Regeln fuer die Texterfassung 03/2001
not necessary
Lora, opp. apud Baetim fluv. inter Hispalim 9. Cordubam 13. leuc. ol. municipium. Dicitur et Axalita.
Compofteiia. Item Flavium Noriciopp. Plinl. l. 3. c. 24. hodie S. Andres, teste Lazio. urbs Carinthiae; sub Archiep. tamen Salisb. ad Lavantum fluv. qui 2. leuc. infra in Dravum se exonerat. 9. mill. Germ. a Labaco in Bor. Media inter Claudiam ad Occ. et Graeciam ad Ort.
Verspas. c. 1.
Caius, Marci Bruti, Caesaris percusioris, legatus pro Praetore.
Hist. l. 1. c. 46.
Vespasianus.
Flammona legunt. In monte, ubi fons viginti duo molendina per declive trudit, anteqam in planum deveniatur, Leand. Albert. descr. Ital.
Flexia vulgo la Fleche. opp. est Gall. non ignobile in finibus Andicavorum, ad Lidericum fluv. An a sagitta, quae Gall. une fleche, an a turri aliqua, Not. Gall.
de Dachstul, A. C. 1389. titulo coniugil obtinuisse dicitur, et quoad masculos in Georgio hoc saeculo; quoad foemellas, in Anna Sibylla A. C. 1661. exstinctis, defecit. Altera ab Henrico Rudolphi fratre sata, in Equestri statu permansit; sed agnatis nuper successit, et non minus in consortium Procerum Imperii admissa, nunc quoque superest. Vide Phil. Iac. Spener. Theatr. Nobil. Part. II. in Ind.
Clavis maris dicta. A Slusanis direpta, A. C. 1485. Elisabethae Reginae cum Briela oppignorata est, ab Albae, et Parmae Ducibus, frustra obsessa. Guicc. descr. Belg. Grot. Ann. Belg. Strada. Eam Belgis
Fleta inscribitur, quod ab aliquot e Iustitiariis, qui ob crimen repetundarum in carcerem huius nominis coniecti sunt, in eo, sub Eduardo I. exaratus sit. Sic autem vocatur carcer Londoniensis; the Fleet Anglis, a praeterlabente torrente seu fluviolo id nominis adeptus, uti docet Ioh. Selden.
Iohannes.
Woerden in dominio Ultraiect. Sub Batavis, medius fere inter Woerdenum et Ultraie ctum. Cluv in Tab. Theodosiana memoratus: Rhenus, Lugduno XI Praetorium Agrippinae II. Matilone V. Albanianis XI. Nigropullo V. Lauri XII. Fletione XVI. Levesano VIII. Carvone XII. Castra Herculis VIII. Noviomagi X. etc. ubi Fletio, ex mente Cluver. praef est Fleeten vel Vuleden, inter Traiectum vicus, et Nigrumpullum, sive Woerden. Vide Henr. Vales. ubi supra, in voce Lauri.
flendo est. Est autem flere, quasi lacrimis fluere, h e. ubertim flere; sict plorare, cum voce; lugere, cum aliquibus dictis miserabilibus flere; maerere vero, cum silentio dolere: quae ta men haud raro miscentur. Est autem Fletus prima nascentium vox. Unde apud Georg. Palamum Orat. 1. eleganter Anima accusat ohservat. l. 2. c. 9. Imo uti nato infante, parentum aliorumque laetitia apud plerasque gentes, ita ploratus apud nounullas nascentim fletui sosiatur, ob tristia illa miferae vitae exordia. Unde non nasci optimum iudicavit multorum consensus. Thraces certe natales hominum flebant, nec sine cerimoniis. Recensnamque natum circumsedentes fletu atque lacrimis prosequebantur, commemorantes, quor et quantae illi, hanc vitam ingressuro, clades atque calamitates essenn subeundae, uti testis est Herod. l. 3. Vide quoque Solin. c. 10. et Valer. Max. l. 2. c. 1. Contra hominem defunctum cantu, et tripudiis efterebant, Causianorum ritu, a quibus tibiarum ritus in funeribus fluxit: cum reliqui mortales suos hinc dicedentes fletu consucverint comitari. Inprimis postquam humata cadavera: quod ultimum officium, vocat vet. Scholiastes Statii Theb. l. 12. v. 454. ubi de Polynicis exequiis. Unde et Virg. Aen. l. XI. v. 372.
