CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

EPHEDRI Gr. e)/febroi Pagius. quinam ex gladiatoribus olim dicti. Vide infra in vocibus Horaogrammi et Meridiani, it Palus ac Sortes: aliquid etiam supra, ubi de Romanorum Besitariis.

EPHEMEREUTA officium religiosae Essenorum familiae, ex Graeco e)fhmeri/a, eo quod per vices ad quemque pervenebat: forte non dissimile Hebdomadarii, in Monasteriis Christianorum, officio. Philo de V. M. Ubi vero convenere [orig: convenêre] Candidati et laeti cum summa gravitate ad signum datum a quodam Ephemereuta, priusquam discumbant, stantcs una [orig: unâ] serie decenti sublatisque in caelum manibus atque oculis, his, quoniam didicerunt [orig: didicêrunt] caelestia: illis utpote incorruptis a muneribus et a quaestu illicito, precantur, ut placeat Deo id convivium, Vide Macrum in Hicrolex. Sed et *)efhmeri/ai dictae sunt turmae seu vices aut ordines, in quorum 24. Sacerdotes ordinarios David distribuit, hebdomadatim in sacro Ministerio sibi invicem successuros. Horum 16. erant Eleazaridae, 8.Ithamaridae, 1. Paral. c. 24. v. 6. Dicebaturque cuiusque *)efhmeri/as2 caput Summus Sacerdos istius classis unde plurium *)arxiere/wn eodem tempore mentio fit Marci. c. 14. v. 1. Sortiebantur autem non tantum ipsae Classes, sed 7 cuiusque classis Sacerdotes, quo quisque ordine quodique munus perageret, Sic Zacharias erat ex e)fhmeri/as2 *)abia\, Lucae c. 1. v. 5. et sortito accepit munus tou= qumia/sai, Suffitum adolendi, v. 9. Quod quo modo fieri consueverit diximus supra in voce Digitus. Vide quoque infra, ubi de Numerandi ratione. Harum Porro Ephemeriarum cuilibet quaternas fuisse arculas, in Templo in quibus seorsim femoralia, cingula, pilei et tunicae eorum reponerentur; inscripto cuilibet tum Ephemeriae, tum vestimenti, nomine dicemus infra in voce Vestiarium. E'que Iudaeorum disciplina similem introductam esse, in Christianismum, videbis in voce Vestiarius. Plura apud Thom. Godwyn. de Ritib. Hebr. l. 1. c. 5. ut et infra, in voce Epistratos ubi de Ephepavit Magistratum Athenis.

Ab EPHEMERIDE servi nomen apud Romanos, cuius mentio in vet. marmore: PROC. AB. EPHEMERIDE. PROC. A. A. MANDATIS etc. an idem qui, a [orig: â] Frumento alias dictus, diurnum in quod erogationes quottidianae, servis factae, referebantur, asservabat. Certe quod Latini diurnum, Graeci Ephemerida dicebant, ait Isidor. Origin. l. 1. c. ult. Aliae erant, Ephemerides Principum, quae laudantur, antiquis Scriptoribus, more a Graecis ad Romanos translato, quorum illi tamen his minus hac in re accurati fuere [orig: fuêre], ut Casubonus adnotavit, ad Suet. l. 2. Sic Flavius Vopiscus meminit Ephemeridum Aureliani. Imp. Ephemeridas illius viri scriptas habemus etiam bella Histoniae char actere digesta: Treb Pollio Gallieni, quae a Pulfurio Sura fuerant scriptae; sic Probi Ephemeridem composuit Turdulus Gallicanus etc. Vide Casaub. ad Spartian et Vopiscum. De Ephemero vero herba, Claud. Salmas. ad Solin. p. 242. et seqq.

EPHER fil. Madian. Gen. c. 25. v. 4. Fil. Ezar. 1. Paral. c. 1. v. 33. c. 4. v. 17.

