CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

LEONE picto Nili a)na/basin repraesentabant Aegyptii, ut scribit Orus, *)epeidh\ o( h(\lios2 e)n le/onti geno/menos2 plei/ona th\n a)na/basin to *nei/lou poiei=tai, w(/ste e)pimen/ontos2 tou= h(li/ou tw=| zwdi/w| tou/tw| to\ di/moiron tou= ne/ou u(\datos2 plhmmurei=n polla/kis2, Quoniam Sol in leone exsistens altius ascendere Nilum facit, adeo ut, in hoc signo Sole moranti, nonnumquam alterum tantum aqua increscat. Hinc Astrologi augurabantur, quanta esset, futura a)na/basis2, ex ortu caniculae, quae in principio leonis exoritur. Indidem et canales salientesque sacrorum fontium leontomo/rfous2 Leonis formam habentes, iidem fabricabant. Idem Orus, o(/qen kai\ ta\s2 xole/ras2 kai\ tou\s2 ei)sagwgei=s2 tw=n i(erw=n krhnw=n. leontomo/rfous2 kateskeu/asan oi( tw=n i(eratikw=n e)/rgwn prosta/tai etc. Vide Salmas. ad Solin. p. 451.

LEONES [1] mystae dicti Mithriacorum sacrorum. Tertullian. Sicut aridae et ardentis naturae sacramenta Leones Mithra philosophantur. Porphyr. *(wst tou\s2 mete/xontas2 tw=n au)tw= o)rgi/wn mu/stas2 le/ontas2 kalei=n ta\s2 de\ gunai=kas2 u(ai/nas2, Sic ut participes eorundem sacrorum mystas Leones vocent, feminas byaenas. Hinc Leontica sacra, quae eadem cum Mithriacis. Nempe Sol, quem Mithrae nomine Persiae celebrant, quemque Stat. describit. Theb. l. 1. v. 719.

vultu laeonino cum tiara fingebatur pingebaturque, utraque manu reluctantis tauricornua comprimens, uti auctor est Lutat. ad Stat. vide Salmas ad Vopisc. in Aurel. supra frugifer, et infra Mithra.

LEONES [2] opp. Normanniae, in fundo undique silvis cincto, ad amnem l'Orleau. 4. leuc. a Rothomago in Ort. Bellovacum versus 10. et 4. a Novo Mercatu et Gorneo. Vulgo Lyons en Forest. Nomen enim a silva Leonum, in finibus Veliocassium sita, accepit. Baudr. et Hadr. Vales. Not. Gall.

LEONES [3] nummi aurei Francici, Gall. Deniers d'or fin au Lion, in quibus Rex sedet in cathedra, cum leone prostrato sub pedibus, pond. 3. den. 20. gr. pretii 25. Turon. circa A. C. 1338. Idem nomen fuit nummis aureis Comitum Flandriae ac Ducum Burgundiae quod in iis esset Leo effictus quorum typum exhibet Hautin. de Monetis Franc. l. p. 95. apud C. du Fresne in Gloss. quem vide, in vocibus Leones, et Moneta.

LEONESSA opp. Aprutii ulter. in limite dit. Pontif. ad radices Apennini, inter civitatem Regiam ad Ort. et Casciam ad Occ. 10. mill. a Reate in Eur. Vulgo quoque Leonessa.

LEONIA et UM urbs magnae Graeciae, excisa, inter Siberenam et Crotonem, l. Conc. S. Leone.

LEONICA [1] opp. Edetanorum fuit; quibusd. Oliete hodie, aliis Alcaniz, vicus ad amnem Guadalope, in Arragonia ambo, et conf. regni Valentini.

LEONICA [2] pars urbis Romae ultra Tiberim, sic dicta a Leone IV. Pontifice. qui eam muris cinxit, Leonina Ferr. Borgo hodie.

LEONIDAS [1] fil. Cleonymi, Rex Spartanorum ex Agidarum s. Eurysthenidarum fam. nepos Acrotati, Areo II. successit. Sed a Cleombroto genero pulsus, aliquandiu in exilio egit, donec ab Ephoris illo deposito in regnum revocatus est; Seleuco Callinico in Syria, et Ptolemaeo Euergere I. in Aegypto regnantibus. Ei successit Cleomenes III. fil. Euristhenidarum ultimus, quem vide.