Quo cum parentes proximique, ut aequum est, neque sine planctu, et pectoris laceratione, tum insuper praeficae huic fini olim adhibitae, defungebantur, tam prodigae lacrimatum, ut vasa quoque hinc lacrimatoria dicta, salso hoc latice replerentur etc. Vide passim, ubi de rebus ad Cadaverum curam, et Funus pertinentibus. De fletu vero inter exercitamenta Vett. infra Vociferatio: de mulierum in sacris Adonidis, nec non in Thesmophoriis, vide suo loco: at plura hanc in rem apud Gerh. Ioh. Voss. de Idolol. l. 3. c. 47.
Fletio, Ins. Frisiorum in Flevo lacu, ubi nunc ins. Ens et Urck, in sinu de Zuydersee, Ortel. Cluv. autem absorpta est, ubi nunc Brevia het Bredesant, inter Frisiam, Occ. et Vieringam Ins. quod forsan mel. Baudr.
Hugo.
Rodolphus.
lacus, Tac. Ann. l. 4. c. 72. sinus maris Germanici inter Batavos, et Frisios, in quem Rheni alveus Crientalis cum Isala apud Campenam urbem influit; vulgo Suydersee. Sed Flevum Plin. l. 4. c. 15. est, ipsius Rheni ostium Orientale. Yssel Ortelio, Ulie autem Verrutio, apud Hollandiam. Vales. inter Insulas Schelling. et Ulielant; intusque in ipso sinu Het oude Ulie, inter duo brevia.
Vollenhove, teste Cyro Spangenbergio. Sed Becano est Fledorp. opp. eiusdem Frisiae in ora littorea ad Bor. apud Groningam urbem. Aliis fuit, ubi nunc vicus Oosteynde, in parte Bor. Ins. Ulielant, ad ostium Flevi lacus seu maris Austrini, prope Rheni ostium Or. Flevum, het Ulie, vix. 3. leuc. in Occ. ab ora Frisiae Occid. Sanson. Viiet autem, Fliet et Flee Belgis, maritimos dici campos, aestibus modo inundari, modo nudari solitos, et oppida ac loca, quo Oceanus accedere consuevit, notat Cluv. Vales.
Flenium, vulgo Delft, opp. elegantissimum, impositum Fossae Flierensi,
Wien Spigelio. Lazius Presburg putat Hungariae urbem. Aliis Owar, Germ. Altenburg, ad ramum infer. Danubii, ubi Leitam recipit, prope Schutiam Ins. 2. leuc. a Posonio.
in Hadr. est capillus arte flexus calamistroque crispatus, Graece in annuium positum Quintilian. dixit, vide supra.
flectendis in equum gyris postea dicti sunt, qui prius Celeres vocabantur. Plin. l. 33. c. 2. Celeres sub Romulo Regibusque appellatr sunt, deinde Flexumines postea Trossuli. Vide Salmas. Not. ad Lamprid. in Comm. et supra in voce Celeres.
Ep. 25. v. 20.
Quem proin non lenem fuisse, neque qualem nostra cymbala hodie habent, utpote tinnitum potius edentia, inde colligit Barth. Animadvers. ad Stat. Theb. l. 2. v. 78.
Est autem flictus, a fligo, quod ab Aeolico premo, uti docet Salmas. ad Solin. p. 64.
Comitatus Flintensis. Est autem 9. mill. Angl. a Cestria, in Occ. Ibi Richardus H.
Flessinga.
floccosa, i. e. flocci Gloss. et Macrum Hierol.
de Vir. Ill. 6. 131. Simler. Voss. etc.
de Benavides (de quorum origine diximus supra) Dn. de Santistevan del Puerto, per duos filios totidem linearum auctor fuit. primus enim Mendus Rodericus, generavit Diasium Sanctium Benavidium primum Comitem Santistevan del Puerto et reliquorum conditorum: Alter Manuel Benavidius Dominus de Iabalquinto, et ex hereditate alterius fratris Gomesii I. de Flomesta, exstitit. Hunc patrem de Flomesta, Ioh. Dn. de Iabalquinto (cuius posteri Marchionum titulo exornati sunt) et Sanctius Dn. de Canena et Almunnan in provincia Guadicensi; reliquorum qui hoc titulo gavisi sunt sator. Et quidem Gomesius II. ultimo dictus, pater fuit Francisci, Marescalli Castellae; quo et de Velasco genitus Gomesius III. itidem Castellae Marescallus, ex Maria Manricia suscepit Ludovicum, eadem cum avo proavoque dignitate Marescalciae gavisum: Cuius ex Aldoncia de Bazan fil. Hieronymus Marchionis de Flomesta axioma obtinuti A. C. 1559. pater ex Anna Maria de Zuniga et Bazan Ludovici: quo, et Carrillo de Teledo, March. de Caracena) et Maria Monialis. Vide Phil. Iac. Spener. Theatr. Nobil. Eur. Part. II. p. 32. Dicitur etiam Fromesta, ut habet idem l. c.
