CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

HALAEA Minerva ab Halaeo quodam Tegeate sic dicta, qui Minervae templum exstruxit, quo igne consumpto, Tegeatae sumptuosius postea construxerunt [orig: construxêrunt], quoscum devicisset Aug. praelio Actiaco, dentes apri Calydonii, qui in eo temkplo erant, quique ulnae longitudinem vincebant, Romam transtulit.

HALAESUS vel HALESUSA gamemnonis ex Briseide, aut, ut alii volunt, ex Clytaemnestra, fil. quem aiunt cum illa sensisse contra patrem, et postea patria [orig: patriâ] pulsum, in Italiam venisse, atque apud Massicum Campaniae montem consedisse. Virg. Aen. l. 7. v. 724. et l. 10. v. 352, 411, 417. 421. et 424.

HALAEUS Apollo dictus est a Philoctete, qui cum finem erro. ribus suis vellet statuere, Apollini halaeo templum construxit.

HALALA vicus in radicibus montis Tauri, ubi Faustina, uxor M. Antonini Philos. subito morbo exanimata Obiit, Iul. Capitolinus in Vita Marci, ubi Halalae vicus dicitur. Hinc aedes ibi Faustinae posita a Marco: in quo loco postea fil. Bassiani Heliogabalus Antoninus sibi vel Iovi Syrio vel Soli (incertum enim id est) templum fecit, Spartian. in Caracallo sub fin. *)alali\s2 forte, in Ptolomaei libris, ad Euphratem in Palmyrena. Vide supra Alala et in voce Halale.

HALARA urbs Islandiae Ins. in parte Bor. sine moembus, paucorum incolarum, sub Danis. Episcopal. sub Archiep. Nidrosiensi. Aliis Hola, quod vide.

HALBERSTADIENSIS Princ. tractus parv. Saxoniae Inf. Antea sub proprio Ep. ex concessione Caroli Mag. qui Episcopatum A. C. 770. fundaverat, Salingstadii primo, inde halberstadium translatum A. C. 819. nunc sub El. Brandeb. pace Monaster. Haber a Sept. Duc. Brunsvic. ut et Magdeburg. a Mer. Princ. Anhaltin. ab Ortu in Occas. per 9. mill. Germ. extensus. Eius caput.

HALBERSTADIUM ol. ALBORESTADIUM quia ad Albim et Oram amnes situm; Aliis q. Alberti urbs, Baudr. ad amnem Hotheim, 7. leuc. a Magdeburgo in Occ. 8. a Brunsvico in Austr. Hic [orig: Hîc] Carolus Mag. decretum, Haristallense Eginhardo et Cranzio vocatum, condidit t. VI. Concil. Albertus Crantz. et Gaspar Neophar. de Praesulibus Halberst. inter quos Haymo floruit, sub Ludovico Pio, A. C. 826.

HALCATH civitas in tribu Aser. Ios. c. 19. v. 25. Lat. portio, divisio, lenitas, aut lubricatio.

HALCYON marina avis, para\ to\ e)n a)li\ku/ein, ex eo, quod in mari concipit et parit, dicta, a cantus dulcedine commendatur, Ea [orig: Eâ] enim nullam avem suavius canere, ait Oppian. et Tymnaeus, ut avem a cantrus gratia maxime laudet, Antholog. l. 3. c. 24. dicit,eam alcyonum cantum exaequare:

*)/orneon w)= xa/risin memelhme/non, w)= paro/moion
*)alkuo/sin to\n o)nfqo/ggon i)wa/menon:

Quae causa, quod, cum Sirenes apud poetas figuram avium ex parte habeant, et stationem ad maris litus et miram cantus suavitatem, Scripturae Interpretes Sirenum nomine alcyones intelligere, vult Cyrill. in Mich. c. 1. v. 8. ubi pro a)hdo/nas2, luscinias, quae cum mari et fluctibus nihil commune habent, a)lkuo/nas2 rescribi iubet Bochart. quae duae voces, licet scriptura [orig: scripturâ] dissimiles satis, tamen non raro a librariis confundontur. Addit Cyrill. alcyones in maris sinibus ovis incubate et propter nidum a fluctibus abreptum lugubre melos fundere: ut Val. Flacc. Arg. l. 4. v. 44. et seqq.

Fluctus ab undisoni ceu forte crepidine saxi
Cum rapit alcyonis miserae fetumque laremque,
It super aegra parens, queriturque tumentibus undis.

Imo velut omnium avium maxime qrhnhtikh\n, i. e. lugubrem, eam poetae describunt, ut videre est, apud Homer. Il. 1. v. 559. Eurip. Iphig. in Tauris v. 1089. Moschum in Epitaph. Bionis, Propert. l. 3. Eleg. x. de natali amicae v. 9.

Nec omittendum, avem hanc Plutarcho auctore, vincere, tw=| filote/knw| xelido/nas2, prolis amore hirundines, et tw=| fila/ndrw peleia/das2, amore coniugis columbas: hinc cerylos, maritos suos, aetate graves, dicuntur peria/gein e)p' au)tw=n tw=n kaloume/nen mesopterugi/wn, interscapiliis suis sublatos circumferre. Quo pertinent Alcmanis versus, apud Antigon. Hist. 27.

--- ba/le dh\, ba/le khru/los2 ei)/hn,
*(/os2 t' e)pi\ ku/matos2 a)/nqos2 a(/m' a)lkuo/nessi po/thtai.

--- Utinam cerylus essem (alcyonum mares sic vocant)
Qui maris superficiem supervolat cum alcyonibus etc.

Vide Sam. Bochart. Hieroz. Part. post. l. 2. c. 14. de nidis vero earum, qui admirationem habent, pilae figura, nec serro mtercidi queunt, ut ait Plin. infra in voce Nidus: et plura de hac ave apud eundem l. 10. c. 31. alibique passim, Cael. Rhodigin. l. 14. c. 11. alios: nec non in voce Alcyone.

HALCYONE [2] mater Philolai, nefando filii amore incensa, ob quem ille solum vertit, Thebisque vitam finivit. Arist. l. 12. Pol. c. ult.