CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

JOHANNES [33] fil. Christiani, frater Othonis III. qui Delmenhorstum condidit, circa A. C. 1340. ex duobus filiis Iohanne Oldeuburgicae, et Christiano Delmenhorstanae, linearum conditor fuit. Horum ille, initio vitae licentia [orig: licentiâ] notatus filium habuit Conradum, doctum ac pium, qui cum fil. Gerhardo A. C. 1368. caesus est a Butiadis; Pater praeterea Conradi et Christiani: quoruin posteriore natus theodoricus fortunatus, linearum reliquarum bona collegit.

JOHANNES [34] fil. Christiani I. Daniae Regis, ex eadem fam. patri in regno successit. Vide Iohannes II. Rex Daniae.

JOHANNES [35] fil. Christiani s. Christierni II. nepos prioris, quo pater captus est tempore, dysenteria [orig: dysenteriâ] Obiit, A. C. 1532. in aula Car. V.

JOHANNES [36] fil. Frid. Holsatiae Ducis, nepos ex fratre Ioh. II. Regis, regno adversus Christiernum Ii. destinatus, dein A. C. 1544. in divisione inter fratres, partem Slesvicensis Princip. et Holsatiae nactus, Haderslebiae arcem a se Hansburg dictam exstruxit. Obiit A. C. 1580. sine prole, Scholarum et Ecclesiarum Nutritius insignis.

JOHANNES [37] fil. Frid. II. Dan. Regis frater Christiani IV. destinatus Mosci, qui cum magnifice excepit, ex filia Axenia gener, in Moscovia febri cotreptus, Obut, Sec. Praet.

JOHANNES [38] fil. Adolphi, qui Gottorpino-Holsaticam fam. condidit, frater Frid. mai. natu, primus ex Holsatis passus est, sibi persuaderi, ut apennagio contentus esset. Ep. Lubecensis factus singulari prudentia [orig: prudentiâ] Oeconomica [orig: Oeconomicâ] ingentes opes congessit: Pater ex Iulia Felicitate Wirtembergica Ioh. Aug. Eius linea Eutinensis dicitur.

JOHANNES [39] fil. Gerhardi, qui Oldenburgios continuavit, fratribus ingenio et forma [orig: formâ] praestantiot, Patre ab Episcopis Monast. et Brem. pulso, regimen suscepit. Butiados et Statlandos A. c. 1499. sub iugum redegit. Pater Iohannis, qui regimen fratri Antonio concessit, A. C. 1520. cuius fil. Maior natu Iohannes, Antonium Guntherum genuit, qui ultimus suae gentis nuper vita [orig: vitâ] Excessit. Vide Phil. Iac. Spener. Syll. Geneal. Hist.

Ex Fam. Palatina.

JOHANNES [40] I. fil. Steph. geniti Frid. Simmerensem Principatum nacti, a pacis studio commendatur. Eo genitus.

JOHANNES [41] II. Car. V. inprimis carus, Obiit a. c. 1557. Princeps non mediocribus literis tinctus, ac summa [orig: summâ] iustitiae et prudentiae laude, munere suo (erat enim Camerae Imperialis Iudex) functus. Eius fil. Georg. Euangelium in ditionem intoduxit.

JOHANNES [42] I. secundo genitus fil. wolfgangi Ducis Bipontini, patri A. C. 1570. successit, studiorum, Historicorum cumprimis et Genealeg. cultor egregius. Ad Reformatos accedens, Catechismo Heldelbergensi sua [orig: suâ] manu praefationem adseripsit, ad colloquium Neoburgicum, Beutherum et Heramerum misit: Obiit A. C. 1604. Ab uxore eius Magdalena Clivia praetensio in Duc. Cliviac. et Inliac.

JOHANNES [43] II. fil. prioris, successit patri: Administrationem dein Electoratus [orig: Electoratûs], ut Frid. V. curator, suscepit; Unioni nomine dato, eandem cum reliquis fortunam expertus est. Abbatiam Hornbacensem A. C. 1628. Trevirensi Electori restituere iussus Obiit A. C. 1635. Pater Frid. et Frid. Casimiri, quorum illi a. C. 1661. Mortuo, hic successit.

JOHANNES [44] tertius fil. Steph. fibulati, Bavariae Ducis obtinuit, in divisione, tractum Monachensem, huius lineae auctor, quae initio tenuior demum reliquis, Ingolstadiensi nempe et Landshutanae, successit. Obiit in Hollandia, sub initium Sec. 15. Pater Ernesti successoris et Vilhemi, qui, Basiliensis Conc. defensor, improlis Obiit.

Ex Fam. Saxonica.

JOHANNES [45] fil. Ernesti Electoris, Frid. III. fratri A. c. 1525. Exstincto, in El. successit, cogn. Constantis, vel Boni meritus Adolescens, A. C. 1490. in Hungaria Maximiliano I. militavit, primusque Albae Graecae moenia conscendit. Fratris dein successor, ob religionem Euang. quam amplexus erat, iam A. C. 1520. a Caesare principatus [orig: principatûs] insignia non impetrate potuit. In Comitiis tamen Augustanis ei A. C. 1530. ad sacra eunti gladium praetulit, dein obtulit confessionem, eiusque apologiam adornati curavit, non curans graves minas, inprimis per Ioachimum I. El. Brandeb. denuntiatas. Eodem Anno contra Ferd. electionem ad regnum Rom. protestatus: Smalcaldiae suos convoca vit, foedusque ad mutuam defensionempercussit Obiit A. C. 1532. Pater Ioh. Frid. El. et Ioh. Ernesi, qui A. C. 1542. partem Franconicam nactus, Coburgi habitavit.

JOHANNES [46] Frid El. Saxoniae, post Ioh. patrem, electioni Ferd. I. contradixit, A. C. 1531. quae res composita, A. C. 1544. Vilhelmo Landgravio iunctus, Henr. Brunsvicensem cepit, A. C. 1545. Bello Smalcaldico, ad Mulbergam victus, in Caesaris potestatem venit, Septemviratu Mauritio sobrino cedere coactus, ut et parte ditionum multatus, de religione nullatenus quidquam concessit. Dimissus A. C. 1552. post foedam Car. V. ad Oenipontem fugam, Gotham muniit. Obiit. A. C. 1558. vir utique magnus, constantiae et invicti animi etiam ab ipsis hostibus, ad haec comitatis, prudentiae, liberalitatis regiae laudem consectus, post varia vitae armmnas et adversitates. Thuan. l. 4. et 13. Dicitur in nascentis dorso crux aurea effulsisse. Per filios Ioh. Frid. II. et Ioh. Vilhelmum, Gothanae et Vimariensis linearum auctor fuit.

