December 2004 Ruediger Niehl markup
typed text - structural tagging complete - no semantic tagging - no spell check - orthographical standardization performed
06/2005 Peter Stroebel markup
semi-automatic lemma-correction
05/2006; 06/2008; 06/2010; 12/2010; 02/2011 Antonio Javier Ortiz Cano; Reinhard Gruhl markup
largely revised

image: as0001

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.


image: as0002

[gap: blank space]
image: as0003

[gap: illustration]
page 770, image: s0770a

LEARCHUS Athamantis et Inus [orig: Inūs] fil. quem pater furore correptus Occidit, leaenae catulum sibi visus interimere. Quod cum vidisset Ino arrepto Melicerta [orig: Melicertā] altero fil. in mare se praecipitavit; atque illa quidem in deam maris mutata est, quam Graeci Leucotheam, Latini Matutam vocant: Melicertes autem in deum matinum, quem Graeci Palaemona, Latim Portunum dicunt. Ovid. Met. l. 4. v. 516. et Fast. l. 6. v. 490.

Hinc igitur furits Athamas sub imagine falsa,
Tuque eadis patria [orig: patriā] parve Learche manu.

Val. Flace. Argon. l. 6. v.

--- Inoo linquens Athamanta Learcho,

Inde Learchaeus. Ovid. ubi supra, v. 491.

Maesta Learchaeas mater tumulaverat umbras.

Nic. Lloyd.

LEBADEA urbs Boeotiae apud Cephisum fluv. in cuius agro talpae nullae, Plin. Badia nunc Zardo. Stat. Theb. l. 7. v. 345.

Et valles Lebadea tuas, et Hyampolin acri
Subnixam scopulo. ---

Plin. l. 4. c. 7. Graece *lebadi/a, ubi Iovis Trophonii Oraculum fuisse notat Strabo l. 9. p. 413. et 414. cuius res, ut ipsemet vidisse et coram audisse se testatur, eleganter ac coplose discribit Paus. l. 9. Hodie Livad a dicitur, et Turcas partim, partim Graecos, in colas habet, lanae, frumenti et otyzae, et quam toti Graeciae large suppeditat, commercio celebris. Inde haud procul Copaidis lacus, qui li/mnh th=s2 *libadi/as2 hodiernis Graecis dicitur. Vide descriptionem Urbis, qualis nunc est, apud Iac. Spon. Itin Parte 2. p. 82. et seqq. ubi inter alia variarum vett. Inscriptionum meminit, quarum una in atrio Mesquitae Omeri (quae aedes olim erat S. Georgio sacra) hovori sunonis et Urbis huius consecrata; aliae tres inferiore Urbis loco, cum nomine *p*o*l*i*s *l*e*b*a*d*e*w*n et *l*e*b*a*d*e*i*e*w*n: una Megarae exstat, facta in mentoriam Trophoniorum Ludorum, Lebadiae celebratorum: quorum inter Vett. unus mentionem facit Iul. Pollux, loco tamen, ubi agerentur, non expresso etc.

LEBANA nomen viri. Esdr. c. 2. v. 45.

LEBAOTH civ. sortis Iudae. Ios. c. 15. v. 32.

LEBECII pop. agri Novariensis: quorum opp. Forum Lebicorum, Borgo Lavezzaro, 5. mill. pass. a Novaria, Mortariam versus. Vide Lebui.

LEBEDUS Ioniae civ. a Colophone 120 stad. distans. Lebeditzi-Chisar, Leuncl. in ora Sinus [orig: Sinūs] Ionici, 25. mill. a Teo in Ort. 15. a Smyrna in Mer. 25. a Colophone in Bor. Baudr. Episcopal. sub Archiep. Ephesino. Ibi ludi in honorem Bacchi quotannis olim celebrati sunt, Ferr. Hic [orig: Hīc] quoque scenicorum histrionum collegium fuit, qui in honorem Liberi patris ludicra certamina quorannis edebant,

An Lebedum laudas odio maris, atque viarum?
Scis Lebedus quam sit Gabiis desertior, atque
Fidenis vicus. ---

Plin. l. 5. c. 29. Nic. Lloyd. Memoriam eius servat nummus Caracallae Imp. in cuius altera parte Pallas armata cum lemmate, *l*e*b*e*d*i*w*n, apud Iac. Spon ubi supra Parte 3. p. 193. et 195.

LEBENA vulgo LEBINA, opp. olim, nunc pagus Cretae, in ora Austr. inter Leonem prom. et ostium Catarracti fluv. Ibi templum Aesculapio sacrum, circa Phaestum, quo ex Africa et Asia confluebant. Philostr.

LEBHEM villa in tribu Simeonis.