EPHESIAE Literae Graece *)efe/sia gra/mmata, magicam virtutem habere credebantur, per quas quidquid optaret quis assequeretur et in omni negotio victor evaderer, Suid. Eustath. Odyss. 19. Diogenianus, et Erasmus in Adag. Eiusdem Gentilium Exorcistae, qui plerunqeu Magi, a Daemonibus obsessos recitare iubebant, illosque hoc pacto liberabant. Plutarch. Symposiat. l. 7. Quaest. 5. *(oi *ma/goi tou\s2 daimonizome/nos2 keleu/ouoi ta\ *)efe/sia gra/mmata pro\s2 au)tou\s2 katale/gein kai\ o)noma/cein. Erant autem hae literae scriptae, e)pi\ th=s2 stefa/nhs2 kai\ zw/nhs2 kai\ tw=n podw=n th=s2 *)efesi/as2 *)arte/midos2, in corona, cingulo et pedibus Dianae Ephesiae, unde nomen: idque ai)nigmatwdw=s2, aenigmatice, unde de obscuro sermone Proverbio dictum *)efe/sia gra/mmata, ut Eustath. habet d. l. Inventio Idaeis Dactylis tributa, ut est apud Clem. 1. Strom. quod velut fabulosum merito reicit Iac. Ouzel. ad Minuc. cuius Superstitionis occasionem potius ex Hebraeorum Ephod, desumptam fuisse conicit Car. Macer in Hierolexico.

EPHESTRIA Thebis festa fuerunt [orig: fuêrunt] ob Tiresiam instituta, in quibus ipsius simulacrum, virilibus vestimentis exuebatur, et muliebribus induebatur; moxque illis ademptis, iterum virilia imponebantur, alludentes ad ipsius Tiresiae, fabulam.

EPHESTRIS Graece *)efestri/s2, vestimentum fuit militare Chlamys, Lacerna. Hesych. *)efestri\s2 xlamu\s2. *)efestri/des2 ta e)piblh/mata, quod reliquis vestibus, inicerentur, Athen. l. 3. kai\ th\n *)efestri/da th\n a)/xrhston, Lacernam quam nondum indui. Herodian. l. 7. de militibus Maximini, qui in Senatum explorandi causa [orig: causâ] ingressi fuere [orig: fuêre], o(/plwn me\n gumnoi\, e)n li/tai=s2 de\ e)sqh=si kai\ e)festri/sin, Inermes, vulgari vestitu, solas que chlamydes induti: ubi male quidam, sagis induti. Perperam itaque pro quovis vestimenti genere Ephestrida sumi non nulli collegerunt [orig: collegêrunt] ex eodem Herodiano, qui eas Senatoribus tribuit, in funere Severi, cum ait: e)n men laiw= me/rei pa=sa su/gklhtos2 melai/nais2 e)festri/si> xrw/menoi. Ibi enim Senatus depositis luctus [orig: luctûs] causa [orig: causâ] togis, in pullis lacernis sive penulis erat, nam haec vox de utroque vestimento usurpatur, quod non multum dissimile esset: Itaque non atris vestibus, sed pullis lacernis aut penulis vertendum erat, Octav. Ferrat. de re Vest. part. 2. l. 1. c. 2.

EPHESUS urbs Ioniae, Emporium totius Asiae citer. celeberrimum, Amazonum opus, quemadmodum et Iustin. scribit l. 2. c. 4. et Plin. retulit. l. 5. c. 29. Haec civitas loco cavo olim habitata diluvium passa est, quo cum plurimi exstincti essent, Lysimachus civitatem in eum locum, ubi nunc est, transtulit, et ab uxoris nomine Arsinone vocavit, sed eo mortuo, pristinum nomen receptum est. Porro Ephesum inde dictam, quod eam terram Amazonibus Hercules permiserit ( *)/efesin enim Graeci permissionem dicunt) scribit Heraclides de Politiis. Dianae templo inprimis nobilitata fuit haec urbs. Strab. l. 14. Pausan. l. 4. Pomp. Mela l. 1. Plin. l. 36. c. 14. Solin. c. 53. Dionys. Perieg.

