CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

HEMONA [2] nomen urbis apud Graecos, Latinosque scriptores varie corruptum. Sed recta scritura est Emon, vel Emona, ut Narbo, et Narbona. Graece *)/hmwn Zosimo l 5. ubi habes de conditu huius urbis digressiunculam. Ptol. *)/hmwna. In tabula autem itineraria, quam Marco Vesero debemus, et antiquis inscriptionibus nonnullis Emona recte scribitur. Corrupte autem in Herodiano: *)epe/sthsan prw/th| *)itali/as2 po/lei, hn(\ kalou=sin *(hmw=n oi( e(pixw/rioi. Ubi (ut et Capitolin. ex eo) Emonam Italiae urbibus accenset: quomodo videlicet urbes finitimae modo huic, modo illi earum provinciarum, quas contingunt, attribui solent a scriptoribus, talium saepe incuriosis, ut et Strab. observat. Nam revera Emona Pannoniae superioris urbs erat. in finibus eius sita, qua [orig: quâ] in Noricum ibatur et Italiam. ideo Ptol. inter Italiam, et Pannoniam superiorem esse scribit. u(po\ to\ *nw/rikon. Zosim. autem inter Pannoniam, et Noricum. vide Casaub. ad Capitolin. p. 185. Nic. Lloyd.

HEMUS vide Aemus, et Haemus. Est et Haemus Graeculi histrionis nomen. Iuv. Sat. 6. l. 2. v. 197.

HENETI [1] iidem cum Vandalis quibusd. a Zemovito Polono victi, A. C. 892. quod bellum postea fil. eius Lechus, otii quam bellicae gloriae amantior, defervit. ut et Pomeranicum ac Cassubicum, similiter a patre inchoatum, Cromer. l. 2. Ab Henr. postea Leone Duce Bavariae et Sax. cui Albert. Ursus Brandeburgicus se iunxerat, post acerrimum bellum, occiso Nicoloto Rege maior pars gentis extirpata, alii in confinia Poloniae reiecti: reliquae vero dignitatibus civilibus et honestis contractibus exclusi sunt, deductis in exhaustas provincias novis e Frisia et Saxonia coloniis, sec. 12.

HENETI [2] Paphlagoniae pop. quorum equi in pretio. Phaedra in Euri pidis Hippolyto, v. 230.

Ubi Scholiastes: *(eneta=n, *paflagonikw=n. *(enetoi\ ga\r e)/qnos2 *paflagoni/as2. At Hesych. aliter: *(eneti/das2, pw/lous2 stefanofo/rous2, a)po\ th=s2 peri\ to\n *)adri/an *(eneti/dos, diafe/rousi ga\r enei=. Quibus consentiunt haec Strab. l. 5. p. 212. ubi de Italiae Venetis; kai\ *dionu/sios2 o( th=s2 *sikeli/as2 tu/rannos, enteu=qen to\ i(ppotrofei=on sunesth/sato tw=n a/qlh/twn i(/ppwn. w(/ste kai\ o)/noma e)n toi=s2 *(/ellhsi gene/sqai th=s2 *(enetikh=s2 pwlei/as2, kai\ polu\n xro/non eudokimh=sai to\ te/nos2. Proinde etiam Euripid. Schol. docet *pw/lous2 *(ene/tas2 equas esse eorum Henetorum, oi(\ *paflagoni/an pro/teron ei)kou=ntes2, u(/steron e)pi\ to\n *)adri/an die/bhsan. Plin. l. 6. c. 2. Nic. Lloyd.

HENGISTUS et Horsa Saxones Angli fratres, Witgislo seu Witikindo, filio Wittichii Saxonum Regis quibusdam placet, geniti, e Germania, A. C. 449. a Britonibus, quos Scoti Pictique acerrime premebant, evocati, a Vortigerno Rege in Cantio sedes acceperunt [orig: accepêrunt]. contra hostem mox victores. Dein Hengistus, per romicen filiam Rege inescato, populatibus catervatim in Insulam adveniendi viam patavit; A. C. 452. Interemptus in praelio ad Pancastrum, ab Aurelio Ambrosio, qui Horsam quoque prius interemerat. A. C. 456. Hengisti fil. Idas regnum Northumbrorum orsus est, A. C. 547. in quo ipsi Ella fil. successit. Vide Polyd. Virg. Duchen. etc. Alii ex Hengisti fil. Otta seu Ebusone per filios hinc Iddam, Northumbriae Reges, in quibus Oswaldus Sanctis adnunumeratus, cecidit A. C. 642. et ultimus Adelfredus A. C. 783, a suis occisus est: inde Wiftam, East-Angliae Reges, in quibus sigbetus, Cantabrigiensis Acad. Fundator et ultimus Edmundus a Danis A. C. 871. caesus, eminent: Item per alium Hengisti fil. Otticum seu Oscum Reges Cantii, in quibus Ethelbertus primus e Saxonibus A. C. 602. Christi fidem assumpsit, ultimus Edelwolfus ab Egberto West-Saxohne captus, deducere [orig: deducêre] amant. Alius Hengisti fil. Hadwacker vel Odoacer. per Iongam nepotum serirem, Witikindi, Saxonicae familiae hodiernae auctoris, genitor fertur: Vide Phil. Iac. Spener. Syll. Geneal. Hist.

HENIOCHI pop. Sarm. Asiaticae. circa Coracem montem, Caucasi partem, et oram maris Euxini, post Colchos in Occid. incolentes, a Lacadaemoniis oriundi, apud quos notes Heniochii; qui et Coraxici, teste Plin. dicuntur; ex quibus Cyrus ingens fluv. per Albanos fluit. Val. Flacc. Argon. l. 6. v. 42.

Non longe ab Achaeis ponuntur a Plin. l. 6. c. 4. et 5. Strab. vero l. 11. 492, 495. et 496. tradit laconas habitasse henochiam, quorum Duces Rhecas, et Amphistratus fuerunt [orig: fuêrunt] Castoris et Pollucis autigae, unde *(hnioxoi\ ab iis sic dicti. Baudr. fuere [orig: fuêre] in ora Ponti Euxini uti hodie Avogasia Reg. Circassiae.