JOHANNES [47] Vilhelmus, Saxoniae Dux, Ioh. Frid. El Fil. Colloquio Theologorum, aldeburgi habito, A. C. 1568. praeses interfuit. In quo Wittembergenses consensum Lutherum inter et

Melanchthonem, in doctrina vita et morte fuisse docuerunt [orig: docuêrunt]. Flacciani contra. Ubiqurtatis architecti, immane quautum illos inter se discrepasse [orig: discrepâsse] asseruerunt [orig: asseruêrunt]. Re infecta [orig: infectâ] discessum, et alternis scriptis pugnatum. Secutus Dresdensis conventus, cui cum Ienenses non subscriberent, Tongae formula [orig: formulâ] Concordiae a flaccianis conscripta [orig: conscriptâ], Theologi ad eam adacti, quod cum Wittebergenses recusarent, depositi, incarcerati, in exilium pulsi sunt. Laet. Comp. Hist. Univ.

JOHANNES [48] fil. minor ioh. Gul. ex eo nepos Ioh. Friderici praefati, Vinariam aliaque in divisione natus, Obiit A. C. 1605. Pater ex Dorothea Maria Anhaltina 8. Filiorum. Vide in voce Vimaria.

JOHANNES [49] fil. Georgii Saxoniae Ducis ex familia Albertina, infensissimi Lutheri hostis, Obiit ante parrem, Exstinctum A. C. 1539.

Ex Fam. Zollerio-Brandeburgica.

JOHANNES [50] fil. Frid. II. Comitis Zollerani, Burggravii Noriberg. Culmbacum, Blassenburgum, alia ab Orlamundanis emit, ac Lud. Imp. in Italiam comitatus est. Pater Frid. IV. ex eo avus Frid. ex Burggraviis V. sed inter Electores I. Huius fil.

JOHANNES [51] cogn. Alchymista, patri contra Christophorum Princ. Vandliae, dein Pomeranos feliciter inserviit: in electoratu tamen, licet primogenitus, eius voluntate praeteritus est, et in Voitlandia vitam tranquille exegit.

JOHANNES [52] cogn. Magnus, et Circero, fil. Alberti, prioris ex fratre nepos, patri in Electoratu successit. Cum Electore Saxoniae, tres Reges Poloniae, Boh. Et Hungariae discordes, ad Vratislaviam, sua [orig: suâ] facundia [orig: facundiâ] composuit: bello dein silesio involutus, A. C. 1476. quod sopitum A. C. 1482. Iam Elector, vet. Marchiam, ob cerevisiarium vectigal, tumultuantem coercuit, Obiit A. C. 1499. nimia [orig: nimiâ] corporis mole sibi gravis. Ei successit fil. Ioachimus I.

JOHANNES [53] fil. Ioachimi I. minor natu, strenuus, sapiens, prudens, severus, oculus et consilium Germaniae dictus, Crosuam tenuit, dein Custrinum: Cum de religione Cavisset Caesar, a foedere Smalcaldico recessit: In formulam Interimisticam consentire noluit, in expeditione Metensi Car. V. adfuit; Obiit A. C. 1571. attenta [orig: attentâ] familiaris rei cura [orig: curâ] fratre Ioachimo II. El. superior. Vide Tuan. l. 50.

JOHANNES [54] fil. Frid. Ioh. El. praefati ex fratre nepos, gubernator Valentiae fuit, et Car. V. inprimis carus: unde Hisp. invidia, et in morte eius praematura, A. C. 1525. veneni suspicio. Eius fratres Casimirus Culmbacensem, Georgius Anspacensem, et Albertus Borussiacam, lineas orsi sunt.

Ex Fam. Badensi.

JOHANNES [55] fil. Iacobi Marchionis Badensis, ad Archiepiscopatum Trevirensem evectus, primorum annorum negligentiam in seqq. cura [orig: curâ] maiori pensavit. Frater Bernardi, qui a Sixto IV. A. C. 1480. canonisatus est, quod vitam monasticam amplexus, Magdalenam filiam Car. VII. Francorum Regis sibi desponsatam, omiserit: Georgii Ep. Metensis, Marci Canonici Argentin. et Car. qui lineam propagavit.

Ex Fam. Hassiaca.

JOHANNES [56] fil. secundo genitus Henr. Hassiacae lineae conditotis, Mortui A. C. 1308. in divisione paternae hereditatis Cassellas nactus est: mox Mortuus, fratrem maiorem natu Othonem heredem habuit. Item fil. secundo-genitus Lud. Principis Darmstattini, Mortui A. C. 1626. militaris virtutis, et Oeconomicae prudentiae laude inclitus, Breubacum incoluit, sed improlis ex Iohanna Sainensi vita [orig: vitâ] excessit, A. C. 1651.

Ex Fam. Vandalica.

JOHANNES [57] Henr. Vandalorum Ducis fil. Parisiis Theologiae Doctor creatus, hinc Theologi cogn. habuit, et Megapolitanam ditionem nactus est. Pater inter alios Iohannes Hildeshemii Canonici, et alterius Iohannis, qui submersus est A. C. 1299. Ei Henr. fil. successit.

JOHANNES [58] Dux Megapolitanus, nepos ex fil. Henr. praefati, cum fratre maiore Alberto, Imperii Princeps a Car. IV. in Comitiis Pragensibus, A. C. 1349. creatus est. Auctor lineae Stargardiensis parum diuturnae: menoraritur inter alios in ea Iohannes, alterius Iohannis pater.

JOHANNES [59] fil. Magni, quem Albertus praefatus genuit, cum patrueli alberto, Academiam Rostochiensem A. C. 1415. fundavit, evocatis Erfordia [orig: Erfordiâ] Professoribus: regno postea Sneciae destinatus, A. C. 1423. Obiit: relictis Iohanne, qui improlis, et Henr. Pingui, ad quem Exstinctis agnatis, Vandaliae Principatus delatus est. Pater hic, inter alios, quoque Iohannis fuit.

JOHANNES [60] fil. Ioh. Alberti Ducis Megapol. cum parte A, C. 1577. Exstincto, ditiones cum patruo Ultice, cominuni regimine administrasset [orig: administrâsset], subitanea [orig: subitaneâ] morte, in ipso aetatis flore abreptus, A. C. 1592. filios ex Sophia Holsata reliquit, Adolphum Frid. Suerinensis, et iOh. Albertum, Gustrovianae linea auctores.

JOHANNES [61] fil. Nicoloti Vandaliae domini. nepos ex fratre Ioh. Megapolitiani Theologi; Pater fuit Nicoloti, Rugiorum et Brandeburgiorum victoris: ex hoc, Mortuo A. C. 1316. avus Iohannis sen. proavus Iohannis Iun. Pater hic Nicoloti fuit, cuius linea in fil. Laurentii filio Iohanne A. C. 1424. exstincta est, et Bernardi, cuius fil. Iohannes, genuit Nicolotum, Christophorum, et Vilhelmum, in quibus A. C. 1430. familia defecit.

Ex Fam. Ascania.

JOHANNES [62] I. fil. Alberti II. patris in El. Brandeburgico successor, A. C. 1221. Francofurtum ad Viadrum ampliavit, multamque e triplici coniugio prolem suscepit.