LEONIDAS [2] Cleomenis Spartanorum Regis frater Lacedaemoniorum Dux, qui adversus Xerxem pene incredibilia egit. Hic commilitonibus dicebat, pergite animo forti, hodie apud inferos forte cenabimus. Cecidit ad Thermopylas, cum illas angustias custodiret quadringentis solum militibus, cuius cor excidens Xerxes pilosum invenit. Vide C. Nep. in Themist. c. 3. Plutarch. Herod. l. 7. c. 120. et 224. Iustin. l. 2. c. x. et XI. Val. Max. de prodigiis. l. 1. c. 6. Ext. 1. et l. 3. de Fortibus c. 2. Ext. 3. Diod. Sic. Pater fuit Plistarchi Regis quem vide Ceterum ei Templum dicasse [orig: dicâsse] Spartanos, tradit Strabo l. 8. quemadmodum iidem coluere [orig: coluêre] Hyacinthum, teste Macrob. Sat. l. 1. c. 18. Agamemnonem, apud Clem. Admonit. ad Gent. Menelanm, apud Paus. Lacon. Paridem ac Deiphobum, apud Aen. Gazaeum: Helenam, apud Isocr. Helen. Encom. Lycurgum, apud Plutarch. in eo: et Brasidam, apud Thucyd l. 5. Vide Gerh. Ioh. Voss. de orig. et progr. Idol. l. 1. c. 13.

LEONIDAS [3] intimus Parmenionis, quem Alex. Mag. Ducem dedit iis, qui mortem Parmenionis conquesti, in unam cohortem secreti erant, Curt. l. 7. c. 2. Forsan is quoque est, quem nominat Polyaeh. l. 4. in Antig.

LEONIDAS [4] a fil. Origene, missa [orig: missâ] epistola [orig: epistolâ], Cave tibi, ne propter nos aliud quid cogites, ad martyrium roboratus est, circa A. C. 204. Euseb. l. 6. c. 1. et 2. Sulp. Seu. Hist. Sacr. l. 2. c. 46.

LEONIDES [1] inter Duces, qui a disciplina Probi prodierunt [orig: prodiêrunt], memoratur Vopisco in Probo.

LEONIDES [2] Alex. paedagogus parum pudicus, Quintiliau. Curt. Suppl. l. 2. c. 7.

LEONINA vulgo Borgo di S. Pietro, pars urbis Romae, trans Tiberim, in qua Vaticanus mons et palatium Pontificum, apud Besilicam S. Petri, Nomen accepit a Leone IV. qui muris eam contra incursiones Barbarorum cinxit. Ferr. Nunc vulgo il Borgo dicitur, Baudr.

LEONINI versus qui alias Rythmici et o(moite/leutoi a Leone quodam poeta dicti vendentur, qui floruisse legitur, circa tempora Lud. VII. vel Phil. Aug. Franciae Regg. memoratus Aegidio Parisiensi in Karolino l. 5.

Nec minus in sacris melico sermone Leonem
Ludentem Historiis, et quem intepuisse dolemus.

Vide Steph. Paschasium Disquisition. Francic. l. 7. c. 2. Chronicon Aug. et Fauchetum de poetis francicis l. 1. c. 6. laudaros C. du Fresne in Gloss. quibus adde Dom. Macr. in Hierol. in voce Versus, et Praefat.

ad Schol. Salern. edit. ult. De illis ita Scalig. poet. l. 2. c. 29. Similts his aeque vitiosus Leoninus. Nominis causam ignoro, nam tametsi leom cauda est, tamen ea ventri non est vel par, vel similis id quod talibus evenit versibus, nam quemadmooum in Echicis cauda caudae respondet, ita in Leoninis cauda ventri. Quamobrem aequivoeos quidam appellavere [orig: appellavêre] --- Semipriscis adeo probati, ut sine illis, quidquid scriberent, ineptum putaretur etc.

LEONINUS Sinus pars maris Medit. in modum sinus [orig: sinûs] extensa, inter Provinciam et Cataloniam, versus oram litor. Galliae et Occiraniae, nautis formidabilis; Gelfo di Lione Italis.

LEONISTAE in Constituit. Frid. c. Haeretic. nomen, quo in Germ. potissimum aspergebantur, a Civ. Galliae Lugdunensi Lyon Galiis dicta, qui alias Valdenses cluent, vide Lugdunenses.

LEONOGILDUS Gotthorum Rex, Suev orum reliquiasex Hispania eiecit, A. U. C. 1326.

LEONSTENIUS Comit olim sub propriis Comitibus fuit, a quorum ultimo Lud. Frid. I. El. Palat. 14000. aureis Rhenanis illum sibi comparavit, A. C. 1441. Hic, cum aequales nuptias contrahere, ob conventionem, cum nepote Phil. non posset, ex Clara a Tettingen legitime sibi iuncta, A. C. 1462. Suscepit Frid. Mortuum A. C. 1474. et Lud. cui cum varias Pater concessisset dynastias, Caesarque Maximilianus I. Comitis eum dignitate ornasset [orig: ornâsset]: postea Phil. El. omnes dynastias, Scharffenecia [orig: Scharffeneciâ] excepta [orig: exceptâ], ad se recepit, et permutationis nomine Comit. Lovvenstein substituit. Hoc Lud. bello Bavarito, secutus partes Ruperti agnati, ab Ulrico Wirtembergico exutus, illum vix post bellum, bonaque parte mutilatum, recepit: delectus a VII. virali Collegio, qui Car. V. Legatis Moguntiae electionem nuntiaret, Obiit A. C. 1524. Pater Lud. et Frid. quorum hic ex Helena Konigseckia, numerosam suscepit prolem, Defunctus A. C. 1541. Eo inter alios geniti, Wolfgangus Leonstenium, et Lud. Werthemium ramos orsi sunt. Quorum prioris posteritas Exstincta est in Georg. Lud. qui Obiit A. C. 1633. pater Marcae Christianae, Gabrieli Oxenstiernae Regis Suec. Marescallo nuptae. Posterior, plurimas Imperii et Impp. nomine legationes obivit: semel a Lud. Duce Wirrembergico, Comitatu exutus. A coniuge Anna filia Lud. Com. Stolberg et Walpurgis Comitissae Wiedanae, accepit Comitatus Wertheimensem, Rupifortensem, Montacutensem, dynastias Breu-Bergensem, Herbimontanam et Chaspirensem: Cum Iulio Ep. Herbipolitano ob Comit. Werthemium bellum gessit, de quo vide thuan. l. 138. p. 1251. Obiit A. C. 1611. Eius nomen inter cos, qui form. Concordiae subscripserunt [orig: subscripsêrunt], apparet. Pater inter alios fuit, Christophori Lud. Virnenburgicae lineae auctoris, et Ioh. Theodorici, qui Rupifortiam est orsus. Horum ille, ex Elisabetha filia Ioachimi Com. Manderscheidii, et Virnenburgii, pater fuit Frid. Lud. successoris, cui plures filii superant. Iste, bello inclitus, Obiit A. C. 1644. successore filio Ferdinando Car. latinos amplexo ritus, inter cuius filios Phil. A. C. 1663. Canonicus Argentinensis factus est. Vide Phil. P. Iac. Spener. Syll. Geneal. Hist. eidem prior, quae titulum hunc gessit fam. cum Wirtenbergica gente eadem fuisse creditur; quae vero nunc eo fruitur, ex filio Frid. cogn. Victoriosi Elect. Com. Palatini Rheni et Clarae de Tettingen, ut dictum, descendit, Lud. in cuius nepotibus Wolfgango et Lud. diversae lineae coeperunt [orig: coepêrunt], Lovvenstenia, in Georgio Lud. terminata A. C. 1633. et a novo Comitatu acquisito dicta Werthemia, Lud. fil. maximus natu Christophorus Lud. Frid. Lud. procreavit, cuius progenitores et progenies sic habet. Frid. Victoriosus, qui Obiit A. C. 1470. ex Clara a Tettingen genuit Lud. Com. de Lovvenstein. Exstinctum A. C. 1524. cui Elisabetha Montfortia (filia Hugonis Com.) Frid. peperit, qui Decessit A. C. 1541. Pater ex Helena Baron de Konigsek, Lud. Com. de Lovvenstein et Wertheim, Defuncti A. C. 1611. Hoc et Anna [orig: Annâ] Stolbergia [orig: Stolbergiâ] (filia [orig: filiâ] Lud. Com.) genitus Christophortus Lud. Obiit A. C. 1618. relicto, ex Elisabetha Manderscheidia (filia Ioachimi Comitis) Frid. Lud. cui iuncta Anna Hedvigis Stolbergia (filia Lud. Georg. Com.) patrem eum fecit Lud. Ernesti (qui nat. A. C. 1627. Catharinam Elisabetham Sysnensem sibi sociavit) Frid. Eberhardi (nat., A. C. 1629.) et Gustavi Axelii (nat. A. C. 1632. mariti Agathae filiae Lud. Eberhardi Com. Oetingensis, quam duxit A. C. 1657.) qui omnes, Comites de Lovvenstein et Wertheim et c. lineae Virneburgicae: ita enim distinctionis causa [orig: causâ] haec linea nonnullis appellatur. E'quibus Lud. Ernesto ex uxore praefata geniti sunt, Christiana Elisabetha Agatha (A. C. 1662. Den. A. C. 1665.) Sophia Ernestina (nat. A. C. 1663.) Catharina Carola (nat. A. C. 1664.) Maria Dorothea (A. C. 1665.) Ioachimus Frid. (nat. A. C. 1667.) Eucharius Casimirus (nat. A. C. 1668.) Henr. Mauritius (nat. et Den. A. C. 1669.) Amalia (nat. A. C. 1670.) et Eberhardus Lud. (nat. A. C. 1671. et Den. A. C. 1672.) Minimus vero Lud. praefati fil. Ioh. Theodoricus Ferdinandum Car. genuit, alterius fam. Principem, quam Rupifortiam (Gall. Rochefort ) quibusdam appellare placet: in qua Ferdinandi Car. (nat. A. C. 1616.) ex Anna Maria Furstenberg. liberi sunt, Maria Anna (nat. A. C. 1652. uxor Vilhelmi Landgr. Hassiae) Eleonora (nat. A. C. 1653. ux. Erici Adolph Com. Salm. Reifferscheidli) Ernestina Barbara Dorothea (nat. A. C. 1654.) Maximilianus Car. (nat A. C. 1656. Phil. Eberhardus Iosephus (nat. A. C. 1657. Canon. Argentinensis) Amalia (nat. A. C. 1659.) et Franciscus Leopoldus (nat. A. C. 1661.) Vide Phil. Iac Spener. Theatr. Nobil. Europ. Parte I. p. 35. Parte II. p. 59 et Parte III. p. 84. et 85. Sed et ipse Lovvenstenius ramus, prout ille Werthemiis contradistinctus erat, probationem habet istam, Lud. Com. de Lovvenstein ex Elisabetha Montfortia, Frid. genuit, Helenae Konigsecciae maritum et patrem Wolgangi I. Defuncti A. C. 1571.