Guido.
Floralia, sive ludos Florales. Quod quia Senatui flagitiosum tractu temporis videbatur, ab ipso nomine argumentum sumi placuit, ut pudendae rei quaedam dignitas adderetur, Deam de F. R. l. 1. c. 20. Valer. Max. l. 2. e. 5. Haec Graecis Fast. l. 5. v. 195.
Catone tamen spectante, populus, ut nudarentur mimae, postulare erubuit, Val. Max. l. 2. c. 10. Introducebantur etiam hisce ludis funambuli elephantes etc. utex Suet. in Galba c. 6. et ex Fl. Vopisco in Carino apparet. Fast. v. 183. L. Posthumio Albino, M. Popilio Laenate Coss. A. U. C. 580. illos initium sumpsisse docet: cumque primum mense Aprili celebrarentur, postea in Maium translata esse idem ait. In vico Patricio aut proximo, noctuque accensis facibus, habitos fuisse, discimus ex Alex. ab Alexandro Genial. dier. l. 6. c. 18. Dio scribit l. 58. L. Seianium Praetorem Floralibus ad ridendum Tiberium, qui calvus erat, omnia calvorum ministerio ad noctem usque peregisse: lumen quoque discedentibus a theatro per puerorum rasis capitibus quinque milia praebuisse. Plura vide apud Ovid. loco supra laudato, et l. 4. Fast. v. 900. et seqq. et v. 941. et seqq. ubi turpem hanc festivitatem prolixe prosequitur. In colle Hortulorum, Circum fuisse Floralibus destinatum, ait Bart. Lat. in Verrin. Or. 7. Convocabantur autem meretrices, hisce ludis nudae per vias discurrere solitae, Floralem Iuv. vocat: l. 2. Sat. 6. v. 249.
Idem l. 5. Sat. 14. v. 262.
Aul. Pers. Sat. 5. v. 178.
Vide quoque Ioh. Rosin. Antiqq. Rom. l. 2. c. 20. l. 4. c. 8. l. 5. c. 1 5. Thom. Godwyn. Anthol. Rom. l. 2. c. 3. s. 3. Hospinian. de Orig. Fest. etc. nec non aliquid infra in voce Pornae. Ut et hoc addam: Templi idolo huic sacri meminit Marr. l. 6. Epigr. 27. cuius epigraphe ad Nepotem.
Erat id nempe e regione domus Mart. Romae Idem l. 5. Epigr. 23. cuius epigraphe in Paulum.
Vide quoque Ovid. Fast. l. 5. v. 326. et seqq. Inter opera Praxitelis e Floram memorat Plin. l. 36. c. 5. etc. Plura de Florae Dea. quam a Sabinis acceptam, non ab Romanis primitus institutam, in honorem meretricis, quae sua legarit. Populo Rom de Florae sacris, diu ante Florales Ludos Romae celebratis: de Ludis Floralibus, quando inprimis inceperint et quomodo annui facti sint, apud Lips. Elector. l. 1. Gerh. Ioh. Voss. de orig. et progr. Idolol. l. 1. c. 12. Iac. item Ouzel. ad Minuc. Fel. de iisdem apud Graecos quoque inprimis Massilienses celebratis. Vide Iustin. l. 43. c. 4.
Hugo.
serta quoque, item genialia serta, passim vocant Poetae. Iisdem pocula insuper, et ministri coronabantur, uti videre est supra, ubi de Convivialibus Coronis: pluribus vero apud C. Paschal. Coron. l. 2. c. 2. Nempe Floreae Coronae plerunque significant meros iocos, meram festivitatem, meros amores. Unde et impositae Virginum capitibus indices erant atque adeo auguria instantium nuptiarum. Claud dc Rapt. Proserp. l. 2. Carm. 34. v. 140.
