CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

JOHANNES [227] Brugensis Abbas Anglus, conditor Ann. Angl. Voss. de Hist. Lat. l. 2. c. ult. Item Pupillt oculi.

JOHANNES [228] Brugmannus Flander, Franciscanus, auctor S. Liduvinae. A. C. 1456.

JOHANNES [229] Bugenhagius Pomeranus, patria [orig: patriâ] Iulinensis, fam. Senatoria [orig: Senatoriâ], Theologus et Reformator insignis. Christianum III. Daniae Regem coronavit A. C. 1537. Obiit Wittebergae A. C. 1558. Aet. 73. Eius exstant: Comm. in Deuter. Annotationes in libb. Samuelis, Iobum, Ieremiam et Threnos, Matthaeicapp. 3. pro. Iohannem, et in 11. Ep. Pauli: Expositiones im Psalmos. etc. Thuano, Moderato ingenio et eruditione rara [orig: rarâ] excultus. Zanchio, vir piissimus et dosctissimus: Luthero, primus in orbe, qui Psalterii interpres dici mereatur. Vide quoque in voce Bugenhagius.

JOHANNES [230] Butonus et Bonetonus, Delphinates, ille de Arca Noachi, hic notarum in Guidonem Papam auctor, Sec. Praet.

JOHANNES [233] Calderinus Bononiensis, a Ioh. Andreae. post amissum fil. Bonicontum, auctorem lib. de Appellationibus, et Accusationibus, adoptatus, scripsit Comm. in Decretales, etc. A. C. 1360. Forster. Hist. Iur. l. 3. c. 26. Vide etiam Calderinus Iohannes.

JOHANNES [239] Cappadox Iustiniani Imp. in Codice compilando administer A. C. 529. dein Cos. et Praetorio praefectus. Vivis coloribus de B. P. l. 3. descritpus. Affectati Imperii suspectus, ab Imp. in suburbium Cyzicenum relegatus, monachi habitum induit. Postea tortus, ut Eusebii Ep. percussores manifestaret, et per totam Aegyptum, vili habitu, ostentui circumdictus, eleemosynam petere coactus est, spe tamen Imperii semper animo versata [orig: versatâ]. Obiit post trienni captivitatem.

JOHANNES [240] Caracciolus fil. Ioh. Principis Amalphitani, Ep. Trecensis, puriorem religonem amplexus est, A. C. 1565. Sicut ex eadem familia Galeatius Vici Marchio, qui Genevae Obiit, A. C. 1586.

JOHANNES [241] Cardilliacus Patr. Alex. variis legationibus defunctus, sub Clem. VI. Urbano V. et Greg. XI. Varia quoque scripsit. Obiit A. C. 1390. Froissard. l. 1. Ghron. c. 252. Moret. Dict. Hist.

JOHANNES [242] Carolus Florentinus, Dominicanus. Scripsit de Viris Ill. sui Ord. etc. Voss. de Hist. Lat.

JOHANNES [243] Casus Anglus, Medicus et Philosophus, commentariis in Aristotelem editis inclitus.

JOHANNES [244] Catgravius Anglus, Comm. in Scripturam S. variaque opera historica edidit. Sec. 15.

JOHANNES [245] Choletus Gallus, Card. Legationibus obitis inclitus, Sec. 13.

