CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

ETHELWOLPHUS [4] de Lapide nobilis Suevus, sub Maximiliano Imp. in Aula Brandeburgica plurimum valuit. Scripsit de Heroibus, et Viris Ill. Trithem. Catal.

ETHELWOLPHUS [5] Wentanus Ep. discipulus Dunstani, de Regibus, Regnis et dioecesibus Angl. etc. scripsit. Vincentius Bellov. Voss. Possevin. etc.

Et Clarus Ethemon Lycia comitantur ab alta
Sed leg. Et Clarus et Haemon, etc.

--- - Instabat parte sinistra [orig: sinistrâ]
Chaonius Molpeus, dextra [orig: dextrâ] Nabataeus Ethemon.

ETHER civitas in tribu Iudae. Iosuae c. 15. v. 42. Lat. oratio, sive deprecatio.

ETHERIUS Ep. Osmae, in Castella nova, sec. 8. a Regina Adosinda, Silonis vidua monitus, Elipandum Toletanum Nestorianismum ex orco revocare, ei se, cum Beato, sed frustra, opposuit. Opus eius, in Bibl. PP. t. 4. ed. 2. col. 462.

ETHFINUS Rex Scotiae, post Eugenium II. Post laudabile 30. An. regimen, 4. Vicarios constituit, qui ius redderent. Obiit A. C. 762.

ETHIM vicus aquationi opportunus, in tribu Zabulon, ubi Saladinus A. C. 1187. Christianorum exercitum contrivit. Vitr. c. 94.

ETHNAN fil. Ashur ex uxore Halaa 1. Par. c. 4. v. 7. Lat. donum, merces, vel signum filii, aut adventus filii.

ETHNARCHA Graece *)eqna/rxhs2, vide supra, ubi de Aechmatotarchis. Sed et cum Herodis M. testamento Archelao dignitas regia, cum Iudaea, Sameria, et Idumaea obtigisset, *)eqna/rxhn tamen cum, non Regem, appellatum dicit Iosephus, priusquam regium nomen illi confirmatum esset ab Augusto: fratres autem eius Tetrarchos solum nominatos; qua de re vide Salmas. ad Solin. p. 576.

ETHNICA Religio confusis linguis, et gentibus per universum orbem dispersis, in Chami, qui vestigiis Cami insistens, eius haeresin, et damnatos errores postliminio reduxit posteritate, exotta est. Fuit autem vel Communis, cuius dogmata, Esse Deum, Solem, Lunam, et stellas pro Diis colendos: Homines bene meritos in numerum Deorum transcribendos: Sacrificandum. Modus Theologiam suam tradendi fuit Aenigmaticus, et mysticus, vel Singularis, itemum fuit vel Fera, barbaratum gentium, puta Scitharum Celtarum, Sarmatarum, qui, communem Religionem retientes, coeteris propter simplicitatem contemptui erant, notati ssecundum nonnullos ab Apostolo Col. c. 3. v. 11. vel Culta, quam novis dogmatibus, ritibus, et cerimoniis excoluerunt [orig: excoluêrunt], Chaldaei, Aegyptii, Graeci, et Romani, unde illa quadruplex, Chaldaica, Aegyptia, Hellenica, et Romana, de quibus sigillatim. Vide G. Horn. Hist. Eccl et auctores Leydeckero in Notis. et Observat. ad eum indigitatos. Omnes id commune habebant, quod Atheisnum, et Religionis innovationem gravissime punitent. Ibid.

ETHNOPHRONES Graece *)eqno/frones2, Haeretici, quod mores ritusque Gentilium imitarentur, dicti, apud Damascen. Catal. Haeres, et Nicetam Thes. Orthod. Fid. l. 4. Haer. 42. Aliter Paganizantes, Sec. VII.

EVHODUS I. Scotiae Rex nepos Mogali Regis ex sorore, Conaro successit. Argadum, qui sub prior Rege rerum summae praefuerat, a Proceribus ob luxum in vincula coniecto, Iustitiae constituit administrationem. Quo occiso in ipsa functione, iratus Rextrecentos, facti participes, e medio sustulit. Occisus a tibicine Hiberno, cui in cubiculo suo locum concesserat, A. C. 194. Regni 33. Buchan. hist. Scot.

ETHODUS II. fil. prioris, post Sartaelem, et Donaldum I. patruos Rex. Ignavuus et stupidus, post An. 30. ab excubiis suis oceisus. A. C. 231. Chenius, l. 4. p. 16.

ETHUS Scotiae Rex post fratrem Constantinum II. Dongali filio Gregorio, biennto post, regno cedere, ob vitia, coactus, Obiit A. C. 875. Buchan. hist. Scot. Chenius, Hist. Angl. l. 8. c. 2.

ETOCETUM Angliae opp. Anton. uttokcesier nonnullis. Camdeno autem locus est, iuxta Lichfeildiam, quem the Wall vulgariter vocant, a moenium reliquiis ibi repertis.

ETRICULUM Barrio Lataraco, opp. Brutiorum, in Calabria cit. Vide Hetriculum.

ETRUSCAE Antiquitates ex monte Vulterrano haud pridem erutae, vide Georg. Horn. Orb. Polit. p. 434. De Etrusco vero seu Hetrusco, cuius Lacrimas facunde prosecutus est Papin. Stat. l. 3. sylv. 3. v. 6.

Mitibus exsequiis ades, et lugentis Etrusci
Cerne pios fletus, laudataque lumina terge.

ut et Etrusca uxore eius, vide Animadvers. Casp. Barthii p. 307. et seqq. part. I.

cognomine nomen nacti sunt, quem cum Erymandro Plin. l. 4. c. 6. etc Erumando Solini, eundem vult esse, Salmas. ad Solin. p. 1175. Vide supra Erumandus.