--- --- *boreiote/rhn e)si/doio
*par)rali/hn *)/efeson mega/lhn po/lin *)ioxeai/rhs2
*)/ensqa sqeh=| pote\ nho\n *amaconi/des2 tetu/konto,
*pre/mnw| e)pi\ ptele/hs2 periwsi/on a)ndra/si sqau=ma.

*soi\ ga\r *)amaconi/des2 pole/mou e)misqumh/teirai.
*)/enpote par)rali/w| *)efe/sw| bre/tas2 i(dru/santo
*fhgw=| u(po\ pre/mnw|.

--- --- *tw=n ou)/ti qew/thron o)/yetai h)w\s2,
*ou)/d' a)fnei/oteron. --- --- --- --

Ac proinde Plin. l. 5. c. 29. admirationem Graecae magnificentiae vocat. ac inter mundi miracula numera l. 36. c. 14. Hoc A. U. C. 385. incensum est quo die Alexander Mag. est natur, ab Herostrato, ut hoc facinore famam sibi compararet: Cum Xerxes, emplis Deorum in Asia olim destructis, huic tamen pepercisset. Porro Urbem hanc Nero ornamentis suis privavit, Scythae vel Gothi, sub Galieno, illam plane desolarunt. Apost. Paulus bis hunc veniens per triennium hic Evangelium praedicavit et cum in vinculis esset, epistolam ad Ephesios scripsit: Vide infra. Ibidem et Ioh. Apost. aliquandiu degit. Act. c. 19. v. 35. Baron. A. C. 56. et 57. Inter Episcopos urbs Polycratem habuit A. C. 190. octo ex progenitoribus Epp. prognatum. Euseb. l. 5. c. 9. Ibidem Theodosius Quaestor Augustus creatus, cum inaudiisset leonem Isaurium electum esse, Principatu sponte deposito, nomen inter clericos, cum filio, dedit, A. C. 717. Hinc *)efe/sia gra/mmata, notulae quaedam, et voces magicae. De quibus Vide Hesych. et Clem. Alexandr. Strom. 1. 18. uT et supra aliquid. Hodieque Urbs est Asiae, min. in Ionia Figena Turcis, in ora littor. maris Aegaei et Sinus Ionii, versus ostia Caystri fluv. cum portu commodo et arce munita 25. mill. a Samo Ins. Ort. 20 a Colophone in Mer. 40. a Smyrna in Austr. Sub Turcis. Ibi celebratum est Concil. gener. tertium, A. C. 431. Sub Theodosio iuniore contra nestorium. Ubi non xristoto/kos2 solum, sed et sqeoto/kos2 B. Virgo pronuntiata, Nestorius depositus, Pelagii haeresis aliique errores de novo condemnati sunt. Acta Concilii, t. 2. Cyrill. ep. ap. ad Theod. Socr. l. 7. c. 33. et Niceph. l. 14. c. 33, Alias variae ibi Synodi particulares: A. C. 189. qua [orig: quâ] constitutum, ut pro more prisco, 14. Lunae Pascha celebraretur. Euseb. hist. l. 5. c. 23. et 24. A. C. 400. ad Asiae res componendas. Pallad. dial. de vita S. Chrys. Socr. l. 6. c. 10. Sozom. l. 8. c. 6. A. C. 449. Lystrica Synodus hic a Doscoro Patr. celebrata est, qua [orig: quâ] Eutychianismus stabilitus, et Flavianus. Ep. Constantinopol. ad necem percussus est. Niceph. l. 14. Liberatus c. 12. Evagr. l. 1. c. 10. Acta Concilii Chalced. act. 13. 