CAMENA Early Modern Latin Texts

JOH. JACOBI HOFMANNI SS. Th. Doct. Profess. Histor. et Graec. Ling. in Academ Basil. LEXICON VNIVERSALE, HISTORIAM SACRAM ET PROFANAM Omnis aevi, omniumque Gentium; CHRONOLOGIAM AD HAEC VSQVE TEMPORA; GEOGRAPHIAM ET VETERIS ET NOVI ORBIS; PRINCIPVM PER OMNES TERRAS FAMILIARVM Ab omni memoria repetitam GENEALOGIAM; Tum MYTHOLOGIAM, RITVS, CAERIMONIAS, Omnemque Veterum Antiquitatem, ex Philologiae fontibus haustam; VIRORVM, INGENIO ATQVE ERVDITIONE CELEBRIVM Enarrationem copiosissimam; Praeterea ANIMALIVM, PLANTARVM, METALLORVM, LAPIDVM, GEMMARVM, Nomina, Naturas, Vires, Explanans. EDITION ABSOLVTISSIMA, Praeter Supplementa, et Additiones, antea seorsum editas, nunc suis locis ac ordini insertas, VBERRIMIS ACCESSIONIBVS, IPSIVS AVCTORIS MANV novissime lucubratis, tertia parte, quam antehac, AVCTIOR, LOCVPLETIOR: INDICIBVS ATQVE CATALOGIS REGVM, PRINCIPVM, POPVLORVM, TEMPORVM, VIRORVM ET FEMINARVM ILLVSTRIVM, ANIMALIVM, PLANTARVM; Tum praecipue NOMINVM, QVIBVS REGIONES, VRBES, MONTES, FLVMINA, etc in omnibus terris, vernacula et vigenti hodie ubique lingua appellantur; Caeterarum denique rerum memorabilium, ACCVRATISSIMIS INSTRVCTA. TOMUS SECVNDVS Literas D, E, F, G, H, I, K, L, continens. [gap: illustration] LVGDVNI BATAVORVM, Apud JACOB. HACKIVM, CORNEL. BOVTESTEYN, PETR. VANDER AA, et JORD. LVCHTMANS. MDC XCVIII. Cum peculiari Praepott. D. D. Ordinum Hollandiae et West-Frisiae Privilegio.

LOTOPHAGI pop. in Africa apud Syrtes, a Loti arbotis fructus [orig: fructûs] esu sic dicti; cuius cibus est tam dulcis, ut advenis incutiat patriae oblivionem. Itaque cum Ulyssis socii delati fuissent in Africam, et lotum gustassent [orig: gustâssent], vix inde abduci potuerunt [orig: potuêrunt]. Hom. Od. 9.

*ou)d' a)/ra *lwtofa/goi mh/donq' e(ta/roi??in o)/leqron
*(hmete/rois2, a)lla/ sfi do/san lw/toio pa/sasqai.
*tw=n d' i(/stis2 lw/toio fa/goi melihde/a karpo\n,
*ou)ke/te) a)patgei=lai pa/li/n h)/qelen, ou)de\ ne/esqai.

Sic nova Dulichio Lotos gustata palato,
Illo quo nocuit grata sapore fuit.

Verum esca est, an potabilis lotos? Utrumque Scylax Caryandenus, *dwtofa/goi e)/qnos2 me/xri, tou= sto/matos2 th=s2 e(te/ras2 *surti/dos. o(=utoi lw/tw| xrw=ntai sitw=|. Vide Dausqueium in loc. Sil. adductum. Plin. l. 5. c. 5. Nic. Lloyd.

LOTOPHAGITES ins. parva maris Africi, non longe a Syrtibus. Ptol. le Gerbi, teste Fazello, l'Isle des Gerbes Gallis, in regno Tripolitano, in mari Mediterr. orae litorali adiacens, et alias ponte continenti iuncta. Circuitus est 18. mill. pass. fueruntque [orig: fuêruntque] antea in ea duae urbes, nunc tantum castrum superest, cum pagis aliquot. Occupata alias ab Hispanis, sed hi grandi clade affecti illam relinquere sunt coacti. 60. mill. a Tacapa in Caec. 200. fere a Tripoli in Occ. prisci Auctores quoque Lotophagorum, incolarum huius ins. in conspectu Neapolis Tripolitanae reg. urbis, meminere [orig: meminêre]. Hom. Odyss. l. 9. Strabo l. 3. p. 157. l. 17. p. 829. et 834. Ovid. l. 2. de Rem. Am. v. 395.