EVA [1] i. e. viva, seu vivens, omnium mulierum prima, quam Deus ex Adae protoplasti costa formavit: quam intuitus Adam, ait, Gen. c. 2. v. 23. Hoc nunc est os ex ossibus meis, et caro de carne mea. Haec vocabitur virago, quoniam de viro sumpta est. A serpente seducta edit de fructu vetito, matitoque ut idem faceret, persuasit. Difficultati patieudi, et rigidae subiectioni, peculiariter a Deo Iudice addicta. Obitt A. M. 940. decennio post Ademum. Gen c. 3. v. 6. Salian. Genebr. in Chron. Vide et infra in voce Evan.

EVA [2] urbs Arcadiae, Gentile Evaeus. Steph. Pagus Peloponn. maximus in Argia, in confin. Arcadiae, Ferr. Item, mons, ad Pamisum fluv.

EVADNE Martis filia, ex Thebe uxore Asopi, et coniux Capanei, quem incredibili amore dilexit. Itaque cum audivisset illum apud Thebas fulmine periisse, fere in stuporem diriguit, deinde cum celebraretur funus, se in rogum proiecit. Ovid. de Evadne, Amor. l. 3. Eleg. 5. v. 41.

Turbine quo sese caris instraverit audax
Ignibus Evadne, fulmenque in corpore magno
Quaesierit.

Hoc fuit Evadne, tunc cum ferienda coruscis
Fulminibus Capaneus impavida or a dedit.

Cum [orig: Cûm] cecidit Capaneus subito temerarius ictu,
Non legis Evadnen erubnisse viro.

Iphidis filiam fuisse facit interpres Pindari. Hyginus Phylaci. Apollodor. l. 3. *eu)a/dnh h( *kapane/ws2, kaiome/nhs2 pura=s2, squga/ths2 de\ i)/fidos, e)auth\n balou-=sa, sugkatekai/eto. Vide Eurip. in Supplic. ubi Iphis pater frustra dehortari conatur filiam Evadnen, a praeclaro illo facinore. Ovid. l. 3. de arte Amandi: v. 19. et seqq.

Fata, Pheretiadae coniux Paegasaea redemit,
Proque viri est uxor funere lata sui.
Accipe me Capaneu, cineres nuscebimus, inquit
Iphias, in medios desiluitque rogos.

EVAEI pop. habitantes ad Meridiem, quos expulerunt [orig: expulêrunt] Israelis [orig: Israëlis] filii, Ios. c. 13. v. 3. Deut. c. 2. v. 23.

EVAEMON Pater Eurypyli, cum Graecis ad Troiam profectus 40. navibus praefuit. Hom. in Catal. Item urbs Orchomeniorum. Steph.

EVAENETUS [1] Rex Lacedaemoniorum, qui ad custodiendum introitum Thessaliae contra Xerxem, una cum Themistocle Atheniensium duce a Graecis constitutus fuit.

EVAGES Poeta, ingenio pollens, eruditione non aeque, Dionys. in Hist. Musica.

EVAGON Graece *eu)a/gwn, Pariorum legatus, apud Plin. l. 28. c. 3. Quorum e genere sunt Psylli Marsique et qui Ophiogenes vocantur in insula Cypro: ex qua familia legatus Exagon nomine, a Consulibus Romae in dolium serpentium coniectus experimenti causa [orig: causâ], circummulcentibus linguis miraculum praebuit, uti locum restituit Salmas. quem vide ad Solin. p. 348.

EVAGORAS Salaminius, Rex Cypriorum, ad quem lsoerates scripsit. Excidit regno Salaminis, Protagora [orig: Protagorâ] illud obtinente, sed cum in eo recuperato inique se gerere ad Artaxerxem Ochum deferretur; iterum reiectus aliam praefecturam, et amliorem, post defensionem acceptam adeptus est. At cum in ea quoque priora continuaret, proturbatus, et Salamina profugus, iussu Regis, supplicio affectus est. Diod. l. 14. 15. et 16. Ut alii habent, ab Eunucho Nicocle, qui successit, occisus. Conon. post cladem navalem acceptam, apud illum perfugium habuit. De filio eius, nIcocle, cui Isocrates orationem, egregia pro Principibus monita continentem inscripsit, vide Xenoph. Hell. l. 2. et seqq. Aristot. Polit. l. 5. c. 10. Item Evagoras Lindius Historicus, de quo Suidam adi. Scripsit de regnis Aegyptiorum, vitam Timagenis, etc. Diversus ab illo est Evagoras Thasius; qui inter eos fuit, ex quibus Plin. librum Hist. Nat. contexuit. l. 10.

EVAGRIUS [1] Patr. Antiochenus, post Paulinum, amicus Hieronymi; oppositus Flaviano Meletii successori, hinc schisma. Ambrosius ep. 78. illum Canonice electum negat, defensus tamen est, a Syricio Ep. R. Obiit A. C. 394. Vitam S. Antonii ab Athanasio scriptam, Latine vertit. Hieron. in Cat. c. 125. et ep. 6. Theodoret. l. 5. c. 23. Socrat. l. 5. c. 15. Sozom. l. 7. c. 15. Item, alius Eudoxio Ariano surrogatus: ab Iinp. Valente vero pulsus. Gregor. Naz. Or. ad Cl. Ep. Socrat. l. 6. c. 13. et 14. Baron. A. C. 370.