JOHANNES [63] II. prioris fil. et successor, Crosuam oppigneratam sibi quoque possedit, et filios ante se Defunctos videns Othonem et Conradum fratres successores habuit.

JOHANNES [64] III. priores ex Conrado fratre nepos, parrem A. C. 304. Defunctum, brevi sequutus est.

JOHANNES [65] IV. prioris ex fratre Henr. nepos, Waldemaro fratri, post patruum, in El. dignitate successit: paulo post Exstinctus, A. C. 1322.

JOHANNES [66] I. fil. secundus Alberti I. qui Saxonici in hac familia rami auctor fuit, A. C. 1260. Mortui, Alberti II. El. Saxonici frater, Lawenburgicam lineam orsus est: quae Electoralem dignitatem non semel adversus aguatos sibi vindicasse [orig: bindicâsse] legitur. Eo nati

JOHANNES [67] II. et Ericus I. qui stirpem continuavit. Ex huius posteris Iohannes fil. Bernardi, cum Lubecensibus, ob Melnam contendit: Mortuusque A. C. 1507. inter alios, Iohannem reliquit Ep. Hildeshemium et successorem Magnum II.

JOHANNES [68] fil. Alberti Iunioris, Principis Anhaltini, frater Rudolphi Ep. Suerinensis A. C. 1381 Extincti, uxorem habuit Elisabetham Hennebergicam, quae malis moribus et Xanthippeis iurgiis maritum tantopere fatigavit, ut patria [orig: patriâ] deserta [orig: desertâ] sponre sibi exilium indixerit: unde de eo nihil amplius compertum. Nati tamen sunt ex illo coniugio albertus III. Claudius, et Sigismundus, qui pro Marchia Brandeburgica, quam Sigismundus Imp. Norimbergensi Burggravio concesserat, 60000. aureos accepere [orig: accepêre]. Ceterum ille Caethensis, hic Servestani rami pater exstitit.

Ex Fam. Piastea.

JOHANNES [69] fil. Ziemoviti, qui Mazoviam A. C. 1355. Regi Pol. Casimiro obnoxiam fecit, Warsovianam s. Cirnensem lineana orsus: e qua Boleslaus Rex contra Casimitum electus, postea cessit. Pater Ianussii, in cuius ex fratre Conrado nepotibus Iohanne et Stanislao, A. C. 1526. exstincta linea, et simul, quidquid in Polonia Piastei sangunis superat, defecit.

JOHANNES [70] fil. secundo. genitus Frid. Lignitii Principis, Obiit A. C. 1495. Item fil. Boleslai, principis Monsterbergici, ab Hussitis, qui Franckenstenium ipsi exsuslerunt [orig: exsuslêrunt], ad Vilhelmsdorphium trucidatus A. C. 1429. lineam terminavit, Ducatusque ad regnum Bohemicum devolutus est: Donec de eo A. C. 1463. Frid. III. Imp. Georgii Podiebradii Bohem. Regis filios investiret.

JOHANNES [71] fil. Henr. Principis Glogoviensis, A. C. 1306, a Posnaniensibus contra Vladislaum Locticum ad regnum vocati, Steinaviam nactus est, quo nomine Bohemiae accessit A. C. 1329. inde Primislai fratris successor, dimidium Glogoviae Ioh. Regi vendidit.

JOHANNES [72] fil. Henr. Passeris, Ducis Sagano-Glogoviensis, Saganum tenuit, sed cum tyrannice imperasset [orig: imperâsset], et coniugem Scholasticam Lawenburgicam crudelius habuisset, eiecisserque; A. C. 1439. successionem transmisit ad filios, e quibus Iohannes, gentis ultimus, post varia tyrannice acta, a Matthia Corvino Regeprincipatu eiectus, A. C. 1488. Wolaviae otium chymiae studio fesfellit, superioris vitae seria [orig: seriâ] paenitentia [orig: paenitentiâ] tactus. Obiit sub initium Sec. Prae.

JOHANNES [73] Dux Teschinensis, fil. Casimiri II. qui ramum hunc orsus est, Bohemorum A. C. 1327. subiit imperium. Eius linea Osvencinam in Polonia tenuit, et in illius abnepote Iohanne Duce Teschinensi, Domino Zatoriae A. C. 1513. defecit.

JOHANNES [74] fil. Bolesai IV. Ducis Oppoliensis, Ep. fuit Caminensis et Vratislaviensis, Sec. 15. Item fil. Boleslai V. Prioris ex fratre nepos, Casimiro contra Albertum II. Adhaesit, ab hoc multatus. Item fil. Nocolai, alterius fil. Boleslai V. moderati animi princeps A. C. 1532. Familiam Opoliensem, successore Ducatus Ferd. I. Imp. clausit, vide Phil. Iac. Spener. Syll. Geneal. Hist.

Comites Principesque ex Familia Nassovia.

JOHANNES [75] fil. Othonis, Hassiae Praefecti et Nassoviae Comittis, ex Irmintruda, filia Gozelini Arduennae Ducis, praemature maioribus natu fratribus Henr. et Gozelino Exstinctis, Patri successit, circa A. C. 735. Pater, ex Oda Comitis Hannoniae filia Georgii, Gertrudis et Aguetis; quorum ille sine herede Defunctus, Waltavium Lauribergii Toparcham habuit successorem: hae Moniales fuere [orig: fuêre].

JOHANNES [76] fil. Henr. (Diederico Walravii modo dicti filio geniti) ex Irmingarda Com. Sponhemii filia uxorem habuit Sibyllam Com. Luciliburgensis filiam E'qua ei geniti sunt, Diedericus, ante virilem Togam sumptam Defunctus; VVaremundus, morte in Gallia cruenta [orig: cruentâ] abreptus; Henr. equi lapsu Mortuus et VValravius, Patris successor: inter cuius filios quoque Ioh. fuit, Religionis voto obstrictus; alter fil. patri cognominis eiusque successor, unicum filium similiter Ioh. genuit, de quo mox.

JOHANNES [77] Walravi praefati, ex Agnete Tecklenburgica, fil. unicus, Comitatui Past Patrem 19. Annis ptaefuit: Pater, ex Magdalena Schwartzenburgica, Henr. Eberhardi, VValravii, qui mature Saeculo renuntiarunt [orig: renuntiârunt]; VVaremundi, Diederici, cui Ditburga, Com. Saynii filia, nupta; VValravii, qui fratrem VVaremundum, in provinvica regenda, excepit: quinque filiarum. E

quibus Walravius, e Frid. fil. Iohannem nepotem, habuit ministeriis aulicis et campestribus Lud. Imp. Immortuum.

