December 2004 Ruediger Niehl markup
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell check - orthographical standardization performed
06/2005 Peter Stroebel markup
semi-automatic lemma-correction
05/2006; 06/2008; 06/2010; 12/2010; 02/2011 Antonio Javier Ortiz Cano; Reinhard Gruhl markup
largely revised

image: as0001

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.


image: as0002

[gap: blank space]
image: as0003

[gap: illustration]
image: s0563a

HYPODIACONUS apud Cyprian. in Epistolis, Subdiaconus est, qui alias *(uphre/ths2: cuiusmodi Ministrorum LXX. in Eccl. fuisse CP. discimus ex Nov. Heraclii. Coniugio illis interdictum est Decreto 34. Leonis Pontificis. Officium fuit, portis Ecclesiae adsidere, et introeuntibus ac exeuntibus, nec non in Narthece stantibus, modum imponere, dissidia sedare, voces comprimere, et, ne quid tum temporis tumultus [orig: tumultūs] oritretur, sedulo curare: quo fine, a portis abscedere, nisi Sacris peractis illis non licebat, Syn. Laodicenae can. 22. et 43. Vide Cl. Suicer. Thes. Eccl. vocibus *(uphre/ths2, et *(upodia/konos2, nec non infra, ubi de Kalendis et Subdiaconis.

HYPODROMUS [1] apud Orderic. Vital. l. 2. Hypodromum et per gyrum arcus deambulatorios: longior porticus est, Gall. Galerie. Vide Sirmond. ad Sidon. l. 2. Ep. 2.

HYPODROMUS [2] urbs Aethiopiae. Ptol.

HYPOGAEAE Deambulationes vide supra Cryptae; et plura apud Salmas. ad Spartian. in Hadr. ubi de Hypogaeis sepulchralibus, hic [orig: hīc] passim in vocibus inprimis Camera, Crupta, Monumentum.

HYPOGLOTTIS Graece u(poglwtti\s2, nomen coronae, sic dictae, quod ea sit frenum quasi loquacitati, inter pocula plerumque oriri solitae: de qua vide Athen. l. 15. c. 6. et 7. p. 677. et 678. Polluc. l. 4. c. 25. Casub. ad Athen. et C. Paschal. Coron. l. 2. c. 4. de Hypoglosso herba vero, Salmas. ad Solin. p. 402.

HYPOGONATION idem cum Epigonatio, pulvinar Graecis dictum est, quod genibus substernebant, preces facturi. Graece *)epigona/tion, et *(upogona/tion, item *gounikline\s2 quas voces vide apud Cl.Succer. Thes. Eccl.

HYPOGYPONES Graece *(upogu/pwnes2, dicti sunt saltatores cum scipionibus; de quibus sic Iul. Caes. Scalig. poet. l. 1. c. 18. ubi de Morphasmi speciebus: Species alia skw\y -- Avis haec est, quem Asionem Latini: ridicula et mirabunda circumactu capitis et colli flexu. Imitabantur autem in hac etiam aetates. itaque senes exprimebant cum scipionibus, ii tum saltatores u(pogu/pwnos2 dicebantur. Siquidem gu/pwnes2 significarunt [orig: significārunt] ligna teretia. quo nomine dicebantur ii, qui in grallatoriis phalis saltabant amicti pellucida [orig: pellucidā] Tarentina [orig: Tarentinā] veste. Vide quoque supra ubi de Grallatoribus.

HYPOMIMNISCON Graece *(upomimnh/skwn, in Ep. Conc. Lugd. ad Gregor. X. dictus est, cui incumbebat suggerere et rememorare. Lat. a Memoria; Hodie Cermoniarum Magister. C. Macer in Hierol.

