CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

EDETANI pop. circa sinum Sucronensem, ubi nunc pars Setentrionalior regni Valentiae.

EDGARUS [1] Etheling Regni Anglorum haeres legitimus, cernens res patriae undique perturbari, ascensa [orig: ascensâ] navi cum Agatha matre sua et sororibus Margareta et Christina in Hungariam, ubi natus fuerat, reverti conabatur, sed orta [orig: ortâ] tempestate compulsus est in Scotiam applicare. Hac occasione factum est, ut Margareta Regi Malcolmo nupta traderetur, ex qua nati sunt 6. filii et 2. filiae, quorum tres sc. Edgarus, Alexander, ac David iuxta generis sui nobilitatem Reges fuere [orig: fuêre]. Haec ex Mat. Parisiensi. Est autem Edgar Saxonice pro Edig-ar, i. e felix potestas. Eadig legitur, Mat. 6. in Saxonico Testamento. Ear, sive Ar est honor; unde Arlic et Earlic Honoratus, atque hinc factum est, ut Comites, qui cum Danis in Angliam venerunt [orig: venêrunt], Earles vocarentur. Camden. Nic. Lloyd.

EDGARUS [2] fil. Edmundi, Rex Angliae, post fratrem Eduinum, Pacificus cognom. postquam Scotos vicit, Wallis tributum annuum lupinorum capitum imperavit, et Hiberniae partem sub iugum misit. Exin regno exornando incubuit. Obiit post regnum An. 16. Vide Baron. A. C. 957. 959. Chenium Hist. Angl.

EDHILINGI Nobilium classis, apud Saxones vett. Nithardus Hist. l. 4. Saxonica gens onmis, in tribus ordinibus divisa consistit, quorum nomina Edhilingi, Frilingi et Lazzi; i. e. Nobiles, Ingenui et Servi. Alias Adelingi, etc. Pro regia sobole iisdem peculiariter usurpata vox et Regio successore: quem apud Marculfum Galli Domicellum, Scriptores Latini eiusdem aetatis Clitonem, Britanni Urchrichiad vocarunt. Sed et Adelingi inter Saxones Anglos, dicebantur Regni Magnates: praesertim Comites et illustriores. Item Nobiles in genere, ut ex Nithardo ostensum. Henr. Spelmann. Glossar. Archaeol. Vide quoque infra in voce Seniores.

EDICTUM apud Odon. de Diogilo de Profect. Ludovici VII. in Orient. l. 1. p. 15. Illo anno in quarta feria Pentecostes edictum accidit: denotat nundinas Sandionysienses, a Dagoberto Rego an a Carolo Calvo institutas, quae alias Indictum, hodie Gallis la Foire du Lendit dicuntur. Vide Car. du Fresne in voce Indictum. Sed et Edictum, clarigationis species. Vide ibi: uti de Edicto perpetuo, in voce Praetor: et de Edictis Regum in mercatibus promulgari solitis, infra in voce Mercatus: it. de verbo huc pertinente. Praescribere Edictum Fidei, in Forto Inquisitorum Ecclesiae Rom. quid sit, vide infra Sermo de Fide.

EDINGBURGUM Scotiae urbium primaria est, in Luthiana prov. et regia sedes, ubi castellum est Puellarum a filiabus Regum ibi educati solitis, cognominatum, multoties auctorum testimoniis celebratum, vulgo Edingburg. Ampla et magnifica, haud procul a mari sita, vide Lesl. descr. Scot. Camden. Britann. Buchan. l. 1. Rer. Scot. Aurigat. spec. Ortel. etc. Capta est ab Henrico VIII. Angl. Rege imminente nuptiis Mariae, A. C. 1544. quae postea Francisco Delphino elocata est. Tuan. l. 1. 3. 20. longitud. 17. 12. lat. 57. 10. Vide Alata castra.

EDISSA i. e. myrtus, aut Syriace letitia, nomen mulieris, quae et Esther. Lege Hadassa.

in EDITO loco agendi cum vel precibus vacare, vel sine arbitris esse vellent, mos Vett. Vide supra Cenaculum.

EDMERUS vel Anglus, Ep. S. Andreae, in Scotia, sub Henrico I. circa. A. C. 1120. Scripsit de libertate Ecclesiae, historiam sui temporis, ab A. C. 1066 ad 1122. etc. Gesner. in Biblioth. Edidit historiam eius Seldenus, A. C. 1623. Vide Voss. de Hist. Lat. l. 2. c. 48. Trithem. Catal.

EDMUNDUS [1] Rex Anglorum Oriental pietate illustris, sec. 9. Regni An. 16. a Danis occisus. Item Comes Richemontius, pater Henrici VII. Angliae Regis.

EDMUNDUS [2] I. Rex Angliae fil. Eduardi I. post fratrem nothum Adelstanam. Northumbros domuit. Cumbriam Malcolmo Scoto, feudi nomine, concessit, regnum exornavit. A Leofo exule occisus, A. C. 946. Regni 6. Relictis, Edvino et Edgaro, filiis, qui, post fratris Eldredi mortem. successerunt [orig: successêrunt] Frater erat Oginae, matris Ludovici Ultramarini, in quo restituendo sedulo laboravit. Polyd. Virg. Chenius, Hist. Angl.

EDMUNDUS [3] II. cognom. Lorica ferrea, Angliae Rex, fil. Ethelredi Regis mortua [orig: mortuâ] matre a Londinensibus. Rex salutatur. Pars Canutum Danum Regem elegerunt [orig: elegêrunt]: quem saepius victum victoremque demum singulati certamine Edmundus prostratum consortem inperii fecit. Tandem ab Edrico quodam, ignito ferro in anum adacto, occisus, A. C. 1017. caputque eius ad Canutum delatum est. Eadmundus Saxonice dicitur, i. e. felix pax, nam Ead, vel Eadig est felix: Mundi autem pacem significasse ostendit leguleiorum vocabulum Mundbrcch; i. e. pacis violatio. Sic Aelmund tota pax, Ethelmund nobilis pax, etc. Quidam vero Mund aiunt esse Mouth, ut Phar amund, true-mouth. Camden.

EDMUNDUS [4] cognom. Virgo, Archiep. Cantuariensis, Henrici III. Regis offensi iram veritus, in Galliam se recepit, Auctor Speculi Ecclesiae, in Bibl. PP. Item, operis Gall. de Agnitione Dei. Obiit A. C. 1240. Vincent. l. 31. c. 67. et seqq. Polyd. Virg. Paris. T. V. Bibl. PP. col. 765. Simler. in Bibl. Gesneri. Baleus.

EDMUNDUS CAMPIANUS, Londin. Iesuita, turbarum causa [orig: causâ], ad mortem damnatus, A. C. 1581. Auctor Chronol. Universalis et libri de Academiis Angliae. Gautier et Ricciol in Chron.

EDMUNDUS GRIMUS, scripsit vitam Thomae Cantuariensis, Viss. de Hist. Lat. l. 2. c. 52.

EDMUNDUS RICHERUS, Syndicus Univ. Paris. sub initium saeculi huius, scripsit librum de potestate Eccl. et Saeculari, censura notatum Synodo Senonensi, et Aquensi. A. C. 1612.

EDNA i. e. voluptas, aut Syriace tempus, nomen viri. Esdr. c. 10. v. 30. Item uxor Raguelis. Tobit. c. 7. v. 16. Item princeps militum in Manasse. 1. Par. c. 12. v. 20.