JOHANNES [78] Waremundi (Arnoldo Com. geniti) e Sidonia filia Com. Schwartzenburgici, fil. ducta [orig: ductâ] uxore Mechtilda [orig: Mechtildâ]. Werneri Castilae Com. filia [orig: filiâ], liberos suscepit, VVeruerum Phil. et Leutburgam, VVolmero, Com. Stolbergensi nuptam. Item fil. Diederici, Everardo fratri successit. Pater, ex Sibylla Lud. Sax. Palatini filia, uxore tertia, Adolphi, Sigismundi, Phil. Ulrici, Ioh. quorum nullus annorum maturitatem adeptus est, Rudolphi, Frid. qui Monasticum vitae genus amplexi, Georgii, Othonis, qui ambo Comitatui praefuerunt [orig: praefuêrunt], et octo filiarum, e quibus Veronica cunoni satwerdensi, Agnes Phil. Com. Sarae-pontano, et Metta Wolfgango Com. Zollerensi ac Sueviae Praefecto, Marchionum Brandeburgicorum et Comitum Hohen-Zollerensium atavo, nupsere [orig: nupsêre]. Otho vero vulgatae hodierhorum Nassoviae Principum Genealogicae seriei initium dedit, cogn. Magni insignis.

JOHANNES [79] Comes VVeilburgi et Idstenii, Adolphi Imp. ex eadem fam. Nassovia, rami VVeisbadensis (cui VValravius, Henr. cogn. Divitis, fil. secundo-genitus originem dedit9 nepos, ducta [orig: ductâ] filia [orig: filiâ] unica [orig: unicâ] Com. Sarae-pontani, hereditatem illam crevit: cuius posteritate Exstincta [orig: Exstinctâ] in Phil. Ioh. Lud. fil., A. C. 1559. successit Albertus VVeilburgi Com. Vide infra, ubi de Comitatu Weilburgensi.

JOHANNES [80] I. fil. Henr. III. (cuius avus Henr. I. Henr. Nassovio, et Adelheida [orig: Adelheidâ] Arembergensi genitus, novae Beylsteniae stirpi nomen et originem dedit) ex. Maria Rauderodia: uxorem primo habuit Agnetem Gemensem, sed sterilem; pater dein ex altera, Comite Isenburgica, factus Henr. IV. quo et Eva [orig: Evâ] Com. Senaei filia [orig: filiâ], natus

JOHANNES [81] II. uxorem duxit, Mariam Solmensem: e qua [orig: quâ] ei, praeter Henr. Equitem Hierosolymitani Ordinis, praelio ad Papiam interemptum, genitus est

JOHANNES [82] III. Com. Nassoviae VVeilburgii filiae maritus. Sed cum sine prole decessisset, Dillenburgenses Comites agnatos successores habuit. Atque ita surculus Beylstenius exaruisse visus translatione novo succo recreatus est, et Georg. Com. hereditati insitus, eique iterum exemptus, fratribus eius natu minoribus cessit; quorum illud Anno huius Sec. 7. istud 21. factum. Cessit autem Gul. Lud. Frisiae Praefecto, Vilhelmi I. Principis Arausionensis ex Ioh. Seniore fratre, nepoti.

JOHANNES [83] fil. secundo-genitus Othionis (qui paternam ditionem auxit, Comitatu Viandensi, Baronatu S. Viti et parte Dominii crimbergensis, Exstinctus A. C. 1369. cum quo Henr. frter ita hereditatem partitus est, ut hic Beylstenii dominatum sortiretur, ipse, ut Maior, Dillenburgeum teneret) ex Domina a Leyden, de Viana, Henr. fratre natu maiore in adolescentia Defuncto, functo, Patri successit: Pater ex Margaretha, filia Engelberti Com. Marcarum et Cliviae, Adolphi, Ioh. Engelberti, et Margarethae; e quibus haec Henr. VValdecciae Com. nupsit: Ioh. improlis Obiit: Adolphus paternae et avitae ditioni Dietzam adiecit: Engelbertus, Baronatum Bredae, una cum Polane ac Lecca, ducta [orig: ductâ] Iohanna [orig: Iohannâ], Ioh. Leccae et Bredae Toparchae filia [orig: filiâ], accepit. Horum fil. maior natu

JOHANNES [84] Com. Nassoviae, Viandae, Baro Bredae, Toparcha Leccae, Praefectus Brabantiae; Uxorem sibi iunxit Mariam, Ioh. Com. Lonae et Heinsbergae filiam sicque matrimonii iure vartas ditiones paternae regioni ad didit, atque inter eas tertiam Iuliaci agri, sed non sine controversia, partem. De eo in aulaeo haec Inscr. intexta legitur Dillenburgi: Iohannes Comes de Nassau, ex Maria uxore Comitis de Loen filia, inter ceteros genitos liberos. Engelbertum hominem animosum et virtute praeditum habuit, cui postea uxor Marchionissa quaedam de baden. Fuit homo benignus mullisque egregiis in factis visus. sepultus in Bredau, apud Maiores. Habuit enim ex praefata uxore, praeter Annam, Phil. Com. Cattimelibocensi primum, dein Othoni Brunsvico Lunaeburgensi Duc. nuptam; et Adrianam, Phil. Henoviae Com. uxorem et Ottiliam, primam Monasterii, a Matre, in agro Bredano exstructi, Antistitem: filios duos, Engelbertum et Iohannem, qui paternam hereditatem ita inter se diviserunt [orig: divisêrunt], ut, cum dominia patria Rheno dirimerentur, recentiora et in veteri Gallia posita Engelberti; vetera et in Germania sita Iohannis essent. Sed Engelberto sine prole Defuncto A, C. 1504. frater superstes ditiones denuo uniit: de quo Vide mox hic infra.

JOHANNES [85] modo memoratus, Cattimelibocensi Comitatu et reducto Dietzensi, Nassoviae fines auxit: illo hereditate matrimoniali, hoc dote nuptiali addito; ducta [orig: ductâ] uxore Elisabetha [orig: Elisabethâ], Henr. Landgravii Hassiae et Annae Com. Cattimelibocensis heredis, filia [orig: filiâ]. Mortuo fratre, ditiones trans-Rhenanas suis denuo iunxit: Obiit A. C. 1516. Pater Henr. qui post Obitum Patris in bona ab Engelberto supra dicto possessa successit: Gul. qui Dilleburgum et cetera in Germania loca paterna nactus est; Elisabethae, Com. Wiedano et Ronckelano Iohanni Frid. nuptae, et Mariae, quae Othonis III. Com. Holsatiae fil. elocata est. E quibus Henr. ex Claudia Auriaca, Iohannis Cabillonensis filia, Renatum peperit; qui Defunctus A. C. 1544. Gul. patruelem heredem scripsit, a quo Principes Arausionenses hodierni.

