CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

EVERARDUS [1] I. ex filiis Friderici, et Rosinae Blancae, Lopo Agabiae Duce genitae; frater Friderici, qui Comitum Sienae auctor exstitit: ducta Margareta [orig: Margaretâ] Com. Knechberg â, pater fuit Everardi, et Iulianae, Ennoni Com. Bavariae et Altorfii nuptae.

EVERARDUS [2] II. Com. Nossoviae, prioris fil. ex Helfenstenii domina, suscepit Arnoldum, Fridericum. Philippum, Ioh. Annam Arnoldi Com. Lucenburgri uxorem, et Ameliam (Henrico Com. Lucelstenio nuptam.)

EVERARDUS [3] III. fil. Diederici ex Margareta Com. Arnspurgensis filia, iunxit sibi Mariam Ioh. D. Isenburgico genitam, pater ex ea Magdalenae, Ioh. Sen. Comiti Mompelgardiae; Mariae, Sigism undo Lichtenbergii Toparchae, Margaretae, Alsomondo Domino Kopperstenii, et Modinae, nuptarum: et Henrici in primo aetatis flore exstincti. Cyr. Lentulus in Genealog. Comitum ac Principum Nassoviae MS.

EVERARDUS [4] Carthusianus, plurima Ascetica scripsit. Vide Petreium Bibl. Carthus. et in voce Martinus. It. Nicolaus.

EVERGETAE pop. Scythici, qui et Arimaspi, quod benefici fuerint in Argonautas, tempestate maris ad terram ipsorum appulsos. Steph. Vel secundum Curt. l. 7. c. 3. sic dicti, ex quo frigore victusque penuria Cyri exercitum affectum tectis, et commeatibus iuverunt [orig: iuvêrunt]. Arachotis vicini, et Drangis, ut a quorum regione in Drangianam transiit Alexander, quum Bactra peteret. Ab Ariis autem ad Evergetas pervenerat. *)agria/spas2 prius dictos, tradit Arrian. de Expedit. Alex. Melius forte *)aria/spas2, ab urbe cognomine, in confinio Drangianae, et Arachosiae sita. Per eos *)etu/mandros2 amnis fluit, de quo supra. Vide Salmas. ad Solin. p. 1175.

EVERGETES cognomen Ptolemaei III. Aegyptiorum Regis, qui Philadelpho successit, a maximis eius in Graecas civitates meritis impositum nec non Ptolemaei VII. qui et Physcon cognominatus. Vide Ptolemaeus. Sed et aliis quoque Principibus, ob insigne quoddam beneficium in Deos aut homines collatum, id tributum cognomen passim apud Vett. legimus. Certe in marmoribus Oxoniensibus laudatur Dionysius quidam, *e*g*e*s*g*e*t*h*e *q*e*o*i*s *p*a*t*p*i*o*i*s, et Clenodemus *e*g*e*p*g*e*t*h*s *t*o*g *t*e *i*e*p*o*g *k*a*i*d*h*l*i*w*n. Iam, si Iosepho credimus Antiqq. l. XI. c. 6. Artaxerxes Persarum Rex Mardochaeum Iudaeum, ob detectam Eunuchorum in se conspirationem, *eu)ergethn kai\ *swth=ra suum, quae duo Veteribus saepe coniungi, animadvertit ad Arnob. adv. Gentes Desid. Heraldus publico edicto vocavit. Sed solebant hoc laudis maxime Regibus suis impertire prisci, praecipud Graeci, ad omne genus assentandi convitiandique, pro innata genti levitate, compositi. Ita Philippum Macedonem Regem inter alia *eu)erge/thn quoque a Graecis dictum esse Demosthenes auctor est de Coron. Verum potiori iure alter Macedoniae Rex Antigonus, qui Tutor et *do/swn dictus est, communi Graeciae consensu id cognomen est adeptus, ob clementiam sc. in Spartanos exercitam, Polyb l. 5. c. 9. Sed iam ante Antigonum Athenienses Demetrium Poliorcetem eodem elogio honoraverunt [orig: honoravêrunt]; Plutarch. in Demetrio, ut et Antiochum Epiphanem, Samaritani, Ioseph. Antiqq. l. 12. c. 7. Quin etiam Nilum, et Osirim, sic appellatum esse, dicas ex Iuliano Orat. 3. et Plutarch. Il. et Osir. Inprimis vero, ut dictum hoc cognomine a patre avoque distingui se voluit Ptolomaeus Philadelphi fil. Aegypti Rex, ob causam Hieronymo indigitatam in Danielem c. 2. Cuius exemplo nepos eius VII. huius nominis, ob saginam ventris *fu/skwn nominatus, Evergetes II. ab adulatoribus cognominari amavit, ab Alexandrinis *kakergeths2 porius, ob summam crudelitatem, dictus, Athen. l. 12. c. 27. Et quidem huius est nummus iste apud Goltzium, *b*a*s*i*l*e*w*s *p*t*o*l*e*m*a*i*o*g *f*g*s*k*o*n*o*s *e*g*e*p*g*e*t*o*g. Nec Aegypti solum, sed etiam Syriae Reges praeclari huius cognomenti gloriam affectasse, liquet ex nummis Alexandri Eupatoris, Demetrii Philometoris Callinici, Philippi Philadelphi, Antiochi Eusebis. Imo et Mithridatem, Ponti Regem, magni Mithridatis Patrem, eodem cognomine usum fuisse, praeter Strab. l. 10. p. 477. et Apptan. in Mithrid. docent nummi, in quibus scriptum, *b*a*s*i*l*e*w*s *m*i*q*p*a*d*a*t*o*g *e*g*e*p*g*e*g*o*g. Quorum exemplum postmodum aemulati Reges Regum Arsacidae, uti similiter numismata illorum docent, ut alios omittam. Tandem, cum Orbis imperio Caesares potiti essent, ad istos hunc adulando morem a Regibus suis Graeci transtulere [orig: transtulêre]. Hinc Philo Iudaeus Augustum, et Caium, Athenienses Hadrianum, hoc cognomine decorasse leguntur, in Flacc. in l. ad Caium, et nummo eximio, quem tamen ob nimiam inscriptionis insolentiam suspectum nonnulli non immerito habent. Vide plura hanc in rem apud Seb. Feschium IC. Ep. ad Toh. Hollander. qua [orig: quâ] nummum Pylaemenis Evergetae Regis Paphlagoniae erudite exponit.

EVERHELMUS Abbas Gandavensis, sub Henrico III. Imp. vitam Papponis scripsit. Surius d. 25. Ian.

EVERISDENUS Ioh. Franciscanus, Anglus circa a. C. 336. descriptionem Temporum, Regum, et Epp. Anglorum, etc. edidit. Simler. Bibl. Gesn. Voss. de Hist. Lat. l. 2. c. 65.

EVERWINUS Monachus cluniac. Germanus, sub Conrado II. Imp. S. Simeonis vitam condidit. Trithem. in Chron. Hirsaug. A. C. 1020.

EVEX in versibus scriptis in Codice Evangeliorum, in Chron. Novalic. c. 19. Hist. Franc. Tom. II. p. 227.

Frodonius qui pridem Pastor, et inclitus Evex,
Nam per decies quater stabuli custos oviumque est: