CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

HERAC in nummo Iuliani, Heracleae nota est, ubi moneta per cussa. C, du Fresne de inf. aevi Numismatibus.

HERACLAMMON duorum Numinum, Herculis et Ammonis, appellatio in unum conflata; sicut Bessantinous, Hermammon, Hermathena, Hermeraclas etc. Salmas. ad Spartian. in Hadr.

HERACLAMON proditor Thyanae urbis, ab Imp. Valerio Aureliano occisus, A. C. 273. dicente; Qui mihi fidem servaret, qui patriae non pepercit. Eutrop. l. 9.

HERACLAS [1] discip. Origenis, ei in schola Alexandrina successit, postmodum Ep. huius urbis, ab A. C. 234. usque ad A. C. 248. Euseb. Hist. l. 6. c, 12. 20. et seqq. Dionysius ei successit.

HERACLAS [2] Presbyter a)skhtikw/tatos2, per complures annos nudipes incessit, a vino aliisque ad vitam necessatiis in tantum abstinens, ut in vitae discrimen incideret: pallium quoque Philosophicum, quo, qui priore et exactiore norma [orig: normâ] Christi fidem colebant, tum utebantur, gestavit, etc. Euseb. Hist. Eccl. l. 6. c. 3. et 20. Vide Salmas. Not. ad Tertullian. de Pallio c. 1.

HERACLEA [1] urbs triplex in Aegypto, una magna cognomine ad Nilum, quae Herculis urbs magna Ptol. Altera Herculis urbs parva, apud Bubasticum fluv. et Bubastum urbem. Tertia in ora apud Heracleoticum ostium Nili, ab ea sic appellatum, Canopo finitima. Plin. l. 5. c. 10.

HERACLEA [2] urbs Cariae, quae et Lathmus Strab. l. 14. p. 63 5. a vicino monte, Palatia Castaldo, et Moletio, Ergel Turcis dicitur, teste Leunclavio. In ora litorali maris Aegaei et Sinus Lathmiaci, inter Miletum et ostia Maeandri fluv. 30. mill. ab Epheso in Austr. Aliis dicitur Heraclea ad Latinum, in Sintica reg. hodie Bagna Bebusco, seu Bilibusca. Sub Archiep. Sardicensi. L. Holsten.

HERACLEA [3] Cretae Heraclium Strab. l. 17. p. 838. et Ptol. opp. et navale Gnossiorum, Mirabello Pineto.

HERACLEA [4] urbs Hisp. Baet. iuxta Fretum Herculeum, ad rad. montis Calpe: cuius rudera nunc Gibraltar Vieio, cum portu satis capaci, 4 mill. pass. a Gibraltaria urbe.

HERACLEA [5] Italiae urbs olim Episcopal in ora Venetiae a D. Magno Ep. Opitergino exstructa, et ipsa excisa, cui Urbs Nova, etiam eversa, successit. Vide sis Steph. in *(hra/kleia. P. Mela l. 2. c. 4.

HERACLEA [6] opp. Libycorum in Gall. Narbons. S. Gilles, Poldo teste, in Occid. inter Tarasconem et Aquas mortuas. Aliis, vicus les Saintes Maries, ad ostia Rhodani. Plin. l. 3. c. 4.

HERACLEA [7] Macedoniae inter Lychnidum et Aedessam, Xevosna Moletio et Nardo; Est et in Macedonia Heraclea altera Sintica cognomine. Ptol. Caes. Sentica, l. 3. de Civ. Bell. c. 15. quae Chesesia, seu Chesia Nigro nominatur. Plin. l. 4. c. 10.

HERACLEA [8] urbs excisa Magnae Graeciae, apud sinum Tarentinum, Pelicore, teste Pyrrho Ligorio. Huius navale etiam Heraclea Strab. l. 10. p. 476. vocatur, ab ipsa urbe 24. stadiis distans, quod hodie Amendolara opp. teste Barrio, dicitur.