JOHANNES [86] cogn. Senior. fil. Gul. praefato Iohanne geniti ex Iuliana, Cothonis Com. Stolbergii filia, Hannoviae Com. vidua, fratre natu maiore Gul. hodiernorum Principum Arausionensium, ut dictum, satore, Belgicas ditiones nacto, Patri in Germ. successit. Fratri plus vice simplici copias et commearum suppeditavit, ut Albano etiam rei militaris peritissimo Duci formidolosus esset: Consilio Belgarum res iuvit. Gelriae praefectus Traiecti ceteris provinciis iungendi praecipuus auctor fuit;

Herbornae Scholam Illustrem fundavit, Bibliothecam collegit, Communitatem, ubi Studiosi pauperes alerentur, instituit; Religionem nuper repurgatam ad exteros quoque promovit, virorum eo nomine exulantium et pietate ac doctrina [orig: doctrinâ] excellentium, fautor et Euergetes. Idem publicae tranquillitati, VVetteraviam vicinosque foedere iungendo Comites, non parum firmamenti attulit: Germaniam a militari praesidio liberavit, pacis bellique artibus inclitus. Obiit Dilleburgi A. C. 1606. Aet. 71. imp. 47. ex triplici matrimonio numerosae prolis parens. Elisabecha enim Landgravii Leuchtenbergii filia, genuit ei Vilhelmum Lud. Frisiae, Groningae, Tencterorum et Tubantum praefectum: Iohannem, Georgium; Elisabetham, Phil. Com. Sarae-pontano primum, dein VVolffgango Ernesto, Isenburgo Budingensi, nuptam; Phil. Mariam, Iohanni Lud. VVisbadii et Idstenii Com. elocaram; Annam Sibyllam; Mechtildam, Com. Monsfeldii uxorem, Ernestum Casimirum et Lud. Guntherum. Altera eius coniux, Cunegunda Iacoba Frid. III. Elect. Palatini filia, ex eo mater fuit Amaliae, Gul. Com. Solmensi nuptae et Cunegundae, quae in cunis exstincta est. Ex tertia, Iohanna, Lud. Sayno-Witgenstenii Com. filia, suscepit Georg. Lud. intra quatriduum a nativitate Mortuum; Ioh. Lud. Iohannam Elisabetham, Conradi Gumberti com. Benthemii uxorem; Annam, quam Phil. Ernestus Com. Isenburgo-Budingensis sibi iunxit; Magdalenam, Georg. Albertio Com. Erpachio elocatam et Iulianam, in infantia Defunctam. Praeter quos viginti liberos, filioli quatuor exanimes geniti, et Dillenburgensi in aede tumulati sunt. Mortuo eo hereditas inter filios sic divisa est, ut Gul. Lud. Dilleburgum, Herborna [orig: Herbornâ], Dringenstenio, Ebersbachio et Hegera [orig: Hegerâ] adiectis: Ioh. Sigena; georg. VVesterwaldia; Ernesto Casimiro Dietza et Nassovia; ac Ioh. Lud. hadamatia, obvenirent: quo pacto Dilleburgensis Comitum Nassoviae linea in quinque Comitatuum flexus secta, quinque diversas imperantium sedes, Principatus titulo futuras nobiles, exstruxit. Vide earum quam vis in hoc Op. suo loco.

JOHANNES [87] praefati Ioh. Senioris ex Elisabetha Leuchtenb. prima eius uxore, fil. rerum gestarum fama [orig: famâ] inclitus. Singularis exercitum ducendi et arma militibus aptandi Artis, a Mauritio Principe Arausionensi in Belgio introductae, praecipuus suasor; peculiare missilium globorum genus adinvenit, quorum opera [orig: operâ] Grolla, Breforda, cum aliis opp. celerrime rapta sunt, Bello inter Sigismundum Poloniae Regem et Car. Sudermanniae Ducem, a Suecis contra illum, Regem electum; huie suppetias profectus, imperium in universum exercitum accepit. quo tempore, primus omnium disciplinam militarem, aciei concinnum ordinem et exercitia aciei praeludentia, in Sueciam intulit. Polonos ronneburgum, quod acri obsidio presserant, relinquere coegit; castra eorum cepit ac diripuit, VVendam expugnavit, hostilem exercitum Rigam usque Fugavit. Postea cum frigore, fame aliisque incommodis conflictatus, Exercitum e Livonia reduxisset, Electoris Palatini mandato avocatus in Germaniam rediit. Patenti hinc A. C. 1608. Defuncto succedens, belli cogiratones ad pacis ornamenta convertit: atcem Sigenensem, vetustate collapsam, frestituit; Paedagogeum, Herbornensis Gymnasii aemulum, erexit; una cum Mauritio Hassiae Landgr. et Ernesto March. Brandeburgico, litem inter Electorem Brandeburgicum et Principem Palatino-Neoburgicum obortam, Dortmundae sustulit, A. C. 1609. Eodem muniendo Rheno, Amisiae, Lippae et a fluv. reductis Urbibus, auctor fuit. Porro, cum de cienda arctiore unione inter Reformatae religonis Status conventus haberetur Hallae Suevorum A. C. 1610. ipse, omnium Nassoviae Comitum nomine, eo missus, occasione hac, in belli tempestates denuo abreptus, Imp. copiarum Unionis omnium consensu factus, Palatinatum a Leopoldi copiis defendendum suscepit: Pacis inde inter diversae Religionis Principes sanciendae instituto conventui, Monachii interfuit. Post quae cum ad summi Ducis munus iterum vocaretur, a Christiano IV. Daniae Rege, honorem modeste recusavit; ad defensionem vero dirigendam, nomine VVetteraviae Comitum, Dux electus, munus suscepit, ditione Sigenensi ductis fossis, aliisque propulsandi hostis operibus, praemunita [orig: praemunitâ]. Controversiae, quae Brunsvico Urbi cum Duce intercesserat, tollendae auctor non postremus, armorum et corporis exercendi Ludum, additis linguae Gallicae et Architectonicae Magistris Sigenae aperuit. Suscepto inde ad Belgas itinere, pacis, et futuri, si ingrueret, belli consilia, cum Mauritio Belgiique Proceribus, communicavit, In patriam redux Obiit A. C. 1623. Aet. 62. Ei ex priore uxore Magdalena Com. VValdeccia, vidua Phil. Hannoviae Com. nati sunt Ioh. Etnestus, qui belli ductu apud Provincias Foederatas inclaruit; Iohannes, Eques Ord. Annuntiationis; Elisabetha, christiano Com. VValdeccio nupta; Adolphus, militia [orig: militiâ] itidem Batavorum clarus; Ioliana, Latinae aliarumque linguarum sciens, Mauritio [orig: Mauritîo] Hassiae Landgravio nupta; Anna Maria, Ioh. Adolphi Dauniae Com. elocata, Ioh. Albertus, qui brevi Obiit; Gul. pacis et belli artibus inclitus; Anna, Brederodio in Batavis nupta; Frid. Lud. in infantia Exstinctus, Magdalena et Ioh. Frid. intra pubertatem Defunctus. Ex altera vero uxore Margeretha, Ioh. Holsatiae Ducis filia, suscepit Ioh. Mauritium, qui nat. A. C. 1604. Americana [orig: Americanâ] expeditione, et Marchiae, sub moderno Electore brandeburgico, praefectura [orig: praefecturâ] inclitus fuit: Georg. Frid. (nat. A. C. 1606.) Gul. Othonem (nat. A. C. 1607.) Luisam Christianam (nat. A. C. 1608) Sophiam Margaretham (nat. A. C. 1610) Henr. (nat. A. C. 1611.) Mariam Iulianam (nat. A. C. 1612.) Amaliam (nat. A. C. 1613.) Bernardum (nat. A. C. 1614. Den. A. C. 1617.) Christianum (nat. A. C. 1611.) Catharinam, Elisabetham, et Ioh. Ernestum.

JOHANNES [88] fil. prioris, bellica [orig: bellicâ] laude clarus, partes a cognatis

diversas defendendas elegit: sive quod longo Italorum usu consuetudinem prioris vita mutasset [orig: mutâsset]; sive, quod honores, quos altum et erectum ingenium merebatur, in Batavorum angustiis et tempore induciarum quiescentium, consequi desperaverat, sive quod diversa pietatis professio animo allibuerat. Itaque pro Austriaco, Belgis, Allobrogibus, Galliae Rege, expeditionibus variis arma gerens, Equestrem Annuntiationis Ordinem et Marquisatum (ita vocant) de monte Cabal, meritus est: in Aurei insuper Velleris Ordinem adscitus. Ex uxore Ernestina Lini Principe, suscepit Mariam (quae A. C. 1619. nat. est et Den.) Claram Mariam (nat. A. C. 1621. Bruxellis) Ernestinam (nat. A. C. 1623.) Lambertam albertam (nat. A. C. 1625.) et Ioh. Franc. (nat. A. C. 1627. in Sequanis.) Reliquos ex hac Fam. Ioh. Georg. Ioh. Lud. Ioh. Maurit. etc. Vide in Georg. Lud. Maurit.

Principes alii.

JOHANNES [90] cogn. Intrepidus, Dux Burgundiae successit Phil. Audaci, patri, A. C. 1404. Prius, suppetias venit Sigismundo Hungariae Regi copiarum a Car. V. Gall. Rege hoc fine missarum Dux, in quibus bis mille nobiles. Qui rebus primo praeclare gestis, postmodum acie ad Nicopolim, A. C. 1396. victi captique sunt: e quibus 600. in praesentia Ducis unco affixi, ipse cum 15. aliis, pro quibus, 200000. aureorum spopondit, servatus est. Patris successor, Aurelianensis Burgundicaeque domus dissidio renovato, Lutetiae Ducem Aurelian. A. C. 1407. occidi curavit. Hind bellum intestinum, priori atrocius: quo Car. VI. adhuc minori, ipse regnum administravit. Occisus, iussu Car. Delphini, A. C. 1419. a quo ad colloquium invitatus erat, Monasterioli Senonum. Ex Margaretha Bevara, pater Phil. boni. Froissardus. Monstrelet. Serres, I. I. de Ursinis, Chenias et Paradinus, Hist. Burg.

Armoricae Duces.

JOHANNES [91] I. Armoricae dux cogn. Rufus, post Patrem Petrum, dictum Mauclerum, A. C. 1250. Proceres rebelles coercuit [orig: coêrcuit], cum Clero aliquid litis habuit, comes Lud. IX. in Africam, inde reversus Iustitiam coluit. Obiit A. C. 1286. Aet. 69. Ex Blanca, filia Theobaldi Navarrae Regis natus ei.

JOHANNES [92] II. qui muri runia [orig: runiâ] oppressus est, Lugd. A. C. 1305. cum Clem. V. ibi coronaretur. Ex Beatrice, filia Henr. III. Angl. Regis, pater Arturi II. successoris, etc.

JOHANNES [94] IV. Montfortius, fil. Arturi II. ex Iolanta, filia Roberti IV. Com. Druid. Car. Blesensem, maritum Iohannae, ex Guidone Com. Pontiniacensi fratre neptis, ditionibus exuit. Unde bellum inter Montfortiam et Blesensem fam. diuturnum. Obiit a. C. 1345. Aet. 52. Ex Iohanna, filia Lud. Flandri, femina magnanima, pater

JOHANNES [95] V. qui Strenuus et Victor dictus, bello contra Blesenses superior fuit 7. praeliis feliciter commissis, et aemulo Carolo Blesensi in pugna ad Auriacum occiso, postquam Principatu iam pulsus et totius Galliae viribus impetitus fuisset, A. C. 1364. Obiit A. C. 1399. Ei natus, ex Iohanna, filia Car. Mali, Neap. Regis.

JOHANNES [96] VI. Bonus, s. Sapiens; qui a [orig: â] Clissoniis, cum quibus ipsi multum negotii fuit, captus, a 50000. fubditorum libertati redditus, Obiit A. C. 1442. Ex Iohanna filia Car. Vi. Gall. Regis pater Francisci I. etc. Vignier. de prisco statu Brit. Bouchard. Argentraeus, et Augustin. Du Pas, Hist. Brit.

Comites Dunenses etc.

JOHANNES [97] Com. Dunensis et Longavillanus, Regii thalami Magister, cogn. Victor et Triumphator. Nothus Lud. Aurelian. Ducis filii Car. V. priscum splendorem ab Anglis mire obscuratum, Galliae reddit. Hostis perpervus Burgundionum, a quibus Pater occisus erat, Comites Varvicensem et Suffolcium vicit, Aurelianum animose defendit, ope Puellae Aurel. Anglos ab obsidione depulit, longe lateque victor, donec Car. VII. Metropoli denuo potitus est. Missus a Rege, cum Archiep. Remensi, ad Cone. Basil. cum Eugenio IV. reconcilliandum, post reditum Coenomanum Anglis, qui inducias Violaverant, eripuit, a Rege legitimatus et honoribus ditionibusque impense auctus. Obiit sub Lud. XI. gloria plenus, A. C. 1470. Aet. 67. Ex Maria. Harcurtia. pater Francisci, a quo Longavillani Duces orti. Alanus et Ioh. Charterius in Chron. Sandionis, Hist. Gall. in Car. VII.

JOHANNES [98] cogn. Tristaves, fil. Lud. IX. Damtatae nat. A. C. 1250. Obiit Tuneti, A. C. 1270. Item, Delpliinus Car. VI. Obiit A. C. 1417. item, Dytrhachii, Duc. Princeps Albaniae et Moreae, etc. octavus fil. Car. Claudi, Neap. Regis Obiit A. C. 1335. pater ex Agnete, filia eliae Com. Petrocoriensis, Car. Ducis Lud. qui Neapoli veneno sublatus et Roberti, Moreae Principis, a quo Lud. Hung. Rex ad duellum provocatus, que in pugna Pictaviensi Obiit, A. C. 1356. Quibus Anton. Vasconcelles adiungit Steph. coniugio Lusitanico clarum.

Duces Calabriae.

Regis pietate et prudentia [orig: prudentiâ] illustria. Praefectus provinciae, Genuae, dein Catalauniae, Obiit A. C. 1470 Ex Maria Borbonia, pater Ioh. II. Calabriae et Lotharingiae Ducis qui in Catalaunia similiter Obiit, Bouch. Hist. Prov. l. 9.

JOHANNES [100] Protoscriba, Castino Duce militum subnixus, Imperium Occid. ad se rapuit, A. C. 423. Anno post victus a copiis Theodosii, et capite truncatus Aquileiae.

Hollandiae Comites.

JOHANNES [101] I. Hollandiae Com., successit patri Florentio V. Frisia [orig: Frisiâ] Occid. maxima ex parte subacta [orig: subactâ], Obiit improlis, A. C. 1300.

JOHANNES [102] II. Com. Hannoniae, fil. Adelaidis, quae soror erat Vilhelmi Holl. Com., ei successit. Obiit a. C. 1304. Idem nomen pluribus Ducibus Saxoniae, Brandeburg. Lotharingiae, Mediolan. etc. commune fuit. De Ioh. Austriaco notho Car. V. Imp. Adeo celebri in Hist. Belgica. Vide Thuan. Hist. Grotii Ann. Belg. Strad. etc. Addam saltem ex Reg. Barbonia fam. Ioh. Com. Vindocinum, qui Obiit a. C. 1478. Item, fil. tertium Ioh. March. Com. Ioh. I. sapientem, qui in praelio ad Azincurtium, A. C. 1415. Aet. 30. Occisus: Pater fuit Ioh. II. Pulchri: Cuius Historiam curiosam omnino edidit Puteanus.

Pontifices Romani.

JOHANNES [103] I. Tuscus, post Hormisdam, Papa A. c. 523. a Theodorico, Ital. Rege Ariano, ad Iustinum Imp. in Arianos admodum severum, missus: redux in carcere, Obiit, Ravennae, A. C. 526. Marcellin. in Chron. Hist. Misc. l. 15. Anastas. in Ioh. I. Greg. Mag. l. 3. Dial. c. 2. Ei successit Felix III.

JOHANNES [104] II. cogn. Mercurius, fil. Proiecti, Rom successit Bonifacio II. A. C, 532. Acoemitas, qui Monachi haeretici erant, damnavit Obiit a. C. 535. Anastas. in eius vita. Alciat. Parerg. l. 4. c. 23. Cuiac. l. 12. Observ. c. 26. Eum excepit Agapetus.

JOHANNES [105] III. Rom. cogn. Catellinus, fil. Anastasii successor Pelagii I. A. C. 559. nihil non egit, ut Narsere Romanis conciliato, Longobardos ab Itaalia averteret: quod cum frustra esset, Episcopi Italici vasa sacra, ne a Barbaris raperemur, conflata, in visum pauperum destribuere [orig: destribuêre]. Platina in eius vita. Pantal. in Chronol. Papyr. Masson. et Chenius, Hist. Paparum. Successit ei Bened I.

JOHANNES [106] IV. Dalmata, fil. Venantii, cogn. Scholasticus, Severinum excepit, A. C. 639. Thesauris Eccl. in liberationem captivorum impensis, inclitus: ad Scotiae praesules de Paschatis celebratione scripist. Obit A. C. 641. Beda Hist. Angl. l. 2. c. 19. Baron. in Ann. Successit ei Theodorus.

JOHANNES [107] V. Antiochenus, fil. Cyriaci, Conc. 6. Genurali, legatus Agathonis Papae interfuit; Successor Beed. II. A. C. 685. Obiit Anno post, toto tempore lecto affixus. Anastas. in eius vita. Eum sequutus est Conon.

JOHANNES [108] VI. Graecus, post Sergium I. Papa Rom. A. C. 701. a Tiberio II. Imp. sub initium turbatus, Obiit a. c. 705. Successit ei Ioh. VII.

JOHANNES [109] VII. Graecus, fil. Platonis, prioris Successor, a Iustiniano Rhinormeto examinare quaedam scripta iussus Syuodo convocata [orig: convocatâ], non satis animi habuit, ut quae sibi contraria, reseinderet. Wilfridum Archiep. Eboracensem a quo plurimi Frisiorum conversi, contra persecutores tuitus, Obiit A. C. 707. Beda de gest. Angl. l. 5. c. 20. etc. Successit ei Sisinnius.

JOHANNES [110] VIII. Sexu femina, menrito habitu, Leoni IV. A. C. 853. Mortuo successit, biennio post, in processione sollenni. prope Amphitheatrum Rom. fetum furtivum evixa. Successit, virilitate prius caute explorata [orig: exploratâ], Bened. III. Marian. Sceotus, Sigebettus alliique ex Pontificiis Auctoribus ad septuaginta, ut Moret. Dict. Hist. Historiae huius veritatem, cum aliis, postquam An. 500. extra controversiam fuisset in Comm. Rom. in dubium vocans, faretur. Fuit quidem, a celebri quodam in Hollandia Historico, ingenii exercendi gratia [orig: gratiâ], ventilata haud ptidem haec quaestio, et fabulosis accensita, sed Sam. Maresius, Theologus Groning. eius refutationem paulo post edidit. Quam, prisca [orig: priscâ] veritate solide stabilita [orig: stabilitâ], ex ipsis Chronologiae principiis confirmationem dedit publico, Pet. Megerlinus, Mathem. Besil. IC. et Chronologus celeberrimus. iam makari/ths2, Disquisitione Chronologisca de Iohanna Papissa, in qua, inter alia, Catalogum exhibet assertorum Papatus [orig: Papatûs] huius, ex ipsa Comm. rom. praeter Francos XVII. Italorum XXVII. Hispanorum VI. Anglorum V. Scoti I. Belgarum IX. Germanorum XVII. Poloni I. et Hungari I. quos inter Epp. Archiepp. Card. nonnulli etiam Canonizati: insuper Graecorum. II. et Iudaeorum totidem etc.

JOHANNES [111] IX. Rom. fil. Guudi, successit Hadriano Ii. A. C. 875. Car. Calvum, post Lud. II. Mortem, Romae coronavit Christianissimi ei elogio tributo. Pressus a Saracenis, Car. opem imploravit, qui, a Car. Crasso patruele victus, paulo post in reditu, a Sedechia Iudaeo Medico, veneno sublatus est. Quo Mortuo, cum Ioh. Lud. Balbum ad Imperium vocaret, a Romanis in carcerem coniectus; inde liber, in Galliam profugit, ubi Trecis Synodo habita [orig: habitâ], adversariis exceommunicatis, Formosum inprimis Ep. Portuensem, quod vitia sua vir insigunis carpsisset, Episcopatu movit Balbum Imp. creavit: eoque Mortuo, ut Romae tutus esset, Crassum coronavit: Primus indulgentias adversus infideles promulgavic. A Saracenis tributum pendere coactus, precibus Basillii Imp. motus,

Photium Patr. processionem Spiritus S. a Filio negantem, in communionem recepit. Obiit A. C. 872. Successit ci Marinus vel Martinus II.

JOHANNES [112] X. Tibure natus, fil. Rampoaldi, Theodoro II. successit, A. C. 901. Sergio Bevedicti filio, ad Papatum aspipiranti, restitit. Formosi Papae acta confirmavit, Steph. VII. actis combustis. Lamberri Italiae Regis ab Italias Arnulpho oppositi coronationem approbavit. Obiit A. C. 905. Successit ci Bened. IV.

JOHANNES [113] XI. Landonis Papae fil. nothus, ope Theodorae, scorti impudentissimi, quae eius commercio utebatur, Ravenna [orig: Ravennâ] Romam translatus, ex Ep. Papa factus est. Miles potius, quam Sacrorum minister, ope Alberici, fil. Adalberti, March. Tusciae, Saracenos vicit, A. C. 915. etc. Platina, in eius vita. Plutium scelerum conscins, peregrinationem Compostellanam obiit, Leo Ostiens, l. 56. Captus A. C. 928. a Guidone Tusciae Duce fratre Hugonis Italiae Regis et marito Maroziae huiusque instigatu strangulatus est; ut Ioh. ex impuro Sergii III. concubitu susceptum, sedi intruderet Luitprand. l. 2. c. 13. 143. et seqq. Flodoard. l. 4. Hist. Remen. etc. Successit ei Leo VI.

JOHANNES [114] XII. fil. Sergii III. ex scorto Marozia, ope guidonis, Steph. VIII. successit, A. C. 931. Episcopatus sub eo pueris collati, et Etiperti filio quinquenni, ad Archiep. Remensem promoto, sedes illa vilescere coepit. Mortuo Guidone, Hugoni affini Marozia urbem Romam nuptiasque suas obtulit: Quo supra modum Albericus fil. offensus, Marozia [orig: Maroziâ], cum Papa, incarecerata [orig: incareceratâ], res Eccl. pro arbitrio versavit: Graecique tum pallia a Pontificibus Rom. redimere desierunt [orig: desiêrunt]. Obiit in carcere, A. C. 936. Luitpr. l. 3. c. 12. Platina, in eius vita. Successit ei Leo VII.

JOHANNES [115] XIII. fil. Alberici, particii rom. Princeps urbis factus, post Patris et Agapeti II. Mortem, A. C. 955. Aet. 18. Sedem Pontif. invasit, et cum prius Octavianus vocaretur, in memoriam Ioh. XII. Patrui sui, Iohannes dici voluit; pessime in illum adulatorum globo detorquente verba S. Scripturae: Erat autem quidam, missus a Deo, Ioahnnes. In omnem libidienem effusus, contra Berengarium, filiumque eius Albertum crudelissime in Itallia grassantes, Othonem I. Imp. evocavit, ei fide sancte promissa [orig: promissâ]. Mox religionis oblitus, ad Tyrannorum partes se applicuit. Quare reversus Otho, ut statum Eccl. collapsum instauraret. Conventum Episcoporum indixit: in quo a Clero accusatus, quod in equorum stabulo diaconos ordinasset [orig: ordinâsset], incestu non simplici se polluisset, daemonum auxilia in ludo, implorasset [orig: implorâsset], iisque praebibisset: et depositus est. A. C. 963. Luitpr. l. 3. c. 12. et l. 6. c. 7. Sigon. l. 7. ad A. C 963. Rediit tamen, Othone profecto, et acta Synodi contra se habitae combussit, Ioh. Card. caput, Asoni linguam, nares digitosque abscindi iussit, in meretricio paulo post amplexu, a Daemonibus ad necem pertussus, Luitpr. l. 6. vel ut alii habent, a marito adulterae, necatus, A. C. 964. Rhegino, Platina, etc. Successit ei Leo VIII.

JOHANNES [116] XIV. Rom. fil. Ioh. successit Bened. V. A. C. 965. Othonis Imp. aucotitate, in sedem evectus. Quod cum Romani aegre ferrent; ab illis pulsus ad Pandulphum Capuae Princ. se recepit, mox ab Othone, qui de Magistratu Rom. supplicium sumpsit, restitutus. Eo tempore, Othonis huius Magni auspiciis, Dani, Poloni, Hungari, ad fidem Christi perducti sunt. Papa campanis benedictionem impertitus, Obiit A. C. 972. Sigeb. in Chron. Leo Ostiens l. 2. Chr. Cass. c. 9. Onuphr. Genebr. in Chron. Eum excepit Bened. VI.

JOHANNES [117] XV. prius Petrus dictus, Cancellarius Othonis II. Bened. VII. excepit. A Bonifacio VII. quo audita [orig: auditâ] Bened. et Othonis morte, Constantinopoli Romam redierat, in vicula coniectus, carceris praedore et fame enectus, Obiit, A. C. 985. Sedis 1. Successit ei.

JOHANNES [118] XVI. Rom. fil. Leonis, post bonifacii VII. Mortem, a Clero electus. A. C. 985. sed a Crescentio pulsus, in Tusciam se recepit, Othonis III. ope implorata [orig: imploratâ]. Mox revocatus, aliquandiu tranquillitate usus est. Ethelredum Angliae Regem cum Ricardo Normanniae Duce reconciliare studuit, turbis ru Eccl. Remensi, ob Arnulphi deopsotionem, pacandis intenrus, etc. Post quae, resimenes vires Cresentius, ab Imp. in mole Hadr. obsessus est: quo bosidio durante Ioh. Obiit A. C. 986. Platina in eius vita, Gul. Malmesbur. l. 2. de gest. Angl. etc.

JOHANNES [119] XVII. Rom. fil. Roberti, successit ei Ilh. XVI. ut Ciaccon. continuat. Chenius, etc. dicunt, a Baronio, inter Papas, non refertur: Platina aliter de hoc scribit. A Crescentio pulsus, post reditum, Obiit A. C. 996. Surrogatus est ab Othone Greg. V.

JOHANNES [120] XVIII. Antipapa, prius Philagathus, Calaber, vel XVII. ex illorum sententia, qui priorem e numero Paparum deunt. A Crescentio, pulso gregorio, lectus, et Silvestro II. oppositus, mox rebellionis convictus, essossis oculis occisus, vel secundum alios, exulatum in Germaniam missus est. Obiit mense 10. A. C. 1003. Platina, in vita eius. Signo. l. 7. Bonfin. dec. 2. l. 1. Successit ei Ioh XIX.

JOHANNES [121] XIX. vel XVIII. ex mente Baronii, a factione Comitum Tuscanellae, sediu intrutusus, post Silvestrum II. A. C. 1003. Festum animarum promulgavit, 5. post mense, Mortuus: Ab illus tempore Pontificies electionem ad Clerum translatam, refert Baron. Successit ei Ioh. XX.

JOHANNES [122] XX. aliis XIX. Rom. cogn. Fasanus, vel Fanassus, priori successit, A. C. 1003. Obiit A. C. 1009. Hunc Petrus Patr. Antiochenus se Constantinopoli, ubi utriusque eccl. unioni intentus erat, vidisse ait, in Ep. ad Michaelem Cerularium. Fulbertus Carnut. Platina in vitis Pontif. Successit ei Sergius IV.