HYPOMNEMATA Graece *(upomnh/mata, item *(upomnhmatismoi\, Latinis Regesta. Vide ibi, et plura de hac voce apud Budaeum Posterior, Comm. ad ff. Hinc Hypomnematographus, *(upomnhmatogra/fos2, Minister erat in Eccl. CP. qui Episcoporum consecrationes registrabat, Macer ib. Cl. Suicero suffragia Episcoporum notabat, scribebatque quicquid illi praecepisset Antistes, vel, ut Meursius, perscribendis Commentariis vacabat. Erat aut duplex, Palatinus unus, alter Ecclesiasticus: quorum hic secundum post Exocatacaelos locum primitus tenebat, postea in quintum reiectus etc. Vide Meurs. in Golss. et Cl. Suicer. Thes. Eccl. in voce hac.

HYPOMNESTICUM h. e. scolion, compendium; titulus quo Compendium suum insignivit Anastas. in Collectaneis, per Sirmond. edit. in Octavo ab eadem origine, cum praecedente.

HYPOPSALMA apud Augustin. Retractat. l. 1. c. 20. est, quod ad sinigulas Psalmi partes succinitur et respondetur. Gallis Refrains, C. du Fresne in Gloss.

HYPORCHEMA Graece *(upo/rxhma, poematis genus laxum ac remissum, gestuosum tamen et affectuum plenum: quale Pratinae Poetae Phliasii, pyrrhichiis refertum, ob celeritatem, exhibet Iul. Caes. Scalig. poet. l. 1. c. 47. cuius initium:

*ti/s2 o( qo/rubos2 o(/de;
ti/na ta/de ta\ xoreu) ---
ma/ta; ti/s2 u(/bris2 e)/molen
e)pi\ dionusia/da
polupatagaqume/lan;
e)mo\s2 e)mo\s2 o(bro/mios. e)me\ dei=
keladei=n:
e)me\ dei=
platagei=n.

Cuiusmodi cantiones non sine thyrso ac face saltatae videntur. Harmonia inde Hyporchematica appellata, ex Pyrrhicica et Gymnopaedica mista: quam Cretensium propriam, plenam lusus, idem facit, ubi de Cordacis speciebus l. eod. c. 18. Imo canticum omne, quod cum saltatione peragebatur, u(po/rxhma. Sic cantica, quae in comoediis Latinis ad manum ab histrionibus saltabantur, vera u(porxh/mata fuere [orig: fuźre], uti et Eunapius in Aedesio testatur, ubi Aristophani id primum in scena factum ait. Satyrica item: quae utraque ad tibiam cantabantur ac saltabantur; sicut ad lyram ea, quae Pindarus scripst. Atqueis, qui sub cantu tibiae autlyrae aut alterius cuiuslibet organi saltabat, proprie dicebatur u(porxh/sasqai. Sic accipiendum apud Plutarch. Sympos. l. 7. c. 11. u(po/rxhma *pano\s2 et *satu/rou, de Panis et Satyri saltatione sub tibicine. Cuiusmodi u(porxh/mata, Bathyllus, Pantomimus ille celebris sub Aug. in sua saltatione exhibebat, quae revera fuit u(porxhstikh\. Uniformis enim ac simplex erat et nihil aliud ferme quam saltabat: nullam quippe moram, nullum pa/qos2 admittebat, sed concitatissimo ferebatur motu; cuiusmodi foreutika\ xh/mata Baccho et Veneri adsignat Lucian. peri\ o)rxh/s2. Cum contra Pyladaea saltatio o)gkw/dhs2, tragica et cothurnata esset. Vide de utraque Salmas. ad Vopisc. Carin. et hic [orig: hīc] ubi de Bathyllo ac Pylade. Primum autem Thaletem in Creta composuisse ta\ u(porxh/mata in Pyrrhichen, quae saltatio *krhtikh\ dicebatur, hincque omne genus *(uporxh/mata, *krhtika\, Cretiea dicenda, tradit Sosibius apud Pindari Scholiasten vide Salmas. eund. ad Solin. p. 171. ut et supra Dactylicae tibiae.