4. etc. In Epistolam ad Ephesios prostant: Althoferi Animadversiones: Amyraldi Considerationes octav. Salmurii. Batti Commentarius, quart. Gryphiswaldiae A. C. 1619. Witeb, A. C. 1620. Bodii Praelectiones fol. Londini A. C. 1650. fol. Edinburgi A. C. 1652. Buceri Praelect. fol. Basil. A. C. 1562. Calixtus, Coccei Commentar. in principium Ep. Corcii, et Lagi Comment. in octav. Meelfubreri similiter, octav. et quart. Norimb. A. C. 1628. Musculus, Nahumi Explicatio Analyt. oct. Hanoviae, A. C. 1608. Rageri Exegesis. Rollocus, in octav. Genevae A. C. 1593. A. C. 1606. Sculteti ideae Contionum, quart. Weinrichii Explicatio, quart. Lipsiae A. C. 1613. A. C. 1618. Welleri Enarrationes, octav. Norimb. A. C. 1559. Wigandi Annotationes, octav. Erfordiae A. C. 1581. Zanchii Commentar. absolutissimus. Zuinglii Annotationes, inter opera eius. Consule Gul. Crowaei Elenchum Scriptorum in S. S. Ephesus etiam Nili ins. Steph. Addo de urbe tam celebri, quod: Variae eius appellationes, ut Ortygia, *ptele/a, Samorna, *sisu/rbh, Smyrna, *trhxei=a etc. quae apud Auctores occurrunt, potius fuêre loca urbis diversa, his nominibus insignita, de quibus accurate agit Salmas. ad Solin. p. 810. Vide quoque hîc passim. Hodie Ajaslouc Turcis dicitur, teste Sponio qui rudera ejus ac pristini splendoris tristes reliquias, quae magno numero supersunt, praesens lustravit, ac diligenter exequitur, Itin. Part. I. p. 324. et seqq. Idem nummi Carcallae, in cujus altera parte duo Templa, cum Inscr. *s*m*g*p*n*a*i*q*n *e*f*e*s*i*q*n OMONOIA: alterius, Antonini Pii, in cuius postica parte Diana Ephesia, inter Aesculapium et Smyrnam Amazonem media, cum lemmate, *s*m*g*p*n*a*i*q*n *p*e*p*l. *e*f*e*s*i*q*n OMONOIA: alterius, Marci Antonini, in cuius parte aversa iunctae manus, cum verbis, *e*f*e*s*i*q*n KAI *s*a*p*d*i*a*n*q*n OMONOIA: alterius, Commodi, cum Inscr. *e*f*e*s*i*q*n *8*a*i*i*e*p*a*p*o*l*e*i*t*q*n OMONOIA: alterius Antonini Pii, cum verbis, *e*f*e*s*i*q*n *n*a*q*k*o*p*q*n OMONOIA *k*g*z*i*k*h*n*q*n: item, Lucii Veri, in quo Diana et Iuppiter sedens, cum lemmate, *e*f*e*s*i*q*n *b. *n*e*q*k*o*p. *t*p*a*l*i*a*n*q*n OMONOIA: Gallieni, in quo Diana et Aesculapius, cum verbis *e*f*e*s*i*q*n *p*e*p*g*a*m*h*n*q*n OMONOIA: iterum Commodi, in quo expressus est currus a duobus Centauris tractus, in quo Iuppiter, sedet, iconem Dianae Ephesiae manu tenens, cum Inscr. *p*e*p*g*a*m*h*n*q*n *e*f*e*s*i*q*n OMONOIA: Faustinae tandem Iunioris, in quo Venus et Diana cervis suis stipata, cum Inscr. *m*e*i*l*h*s*i*q*n *k*a*i *e*f*e*s*i*q*n OMONOIA: adeo que nemo iam foederum, quae civitati huic cum urbibus vicinis; concessu Impp. intercessere [orig: intercessêre] servantium meminit, Itin. Part. 3. p. 76. et seqq. De Ephesiae Dianae Templo ter aedificato, de Ephesino item Ep. th=s2 *)asianh=s2 *dioixh/sews2 e)ca/rxw|, vide Salmas. ubi supra p. 806. et 812.