JOHANNES [246] Chrysostomus vel Chrysorrhemon. Ep. Constantionopolitanus, a Theophilo Alexandrino Ep. oppressus, Pontum in enilium pergere coactus est, ubi Obiit A. C. 403. Historia paulo prolixius sic habet: Antiochia [orig: Antiochiâ] ad Orontem in Coelesyria oriundus, patre Secundo, matre Anchusa [orig: Anchusâ], e nobili familia, Libanii in Rhetoricis et Andragathi in Philosophia, discip. fuit. Dein ad forum se applicuit, sed mutato mox consilio ad s. Literas animum convertit. A. Meltio Antiocheno Lector constitutus, illo a Valente in Armeniam relegato, in montanis Antiochiae An. 6. delituit. Antiochiam valetudinis causa [orig: causâ] reversus, a Meletio similiter reduce, Diaconus ordinatus est, A. C. 380. Ubi, sicut in solitudine de Sacerdotio; Homilias de natura Dei: contra Iudaeos: aliaque scripsit. A Flaviano, Melerii successore, Presbyter factus. A. C. 1385. Aet. 38. reliqua sua opera composuit. Nectario Praesuli Constantinop. surrogatus, A. C. 396. initio statim edictum ab Arcadio, contra Eunomianos et Montanistas obtinuit, mores Cleri correxit, Praedecessorum luxum castigavit: Parrhesia [orig: Parrhesiâ] sua [orig: suâ] sancta [orig: sanctâ] in contionibus, inter alios, Eutropium Imp. gratum offendit: tyrannis in Imperio suborientibus, Gainae inprimis, animose restitit, negato Arianis templo: imo his urbe prorsus plusis. Postea in Origenistico negotio ei cum Epiphanio et Theopohilo Alex. res fuit, qui pertracta [orig: pertractâ] in suas partes Eudoxia [orig: Eudoxiâ] Imp. et Episcopis aliquot, Pseudosynodo ad Quercum habita [orig: habitâ], Ioh. deposuit. Hinc ab Imp. urbe exturbatus, sed mox gloriosius restitutus est. Vix 8. menses elapsi, cum hostes denuo saeviunt. Quod acriter in statuam Imperatrici Dominica [orig: Dominicâ] die dedicatam invectus esset, haec contra illum concitata, illum denuo urbe pepulit, et cum Caesaream se recepisset, inde quoque exagitavit Cucusam, ubi rebus omnibus destitutus, gravissima passus est, Episcoporum tamen Occidentis et Honorii literis recreatus. Post diuturnum exilium, Arabissam in Armenia translatus, cum hinc Pytyum, in mari Nigro deduceretur, a militibus, quibuscommissus erat, durissime habitus, in itinere Obiit, ut plurimi habent, A. C. 407. Aet. 53. Augustinus Graecorum dictus, et in Conciliis Oecumenicis summis elogiis exornatus. Opera eius, inter alia, pulcherrime edidit, Henricus Savilius, in Anglia, tomis

8. Vide Hier. Catal. c. 129. august. contra Pelagium. Isid. Pelusiotam, l. 1. Ep. 156. Cassian. l. 7. de Incarn. Isid. Hispal. c. 8. Phot. Cod. 25. 86. 72. 73. 74. 270 724. et 277. Sigebert. c. 36. Socrat. Sozomen. Theodoret. Evagr. Niceph. Suid Honoratum Augustodun. Trithemium, Sixtum Senensem, Hist. Tripart. l. 10. c. 18. etc. Quo nemo, inquit Boisius, ex antiquis aut maiore dextertate scripturas tractavit, aut populum docuit salubrius, aut haereticos oppugnavit acrius: quo nemo aut ad virtutis studia inflammavis vehementius, aut vitia sui temporis insectatus est liberius. Idem, Post sacra Biblia et Paulinas inprimis Epistolas. nullum novi scriptium, in quo, qui contionatores sunt et Graede non nesciunt, maiore cum fructu versentur, quam in B. Chrysostom, homiliis, quas ita numerosas reliquit, ut nemo plures,ita bonas, ut neino meliores, ita disertas ac dilucidas, ut nihil excogitari quidem possit disertum aut dilucidum magis. Montacutius: Desertissimus Patrum, et in Scripturis enarrandis Gracorum Princeps. Erasmus, l. 6. Ep. 33. Hos Triumviros Gregorium Nazianzenum, Chrysostomum una tulit aetas apud Graecos, pretate pares, nec dispares eruditione, sed dictionis charactere dissimiles, quos si cum nostris conferre velis, Chrysostomus non dissimilis est Augustina. Gregorius Ambrosio. Quem Basilio conferam, nonduminvento, nisi si quis Scripturarum cognitionem quam habuit Hier. cum Lactantti felici facilitate copulet. Ios. Scaliger. l. 4. Ep. 389. Ego studiosissimus istius Patris sum, cum quia nullus melior Novi Testamenti Interpres, tum et propter miram dulcedinem et amoenitatem dictionis, quam post illum nullus Ecclesiasticus scriptor consequi potuit. Eusebii Emisseni discip eum facit Crowaeus in Elencho Scriptor. Vide quoque in voce Chrysostomus.