Hoc et Rosilia [orig: Rosiliâ] Hohenhoven (filia [orig: filiâ] Georg. Arbog. Baronis) genitus Wolfgangus II. Decessit A. C. 1596. Pater, ex Anastasia Catharina Waldeccia (filia Volrathi Com.) Georg. Lud. Com. de Lovvenstein; cuius ex Elisabetha Iuliana Erpachia (filia Georg. Comitis) filia unica Marca Christiana, ux. fuit Gabrielis Oxenstiernae Regis Suec. Maresc. ipse autem Pater Obiit A. C. 1663. Idem Parte II. p. 113. Vide quoque cum Arte Herald. Tom. II.

LEONTIDAS LEONTIADAS potentiam paucorum Thebis spirans, persuasit Phoebidae, occupare Cadmiam.

LEONTINI Siciliae urbs quondam celeberrima, antiqua Laestrygonum sedes: Episcopal. quondam sub Archiep. Syracusano, sub Graecis Impp. hodie Lentini dicitur, Graecis omnibus *leonti=noi, uno excepto Ptol. apud quem *leo/ntion. Derivatum esse nomen a)po\ tou= le/ontos2, i. e. a Leone, omnes nummi huius urbis antiqui testantur, in quibus eius animalis imago expressa est. Eius meminit Ovid. Fast. l. 4. v. 465.