EPHETAE magistratus apud Athenienses. Hi a Demophonte Rege instituti, 50. ex Atheniensibus, totidemque ex Argivis, ut in Palladio foro de inconsulta caede cognoscerent, maiore deinde auctoritatem iureque ampliore a Dracone instructi sunt; sic enim instituti; ut 51. ex optimis eligerentur, qui de causis capitalibus

iudicarent. Non nisi 50. Ann. nati. Moribusque probatissimi seligebantur. Polux, suidas. Adscriti crantolim quinque Tribunalibus peri\ fonikw=n pragma/twn, de cansis criminalibus, sententiam ferentibus. Ita enim de iis Pollux l. 8. c. 10. *)edi/kacon de\ toi=s2 e)f' ai(/mati diwkome/nois2 e)n toi=s2 pe/nte dikasthri/ois2 Iudicabam autem homicidit aceufstos m quinque Tribunalibus. Sed uni postea ex his qunigue, nempe Arcopatitico, adseripsit Solon Iudices, qui areopagitiei dicti sunt, ita ut quatuor tantum Ephetis reliquerentur: qui non milto post dridiculo fuere [orig: fuêre], teste eodem. Itaque his quatuor Tribunalibus, nempe tw=| e)pi\ palladi/w|, tw=| e)pi\ *prutanei/w|, tw=| e)pi\ *delfini/w|, et tw=| e)n *frea/ttei, alii dati sunt Iudices sorte capti. cum Epheitae a)risti/ndhn legerentur, Samuel Petitus Comm. in Leges Attic. l. 8. tit. 1. Vide quoque Franc. Rossaeum Archaeol. Attic. l. 3. c. 3. ubi inter alia docet, ex Ubbone Emmio de Rep. Athen. p. 20. a Diaco ne, Seatus Areopagitici ausctoritatem imminutam, et ad Ephetas translatam. Sed sequenti tempore, his insuper habitis, restauratam a Solone fuisse.

EPHIALTES [1] Neptuni fil. Gigas incredibili corporis robore, qui cum singulis mensibus novem digitos cresceret, im tantam altitudinem evasit, ut statura [orig: staturâ] sua [orig: suâ] fretus, una cum fratre Ocho superis bellum inferret, quapropter a Iove fulmine ictus ad inferos est detrusus.

EPHIALTES [2] Atheniensis, robote corporis et audacia [orig: audaciâ] praestans, in commilitio Persarum, contra Alexandrum Mag. cecidit in praelio, ad halicarnassum. Dicd. l 17.

EPHIALTES [3] Trachinius, nome erat illi, qui ad Thermopylas Xerxi viam aliquam angustam monstravit, per quam viginti milia hominum supra capita Graecorum mitteret. Polyaen. l. 7.

EPHIPPUS Cumaeus auditor Isocratis, qui scripsit historiam ab excidio Troiae usque ad sua trmpora, l. 30.

EPHOD [1] pater hamiel Num c. 34. v. 23. Lat. superhumerale, aut ornamentum.

EPHOD [2] vide infra in voce Humerale, Superhumerale. it. Pectorale, Rationale.

EPHORISTA in Epit. Can. tit 5. Sect. 2. tit 9. Sect. 1. idem quod Eorcista. Videin hae voce.

EPHORI apud Lacedarmonios tales erant magistratus, quales apud Romanos Tribuni plebis, qui a Theopompo occasione ruinae status Ariorum et Messeniorum, apud quos absoluta Principum potestas, sic oppositi sunt Regibus, ut apud Rom. Consulibus Tribuni. Ut enim a Consulibus ad Tribunos, ita a Regibus ad Ephoros provocare quisque poterat. Olim pro ministris Regum fuerunt [orig: fuêrunt], tandem eo potentiae pervenerunt [orig: pervenêrunt], ut sensim a Rege proprium Magistratum constituerent, nomine Ephoriam. Plutarch. in Lycurgo, Arist. Agide, Agesilao. Diog. L. in chilone, l. 1. C. Nepos in Themistocle c. 7. Dicti u)po\ tou= e)fora=|n, quod est intueri, quod ad civitatis salutem intentos haberent oculos.