LEBES et LEBETA ex Graeco li/bhs2, o(/ti lei/betai u(/dwr ei)s2 au)to\n, quod aqua ei infundatur nomen accepit. Virg. Aen. l. 3. v. 466.

--- Dodonaeosque lebetas.

Ubi ollas aereas interpretatur Serv. Proprie vas quodcumque, in quod aqua defunditur. Gloss. le/bhs2, cacabus, pollubrum, Curvos vocat Ovid. Met. l. 12. cavos Mantuan. Cuiusmodi lebetes tres vacuos Dionysio in Elide, in aedificio 8. stadiis ab urbe distante, collocatos, eo obsignato; post moram vero aliquam, signo iterum avulso, ab ingressis vino plenos repertos, refert Aristot. de Mirac. Aud. Vide infra Thya. Sed et cineres excipiebant, in Tabernaculo Mosaico, et iuxta crateres, forcipes, fuscinulas, palas, alia. Altari aeneo inserviebant. Exodi c. 27. v. 3. Factes etiam lebetes eius, ad excipiendos cineres eius: ad quem vide Comm. A. Riveti Alium, in sacris Scitharum, lebetum usum commemorat Herod. quos catnes victimarum in lebetes, vel si hi desint, in ipsas earum alvos, coniectas cumque aqua commixtas, ossibus earundem (ob ligni desectum) suppositis succensisque, coquere solitos, prodit Musa [orig: Musā] 4. Vide quoque 1. Sam. c. 2. v. 14. Sed et in ludis quibusdam minus illustribus Graeciae (qui a donis, quae dabantur victoribus, *dwri=tai dictr sunt) lebetes praemia fuisse, docet Iul. Caes. Scalig. poet. l. 1. c. 27. Non adeo contemnenda, si fuere [orig: fuźre], quales Homer. memorat, le/bhtas2 a)rgure/ous2, in Odyss. lebetes argenteos, et qualibus Rom. luxuria, recentiori aevo, abusa est, vide Plin. l. 33. c. 11. Inde secundum nonnullos, quod lebetis formam reserret, Lebeta, aliter Lebiton, Lebitonarium, et Leviton, Levitonarium, Graece lebhtw/n, et lebhtwna/rion, apud Isid. Orig. l. 9. c. 22. et Suid. colobium est, s. tunica sine manicis villosa, quali Monachi Aegyptii uti soliti. Hier. de Tabennensibus Monachis, Praef. ad Regulam Pachomii, Nihil habent in cellis, praeter psiathium, inquit, et duo lebitonaria, quod Aegyptiis Monachis genus vestimenti est, sine manicis. Ex lino fuisse Dionys. Exiguus ait, in Vitis Patrum, Indunntur autem noctibus levitonis leneis praecincti lumbos etc. Vide

image: s0770b

Macros Fratres in Hierol. et C. du Fresne in Gloss. in voce Lavitonarium ubi Lebetas et Lebetes occurrere apud Ruffin. observat. de Vitis Patrum l. 2. c. 7. et 9. Sed a Levitis potius vocem deducendam, docet Chr. Beckmann. Orig. Ling. Lat.

LEBINTHOS Strab. l. 10. p. 487. Plin. l. 14. c. 12. P. Melae l. 1. c. 17. Ins. maris Aegaei, Pathmo vicina et Lero; Levita vulgo. Eius meminit Ovid. de Artc Am. l. 2. v. 83. Vide Lebynthus.

LEBNA locus in deserto, ubi 17. Ltraelitatum mansio fuit. Num. c. 33. v. 20. Est et civ. Sacerdorum in tribu Iuda, Ios. c. 10. v. 29. quae et Lebana, Idem c. 15. v. 41.

LEBONA nomen opp. Iud. c. 21. v. 19. in tribu Ephraim. 4. leuc. a Sichem.

LEBONIA opp. cum fluv. cogn. orae Ligusticae, Entella, Ptol. inter Clavarum ad Occas. et Segestum ad Ort. 4. mill. pass. Lavagna vulgo.

LEBORIAE sive Italiae locus. Plin. l. 18. c. 11.

LEBRETUM quibusd. Albretum, vulgo Albret, oppid. Vasconiae, in medio nemoris cogn cum tir. Duc. ab Henr. II. Hinc fam. Lebretensis, ex qua Navarrae Reges. 10. leuc. a Burdigala in Austr. 8. a Vasate in Occ.

LEBRIEMELUS fons Liguriae circa Genuam.

LEBUI pop. Italiae, quos Liv. in Cenomanis inter Brixiam et Veronam describit, ex quo error G. Merulae patet eos eosdem cum Lebeciis Polybii facientis.

LEBUNI Hispan citer. pop. Plin. l. 3. c. 4.