JOHANNES [247] Cinnamus Histor. Graecus. A. C. 1180. qui Grammatici Regii nomine assumpto, scripsit derebus sub Ioh. Comneno gestis, et fil. eius Emanuele Comneno. Voss. de Hist. Graec.

JOHANNES [248] Clericus Meldenfis Gallus, mechanicus, Eccl. Metensis initia snguinc suo iecit: cum propter deturbata idola, crudeliter excarnificaretur, et inter tormenta ipsi crudelirati insultans, altissima [orig: altissimâ] voce illud Davidis recitaret: Idola gentium sunt aurum et argentum, opus manuum. Beza in Iconibus. Prius iam Meldis exagitatus, quod Papam Antichristum dixisset.

JOHANNES [249] Climacius dictus quoque Scholiasticus, Abbas montis Sinai. A Ioh. Abbate Raitensi, Angelus, Pater Patrum, et Doctor eximius Doctorum. vocatus, eius rogatu, Sanctam Scalam condidit, 32. gradibus constantem, quam Latine vertit Isseltius Flander, et Ep. ad Pastorem. Obiit A. C. 609. Moret. Dict. Hist.

JOHANNES [251] Cochlaeus Norimbergensis, Canonicus Vratislaviensis, scripsit plurima, contra Lutherum. Obiit A. C. 1552. Iac. Boissardus, in Iconbiu.

JOHANNES [253] Columna Archiep. Messanenfis, floruit A. C. 1255. Sub Alex. IV. amplissimis muneribus defunctus, scripsit Mare Historiarum. Fazell. Rer. Sicul. dec. post. l. 8. Leander Alberti, Voss. etc.

IOHANNES [1] Cornarius Zuiccaviensis, Medicus insignis, opera Hippocratis, post diutinam inquisitionem, in Flandria, Anglia, Gallia, institutam, Basileae tandem reperta, Latine spatio 15. Annorum vertit. Aetium postea, Aeginetam et magnam partem Scriptorum Galeni similiter Latio donavit. Docuit publice Marpurgi primum, inde Ienae. Obiit. A. C. 1558. Scripsit complura, quorum seriem habes in Elogiis Ant. Teissier P. 1.

IOHANNES [3] Cremonensis Italus Presbyter, auctor Chronici. Alius. auctor Historiae Scholiasticae s. Eccl.

IOHANNES [5] Damascenus ex Iudaeo Christianus, A. C. 461. Alius, in aula Saracenica Damasci clarus, imaginum acer propugnator, contra Leonem Isauricum. A. C. 727. et Constantinum Corpronymum. A. C. 754. Ob id, Conc. Oecumenico 7. Constantinop. condemnatus, et cum Georgio Cyprio, etc. Ecclesia eiectus. Obiit A. C. 760. Opera eius Billus Latine vertit. Inter suos Chrysorrhoas dictus est, ob eloquentiam.

IOHANNES [6] Dampetra IC. et Poeta, laudatus Scaevolae San-Marth. Elog. l. 1.

IOHANNES [7] Davenantius Londinensis, natus patre Esse xiensi, cive divite, apud Davenands land genito, ubi maiores eius a Ioh. Davenant Equite, qui Henr. III. principatu floruit, ad haec usque tempora generis decus tuiti sunt. S. Theol. D. et D. Marg. Pr. apud Cantabrigienses. Ep. Salisburiensis: Theologus insignis Synodo interfuit dordracenae, A. C. 1619. Obiit A. C. 1640. Eius exstant: in Colossenses Expositio, Fol. Item plurima alia scripta Theologica.

IOHANNES [8] Demerlerius Mathematicus, auctor operis, de quo Voss. de Math. l. 52. §. 22.

IOHANNES [10] Diaconus Anastalsio Bibliothecario amicitia [orig: amicitiâ] iunctus; Scripsit libb. 5. vitam Greg. M. Sigebert. in Chron. A. C. 873. et in Cat. c. 106. Voss. etc. Alius, Canonicus Veronensis. auctor Historiae a Iul. Caesare usque ad Henr. VII. Alius Ianuarii et Iosiae martyrium scripsit.