CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

EPISTOLAE [1] pars Novi Testamenti, a Paulo, Petro Ioh. Iacobo, et Iuda, Apostolis, Scriptoribus *qeopneu/stois2, literis consignatae, generali vocabulo Apostolicae, dicuntur: in quas omnes commentari sunt, Bucerus, Dicksonus, Estius, Hemmingius, Hyperius, Lupinus, Museulus. In specie autem Canonicae dicuntur ab Auctoribus, reliquae omnes, praeter Paulinas: Item Catholicae, quia non ad peculiares coetus, seu personas, sed ad omnes fideles quorumcumque locorum directae sunt. In has exstant: Alstedius, Aretii Isagoge. octav. Losannae A. C. 1569. Calvini Comm. Genevae. Capitonis Explicatio. octav. Venetiis. A. C. 1561. Catharmi Commentar. fol. Parisiis et Romae. Champerii Theoremata Propositionum mirab. Didymus, Dicksonus, quart. Glascuae A. C. 1635. Estii Commentar. tom. 2. fol. Coloniae, A. C. 1631. Felicianus, Ferus. Gomari Explic. locor difficil. Hemingius. Heshusius. Hesselii Commentar. Ingolstadii A. C. 1608. Horneii item, 4to. runsvigae A. C. 1654 et Hussi inter opera eius. Imletus. Iustinianus. Lorini in Ep. Canon. Ioh. et Petri. fol. Lugd. A. C. 1619. Lubini Exercitationes Theolog. Frac. A. C. 1612. Oecumenius. Prateolus. Prieaei Annotata. Primaticii Ecphrases. quart. Senis A. C. 1573. Sarcerius. Serarius. Titelmannus. Turnemainus in Iac. Petr. et Iudae, quart. Francof. A. C. 1628. Vorstii haer. Commentar. quart. Amstel. A. C. 1631. In Paulinas autem Epistolas in universum prodierunt [orig: prodiêrunt]: Ambrosii Commentarius, Anselmi Enarrationes, Paris. A. C. 1544. Amyraldi Paraphrasis, A. C. 1645. Arborei, Paris. et Balduini Comment. 2. Vol. fol. Francof. A. C. 1655. Bencii manuale, duodec et octav. Lugd. A. C. 1626. Bugenhagii Annotationes. in II. Epist. poster. Basileae A. C. 1525. Calvini Comment. octav. Genevae A. C. 1565. Catharini Clavis, fol. Parisiis, A. C. 1567. Champerii Theoremata propositionum mirahilium, quart. Lugd. A. C. 1517. Chrysostomi Homliae. Crocius. Dicksonus, quart. Glascuae A. C. 1645. Erasmus, Basileae, A. C. 1522. Estius, tom 2. fol. Duaci, A. C. 1616. Paris A. C. 1653. Euthalii Collectanea Gr. Londini A. C. 1635. Guillebertus, octav. A. C. 1631. Guilliaudi Collationes, Lugduni, quart. A. C. 1555. Halesii l. 14. hemingii Comnient. fol. Argentorati A. C. 1586. Heshusii similiter, Lipsiae A. C. 1605. Hunnii Expositio Commentar. Exegesis, inter opera, 5. Vol. Fol. Prancof. A. C. 1606. Witeb. A. C. 1608 Iansenii Comm. fol. Antverpiae A. C. 1614. Laurentii Paulus dusno/htos2, quart. Amstel. A. C. 1643. Lombardi Collectanea, fol. Parisiis, A. C. 1555. Lubini Exercitationes Theol. Francof. A. C. 1612. Oecumenius. Osiandri Comment. fol. Aubingae A. C. 1591. Rabani Allegoriae, mter opera eius. Sasboldi Explicatio. Selnecceri Comment. plenissimus, fol. Lipsiae, A. C. 1599. Serrarii Cemment. fol. Moguntiae. A. C. 1612. Spangenbergii Interpretationes. Theodoreti Comment. Theophylacti Enarrationes. Titelmanni Collationes. octav. Antv. 1529. Victorini Declaratio difficultatum S. Scripturae; inter opera Vorstii haeretici, Comm. quart. Amstel. A. C. 1631. Weinrichins etc. Reliquos Vide apud Gul. Crowaeum, in Elencho. Et de qualiber Paulinarum Epistolarum in specie, vide Suo loco.