LEBUSSA vulgo LEBUS, urbs Marchia Brandeb. a Francofurto ad Oderam 2. lent. in Bor. Episcopal sub Archiep. Gnesnensi.

LEBYNTHUS vel LEBINTHUS, ins. maris Aegaei, una Cycladum. Ovid. Met. l. 8. v. 222.

Dextra Lebynthus erat, fecundaque melle Calymna.

P. Mela l. 2. c. 7. in censu Sporadum. Nisyros, Lebinthos, Calydna. Plin. l. 4. c. 12. Corasiae Lebinthus, Leros. Strabo l. 10. p. 487. *)esti\ de\ kai\ *)amorgo\s2 tw=n *sporao\wn, *le/bi/nqos2 kai\ *leri/a. Nomen est a leteribus. Later cum Hebraice [gap: Hebrew word(s)] lebena dicitur, Chaldaice, et Syriace [gap: Hebrew word(s)] lebemha, vel [gap: Hebrew word(s)] lebentho. Nic. Lloyd.

LECANIUS [1] percussor Galbae, fecundum quosdam. Tac. Hist. l. 1. c. 41. A Plutarch. in Galba. nominatur Arcadius. Sed a Graecis non est in Latinis nomimbus fides nimium requirenda.

LECANIUS [2] Bassus praenom. Caius, Cos. cum Carsso Frugi, A. U. C. 816. sub Nerone. Vide et Quintus. Tac. Ann. l. 15. c. 33.

LECCA s. US vulgo, LEK, fluv. Hollandrae, f. potrus ramus Rheni, a quo separatur prope Durostatum, in dir. Traiectensi, dein ad Occ. tendens in parte Mer. Hollandiae, paulo infra Roterodamum Mosae miscetur. Vide Guic. Deser. Belg. Item fluv. Germaniae.

LECCENA silva in prov. Aquitanica prima, Biturigibus atquc Arvernis confinis; in qua Aimoini aetate, lapidea domus Brunichildis Reginae ostendebatur, amoenissimo loco exstructa. Quaetenda est hodie in pago Burbonensi. Vide Hadr. Vales. Not. Gall.

LECHA nomen loci. 1. Par. c. 4. v. 21.

LECHAEUM portus Corinthi ad sinum Crisseum s. Corinthiacum. Vix 46. stad. a Cenchreis in Occ. Lesteiocori Moletio. Stat. Theb. l. 2. v. 381.

Curva Palemonio secluditur unda Lechaeo.

Idem ibid. l. 7. v. 97. Idem alibi.

--- Ab Inoo fert semita recta Lechaeo.

Prop. l. 3. Eleg. 20. v. 19.

Deinde per Ionium vectus cum fessa Lechaeu.
Sedarit placida [orig: placidā] veta phaselus aqua [orig: aquā].

Nic. Lloyd. Lechiae Stat. l. 4. Sylv. 3. v. 59.

Hic parvis nisi Lechiae vetarent,
Inous freta miscuisset Isthmos.

Nempesaxosam hanc partem nemo eorum, qui Isthmum perfodere tentabant, aggredi ausus est; ab altera tantum parte opus moliti sunt, sed morte omnes praeventt, divino id nutu verante, ut auctor est Herod. Unde poetis occasio praebita dicendi, Deos et Lechaeum prohibuisse, quo minus id negotii succederer. Vocat autem Isthmon Inoum Stat. sicut idem alibi Lechaeum Palaemonium, quia ex hoc prom. Ino cum filio Melicerta s. Palaemon in mare se praecipitavit. Nomen a Leche, utrhabet Paus. in Corinth. Vide quoque supra, in voce Isthmus.

LECHI locus, cui Sampson a maxilla nomen dedit. Reges Poloniae.

LECHUS [1] I. ex Bosphoro Cimmerio veniens, Polonia potitus est, A. C. 550. eius Dux primus. Slavorum enim gens Scythica, cum Istria [orig: Istriā] sub Iustino occupata [orig: occupatā], sub Iustimano dein Imp. totam Graeciam devastasset [orig: devastāsset], duos fratres emisit Lechum et Czechum, quorum hic Moraviam et Bohemiam, ille Quadorum tetram, quae hodie Silesia et mai. Pol. occupavit. Successores huius, A. C. 150. Poloniam administrarunt, quos, Lechi stirpe exstincta [orig: exstinctā], 12. Vaivodae s. Palatini excepere, usque ad Cracum, Cracov. Acad. fundatorem, Ducem declaratum. Cui fil.

LECHUS [2] II. successit, qui. Occiso inter venandum fratre Craco, A. C. 750. improlis Obiit. Sansovin. l. 2. Chron. Andr. Cellarius, nnora Descrit. Polon. Cromerus, etc.