Quod inde factum, quia prisco aevo com soluta, et libera virginitatis erat signum, ut ex vett. monumentis apparet; itaque coacta, et coronata praesentis iam aut saltem imminentis laetitiae coniugalis indicium habebatur Scindebantur autem ab amantibus, ac detrahebantur, nisi sponte defluerent, inprimis apud eos, qui luxuriem sectabantur. Unde Horat. Tyndaridem invitans ad convivium, Carm. l. 1. Od. 17. v. ult. iubet illam securam esse, nec Cyrum metuere, nc
Imo et suas ipsorummet coronas nonnumquam minutatim discerpebant amantes, cum aut iam facti essent votorum compotes, aut in eo, ut amoribus potirentur, ut discimus ex Theocrito Idyllio 3. Qua de re Tull. Tuscul. Quaest. l. 5. Iam ipsae defluebant coronae. i. e. ventum erat ad eam partem convivii, fioreas coronas viris gravibus ac Philosophis indignas censeat Plutarch. in Sympes. Interim et Ducibus illas convenite, Ovid. innuit de Ponto l. 3. v. 448. et Diis Deabusque excipiendis flores adhibitos, docet Athen. l. 15. Sed et urnas mortuorum, sepulchraque, et rogos, iis coronari consuevisse. dicemus infra, ubi de Mortuis. Mart. l. 1. Epigr. 89. Plura vero hanc in rem vide apud praefatum Paschal. passim, in Coron. libb.
flos lilii, unde nomen, in altera effictus erat S. Ioh. Baptista. Hinc ad ceterarum quoque gentium nunmmos tracta appellatio. Tradit enim Villaneus, l 9. c. 170. Ioh. XXII. Pontif. Rom. aureos cudisse Florenos, circa A. C. 1322. similes pondere, lege et S. Petrus, S. Paulus. A quo tempore, cum Marchio Montferratensis, Spinolae Genuenses, aliique aliquot Principes Italici, similes Florenos cudere essent aggressi, sub anathematis paena id vetuit idem Pontifex, A. C. 1324. Floreni vero isti Pontificii, Floreni auri de Camera, apud Hemereum in Augusta Viromand. Novelli Ducati Papales seu de Camera, apud Rob. Cenalem l. de Ponder. et Mensur. dicti occurrunt. Sed praesertim id nominis attributum monetae aureae Regum Franc. quam vulgo Denarii nomine insigniebant; denarios ad Agnum, seu ad Mutonem, ad Massam, ad Cathedram et ad Scutum vocant Statuta Regum praefatorum, Floreni ad Agnum etc. in vett. Chartis dicuntur. Nuperi Graeci in Gloss. in hac voce, e quo addimus Epitaphium hoc vel Rhythmos potius in obitum Henrici VII. Imp.
Idem in voce Moneta nummorum aliquot praefatorum Francicorum typs Lectori harum rerum curioso exhibet, Florenorum sc. cum cathedra, Gall. Florins d'or a la Chaire; Florenorum cum Massa; item Florenorum magnorum, et parvorum, Gall. Florins d'or grands et petits, sub Philippo IV. Reg. cusorum.
quintus liberorum esset septimo mense, ex matre sua genitorum, Aurelian. fil. Gulielmi primarii Francisci I. Medici, Graece ac Latine doctissimus, et in utraque lingua Poeta excellens. Antiquisque comparandus. Praeceptor Henrici IV. in obsidione Aureliam strenue se gessit, inde Vindocinum concessit, atque urbe hac in Elog. Part. 2. p. 243. 244. et 415. 416. Plura apud Thuan. Hist. l. 53. Sammarthanum Elogiis, Alios.