HERACLEA [9] quae et Minoa Liv. l. 24. c. 35. opp. Siciliae in ora Australi, locus nunc Capo Bianco, teste Fazello, dicitur.

HERACLEA [10] Ponti urbs Bithyniae reg. Mariandynorum metropolis, ab Hercule, teste P. Mela, l. 1. c. 19. condita in ora maris Euxini. Penderachi hodie dicta. Nunc sub Turcis. 120 mill. ab Bosphoro Thracico, 40. ab ostio Sangari fluv. in Ort.

HERACLEA [11] Phthiotidis quae et Trachinia, Plin l. 11. c. 3. Comaro teste Pineto, urbs Trachiniae reg. in Phthiotidis et Thessaliae conf. ubi transitus in Thesialiam ex Graecia difficilis. Baudr. urbs Macedoniae in Thessalia, et prov. Phthiotide, prope Asopum fluv. Ad hanc se combussit Hercules.

HERACLEA [12] quae et Sini antea, urbs fuit Lucaniae, ab Aciris fluv. ostia. Vix rudera supersunt.

HERACLEA [13] Syriae Italica Bonacciolo, urbs in Cyrrestica regione. Heraclium Strab. l. 17. p. 838. Plin. 1. 3. c. 11.

HERACLEA [14] urbs Syriae ad Tauri montis radices, et Ciliciae confinia, Heraclia, teste Bellonio. Idem l. 5. c. 20.

HERACLEA [15] Tauricae Chersonesi Heracleum Strab. et Ptol. Plin. l. 6. c. 4. et 5. urbs in ora Bor. ad Moeoticam paludem, quae adhuc Heraclia, teste Bonacciolo, nominatur. *milhbi/wn kti/sma dicitur Strab. l. 12. p. 548. *megare/wn a)/poikos2 vocatur ab Arriano, itemque Xenoph. Anabas. l. 6. *tou=ton de\ parapleu/santes2, inquit, a)fikonto ei)s2 *(hra/kleian, po/lin *)ellhni/da, *megare/wn a)/poikon, ou)=san d' e)n th=| *mariandunw=n xw/rw|. Scholiastes Apollonii in l. 2. ait *megare/wn kai\ *boiwtw=n. Vide Palmer. p. 333. Plin. l. 4. c. 12.

HERACLEA [16] Thraciae quae et Perinthus Ptol. Plin. l. 4. c. 11. urbs amplissima in ora Proponitidis, inter Byzantium et Callipolim, Pamiro Leunclavio, Claud. in Ruf. l. 2. Carm. 5. v. 292.

Et quidem nomen Perinthi hodieque lapidi insculptum, in Eccl. Cathedrali Graecorum huius urbis, cernitur; Sed iam iterum antiquum Heracleae nomen, quod sub posterioribus Impp. resumpsit, servat. Fuit autem Inscr. modo indigitata facta in honorem Seu. Imp. qui urbem Byzantium huius urbis imperio subdiderat, in poenam partium Pescennii Nigri pertinaciter nimis defensarum. Iac. Spon. Itin. Part. I. p. 217. et seqq.

HERACLEA [17] apud vet. Interpretem Alex. Iatrosophistae Paffion. l. 2. ubi de ligaturis et characteribus, Aliud de Lapide medicamentum; sculpens in eo Heracleam rectam suffocantem leoncum, includens in annulo aureo et dabis ad utendum in digito et sanus erit, statua Herculis est. Cuiusmodi forte gemma est, quam servat Gazophylacium Canonicorum Regular. S. Genovefae Paris. in qua sculptus Hercules leonem fuffocans, cum hisce characteribus sat male formatis, *s*k*u*l*q*p*o*n; quam propediem cum aliis rarioribus eiusdem gazophylacii monumentis publicabit C. de Monlinet, Ordinis Procurator Gener. uti habet C. du Fresne in Gloss.

HERACLEANUS Africae Praeses, Attalum Imp. in locum Honorit, ab Alarico nominatum, commeatu privavit: Hinc fames Romae, et Attali ruina. A. C. 411. Socr. l. 7. c. 10. etc.