Bellicosi olim fuere [orig: fuêre], sed a Phalaride victi, armisque exuti, potationibus operam dare coepere [orig: coepêre]; unde Prov. Leontini semper iuxta pocula, apud Diogenianum, in voluptuosos. Plura de hac urbe vide apud Cluv. Sic. Antiq. l. 1. c. 10. Plin. l. 3. c. 8. Herod. l. 7. c. 154. P. Mela. l. 2. c. 7.

LEONTIS nomen Tribus [orig: Tribûs] Atticae, a Leon te Heroe indigena sic dictae: Gr. *leonti\s2. De qua vide Franc. Rossaeum Archeol. Attic. l. 1. c. 5. et supra, ubi de Athen. Demis.

Alimus. Aphidna. Aethalia. Aethalidae. Ceramicum. Cetri. Cropia. Dirades. Eupyridae. Hecale. Hyba Hybadae. Leuconium. Marathon. Oecum. Paeonidae. Pelaces. Phreatti. Potamus. Scambonidae. Sunium.

LEONTIUM Meretricula contra Theophrastum scribere ausa, scito quidem illa sermone atque Attico. Cic. l. 1. de Nat. Deor.

LEONTISCUS Mamertinus quidam pyctes fuit, ex argumento Acrochersites dictus, tanto corporis robore, ut summis adversarium manibus correptum non prius desereret, quam deficientem sentiret. Suid. Impp. Orientis.

LEONTIUS [1] ex Patricio, Rom. Imp. A. U. C. 1448. Iustiniano Rhinotmero; sub quo contra Barbaros fortissime pugnavit, in vinculis detento, ab A. C. 692. usque ad A. C. 695. thronum possedit. A. C. 698. ab Absimaro naribus auribusque truncatus, atque in Monasterium detrusus: Restituto vero Iustmiano Imp. capite plexus, A. C. 705. Theophan. et Cedren. in Gr. Ann. Item Cos. cum Sallustio, A. 1096. U. C.

LEONTIUS [2] Patricus Orientis, Regem se fecit, contra Zenonem Imp. A. C. 482. nixus Verinae, quae ux. Leonis sen. favore: paulo post cum illo seditionis complice, capite multatus A. C. 488. Nicephor. l. 16. Euagr. l. 3. Iornandes, etc. Viri Illustres.

LEONTIUS [3] Antiochenae Eccl. Praesul, ut persecutionem vitaret, idolis fecit. Cum Presbyter esset, dignitate privatus est, quia cum muliere Eustolia nomine degens, et turpem suspicionem celare volens, genItalia sibimet noscitur abscidisse, ac deinceps quidem siducialiter cum ea muliere vivebat. Postea vero Imp. Constantii studio, in Antiochena Eccl. deposito Steph. A. C. 347. ordinatus est Ep. Qui cum esset Arrianus occultus, videns divisos sacerdotes, et populum, ac alios dicentes, Gloria Patri et Filio, etc. et alios Gloria patri per filium, etc. ipse sub silentio dicebat orationem, et nihil aliud audiebant adstantes, nisi cum diceret In saecula saeculorum. Sed quia etiam contra milites veritatis acuebatur, non nisi haereticos provehebat, celabatque pestem, modo timore populi, modo formidine Imp. qui Filium Dei dissimilem patri dici prohibuerat. Obiit A. C. 356. Athanas. Apol. de fuga, Socr. l. 2. Niceph. l. 8. Theod. l. 2. et 5.

LEONTIUS [4] I. Ep. Burdigalensis, floruit A. C. 480. Sidon. Apollin. et Fortunat. l. 4. c. 9.

LEONTIUS [5] II. maritus Placidinae ex Imperatorum sanguine, illa [orig: illâ] dimissa [orig: dimissâ], Ep. Evasit. Emeritum, qui favore Claotarii I. Ep. Santonum factus erat, Synodo celebrata [orig: celebratâ], deposuit: Chereberto fil. Clotarii succensente. Obiit sub fin. Sec. 6. Gregor. Tur. Hist. l. 4. c. 26. et de glor. mart. c. 65. Fortun. l. 4. c. 9. Christoph. Browcrius, in notis ad Fortun. Elias Viner. in Antiq. Burdig.