Fluentin, quod ad Arni fluenta, a quo in duas partes inaequales, quadruplici ponte lapideo iunctas, dispescitur, exstructa sit, dicta; unde pop. Flnentini Catoni et Plin. l. 3. c. 5. qui nunc Florentini nomine magis auspicato vocantur, olim libera. Libertatem enim a Rodolpho Imp. 6000. aureis nummis redemerat, Platina, ac maximae partis Hetruriae Domina, nunc vero Reip. formam adhuc, sub magno tamen Duce, ex Medicaea familia, ab A. C. 1530. auctoritate Caroli V. qui Alexandrum Medicaeum, generum suum, primum Florentiae Ducem creavit, vide infra, servans. Archiep. ab A. C. 1421. Patria Leonis X. Clementis VII. Pii V. Leon. XI. etc. Italicae linguae metropolis, nisi quod paulo asperior pronuntiatio incolis. Unde proverbium: Linguae Toscana in bocca Romana. Equus Troianus virorum literis illustrium. Vide Hugolin. Verrinum Florent. illust. Poggium, Leon. Aretinum, Macchiavel. Hist. Florentina, Ammiratum, Villanum, Volaterranum, Leandrum Alberti, descr. Ital. p. 42. et seqq, edit. Venet. A. C. 1581. etc. Obsessi cives ab Henrico VII. Imp. hunc per Bernardum Monachum Dominicanum, veneno sub specie sacramenti propinato, gen. 13. quod adeo aegre Pisani par. 3. tit. 21. c. 5. §. 1. A Gregorio XI. excommunicati, eius fulmina adeo non curarunt, ut illum paenituerit translatae Avenione Romam sedis. A. C. 1376. Sabellic. Hist. Cosmo Medicaeo, viro opulento, qui splendoris Medicaeae familiae fundamenta iecit, frustra in Hist. Medic. Hieroymus Savanarola, vir pius et divini zeli, quod acriter in abusus Papales inveheretur, Ihist. Frid. Guicciard. comm. l. 1. de Conc. l. 2. c. 10. Laonicus in Hist. Duravit usque ad A. C. 1442. Vide plura in Actis Concil. Trident. etc. Antea ibidem Concil. celebratum fuit. A. C. 1055. ab Victore II. contra Berengarium, praesente Henrico III. Imp. Villanus, Hist. Flor. l. 4. c. 15. Item A. C. 1105. contra Ep. Fluentium, qui Antichristum iam natum esse asseruit, etc. Vulgo Fiorenza. Vide Morerium, et Leandrum in Descript. Ital. Familiam Magnorum Ducum, quibus nunc subest. Vide infra ubi de Mediceis, et plura de statu Reip. huius, apud Georg. Horn. Orb. Imp. et Polit. Cimeliarchium Magni Duci, exacte describit Iac. Spon. Itin. Part. I. p. 60. et seqq.
S. Florentin. In Gallia. Hadr. Vales. Not. Gall.
Benedictus.
Obeliscus.
Hollandiae Comites.
Crassus, fil. Theodorici V. ab A. C 1091 usque ad A. C 1123. praefuit. Ex Petronella, sorore Lotharii Imp. pater 3. filiorum, etc. Frisones rebelles coercuit.
Chron. Flandr. Rainerius Rer. Batavic. Douza, Meyerus, Emundus, Gerardus, Batav. Hist. etc.
Bibl. Voss. de Hist. Lat. l. 2. c. 48.
Bibl. Carthus. Item Abbas, auctor vitae S. Iosis, fil. cuiusdam Britonum Regis.
Bibl. Fr, p. 342. et seqq.
Polymathiae l. 2. Diss. 36. et confirmatur ex Athen. l. 12. p. 553. Molle sisymbrium, aut rosa, aut lilium auri insidebant. Quo forsan respiciens Calphurn. Ecl. 6. ait,
Nisi de coronis id intelligi malis. Alias certe rosas implicitas, tum ex aliis passim, tum ex Medea Euripidis notum. Nec solae illae ornatui capillorum adhibitae: non praeter lautum, myrtum, hederam, apium, vitem etc. capillis lilia circumdata habes apud Ovid. Met. l. 12. hyacinthum, a virginibus Spartianis, apud Theocrit. Idyllio 18. et anemonem, apud Non. Dionysiac. l. 11. Vide Barthol. de Inauribus Vett. c. 3. Sed et mitris muliebribus additi flores, vide in voce Mitra; etiam amicula ex omi florum genere conserta fuisse iis, qui sicinnem Graecanicam in ludorum pompis canerent dicemus in voce Sicinnis; et plura de floribus infra in voce Flos.
Superiorem pagum vocitant, le Haut Pays. Gulielmus de Podio Laurentii c. 34. S. Florum castrum Arverniae, nuncupat ab S. Floro Vellavorum Ep. Cum tit. Episcopatus: Sic enim Notitia Episcopatuum Galliae, post A. C. 1322. composita, in Aquitanica I. seu in prov. Bituricensi tres ex veteribus Monasteriis novos Episcopatus collocat, S. Flori, Vabrensem et Tutullensem; primum ab urbe Arvernis; alterum ab Rutenis; ultimum a Lemovicus, avulsos. Hadr. Vales. in voce Tutela.
Floriacum alt. pagus est ad Ligerim in Carnutibus Dioecesique Aurelianensi, 7. leuc. in Ort. ab Aureliis. 25. leuc. a Blesis in Ort. Ubi celebris Abbatia S. Benedicti, vulgo Fleury sur Loire, vel S. Benoist sur Loire, exstructa ab Leodebodo, Abbate Monasterii S. Anniani extra muros Aurelianorum, tempore Chlodovei iun. Prius autem Vallem Auream hunc vicum dictum esse, refert Aimonius de mirac. S. Benedicti. De Conciliis Dict. Hist.
