hodie que retinenten, quibusdam tamen Bossy nuncupatum. Tum amnem recipit ex Capriaco Cheury, Attiliaco Atilly, Ferrolis Ferolles aut Farcilles, Liciniaco Lesigny, et Ambaella Emboille venientem: postea Ederam vicum Monasterio Virginum sacrarum insiguem, Ierre, cui nomen suum dedit, Bronacum vel Bronai, Brunoy vulgo, villam Praunadum in Gestis Dagoberti dictum, et Cronam Crone alluit, atque apud Villam novam, Sancti Georgii Patroni sui cognomine nunc insignem (Villeneuve S. George ) in Sequanam evolvitur. Est et Edera fluv. Yerre, in pago Dunensi, qui alluit Fontanas Fontaines, et vicum S. Hilarii, ac in Lidericum defl vit. Hadr. Vales. Notit. Gall.

EDERA [2] Dionys. sacra et in eius cultu adhibita, mirae tenacitatis est, unde non nemini vesa ab haerendo nomen accepisse. Certe Gell. refert, l. 10. c. 15. Flamini Diali non modo eam tangere, verum et nominare, ominosum fuisse, ne illigatus ullo modo videretur, sed libere sacris operaretur, quia scilicet hedera arcto illo complexu nescio quid lasciviae prae se ferat. Alii inde nominatam volunt, quod edita petat: ab edendo quidam probabilius, quod parietes exedat. A Baccho usus eius ad convivantes transiit qui hedera [orig: hederâ] coronati accumbehant, ut vi illius frigida [orig: frigidâ] vim vini adstringerent, reprimerentque. Ad Poetas item, et Poetarum statuas, ut qui curarum vacui, sicque Bacchum semper iuvenem aemulantes, constantem hederae virorem mire amarent etc. Quam in rem vide plura infra in voce Hedera.

EDERE verbum sacrum, de Decemviris, cum libris Sibyllinis inspectis responsa darent, frequens apud Liv. Sic l. 40. Edidere [orig: Edidêre], quibus Diis et quot hostiis sacrificaretur. Et l. 42. Ob haec prodigia libri fatales inspecti, editumque a Decemviris est, quibus Diis, quibusque hostiis sacrificaretur. Et l. 43. c. 14. Publicorum prodigiorum causa [orig: causâ] libris Decemviri aditis, quadraginta maioribus hostiis, quibus Diis Consules sacrificarent, Ediderunt [orig: Edidêrunt], et ut supplicatio fieret etc. Vide hic passim, de com m uni vero verbi notione supra, ubi de Accumbendi et Cibi capiendi. Vett. ratione; de Editoribus Ludorum infra in voce Muner arii.

EDERUS [1] decimus quintus Rex Scotiae, fil. Dothani. Bredium, Principem Insularem, qui exscensione facta [orig: factâ], Scotiam vastabat, devicit, navibus exustis. Baeth. et Buchan. Hist. Scot.

EDESIA et BIBESIA divae quibus in conviviis Gentiles litabant. Vide supra Bibesia.

EDESSA seu EDESA Strab. olim Antiochia Osrhoenorum, et Callirrhoe a fonte dicta, teste Procopio, et postea Iustinopolis, urbs ampla et Arciepiscopalis Syriae ad laevam Euphratis ripam (ex quo etiam Mesopotamiae tribuitur,) Rhoas, et Rhoasse, ac etiam Rhoa Nigro, Orfa P. Gyllio, et plerisque aliis dicta (varie enim nominatur) proxima Samosatis, a quibus 12. m p. recedit. Antiquissima urbs, utpote a Nembroth, teste Isid. condita. Abagari sedes, Ephremi patria. In coetum Ecclesiae hic [orig: hîc] convenientem, Valens Imp. cum saevire sibi proposuisset, Modestus Praet. Praef. motus comstantia [orig: comstantiâ] mulierculae, quae gnara futurae caedis, ad locum filiolum etiam raptabat, caedem dissuasit, A. C. 368. Rufin. l. 2. c. 5. A. C. 525. Tertae motu tantum non corruit. Hinc a Iustino reparatore Iustinopolis dicta. Vide supra. Frustra a Chosroe obsessa. Capta est ab Haido. Abubecheris duce, A. C. 637. Vilh. Tyr. l. 1. c. 2. Iterum expugnavit eam Sanguinus, ingenti Christianorum strage, A. C. 1142 Paulus Aemil. l. 5. An Rages olim? Vide quoque Evagr. l. 4. c. 8. et 26, Procop. de B. P. l. 2. Euseb. in Chron. I. de Vitriaco hist. Or. l. 1. c. 31. etc. Braudr. Urbs Mesopot. ad Chaboram fluv. nunc Orfa; et Rohai Orrhoaique Arab. media inter Aleppum ad Occ. et Amidam ad Or. longe ab Euphrate in Or. 40. mill. a Samosatha in Or. 45. ab Hieropoli. Etiamnum ampla et elegans, e praecipuis Diarbechiae, sub Turcis.