CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

IDRIEUS fil. Euromi Caris, trater Artemisiae, vide Polyaen. l. 7. in Mausolo com. 2 Successit Mausolo iussuque Ochi oppugnavit Cypri Regulos, a Rege deficientes Diod. Sic l. 16. Obiit A. 1. Olymp. 109.

IDRINUM opp. agri Brixiani, sub Veneris, iuxta lacum Parinum, versus cont. dit. Tridentinae, vulgo Idro.

IDSARDUS Gravius Presbyter Frisius, Chronici patriae suae auctor, ab A. C. 763. usque ad A. C. 1514. Suffiridus Petri de sc. Fris. dec. 9. c. 7.

IDSTENIUM vulgo ITZSTEIN, locus Germ. sup. in Comitatu Saraepontano, sub proprio Com. ex Fam. Nassovia: unde Iystenia, alias Weisbadensis fam. cuius primus conditor fuit Waltavius, fil. secundo genitus Henrici cogn. Divitis, frater Othonis maioris, qui Dillenburgensem lineam orsus est, et prioris quidem, nempe Walravii, linea defecit in Ioh. Ludovico, cui Ioh. Com. Dillenburgici filia nupserat, huius vero adhuc durat. Coepit autem Comitatus hic Wisbadensis s. Idstenius, una cum Dillenburgico, circa A. C. 1292. Ioh. postea Com. Weilburgi et Idstenii, Adolphi Imp. nepos, filia unica, Comit. Saraepontanum, cuius lineae parens auctor exstiterat, nacta est: in Phil. Iohn. Ludovici fil. stirpe exstincta [orig: exstinctâ], successore Alberto Com. Weilburgi, A. C. 1559. Hodie totus hic Nassoviae arboris truncus, Saraepontanus nempe, cum in tribus ramis subsistat, qui in communi Patre Ludovico, Exstincto A. C. 1627. coierunt [orig: coiêrunt]: ex huius filiis Vilhelmus Ludovicus Saraepontanum s. Sarbrucken continuavit; Ioh. Wisbada, cum Idstenio, obtigit, Ernestus vero Casimirus Weilburgum nactus est. E quibus Ioh. Com. Nassoviae, in Wisbaden seu Iystein, ex Sibylla Magdalena Badensi (filia Georgii Frid. March. Durlacensis, Exstincta A. C. 1644.) (suscepit liberos complures, inter quos Anna Ottilia (nat. A. C. 1630. Obiit A. C. 1642.) Gustavus Adolphus (nat. A. C. 1632. Defunctus est A. C. 1664.) Ludovicus Frid. (nat. A. C. 1633. Decessit A. C. 1656.) Bernardina Sophia (nat. A. C. 1634. Den. A. C. 1642.) Ioh. (nat. A. C. 1638. Den. A. C. 1658.) et Sabina Iuliana (nat. ac Den. A. C. 1639.) Eidem ex secundo coniugio Annae Com. Leiningensis itidem numerofa fuit proles: Carolus (nat. A. C. 1649. Den. A. C. 1651.) Christina Elisabetha (nat. A. C. 1651.) Eleonora Luisa (nat. A. C. 1653.) Ernesta (nat. A. C. 1654. Obiit 1655.) Georgius Vilhelmus (nat. A. C. 1656. Den. A. C. 1657.) Iohanna (nat. A. C. 1657.) Sibylla Carola (nat. A. C. 1658. Den A. C. 1660.) Dorothea Amalia (nat. A. C. 1661.) Phil. Ludov. (nat. A. C. 1662. Den. A. C. 1664.) et Georg. Aug. Samuel (nat. A. C. 1665.) omnes Comires Nassoviae etc. lin. Wisbadensis s. Idsteniae. Vide Phil. Iac. Spener. Theatr. Part. I. Ind. et Part. III. p. 28. et 85.

IDUBEDA mons Hisp. Ptol. Hunc hodie saltum Aucensem ab Auca urbe antiquissima, cuius vestigia cum nomine adhuc visuntur, nominari scribit Nebrissensis. Olivarius diciteum a Pyrenaeis mont. ad Portugal. promitti. Baudr. extenditur ab Ibero fluv. usque ad Lusitaniam. Et primum in Castella vet. Montes d'Occa, ab urbe Auca, dein Sierra la Rex, et Sierrad'Urbion, versus Rivogiam prov.hinc in conf. Castellae novae et vet. Sierra d'Atienza et Somo Sierra; postea Sterra d'Avila in Castella vet. Iuxta urbem cogn. Montes de Toledo, in Castella nov. et tandem in Extremadura Sierra de Pico et de Tornas vivai, in ipso limite Portogalliae dicitur. Strabo l. 3. p. 161. et 162.

IDUBEAD fluv. Hisp. Tarrac. per Velentiae regn. in mare Balear. inter Iberum et Turiam prolabens; Beuthero Rio de Millas, Naugerio Zema a monte, a cuius rad. oritur in Celtiberis. Plin. l. 3. c. 3.

IDUME et IDUMAEA regio Syriae ab Edom, fil. Esau, sic dicta. Hic [orig: Hîc], praeter aliasurbes, Gaza nobilis, ubi Cambyses in Aegyptum properans thesauros suos reposuit Lucan. Civ. Bell. l., 3. v. 216.

Ab Esavo orti, a Davide subacti, iugo postea excusso, a Iosaphato, cum Ammonitis miraculose devicti, Hierosolyma [orig: Hierosolymâ] a Chaldaeis obsessa [orig: obsessâ], his se iunxerunt [orig: iunxêrunt], in eandem dein servitutum, iusto Dei iudicio, prolapsi. A Iuda Maccabaeo ad Iudaismum adacti, Hierosolymam patriam suam, urbem sanctam, urbem communem, et Metropolim appellare didicerunt [orig: didicêrunt]. Ioseph. de Bell. Iud. Hos Philo l. de Monarch. cum Iudaeis, per omnia iisdem iuribus fruitos, narrat, nisi quod a Consilio Sanhedrim excluderentur, quibus Iudaea mater non contigisset. Vide libb. Regum, Paralip. Prophet. etc. Ioseph. quoque in Antiqq. Salian. Tornielum, etc. Vicina Iudaeae ad Mer. Iudaeam, inter Arabiam et Aegyptum; et ipsa aliquando Iudaeae pars, aut saltem Iudaeae subdita, versus oram litor. maris Medit. Nunc valde sterilis et arenosa, sub Turcis, regio est. Plin. l. 5. c. 12. Strabo l. 16. p. 749. et 760. et Lucan. Civ. Bell. l. 3. v. 216. 2. Reg. c. 8. v. 21.

IDUMANIA Angliae fluv. per Esseniam fluens, Blackrsater, teste Camd. inter Tamesin et Garyenum. Dicitur et Iumanius.

IDUNUM opp Ambisontiorum, in Norico nunc, Sans. est Windisch Matrai, oppid. dit. Salisburgensis, ad amnem Isolam, qui in Dravum paulo infra cadit: vix 10. mill. pass. ab Alpibus, et paulo minus a conf. Carinthiae, 25. circiter mill. Germ. in Occ. a Iudenburgo urbe Stiriae, ad Muram fluv.