S. Paul. Lazio, apud Danub. et Budam.
Floriano quodam, Deum mala creasse blasphemante, dicti. Macer. in Hierolexico. Vide quoque ubi de Harpocratianis et Militibus, item infra in voce Florinus.
in vita eius. Vopisc. similiter, A. C. 276.
Vita Iuliani.
Parcua de flores vocant. Ei hoc nomen indidit Ioh. Pontius Legionensis, ab incolis Iaquasa dictae. Fines eius sunt ab Ortu Bahama, et Leucaia insulae, ad Occ. Mexicanus sinus, a Mer. respicit Cubam, et Iucatanas terras, excurrens in modum Isthmi ad 100. mill. pass. quaque angustissima est, 30. mill. latitud. occupat: In Septentr. supra Floridam, sunt Canada, Virginia, Avanares et nova Francia. In hac Provinciae celebriores ab Hispanis repertae, sunt Panuca regio, in finibus Hispaniae novae sita, Avanares, et Albardaocia, Iaguazia, Apalchia, Authia, Somovia, etc. Regio plana est, et multis fluminibus septa, eam ob causam humidior, et atenosa in maritimis. Floridae regioni imposito, quia vel festo Palmarum die illuc advenerat, vel quia campos floribus refertos ibi deprehendit. A. C. post haec 1549. a Carolo V. Sacerdotes illuc missi, qui Barbaros ad fidem perducerent, ab iis enecati sunt: sub Carolo dein IX. Gall. Rege A. C. 1562. Franciscus Ribaldus, huc delatus, Theatr. Orb. Urban. Calvetum de Nov. Mund. l. 2. c. 1. Theodor. de Brey Hist. Amer. Marc. l'Escarbotum Hist. du nouveau Monde. Thuan. l. 44. etc.
Earinae.
Lien dicuntur, croceique coloris sunt: Fula de Golfo Lusitanis, quorum folia maxima, et plerunque figurae rotundioris, aquae superficiei incubant atque supernatant, uti nymphaeae per Europam solent. Eadem, ubi exsiccata fuerint, olitoribus, scrutariis, aliis minutiorum mercium propolis, loco papyracei involucri, aut cuculli sunt, quibus eas venditas infarciunt. Auctor Anonymus Sinae et Europae c. 33. Vide quoque Petrum de la Valle Itin. Part. IV. ubi de Goa, Indiae, quae Lusitanis subiecta metropoli.
Sunt autem colores austeri aut floridi, utrumque natura aut mistura evenit. Floridi
Amhesphoria.
Florilegium totius anni, continens et alia quaedam necessaria officia, et interpretationes, quae in prioribus Florilegiis desiderabantur. Eo tamen potissimum continentur officia, quae per annum in Domini nostri Iesu Christi, Beatae Virginis, et reliquorum celebrium Sanctorum sollennitatibus decantantur. Sequuntur officia, quae communia dici solent in unum vel plutes Prophetas, Apostolos, Martyres, Pontifices, Confessores et alios. Tum demum multa ex Paracletice hausta ingeruntur: et omnium postrema adnectitur Paschalium triginta duorum annorum. Leo Allatius de Libris Eccles. Graec.
Hist. l. 5. c. 14. et 19. Iraen. l. 3. c. 3. Theodoret. haer. fab. l. 1. August. de haer. c. 69. Philastr. c. 68. Hinc Floriniani, quos Florianos Philastrius vocat de Haeres. Part. 3. c. 10. minus recte, cum a Florino dicti adeo que prior appellatio potior sit. Eidem Milites, Irenaeo Gnostici, Epiphanio Phibionitae, Theodoreto Borboriani, a sceleratissima sua vita, i. e. coenosi, appellantur. Eorum enim mysteria quis est adeo infelix, ut vel lingua proferat? Haeretic. Fabul. l. 1. Vide de iis Ioh. Forbes.
Fanum S. Flori, S. Flour, urbs Alverniae, in Gall. in monte edito, Episcop. sub Archiep. Bituricensi, ab A. C. 1317. Ad radices montis le Cantal, ad amnem Larder, versus Gabalos 15. leuc. a Claromonte in Austr. 13. ab Anicio in Occ. quibusdam est Indiciacus antiq.
Vir Ptol. dicitur. Ars hodie Moletio.
Ioh. Matal. Metell.