EPHORUS Historicus Cumanus, Isocratis auditor, et condiscipulus Theopompi. Scripsit libb. 30. res inter Graecos et Barbaros, per 750. Ann. gestas. Inter Geographos quoque refertur. Suid. De illo Diod. Sic l. 4. Ephorus inquit Cumanus cum res publice gestas scribere instituisset, veteres quidem fabulationes onisit; illa vero, duae u Reditu Heralidar um Fasta, colligens, hoc initium fecit historiae suae. Item alius recentior. Scripsit hist. Galieni, Corinthiaca, etc. Voss. Hist. Gr. l. c. p. 37. de Mathem. c. 43. §. 1. de Philol. c. 11. §. 7. Strab. l. 1. 3. 13. Ios. c. App. Photius.

EPHRAEM Poeta Historicus. Vide Voss. de Hist. Gr. l. 2. Scct. 14. Iambis scripsit Chronicon Impp. Constatinop. Allatins l. de Psellis p. 113.

EPHRAIM secundus Iosephi. fil. Gen. c. 41. v. 52. 1. Par. c. 6. v. 66. adoptatus in numerum filiorum Iacob, ita semen Abrahae multiplicavit, ut de tribu eius ad montem Sinai inventi sint, virorum qui gestandis armis essent idonei. 40 milia, quingenti, quibus omnibus, excepto Iosua, in deserto mortuis, eorum fil. 32. milia quingenti terram promissionis ingressi, pro patre Iosepho citra Iordanem possessionem sortiti sunt. Erat tribus haec valde montosa, et propter divitiarum magnitudinem et terrae sertilitatem affluebat, atque aetate etiam Hieronumi quasi luxuriabat. Et quia maxima erat et instar lapidis durioris invicta, aliquoties decem tribus Israel dictae sunt Ephraim et sumitur pro decem tribubus sive regno Israel. Inter alia Hoseae c. 5. v. 5. Est haec tribus inter Tribum Beniamin ad Austr. et Tribum Manasses ad bor. Ad. Occ. terminatur mari Syrico, ad Ort. Iorane fluv. Baudr. Benedictionem accepit Ephraim, a Patre, prae Menasse seniore, an ut ostenderet Spiritu Prophetico actus, Gentiles, per gratiam Evangelicam, Iudaeis olim praeferendos: Ieroboamus et Nadabus Reges Israelitarum ex hae tribu fuerunt [orig: fuêrunt]. Sarmatia et Sichem Praecipuae urbes. Gen c. 48. v. 1. 14. 17. 20. Torniel. a. M. 2345. n. 3. 3058. n. 1. Genebr. l. 1. Chron. Vide Ioseph. Antiqq. l. 5. c. 3. Lat. frugifter, aut crescens, item mons, sive montes et montana, quae inter Herichuntem et hierosolyma extenduntur: Frequentia habitationibus. Longitud. 9. mill.

EPHRAIMUS Prefectus Orientis, Euphrasio terrae motu, quod Antiochia intremuit, A. C. 526. oppresso, in sede antiochenae ei successit. Prudentia [orig: Prudentiâ] inclytus, cuius specimen insigne, quod, Cosroe vastante Syriam, A. C. 544, ut Ecclesiam ac vicina loca ab igne conservaret, undique eam exornavit sacris monumentis, quo ealytriloco essent, et sic ab hostium violentia redimerentur: quod etiant factum est. Contra eundem tyrannum quomodo Thomas Ep. Apaneam eodem tempore conservaverit, vide Evagr. l. 4. c. 24. et 23. et plurain vocibus Ephremus ac Thomas.

EPHRATA i. e. ubertas, vel incineratio, uxor Caleb filii Hersron. 1. Par. c. 2. v. 19. et 24. Ab hac urbs nomenclaturam accepit, quae est in tribu Iudae. Gen c. 35. v. 16. c. 48. v. 7. Alias Bethlehem dicta.