--- Hanc supra iustissima fertur
Hospitiis gaudens gens degere Lothophagorum.

tibiae genus est, e loto arbore, quae nascitur in Lybia, iuxta Palladis lacum ad tibiarum plagiau/lwn cantus expentita. Cuiusmodi tibia fw/tigtes2 appellavere [orig: appellavêre] Alexandrini, qui eas invenere [orig: invenêre]. Meminit illarum, cum alibi Euripid. tum in Bacchis,

*)en *frugi/ais2 boai=s2 enopai=si/ te
*lwtos2 o(/tan eu)ke\lados2
*(iero\s2 i(era\
*pai/gmata bre/mh|.

Vide Brodaeum Miscell. l. 2. c. 25. Ipsa vero lotus arbor insignis est, Plin. l. 13. c. 17. et 18. praecipua circa Syrtes atque Nasamonas --- tam dulci cibo, ut nomen etiam genti terraeque dederit, nimis hospitali advenarum oblivione patriae -- Quin et exercitus pastos eo accepimus, ultro citroque commeantes per Africam. Ligno colos niger. Ad tibiarum cantus expetitur. E radice cultellis capulos, brevesque alios usus excogitant. Ad quorum illustrationem vide Salmas. ad Solin. passim, inprimis p. 1038. et seqq. ubi de Loto Africana communi s. Nabeca, quae et Cyrenaica, cuius materia ad fucum adhibita, fructus vero curatus ac conditus doliis, contusus pedibus et in massas redactus; uti diximus supra de Connaro: de Loto italica, de Loto Lothophagica s. Syrtica; de Loto Nigra, cuius materies ebenum imitatur, loco eius hinc venum exponi solita: de Loto item, s. Faba Graeca, propter ramorum petulantiam domibus expetita [orig: expetitâ], aliisque hoc nomine venientibus ( latoi\ enim ab antiquis multae arbores, frutices et herbae dictae, quae dulces ad edendum, licet toto genere, ut solo caeloque, distantes) accurate agit. Addam saltem verbum de more Vestalium Virginum apod Rom. ad Loton arborem, ei rei destinatam, manipulum crinium, sollenni cerimonia [orig: cerimoniâ], consecrandi, indigitato supra in voce Capilli, infra lemmate, Virginale Fanum: et pauca de Loto, flore verno coronario, adeo celebri, ut inter flores, quos Hom. facit subnascentes voluptati Deorum Il. c is primus recenseatur, principemque locum obtineat inter eas herbas, quas Apollinis et Musarum prata proginunt, ut ait Constantin. Caesar l. 12. c. 6. Emicat is ex colocasiae s. fabae Aegyptiae ciboriis, et rosei coloris est, hinc lwto\s2 r(odizwn dictus. Unde th\n prw/th a)mfilu/khn, colorem crepusculi, quo quidem nihil in Orbe pulchrius, repraesentaturi Aegyptii, puerum sedentem super loto pingere soliti sunt, teste Plutarch. *pe. tou= mh\ xrh\ e)mm. Atque ex hoc flore fiebant coronae Antinaeae [orig: Antinoêae], de quibus supra aliquid. Praeter hunc lotos alius est caerulei coloris (alii albi dicunt) e quo corona lotina proprie dicta fiebat, Osiridi imponi solita, uti legas apud eund. de Is. et Osiride. Vide de utroque C. Paschal. Coron. l. 3. c. 13. ubi inter alia, croco et hyacintho loton sociari consuevisse, addit, et Salmas. iterum d. l. p. 975. et seqq. ubi praeter supra indigitata, de pane pastoribus Aegyptiis ex semine loti fieri solito, sicut de vino, e loto expresso, apud Plin. l. 13. c. 17. cit. quaedam videre est.