EPISTOLAE [2] in Ecclesia Romana, ex more ab Alexandro Pontif. confirmato dicuntur omnes Lectiones, quae ante Evangelium in Missa leguntur, cum proprie loquendo solum Apostolorum sint Epistolae: quae proin Apostolus dicuntur, in Concilio Toletano IV. Vide supra. Quis autem Epistolas, et Evangelia per annum in mIssa recitanda distribuerit, vide apud Dominic Macrum in Hierolexico, qui, non fuisse Diaconi munus antiquitus, canere Epistolam, sed Lectoris, quod etiamnum obtineat in Ecclesia Graeca, aliaque huc pertinentia, addlt in Hierolexico. Hinc Epistolarum ibidem, dicitur Liber Epistolarum S. Pauli, et aliorum, qui legitur in Liturgiis eius etc. Vide quoque infra ubi de Lectione et Praelectione. In Ritu Ambrosiano eiusdem Communionis, Epistolellam dici capitulum, quod in horis Canonicis legitur ante Responsoria, refert idem Hierolexici Auctor.

EPISTOLAE [4] Formales Graecis *)exgu/klioi dictae occurrunt apud Suet. Domit. c. 13. Cum procur atorum suorum nomine formalem dictaret epistolam sic capit: Dominus et Deus noster sic fieri iubet. Daban turque ad Procuratores, quibus instar formae erant, quas sequerentur. Ad quod exemplum Ecclesiastico ritu olim Epistolae formarae, quarum genera duo. Nam aut de Ecclesiastico ritu praeceptove aliquo mittebantur, ab Ep. per Ecclesias, eaeque Epistolae sollennes Cassiano c. 11. Coll. 10. aut commendabatur ab Ep. eiusmodi Epistola [orig: Epistolâ] Clericus aliquis, de sua Ecclesia in aliam proficiscens, ut videre est apud Sidon. l. 6. Ep. 8. Neque fas Clerico sine eiusmodi literis proficisci, Capitular. Car. Mag. Qui ritus hodieque in Ecclesia Orientis in usu, dicunturque u)polutika\ etc. Praeter has Epistolae erant, quibus Princeps rescribebat aut Magistratui, ut Praesidi, aut privato consulenti de iure, uti patet ex Epistolis Traiani ad Plin. l. 10. Vide Theod. Marcilium ad Tit. Suet. c. 6. ut et hic passim, ubi de Ciolomatis, Formatis, Inthronisticis, item in voce Appares.

per EPISTOLAM Manumissus vide infra Manumissio; Ordinatio, apud Iudaeos ubi de Manus Impositione.

EPISTOLOGRAPHICA Graece *)epistolografikh\, una ex triplici vett. Aegyptiorum docendi ratione, apud Clementem Alex. 5. Strom, vide ubi de eorum Hierogrammateis.

EPISTOMONARCHA mel. EPISTEMONARCHA ex Graeco *)episthmona/rxhs2, doctrinae Ecclesiasticae Praefectus, et rerum ad Fidem pertinentium Rector, officium fuit in Aula CP. simile ei, quod Magristri Apostolici Palatii est, uti vocatur, in Aula Pontificis Rom. apud Macrum ubi supra:

EPISTROPHUS [note of the transcriber: in the print: EPISTRPOHUS] Phocidis Rex, unus ex Graecorum ducibus, qui venerunt [orig: venêrunt] ad Troiam. Hom. Iliad.

EPITADES qui Legem, qua [orig: quâ] Lycurgus testamenta fieri prohibuerat, primus violavit. Hinc magna secuta bonorum inaequalitas. Plutarch. Agide.